ΛΑΚΩΝΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥ ΠΑΙΚΤΗ

(Πεκίνο: «θα αγνοήσουμε περαιτέρω κινήσεις δασμών των ΗΠΑ») Η Κίνα, δεν θα παίξει το παιχνίδι της Αμερικάνικης αυτοκρατορίας. Φτιάχνει καινούργιο παιχνίδι.. (Lupo di mare / kοmmοn. gr) ---- Πώς η Κίνα με ένα «ψιθύρισμα» τερμάτισε τον εμπορικό πόλεμο της Αμερικάνικης αυτοκρατορίας - Αυτό συνέβη χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς σκηνοθετημένη συνέντευξη Τύπου. Με μια μόνο ήρεμη δήλωση ενός υπαλλήλου της επιτροπής τελωνειακού δασμολογίου του Πεκίνου: «Οι δασμοί στα αμερικανικά αγαθά θα αυξηθούν στο 125% – και αυτή θα είναι η τελική μας προσαρμογή. Ανεξάρτητα από τις μελλοντικές ενέργειες των ΗΠΑ, η Κίνα δεν θα ανταποκρίνεται πλέον». Στην Ουάσιγκτον, το εξέλαβαν σαν χειρονομία παραχώρησης. Στην πραγματικότητα; Το Πεκίνο απομακρύνθηκε από την τελευταία «αυτοκρατορική» μόχλευση που είχε απομείνει στην Ουάσιγκτον. Η χαοτική διοίκηση Τραμπ, «πουλάει» τους δασμούς σαν ένα είδος οικονομικού πατριωτισμού, σαν ένα είδος σκληρής διαπραγμάτευσης. Αλλά οι δασμοί είναι η τελευταία λύση μιας παρακμάζουσας αυτοκρατορίας που δεν παράγει, δεν ανταγωνίζεται, δεν καινοτομεί, αλλά έχει την άποψη ότι μπορεί ακόμα να υπαγορεύει τους δικούς της όρους. Η τελευταία κίνηση του Τραμπ, που επέβαλε ένα δασμό της τάξης του 145% στα κινεζικά προϊόντα, είχε ως στόχο να ελεγχθεί δυναμικά η κυριαρχία της Κίνας. Το Πεκίνο περίμενε, ανάλυσε τέλεια τα δεδομένα και μετά πάγωσε τον πίνακα ανακοινώσεων. «Δεν υπάρχει πιθανότητα της αποδοχής από την Κίνα αγοράς αγαθών από τις ΗΠΑ». Μετάφραση: «Δεν σας χρειαζόμαστε πια». Έτσι οι ΗΠΑ αποκόπηκαν de facto από την κολοσσιαία κινεζική αγορά. Αυτό δεν είναι αποκλιμάκωση. Αυτό είναι απο-δολαριοποίηση στην πράξη. Είναι γεωοικονομικό aikido, χρησιμοποιώντας την επιθετικότητα της αυτοκρατορίας για να επιταχύνει την διάλυση της με αυτό. Η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να πιστεύει σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια. Πιστεύει ότι μπορεί να υπαγορεύει όρους εμπορίου ενώ έχει ελλείμματα τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Απειλεί το δρόμο της βιομηχανικής κινεζικής φερεγγυότητας ενώ την ίδια στιγμή τα δικά της εργοστάσια σκουριάζουν, και το πιο τραγικό είναι ότι πιστεύει επίσης ότι η Κίνα θα ανέχεται για πάντα κάθε οικονομικό πόλεμο μόνο και μόνο για να διατηρήσει την πρόσβαση στα ράφια της Walmart (της μεγαλύτερης πολυεθνικής εταιρίας λιανικής πώλησης στον κόσμο) και στα ομόλογα του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, ομόλογα που αποτελούν μια εν δυνάμει ωρολογιακή βόμβα για την παρακμάζουσα αυτοκρατορία. Αλλά αυτός ο κόσμος έχει ολοκληρωτικά χαθεί.

Η Κίνα έχει αναπροσανατολίσει έγκαιρα το εμπόριο της μέσω του δόγματος Belt & Road. Είναι οχυρωμένη σε νομισματικές συμμαχίες με τους BRICS+, και επενδύει σε όλο τον πολυπληθή παγκόσμιο Νότο. Το πιο σημαντικό είναι ότι έχει μετατοπιστεί μακριά από την εξάρτηση από τις δυτικές εξαγωγές. Έτσι, το Πεκίνο όταν λέει «θα αγνοήσουμε περαιτέρω κινήσεις δασμών των ΗΠΑ», δεν είναι κίνηση παραχώρησης με περιττούς θεατρινισμούς, αλλά μία λακωνική δήλωση κυρίαρχου παίκτη. Αυτός είναι ο απολογισμός μιας αυτοκρατορίας που χτίστηκε πάνω στον οικονομικό παρασιτισμό και όχι στην δική της παραγωγή. Η Αμερική δεν έχει τα εργαλεία για να κερδίσει έναν τέτοιας έκτασης εμπορικό πόλεμο. Γιατί δεν φτιάχνει πια τα απαιτούμενα εργαλεία γι’ αυτή την δουλειά. Η Wall Street υπονόμευσε με τις χρηματιστηριακές φούσκες τη βιομηχανική της βάση των ΗΠΑ. Παράλληλα η εργασία απελευθερώθηκε για σειρά δεκαετιών με μεταφορά της εγχώριας βιομηχανικής της παραγωγής σε εξωτερική ανάθεση. Έτσι σταδιακά οι υποδομές κατέρρευσαν ενώ την ίδια περίοδο 10 τρισεκατομμύρια δολάρια εξανεμίστηκαν σε άσκοπους πολέμους για πάντα. Οι δασμοί της τάξης 145% του Τραμπ δεν είναι η εφαρμογή μιας κάποιας καλοσχεδιασμένης οικονομικής πολιτικής, αλλά το σύμπτωμα μιας αυτοκρατορίας σε τελευταίο στάδιο παρακμής. Η δύναμη της αντίδρασης του Πεκίνου δεν είναι η επιβολή δασμών, είναι η άρνηση