Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008

Οι θέσεις της ΟΤΟΕ για τη Χρηματοπιστωτική κρίση.

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΤΟΕ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
► ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΧΠ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

«Οι τράπεζες ξαπλωμένες στα φαρδιά πεζοδρόμια
σαν προϊστορικά ζώα που χωνεύουν τη λεία τους»
1953 Τάσου Λειβαδίτη Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου.

Η συνεχιζόμενη παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, ανέδειξε μια σειρά από πελώρια ερωτήματα, όπως αν:
1. υπάρχουν ή όχι αυτόματοι εξισορροπητικοί μηχανισμοί στο χρηματοπιστωτικό σύστημα
2. θα υπάρξουν και ποιες επιπτώσεις μιας ανισορροπίας πάνω στο συνολικό οικονομικό κύκλωμα,
3. επιβάλλεται η κρατική επέμβαση σε μια τέτοια κρίση,
4. και σε ποιο βαθμό επηρεάζεται η ελληνική οικονομία,
και υποχρεώνει την ΟΤΟΕ να πάρει θέση στο όλο ζήτημα, όπως έχει κάνει και στο παρελθόν (όταν ξεκίνησαν τα σχέδια για την απελευθέρωση του ΧΠ Τομέα), για να αναδείξει τις ευθύνες εκείνων που έχτισαν το σημερινό τραπεζικό σύστημα πάνω σε «γυάλινα πόδια» και που εξακολουθούν να κομπάζουν ότι το όλο σύστημα «πλέει σε ασφαλή ύδατα».

ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Εξαρχής επισημαίνουμε ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση δεν είναι τυχαία, ούτε είναι αποτέλεσμα ενεργειών κάποιων τεχνοκρατών. Είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων καπιταλιστικών πολιτικών επιλογών.

Είναι αποτέλεσμα μίας συγκεκριμένης αντίληψης για το ρόλο των αγορών και την έλλειψη οποιουδήποτε σοβαρού ρυθμιστικού ελέγχου από το κράτος. Είναι αποτέλεσμα της αντίληψης ότι το δημόσιο συμφέρον πρέπει να υποχωρεί έναντι των ανεξέλεγκτων ιδιωτικών συμφερόντων, έναντι του κέρδους.
Η ιδεολογική σημασία της παγκόσμιας χρηματιστικής κρίσης είναι μεγάλη:
Ο τρόπος λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος διεθνώς έχει στηριχθεί στο βασικό ιδεολόγημα του νεοφιλελευθερισμού ότι η ελεύθερη, ανόθευτη λειτουργία των αγορών διασφαλίζει την αρμονική λειτουργία του οικονομικού συστήματος. Σύμφωνα με αυτήν την δοξασία, όταν παρατηρούνται ανισορροπίες στο σύστημα, η ελεύθερη λειτουργία των αγορών διαθέτει μηχανισμούς εξισορρόπησης, που επαναφέρουν το σύστημα σε ισορροπία. Ωστόσο, η εμφάνιση κρίσεων, όπως αυτή του 1929 ή η σημερινή, συνοδεύονται από την απειλή κατάρρευσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος, και αυτό διαψεύδει τα ιδεολογήματα περί αποτελεσματικότητας των απελευθερωμένων αγορών.

Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Η πτώχευση της Lehman Brothers, μετά την εθνικοποίηση της Freddie Mac και της Fannie Mae, σηματοδοτεί μια μείζονα κρίση της οργάνωσης και του τρόπου λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Αποδεικνύει δε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο, την ανυπαρξία ή επιεικέστερα την αδυναμία των περίφημων εξισορροπητικών μηχανισμών να επέμβουν διορθωτικά.

Η Lehman είναι ένας πολύ σημαντικός χρηματιστικός παίκτης διότι, διατηρεί δεσμούς με όλες τις τράπεζες και επιχειρήσεις του χρηματοπιστωτικού τομέα στις ΗΠΑ. Το γεγονός ότι δεν κατέστη δυνατό να αποκατασταθούν οι ισορροπίες του ισολογισμού της δείχνει το μέγεθος του προβλήματος.

