Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

Καινούργια οπτική γωνία



Καινούργια οπτική γωνία
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Ένα ηλίθιο ατύχημα με καθήλωσε για αρκετές ημέρες σε θέση προσωρινής αναπηρίας. Διάστρεμμα δεξιάς ποδο-κνημικής .Το πόδι ακινητοποιήθηκε με γύψινους επιδέσμους και απαιτούνται 10 ημέρες ανάρρωσης και ξεκούρασης για να τελειώσουν όλα καλά. Εκτός από το ότι μουντζώνω τον εαυτό μου για τον τρόπο που τραυματίστηκα δεν μπορώ να μην παρατηρήσω πόσο πολύ άλλαξε η ζωή μου μετά από το συμβάν. Πόσο άλλαξε κυρίως η οπτική γωνία για πάρα πολλές δραστηριότητες εντός και εκτός του σπιτιού μου. Πόσο διογκώθηκαν και πήρανε τρομακτικές διαστάσεις κάποιες απλές κινήσεις όπως η περιποίηση του σώματός μου η το πότισμα των φυτών μου. Που να το φανταστώ ότι θα λαχταρούσα ένα μπάνιο αλλά δεν μπορώ να το κάνω παρά αν θα κόψω το πόδι και θα του κάνω συγκόλληση μετά. Η μετάβαση μου από ένα δωμάτιο στο άλλο θα συνοδεύονταν από αφόρητους πόνους και ότι η ανεύρεση μία θέσης ξεκούρασης ,στο κρεβάτι, θα ήταν τόσο δύσκολη.
Η ιεράρχηση των πράξεων μου άλλαξε επίσης. Τι μπορώ να κάνω εντός της οικίας μου ;Πόσο δύσκολη έως και απορριπτέα θα ήταν μία βόλτα στους δρόμου; Οι πατερίτσες κατάντησαν μοναδική στήριξη και το καρεκλάκι με ρόδες ,που χρησιμοποιούσα στο υπολογιστή, αποτελεί, μόνιμα, το καλύτερο μέσο μεταφοράς εντός του σπιτιού. Τεράστια τα πράγματα και οι καταστάσεις, που θεωρείς αυτονόητες, θέλουν εξυπνάδα για την επίλυση τους. Οι νύχτες μου κατάντησαν εφιαλτικές λόγω δυσκολίας ανεύρεσης μίας υποφερτής θέσης του ποδιού. Άλλο να σηκώνεις ψηλά τα πόδια σου για μερικά λεπτά και άλλο να τα έχεις για ώρες! Η λήψη αντιφλεγμονωδών και παυσίπονων χαπιών επίσης δεν μου αρέσει επειδή ως χειρουργός και άνθρωπος δεν συνιστώ και ούτε παίρνω φάρμακα. Αυτό που με ενόχλησε περισσότερα από όλα ήταν ότι καθηλώθηκα ,προσωρινά, σε μία καρέκλα και βιώνω αυτά που βιώνουν οι ασθενείς μου. Φυσικά ακυρώθηκαν τα χειρουργεία που είχα προγραμματίσει, και ειδοποιήθηκαν οι ασθενείς .Τις εφημερίες θα τις αναλάβουν οι συνάδελφοι και μελλοντικά θα κάνω διπλάσιες για να ρεφάρω απέναντι τους.
Διάφορα πράγματα μέσα στο σπίτι άλλαξαν συμπεριφορά και στάση. Οι πόρτες στένεψαν και δύσκολα περνάω με το καινούργιο μου μεταφορικό μέσο. Μερικές οικιακές συσκευές επαναστάτησαν. Η τεχνολογία επίσης. Το conexx-router τα έφτυσε. Σαν να μην ήθελε να κάθομαι στο κρεβάτι μου και από εκεί να στέλνω τα αρθράκια μου. Μου θύμωσαν ή είχαν απωθημένα; Τα μικροαντικείμενα που πιάνω στα χέρια μου πέφτουν πολύ πιο εύκολα και η ανεύρεση τους καταντάει ηρωική πράξη αφού στηρίζομαι μόνο σε νε πόδι για να τα ψάξω. Οι δύο ζυγαριές συνεννοήθηκαν και κάνουν απεργία. Χωρίς να έχουν ΄΄τραυματιστεί΄΄ καθηλώθηκαν στο μηδέν και είναι άχρηστες. Έτσι μου στερούνε την ελπίδα ότι αδυνάτησα. Δεν μπορώ να καταλάβω αν έχασα κιλά μετά από την γυμναστική με τις πατερίτσες και το βάσανο με τα πηδηματάκια από την κρεβατοκάμαρα στην τουαλέτα. Η μεγαλύτερη αποκάλυψη ήταν φυσικά ότι αν ήμουνα πιο αδύνατη δεν θα ήταν τόσο δύσκολες οι μετακινήσεις μου. Για τι να έχω 87 κιλά και να μην είμαι κινέζα κοντή και αδύνατη;
Αυτό όμως που δεν άλλαξε καθόλου ήταν η συμπεριφορά των φίλων. Τα τηλεφωνήματα για συμπαράστασης και μήπως χρειάζομαι κάτι με συγκίνησαν πάρα πολύ. Η αγάπη και η στοργή τους είναι αναλλοίωτη .ʼΉρθαν και με πήρανε σηκωτή για να βρεθούμε το Σαββατόβραδο. Με πήραν και με πήγανε με το αυτοκίνητο. Τα αστεία τους και η παρηγοριά που μου πρόσφεραν ήταν το καλύτερο φάρμακο στους πόνους μου. Τώρα μετράω ημέρες για να γυρίσω κοντά στους ασθενείς μου. Να τους μεταφέρω την εμπειρία μου. Να τους δείξω μεγαλύτερη ευαισθησία επειδή η καινούργια οπτική γωνία με έβαλε για λίγο στον ρόλο του ασθενούς. Τώρα τους καταλαβαίνω καλύτερα και τους πονάω περισσότερα!

Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

E ψιτ αφεντικό για σένα γράφει

Οι ευθύνες της ελληνικής επιχειρηματικότητας

Tου Κωστα Kαλλιτση

Ουδείς αναμάρτητος για τη σημερινή κατάσταση. Αλλά δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ευθύνες. Η ελληνική επιχειρηματικότητα έχει τις δικές της.
Ενα τμήμα της συνήθισε να ευημερεί σε βάρος του Δημοσίου. Επένδυε αποσπώντας επιχορηγήσεις, έβγαζε κέρδη από την ίδια την επένδυση μέσω υπερτιμολογήσεων και, μετά, αδιαφορούσε για την πορεία του ξενοδοχείου ή του εργοστασίου - βρίθουν τα «κουφάρια». Κατά κανόνα, δεν έτρεφε εκτίμηση στο «τρίγωνο της γνώσης»
παιδεία - έρευνα - τεχνολογία.
Συχνά, πάλι, αντί να εκσυγχρονιστεί, επέλεγε να μετακομίζει σε γειτονικές χώρες για να συνεχίσει να κάνει αυτό που είχε μάθει, να παράγει προϊόντα χαμηλής τεχνολογίας εκμεταλλευόμενη τη φτηνή εργατική δύναμη.
Στις μικρoμεσαίες επιχειρήσεις, οι καινοτόμοι επιχειρηματίες πνίγονταν αβοήθητοι στη ρουφήχτρα του άνισου ανταγωνισμού από έναν ωκεανό δήθεν επιχειρήσεων, που επιβίωναν από την εισφοροδιαφυγή και τη φοροδιαφυγή - αυτές που τώρα θα κλείσουν, όσα ΤΕΜΠΜΕ και αν θεσπιστούν. Κατά κανόνα προτιμούσαν την «ηδονή να είσαι αφεντικό», παρά τον συνδυασμό δυνάμεων που
θα τους επέτρεπε να αξιοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες και να γίνουν ανταγωνιστικές. Και όταν τα μερίδια αγοράς συρρικνώνονταν εξαιτίας της επέλασης μεγάλων επιχειρήσεων, κατέφευγαν σε βραχύβια άμυνα μετακυλίοντας την πίεση προς τα κάτω, με άγρια εκμετάλλευση της μισθωτής εργασίας και παραβίαση των δικαιωμάτων της - υπερήφανοι, ως η «ραχοκοκαλιά της οικονομίας».
Δίπλα στους λίγους σιωπηλούς και καινοτόμους που σέβονταν τον κόσμο της εργασίας, πολλοί θορυβωδώς επιδίδονταν στην τέχνη της διαπλοκής, όχι μόνο αμυντικά (για να καλύπτουν νώτα…) αλλά επιθετικά για να δημιουργούν συνενόχους, να παίρνουν δουλειές κάτω από το τραπέζι, να συντηρούν το γραφειοκρατικό τέρας για να κρατούν «κλειδωμένες» τις αγορές έναντι νέων παικτών (δείτε την κατάντια της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς!..), φοβίζοντας τους ξένους επιχειρηματίες, υψώνοντας σινικά τείχη στον ανταγωνισμό. Οι κυβερνήσεις άλλαζαν, οι μηχανισμοί της διαπλοκής έμεναν μαζί με τις «διακομματικές κοινοβουλευτικές ομάδες» τους, σε βάρος των αυθεντικών επιχειρηματιών που (αντί να γίνουν ραντιέρηδες…) αναλάμβαναν ρίσκα και δημιουργούσαν (όπως τώρα «με τα δόντια» συντηρούν…) θέσεις εργασίας.
