BRICS και Πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική

BRICS και Πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική Γιάννης Τόλιος, διδάκτωρ οικονομικών, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ Με αφορμή την πρόσφατη κρίση στη Ρωσία, κυρίως λόγω της πτώσης των διεθνών τιμών πετρελαίου, ορισμένοι απολογητές του «μνημονιακού τόξου», βρήκαν την ευκαιρία να επιτεθούν στο ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητώντας τη ρεαλιστικότητα της θέσης για ανάπτυξη οικονομικής συνεργασίας με όλες τις χώρες ιδιαίτερα τις χώρες BRICS (Βραζιλία-Ρωσία-Κίνα-Ινδία-Ν.Αφρική), στη βάση της ισοτιμίας και αμοιβαίου οφέλους. Για την εγχώρια οικονομική και κυβερνώσα ελίτ δεν χωράνε άλλες επιλογές πέρα από την πολιτική υποταγής στην τρόϊκα και στο νεοφιλελεύθερο οικοδόμημα της ευρωζώνης. Ο δυναμισμός των BRICS Η διεθνής καπιταλιστική κρίση επηρεάζει ασφαλώς όλες τις χώρες, μαζί τις «αναπτυγμένες» και «αναδυόμενες οικονομίες». Ωστόσο μεγαλύτερα προβλήματα αντιμετωπίζουν οι πρώτες, ιδιαίτερα της ευρωζώνης και λιγότερα οι χώρες BRICS. Ορισμένα στοιχεία είναι χαρακτηριστικά. Στο ζήτημα του δημόσιου χρέους, οι τρεις μεγάλες οικονομίες ΗΠΑ-ΕΕ-Ιαπωνία είχαν το 2014 χρέος κατά μέσο όρο 114,3% του ΑΕΠ, ενώ οι χώρες BRICS κατά μέσο όρο 33,2% του ΑΕΠ. Ιδιαίτερα η Ρωσία είχε μόλις 13,4% και η Κίνα 22,4% αντίστοιχα.! Σε απόλυτες τιμές το χρέος των ΗΠΑ-ΕΕ-Ιαπωνία ήταν αρχές 2014 στα 44.620 δις δολ. ενώ των BRICS ήταν μόλις 5.251 δις δολ. Επίσης τα «συναλλαγματικά αποθέματα» των ΗΠΑ-ΕΕ-Ιαπωνία ήταν το 2014 περί τα 2.880 εκατ. δολ., έναντι 5.615 εκατ. δολ. των BRICS, γεγονός που δείχνει την αξιοσημείωτη ισχύ τους. Ειδικότερα η Κίνα είχε 4.350 δις δολ. από τα υψηλότερα στον κόσμο, από τα οποία 1/3 σε αμερικάνικο νόμισμα. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος δανειστής των ΗΠΑ παράλληλα με την Ιαπωνία. Αν υποτεθεί ότι πωλούσε άμεσα μέρος των αμερικανικών ομολόγων οι συνέπειες στην αμερικανική οικονομία θα ήταν σοβαρές όπως σε ένα βαθμό και στην κινεζική που πραγματοποιεί εξαγωγές στις ΗΠΑ. Μια άλλη εξέλιξη που δείχνει το δυναμισμό των BRICS είναι η δημιουργία Αναπτυξιακής Τράπεζας και Αποθεματικού Ταμείου με κονδύλια 100 και 200 δις δολ. αντίστοιχα, ως αντίβαρο στην Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ. Παρ’ ότι το ύψος των κονδυλίων των δύο οργανισμών είναι σχετικά μικρά, ωστόσο δείχνουν την προοπτική αμφισβήτησης της ηγεμονίας των τριών παραδοσιακών καπιταλιστικών κέντρων. Ελλάδα, αγορές δανειακού κεφαλαίου και η «ασθενής μνήμη» Ένα ερώτημα εξαιρετικά σημαντικό για την Ελλάδα στην προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, είναι αν έχει νόημα να μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ για πολυδιάστατη και ενεργητική εξωτερική πολιτική ισότιμης συνεργασίας με όλες τις χώρες ή θα πρέπει να δέχεται παθητικά τις συνέπειες των αποφάσεων των κυρίαρχων ελίτ Βρυξελών και Βερολίνου. Ιδιαίτερα στην περίπτωση αναζήτησης δανειακών κεφαλαίων, υπάρχουν όχι μόνο οι χώρες της ΕΕ και Βορείου Αμερικής, αλλά και «αγορές» σε άλλες περιοχές του κόσμου και ειδικότερα στις χώρες BRICS. Κατά συνέπεια τα εκβιαστικά διλήμματα που θέτουν διάφοροι «αναλυτές» και «παπαγαλάκια» του μνημονιακού τόξου «από πού τάχα θα βρούμε δανεικά» σε περίπτωση ακύρωσης Μνημονίου και αμφισβήτησης πληρωμής τοκοχρεολυσίων, είναι «προφάσεις εν αμαρτίες», διότι παραγνωρίζουν δύο βασικά στοιχεία. Πρώτον, οι «αγορές» δεν ελέγχονται από κάποιο ενιαίο κέντρο που καθορίζει τις επιλογές τους αλλά λειτουργούν ανταγωνιστικά με βάση το ιδιαίτερο συμφέρον τους. Δεύτερον οι αγορές έχουν «ασθενική μνήμη». Δηλαδή ακόμα κι αν μια χώρα αμφισβητήσει την πληρωμή χρέους, όπως η Αργεντινή, μετά από ομαλοποίηση της κατάστασης, ξανάρχονται να δανείσουν γιατί οι φορείς του δανειακού κεφαλαίου (εταιρίες και funds) εκτιμούν κυρίως τα ρίσκα και τις αποδόσεις. Αυτό ισχύει βασικά και για δάνεια σε διακρατικό επίπεδο, τα οποία παράλληλα λαμβάνουν υπ’ όψιν και άλλες πτυχές της εξωτερικής πολιτικής των χωρών. Ρωσία, Τουρκία, Ελλάδα και πολυδιάστατη πολιτική Η αμφισβήτηση προσφυγής σε δανεισμό από τις BRICS και ειδικότερα τη Ρωσία, τελευταία γίνεται προσπάθεια να δικαιολογηθεί με ότι η Ρωσία «βρίσκεται σε κρίση», «δεν μπορεί να τα φέρει βόλτα εμάς θα δανείσει», κά. Ανεξάρτητα από τις αιτίες της σημερινής κρίσης που βασικός παράγοντας είναι η μείωση των τιμών πετρελαίου (σε μεγάλο βαθμό «στημένη» από ΗΠΑ και Σαουδική Αραβία), δε σημαίνει ότι δεν έχει περιθώρια δανεισμού και μάλιστα μικρών σχετικά ποσών σε περίπτωση που ζητούσε η Ελλάδα. Να θυμίσουμε ότι η Ρωσία διέγραψε πρόσφατα το 90% του δημόσιου χρέους της Κούβας (ύψους 35 δις δολάρια), ενώ τα συναλλαγματικά της αποθέματα ανέρχονται σε 419 δις δολάρια. Ωστόσο το κύριο που συζητάμε είναι αυτό που κάνει η επίσημη Ελλάδα. Αντί να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα της ανάπτυξης επωφελών σχέσεων με τη Ρωσία, ακυρώνει ακόμα και επιλογές που έγιναν πρόσφατο παρελθόν, όπως ο αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και η συμμετοχή της στην επιβολή «εμπάργκο» στη Ρωσία (από ΕΕ και ΗΠΑ), ενώ τα «σπασμένα» από τα αντίμετρα του Πούτιν, να πληρώνουν οι έλληνες παραγωγοί ροδάκινων. Ένα τελευταίο γεγονός που αποτελεί μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα, ευκαιρία την οποία αξιοποίησε η Τουρκία, είναι η απόφαση της Ρωσίας να ακυρώσει τα σχέδια για τον αγωγό φυσικού αερίου «South Stream» προς ΕΕ (θα πέρναγε και από Ελλάδα) και να δημιουργήσει έναν άλλον, τον «Blue Stream» 2, με δημιουργία διαμετακομιστικού σταθμού σε Τουρκία (Ανατολική Θράκη). Η ίδρυση σταθμού αποτελεί ιδανική ευκαιρία επέκτασης του αγωγού σε Ελλάδα και Βουλγαρία. Η Τουρκία άδραξε την ευκαιρία και αναβάθμισε τη θέση της ενεργειακά και γεωπολιτικά. Η Ελλάδα θα την αξιοποιήσει ή θα παραμείνει «πιστή» στις «τροϊκανές οδηγίες» και στις γεωπολιτικές επιδιώξεις των υπερεθνικών και υπερατλαντικών «αφεντικών» της; Αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα και αυτό προσπαθούν να συγκαλύψουν τα διάφορα «παπαγαλάκια» και «κωλοτούμπες» του κατεστημένου, με τον οχετό παραπληροφόρησης του ελληνικού λαού. Σε αυτό ακριβώς διαφέρει η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ όταν μιλάει για ενεργητική, πολυδιάστατη και φιλειρηνική πολιτική, ισότιμης και αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας με όλες τις χώρες, ως σημαντικό στοιχείο πολιτικής προοδευτικής εξόδου της χώρας από την κρίση. Email: ytolios@gmail.com Blog: ytoliosblog.wordpress.com