Η κρίση αυτή προκλήθηκε από ένα φαινόμενο υπερδανεισμού, για το οποίο ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό οι τράπεζες και οι επενδυτικές εταιρείες. Οι χρηματιστικές επενδύσεις δεν βασίστηκαν σε καταθέσεις και στην ύπαρξη χρηματικών αποθεμάτων, αλλά στην έκδοση τίτλων (που αγόρασαν οι επενδυτικές τράπεζες) μέσω «τιτλοποίησης» στεγαστικών δανείων ή και δανείων με πιστωτικές κάρτες.

Η διαδικασία αυτή συνεχιζόταν όσο τα επιτόκια ήταν χαμηλά και η αξία των ακινήτων αυξανόταν θεαματικά. Σήμερα, η διαδικασία έχει αντιστραφεί: οι επενδυτές δεν θέλουν να αγοράσουν τίτλους που χάνουν αξία, οι επιχειρήσεις αναγκάζονται να διαγράψουν από την περιουσία τους αυτούς τους απαξιωμένους τίτλους και οι τράπεζες δεν δανείζουν σε άλλες τράπεζες ενόψει του κινδύνου ότι αυτές διατηρούν κρυφές ζημίες. Ως αποτέλεσμα έχουν προκύψει βίαιες κρίσεις στην αλυσίδα των πληρωμών.

Οι τράπεζες ανέλαβαν ένα μεγάλο ρίσκο, ασκώντας αυτήν την επικίνδυνη πολιτική που οδήγησε στην κρίση, μεταξύ άλλων, επειδή η επίβλεψη που άσκησαν επάνω τους οι αρχές ήταν περιορισμένη.

Η κρίση θα συνεχιστεί μέχρις ότου η σχέση μεταξύ ιδίων κεφαλαίων και αξίας ενεργητικού επανέλθει σε ανεκτά επίπεδα. Αυτό σημαίνει ότι η κρίση θα είναι μακρά και επώδυνη.

ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΑΡΘΗΚΑΝ
Οδηγούν στην απάλυνση των προβλημάτων ρευστότητας που αντιμετωπίζει το ΧΠ σύστημα και δεν αναμένεται να λύσουν την κρίση, αλλά να απαλύνουν τις επιπτώσεις της.

Όταν οι κεντρικές τράπεζες προσφέρουν ρευστότητα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, δημιουργούνται προϋποθέσεις για σημαντική αύξηση του δημοσίου ελλείμματος, του οποίου η κάλυψη θα απαιτήσει αύξηση της φορολογίας. Πέραν των συνεπειών σε ό,τι αφορά την άνιση διανομή του προϊόντος (επειδή οι μισθωτοί θα κληθούν εκ νέου να χρηματοδοτήσουν τα ελλείμματα), η αύξηση της φορολογίας θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομική δραστηριότητα, στα εισοδήματα και στην ανάπτυξη.

Μέσω της αύξησης των επιτοκίων, ένα μέρος του ρίσκου που χαρακτηρίζει σήμερα την αγορά έχει μεταφερθεί στα νοικοκυριά. Το ποσοστό νοικοκυριών που αντιμετωπίζει δυσκολίες στην αποπληρωμή των δανείων αυξάνεται.

«ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ» ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ
Σημαντικά ερωτήματα επίσης τίθενται και πρέπει άμεσα να απαντηθούν γύρω από την αποτελεσματικότητα των μηχανισμών που θεσπίστηκαν στην «Δεύτερη Συνθήκη της Βασιλείας», σε ό,τι αφορά το Ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό οικοδόμημα. Τα πρόσφατα γεγονότα προσφέρονται σαν ένα άριστο “crash test” που θα μετρήσει την αντοχή του συστήματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο και θα κρίνει την αξιοπιστία τέτοιων μηχανισμών σε καθεστώς παγκοσμιοποιημένων αγορών.