να απαντήσει ξανά, χωρίς καμία κλιμάκωση. Φίλε αναγνώστη μην πανικοβάλλεσαι με αυτά που διαδραματίζονται. Απλά είναι ένα καθαρό μήνυμα προς τον παγκόσμιο Νότο που το Πεκίνο τού λέει: «Δεν θα παρασυρθούμε από το χάος που δημιουργεί η Ουάσινγκτον. Δεν θα τσακωθούμε για ένα σπίτι που καίγεται. Θα φτιάξουμε καινούριο». Είναι ένδειξη συνδυασμού δύναμης και ωριμότητας. Γι’ αυτό αφήστε τις ΗΠΑ να απομονωθούν, με το να δασμολογούν ξανά και ξανά τις δικές τους αλυσίδες εφοδιασμού μέχρι να ματώσουν την σωματοποιημένη κοινωνία τους. Στο μεταξύ το Πεκίνο θα εμπορεύεται με το γουάν με την παγκόσμια πλειοψηφία, ενώ η Αμερική θα τιμολογεί την ασχετοσύνη. Οι αγορές έχουν χάσει σχεδόν 6 τρισεκατομμύρια δολάρια καθαρά από τον Φεβρουάριο, παρά τις σύντομες χρηματιστηριακές ανακάμψεις. Η Wall Street ξέρει ότι δεν είμαστε στο έτος 2001. Η Κίνα δεν δειλιάζει. Τώρα κατέχει τα κλειδιά για σπάνιες γαίες, τεχνολογία μπαταρίας και ημιαγωγούς. Αλλά ας δούμε ποιος πραγματικά κατέστρεψε τις βιομηχανίες της Αμερικής. Είναι η Κίνα; Ή η Goldman Sachs; Ποιος λεηλάτησε συντάξεις, ποιος μετέτρεψε την στέγαση σε τροφή των αμοιβαίων κεφαλαίων και ποιος ξόδεψε τρισεκατομμύρια σε πολέμους για να θησαυρίζουν οι κολοσσοί όπως η Raytheon και η BlackRock; Η πραγματική κλοπή δεν έγινε από το Πεκίνο. Αυτή έγινε στις αίθουσες συνεδριάσεων τραπεζιτών, στις αίθουσες δεξαμενών σκέψης και στις αίθουσες της Αμερικανικής Γερουσίας κάτω από τα ιερά λάβαρα των «ελεύθερων αγορών» και της «ασφάλειας». Αυτή την χρονική στιγμή δεν πραγματοποιείται η κορύφωση ενός εμπορικού πολέμου. Στην κυριολεξία είναι το τέλος της ψευδαίσθησης, ότι οι ΗΠΑ μπορούν να εγκρίνουν, να δασμολογούν και να εκφοβίζουν. Από εδώ και πέρα η Κίνα, δεν θα παίξει το παιχνίδι της Αμερικάνικης αυτοκρατορίας. Φτιάχνει καινούργιο παιχνίδι, χωρίς την εκτόξευση απειλών, χωρίς εκτοξεύσεις καταστροφικών βομβών, αλλά με πραγματικό εμπόριο και με συμμάχους που δεν χρειάζονται απειλές για να μείνουν πιστοί.

Δικαιοσύνη χωρις δικαιοσύνη

Σε τέσσερις δικαστικές περιπτώσεις, από τις πολλές για τις οποίες έχω άμεση προσωπική εμπειρία, δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη. Δικαστές, Εισαγγελείς και Σύμβουλοι του ΝΣΚ που δεν εφαρμόζουν νόμους και το Σύνταγμα. Το αρθρο εχει δημοσιευτει στην Αυγή 30-3-2025 Παρακολουθώντας τις εξελίξεις γύρω από το έγκλημα των Τεμπών και το δράμα των συγγενών των θυμάτων με την δικαιοσύνη, αναστοχάστηκα πάνω στις πρόσφατες εμπειρίες μου με την δικαιοσύνη. Μετά από δεκάδες υποθέσεις στις οποίες βρέθηκα εμπλεκόμενος ως πρώην ΥΠΕΞ, κύρια εξαιτίας της Συμφωνίας των Πρεσπών, μπορώ να εξάγω με σιγουριά το συμπέρασμα ότι στον τόπο αυτό υπονομεύεται το κράτος δικαίου και από τμήμα της Δικαιοσύνης που σε συγκεκριμένες υποθέσεις αρνείται να εφαρμόσει το νόμο, ενώ σε αρκετές από αυτές κάνει κατάχρηση εξουσίας. Ασφαλώς, σε πολλές άλλες περιπτώσεις αποδίδεται δικαιοσύνη χάρη στην εντιμότητα και τη μόρφωση ορθοστατούντων δικαστών και εισαγγελέων, σκληρά εργαζομένων δικηγόρων. Όπως δείχνω στη συνέχεια σε τέσσερις δικαστικές περιπτώσεις, από τις πολλές για τις οποίες έχω άμεση προσωπική εμπειρία, δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη. Με κρίσεις και χειρισμούς παραβιάστηκε το Σύνταγμα και ο Νόμος, ενώ σε δύο περιπτώσεις εμποδίστηκε ακόμα και η εκδίκασή των υπό κρίση υποθέσεων. Η πρώτη περίπτωση: Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους «αγνοεί» το Σύνταγμα Η πρώτη περίπτωση αφορά χειρισμούς του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ). Αφορά στην υπόθεση αγωγής μου κατά του κ. Εμμανουήλ Βασιλάκη, ο οποίος έχει καταδικαστεί από σειρά δικαστηρίων αμετάκλητα για εξύβριση και συκοφάντησή μου. Οι καταδικασθέντες προσέφυγαν στο ΕΔΔΑ (το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) προκειμένου να πείσουν ότι «αποτελεί στοιχείο» της ελευθερίας του τύπου να λένε ψέματα για την βιογραφία και τον χαρακτήρα μου. Να με υβρίζουν και να με συκοφαντούν παρά τις ανέκκλητες αποφάσεις των Ελληνικών Δικαστηρίων. Εντέλει το δικαστήριο του Στρασβούργου με θαρραλέα