Η 15χρονη πορεία εξόντωσης και πλήρους άλωσης της ΔΕΗ

του Νίκου Γεωργακάκη
Δημοσιευθηκε στην Αυγή 24-6-2014


Σήμερα, που η ΔΕΗ ξαναβρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι μετά τις τελευταίες μνημονιακές ρυθμίσεις, είναι χρήσιμος ένας απολογισμός της πορείας της, ιδιαίτερα μετά το '99.
Αφετηρία για τις ιδιωτικοποιήσεις ήταν ο Ν. 2414/96, επί Σημίτη, με τίτλο «Εκσυγχρονισμός των ΔΕΚΟ», που προέβλεπε τη μετοχοποίηση των σημαντικότερων ΔΕΚΟ και ανάμεσα σ' αυτές όλων των σημαντικών ενεργειακών ΔΕΚΟ. H πορεία ιδιωτικοποίησης προωθήθηκε σταδιακά ώστε να ελέγχονται οι αντιδράσεις. Tην τελευταία περίοδο η διαδικασία αυτή πλησιάζει στο τέλος της, με την τριχοτόμηση της ΔΕΗ (δίκτυα, εργοστάσια, διανομή), την απώλεια του πλειοψηφικού πακέτου για το κράτος και τη δημιουργία και πώληση της «μικρής ΔΕΗ» με προίκα τα πλέον σύγχρονα θερμοηλεκτρικά και υδροηλεκτρικά εργοστάσια.
Οι κατευθύνσεις για την ιδιωτικοποίηση στην ενέργεια δρομολογήθηκαν συνολικά για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις Οδηγίες 1996/92/ΕΚ και 2001/77/ΕΚ για την απορρύθμιση των αγορών Η.Ε. και Φ.Α., αντίστοιχα, και εξειδικεύτηκαν περαιτέρω ανά χώρα.
Μια παραπέρα ώθηση για την ιδιωτικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας δόθηκε με τη σημαντική Οδηγία 2009/28/ΕΚ για την προώθηση των ΑΠΕ και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Η παρέμβαση της Ε.Ε. δεν περιορίστηκε στην έκδοση των οδηγιών, αλλά και στη χρηματοδότηση των πολιτικών της στην ενέργεια.
Στο πλαίσιο αυτό έχουμε:
* Την αθρόα χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
* Τον χαρακτηρισμό των επενδύσεων ως "εθνικής σπουδαιότητας",
και, κυρίως,
* Την εισαγωγή των εγγυημένων τιμών (Feed in Tariff - FiT), που χωρίς αυτές δεν θα μπορούσαν να γίνουν πραγματικότητα οι ΑΠΕ.
H παραγωγή Η.Ε. με εγγυημένες τιμές από ΑΠΕ είναι μια μορφή ανακατανομής εισοδήματος υπέρ των πλουσίων. Ο εύπορος που έχει πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό μπορεί να επενδύει και να έχει εισόδημα, τη στιγμή που ο φτωχός δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να πληρώσει τον λογαριασμό του.
Αν κάνουμε μια στοιχειώδη καταγραφή των ρυθμίσεων της περιόδου του Ν.Φ., μετά και σε συνέχεια της μετοχοποίησης της ΔΕΗ κατά 49% το 2001, διακρίνουμε τις εξής επιμέρους ρυθμίσεις:
* Αποκλεισμό της ΔΕΗ από τη συμμετοχή της σε διαγωνισμούς νέων μονάδων. Αρχές του 2000 αποφασίστηκε η αναστολή του επενδυτικού προγράμματος της ΔΕΗ στην παραγωγή μέχρι να ενταχθούν στο σύστημα 1600 MW από ιδιωτικές μονάδες (Φ.Α.).
* Απαγόρευση επενδύσεων στις ΑΠΕ.
* Επιβολή στοπ σε όλα τα έργα ανάπτυξης υδροηλεκτρικών σταθμών - έργα πολλαπλού σκοπού και μέγιστου κοινωνικού οφέλους.
* Απαγόρευση στην κατασκευή νέων λιγνιτικών μονάδων.
Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκε χώρος για ιδιωτικές μονάδες ΑΠΕ και φθηνές -από άποψη κόστους κατασκευής- μονάδες παραγωγής με καύσιμο το ακριβό εισαγόμενο φυσικό αέριο.
Το σύνολο σχεδόν των μεγάλων εγκαταστάσεων ΑΠΕ ανήκουν σε μεγάλες κοινοπραξίες ελληνικών και πολυεθνικών επιχειρηματικών ομίλων, όπως: η ΓEK ΤΕΡΝΑ Α.Ε. - Gaz De France Suez, Ρόκας - Ibedrola, Όμιλος ΕΛ.ΠΕ. - EDISON Italy.
Όσον αφορά τους σταθμούς από Φ.Α., περισσότερο από το 50% της εγκατεστημένης ισχύος ανήκει στις: ΓEK ΤΕΡΝΑ Α.Ε., ΑΚΤΩΡ - Μπόμπολας, Όμιλος ΕΛ.ΠΕ. - EDISON Italy, ΕΝΕL Ιταλία - Κοπελούζος, EdF France κ.λπ.
Οι λιγνιτικές μονάδες και τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια ανήκουν ακόμη στη ΔΕΗ, αλλά με την προώθηση του σχήματος της «μικρής ΔΕΗ» τα πλέον σύγχρονα από αυτά θα ξεπουληθούν έναντι πινακίου φακής. Τελευταία προωθήθηκε η ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, της εταιρείας που ελέγχει τα δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας (11.232 χλμ. γραμμών μεταφοράς). Σταδιακά μεγεθύνεται επίσης και η συμμετοχή μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων και funds στο μ.κ. της ΔΕΗ περιθωριοποιώντας τους μικρούς επενδυτές. Ισχυροί όμιλοι και διεθνή funds συγκεντρώνουν μεγάλα πακέτα μετοχών, εκμεταλλευόμενοι τη μεγάλη πτώση του Χρηματιστηρίου. Από το 2003 η εταιρεία Fidelity Investments αποκτά αθόρυβα το 5,01%, από το 2011 η Silchester International Investors εμφανίζεται να κατέχει το 13,8% και πολύ πρόσφατα ο αμερικανικός επενδυτικός όμιλος PIMCO αγόρασε ομόλογα της ΔΕΗ.
Μόνιμη και πολύμορφη υπήρξε η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ιδιωτών από τη ΡΑΕ, που ούτε κατ' ελάχιστον δεν λειτούργησε ως ανεξάρτητη αρχή ενέργειας, αλλά ως το μακρύ χέρι θεσμοθέτησης των συμφερόντων των ιδιωτικών εταιρειών, σε συνεργασία με τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Μόνο την τελευταία τριετία, οι κρατικές επιδοτήσεις που αποφάσισε και νομοθέτησε η ΡΑΕ και μέσω ΔΕΗ εισέπραξαν οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί Φ.Α. ανέρχονται σε 1,2 δισ. ευρώ! Στο πλαίσιο αυτό είχαμε ευνοϊκές ρυθμίσεις σε ημετέρους (π.χ. τιμολόγια σε Μυτιληναίο) ή σκανδαλώδεις ρυθμίσεις για τις εταιρείες Energa και Hellas Power που εξαπάτησαν τους πολίτες και κατακράτησαν και το χαράτσι πριν «πτωχεύσουν»! Το νομοθετικό πλαίσιο συμπληρώνεται με τους νόμους Ν. 3851/2010, γνωστό και ως νόμο Μπιρμπίλη, και τον Ν. 4001/11, με τον οποίο η ΡΑΕ αποκτά αρμοδιότητες υπερυπουργείου που λογοδοτεί μόνο στην Ε.Ε. Αυτό το όργανο των πολυεθνικών ουσιαστικά υποθιστά:



* Τη νομοθετική εξουσία της Βουλής ως αρμόδιο για τη σύνταξη όλων των κανονισμών και των ρυθμίσεων που θα εφαρμόζονται στους κλάδους ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου.
* Την εκτελεστική εξουσία της κυβέρνησης, αφού θα αποφασίζει για τις άδειες παραγωγής, την ανάπτυξη δικτύων, τα τιμολόγια κ.ά.
* Τη δικαστική εξουσία, αφού θα εκδικάζει η ίδια τις όποιες διαφορές, χωρίς δυνατότητα έφεσης και προσφυγής στην ελληνική Δικαιοσύνη.
Η ιδιωτικοποίηση στην ηλεκτρική ενέργεια έχει προχωρήσει σε διαφορετικό βαθμό στις διάφορες χώρες της Ε.Ε, οι εταιρείες ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου στον ένα ή άλλο βαθμό έχουν ιδιωτικοποιηθεί, είτε μέσω χρηματιστηρίου είτε με άμεση πώληση σε ξένες εταιρείες. Εμείς, φαίνεται, οδηγούμαστε στο πιο ακραίο παράδειγμα ιδιωτικοποίησης της Μ. Βρετανίας, με ιδιωτικοποίηση περίπου 100%.
Όπως αναμενόταν, στην ενεργειακή πίτα έχουν πέσει πολλά αρπαχτικά και αυτό είναι εμφανές, όχι μόνο στην ηλεκτρική ενέργεια, αλλά και στις άλλες Δ.Ε. (π.χ. ΔΕΠΑ ΔΕΣΦΑ), τους αγωγούς, την έρευνα υδρογονανθράκων κ.λπ. Οι ρυθμίσεις που προωθούνται μεταβάλλονται συνέχεια, αλλά σταθερά είναι προσανατολισμένες στην εξασφάλιση της μεγάλης κερδοφορίας των ιδιωτικών κεφαλαίων εις βάρος των δημόσιων εταιρειών και των λαϊκών αναγκών και συμφερόντων.
Σήμερα, μπορούμε να εκτιμήσουμε πως οι ΑΠΕ και η εισαγωγή του Φ.Α., σε συνδυασμό με τα εμπόδια στην ανάπτυξη της ΔΕΗ και τη δημιουργία ενός πολύ ευνοϊκού επενδυτικού κλίματος για τους ιδιώτες, ήταν οι βασικοί μοχλοί της απορρύθμισης. Μέχρι και το 2009 ιδιωτικές επενδύσεις ΑΠΕ ήταν ενταγμένες στους αναπτυξιακούς νόμους και στηρίχτηκαν με δημόσιες επιχορηγήσεις σε ποσοστό μέχρι και 40%.

Οι ιδιώτες ελέγχουν την ηλεκτρική ενέργεια

Αν λάβουμε υπόψη ότι στη μετοχική σύνθεση της ΔΕΗ συμμετέχουν οι ιδιώτες με 49%, ότι κατέχουν το 59% της ισχύος στο Φ.Α. και το 100% στις ΑΠΕ, η δε ΔΕΗ ελέγχει κατά 100% την ενέργεια από υδροηλεκτρικά εργοστάσια, καταλήγουμε σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα στο συμπέρασμα: το Δημόσιο, μέσω της μετοχοποιημένης ΔΕΗ, ελέγχει περίπου το 35% της εγκατεστημένης ισχύος ηλεκτρικής ενέργειας.

Οι επιπτώσεις στην κοινωνία από τις ιδιωτικοποιήσεις και την προώθηση του Τarget Model στο σύστημα λειτουργίας της αγοράς

Μεγάλες είναι οι επιπτώσεις στον λαό, την εθνική οικονομία και τη ΔΕΗ από τον έλεγχο των ιδιωτών στο ηλεκτρενεργειακό σύστημα. Η κύρια επίπτωση είναι στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος σε νοικοκυριά, μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και στην ηλεκτροβόρα βιομηχανία μας. Τα τιμολόγια έγιναν δυσβάστακτα για τα λαϊκά νοικοκυριά, αλλά και για τις άλλες κοινωνικές ομάδες, πλην ορισμένων «ημετέρων» επιχειρηματιών που αντλούν υπερκέρδη από την κρίση. Τα χρόνια της κρίσης, οι αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος για τα νοικοκυριά έφθασαν το 22,5% και για τη βιομηχανία το 10%. Από το 2000 ώς το 2013, η συνολική αύξηση στην τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας ήταν 102% για τα νοικοκυριά και 76,3% για τη βιομηχανία. Ως συνέπεια είχαμε 500.000 νοικοκυριά να μείνουν χωρίς ρεύμα και ενεργοβόρες βιομηχανίες να κλείνουν ή να σκέφτονται να μετακομίσουν στο εξωτερικό. Η Ελλάδα βρίσκεται σε συνθήκες ενεργειακής πενίας. Το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό, η εκτίναξη των τιμών συμβαίνει και στις άλλες χώρες της Ε.Ε. και είναι σημαντικές, όμως στην Ελλάδα οι ανατιμήσεις είναι υπέρογκες. Με το μοντέλο Τarget Model που προωθεί σήμερα η Ε.Ε. θα έχουμε και αναδιανομή πλούτου ανάμεσα σε Βορρά και Νότο.

Σχέσεις Ελλάδας - Ε.Ε. στην ηλεκτρική ενέργεια

Το Τarget Model σημαίνει πρακτικά τη δημιουργία μιας ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας, όπου επτά επιμέρους περιφερειακές αγορές (Regional Groups) θα συναλλάσσονται μέσω ενός πανευρωπαϊκού ενεργειακού χρηματιστηρίου.
Η Ελλάδα έχει ενταχθεί στην κεντρική - νότια ευρωπαϊκή αγορά (Central South) που περιλαμβάνει Γαλλία, Γερμανία, Αυστρία, Σλοβακία, Ιταλία και Ελλάδα. Σημειώνεται ότι από τα μέσα του 2000 υπάρχουν αρκετές περιφερειακές αγορές Η.Ε. και αντίστοιχα ενεργειακά χρηματιστήρια.
Οι συναλλαγές θα γίνονται σε τιμή που θα αρχίζει από κάποια τιμή βάσης, συν την τιμή που θα καθορίζεται από την προσφορά και τη ζήτηση στο χρηματιστήριο ηλεκτρικής ενέργειας, όπως πάνω κάτω λειτουργεί και η πετρελαϊκή αγορά. Δεν προχωράμε σε λεπτομερή ανάλυση αυτής της αγοράς για λόγους δυσκολίας συνοπτικής παρουσίασης, όμως τα συμπεράσματα των προοδευτικών τεχνικών είναι κοινά.
Θα υπάρξουν, στο εσωτερικό, οφέλη για τους ιδιώτες (που διαθέτουν ως καύσιμη ύλη φυσικό αέριο και ΑΠΕ) έναντι της ΔΕΗ. Επίσης θα υπάρξουν οφέλη για χώρες όπως η Γερμανία, εξαιτίας της κοινής περιφερειακής αγοράς που θα διαμορφώνει μικρότερη οριακή τιμή συστήματος (ΟΤΣ) σε σύγκριση με τη σημερινή. Η σύγκλιση τιμών στην Ε.Ε. θα επιτευχθεί με τη μείωση των τιμών στη Γερμανία και την αύξηση των τιμών στην Ελλάδα. Σχηματικά, η Ελλάδα θα εξάγει φθηνή λιγνιτική ενέργεια (ανταγωνιστική με τις τιμές στις ευρωπαϊκές αγορές, δεν είναι άλλωστε τυχαίο το ενδιαφέρον των RWE και EdF για τη μεγάλη ΔΕΗ) και θα εισάγει σε τιμή σαφώς υψηλότερη από τις ακριβότερες ευρωπαϊκές αγορές. Σε περίπτωση ελλείμματος ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα, οι διαφορές στις τιμές θα είναι μεγάλες και θα επιβαρύνουν σημαντικά την εγχώρια τιμή.
Το ελληνικό μοντέλο αγοράς (Μandatory Ρool) χρησιμοποιείται από πολλούς διαχειριστές των ΗΠΑ, ενώ το μοντέλο των Βilateral Contracts, αυτό δηλαδή που προωθείται σήμερα και στη χώρα μας, έχει υιοθετηθεί σχεδόν αποκλειστικά στις χώρες της Ε.Ε. Βλέπουμε το παράδοξο η Ε.Ε. να είναι πολύ πιο φιλελεύθερη απ' ό,τι η ίδια η μητρόπολη του καπιταλισμού.
Με βάση τα παραπάνω, αποτελεί βασικό καθήκον η μελέτη των επιπτώσεων από την ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική και η διαμόρφωση σχεδίου άμυνας και υπεράσπισης των δικών μας συμφερόντων.