Η «Βασιλεία ΙΙ», ήλθε να αντικαταστήσει την «Βασιλεία Ι». Το νέο πλαίσιο, εισάγει ριζικές μεταβολές στον τομέα της διαφοροποίησης του κινδύνου. Καλύπτει πλέον διεξοδικά τις καινοτομίες που παρουσιάστηκαν εν τω μεταξύ στην αγορά (π.χ. τιτλοποίηση και πιστωτικά παράγωγα) και χρησιμοποιεί τη διαβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας ως κριτήριο διαφοροποίησης του πιστωτικού κινδύνου. Η εναπόθεση μέρους της ευθύνης για την αξιολόγηση πιστούχων στους διεθνείς οίκους αξιολόγησης (Moody’s S&P κ. ά.) διευρύνει δραματικά το πεδίο των συμμετεχόντων και δημιουργεί πληθώρα αλληλεξαρτήσεων.

Ίσως να είναι ακόμη πολύ νωρίς για να εγερθούν ζητήματα κριτικής πάνω στην αποτελεσματικότητα της «Βασιλείας ΙΙ». Ίσως να μην διαθέτουμε ακόμη επαρκή στοιχεία γι αυτό. Το βέβαιο είναι πάντως πως σε ευρωπαϊκό επίπεδο περισσότερο και σε ελληνικό λιγότερο, υπάρχει ζήτημα εποπτείας. Τα στοιχεία που διαθέτουμε συνηγορούν στην άποψη πως, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι πλημμελώς στελεχωμένοι και το κανονιστικό πλαίσιο υπάρχει μόνο «στα χαρτιά», γεγονός που πρέπει να αντιστραφεί άμεσα και αποτελεσματικά.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Σε διεθνή σύγκριση, ο κίνδυνος για τις ελληνικές τράπεζες είναι μικρότερος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι μικρός.

Συγκεκριμένα:
1. Ο κυριότερος κίνδυνος προέρχεται από την αύξηση των επιτοκίων, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στη χώρα μας, το 80% περίπου των παλαιών στεγαστικών δανείων είχαν συναφθεί με κυμαινόμενο επιτόκιο. Η αναπόφευκτη αύξηση των μηνιαίων δόσεων, αφενός μειώνει το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και αυξάνει τον αριθμό αυτών που καθυστερούν τις δόσεις αποπληρωμής και αφετέρου μειώνει την ζήτηση στην αγορά κατοικιών. Άλλος κίνδυνος προέρχεται από το γεγονός ότι πολλές ξένες τράπεζες έχουν σημαντικές θέσεις στο μετοχικό κεφάλαιο των ελληνικών τραπεζών με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον της ελληνικής χρηματαγοράς.
2. Η εμφάνιση διαδικασιών κρίσης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα στην Ελλάδα, θα βρει την πραγματική οικονομία σε αρκετά δύσκολη θέση, ιδιαίτερα εξαιτίας των επιπτώσεων της ακρίβειας.
Οι διοικήσεις των εγχώριων τραπεζών αρκούνται στο να «κρύβουν τα σκουπίδια κάτω από το χαλί», ανακοινώνοντας αυξανόμενα κέρδη. Με περισσή επιμέλεια όμως, φροντίζουν να μετακυλύουν το κόστος στην πελατεία τους. Πληθώρα δημοσιευμάτων αναφέρουν ότι τις δυσμενείς «θέσεις» τους οι τράπεζες, τις διοχέτευσαν εντέχνως στα ενεργητικά των Αμοιβαίων Κεφαλαίων των ΑΕΔΑΚ που ελέγχουν, μερίδια των οποίων αγόρασε το επενδυτικό κοινό. Είναι βέβαιο ότι οι ενέργειες αυτές επιδείνωσαν ακόμη περισσότερο την ήδη δυσμενή θέση των μικροαποταμιευτών-μικροεπενδυτών.
Προστασία μπορεί να προσφέρει στην πραγματική οικονομία ή χρηματοδότησή της από κοινοτικούς πόρους των οποίων η εισροή αναμένεται να διασφαλίσει έναν ελάχιστο ρυθμό ανάπτυξης. Αυτό όμως μένει να αποδειχθεί σε χρόνο μεταγενέστερο.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Γίνεται από όλους κατανοητό ότι η κατάσταση είναι ιδιαίτερα σοβαρή, επειδή οι επιπτώσεις της κρίσης θα πέσουν εν τέλει και για μια ακόμη φορά στις πλάτες των εργαζομένων, στους μικρομεσαίους, στους αγρότες και στους συνταξιούχους, κυρίως λόγω των προβλημάτων που θα προκύψουν στην ελληνική οικονομία και στους ορατούς κινδύνους που διατρέχει η απασχόληση.
Μέχρι τώρα το θέμα αντιμετωπίζεται μόνο «επικοινωνιακά» από την πολιτεία, και δεν λαμβάνονται συγκεκριμένα μέτρα τα οποία θα εξασφαλίζουν:
τον έλληνα καταθέτη, την σταθερότητα στην εθνική οικονομία και την προστασία της απασχόλησης, η ΟΤΟΕ κρίνει πως θα πρέπει σήμερα, τώρα να παρθούν δραστικά μέτρα για την προστασία από τη κρίση:
1. Με ευθύνη της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, να ελεγχθούν και να ελέγχονται στο διηνεκές οι τοποθετήσεις που πραγματοποιούν οι ΑΕΔΑΚ θυγατρικές των τραπεζών από το ενδεχόμενο τυχόν επισφαλείς τίτλοι να «φορτωθούν» στο επενδυτικό κοινό και στα Ασφαλιστικά Ταμεία.
2. Να ενισχυθούν οι ανεπαρκείς μηχανισμοί εποπτείας της Τράπεζας της Ελλάδος.