Η κρίση που εξελίσσεται φέτος και το 2011 σε συνθήκες βίαιου εκσυγχρονισμού
θα σαρώσει αυτά τα μοντέλα. Η υγιής επιχείρηση που θα επιβιώσει μετά την κρίση, μικρή ή μεγάλη, δεν θα είναι «αγγελούδι» αλλά θα υποχρεωθεί να είναι εξωστρεφής, να σέβεται τους κανόνες της αγοράς, να φροντίζει την παραγωγικότητα, να πληρώνει τους φόρους και τις εισφορές. Μετά την κρίση, στο νέο τοπίο της δημοσιονομικής αυστηρότητας, του μικρότερου κράτους και της ευέλικτης αγοράς εργασίας, αυτές οι επιχειρήσεις θα κυριαρχήσουν στην αγορά. Το μοντέλο της «φαμίλιας» που κλέβει τους φόρους, πουλάει ακριβά σε κλειστές αγορές ή στο «μεγάλο κορόιδο», το κράτος, δαπανά ένα μέρος των λαθραίων (ως έξοδα μάρκετινγκ…) για να εξαγοράζει πολιτικούς και μέσα ενημέρωσης ώστε να αναπαράγει τον φαύλο κύκλο, τελειώνει. Επειδή, αυτή τη φορά, απέναντί του δεν είναι οι ασθενικές εγχώριες εκσυγχρονιστικές δυνάμεις αλλά οι κατά πολύ υπέρτερες δυνάμεις του διεθνούς καπιταλισμού, υπό τον συντονισμό των Στρος Καν και Ζαν Κλοντ Τρισέ.
Σε λίγα χρόνια, από το παλιό μοντέλο δεν θα έχει μείνει λίθος επί λίθου. Τούτου δοθέντος, το πραγματικό διακύβευμα είναι άλλο. Είναι αν η ανάπτυξη του ελλην
ικού καπιταλισμού θα περάσει μέσα από τον βίαιο αφελληνισμό τραπεζών, επιχειρήσεων, γης και τη μεταφορά βασικών κέντρων λήψης αποφάσεων σε ξένες πρωτεύουσες ή θα περάσει από έναν διαφορετικό δρόμο περαιτέρω ενσωμάτωσής μας στον διεθνή καταμερισμό εργασίας με εθνικά χρώματα και χαρακτηριστικά ισοτιμίας. Το στοίχημα για την αυθεντική ελληνική επιχειρηματικότητα είναι να αφυπνιστεί, να αποκτήσει στρατηγική, να αναλάβει πρωτοβουλίες και να προσπαθήσει να αποτρέψει έναν ορατό κίνδυνο: Το ξεπούλημα της Ελλάδας έναντι πινακίου φακής. Η πρόκληση είναι, αντί να αποστρέφει το βλέμμα από τα επερχόμενα ή να ρητορεύει με υψωμένο δάκτυλο, να αναλάβει τις ιστορικές ευθύνες της. Αν μπορεί. Αν, πάλι, δεν έχει το σθένος, ας μείνει προσηλωμένη στο δάκτυλό της - είναι απλώς αδιάφορο…


Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Μια αγάπη για το καλοκαίρι

Στην άγρια εποχή που ζούμε, τη ψεύτικη και με βαθειές ταξικές διακρίσεις οι καθαρές φωνές είναι λίγες και μοναδικές. Οταν μάλιστα στηρίζονται σε δυναμικά πολιτικά έργα.