Συμπεράσματα. Άμεσες ενέργειες από μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Ανάκτηση του ελέγχου

Αποτιμώντας, συνοπτικά, το μοντέλο απορρύθμισης που εφαρμόστηκε στην ελληνική αγορά, διαπιστώνουμε ότι:
* Προκάλεσε μια υδροκέφαλη αγορά Η.Ε. με υπερβάλλουσα εγκατεστημένη ισχύ και ταυτόχρονη σταθερή μείωση της ζήτησης.
* Κόστισε περίπου 15 δισ. με υψηλά επιτόκια δανεισμού.
* Επέβαλε τη λειτουργία μονάδων Φ.Α. με εισαγόμενο ενεργειακό καύσιμο και υψηλό λειτουργικό κόστος.
* Ο όποιος ενεργειακός σχεδιασμός αποδείχθηκε λανθασμένος και εξωπραγματικός για τα δεδομένα της χώρας.
* Ο δρόμος αυτός είναι αδιέξοδος και πρέπει να αλλάξει άρδην. Είναι ο δρόμος που στηρίχτηκε στις ιδιωτικοποιήσεις. Θα παλέψουμε για αποτροπή της παραπέρα ιδιωτικοποίησης και αντιστροφή της πορείας.
Θα μπορούσε η Ελλάδα, που πρωτοπορεί σήμερα στην Ευρώπη αναδεικνύοντας μια ισχυρή Αριστερά, να πρωτοστατήσει και στην αμφισβήτηση του μοντέλου του Ν.Φ., δηλαδή της λιτότητας για τον λαό και της κατεδάφισης των εργασιακών κατακτήσεων των εργαζόμενων. Έχοντας ως στρατηγική στόχευση τον καθοριστικό έλεγχο του ενεργειακού κλάδου από μια κυβέρνηση της Αριστεράς, επικεντρώνουμε σήμερα στον αγώνα για ακύρωση της ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ και της αποτροπής της επικείμενης ιδιωτικοποίηση της «μικρής ΔΕΗ».
Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την εκποίηση των λιγνιτικών κοιτασμάτων και των θερμοηλεκτρικών σταθμών, όπως και την εκμετάλλευση των ΥΗΣ και του υδάτινου δυναμικού της χώρας, που είναι δημόσια περιουσία, από τους ιδιώτες. Μια τέτοια εξέλιξη θα καταστήσει απαγορευτική κάθε συμπληρωματικότητα των δραστηριοτήτων παραγωγής και διάθεσης ηλεκτρικής ενέργειας, θα μειώσει κατακόρυφα την αξιοπιστία του ηλεκτρικού συστήματος αυξάνοντας τους κινδύνους για συνεχείς και εκτεταμένες διακοπές, θα καταργήσει κάθε δυνατότητα ορθολογικής αξιοποίησης των ορυκτών και υδάτινων πόρων και των υποδομών αξιοποίησής τους σε όφελος των τοπικών κοινοτήτων και ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας.
Σε κοινή δήλωση που κατέθεσαν στις Βρυξέλλες (Eurelectric) στις 11 Οκτωβρίου 2013, οι διευθύνοντες σύμβουλοι δέκα ευρωπαϊκών ενεργειακών κολοσσών (RWE, EON, Wattenfall, ENEL, ENI, EdF, GdF-Suez, Iberdrola, Gas Natural, CEZ) προειδοποιούν ότι η αγορά ηλεκτρισμού της Ε.Ε. απειλείται από δύο μεγάλα προβλήματα: τις υψηλές τιμές και τη μείωση της ασφάλειας εφοδιασμού.
Η εναντίωση του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική του ακραίου Ν.Φ. θα εκφραστεί με την εναντίωση σε όλα τα μέτρα εμπορευματοποίησης ενός ζωτικού αγαθού, όπως είναι η ενέργεια, που δεν μπορεί να αποτελεί πεδίο κερδοσκοπίας από πλευράς του κεφαλαίου, αλλά αγαθό στην υπηρεσία της κοινωνίας και υπό δημόσιο έλεγχο.


* Εναντιωνόμενοι στον Ν.Φ., εναντιωνόμαστε στα συγκεκριμένα μέτρα που εφάρμοσε (π.χ. ιδιωτικοποιήσεις, κατεδάφιση εργασιακών σχέσεων κ.λπ.) την τελευταία δεκαπενταετία.
Σήμερα ο στόχος αυτός συμβαδίζει με την απαίτηση να φύγουν οι μνημονιακές κυβερνήσεις που εγκληματούν εις βάρος του λαού, που αποδέχονται να ξεπουλιέται η ΔΕΗ, που δεν νοιάζονται για τη φτώχεια στην οποία έχει περιπέσει ο ελληνικός λαός.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση, θα σταματήσει άμεσα κάθε διαδικασία περαιτέρω ιδιωτικοποίησης και εκποίησης των δημοσίων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, επιχειρησιακής και λειτουργικής, ενώ παράλληλα θα ξεκινήσει, όπως είχε δεσμευτεί και προεκλογικά, στη διαδικασία επαναφοράς στον δημόσιο τομέα των επιχειρήσεων που έχουν περάσει σε χέρια ιδιωτών. Σε περίπτωση που ολοκληρωθεί η πώληση της ΔΕΗ, η επανάκτηση του ελέγχου της από μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα είναι άμεση προτεραιότητά μας.
Ειδικά για την αντιμετώπιση των εξελίξεων και τυχόν αντιδράσεων από Ε.Ε., επιβάλλεται σχεδιασμός σε βάθος και λεπτομέρεια για την αντιμετώπιση των όποιων αντιποίνων και όχι στάση ουδέτερου παρατηρητή και σιωπηρού αποδέκτη όσων σχεδιάζονται πριν από μας για μας, όπως ώς σήμερα, χωρίς καμιά αντίδραση από τις υποτελείς κυβερνήσεις μας.
Επειδή η ανατροπή του status στην Ευρώπη δεν είναι εύκολη υπόθεση και δεν διαφαίνονται γρήγορες μεταβολές, δύσκολα ένας σκεπτόμενος άνθρωπος να μην αναρωτηθεί: "Καλά και μέχρι τότε τι κάνουμε»;

Η ΔΕΗ ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.

ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΥΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΕΗ

ΟΜΙΛΙΑ TOY ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΡΑΚΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΤΟΥ ΤΟΜΕΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ Οι εντολοδόχοι της τρόικας και του κεφαλαίου Σαμαράς- Βενιζέλος μετά την καταστροφική τους απόφαση για το ξεπούλημα της στρατηγικότερη υποδομής της χώρας των Δικτύων Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (του ΑΔΜΗΕ), επιδιώκουν να ολοκληρώσουν το έγκλημα του αιώνα να ξεπουλήσουν και να διαλύσουν την ΔΕΗ.

1. Τη Δευτέρα 7/4/2014 έφυγε από την Βουλή το σχέδιο της προκήρυξης του διαγωνισμού για την πώληση του 66% του ΑΔΜΗΕ και θα επιστρέψει στην ΔΕΗ. Η ΔΕΗ στη συνέχεια θα προχωρήσει στην «Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος» η οποία αποτελεί την προκαταρκτική φάση για τον διαγωνισμό της πώλησης του 66% των μετοχών.
2. Κατέθεσαν στην βουλή το νομοσχέδιο για την λεγόμενη «Μικρή ΔΕΗ». Με το νομοσχέδιο αυτό χαρίζουν στους ιδιώτες δημόσια περιουσία ανυπολόγιστης αξίας. Τις πιο σύγχρονες μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, υδροηλεκτρικά, ορυχεία, δικαιώματα στους λιγνίτες αλλά και την διαχείριση των υδάτων!!!. Και δεν αρκούνται μόνο σε αυτό παραχωρούν στους ιδιώτες υποχρεωτικά και 2.000.000 πελάτες της ΔΕΗ!!!.

Η Συγκυβέρνηση λίγο πριν την συντριβή στις ευρωεκλογές και την κατάρρευσή της χαρίζει κατ’ εντολή της τρόικα και των ντόπιων ολιγαρχών το 30% της περιουσίας και του παραγωγικού δυναμικού της ΔΕΗ.

Ιδιαίτερα η καταστροφική απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στην δημιουργία της «Μικρής ΔΕΗ», στην οποία έχουν ενταχθεί όλες οι μονάδες παραγωγής και τα ορυχεία του Ν. Φλώρινας, σημαίνει στην ουσία ότι πουλάει η συγκυβέρνηση όλο τον Νομό της Φλώρινας. Πρέπει, με πυρήνα τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ, να συγκροτηθεί ένα παλλαϊκό μέτωπο όλου του λαού της Φλώρινας με σύνθημα «Η ΦΛΩΡΙΝΑ ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΣΤΑ ΞΕΝΑ ΚΑΙ ΝΤΟΠΙΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ». Η συγκρότηση ενός τέτοιου παλλαϊκού μετώπου μπορεί να ανατρέψει την διάλυση, την διάσπαση, την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και το ξεπούλημα της Φλώρινας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται να κάνει ότι είναι δυνατόν για να μη περάσουν τα σχέδια της συγκυβέρνησης να ξεπουλήσει κυριολεκτικά την Φλώρινα.



ΧΑΡΙΖΟΥΝ:

- Μονάδες με καύσιμο λιγνίτη

(i) τη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής ΑΗΣ Αμύνταιο Ι & ΙΙ, ισχύος 600 MW

(ii) τη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής ΑΗΣ Μελίτη Ι, ισχύoς 330 MW

(β) την άδεια ηλεκτροπαραγωγής για τον σταθμό παραγωγής Μελίτη ΙΙ, ισχύος 450 MW

- Δικαιώματα της ΔΕΗ επί λιγνιτικών παραχωρήσεων

· του ορυχείου Αμυνταίου συμπεριλαμβανομένου του ορυχείου Λακκιάς

· του ορυχείου Κλειδιού

· του ορυχείου Λόφων Μελίτης

· των ορυχείων Κομνηνών Ι & ΙΙ

· του ορυχείου Βεύης

- Υδροηλεκτρικές μονάδες

· τη μονάδα παραγωγής ΥΗΣ Πλατανόβρυση, ισχύος 116 MW

· τη μονάδα παραγωγής ΥΗΣ Θησαυρού, ισχύος 384 MW

· τη μονάδα παραγωγής ΥΗΣ Άγρας, ισχύος 50 MW

· τη μονάδα παραγωγής ΥΗΣ Εδεσσαίος, ισχύος 19 MW

· τη μονάδα παραγωγής ΥΗΣ Πουρνάρι Ι και ΙΙ, συνολικής ισχύος 334 MW

και την μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με καύσιμο φυσικό αέριο ΑΗΣ Κομοτηνής, ισχύος 485 MW.

Θέλουν να Ξεπουλήσουν δηλαδή μονάδες συνολικής ισχύος 2.768 μεγαβάτ (2318 εν λειτουργία συν την άδεια παραγωγής για τη μονάδα Φλώρινας (Μελίτης) 2 ).

Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι η νέα εταιρία, η οποία θα δημιουργηθεί ως 100% θυγατρική της ΔΕΗ στη συνέχεια θα πουληθεί.

Η υποταγή της κυβέρνησης στα ντόπια και ξένα συμφέροντα είναι αποκαλυπτική και από τα εξής:

I. Ο εκπρόσωπος των ιδιωτών παραγωγών ηλεκτρικού ρεύματος από Φυσικό Αέριο, μιλώντας προ ημερών στο διεθνές συνέδριο energy foroum , τόνισε χαρακτηριστικά «Εκφράζουμε την ικανοποίησή μας για την πρόταση που κάναμε πέρυσι στο ίδιο συνέδριο, να διασπαστεί η ΔΕΗ και να δημιουργηθεί μια Μικρή ΔΕΗ η οποία θα ιδιωτικοποιηθεί, γίνεται πράξη από την κυβέρνηση με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Όμως αυτό δεν φτάνει, θα ήταν καλύτερο να δημιουργήσει η κυβέρνηση δύο μικρές ιδιωτικές επιχειρήσεις!!!!!!»