Ως προς τα προβλήματα που εμφανίζονται εγχώρια:

1. Απαιτείται έλεγχος στη διαμόρφωση των επιτοκίων (αν και το μέτρο αυτό δεν επαρκεί για τον περιορισμό της Χρηματοπιστωτικής κρίσης σε άλλους τομείς της οικονομίας. Κυρίως χρειάζονται μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής και συντονισμένο πλαίσιο παρέμβασης στον ΧΠ Τομέα που να υπερβαίνει την παρούσα ρύθμιση.
2. Εφόσον υπάρξει ανάγκη εφαρμογής οποιοδήποτε σχεδίου βοήθειας σε Χρηματοπιστωτικό Ίδρυμα, θα πρέπει τουλάχιστον να περιλαμβάνει συμμετοχή του κράτους μέσω απόκτησης μετοχικών μεριδίων, αντίστοιχων του ύψους της χρηματοδότησης.
3. Να ιδρυθεί με κρατική πρωτοβουλία «Εγγυοδοτικό Ταμείο Στέγασης», το οποίο, με συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις, να παρεμβαίνει ανάμεσα στην δανείστρια τράπεζα και τον δανειολήπτη, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ώστε να αποφεύγονται οι πλειστηριασμοί κατοικιών.
4. Κάλυψη των καταθέσεων (σήμερα είναι στο όριο των 20.000 ευρώ).
5. Να τεθούν συγκεκριμένοι κανόνες (νομοθετικά και όχι μόνο με αρχές δεοντολογίας) που να δεσμεύουν το σύνολο των τραπεζών, αναφορικά με το πρόβλημα της υπερχρέωσης των νοικοκυριών, που θα λειτουργούν προληπτικά για την αποφυγή των κινδύνων.
6. Να καθοριστεί ελάχιστη απαραίτητη ενημέρωση, χωρίς παραπλανητικούς όρους, για τους υποψήφιους δανειολήπτες, με απλούς και ευκρινείς κανόνες για τους όρους και τις προϋποθέσεις των δανειοδοτήσεων, που θα επιβλέπονται από το Υπουργείο Ανάπτυξης.
7. Να θεσπιστούν συγκεκριμένοι κανόνες καλών πρακτικών της πιστωτικής πολιτικής των Τραπεζών, που θα οριοθετούν τις επιχειρηματικές τους κινήσεις, περιορίζοντας το ρίσκο και αυξάνοντας την ασφάλεια των επιλογών τους, χωρίς να είναι κυρίαρχο το κριτήριο της μεγιστοποίησης των κερδών.
8. Να υπάρξει περιορισμός και κανόνες στις αμοιβές των manager και των διαχειριστών στον ΧΠ Τομέα.
9. Να μεταβιβασθεί η εποπτεία του ΧΠ συστήματος από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας στην Τράπεζα της Ελλάδος και να ενισχυθεί η Κεντρική της εποπτεία ως προς την πιστωτική πολιτική των Τραπεζών με την έγκαιρη δημόσια επισήμανση των κινδύνων που αναλαμβάνουν.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
Όλα τα διαθέσιμα στοιχεία συνηγορούν στην άποψη ότι, η κρίση αυτή είναι συνεχιζόμενη, διευρυνόμενη και μακράς διαρκείας. Μένει να αποδειχθεί ο πραγματικός χρόνος που θα διαρκέσει και οι επιπτώσεις που θα υπάρξουν στην πραγματική οικονομία γενικότερα αλλά και στη χώρα μας.
Κανείς δεν μπορεί με βεβαιότητα να ισχυριστεί αν τα φαινόμενα θα ενταθούν ή θα υποχωρήσουν.

