Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Τράπεζες μέσα και έξω


Οι συνταξιούχοι

         ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

 Πήγα στην Εθνική Τράπεζα . Εκεί στην Πατησίων. Για να διεκπεραιώσω μία εκκρεμότητα που είχα με ένα ταξιδιωτικό γραφείο. Ήταν  δέκα λεπτά πριν τις οχτώ .Το πρωί.

  Βρήκα είκοσι ανθρώπους μπροστά μου. Παρατεταμένοι κοντά στο κτήριο. Ο πρώτος είχε έρθει από τις έξι. Αναρωτήθηκα τι είχε συμβεί. Μετά κατάλαβα. Είκοσι δύο Αυγούστου, ημέρα πληρωμής των συντάξεων. Αρχικά σκέφτηκα να φύγω αλλά μετά το ξανασκέφθηκα  ό τι δεν θα μπορούσα άλλη ημέρα. Επέλεξα να καθίσω στην σειρά. Ρώτησα ποιος ήταν ο τελευταίος πελάτης της τράπεζας. Ένας υπερήλικας μου απάντησε ευγενικά ότι ήταν αυτός. Έκατσα δίπλα του ,άνοιξα το βιβλίο μου και προετοιμάστηκα για μία πολύωρη αναμονή.

  Στις οχτώ ακριβώς άνοιξαν οι πύλες του παραδείσου. Άρχισαν να μπουν ,ένας ένας από την πόρτα ασφαλείας της τράπεζας που απαιτεί τον συγχρονισμό ανάμεσα στα κουμπιά και την σηματοδότηση με πράσινο και κόκκινο φως .Η σκηνή θύμιζε βουβή κωμωδία. Οι πρώτοι έξι μπήκαν εύκολα ,μάλλον ήταν καλύτερα εκπαιδευμένοι. Άλλοι προσπάθησαν να μπούνε δύο και η πόρτα δεν άνοιγε. Μετά εγκλωβίστηκαν ,κατά σειρά ,οι υπόλοιποι τέσσερις και κάθε φορά ήρθε ο σεκιούριτι να τους βγάλει επειδή η πόρτα είχε μπλοκάρει. Έτσι η αναμονή μου ήταν ευχάριστη με απίστευτη δράση σε ένα χώρο που συνήθως σου προκαλεί μόνο πλήξη ή εκνευρισμός.

  Μπαίνοντας μέσα κόψαμε χαρτί προτεραιότητας  από το ειδικό μηχάνημα. Άρα υπήρχε καταγραφή των  ατόμων στο χώρο .Το προσωπικό ήταν πολύ εξυπηρετικό και γρήγορα έφτασε  η σειρά μου. Τι είχε συμβεί; Πέντε από τους συνταξιούχους είχαν ξεχαστεί στο χώρο. Η φωτεινή επιγραφή με το νούμερο τους, τους  ΄΄κάλεσε΄΄ αλλά οι ίδιοι δεν σηκώθηκαν και δεν  εξυπηρετήθηκαν. Οι υπάλληλοι δεν δυσανασχέτησαν επειδή δεν είχαν χρόνο να ελέγξουν τι και πώς. Κατάσταση τρέλας. Ρώτησα τον διπλανό μου για τι ήρθε στην τράπεζα και μου απάντησε ότι ήρθε αλλά δεν θυμάται τι έχει να κάνει εκεί. Ένας άλλος μπήκε και βγήκε δύο φορές  ενώ είχε περάσει η σειρά του. Πάλι καλά .

   Φεύγοντας είδα έναν άλλο συνταξιούχο να μετρά τα λεφτά του στο δρόμο. Πρόκληση για τον πιο κοντινό κλέφτη. Σκέφτηκα ότι  στην δική μας γερασμένη κοινωνία πρέπει να υπάρχουν  συνοδοί των συνταξιούχων .Ώς τώρα ξέραμε για τους jigolo ,συνοδούς των όμορφων και λίγο γερασμένων κυρίων ή τις call girl συνοδοί των ΄΄κουρασμένων΄΄ μα πλούσιων παλικαριών . Τώρα όμως υπάρχει ανάγκη να βρεθούν συνοδοί που να  προστατεύουν τους συνταξιούχους μας από την λήθη του μυαλού και από την πονηριά του ληστή.

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

"Αγαπητοι Ελληνες Φίλοι...."

«Αγαπητοί έλληνες φίλοι...»