 

II. Στο άρθρο 9 αναφέρεται ότι απαγορεύεται στους πελάτες της λεγόμενης "μικρής ΔΕΗ" να αλλάξουν πάροχο και απαγορεύει στην εναπομείνασα δημόσια ΔΕΗ για 6 μήνες να δώσει προσφορά για να τους επαναφέρει!!!.

III. Επίσης με το άρθρο 8 παράγραφος 5, δε, καταργείται οποιαδήποτε σύμβαση των εργαζομένων!



3. Παράλληλα στο Eurogroup την 1η Απριλίου 2014 η κυβέρνηση δεσμεύτηκε ως προαπαιτούμενο της δόσης του 1 εκ ευρώ ότι θα επιταχύνει τις διαδικασίες ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και του ΑΔΜΗΕ και ότι πριν από το Πάσχα θα μεταβιβαστεί στο ΤΑΙΠΕΔ από το Υπουργείο Οικονομικών και η διαχείριση του 17% των μετοχών της ΔΕΗ. (ήδη είναι γνωστό ότι το 17% των μετοχών έχει μεταβιβαστεί στο ΤΑΙΠΕΔ). Με την πράξη αυτή θα είναι δυνατή ανά πάσα ώρα και στιγμή να προκηρυχθεί η πώληση του 17% σε ιδιώτες.

Αυτό αποτυπώνεται με σαφήνεια στην ανακοίνωση του Eurogroup της 1ης Απριλίου η οποία μεταξύ των άλλων αναφέρει: «…Οι ελληνικές αρχές έχουν δεσμευτεί για μεγάλες μεταρρυθμίσεις στην αγορά ενέργειας και στη ενίσχυση της ιδιωτικοποίησης των περιουσιακών στοιχείων των ΔΕΚΟ…».

Με αυτές τις τρείς ενέργειες η κυβέρνηση επιδιώκει να υλοποιήσει την πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου της 24ης Ιουλίου 2013 με την οποία έχει καθορίσει την πλήρη ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και των θυγατρικών της.

Στη δήθεν Δημόσια ΔΕΗ που θα απομείνει θα έχει το Δημόσιο μόνο την καταστατική μειοψηφία το (34%).

Παρότι βέβαια από τον Οκτώβριο του 2003, η ΔΕΗ έπαψε να είναι 100% Δημόσια, όχι μόνο γιατί εκποιήθηκε σε ιδιώτες το 49% του μετοχικού της κεφαλαίου. Αλλά κυρίως γιατί η ΕΕ και οι εγχώριές της κυβερνήσεις «απελευθέρωσαν» την ηλεκτρική ενέργεια από κάθε έννοια δημόσιου συμφέροντος και κοινωνικού αγαθού.

Όμως η διάλυση της ΔΕΗ όπως σχεδιάζεται με τους νόμους της συγκυβέρνησης –κατ’ εντολή των ξένων τοκογλύφων και των ντόπιων εκπροσώπων τους- καταργεί την προοπτική ανάταξης της ελληνικής οικονομίας μέσω παροχής φθηνού βιομηχανικού τιμολογίου και κοινωνικές πολιτικές στήριξης των ασθενέστερων οικονομικά κοινωνικών ομάδων. Είναι πολιτική καμένης γης των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων που μετατρέπουν την χώρα σε απόλυτο υποχείριο των κέντρων εξουσίας της Ε.Ε..

H ιδιωτικοποίηση της ενέργειας που έχει γίνει τα τελευταία 13 χρόνια ως συνέπεια των νεοφιλελεύθερων πολιτικών των κυβερνήσεων από το 2001 και μετά καθώς και των νεοφιλελεύθερων οδηγιών της Ε.Ε. έχουν εκτοξεύσει τις τιμές της Ηλεκτρικής Ενέργειας στη χώρα μας. Η τιμή του ρεύματος έχει αυξηθεί 98% τα τελευταία 12 χρόνια και τα τελευταία 5 χρόνια 58%. Ο βασικός λόγος των αυξήσεων ήταν και είναι η ύπαρξη κινήτρων για να επενδύσουν οι ιδιώτες στο χώρο της ενέργειας αλλά και να αγοράσουν κομμάτια της ΔΕΗ ή μετοχές της. Οι αυξήσεις των τιμών του ρεύματος πέραν της ιδιωτικοποίησης έχουν ως αιτίες και τη διάσπαση της ενιαίας και καθετοποιημένης δομής της ΔΕΗ. Η ενιαία Δημόσια ΔΕΗ είχε οικονομίες κλίμακας και συντονισμένη λειτουργία. Αντί γι αυτό δημιουργήθηκαν τρεις εταιρείες: ΔΕΗ Παραγωγή-Εμπορία και ΔΕΔΔΗΕ. Καθεμιά με αυξανόμενα κόστη λειτουργίας, επενδύσεων, δανεισμού κτλ. λόγω της συρρίκνωσης του μεγέθους και με συμβόλαια πώλησης στη θέση της προηγούμενης λειτουργικής συνεργασίας. Η δημιουργία της «Μικρής ΔΕΗ» με την διάσπαση που θα γίνει θα έχει ως συνέπεια να αυξηθεί ακόμα περισσότερο το κόστος παραγωγής. Επίσης λόγω του μείγματος καυσίμου και την ηλικίας των εργοστασίων που θα της απομένουν σύντομα θα καταστεί μικρότερη από την «μικρή ΔΕΗ» και λιγότερο ανταγωνιστική προς αυτή. Οι τιμές του ρεύματος θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο διότι η παλιά ενιαία Δημόσια ΔΕΗ λειτουργούσε με λογική ανάκτησης του κεφαλαίου της σε 25 ή 50 χρόνια και με απόδοση κάτω του 5 %. Για τους ιδιώτες προφανώς ο προσανατολισμός θα είναι πιο βραχυπρόθεσμος και οι επιζητούμενες αποδόσεις υψηλότερες ανάλογες των αποδόσεων σε χρηματιστηριακά προϊόντα χωρίς βέβαια να έχουν το ανάλογο ρίσκο. Έργα με μεγάλους χρόνους απόσβεσης και μικρά επιτόκια απόδοσης κεφαλαίου, όπως είναι τα υδροηλεκτρικά και οι λιγνιτικές μονάδες, μόνο μια δημόσια επιχείρηση μπορεί να κάνει.

Συνεπώς δεν αντέχει στη λογική το επιχείρημα του νεοφιλελευθερισμού ότι ανοίγει η αγορά και θα πέσουν οι τιμές. Το άνοιγμα αγορά στην ενέργεια δεν σημαίνει μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων ηλεκτροπαραγωγής, που θα ανταγωνίζονται σκληρά μεταξύ τους και θα ρίχνουν τις τιμές, προς όφελος του καταναλωτή, σημαίνει μερική υποκατάσταση του κρατικού παραγωγού από περιορισμένο αριθμό ιδιωτικών επιχειρήσεων παραγωγής. Ανταγωνισμός, με την ουσιαστική έννοια του όρου, δεν μπορεί να υπάρξει σε μια αγορά, όπου οι «παίκτες» είναι ολιγάριθμοι. Η δημιουργία ολογιπωλειακής αγοράς όπως αυτή που επιχειρείται και στο τομέα του ηλεκτρισμού δεν είναι ανταγωνιστική αγορά. Αυτό συνεπάγεται, άτυπες συμφωνίες μεταξύ των «παικτών», για αποφυγή πραγματικού ανταγωνισμού, και μηδενικό κρατικό έλεγχο, ρύθμιση και εποπτεία καθότι ό έλεγχος του ολιγοπωλείου είναι σαφώς δυσκολότερος από τον έλεγχο του μονοπωλίου.

Ούτε φυσικά είναι επιχείρημα ότι η πώληση της ΔΕΗ συνιστά επένδυση. Η πώληση της ΔΕΗ είναι αντικατάσταση κεφαλαίου και όχι επένδυση. Δεδομένου ότι πωλείται συγκεκριμένο μείγμα καυσίμου, συγκεκριμένο πελατολόγιο δεν υπάρχει πουθενά επιχειρηματικό ρίσκο, δημιουργία νέων υποδομών ώστε να χαρακτηριστεί επένδυση. Ποιος από εσάς δεν θα ήθελε να κατέχει μια εταιρεία με 6 δις ευρώ τζίρο, με 7,5 εκ αποκλειστικούς πελάτες, και περιουσία 15-20 δις €;

Ας μην σταθούμε στο γελοίο επιχείρημα, πως η πώληση της «μικρής ΔΕΗ» εξυπηρετεί τη χρηματοδότηση της κατασκευής της Μονάδας Πτολεμαΐδα V, αφού η ΔΕΗ δεν έχει πια ρευστό για να την κάνει. Ποιος πουλά 2768 MW για να φτιάξει 660 MW; Μόνο όποιος συνειδητά έχει επιλέξει να ισοπεδώσει τις ζωές ενός ολόκληρου λαού για να πλουτίζουν οι διεθνείς τοκογλύφοι και τα μονοπώλια που συνδέονται μαζί τους. Μόνο όποιος με τις πολιτικές τους μας οδήγησε στη χρεοκοπία και τις ιδιωτικοποιήσεις.

Τέλος δεν θα σταθούμε στο με ποια κριτήρια επιλέχθηκαν οι μονάδες που φέρονται να απαρτίζουν το χαρτοφυλάκιο της «μικρής ΔΕΗ ». Ούτε στην αλλαγή του αρχικού σχεδιασμού της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου (24-07-2013) που αύξησε τα προς πώληση MW υδροηλεκτρικής ισχύος κατά 402 MW. Ούτε για τα κριτήρια για την επιλογή του αντίστοιχου ποσοστού της πελατειακής βάσης. Ούτε για το αν αποτελεί υποχρέωση της νέας εταιρείας το να παρέχει ηλεκτρική ενέργεια σε Βιομηχανίες Υψηλής Τάσης μετά την έκπτωση των τιμολογίων που επέβαλε η Κυβέρνηση στη ΔΕΗ. Διότι για εμάς η ΔΕΗ πρέπει να είναι μια ενιαία και 100% δημόσια χωρίς να έχει απολέσει ούτε ένα μέτρο λιγνιτικού πεδίου, ούτε ένα kw ισχύς παραγωγής ούτε ένα πελάτη.

Για όλους αυτούς τους λόγους ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί όλους τους εργαζόμενους στον όμιλο της ΔΕΗ, όλα τα Συνδικάτα του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, όλες τις κοινωνικές οργανώσεις, τις Αυτοδιοικητικές παρατάξεις και πάνω απ΄όλα όλο τον Ελληνικό λαό να δημιουργήσει ένα πλατύ αγωνιστικό μέτωπο και να αποτρέψει αυτό ΤΟ ΜΕΓΑ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

Όπως έχουμε κατ΄επανάληψη τονίσει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να αναγνωρίσει το ξεπούλημα της ΔΕΗ. Δεν πρόκειται να αποδεχτούμε κανένα τετελεσμένο και αυτό ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους όλοι.

Η ιδιωτικοποίηση του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας είναι καταστροφική για την οικονομία, την κοινωνία και τα εθνικά συμφέροντα της χώρας. Η υπόθεση της ΔΕΗ έχει εθνικές διαστάσεις και το ζήτημα της ηλεκτρικής ενέργειας είναι άκρως στρατηγικής σημασίας για την οικονομία και τον ελληνικό λαό.

Η ΔΕΗ είναι η ναυαρχίδα της βαριάς μας βιομηχανίας της χώρας. Πρέπει να είναι δημόσια για να μπορεί να αξιοποιηθεί σαν βασικός μοχλός για την παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας. Ο ήλιος, ο άνεμος, το νερό, ο ορυκτός πλούτος δεν μπορούν να είναι πηγή κερδοσκοπίας για τα κρατικοδίαιτα αρπακτικά της αγοράς. Είναι κοινωνικά αγαθά προσβάσιμα σε όλους κι όχι εμπορεύματα πολυτελείας για λίγους έχοντες και κατέχοντες.