Η ελληνική κυβέρνηση, μέχρι σήμερα δεν έχει δώσει απαντήσεις στο πρόβλημα μέσα από συγκεκριμένα μέτρα ή τουλάχιστον προτάσεις μέτρων.

Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα φάνηκε να βρίσκεται προς το παρόν σε απόσταση ασφαλείας από την κρίση, αλλά αυτό δεν θα πρέπει να μας καθησυχάζει. Ο σχεδιασμός και οι ενέργειες των διοικήσεων των ελληνικών τραπεζών, κατατείνουν, σε σύντομο χρόνο, να μας οδηγήσουν στο ίδιο περιβάλλον και απλά σήμερα βρισκόμαστε σε διαφορά φάσης.

Δεν θα πρέπει, επίσης, να μας καθησυχάζει καθόλου το γεγονός ότι, τα φαινόμενα της κρίσης στην Ελλάδα εμφανίζονται πιο ήπια, καθόσον είναι βέβαιο ότι, για την οικονομική κατάσταση της χώρας μας, αρκούν μικρότερα προβλήματα για να την οδηγήσουν στην κατάρρευση.
Δεν θα ανεχτούμε, στο όνομα του ξεπεράσματος της κρίσης, να επιβληθούν νέα μέτρα «εξυγίανσης» πάνω στις πλάτες των εργαζομένων και της ελληνικής κοινωνίας γενικότερα, η οποία βρίσκεται ήδη σε οριακή κατάσταση από άποψη αντοχών και δεν μπορεί να επωμισθεί άλλα βάρη από μια ακόμα κρίση, για την οποία δεν φέρει καμία απολύτως ευθύνη.
Τέλος, χρειάζεται ειδική μέριμνα από τις αρμόδιες αρχές ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα κερδοσκοπίας από όπου και αν προέρχονται.


Η Εκτελεστική Γραμματεία της ΟΤΟΕ
Αθήνα 2 Οκτωβρίου 2008.

Σχετικά άρθρα στη μπλογκόσφαιρα.

6 σχόλια:

  1. ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΣΕ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ! ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ! ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ !

    Από τον Παντελή Οικονόμου έγινε η ακόλουθη δήλωση :

    Μετά από την προσεκτική μελέτη του σχεδίου νόμου για τα 28 δις ΕΥΡΩ και την δημόσια συζήτηση γύρω από αυτό, προκύπτουν τα ακόλουθα συμπεράσματα :

    1. Είναι γεγονός ότι, με αφορμή την διεθνή κρίση των αγορών κεφαλαίου, ελληνικές τράπεζες, ασκούν εναρμονισμένη πρακτική μη χορηγήσεων.

    Σε διαπραγματεύσεις με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας, αξίωσαν χρηματικές ενισχύσεις από το δημόσιο (στην πραγματικότητα, την διατήρηση

    των, ήδη υψηλών, περιθωρίων κέρδους των) ως προϋπόθεση για την επανάληψη της χρηματοδότησης της στέγασης των νοικοκυριών και των

    μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Τόσο η ουσία της αξίωσης, όσο και η πρακτική με σκοπό την αποδοχή της, επιβάλλουν, δίχως άλλο, την ρητή απόρριψή της. Είναι, συνεπώς, απολύτως αναγκαία η απόσυρση του ψευδεπίγραφου σχεδίου νόμου «Ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας

    για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης», με το οποίο επιχειρείται η αποδοχή της παραπάνω αξίωσης.