απόφασή εκτίμησε πανηγυρικά ότι οι σε βάρος μου επιθέσεις των αντιδίκων δεν αποτελούσαν έκφραση ελεύθερης διατύπωσης γνώμης, αλλά συστηματική εξύβριση και συκοφάντησή μου που υπερέβαινε κάθε έννοια ελευθεροτυπίας με στόχο την δολοφονία του χαρακτήρα μου. Σημειώνω ότι η απόφαση αυτή, ελήφθη αφού το Δικαστήριο έθεσε εκτός έδρας τον δικαστή κ. Κτιστάκη. Από πλευράς του, το ΝΣΚ, αντί ως όφειλε να με ενημερώσει και να μου παράσχει τα έγραφα της δίκης στο ΕΔΔΑ, ως «τρίτο άμεσα ενδιαφερόμενο μέρος», κυριολεκτικά μου τα απέκρυψε. Μάλιστα ο «αρμόδιος» νομικός σύμβουλος κ. Κωνσταντίνος Γεωργιάδης αρνήθηκε να μου δώσει τα έγγραφα επικαλούμενος ότι αυτά εμπεριέχουν «προσωπικά δεδομένα του Ν. Κοτζιά» (!), δηλαδή τα δικά μου στοιχεία τα οποία τάχατες τα προστάτευσε από εμένα. Δεν είναι τυχαίο ότι το ΕΔΔΑ έχει κάνει επανειλημμένα συστάσεις στο ΝΣΚ καθότι αυτό δρα πολλές φορές χωρίς διαφάνεια και χωρίς σεβασμό στους κανόνες της δημοκρατικής ενημέρωσης των ενδιαφερομένων πλευρών. Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, που η πρώτη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου κατήργησε το ΝΣΚ για να το «αναστήσει» εκ νέου ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Τι έκανε το ΝΣΚ στην περίπτωση που αναφέρομαι; Πρώτα-πρώτα αυθαιρέτως εκτίμησε ότι τέτοιου είδους υποθέσεις, ως η δική μου «είναι χαμένες» από χέρι και δεν έχει νόημα η οποιαδήποτε παρέμβασή του παρόλο που το οφείλει δεσμευτικά με βάση τις προβλέψεις του Συντάγματος. Και, όμως, η περίπτωσή που αναφέρομαι κερδήθηκε πανηγυρικά. Το ΝΣΚ αντί να υπερασπιστεί τις αποφάσεις των Ελληνικών Δικαστηρίων που με αφορούσαν, ως οφείλει από το Σύνταγμα, ουσιαστικά συνομολόγησε την προσφυγή των αντιδίκων ως μη οφείλει. Μάλιστα στην επιστολή που μου απέστειλε στις 22.1.24, το ΝΣΚ (υπογράφει ο Νομικός Σύμβουλος, κ. Γεώργιος Γρυλωνάκης) υπονοεί ότι η τήρηση του Συντάγματος είναι «στην διακριτική ευχέρειά» του ΝΣΚ! Το Σύνταγμα, βέβαια, δεν παρέχει το δικαίωμα στον ΝΣΚ να συνομολογεί de facto σε βάρος δικαστικών αποφάσεων ενώπιον διεθνούς δικαστηρίου κάτι το οποίο είχε προτρέψει δημόσια ο νυν πρωθυπουργός με αρθρογραφία του για την συγκεκριμένη υπόθεση. Η δεύτερη περίπτωση: Παραβίαση των νόμων και του Συντάγματος Ας έρθω στην δεύτερη περίπτωση: εδώ παραβιάστηκαν σωρευτικά το άρθρο 86 του Συντάγματος, ο νόμος περί ευθύνης των Υπουργών και ο Κανονισμός της Βουλής, ενώ ο Άρειος Πάγος «σφύριζε αδιάφορα». Ως είναι γνωστό, η τύχη των μηνύσεων κατά Υπουργών αποφασίζεται από την Βουλή, κακώς μεν, αλλά αυτή είναι η ισχύουσα νομική πρόβλεψη, ενώ η όποια καταγγελία αποστέλλεται αμελλητί στο Κοινοβούλιο. Στην περίπτωση της σε βάρος μου αβάσιμης μηνυτήριας αναφοράς του κ. Καμμένου η εισαγγελέας διαφθοράς κ. Τουλουπάκη, ως λέγεται «βαφτισιμιά της οικογένειας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη», έκανε επί οκτώ μήνες παρανόμως ανακρίσεις σε βάρος μου, καλώντας δέκα μάρτυρες και τρεις φορές τον Καμμένο με στοχευμένες ερωτήσεις και χωρίς -ως ήταν εξάλλου αναμενόμενο- να βρει οτιδήποτε παρά τις όποιες τυχόν δικές της (και άλλων) επιθυμίες. Όταν ο κ. Καμμένος αναγκάστηκε να χαρακτηρίσει το ίδιο το υπόμνημα το οποίο της είχε υποβάλλει ως πλαστό, μόλις τότε η κ. Τουλουπάκη δήλωσε στη Βουλή ότι της στέλνει την δικογραφία τάχα αμελλητί, κρύβοντας σκοπίμως ότι επί τρία τέταρτα του έτους διεξήγαγε παράνομες ανακρίσεις εις βάρος μου. Όταν έλαβα από την Βουλή τον φάκελο της Δικογραφίας γεμάτο από τις παρανομίες (σε βάρος κάθε νομικής πρόβλεψης σχετιζόμενης με το Δίκαιο, το Νόμο, το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής) που έκανε η εν λόγω εισαγγελέας προχώρησα σε αναφορά στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Ομολογώ, ότι αν και έχω δει πολλά στην χώρα μου, η επίσημη απάντηση της ελληνικής δικαιοσύνης με την υπογραφή της εισαγγελέας κ. Ευαγγελία Ι. Σπυριδωνίδου ήταν «καταπληκτική». Δεν αναφέρθηκε στα πραγματικά γεγονότα και στις παραβιάσεις ως πειθαρχικά αδικήματα, ούτε καν για να τις δικαιολογήσει. Επικαλέστηκε «απλά» ότι έτσι «γίνονται τα