Μέχρι το 2003 που η ΔΕΗ ήταν ενιαία και 100% Δημόσια μπορούσαν οι κυβερνήσεις αν ήθελαν να έχουν χαμηλές τιμές ενέργειας όλοι. Έτσι παρά το πλήθος των επιδοτήσεων σε μεγάλες κατηγορίες καταναλωτών, παρά τις απώλειες από τις προβληματικές επιχειρήσεις, στις οποίες υποχρεώνονταν να παρέχει ενέργεια, για να μην κλείσουν, χωρίς να εισπράττει τους λογαριασμούς, και παρά την μη καταβολή, για μεγάλα διαστήματα, των συμφωνημένων συμμετοχών του κράτους σε έργα πολλαπλού σκοπού, η μονοπωλιακή ΔΕΗ διατηρούσε τις τιμές σε χαμηλά επίπεδα. Μετά τη μερική ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας οι κυβερνήσεις δεν ενδιαφέρονται αν θα αυξηθεί το κόστος του ρεύματος για πολίτες και βιομηχανία, ούτε αν θα αφήσουν τον κόσμο χωρίς ρεύμα. Για αυτό ενσωματώνουν κι άλλους φόρους στους λογαριασμούς της ΔΕΗ «χρίζουν» την ΔΕΗ ακόμα και σε εκβιαστή-φοροεισπρακτικό μηχανισμό για τα χαράτσια και κυρίως επιβαρύνουν τους πολίτες με αυξημένο κόστος παραγωγής ενέργειας προκειμένου να κερδοσκοπούν οι ιδιώτες μεγαλο-παραγωγοί ηλεκτρικού ρεύματος από φυσικό αέριο.

Για όλους αυτούς τους λόγους τα σχέδια της κυβέρνησης μπορεί να ναυαγήσουν με τον ενωμένο, συνεπή και αποφασιστικό αγώνα ολόκληρου του Ελληνικού λαού, και την δημιουργία ενός παλλαϊκού αγωνιστικού μετώπου.

Κεντρικό καθήκον μας είναι να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις μαζί με το λαό για να αποτραπεί το περαιτέρω ξεπούλημα της ΔΕΗ. Να μην περάσει η Πράξη 15/24-7-2013 της κυβέρνησης και να αποτραπεί το ξεπούλημα των Δικτύων Μεταφοράς (ΑΔΜΗΕ), της «Μικρής ΔΕΗ» και της παραχώρησης του 17% σε ιδιώτες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ Θα κάνει ότι είναι δυνατόν μαζί με τους εργαζόμενους και όλο το λαό για να μην υλοποιηθεί αυτό το εθνικό, οικονομικό και κοινωνικό έγκλημα της Συγκυβέρνησης. Οι εντολοδόχοι της Τρόϊκα Σαμαράς και Βενιζέλος δεν έχουν κανένα δικαίωμα να διαλύσουν και να ξεπουλήσουν την στρατηγικότερη Δημόσια Επιχείρηση της χώρας. Η ΔΕΗ δημιουργήθηκε με τον ιδρώτα και το αίμα του Ελληνικού λαού και δεν θα επιτρέψουμε να την ξεπουλήσουν.

Αγωνιζόμαστε την υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας. για να μην ιδιωτικοποιηθούν οι ενεργειακές επιχειρήσεις και να είναι δημόσιες, σύγχρονες και εξυγιασμένες, γιατί αυτό επιβάλει το πραγματικό συμφέρον του λαού και του τόπου.

Απαιτείται δημιουργία ενός παλλαϊκού μετώπου για την υπεράσπιση των κοινωνικών και γι’ αυτό δημόσιων κοινωνικών αγαθών. Η Υγεία, η Παιδεία, η Ασφάλιση, το νερό, το ρεύμα, η θέρμανση, οι συγκοινωνίες, οι επικοινωνίες, ή θα είναι αποκλειστικά δημόσια αγαθά ή απλά δεν θα υπάρχουν.

Ο αγώνας αυτός δεν είναι υπόθεση μόνο του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι υπόθεση ολόκληρου του Ελληνικού λαού γιατί είναι άμεσο ζήτημα επιβίωσης του λαού.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΣΠΑΣΗ, ΔΙΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΕΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΤΕΡΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.
ΝΑ ΜΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 24ης ΙΟΥΛΙΟΥ 2013, Η ΟΠΟΙΑ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΗ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ 24ης ΙΟΥΛΙΟΥ 2013 ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΗ.
ΝΑ ΑΠΟΤΡΑΠΕΙ Η ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ «ΜΙΚΡΗΣ ΔΕΗ».
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΔΜΗΕ.
ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ Η ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΣΤΟ ΤΑΙΠΕΔ ΤΟΥ 17% ΤΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ ΤΗΣ ΔΕΗ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΕΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΥΓΑΤΡΙΚΩΝ ΤΗΣ.
ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ.
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΦΑΡΜΟΣΤΙΚΟΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΙ.

Η επιδότηση των μεγαλοπαραγωγών ενέργειας κοστίζει 700.000 ευρώ ανά ημέρα!

 

 

           

Ενώ επιβάλλονται άδικα και καταστροφικά μέτρα για χιλιάδες μικροεπενδυτές φωτοβολταϊκών, οι ιδιώτες μεγαλοπαραγωγοί ενέργειας παίρνουν επιδοτήσεις συνολικού ύψους... 700.000 ευρώ/ημέρα μέσω του Μηχανισμού Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους (ΜΑΜΚ) υποστηρίζουν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με ερώτηση που κατέθεσαν προς τους υπουργούς Περιβάλλοντος, Οικονομίας και Ανάπτυξης.
Σε ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή, τονίζουν επίσης ότι η επιβολή έκτακτης εισφοράς επί του τζίρου και όχι επί των κερδών των μικρών επιχειρήσεων φωτοβολταϊκών, είναι «μια απόφαση που έχει προφανή αντιεπενδυτικό χαρακτήρα και ουσιαστικά αντίκειται σε όλες τις βασικές αρχές της οικονομικής επιστήμης, ενώ πλήττει την αξιοπιστία της χώρας, στο θέμα της προσέλκυσης επενδύσεων» .
Η εμπεριστατωμένη ερώτηση που κατέθεσε για λογαριασμό των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ο βουλευτής Θ. Πετράκος, έχει ως εξής:
«Θέμα : Προβλήματα στην επιβολή της έκτακτης εισφοράς ΑΠΕ στο μεσοπρόθεσμο.

 

Διαχρονικά, οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, με μια σειρά από νόμους, ώθησαν χιλιάδες μικροεπενδυτές, αγρότες και άλλους, να επενδύσουν και μάλιστα δανειζόμενοι , στα φωτοβολταϊκά πάρκα προσδοκώντας μια απόδοση του κεφαλαίου τους, όπως όρισαν οι σχετικοί νόμοι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είχε καταθέσει εγκαίρως τις ενστάσεις του για τον τρόπο που η αγορά των φωτοβολταϊκών παρουσιάσθηκε στους πολίτες ως μια επενδυτική δραστηριότητα με ακραία κερδοσκοπικά χαρακτηριστικά που ελλείψει άλλου παραγωγικού σχεδίου θα έδινε λύση στο αναπτυξιακό τέλμα της ελληνικής οικονομίας. Η περίπτωση των φωτοβολταϊκών αποτέλεσε και αποτελεί, ίσως το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα απορρυθμισμένης αγοράς με χαρακτηριστικά φούσκας, που δομήθηκε χωρίς να γίνει ο στοιχειώδης υπολογισμός εξεύρεσης των αναγκαίων πόρων για την πληρωμή των χιλιάδων πολιτών στους οποίους καλλιεργήθηκε το καπιταλιστικό όνειρο ενός νέου «επενδυτικού Ελντοράντο».
Οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ παρέλειψαν να κάνουν το αυτονόητο, δηλαδή έναν στοιχειώδη υπολογισμό για το που θα βρεθούν τα κονδύλια για να αποπληρωθούν αυτές οι επενδύσεις. Έτσι, από τα πρώτα του βήματα, το αντίστοιχο ταμείο πληρωμής των ΑΠΕ βρέθηκε να είναι ελλειμματικό, με αποτέλεσμα να υπάρχει σήμερα υπερημερία πληρωμών 150 ημερών, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για μικροεπενδυτές, που βρίσκονται αντιμέτωποι με φόρους, δάνεια, ασφαλιστικές εισφορές και βεβαίως πιεστικές ανάγκες επιβίωσης.

Το πρόβλημα αυτό, που οι ίδιοι δημιουργήσατε με την άφρονα ή σκόπιμη πολιτική σας, υποτίθεται πως έρχεστε τώρα να το αντιμετωπίσετε. Ωστόσο η προσέγγιση σας επί του ζητήματος δεν είναι απλά λάθος, αλλά και καταστροφική, τόσο για τους επενδυτές όσο και για τον κλάδο και φυσικά για τη γενικότερη ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας στην χώρα μας. Επιβάλλετε λοιπόν, έκτακτη ειδική εισφορά «αλληλεγγύης» που υπολογίζεται ως εκατοστιαίο ποσοστό επί του τιμήματος πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας, που εγχέεται από τον Παραγωγό στο Σύστημα ή το Διασυνδεδεμένο Δίκτυο, ή στα ηλεκτρικά συστήματα των Μη Διασυνδεδεμένων Νησιών. Πρόκειται δηλαδή για επιβολή έκτακτης εισφοράς επί του τζίρου και όχι επί των κερδών των εν λόγω επιχειρήσεων, μια απόφαση που έχει προφανή αντιεπενδυτικό χαρακτήρα και ουσιαστικά αντίκειται σε όλες τις βασικές αρχές της οικονομικής επιστήμης! Είναι βέβαιο ότι αυτό το μέτρο πλήττει την αξιοπιστία της χώρας, στο θέμα της προσέλκυσης επενδύσεων και κυρίως από τους μικρούς και εσωτερικούς επενδυτές που στήριξαν και στηρίζουν την χώρα μας, αλλάζοντας οριζόντια, χωρίς κανένα ορθολογικό κριτήριο, την απόδοση της ήδη πραγματοποιηθείσας επένδυσης.
Βραχυπρόθεσμα, ο εξορθολογισμός της αγοράς είναι απαραίτητος. Αυτός όμως δεν μπορεί να γίνει με όρους επιβολής περίπου οριζόντιων χαρατσιών όπως προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο. Θα πρέπει κάθε περίπτωση να εξεταστεί ξεχωριστά, με μια σειρά από κριτήρια. Ενδεικτικά, εμείς αναφέρουμε τα παρακάτω κριτήρια:

- Μέγεθος Εγκατάστασης. Αλλιώς αντιμετωπίζονται μεγάλα επενδυτικά project της τάξεως των 10MW και διαφορετικά τα αγροτικά πάρκα των 100kW.
- Κόστος Υλοποίησης, σχετίζεται με τον χρόνο υλοποίησης. Οι τιμές έχουν μειωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια.
- Κρατική Επιδότηση. Μέχρι τον Φεβρουάριο του 2010 προβλεπόταν επιδότηση στο συνολικό κόστος εγκατάστασης που κυμαινόταν από 20% έως 40%, ανάλογα με την περιοχή υλοποίησης.
- Τραπεζικός δανεισμός ή χρηματοδότηση μέσω ίδιων κεφαλαίων. Στην πρώτη περίπτωση θα πρέπει να συνυπολογιστούν οι περιπλοκές που δημιουργούνται στην εξυπηρέτηση των δανείων και το αυξημένο κόστος αποπληρωμής τόκων και χρεωλυσίων. Στη δεύτερη περίπτωση η απόσβεση έχει γίνεται πολύ συντομότερα και υπάρχει η δυνατότητα για επιβολή μεγαλύτερης εισφοράς.
- Τόπος εγκατάστασης. Η ηλιοφάνεια και η ποσότητα παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, άρα και τα έσοδα, διαφέρει από περιοχή σε περιοχή Αυτό σημαίνει ότι για ίδια ισχύ και ίδιο κόστος υπάρχει διαφορά στα έσοδα.

Τα μέτρα που περιέχονται στο Μεσοπρόθεσμο, πέρα από άδικα, γιατί δεν λαμβάνουν υπόψη τους τα παραπάνω κριτήρια, είναι και αναποτελεσματικά γιατί μπορεί να αντιμετωπίσουν σε ένα βαθμό το βραχυπρόθεσμο λογιστικό πρόβλημα του ΛΑΓΗΕ. Επίσης πρόκειται να οδηγήσουν ολόκληρο τον κλάδο των φωτοβολταϊκών σε πλήρη διάλυση με σημαντικές επιπτώσεις στην απασχόληση αλλά και στη φορολογική βάση της ελληνικής οικονομίας. Τα φωτοβολταϊκά άλλωστε αποτελούν αυτή τη στιγμή τον μοναδικό κλάδο του κατασκευαστικού τομέα που εμφανίζει έναν σημαντικό κύκλο εργασιών.