    2. Η Πολιτεία διαθέτει επαρκές θεσμικό πλαίσιο για την αποκατάσταση της ομαλότητας στην ροή της χρηματοδότησης προς τα νοικοκυριά και την αγορά. Καλούνται, απλώς, συγκεκριμένα πρόσωπα τα οποία ενεργοποιούν τις κρατικές αρχές (ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας κατ΄

    εξοχήν) να συνειδητοποιήσουν την ευθύνη τους και να ενεργήσουν για την διαφύλαξη του δημοσίου συμφέροντος, όπως οφείλουν.

    3. Η ευκολία με την οποία η κυβέρνηση είναι έτοιμη να προχωρήσει σε δανεισμό μεγάλου ύψους αποτελεί ομολογία εγκατάλειψης του στόχου - τον οποίο η ίδια είχε θέσει - να

    μηδενίσει το δημοσιονομικό έλλειμμα το 2010. Καταρακώνοντας από μόνη της την όποια (υποτιθέμενη) σοβαρότητα θα μπορούσε να έχει ο στόχος αυτός. Και δραματική απόδειξη

    της ανάγκης ΑΛΛΑΓΗΣ πολιτικής. Και αξιόπιστων προσώπων για την πραγματοποίηση της.

    4. Οι εξελίξεις αυτές, καθιστούν αναγκαία την άμεση απομάκρυνση του υπουργού Εθνικής Οικονομίας από την θέση του.

    Παντελής Οικονόμου, Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΤΟ ΔΟΛΩΜΑ

    ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
    Τελευταία πολλοί πολίτες δέχονται δελεαστικά. γράμματα Έχουν αναγραφόμενα ποσά όπως: 15.100,9.000,εώς και 30.000 ευρώ για καταναλωτικά δάνεια που έχουνε προεγκρίνει. Γνωστές και μεγάλες τράπεζες. Με χαμηλή μηνιαία δόση .Με επιτόκια σταθερά 6-9,5%.Εύκολα και γρήγορα ,χωρίς καθυστερήσεις και δικαιολογητικά, απλά και μόνο με την ταυτότητα και την συμβολική επιταγή οι τράπεζες θα κάνουν αυτό που ξέρουν .Τόσο καλά. Θα σου δανείσουνε λεφτά. Θα σου ρίξουν το δόλωμα. Όταν δεν σου στέλνουν γράμματα σε παίρνουν στο τηλέφωνο. Σταθερό και κινητό. Κανένα πρόβλημα δεν έχουν με την ώρα. Που θα σε ξυπνήσουν .Και θα σε ενοχλήσουν. Το απόρρητο του τηλεφώνου δεν παίζει κανένα ρόλο. Τι μπορεί να κάνει ένας πολίτης που έχει μεγάλη ανάγκη από λεφτά; Πολλοί απατάνε: Ξέρετε πόσες τράπεζες θέλουν τα χρήματά μου; Μην το πάρετε προσωπικά, αλλά πάω να κλείσω το λογαριασμό μου και να μεταφέρω τα λεφτουδάκια μου αλλού.. Άλλοι κοντοστέκονται και σιωπούν. Δεν τσιμπάνε στο δόλωμα!
    Η προσωπική απόφαση του κάθε καταθέτη, σχετίζεται κυρίως με την εμπιστοσύνη απέναντι στην εκάστοτε τράπεζα αλλά και με την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του. Τελευταία αυτή η εμπιστοσύνη κλονίζεται από στατιστικές, νούμερα και διάφορες φημολογίες . Δεν ξέρει τι ανοίγματα κάνει κάθε τράπεζα ΄.Η χώρα μας ακολουθεί την πορεία άλλων κρατών της Ευρώπης βιώνοντας έντονα την χρηματοπιστωτική κρίση. Ο προϋπολογισμός που κατέθεσε ο κύριος Αλογοσκούφης στην Βουλή ,για το 2009, προβλέπει μόνο 3,5 αύξηση στους μισθούς που υστερεί του πληθωρισμού( 4,9%.).Το Χ.Α.Α. είχε στις αρχές του 2008 5300 μονάδες και τώρα σέρνεται στις 2642 και λιγότερο. Θα πάρει ο πελάτης τον ρίσκο και θα προχωρήσει στην σύναψη δανείου για να καλύψει κάποιες τρύπες ή θα κάνει πίσω;.
    Η κυβέρνηση έχει μπει σε έναν κλοιό οικονομικό και πολιτικό με αναπάντεχα ερωτηματικά. Με δύσκολες απαντήσεις και δυσεύρετες λύσεις. Προκειμένου να βγει η χώρα από το τέλμα μπλά μπλά…θα κάνει η δεν θα κάνει ο κύριος Καραμανλής τον ανασχηματισμό που όλες οι εφημερίδες το προβλέπουν; Πώς θα μπορέσει, ο καινούργιος υπουργός ή υφυπουργός ,να βρει λεφτά; Θα είναι αληθινά ή ψεύτικα όπως κάνει ο μάγος που βγάζει από το καπέλο τον λαγό; Τα γκάλοπ αλλάζουν κάθε ημέρα τα πολιτικά στοιχήματα αλλά τον καταναλωτή δεν τον ενδιαφέρει, πλέον ,ποιος θα βγει νικητής στις δημοσκοπήσεις. Άλλωστε πότε προλαβαίνουν τα γκάλοπ να δώσουνε μετρήσεις σε τόσο κοντινές αποστάσεις και με τόσο διαφορετικά νούμερα; Τα ποσοστά σχετίζονται άμεσα και με το πολιτικό προφίλ της εφημερίδας που τα παραγγέλνει .Κανένα γκάλοπ δεν αναφέρεται στον πραγματικό αριθμό των πολιτικών ανθρώπων που έχουνε βουτήξει στην διαφθορά και το βρώμικο χρήμα. Ό απλός πολίτης δεν είδε ,στο πετσί του, καμία διαφορά ανάμεσα στα δύο κόμματα εξουσίας. Η αβεβαιότητα για το αύριο, οι αναμενόμενες μεταρρυθμίσεις στο χώρο της Παιδείας, το φιλί ζωής στο ΕΣΥ ,η ακρίβεια, η φτώχεια και ο πληθωρισμός δεν αλλάζουν με βάση τις δημοσκοπήσεις. Ξημεροβραδιάζεται με την αγωνία: Πόσο θα τον φορολογήσουνε για τα κινητά και ακίνητά του; Κάθε ημέρα που περνάει νοιώθει ότι του παίρνουν ,όλο και περισσότερα λεφτά από την τσέπη του και επιβεβαιώνεται ότι το μέλλον είναι αναμφίβολα μελανό. Αναρωτιέται ,ο εκάστοτε μικρομεσαίος με λίγες οικονομίες στην άκρη, μέχρι που θα φτάσει η κρίση. Δεν θέλει ελεημοσύνη αλλά θέλει κάποια εγγύηση των καταθέσεων του! Θα μειωθούν ή όχι; Μήπως εξαφανιστούν λόγω οικονομικής κρίσης;. Θυμάται το παλιό τραγούδι του Μ. Θεοδωράκη (με στοίχους του Τ. Λειβαδίτη)για το Σαββατόβραδο όπου από Δευτέρα πάλι
    πίκρα και σκοτάδι, και το φεγγάρι ντύνει λες,με τ΄άσπρο νυφικό του ,τις κοπελιές που πλένονται στο φτωχο πλυσταριό... Πόσο κοντά θα φτάσει ο νεοέλληνας σε αυτή την εικόνα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Ομπάμα που πολύ προσγειωμένο για να μην γράψω συμβιβασμένο τον κόβω, ήδη συναίνεσε στο διαβλητό σχέδιο Πόλσον ,που εξουσιοδοτεί το υπ.Οικονομικών των ΗΠΑ να αγοράσει με 700 δισ δολάρια των Αμερ. φορολογουμένων τα δομημένα τραπεζικά παράγωγα.Αυτά που είχε εγκρίνει ο Κλίντον με νόμο να δημιουργηθούν λίγο πριν φύγει.
    Μυστικά και ενοχές που πρέπει να γίνονται κοινά στους κωπηλάτες ΚΑΠΟΤΕ.
    Ποιός θα βάλει χέρι στους φορολογικούς παραδείσους άραγε;;
    Ως γνωστόν η (τάχα σε φοβική κρίση)ολιγαρχία έχει δύο τσέπες. Η μια για τα κρυμμένα διεθνώς, τα αφορολόγητα, τα μακριά από τα αδηφάγα βλέμματα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ποια η έκταση των «τοξικών προϊόντων» στις ευρωπαϊκές τράπεζες; Σκοπεύει να επανεξετάσει τους περιοριστικούς κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης ιδίως το έλλειμμα, το χρέος και τον πληθωρισμό;»