Η απατεωνιά αυτών που δηλώνουν σήμερα ΠΑΣΟΚ στηρίζεται πάνω στη δική μας ανεκτικότητα.

Χρειάστηκαν καλοκαίρι, κυβερνητικούς συνδικαλιστές ,υποστήριξη 6 συγκροτημάτων τύπου και εφοπλιστών και mudial για να αποδειχθεί ότι υπάρχει και μια ανεξάρτητη βουλευτής γυναίκα του Ελληνικού κοινοβουλίου με ούμπαλα.

Οι διορισμένοι υπάλληλοι του ΅λαού΅΄΄εχουν ακόμα το πάνω χέρι στη Βουλή.

Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ καταστρέφει τις συντάξεις

Πήραμε μέτρα 5 δισ. ευρώ επιπλέον από αυτά που μας ζητήθηκαν

Της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΚΑΔΔΑ

Πιο πολλά μέτρα αξίας 5 δισ. ευρώ ετησίως από όσα ζητά η «τρόικα» λαμβάνει η κυβέρνηση στο ασφαλιστικό, όπως προκύπτει από την αναλογιστική έκθεση του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO).
Παρ' όλα αυτά, δεν εναρμονίζεται πλήρως με τις απαιτήσεις της και ενδέχεται να τεθεί θέμα απόρριψής του στον έλεγχο του Ιουλίου, καθώς είναι αντίθετο με τις διεθνείς συνθήκες εργασίας και δημιουργεί μεγάλες αδικίες μεταξύ των ασφαλισμένων διαφορετικών ταμείων, όπως επισημαίνουν κυβερνητικά στελέχη που πιέζουν για αλλαγές.
Φοβούνται ότι μπορεί να προκαλέσουν τριγμούς τόσο στο κυβερνητικό έργο όσο και ζήτημα βιωσιμότητας του συστήματος στο μέλλον απαιτώντας νέες, επώδυνες, μεταρρυθμίσεις.
*Θεωρούν αδικία τα ποσοστά ετήσιας αναπλήρωσης του μισθού στο ΙΚΑ (από το 2% στο 1,2% κατά μέσον όρο) και του ΟΑΕΕ (από 3,5% στο 2%), ενός ταμείου που βάσει της αναλογιστικής μελέτης (ILO Ιούνιος 2010) στην οποία στηρίχθηκε το νομοσχέδιο έχει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα. Εκπρόσωποι των ταμείων των μισθωτών αναφέρουν ότι είναι γνώστες του ζητήματος οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες, αλλά, παρά τις πιέσεις που έχουν ασκηθεί, εμμένουν στις προτεινόμενες ρυθμίσεις, φοβούμενοι το πολιτικό κόστος πιθανής αντίδρασης των εμπόρων και των άλλων επαγγελματιών. Επισημαίνουν μάλιστα ότι η θέσπιση του ΛΑΦΚΑ που πληρώνουν όλοι οι συνταξιούχοι, και του Δημοσίου, έχει απώτερο στόχο να καλύψει τα ελλείμματα του ΟΑΕΕ στο μέλλον.
Σύμφωνα με την αναλογιστική μελέτη, η ανάγκη κρατικής χρηματοδότησης στο ΙΚΑ χωρίς τη μεταρρύθμιση από 1% του ΑΕΠ φέτος ανεβαίνει στο 4% το 2060, ενώ με το νομοσχέδιο «πέφτει» στο 2% (περικοπή 50%). Στον ΟΑΕΕ η μελλοντική δαπάνη του κράτους περικόπτεται κατά 25%: από το 1% του ΑΕΠ το 2010 θα πήγαινε στο 2,5% το 2060, ενώ τώρα περιορίζεται στο 1,91% του ΑΕΠ.
*Βάσει μνημονίου έπρεπε μέχρι το τέλος Ιουνίου να ανακοινωθεί αναλογιστική μελέτη με την οποία να φαίνεται ότι οι παρεμβάσεις μειώνουν στο 2,5% του ΑΕΠ την αύξηση της δαπάνης του κράτους για συντάξεις από τώρα έως το 2060. Ωστόσο, τελικά μελέτη δεν έγινε.