Θα πρέπει επιπλέον, να τονίσουμε ότι την ίδια ώρα που επιβάλλονται αυτά τα άδικα και καταστροφικά, για χιλιάδες μικροεπενδυτές, μέτρα, βλέπουμε άλλες κατηγορίες ιδιωτών μεγαλοπαραγωγών ενέργειας να απολαμβάνουν πρωτοφανούς ασυλίας και να απολαμβάνουν ευεργετικών επιδοτήσεων μέσω του Μηχανισμού Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους (ΜΑΜΚ). Οι υπολογισμοί μας δείχνουν ότι η ημερήσια επιβάρυνση μόνο από τον ΜΑΜΚ ανέρχεται σε ποσά της τάξης των 700.000 ευρώ/ημέρα!
Κατόπιν των παραπάνω

Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

• Δεδομένου ότι με την οριζόντια φορολόγηση αρκετοί μικροεπενδυτές έχουν αρνητική απόδοση, προτίθεται η κυβέρνηση να αλλάξει την οριζόντια φορολόγηση επί του τζίρου και να προχωρήσεις στην φορολόγηση επί των καθαρών κερδών, που αυτό επιβάλλει και η οικονομική επιστήμη και η κοινή λογική;
• Γιατί επιλέχθηκαν οριζόντια κριτήρια και μάλιστα επί του τζίρου για την φορολόγηση των ΑΠΕ, ενώ είναι γνωστό ότι λόγω διαφορετικής απόδοσης κάθε εγκατάστασης , διαφορετικού τρόπου χρηματοδότησης κ.λπ. είναι μέτρο άδικο; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι αυτό αποτελεί αντιαναπτυξιακή πολιτική και χαριστική βολή σε όποια επιχειρηματική δραστηριότητα θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί στη χώρα μας;
• Τι προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση για τους μικρο-επενδυτές που αποδεδειγμένα έχουν αρνητική απόδοση (λόγω δανείων, η χαμηλής και οριακής παραγωγικότητας των Φ/Β );
• Γιατί επιλέγεται μια οριζόντια φορολόγηση και μάλιστα επί του Τζίρου μια επιχείρησης με αποτέλεσμα να μεθοδεύεται το ξεπούλημα όλων των μικροεπενδυτών σε μεγαλο-επενδυτές και μάλιστα σε τίμημα μικρότερο της αρχικής επένδυσης;
• Με την έκτακτη εισφορά που επιβάλλεται α) πόσα αναμένονται να είναι τα έσοδα, β) πώς θα διανεμηθούν τα έσοδα αυτά και γ) έως πότε θα διασφαλιστεί η χρηματοδότηση του ΛΑΓΗΕ δεδομένου του έκτακτου χαρακτήρα της εισφοράς;
• Έχει πραγματοποιηθεί μελέτη συνεπειών από την αλλαγή που ψηφίσθηκε με το μεσοπρόθεσμο, τόσο ως προς την μελλοντική ανάπτυξη του τομέα των ΑΠΕ όσο και στο αν θα επιτευχθεί ο προβλεπόμενος από τις διεθνείς δεσμεύσεις της χώρας βαθμός διείσδυσης ΑΠΕ στο ενεργειακό της μείγμα;

• Δεσμεύεται η κυβέρνηση ότι η επιβολή εισφοράς αλληλεγγύης στις ΑΠΕ δεν θα εξαιρέσει τις ΒΑΠΕ και τις ΑΠΕ, και ΑΠΕ στις σχεδιαζόμενες ΕΟΖ;
• Σχεδιάζει η κυβέρνηση της επιβολή αντίστοιχης έκτακτης εισφοράς στους ιδιώτες παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας από Φυσικό Αέριο;
• Πώς θα ενισχύσει η κυβέρνηση μικρο-επενδυτές που ενώ είχαν υπογράψει συμβάσεις με την ΔΕΗ και λόγω χαμηλής απόδοσης της επένδυσης (λόγω της έκτακτης εισφοράς) αδυνατούν να βρουν χρηματοδότηση;
• Πώς θα αντιμετωπίσει η κυβέρνηση μικρο-επενδυτές που ενώ είχαν υπογράψει συμβάσεις με την ΔΕΗ και έχουν καταθέσει εγγυητική επιστολή δεν θα προχωρήσουν στην υλοποίηση της επένδυσης λόγω χαμηλής ή αρνητικής απόδοσης της επένδυσης (εξαιτίας της έκτακτης εισφοράς);
• Πώς θα αντιμετωπίσει η κυβέρνηση μικρο-επενδυτές που κινδυνεύουν με κατάσχεση εξαιτίας τη μεταβολής της απόδοσης της επένδυσης (λόγω της έκτακτης εισφοράς);»

Στρατηγική επένδυση της ελληνικής ΑΟΖ

 

Αιγαίο και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), Άμυνα & Διπλωματία, Νίκος Λυγερός

Τα οικονομικά προβλήματα δεν λύνονται με οικονομικά μέτρα. Τα μέτρα από μόνα τους, στην καλύτερη περίπτωση, παρέχουν μόνο εξοικονόμηση κι όχι οικονομία.

Η οικονομία χρειάζεται ανάπτυξη και αυτή μπορεί να έρθει μόνο και μόνο από την στρατηγική επένδυση. Δίχως αυτή δεν μπορεί να υπάρξει αλλαγή φάσης και κατά συνέπεια δεν μπορεί να πάρει μπρος η μηχανή της Ελλάδας, για ν’ αλλάξουμε επιτέλους πορεία στον τομέα τον οικονομικό. Το κυρίαρχο στοιχείο με τους υδρογονάνθρακες, σε σχέση με άλλον τομέα είναι ότι δεν υπάρχει ανάγκη οικονομικής επένδυσης από την πατρίδα μας. Λόγω των συμβάσεων που γίνονται στο παγκόσμιο επίπεδο, είναι οι εταιρείες που πρέπει να επενδύσουν. Το κράτος απλώς εξασφαλίζει την αδειοδότηση, διότι έχει στην ουσία το πάνω χέρι, διότι είναι αυτό που οικοπεδοποιεί με τον τρόπο που θέλει τη δική του οριοθετημένη ΑΟΖ. Κατά συνέπεια, λόγω του μεγέθους της ΑΟΖ μας, που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στη Μεσόγειο και της τοποθεσίας της στην Ανατολική Μεσόγειο, η πατρίδα μας το μόνο που έχει να κάνει είναι απλώς την στρατηγική κίνηση.

 

Διότι η θέσπιση, η οριοθέτηση, η οικοπεδοποίηση, η αδειοδότηση είναι διαδικασίες που δεν έχουν κανένα οικονομικό κόστος. Αντιθέτως, έχουν άμεσα οικονομικά οφέλη ακόμα και πριν βρεθεί οποιαδήποτε σταγόνα υδρογονανθράκων. Στην πραγματικότητα λοιπόν, βρισκόμαστε αποκλειστικά στο πλαίσιο της αξιοποίησης και μόνο. Και εδώ πρέπει να θυμηθούμε το εξής νοητικό σχήμα: όταν έχεις ταλέντο, πρέπει να έχεις και το ταλέντο να το αξιοποιήσεις.

Η Ελλάδα έχει ταλέντο. Αυτό το ξέρουμε κι όχι μόνο από την τηλεόραση. Χρειαζόμαστε όμως και το ταλέντο της αξιοποίησής του. Αυτό είναι ακριβώς η στρατηγική επένδυση σε σχέση με την ΑΟΖ.

 

 

Δεν αρκεί λοιπόν να θεσπίσουμε την ΑΟΖ μας, είναι απαραίτητο να την προωθήσουμε στρατηγικά ακόμα και σε επικοινωνιακό επίπεδο, για να γίνει κατανοητό σε όλους μας, αλλά και στους ξένους ότι αλλάζουμε φάση και αρχίζουμε πια την αξιοποίηση του ταλέντου μας.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=10641&l=gr

 

Νέα αυξημένα δημοτικά τέλη.....

Απο εργοτάξιο ΔΕΗ Κοζάνης

Νέο «κοστούμι» μάς ράβει ο Φούχτελ

Του Αρη Χατζηγεωργίου
Βαθιά τις… φούχτες σε δημοτικά έργα, υπηρεσίες και περιουσίες προσπαθούν να βάλουν γερμανικές εταιρείες με τη βοήθεια του επιτετραμμένου της Μέρκελ, Χανς Γιόακιμ Φούχτελ, της κυβέρνησης και αρκετών δημάρχων. Παράλληλα, λειτουργεί και δεύτερος πολιορκητικός κριός υπό την task force του Χορστ Ράιχενμπαχ, που λειτουργεί περισσότερο σε επίπεδο τεχνογνωσίας. Τα δημοτικά τέλη ετοιμάζονται να απογειωθούν καθώς οι δημότες καλούνται να αποπληρώσουν διαχείριση σκουπιδιών, δίκτυα ύδρευσης, αποχέτευσης, ηλεκτροφωτισμού, πάρκινγκ, αθλητικές-τουριστικές εγκαταστάσεις και όποια άλλη μικρή ή μεγάλη δημόσια υπηρεσία, η οποία, αφού εκφυλίστηκε, εξελίσσεται τώρα, ελέω Μνημονίου, σε τοπική «μπίζνα».

Μπορεί το όνομα του Γερμανού επιτετραμμένου Φούχτελ να σημαίνει στα γερμανικά «σπαθί», αλλά τίποτε δεν προϊδεάζει ότι θα πέσει… μάχαιρα στα έξοδα των δήμων οι οποίοι, διαλυμένοι από την ελλιπή χρηματοδότηση και τις αποχωρήσεις προσωπικού, θα κληθούν να διαχειριστούν «τοπικά αναπτυξιακά έργα» σε σύμπραξη με ιδιώτες, οι οποίοι θα απαιτούν να έχουν άμεση οικονομική ανταπόδοση από τα έργα στα οποία θα συμμετάσχουν.

Το σύνολο των υπηρεσιών που προσέφεραν ώς τώρα οι δήμοι είχε σε γενικές γραμμές αποφύγει το στίγμα ότι αποτελούν «χαράτσι» και φοροεισπρακτικό μηχανισμό.

Με άλλα λόγια, εκτιμάται ότι οι πολίτες θα προβάλουν μικρότερες αντιστάσεις στις χρεώσεις δήμων-ΣΔΙΤ, σε αντίθεση με τους φόρους, τα παράβολα και τους λογαριασμούς ΔΕΚΟ του «κεντρικού» διαλυμένου κράτους.

Μια από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις είναι εκείνη των απορριμμάτων της Αττικής. Η πίεση να ξεκινήσουν τα έργα το 2010 οδήγησε στις μάχες της Κερατέας και το γενικότερο «πάγωμα» του σχεδιασμού.

Σύμφωνα με το τότε σχέδιο των τεσσάρων εργοστασίων επεξεργασίας απορριμμάτων σε Φυλή, Α. Λιόσια, Γραμματικό, Κερατέα, με χώρους ταφής υπολειμμάτων και ΧΥΤΑ, προέκυπτε ένα κόστος πολλαπλάσιο των 45 ευρώ ανά τόνο που ισχύει έως σήμερα στον ΧΥΤΑ Φυλής.

Η κυβέρνηση Σαμαρά ανακοίνωσε πρόσφατα ότι ξεκινά η υλοποίηση των έργων με ΣΔΙΤ χωρίς να μπορεί να υποσχεθεί ότι το κόστος δεν θα αυξηθεί.



Απο εργοτάξιο ΔΕΗ Προλεμαϊδας

Αντίστοιχα έργα ετοιμάζονται (πάντα με ΣΔΙΤ) σε πολλές άλλες περιοχές της χώρας, ενώ ετοιμάζονται και χρηματοδοτικά εργαλεία για την προώθησή τους.

Ενδεικτικό είναι αμοιβαίο κεφάλαιο που ανακοίνωσαν ότι συνδημιουργούν η Τράπεζα Αττικής, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και η Κεντρική Ενωση Δήμων (ΚΕΔΕ).

Υπενθυμίζεται ότι βασικός μέτοχος της Τράπεζας Αττικής είναι το Ταμείο των Μηχανικών που προσδοκά διπλό κέρδος:

1) Από την αξιοποίηση αποθεματικών 2,8 δισ. ευρώ που κινδυνεύουν από δεύτερο κούρεμα.

2) Από τις θέσεις εργασίας που θα προκύψουν για τα μέλη του.

Το ερώτημα είναι εάν υπάρχουν οι μηχανισμοί εκείνοι που θα προστατεύσουν τους δημότες από υπέρογκες χρεώσεις, το περιβάλλον από υπερεκμετάλλευση και τη Δικαιοσύνη από παρεκκλίσεις σκοπιμότητας.

Μέχρι στιγμής πάντως, ο υπουργός Εσωτερικών Ε. Στυλιανίδης ζητά «δικονομικό φαστ τρακ» για να μην καθυστερούν διαδικασίες και επενδύσεις…
Εχει δημοσιευτεί στην εφημερίδα των Συντακτών.