    Αναφερόμενος στο ζήτημα ο Δ. Παπαδημούλης δήλωσε:

    «Μετά από το όργιο ενός καπιταλισμού-καζίνο ξαναέρχεται στη μόδα με πρωτοβουλία των νεοφιλελεύθερων η αξία της κρατικής παρέμβασης μόνο που πρόκειται για τον σοσιαλισμό των πλουσίων, τα παίρνουν από τους φορολογούμενους για να στηρίξουν τους μεγαλοτραπεζίτες. Ας θυμηθούμε αυτό που πάντα έλεγε η ντεμοντέ αριστερά, ότι πρέπει να υπάρξει μια δημόσια κρατική παρέμβαση με στόχο τη μείωση των ανισοτήτων και τη στήριξη των ασθενέστερων. Αυτό μας αφορά και στην Ελλάδα αφού αυτό που λείπει από την κυβερνητική πολιτική, είναι μια γενναία δημοσιονομική δράση, που απαιτεί στροφή της οικονομικής πολιτικής και εγκατάλειψη του δόγματος Αλογοσκούφη για να στηριχθούν οι ασθενέστεροι. Ώρα να αλλάξει ο «στενός κορσές» του Συμφώνου Σταθερότητας. »

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αν ο Οκτώβρης είναι ο μήνας της Επανάστασης διανυουμε τον μήνα της Θυσίας. (17-11). Καλό ειναι και οι δικοί μας κοκορόφτεροι πολιτικοί να μην υποτιμούν τον Κόσμο, τον Πολίτη τον Ανθρωπο. Το όνειρο δίνει φτερά αλλά πατάει γερά και στα πόδια του.

    Ψήφισε το 75%!!!!στις ΗΠΑ
    Ζωή, Ελευθερία, επιδίωξη της ευτυχίας είναι τα αιτούμενα της Διακηρυξης της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ
    Κάποιοι πολλοί το θυμήθηκαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. " Οι κυβερνήσεις "κυβερνώνται" από την αγορά και το μεγάλο κεφάλαιο "
    (και δεν καθορίζουν την ελεύθερη αγορά)

    *
    -Ποιός έχει πεί:
    " Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου , η Παγκόσμια Τράπεζα , Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είναι πολεμικά όπλα κατά της δημοκρατίας" ;

    - Ότι " Η ομάδα G8 (τα 8 ισχυρά κράτη) οι μεγάλες πολυεθνικές και οι τράπεζες συνδέονται με κοινούς δεσμούς και συμφέροντα!"

    -" Δεν υπάρχει νέο -φιλελευθερισμός. Ο φιλελευθερισμός, ο κλασικός είναι.
    Με τα δόγματα της αγοράς του Ανταμ Σμίθ και Ρικάρντο."

    (Ν. Τσόμσκι)
    ............................

    Εξαιρετικό κείμενο, άψογο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε αυτό το μικρό τόπο μπορείτε ευκολα να ξεχωρίσετε τους εθνικούς νταβατζήδες από τους εθνικούς μπεταντζήδες;;