Του LAURENT CORDONNIER
Οι οικονομολόγοι δεν πληρώνονται για να κάνουν μαθήματα ηθικής (άσχετα εάν αυτό, ακριβώς, κάνουν όλη την ώρα) και δεν έχουν τη φήμη του αισθηματία (άδικα ίσως).

Συνεπώς, εάν ένας οικονομολόγος σας εκδηλώσει τα φιλικά του αισθήματα, τότε...έχετε δύο επιλογές:
είτε να θεωρήσετε το γεγονός τόσο σπάνιο, ώστε να αντιμετωπίσετε τη φιλία ως κάτι το πραγματικά ξεχωριστό, είτε να παραμείνετε επιφυλακτικοί, επιδεικνύοντας μια δυσπιστία που δεν ει από εκείνη των Ινδιάνων Σιού.

Εάν ήμουν Ελληνας, δεν θα ήξερα πώς θα έπρεπε να αντιμετωπίσω την επιστολή με τίτλο «From a friend of Greece and of the Greeks» που απηύθυνε στον ελληνικό λαό ο διακεκριμένος γάλλος οικονομολόγος Ζακ Ντελπλά, μέλος του Συμβουλίου Οικονομικής Ανάλυσης.
Η επιστολή, η οποία δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στην ηλεκτρονική σελίδα της γαλλικής εφημερίδας «Les echos», άρχιζε με το «My dear Greek friends» και παρουσιαζόταν ως «Α French Friendly Suggestion on how to Save Greece from Default and Collapse» (Μια φιλική γαλλική πρόταση για το πώς μπορεί να σωθεί η Ελλάδα από τη στάση πληρωμών και την κατάρρευση).
Οι προτάσεις της επιστολής μπορούν να συνοψιστούν στο εξής:
για την Ελλάδα υπάρχει μονάχα μία λύση και αυτή συνίσταται στην αποπληρωμή του χρέους της.


Το λέει και το συμβόλαιο! Και το λέει απερίφραστα:
«Η αλήθεια είναι ότι εμείς, στην υπόλοιπη ζώνη του ευρώ, είμαστε έτοιμοι να τη βοηθήσουμε εάν η ίδια βοηθήσει τον εαυτό της. Αυτό είναι το ευρωπαϊκό συμβόλαιο. Εμείς θέλουμε και έχουμε μεγάλο συμφέρον να κρατήσουμε την Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ, υπό τον όρο όμως, ότι κι εσείς θα εκπληρώσετε τις υποχρεώσεις σας, που απορρέουν από το συμβόλαιο. Ομως, εάν εσείς δεν επιθυμείτε τα χρήματα και το πρόγραμμα του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δεν θα υπάρξει βοήθεια από εμάς και τότε θα πρέπει να γνωρίζετε τις συνέπειες».


Αντιδρώντας σε αυτό το κείμενο, ένας αναγνώστης έκανε το εξής εντυπωσιακό σχόλιο στην ιστοσελίδα:
«Αδυνατώ να κατανοήσω τον πραγματικό ορισμό της λέξης φίλος που χρησιμοποιείτε. Νόμιζα ότι ένας φίλος μοιράζεται τις χαρές και τις λύπες. Μάλιστα, όταν λυγίζεις κάτω από τα βάσανα, ο φίλος είναι εκείνος που βάζει πλάτη και σου επιτρέπει να ξανασηκωθείς και να συνεχίσεις. Επίσης, όταν πεινάς, ο φίλος είναι εκείνος που μοιράζεται μαζί σου το φαγητό του: ακόμα κι αν δεν χορτάσετε με αυτό το λιγοστό φαγητό, χάρη σ' αυτό θα επιβιώσετε και οι δυο σας».