12/11/2012,12:49

Οι επιχειρήσεις καταστρέφονται λόγω Μνημονίου

SAN MARCO, VENEZIA

Τελευταία ανανέωση: 11 / 06 / 2012 - 14:51

Τα αποτελέσματα των πρώτων 4.021 ισολογισμών του 2011

Σε ανάλυση των ισολογισμών 4.021 εταιρειών προχώρησε η ICAP Group με σκοπό να δώσει μία πρώτη εικόνα των εξελίξεων όσον αφορά στα οικονομικά μεγέθη και αποτελέσματα των ελληνικών επιχειρήσεων, με βάση το πρώτο δείγμα εταιρειών που δημοσίευσαν ισολογισμό χρήσης 2011, μέχρι και την 17η Μαΐου 2012 και ταυτόχρονα είχαν και ισολογισμό της προηγούμενης χρήσης.

Από αυτές οι 858 είναι βιομηχανικές, οι 1.065 εμπορικές, οι 269 εταιρείες του τεχνικού-κατασκευαστικού τομέα, οι 1.491 λοιπές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών (πλην τραπεζών) και οι 338 επιχειρήσεις του τουριστικού τομέα. Τα μεγέθη των επιχειρήσεων αυτών για το 2011 συγκρίνονται με τα αντίστοιχα μεγέθη των ίδιων ακριβώς επιχειρήσεων για το 2010.



1491 Scala dei Giganti Palazzo Ducale Venezia



Ο Διευθύνων Σύμβουλος της ICAP Group, Νικήτας Κωνσταντέλλος, δήλωσε σχετικά: "Δυστυχώς οι αρνητικές εξελίξεις στην ελληνική οικονομία το 2011 επηρέασαν δραματικά τα αποτελέσματα των ελληνικών εταιρειών. Πράγματι με βάση τα στοιχεία των 4.021 πρώτων ισολογισμών του 2011 (ήτοι περίπου το 15%, των επιχειρήσεων που δημοσιεύουν Ισολογισμούς) επιβεβαιώνεται ότι η εικόνα είναι αρκετά χειρότερη από την αντίστοιχη του 2010. Το γεγονός ότι συμπληρώνεται πλέον μία πενταετία συνεχούς (και εντεινόμενης) ύφεσης, είχε άμεσο αντίκτυπο και στα αποτελέσματα των επιχειρήσεων της χώρας. Από τα στοιχεία που έχουμε δεν αναμένεται αυτή η εικόνα να ανατραπεί με τη συγκέντρωση του συνόλου των ισολογισμών του 2011. Σε μία εποχή που όλοι οι επιχειρηματικοί φορείς προσβλέπουν ότι η ανάκαμψη θα προέλθει από τον Ιδιωτικό Τομέα, το βαρύ πλήγμα που έχει δεχθεί η κερδοφορία των εταιρειών μας προβληματίζει έντονα. Το 2011 η επιδείνωση φαίνεται ότι ήταν διάχυτη σε όλο το φάσμα της οικονομίας, αφού τα αποτελέσματα των 4.021 εταιρειών κατέστησαν ζημιογόνα σε όλους τους τομείς, γεγονός χαρακτηριστικό των μεγάλων απωλειών που βιώνει ο ιδιωτικός τομέας εξαιτίας της κρίσης.

Πιο συγκεκριμένα, αίσθηση προκαλεί ότι ο Ομαδοποιημένος Ισολογισμός των 4.021 επιχειρήσεων δείχνει κέρδη EBITDA μειωμένα κατά 2,1 δισ. ευρώ ή 32% και για πρώτη φορά Λειτουργικές Ζημιές 157.000 (από 2,2 δισ. κέρδη). Ο παράγοντας που κυρίως συνέβαλε στην επιδείνωση ήταν η σημαντική αύξηση του κόστους (φαίνεται ότι οι προσπάθειες μείωσής του δεν απέδωσαν). Ο παράγοντας αυτός ήταν καθοριστικός αφού, παρά τον σημαντικό περιορισμό των μη λειτουργικών εξόδων, το συνολικό τελικό αποτέλεσμα των εταιρειών ήταν ζημιογόνο (-2,1 δισ.). Αξιοσημείωτη και συμβατή με τα παραπάνω συμπεράσματα είναι και η αύξηση του δανεισμού και μάλιστα του βραχυπρόθεσμου έναντι του μακροπρόθεσμου, λόγω της αντίστοιχης πρακτικής των τραπεζών σε αυτή τη συγκυρία. Όσον αφορά στην οικονομική χρήση του 2012, έχουμε τις πρώτες αρνητικές ενδείξεις για τα αποτελέσματα του Α τριμήνου αυτής της χρονιάς των μεγαλύτερων εισηγμένων στο Χ.Α. Πράγματι, το συνολικό αποτέλεσμα των 227 εταιρειών που δημοσίευσαν τριμηνιαίους ισολογισμούς γύρισε αρνητικό, ενώ μόλις το 1/3 των εταιρειών αυτών ήταν κερδοφόρες ή/και βελτίωσαν το αποτέλεσμά τους. Με βάση αυτά τα στοιχεία πιστεύουμε ότι στους τελικούς ισολογισμούς του 2012 (που θα δημοσιευτούν το 2013) θα είναι πολύ δύσκολο, υπό συνθήκες γενικής αβεβαιότητας, να φανεί ουσιαστική βελτίωση των οικονομικών αποτελεσμάτων. Παρόλα αυτά, ο ιδιωτικός τομέας, ο οποίος επιχειρεί στα πλαίσια μιας έντονα αρνητικής συγκυρίας αντιμετωπίζοντας τεράστιες δυσκολίες, εξακολουθεί να ελπίζει ότι εφόσον δρομολογηθούν άμεσα οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές και συνεχισθεί η διεθνής χρηματοοικονομική βοήθεια, θα καλυτερέψει το επιχειρηματικό περιβάλλον ώστε να αρχίσει η πολυπόθητη Ανάπτυξη στην Πατρίδα μας.

SAN MARCO, VENEZIA

 Α. ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΥΝΟΛΟΥ 4.021 ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ

Η εικόνα που προκύπτει από τα ενοποιημένα αποτελέσματα χρήσεως των 4.021 επιχειρήσεων (ανεξαρτήτως τομέα δραστηριότητας), επιβεβαιώνει ότι η επιδείνωση είναι πλέον διάχυτη σε όλο το εύρος των οικονομικών δραστηριοτήτων, αφού τα αποτελέσματα κατέστησαν ζημιογόνα σε όλους τους τομείς, γεγονός χαρακτηριστικό των βαρειών απωλειών που βιώνει ο ιδιωτικός τομέας εξαιτίας της κρίσης.

Από την επεξεργασία των οικονομικών μεγεθών του συνόλου των επιχειρήσεων του δείγματος προκύπτει οριακή αύξηση (1,6%) των συνολικών πωλήσεων (προερχόμενη αποκλειστικά από τον κλάδο της Βιομηχανίας) οι οποίες και ανήλθαν σε 72,24 δισ. περίπου το 2011. Σε αυτές τις συνθήκες, η αύξηση του κόστους πωλήσεων κατά 5 σχεδόν ποσοστιαίες μονάδες επέφερε πτώση των μικτών κερδών (-11,1%), με επακόλουθο την πλήρη ανατροπή του λειτουργικού αποτελέσματος των εταιρειών, από κέρδη 2,11 δισ. το 2010 σε ζημίες 157,3 εκατ. το 2011. Οι αρνητικές αυτές εξελίξεις, σε συνδυασμό και με τα υψηλά μη λειτουργικά έξοδα (όπως έκτακτα & ανόργανα έξοδα, έξοδα προηγουμένων χρήσεων, έκτακτες ζημίες κ.α.), εκτόξευσαν τελικά τις συνολικές ζημίες σε 2,04 δισ. το 2011, έναντι αντίστοιχων ζημιών 119 εκατ. περίπου το 2010. Επισημαίνεται ακόμη ότι τα κέρδη EBITDA υποχώρησαν κατά 31,5%, ήτοι 4,55 δισ. το 2011, από 6,65 δισ. το 2010.

Από το σύνολο των επιχειρήσεων του δείγματος, οι 2.055 (δηλαδή το 51,1% vs 55,7% πέρυσι) ήταν κερδοφόρες, με συνολικά κέρδη προ φόρου 3,44 δισ. (vs 4,85 δισ. πέρυσι). Το τελικό αποτέλεσμα ωστόσο καθορίσθηκε από τις συνολικές ζημίες ( 5,49 δισ.) των ζημιογόνων εταιρειών το 2011.


1557-1559 Scala d'Oro, Palazzo Ducale, Venezia

 Οι 5 κορυφαίες βάσει κερδοφορίας εταιρείες κατά το 2011 ήταν οι εξής:
- Ο.Π.Α.Π. ΟΡΓΑΝ. ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ Α.Ε. (κέρδη 702,06 εκ., vs 893,2 εκ. πέρυσι)
- COSMOTE ΚΙΝΗΤΕΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Α.Ε. (κέρδη 388,8 εκ. vs 406,1 εκ. πέρυσι)

- ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ (ΕΛΛΑΣ) ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ Α.Ε. (κέρδη 177,08 εκ., vs 126,6 εκ. πέρυσι)

- ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ Α.Ε. (κέρδη 156,8 εκ. vs 247,8 εκ. πέρυσι)

- ΜΕΤΚΑ ΜΕΤΑΛΛΙΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΙ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε. (κέρδη 138,9 εκ. vs 98,2 εκ. πέρυσι)

Οι παραπάνω εταιρείες είχαν από κοινού συνολικά κέρδη προ φόρου ύψους 1,69 δισ. το 2011.

ISOLA DI S GIORGIO MAGGIORE

1. ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

 Ο τομέας της Βιομηχανίας ήταν ο μόνος που εμφάνισε αύξηση του κύκλου εργασιών το 2011, γεγονός όμως που δεν μπόρεσε να αποτρέψει την καταγραφή σημαντικών ζημιών. Με βάση το δείγμα των 858 βιομηχανικών εταιρειών, προκύπτει σημαντική διεύρυνση των πωλήσεων κατά 11,4% (ή κατά 3,11 δισ.), οι οποίες και ανήλθαν σε 30,3 δισ. περίπου το 2011. Ωστόσο, οι μεταποιητικές επιχειρήσεις βρέθηκαν αντιμέτωπες με μεγαλύτερη αύξηση (15%) του κόστους, η δε αύξηση του κόστους (σε απόλυτο μέγεθος 3,52 δισ.) υπερίσχυσε εκείνης των πωλήσεων, με συνέπεια την υποχώρηση των αντίστοιχων μικτών κερδών σχεδόν κατά 11%. Το λειτουργικό αποτέλεσμα ήταν αρνητικό και στις δύο χρήσεις, όμως το τελευταίο έτος οι λειτουργικές ζημίες υπερ-τριπλασιάσθηκαν. Το επιστέγασμα των μεταβολών αυτών ήταν η δραστική αύξηση των ζημιών του τομέα, από 584,6 εκατ. το 2010 σε 1,43 δισ. το 2011. Ακόμη, τα κέρδη EBITDA υπέστησαν δραματική μείωση (-85,7%) και διαμορφώθηκαν σε 128,8 εκατ. το 2011, έναντι αντίστοιχων 900,8 εκατ. του προηγουμένου έτους.
Από το σύνολο των βιομηχανικών επιχειρήσεων, οι 449 (δηλαδή το 52,3% του δείγματος, vs 60,4% πέρυσι) ήταν κερδοφόρες, με συνολικά κέρδη προ φόρου 882,7 εκ. (vs 1,54 δισ. πέρυσι). Το τελικό αποτέλεσμα ωστόσο καθορίσθηκε από τις συνολικές ζημίες ( 2,32 δισ.) των ζημιογόνων εταιρειών το 2011.

 Οι 5 κορυφαίες βάσει κερδοφορίας βιομηχανικές εταιρείες για το 2011 ήταν οι εξής:

- ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ (ΕΛΛΑΣ) ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ Α.Ε. (κέρδη 177,08 εκ., vs 126,6 εκ. πέρυσι)

 - ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ Α.Ε. (κέρδη 156,8 εκ., vs 247,8 εκ. πέρυσι)

- ΜΕΤΚΑ ΜΕΤΑΛΛΙΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΙ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε. (κέρδη 138,9 εκ., vs 98,2 εκ. πέρυσι)

- ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ Α.Ε. (κέρδη 61,4 εκ., vs 79,1 εκ. πέρυσι)
- ΚΑΡΕΛΙΑ ΚΑΠΝΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ Α.Ε. (κέρδη 47,5 εκ., vs 34,8 εκ. πέρυσι).