πράγματα σε όλες τις ποινικές δίκες». Η κυρία Σπυριδωνίδου φαίνεται να μην έχει μελετήσει το Ελληνικό Σύνταγμα και να τις έχουν διαφύγει τα άρθρα που αναφέρονται στον ρόλο της Βουλής ως καταρχήν φυσικού δικαστή ενός Υπουργού. Όταν, μάλιστα, με επιστολή μου στις αρμόδιες αρχές επισήμανα την παραβίαση του Συντάγματος από την εν λόγω κυρία και την νομικά προκλητική της απάντηση. Συμπεριφέρθηκαν, δηλαδή, ως να θεωρούν ότι μπορούν να κάνουν και να λένε ό,τι θέλουν, να κάνουν σαφή κατάχρηση εξουσίας άνευ εξηγήσεων, μακριά από το γράμμα και το πνεύμα του νόμου. Η τρίτη περίπτωση: κλοπή εγγράφων εντός των δικαστηρίων Μετά από πέντε χρόνια και δύο αναβολές επρόκειτο να δικαστεί η μία από τις δύο μηνύσεις που είχα καταθέσει σε βάρος του κ. Καμμένου, καθότι είχε φτάσει στο σημείο να με «χαρακτηρίσει» με αφορμή την Συμφωνία των Πρεσπών, ως «αρχηγό συμμορίας οργανωμένου εγκλήματος». Συκοφαντία για την οποία με ασφάλεια εκτιμούσε ο νομικός κόσμος ότι θα καταδικαζόταν σε βαριά φυλάκιση. Δύο φορές αναβλήθηκε η δίκη μετά και από αίτηση των δικηγόρων του, οι οποίοι ήταν οι κ. Σαράκης (ο γνωστός «ως ακροδεξιός» δικηγόρος του Κασιδιάρη) και κ. Απατσίδης (που σε αγωγή μου, έβριζε ενώπιον ακροατηρίου την Συμφωνία των Πρεσπών, πάλι «υπερασπιζόμενος» τον Καμένο). Εισαγγελέας σε αυτή την υπόθεση, ήταν η κ. Άρτεμης Τσοπελογιάννη και Πρόεδρος η κ. Βασιλική Παπαγιάννη, η οποία έχει δικάσει και άλλες φορές υποθέσεις του Καμμένου, με θετική για αυτόν κατάληξη. Προκειμένου να γλυτώσει ο κ. Καμμένος από μια δίκη που η κατάληξη ήταν ολοφάνερα ότι θα ήταν καταδικαστική για αυτόν, εφαρμόστηκε ένα πρωτοφανές «κόλπο». Οι δικηγόροι «επεσήμαναν» στην Πρόεδρο ότι έλειπε από τον φάκελο της υπόθεσης η εξουσιοδότηση στον δικηγόρο μου όπως απαιτεί το άρθρο 42 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας! Η Πρόεδρος απεφάνθη με εκπληκτική ευκολία ότι επρόκειτο για δική μας παράλειψη και έκλεισε την υπόθεση χωρίς να την εκδικάσει και χωρίς καν να διερευνήσει το πώς «χάθηκε» το έγγραφο! Αρνούμενη μαζί με την εισαγγελέα να αποδώσει δικαιοσύνη, αλλά και να εξετάσει, ως όφειλε, τα τρία νόμιμα και εύλογα αιτήματα που προβλήθηκαν από τους δικηγόρους μου: α) Η Πρόεδρος και η Εισαγγελέας αρνήθηκαν να κάνουν έρευνα για το πώς και από ποιόν διαπράχθηκε η παράνομη αφαίρεση εγγράφων από τον φάκελο, ο οποίος βρισκόταν στα δικαστήρια εδώ και πέντε χρόνια. Αρνήθηκαν την νόμιμη έρευνα ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι αδύνατο να είχε δεχθεί ο αρμόδιος γραμματέας του δικαστηρίου την οποιαδήποτε μήνυση χωρίς μια τέτοια εξουσιοδότηση ή να είχαν προωθήσει την υπόθεση στα δικαστήρια οι αρμόδιοι εισαγγελείς και ανακριτές χωρίς έλεγχο της νομιμότητας της έγκλησης. Κάτι, εξάλλου, που διαπιστώθηκε εκ των υστέρων μετά από μήνυσή μου καθότι η εξουσιοδότηση υπήρχε αρχικά στον φάκελο. β) Η Πρόεδρος αρνήθηκε να με καλέσει να καταθέσω άμεσα, καθότι παρόν, ώστε να βεβαιώσω αυτοπροσώπως ότι ο δικηγόρος μου πράγματι με εκπροσωπεί. γ) Η κ. Β. Παπαγιάννη αρνήθηκε, επιπλέον να εφαρμόσει το νόμο σύμφωνα με τον οποίο δεν δικαιούταν καν να εκδικάσει την αίτηση των αντιδίκων. Σύμφωνα με το νόμο διαδικαστικά αιτήματα ακυρότητας μπορούν να τεθούν μόνο πριν φτάσει η υπόθεση στο ακροατήριο και όχι κατά την διαδικασία εκδίκασης μιας υπόθεσης [Αρθρο 174 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας]. Η Πρόεδρος του Δικαστηρίου κ. Παπαγιάννη έκλεισε «άρον-άρον» την υπόθεση, αρνούμενη να αποδώσει δικαιοσύνη και το δικαίωμά μου σε μια δίκαιη δίκη. Με την απόφασή της έκανε σαφή κατάχρηση εξουσίας. Μου στέρησε, κατά ουσίαν, την πρόσβαση στην δικαιοσύνη και την διεξαγωγή δίκαιης δίκης όπως την ορίζει το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Έκανε δε, επιπλέον, το πρωτοφανές: θεμελίωσε την σκανδαλώδη απόφασή της, αποδεχόμενη και συγκαλύπτοντας με τις επιλογές της ένα ποινικό αδίκημα, αυτό της υπεξαγωγής εγγράφου το οποίο έλαβε χώρα εντός των δικαστηρίων. Αποδείχτηκε ότι στην Ευελπίδων η δικαιοσύνη όχι μόνο δεν είναι τυφλή, αλλά έχει ορθάνοικτα τα μάτια της στην παρανομία.