Η Εθνική Αναλογιστή Αρχή αρκέσθηκε και πάλι στη δουλειά του ILO, το οποίο έστειλε (και περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο) ένα ολιγοσέλιδο «Τεχνικό Σημείωμα» προς την Εθνική Αναλογιστική Αρχή, το οποίο μάλιστα καλύπτει τελικά μόνο το 92,9% των ασφαλισμένων (αφήνει απ' έξω τα πλέον «κόκκινα» ταμεία των ΔΕΚΟ και άλλων επαγγελματιών). Οπως επισημαίνουν αρμόδια στελέχη, δεν αποκλείεται η «τρόικα» κατά την επίσκεψη του Ιουλίου για την επικύρωση της δόσης των 9 δισ. ευρώ του Σεπτεμβρίου να διαφωνήσει, ζητώντας από την κυβέρνηση να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις της.
Δυσαρέσκεια τρόικας
Ηδη κάποια μέλη της, ειδικά από την πλευρά της ΕΚΤ, έχουν δείξει τις προθέσεις τους στις προηγούμενες συναντήσεις, όπως αναφέρουν κυβερνητικά στελέχη που ήταν παρόντα στις συναντήσεις, ενώ έχουν δυσαρεστηθεί από την προσπάθεια του αρμόδιου υπουργείου να... ρίξει όλη την ευθύνη των μεταρρυθμίσεων σε αυτούς.
*Υπάρχει και ένας «μπαλαντέρ» από ελληνικής πλευράς, με τον οποίο αναμένεται να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξει διαφωνία, αλλά με το... αζημίωτο για τους εργαζομένους. Το νομοσχέδιο έγινε πιο αυστηρό απ' ό,τι ζητά η τρόικα: Ενώ όριο είχε τεθεί οι δαπάνες του κράτους να μην αυξηθούν πάνω από 2,5% του ΑΕΠ έως το 2060 (χωρίς μεταρρύθμιση αυξάνονταν από 6,2% στο 10,7%, δηλαδή κατά 4,5%), τελικά σύμφωνα με την αναλογιστική μελέτη του ILO, με τον νέο νόμο η αύξηση περιορίζεται στο 0,4% του ΑΕΠ έως το 2060. Δηλαδή «περισσεύουν» 5 δισ. ευρώ περίπου, με βάση τις σημερινές τιμές (ή 2,1% του ΑΕΠ), περικοπών που θα μπορούσαν να μην έχουν γίνει περιορίζοντας ισόποσα τις απώλειες εισοδήματος για τους μελλοντικούς συνταξιούχους.
*Οπως εξηγεί ο ειδικός συνεργάτης της ΓΣΕΕ Γιώργος Ρωμανιάς, η απώλεια εισοδήματος που προκαλεί το νομοσχέδιο είναι τεράστια καθώς πλέον «έχουμε διαφορετική βάση υπολογισμού του δείκτη αναπλήρωσης». Η βάση είναι ο μισθός και πλέον θα υπολογίζεται το σύνολο των αποδοχών (αντί για την καλύτερη δεκαετία ή τον τελευταίο μισθό που ισχύει σήμερα) . Ετσι, η «βάση» θα είναι εξαρχής μειωμένη κατά 30% περίπου και επ' αυτής θα υπολογίζονται τα νέα, πολύ χαμηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης.
Μάλιστα, το γεγονός αποδέχεται ακόμη και ο ILO, ζητώντας από την κυβέρνηση να διασφαλίσει ότι υπάρχει «συμβατότητα των τροποποιήσεων με τη Συνθήκη Κοινωνικής Ασφάλισης του ILO του 1952 (Νο 102) την οποία η Ελλάδα επικύρωσε το 1955. Αυτή απαιτεί ελάχιστο ετήσιο ποσοστό αναπλήρωσης της τάξης του 1,33%», που είναι χαμηλότερο από αυτό που τώρα θεσπίζεται...

Update 1
Κατά ψήφισαν 137 βουλευτές. Δύο ψήφισαν «παρών». Στην ψηφοφορία δεν υπήρξαν εκπλήξεις.
Από τους ανεξάρτητους βουλευτές η Ντόρα Μπακογιαννη και ο Κώστας Κιλτίδης ψήφισαν υπέρ του νομοσχεδίου.
Κατά ψήφισε η Σοφία Σακοράφα. «Παρών» ψήφισαν οι Γιάννης Δημαράς και Βασίλης Οικονόμου.