 Οι παραπάνω εταιρείες είχαν από κοινού συνολικά κέρδη προ φόρου ύψους 581,6 εκ. το 2011.

 2. ΕΜΠΟΡΙΟ

Από τα συγκεντρωτικά στοιχεία του τομέα του εμπορίου φαίνεται ξεκάθαρα το ιδιαίτερα αρνητικό κλίμα που επεκράτησε στην αγορά το 2011. Βάσει των αποτελεσμάτων του δείγματος των 1.065 εμπορικών επιχειρήσεων, προκύπτει σημαντική μείωση των πωλήσεων τους (κατά 3,99%), οι οποίες διαμορφώθηκαν σε 15,7 δισ. το 2011, έναντι 16,4 δισ. το 2010. Η υποχώρηση των μικτών κερδών του τομέα ήταν εντονότερη (-7,92%), λόγω συμπίεσης των περιθωρίων κέρδους των επιχειρήσεων ως αντιστάθμισμα της περιορισμένης ζήτησης.

 Οι εξελίξεις αυτές ήταν καθοριστικές αφού το λειτουργικό αποτέλεσμα του τομέα κατέστη αρνητικό, οδηγώντας σε ανατροπή της κερδοφορίας του αντίστοιχου περυσινού δείγματος του εμπορίου. Ο τομέας κατέγραψε ζημίες ύψους 103,3 εκ. το 2011, ενώ το προηγούμενο έτος είχε εμφανίσει κέρδη προ φόρου 87,7 εκ. Τα κέρδη EBITDA υποχώρησαν (-19,1%) και διαμορφώθηκαν σε 488,3 εκ.

Από το σύνολο των εμπορικών επιχειρήσεων του δείγματος οι 598 (δηλαδή το 56,1% vs 63,8% πέρυσι) ήταν κερδοφόρες, με συνολικά κέρδη προ φόρου 376 εκ. (vs 451,1 εκ. πέρυσι). Το τελικό αποτέλεσμα ωστόσο καθορίσθηκε από τις συνολικές ζημίες ( 479,3 δισ.) των ζημιογόνων εταιρειών το 2011.
Οι 5 κορυφαίες βάσει κερδοφορίας εμπορικές εταιρείες για το 2011 ήταν οι εξής:
- JUMBO Α.Ε. (κέρδη 102,2 εκ. vs 110,3 εκ. πέρυσι)

 - COLGATE - PALMOLIVE ΕΜΠΟΡΙΚΗ (HELLAS) ΜΟΝΟΠΡ. Ε.Π.Ε. ( 23,2 εκ. vs 21,7 εκ. πέρυσι)

- L'OREAL HELLAS Α.Ε. (κέρδη 11,4 εκ. vs 18,1 εκ. πέρυσι)

 - ΠΡΟΚΤΕΡ & ΓΚΑΜΠΛ ΕΛΛΑΣ Ε.Π.Ε. (κέρδη 11,2 εκ. vs 13,0 εκ. πέρυσι)

- HOUSE MARKET Α.Ε. (κέρδη 8,8 εκ. vs 21,6 εκ. πέρυσι).

 Οι παραπάνω εταιρείες είχαν από κοινού συνολικά κέρδη προ φόρου ύψους 156,8 εκ. το 2011.

ΜΑς ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΎΝ ΤΗΝ ΑΝΑΠΟΔΗ ΕΚΔΟΧΗ,
ΑΝΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ

3. ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ (εκτός Τεχνικών Εταιρειών)

Στον τομέα των εταιρειών παροχής υπηρεσιών ο κύκλος εργασιών υποχώρησε κατά 4,2%, και διαμορφώθηκε σε 23,9 δισ. το 2011 (απώλειες εσόδων 1,05 δισ.), ενώ μηδαμινή ήταν η μεταβολή του κόστους πωλήσεων, με συνέπεια την πολύ εντονότερη μείωση του μικτού κέρδους (κατά 13,6%). Τα λειτουργικά αποτελέσματα σημείωσαν απότομη πτώση (-50,3%), εξέλιξη που είχε σαν αποτέλεσμα (και σε αυτόν τον τομέα) την ανατροπή της κερδοφορίας και την εμφάνιση ζημιών ύψους 399,8 εκατ. το 2011, έναντι κερδών προ φόρου ύψους 499,3 εκατ. το 2010. Τα κέρδη EBITDA υποχώρησαν κατά 26,2% και διαμορφώθηκαν σε 3,7 δισ. περίπου το 2011. (Πίνακας 4 Συνημμένου).

Το σύνολο ενεργητικού των εταιρειών του τομέα εμφανίζει μείωση (-3,1%), το μεγαλύτερο μέρος της οποίας προέρχεται από τη συρρίκνωση των διαθεσίμων. Τα ίδια κεφάλαια υποχώρησαν κατά 4,5%, ενώ σημαντική ήταν η μείωση των υποχρεώσεων, κυρίως των βραχυπρόθεσμων (κατά 3,1%).

Από το σύνολο των επιχειρήσεων του δείγματος, οι 732 (δηλαδή το 49,1% vs 51,5% πέρυσι) ήταν κερδοφόρες, με συνολικά κέρδη προ φόρου 2,08 δισ. (vs 3,33 δισ. πέρυσι). Το τελικό αποτέλεσμα και σε αυτόν τον τομέα καθορίσθηκε από τις συνολικές ζημίες ( 2,48 δισ.) των ζημιογόνων εταιρειών το 2011.
Οι 5 κορυφαίες βάσει κερδοφορίας εταιρείες παροχής υπηρεσιών το 2011 ήταν οι εξής:

 - Ο.Π.Α.Π. ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ Α.Ε (κέρδη 702,06 εκ., vs 893,2 εκ. πέρυσι)

- COSMOTE ΚΙΝΗΤΕΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Α.Ε. (κέρδη 388,8 εκ. vs 406,1 εκ. πέρυσι)

 - ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΑΣ ΑΘΗΝΩΝ Α.Ε. "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ" (κέρδη 129,5 εκ. vs 158,5 εκ. πέρυσι)

- ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΕΡΙΟΥ (ΔΕΠΑ) Α.Ε. (κέρδη 112,3 εκ. vs 93,7 εκ. πέρυσι )

 - ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ Α.Ε. (κέρδη 109,1 εκ. vs 52,7 εκ. πέρυσι).

Οι παραπάνω εταιρείες είχαν από κοινού συνολικά κέρδη προ φόρου ύψους 1,44 δισ. το 2011.

ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ, ΒΕΝΕΤΙΑ

4. ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ

Η συνεχιζόμενη πτώση εργασιών στον κατασκευαστικό κλάδο, διατήρησε την αρνητική εικόνα στα αποτελέσματα των τεχνικών εταιρειών και το 2011. Συγκεκριμένα, οι συνολικές πωλήσεις υπέστησαν πτώση (-13,7%), διαμορφούμενες σε 1,57 δισ. το 2011 από 1,81 δισ. το 2010. Ωστόσο, η σημαντική μείωση του κόστους οδήγησε σε βελτίωση των μικτών κερδών (+14%), ενώ είχε και θετική επίδραση επί του λειτουργικού αποτελέσματος, το οποίο όμως παρέμεινε αρνητικό. Συνέπεια των μεταβολών αυτών ήταν να περιορισθούν οι ζημίες (κατά 12,1%) και να διαμορφωθούν σε 98,4 εκατ. το 2011 (έναντι αντίστοιχων ζημιών 111,9 εκατ. το 2010).

Από το σύνολο των τεχνικών εταιρειών του δείγματος, οι 136 (δηλαδή το 50,6% vs 56,5% πέρυσι) ήταν κερδοφόρες, με συνολικά κέρδη προ φόρου 65,6 εκ. (vs 67,7 εκ. πέρυσι). Το τελικό αποτέλεσμα ωστόσο καθορίσθηκε από τις συνολικές ζημίες ( 164,0 εκ.) των ζημιογόνων εταιρειών το 2011.

Οι 5 κορυφαίες βάσει κερδοφορίας τεχνικές εταιρείες το 2011 ήταν οι εξής:

 - ΤΕΡΝΑ Α.Ε. (κέρδη 29,3 εκ. vs ζημιών 1,9 εκ. πέρυσι)

- ΣΧΣ Α.Τ.Ε.Ε. (κέρδη 5,8 εκ. vs 8,4 εκ. πέρυσι)

 - ΦΡΙΓΚΟ ΣΤΑΛ Α.Ε. (κέρδη 4,1 εκ. vs 4,2 εκ. πέρυσι)
- TΕCHNIPETROL ΕΛΛΑΣ Α.Ε. (κέρδη 3,8 εκ. vs 2,3 εκ. πέρυσι)

- ΙΝΤΡΑΚΟΜ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ A.E. ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ & ΜΕΤΑΛΛΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ "INTRAKAT" (κέρδη 2,0 εκ. vs 3,98 εκ. πέρυσι).

Γεφυρα των στεναγμών, Παλατσο Ντουκάλε Βενετία.

 5. ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Αρνητικά ήταν και τα αποτελέσματα στον τομέα του τουρισμού, όπως προκύπτει από τους διαθέσιμους ισολογισμούς 338 τουριστικών εταιρειών. Οι πωλήσεις μειώθηκαν ελαφρά (κατά 1,4%) σε 784,5 εκατ. το 2011, ωστόσο συρρικνώθηκε το αντίστοιχο κόστος πωλήσεων, με συνέπεια να προκύψει αισθητή βελτίωση (9,9%) των μικτών κερδών. Οι μεταβολές αυτές οδήγησαν σε εμφανή βελτίωση του λειτουργικού αποτελέσματος, το οποίο απέκτησε θετικό πρόσημο. Παρόλα αυτά, το τελικό αποτέλεσμα παρέμεινε ζημιογόνο, με τις ζημίες να αυξάνονται κατά 7,8% ανερχόμενες πλέον σε 10,2 εκατ. Αντίστοιχα, τα κέρδη EBITDA εμφάνισαν βελτίωση (+4,5%) το 2011 (Πίνακας 6 Συνημμένου).
Από το σύνολο των επιχειρήσεων του δείγματος, οι 140 (δηλαδή το 41,4% vs 36,4% πέρυσι) ήταν κερδοφόρες, με συνολικά κέρδη προ φόρου 38,4 εκ. (vs 42,6 εκ. πέρυσι). Βέβαια, το τελικό αποτέλεσμα καθορίσθηκε από τις συνολικές ζημίες ( 48,6 εκ.) των ζημιογόνων εταιρειών το 2011.

Οι 5 κορυφαίες βάσει κερδοφορίας εταιρείες στον τομέα του Τουρισμού ήταν:

- AUTOHELLAS (HERTZ) ΑΤΕΕ. (κέρδη 10,2 εκ. vs 24,8 εκ. πέρυσι)
 - ΓΕΚΕ A.E. (κέρδη 6,8 εκ. vs ζημιών 0,15 εκ. πέρυσι)
 - ΕΡΕΙΘΙΑΝΗ Α.Ε. (κέρδη 4,5 εκ. vs ζημιών 0,17 εκ. πέρυσι)
 - ΣΑΝΓΟΥΙΝΓΚ ΧΟΤΕΛΣ ΕΛΛΑΣ Α.Ε. (κέρδη 3,9 εκ. vs 0,26 εκ. πέρυσι)
 - GRIFFIN TRAVEL MARINE Α.Ε. (κέρδη 1,57 εκ. vs 1,40 εκ. Πέρυσι).

ΤΡΑΠΕΖΕΣ

• ΕΤΕ: Συνολικές ζημιές 12,3 δισ. ευρώ το 2011

• Τρ. Πειραιώς: Ζημιές 6,3 δισ. ευρώ μετά το PSI

• Attica Bank: Ζημίες 249,8 εκατ. ευρώ λόγω PSI - προβλέψεων

• Σχέδιο-«εφιάλτης» για τη Λαϊκή Τράπεζα

• Τ. Κύπρου: Στα 99 εκατ. τα καθαρά κέρδη στο Q1

• Geniki Bank: 66,3 εκατ. ευρώ οι ζημίες της το α' 3μηνο

• Πειραιώς: Στα 298 εκατ. ευρώ τα κέρδη

• Εθνική: 537 εκατ. ευρώ οι ζημιές της στο α΄ τρίμηνο

• Eurobank: Στα 236 εκατ. ευρώ οι ζημιές α΄ τριμήνου

• Alpha Bank: Ζημιές 107,8 εκατ. ευρώ στο α΄ τρίμηνο