Τέταρτη περίπτωση: Προσπάθειες παράνομης σύλληψής μου Η τέταρτη περίπτωση αφορά την άλλη μήνυσή μου κατά του κ. Π. Καμένου η οποία μέχρι σήμερα έχει γνωρίσει τέσσερις αναβολές, τέσσερις διακοπές καθώς και την αντικατάσταση τεσσάρων εισαγγελέων μετά από απαίτηση της πλευράς του. Η επιδίωξη να μην αποδοθεί δικαιοσύνη, να δημιουργηθεί χάος στο δικαστήριο και να μην μπορέσουν οι μάρτυρες να καταθέσουν, κορυφώθηκε με την διττή προσπάθεια παράνομης σύλληψής μου κατά τη διάρκεια της δίκης! Θυμίζω ότι την τελευταία φορά που συνελήφθηκα ήταν από τα όργανα της χούντας των συνταγματαρχών. Η πρώτη προσπάθεια σύλληψης μου, μηνυτή και μάρτυρα στην δίκη, εκδηλώθηκε μετά από την επί μακρόν συζήτηση του κ. Απατσίδη με την δικαστική αστυνομία στην Ευελπίδων την οποία (μάλλον εύκολα) έπεισε ότι υπάρχει μήνυση σε βάρος μου,… μόνο που δεν υπήρχε. Στην βάση αυτής της επίκλησης ανύπαρκτου γεγονότος εζήτησε να οδηγηθώ συλλαμβανόμενος στο αυτόφωρο. Δηλαδή, η δικαστική αστυνομία προσπάθησε να με συλλάβει χωρίς να υπάρχει κάποια μήνυση. Γεγονός πρωτοφανές και πολύ επικίνδυνο για το μέλλον της απόδοσης δικαιοσύνης σε αυτόν τον τόπο. Διότι αν μια τέτοια μέθοδος κάνει σχολή, θα μπορεί ο κάθε αντίδικος να οδηγεί σε σύλληψη μαρτύρων χωρίς καμία αιτία και, κατά προέκταση, στην διακοπή ανεπιθύμητων δικών. Η δεύτερη προσπάθεια ήταν πιο σύνθετη. Έκλεισε η είσοδος του τρίτου κτιρίου των δικαστηρίων της Ευελπίδος, κατέφθασε περιπολικό της αστυνομίας και έγινε εκ νέου προσπάθεια σύλληψής μου, αυτή τη φορά, σύμφωνα με όσα δήλωσαν οι αστυνομικοί, με εντολή του Προέδρου του Πρωτοδικείου Αθηνών κ. Χριστόφορου Λινού, ο οποίος, όμως, σε παράσταση διαμαρτυρίας των δικηγόρων μου αρνήθηκε ότι έδωσε καν τέτοια εντολή. Ασφαλώς προκύπτει το ερώτημα με τίνος την εντολή έγιναν δύο προσπάθειες σύλληψής μου από την δικαστική αστυνομία για ανύπαρκτη καταγγελία και υπόθεση; Το αιτιολογικό που επικαλέστηκαν οι αστυνομικοί του δικαστηρίου ήταν ότι τάχα επέδειξα απείθεια στα αστυνομικά όργανα αφότου δεν προσήλθα στο αυτόφωρο, αν και δεν υπήρχε κάποια γραπτή μήνυση, ούτε, έστω, κάποια προφορική κατηγορία. Πρόκειται για πρωτοφανείς πρακτικές που ασφαλώς ήταν παράνομες. H έδρα, μάλιστα, αναγκάστηκε να καλέσει την αστυνομία να εξέλθει της αίθουσας διότι παρενοχλούσε την διαδικασία της δίκης. Είναι φανερό ότι οι κ. Απατσίδης μαζί με τον κ. Σαράκη, δικηγόρο του Κασιδιάρη, επιδιώκουν να μην αποδοθεί δικαιοσύνη και ότι αυτή η συνεννόηση με τους αστυνομικούς εντασσόταν σε αυτά τα πλαίσια. Τέλος, στην τελευταία δικάσιμο (στις 7.2.25) οι συνεργάτες του κ. Σαράκη δήλωσαν «υπεύθυνα» ότι η δίκη έπρεπε να διακοπεί, καθότι εκείνος θα μιλούσε στη Βουλή «κατά τις 11 το πρωί». Αντιτάξαμε στην έδρα, ότι ο Σαράκης είχε τον αριθμό 137 και ότι εκείνη την ώρα, 10 το πρωί της ρίτης μέρας της συνεδρίασης της Βουλής, μιλούσε μόλις ο αριθμός 91, ενώ είχαν προστεθεί ως ομιλητές εκτός σειράς 6 υπουργοί και 4 κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι, το σύνολο δηλαδή 56 ομιλητές πριν τον Σαράκη. Ότι ο τελευταίος ήταν αδύνατο να μιλήσει πριν αργά το απόγευμα, αν καν μιλούσε. Πράγματι ο κατάλογος έφτασε μέχρι το 120 και ο κ. Σαράκης δεν μίλησε. Η Εισαγγελέας της έδρας, θεώρησε καλή την πίστη τα στοιχεία που «υπεύθυνα» προσκόμισαν οι δικηγόροι των αντιδίκων ως ορθά και εκτίμησε ότι ο κ. Σαράκης θα μιλούσε εντός ολίγου, και για αυτό προτάσσει να μην διεξαχθεί η δίκη! Συμπέρασμα, κάποιοι στη Δικαιοσύνη θεωρούν, και πρακτικά έτσι φαίνεται να είναι, ότι μπορούν να παραβιάζουν ατιμώρητα το Σύνταγμα, τους νόμους, τον κανονισμό της Βουλής και το Διεθνές Δίκαιο και να «δικαιούνται κάλυψης» σε μια παρακμάζουσα Ελλάδα που δείχνει όλο και περισσότερα σημάδια σαπίσματος. Όμως, χωρίς δικαιοσύνη δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε η δημοκρατία, ούτε να διασφαλιστούν τα απαιτούμενα πλαίσια της ελευθερίας. Οι δε ανισότητες, από οικονομικές μετασχηματίζονται σε ανισότητες στα δικαιώματα, στην ελευθερία, στην δικαιότητα. Ο Νίκος Κοτζιάς είναι πρώην υπουργός Εξωτερικών, επικεφαλής του Κίνησης «Πράττω»

ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Χριστέ που ξαναγεννιέσαι…. Δώσε αξιοπρέπεια σ΄ αυτό τον Τόπο, τιμή στη μαχη του λαδιού χωρις μεσάζοντες, δώσε στάρια, ρύζια, ζάχαρη φρούτα του τόπου μας σ΄ όλους, δώσε δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία σε όλους. Επάρκεια φαρμάκων χωρις ελλείψεις, δώσε σύγχρονο εξοπλισμό όπλων να αντιμετωπίζουν τον γείτονα με σεβασμό χωρις να ψωνίζουν οι κρατούντες με τα λεφτά μας σαν παιγνίδια από το Τζάμπο.! Δώσε αξία στον ιδρώτα του δίπλο- τρίπλο εργαζόμενου χωρις φούμαρα του 2027…Νάχουμε σύγχρονα ασφαλή τραίνα, επαρκείς γραμμές μετρό, οικολογικά λεωφορεία, & γραμμές τραμ & φτηνά ακτόπλοια ώστε να ξεχάσω παρκαρισμένο το ΙΧ. Νάχουμε όρεξη για μαζικό αθλητισμό, όχι τυχερά παιγνίδια, κουβέντα στο καφενείο χωρις να ανεβαίνει ο καφές, ναχουμε χρόνο για θέατρο και όχι αποβλάκωση στην ΤV. Νάχουμε μεράκι να φκιάνουμε έργα & να μην πάνε χαμένα τα λεφτά σε βεγγέρες και λοβιτούρες. Νάχουμε τροχονόμους, αστυφύλακα της γειτονιάς, συνοδούς φροντίδας, καθαρές πόλεις & πρόσφορες για περίπατο & πράσινες ανάσες, μουσεία, και ιστορικά μνημεία. Νάχαμε πυροσβέστες, ικανοποιημένους βοσκούς και φύλακες αγγέλους για κάθε παιδί χωρις μάγους της ψευτιάς και της επικοινωνίας. Παπάδες γλυκομίλητοι με φωτισμένα μυαλά που ξέρουν από αυτοσεβασμό & συγχώρεση στους εκπεπτοκοτες αγγέλους! Διώξε τέλος τους ψυχασθενείς από τους δρόμους της εγκατάλειψης, που θα σου τύχει ότι νάναι γιατι την κρίσιμη ώρα, δεν βρέθηκε ένα οικόσιτο, ένας φιλος, ένας συγγενής, ένας λειτουργός πρωτοβάθμιας υγείας να ημερώσει το θεριό που κρύβουνε τα μυαλά μερικών και οδηγούν στο έγκλημα, τα τέρατα, την απανθρωπιά. ΔΙΟΝΥΣΟΣ 23-12-2024