Ακόμα και στις περιπτώσεις όπου επιθυμούμε να κάνουμε έκκληση στο συναίσθημα, διαπιστώνουμε ότι είναι πολύ πιο δύσκολο για έναν οικονομολόγο να χρησιμοποιήσει αυτό το ημισφαίριο του εγκεφάλου του απ' ό,τι για ένα «συνηθισμένο» άτομο.
Ισως επειδή πιστεύει ότι, κατά βάθος, τα συναισθήματα μπορούν να τον παρασύρουν μακριά από τον δρόμο της λογικής.
Παραμένει πεπεισμένος ότι, αυτή τη στιγμή, οι Ευρωπαίοι βοηθούν τους Ελληνες.
Ακριβώς κατά τον ίδιο τρόπο που ένας μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας πιστεύει, γεμάτος συγκαταβατικότητα, ότι βάζουμε το χέρι στην τσέπη για να συνδράμουμε ένα διεφθαρμένο, αναποτελεσματικό και υδροκέφαλο κράτος, στο οποίο ζει ένας τεμπέλης και διόλου προνοητικός λαός.
Αξίζει τον κόπο να υπενθυμίσουμε ότι, για την ώρα, κανένας Ευρωπαίος δεν έχει βάλει το χέρι στην τσέπη για να «βοηθήσει» την Ελλάδα.
Τα χρήματα, που δανείζει στο ελληνικό κράτος ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης, προέρχονται από δάνεια με την εγγύηση των ευρωπαϊκών κρατών και όχι από τους φόρους που πληρώνουν οι γάλλοι, οι γερμανοί ή οι τσέχοι πολίτες...
Αυτοί που δανείζουν σήμερα - με έμμεσο τρόπο - την Ελλάδα, αγοράζοντας τους τίτλους που εκδίδει ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης, το κάνουν με την απόλυτη θέλησή τους και... θα αποζημιωθούν από τα κράτη που έχουν εγγυηθεί τους τίτλους, στην περίπτωση όπου η Ελλάδα κηρύξει στάση πληρωμών.

Ωστόσο, δεν έχουμε φτάσει ακόμα σε αυτό το σημείο.
Για την ώρα, τα ευρωπαϊκά κράτη στηρίζουν κυρίως τους μετόχους των τραπεζών, δεδομένου ότι υποκαθιστούν σταδιακά τις τράπεζες στην κατοχή τίτλων του κρατικού χρέους, ενώ ταυτόχρονα βοηθούν και τους νέους δανειστές, καθώς τους προσφέρουν τίτλους που δεν εγκυμονούν κανένα ρίσκο.
Εάν, λοιπόν, κάποια μέρα εμείς οι Ευρωπαίοι αναγκαστούμε να «πληρώσουμε» για την Ελλάδα, θα το κάνουμε για να σώσουμε την περιουσία των μετόχων των τραπεζών και τα περιουσιακά στοιχεία των εύπορων αποταμιευτών ολόκληρου του πλανήτη.
Υπό αυτήν την οπτική θα πρέπει να ερμηνεύσουμε και την απόφαση του τελευταίου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Η πραγματική ένδειξη φιλίας απέναντι στους Ελληνες θα έπρεπε μάλλον να συνίσταται στο ακριβώς αντίθετο από εκείνο που κάνει ο Ζακ Ντελπλά:
να τους ομολογήσουμε, ότι η κατάστασή τους δεν μπορεί με τίποτα να γίνει χειρότερη, από εκείνη στην οποία επιθυμούμε να βρεθούν πολύ σύντομα, όταν ισχυριζόμαστε ότι μπορούν να αποπληρώσουν το χρέος τους. Μια στάση πληρωμών της Ελλάδας θα σήμαινε αναγκαστικά την έξοδο από το ευρώ και κολοσσιαίες οικονομικές δυσκολίες.
Ομως, αυτές οι δυσκολίες θα είναι άραγε χειρότερες από εκείνες με τις οποίες βρίσκονται ήδη αντιμέτωποι οι Ελληνες και τις οποίες θα συνεχίσουν να υφίστανται, εάν ο μοναδικός τους ορίζοντας είναι η κόλαση της λιτότητας, της οποίας έχουν ήδη αρχίσει να γεύονται τους πικρούς καρπούς;

Ενας πραγματικός φίλος της Ελλάδας θα έπρεπε να θυμηθεί, ότι η γενιά των Ευρωπαίων μιας κάποιας - ώριμης - ηλικίας που δίνει σήμερα μαθήματα στους Ελληνες, είναι ακριβώς εκείνα τα άτομα που επωφελήθηκαν κάποτε από την Ελλάδα.
Πράγματι, αυτά τα πλήθη Γερμανών, Ολλανδών, Βέλγων, Γάλλων κ.λπ., που ειρωνεύονται σήμερα τις χώρες του «Κλαμπ Μεντιτερανέ», ανήκουν στις ορδές με τα σακίδια που αποβιβάζονταν - πριν από ένα τέταρτο του αιώνα - στις Κυκλάδες για να περάσουν ονειρεμένες διακοπές, τις οποίες οι αστοί γονείς τους δεν μπορούσαν καν να απολαύσουν στον δικό τους τόπο.