Τι ΔΕΝ θέλησε να διερευνήσει η ελληνική Δικαιοσύνη για τις υποκλοπές

Τι ΔΕΝ θέλησε να διερευνήσει η ελληνική Δικαιοσύνη για τις υποκλοπές Δημοσιεύτηκε στην Εφ Συν 31-7-2024 Κώστας Ζαφειρόπουλος Η ανάγνωση του υλικού της δικογραφίας της υπόθεσης των υποκλοπών σε αντιπαραβολή με τη δημοσιογραφική, δικαστική και θεσμική έρευνα των τελευταίων δυόμισι ετών στον απόηχο της χθεσινής ανακοίνωσης της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου δεν αφήνει πολλές αμφιβολίες για το μέγεθος της συγκάλυψης. Επιπλέον, χθες κατατέθηκε από τον δημοσιογράφο Θανάση Κουκάκη στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αχιλλέα Ζήση και στην εισαγγελέα Γεωργία Αδειλίνη ένα πολυσέλιδο εμπεριστατωμένο υπόμνημα-κόλαφος για τους δικαστικούς χειρισμούς του μεγαλύτερου σκανδάλου της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. H «Εφ. Συν.» αποκαλύπτει τους λόγους για τους οποίους η δικαστική έρευνα είναι απροκάλυπτα ατελής, ελλιπής και απρόθυμη να πάει σε βάθος, υπονομεύοντας ακόμα περισσότερο το κράτος δικαίου στη χώρα, με τους ανώτατους εισαγγελείς να αποδεικνύονται τουλάχιστον κατώτεροι των περιστάσεων. 🔷 Επιφανειακή εξέταση Στη δικογραφία περιλαμβάνονται 44 καταθέσεις, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι τυπικές, επιφανειακές και χωρίς να έχουν υποβληθεί καν ερωτήσεις σε σχέση με το υφιστάμενο υλικό. Είναι ενδεικτικό της επιφανειακής εξέτασης ιδίως των στελεχών της ΕΥΠ το γεγονός ότι ουδείς χρειάστηκε να επικαλεστεί το απόρρητο, όπως έγινε σε όλες τις άλλες περιπτώσεις που κλήθηκαν να καταθέσουν, όπως στο ελληνικό Κοινοβούλιο στην ΑΔΑΕ κ.λπ. Παράλληλα, εντελώς αυθαίρετα κλήθηκαν ως μάρτυρες και εξετάστηκαν ομοίως επιφανειακά και «άκοπα» πρόσωπα τα οποία έχουν καταμηνυθεί ευθέως στη δικογραφία, όπως οι Παναγιώτης Κοντολέων, Βασιλική Βλάχου και Γρηγόρης Δημητριάδης. 🔷 Δεν εξετάστηκαν οι υπάλληλοι της Intellexa Σύμφωνα με τη δημοσιογραφική έρευνα, από τη στιγμή που η ελληνική Intellexa τερμάτισε τις εργασίες της στην Ελλάδα, τον Αύγουστο του 2022, υπό το βάρος των αποκαλύψεων, διατήρησε κρυφά το προσωπικό της και συνέχισε να το πληρώνει μέσω άλλων εταιρειών. Ο Θανάσης Κουκάκης, με έγγραφό του στις 16 Απριλίου 2024 προς τον Αρειο Πάγο, εισέφερε στοιχεία για 20 περίπου εργαζόμενους της εταιρείας του κακόβουλου λογισμικού, οι οποίοι έχουν πλέον μοιραστεί σε τρεις ελληνικές εταιρείες (Remote Greece, IANUS Συμβουλευτική και ADDAPP Technologies ΙΚΕ). Αυτές, κατά τον Κουκάκη, ουσιαστικά παρέχουν λειτουργία κελύφους, ώστε να μη φαίνεται ποιος είναι ο πραγματικός εργοδότης των εργαζόμενων αυτών. Στην έρευνα του Αρείου Πάγου δεν εξετάστηκαν αυτοί οι υπάλληλοι της Intellexa και ιδιαίτερα όσοι έσπευσαν να αφαιρέσουν τον εξοπλισμό της εταιρείας στις 16.12.2021, ημέρα κατά την οποία γνωστοποιήθηκε η εξάπλωση του λογισμικού Predator. Επιπλέον, δεν διερευνήθηκε η συνύπαρξη στον ίδιο χώρο στην έδρα της Intellexa σε συγκεκριμένες μεταγενέστερες ημερομηνίες στελεχών της ΕΥΠ, της ΕΛ.ΑΣ. και της εμπλεκόμενης εταιρείας Krikel. 🔷 Δεν εξετάστηκαν κρίσιμοι υπάλληλοι της ΕΥΠ, της ΕΛ.ΑΣ. και του Λιμενικού Σώματος Τουλάχιστον από τις 14 Φεβρουαρίου 2024 ο Αρειος Πάγος διέθετε έγγραφο με αποδεικτικά στοιχεία όπου μεταξύ άλλων αναδεικνυόταν ότι ο Τάσος Παπαγεωργίου, τέως διευθυντής της ΕΥΠ, είχε διωχθεί από τη θέση του και ότι επίσης είχε παγιδευτεί με λογισμικό παρακολούθησης Predator. Γνώριζε επίσης ότι η Β΄ υποδιευθύντρια Τρομοκρατίας και Οργανωμένου Εγκλήματος της ΕΥΠ, Ευαγγελία Γεωργακόπουλου, είχε συγκροτήσει ολιγομελή ομάδα επίλεκτων στελεχών στην υπηρεσία, που είχε μεταφερθεί στο Κέντρο Τεχνολογικής Υποστήριξης, Ανάπτυξης και Καινοτομίας (ΚΕΤΥΑΚ) στην Αγία Παρασκευή, από όπου λειτουργούσε το Predator. Οι πληροφορίες μιλάνε για οκτώ συνολικά άτομα που συγκροτούσαν την εν λόγω ομάδα επίλεκτων χειριστών του Predator. Τα ονόματα είναι γνωστά. Δεν κλήθηκαν ποτέ. 🔷 Τι δεν ρωτήθηκε ο Παναγιώτης Κοντολέων Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αχιλλέας Ζήσης, με βάση τη δικογραφία, δε ρώτησε ποτέ τον πρώην διοικητή της ΕΥΠ για το προσχέδιο μνημονίου συνεργασίας που επρόκειτο να υπογράψει η ΕΥΠ με την αρμόδια υπηρεσία της Βόρειας Μακεδονίας για την κυβερνοασφάλεια και στο οποίο έκανε διορθώσεις ο Ισραηλινός εργαζόμενος της Intellexa Νιρ Μπεν Μοσέ. Ο Κοντολέων δεν ρωτήθηκε επίσης για το αν η εταιρεία Krikel υπήρξε υπεργολάβος της εταιρείας RCS Lab, η οποία προμήθευσε το νέο σύστημα νόμιμων συνακροάσεων της ΕΥΠ.

🔷 Το φιάσκο της εφόδου στην ΕΥΠ Κατά την επίσκεψη του κ. Ζήση στην ΕΥΠ στις 17 Ιουνίου 2024 προέκυψε ότι αναζητήθηκαν μόνο οι διατάξεις άρσης του απορρήτου και όχι οι φυσικοί φάκελοι και τα σχετικά πληροφοριακά δελτία. Χωρίς αυτά, ο έλεγχος είναι εντελώς ανεπαρκής. Παράλληλα, τα ευρήματα της έκθεσης πραγματογνωμοσύνης του Ιουνίου 2024 στηρίζονται αποκλειστικά και μόνο σε όσα στοιχεία ζητήθηκαν και δόθηκαν από τα στελέχη της ΕΥΠ και όχι σε στοιχεία που αυτοτελώς αναζητήθηκαν και βρέθηκαν από τους πραγματογνώμονες και τον κ. Ζήση. 🔷 Δεν έγινε έλεγχος στη Διεύθυνση Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας της ΕΛ.ΑΣ. (ΔΑΕΕΒ) Η ολοκληρωμένη διασταύρωση της λίστας προϋποθέτει έλεγχο και στο αρχείο της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας της Ελληνικής Αστυνομίας (ΔΑΕΕΒ) για την ανεύρεση πιθανών εισαγγελικών διατάξεων άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών. Με βάση τις ετήσιες εκθέσεις της ΑΔΑΕ για την επίδικη περίοδο 2021-2022, οι εισαγγελικές διατάξεις άρσης του απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας εκδόθηκαν κατά κύριο λόγο από τη ΔΑΕΕΒ και δευτερευόντως από την ΕΥΠ. Στις ίδιες εκθέσεις αναφέρεται ότι χιλιάδες διατάξεις άρσης για λόγους εθνικής ασφάλειας δεν γνωστοποιήθηκαν, ως επιβάλλεται, στην ΑΔΑΕ. 🔷 Δεν έγινε έλεγχος στους παρόχους Επί δύο χρόνια δεν αναζητήθηκαν οι εισαγγελικές διατάξεις από τους παρόχους κινητής τηλεφωνίας, στους οποίους βρίσκεται καταχωρισμένο σχετικό αρχείο των διατάξεων. Όπως αναφέρεται στο υπόμνημα Κουκάκη, «η αναζήτηση των διατάξεων από τους παρόχους κινητής τηλεφωνίας καθίσταται αναγκαία όχι μόνο γιατί θα βρεθούν όλες οι διατάξεις άρσης του απορρήτου είτε εκδόθηκαν από τον εποπτεύοντα εισαγγελέα της ΕΥΠ είτε τον εποπτεύοντα εισαγγελέα της ΔΑΕΕΒ, αλλά και επειδή θα διασταυρωθούν τα ήδη χορηγηθέντα από την ΕΥΠ στοιχεία, μη καταλείποντας κανένα περιθώριο αμφισβήτησης». 🔷 Τα διαστρεβλωμένα μαθηματικά των πραγματογνωμόνων Το συμπέρασμα των πραγματογνωμόνων περί μη συσχετισμού δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, καθώς στηρίζεται σε «δημιουργική γενίκευση» στον απόλυτο αριθμό των 15.304 διατάξεων άρσης απορρήτου μεταξύ των ετών 2020 και 2022. Αντικείμενο, όμως, της έρευνας ήταν η διασταύρωση των 116 ληπτών των μηνυμάτων που οδηγούσαν σε παγίδευση με Predator με τις αντίστοιχες για αυτούς διατάξεις της ΕΥΠ. «Λησμόνησαν» επίσης οι πραγματογνώμονες ότι η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ) διενέργησε έλεγχο μόνο σε τέσσερις εταιρείες ομαδικής αποστολής μηνυμάτων και συγκεκριμένα στις ΚΑΠΑΤΕΛ, AMD, APIFON και YUBOTO, από όπου βρέθηκε ότι εστάλησαν 376 μηνύματα SMS, τα οποία περιείχαν σύνδεσμο που σχετίζεται με κατασκοπευτικά λογισμικά. Ο έλεγχος δεν επεκτάθηκε σε όλες τις εταιρείες αποστολής ομαδικών μηνυμάτων, παρότι υπάρχουν πολλά περιστατικά που δεν αποτυπώνονται στη λίστα της ΑΠΔΠΧ, όπως η απόπειρα παγίδευσης στο κινητό τηλέφωνο του Κουκάκη στις 31.7.2020 μέσω SMS και η αποστολή μηνυμάτων σε υπάλληλο της ΕΥΠ. 🔷 Μη εξέταση θυμάτων Predator Σύμφωνα με έγγραφα της ΑΠΔΠΧ, θύμα του Predator έπεσαν πληθώρα πολιτειακών παραγόντων, επιχειρηματιών, δημοσιογράφων κ.ά. Μέσα σε αυτούς συγκαταλέγονται πρόσωπα όπως ο νυν αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Χρήστος Μπαρδάκης, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος, πλήθος υπουργών (Δένδιας, Χατζηδάκης, Θεοδωρικάκος, Χρυσοχοΐδης, Γεραπετρίτης, Γεωργιάδης, Πλεύρης κ.ά.), ο πρώην επίτροπος Δημήτρης Αβραμόπουλος, στελέχη της ΕΛ.ΑΣ., γενικοί διευθυντές υπουργείων κ.ά. Δεν κλήθηκε κανένας τους, ενώ όλοι διαχειρίζονταν και διαχειρίζονται υψίστης σημασίας θέματα. Δεν κλήθηκαν και δεν ρωτήθηκαν από τον κ. Ζήση γιατί, ενώ γνωρίζουν από τον Ιούλιο του 2023 για την παρακολούθησή τους, δεν έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη. Ο Αρειος Πάγος δεν εξέτασε αν όλοι οι παραπάνω είναι εκβιαζόμενοι. 🔷 Δεν εξετάστηκε η οικία του Γρηγόρη Δημητριάδη Με την 523/18.11.2022 εισαγγελική παραγγελία διατάχθηκε η οικονομική αστυνομία να εξακριβώσει για συγκεκριμένα 14 φυσικά και νομικά πρόσωπα την εταιρική/μετοχική σύνθεση, έδρα, υποκαταστήματα, χώρους που μισθώνουν ή παραχωρούν και πληθώρα άλλων στοιχείων. Περαιτέρω ζητήθηκε η διεξαγωγή έρευνας στα συγκεκριμένα ακίνητα. Από τον έλεγχο της δικογραφίας προκύπτει ότι έλαβαν χώρα έρευνα και κατασχέσεις αντικειμένων στα 13 από τα 14 άτομα. Πλην του σπιτιού του πρωθυπουργικού ανιψιού, κ. Δημητριάδη. 🔷 Μη διερεύνηση ύποπτων συναλλαγών Μπίτζιου - Δημητριάδη Παρά τα όσα εκτενώς αναφέρονται στα δημοσιεύματα των Reporters United και της «Εφ.Συν.» για τη σύνδεση του Γρηγόρη Δημητριάδη, πρώην πολιτικού προϊσταμένου της ΕΥΠ, με τον Φέλιξ Μπίτζιο, πρώην αναπληρωτή διαχειριστή και μέτοχο της Intellexa, δεν κλήθηκε ποτέ για κατάθεση ο Κωσταντίνος Μπαζιώτης, ο πρώην υφιστάμενος του Μπίτζιου στον όμιλο Libra, ο οποίος πούλησε στις 10.1.2020 την εταιρεία Canalis στην εταιρεία Eledyn του Γρηγόρη Δημητριάδη.

🔷 Σκανδαλώδης μη έρευνα των εταιρειών που κατασκεύαζαν τους συνδέσμους επιμόλυνσης και του τρόπου πληρωμής τους από την Intellexa Από το υλικό της δικογραφίας τεκμηριώνονται δημοσιογραφικές πληροφορίες που αφορούσαν έναν Ισραηλινής καταγωγής Τσέχο υπήκοο, στενό συνεργάτη του Ρότεμ Φάρκας, που συνεργάστηκε στην Intellexa και δημιούργησε το Predator. Για μεγάλο χρονικό διάστημα ως υποτιθέμενη διευθύντρια της Cytrox του Predator εμφανιζόταν μια 70χρονη Τσέχα ισραηλινής καταγωγής, η Γενοφέβα Μοράβκοβα. Επρόκειτο για μια ηλικιωμένη γυναίκα, συνταξιούχο, που δεν είχε καμία σχέση με την τεχνολογία. Το διαβατήριό της είχε χρησιμοποιηθεί δολίως. Γαμπρός της είναι ο Ισραηλινός Αμος Ουζάν, πρώην υπεύθυνος ασφαλείας του πρώην Ισραηλινού πρωθυπουργού, Εχούντ Ολμερτ. Ο τελευταίος όπως αποκάλυψε η Haaretz εργάστηκε ως σύμβουλος της Intellexa για να πουληθεί το λογισμικό υποκλοπών. Ο Ουζάν συνδεόταν με έναν προγραμματιστή ισραηλινής καταγωγής, τον Ντβιρ-Χορέφ-Χαζάν. Ο τελευταίος συνεργαζόταν με τις Intellexa και Cytrox και δημιουργούσε τις ψεύτικες ιστοσελίδες ειδήσεων που έμοιαζαν με πραγματικά ειδησεογραφικά sites και οι σύνδεσμοι με το κακόβουλο λογισμικό ήταν συνδεδεμένοι με αυτές τις ιστοσελίδες. Τα στοιχεία αυτά βρίσκονται στην από 23.10.2023 αναφορά της ελληνικής οικονομικής αστυνομίας που είναι μέσα τη δικογραφία. Είναι εντυπωσιακό πως σε αυτήν την έκθεση εμφανίζονται πλήθος πληρωμών στον πίνακα προμηθευτών της Intellexa, μεταξύ των οποίων η FEROVENO LIMITED. Η τελευταία πληρώνει απευθείας τον προγραμματιστή που έφτιαχνε τις ψεύτικες ιστοσελίδες. Η οικονομική αστυνομία όφειλε να διαπιστώσει ποιοι είναι οι πραγματικοί δικαιούχοι όλων αυτών των εταιρειών, κάτι που δεν έκανε. Αν το έκανε, θα διαπίστωνε πως στις εταιρείες του προγραμματιστή Χαζάν είχαν διοχετευθεί μεταξύ 2020 και 2022 ποσά που αγγίζουν αθροιστικά τα 3 εκατ. ευρώ. Ο Αρειος Πάγος δεν προέβη σε καμία νομική ενέργεια, ούτε ζήτησε δικαστική συνδρομή, ώστε να αναδειχθεί ο καθοριστικός ρόλος του προγραμματιστή στην υπόθεση των υποκλοπών. Δήλωση Θ. Κουκάκη στην «Εφ. Συν.» Η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης είναι ατελής και επιφανειακή, καθώς έχουν παραλειφθεί δεκάδες αναγκαίες προανακριτικές ενέργειες. Παράλληλα, η κρίση για ύπαρξη ποινικών ευθυνών μόνο πλημμεληματικού βαθμού είναι απόλυτα άστοχη, καθώς αγνοεί τον κίνδυνο για την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος και την εθνική ασφάλεια που πιστοποιήθηκε μέσω της παγίδευσης κορυφαίων πολιτειακών παραγόντων και τυποποιείται ως κακούργημα από το ποινικό μας δίκαιο. Θανάσης Κουκάκης, δημοσιογράφος