Ημουνα κι εγώ ένας από αυτές τις ορδές με τα σακίδια.
Θυμάμαι ότι πληρώναμε το γεύμα μας στο εστιατόριο τρεις φορές φθηνότερα απ' ό,τι στη Γαλλία.
Θυμάμαι ότι στα ταπεινά και πεντακάθαρα σπιτάκια όπου μέναμε, οι ιδιοκτήτες ήταν πέντε φορές πιο ευγενικοί απ' ό,τι τα γκαρσόνια στο παρισινό ξενοδοχείο «Terminus du Nord».
Θυμάμαι εκείνον τον ξενοδόχο στη Σάμο ο οποίος βρήκε - κάτω από το στρώμα του φίλου μου του Ολιβιέ - το αεροπορικό του εισιτήριο και του το έστειλε έγκαιρα με τον κουνιάδο του, που ήταν καπετάνιος σε πλοίο της γραμμής, ο οποίος και το παρέδωσε στη νύφη του που εργαζόταν στη νυχτερινή βάρδια σε ένα ξενοδοχείο στην Αθήνα (αυτά τα πράγματα φαντάζουν υπερβολικά ακόμα και για τους συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων).

Θυμάμαι εκείνον τον συνταξιούχο οδοντίατρο στην Ικαρία, ο οποίος βραδιάτικα διέκοψε την παρτίδα χαρτιών που έπαιζε, για να θεραπεύσει έναν τρομερό πονόδοντο που με ταλαιπωρούσε επί μια εβδομάδα (και χωρίς να μου ζητήσει ούτε μία δραχμή).
Θυμάμαι ακόμα τους φίλους μου Μπερτράν και Ντορίν που γνωρίστηκαν σε μια ντισκοτέκ της Ιου κι εξακολουθούν να ζουν μαζί ευτυχισμένοι.
Ούτε και ξεχνάω ότι, από την εποχή των διακοπών μου στην Ελλάδα, τρώω χωριάτικη σαλάτα τρεις φορές την εβδομάδα.

Εάν ήμασταν πραγματικά φίλοι των Ελλήνων, θα έπρεπε να τους ρωτήσουμε σήμερα:
«Πόσα σας χρωστάμε;»

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 14-8-2011

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Παίρνουνε από την Αυτοδιοίκηση ΑΕΙ δίνουνε βορά στην Αγορά τα Πανεπιστήμια

Το κριτήριο για μια μεταρρύθμιση στα ΑΕΙ




Διαβάζω με προσοχή τη δημόσια συζήτηση που γίνεται για τα ΑΕΙ.
Διαβάζω, επίσης, τις συνεχείς ύβρεις που εκτοξεύει σε βάρος των διδασκόντων η πολιτεία, καθώς και οι αρθρογράφοι του κόμματος του μνημονίου. Η συζήτηση έχει πάρει στραβό δρόμο, όπως στραβά κτιζόντουσαν τα ελληνικά πανεπιστήμια επί υπουργίας πολλών σημερινών μελών της κυβέρνησης, του πρωθυπουργού συμπεριλαμβανομένου.

Ενα ερώτημα είναι κατά πόσο τα πανεπιστήμια που ιδρύθηκαν την τελευταία δεκαετία ήταν πανεπιστήμια με την πλήρη έννοια της λέξης, ανάλογα με εκείνα που ιδρύθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του εξήντα (Πάτρα και Ιωάννινα); Είχαν ως ύψιστο κριτήριο δημιουργίας τους την παραγωγή παν-επιστημονικής γνώσης; Και πώς να γίνει αυτό όταν, επί παραδείγματι, το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου εκτείνεται μεταξύ Σπάρτης, Καλαμάτας, Τρίπολης και Κορίνθου, ενώ εκείνο του Αιγαίου (ένα εξαιρετικό ίδρυμα) «διένεμε» τις σχολές του σε Ρόδο, Σάμο, Χίο, Μυτιλήνη και Σύρο (ναι! Και Σύρο!). Τα πιο πρόσφατα ιδρυθέντα δεν είναι με επάρκεια, παν-επιστημονικοί δημόσιοι χώροι. Χώροι όπου συναντώνται καθημερινά οι πιο διαφορετικές επιστήμες, επιστήμονες και φοιτητές. Τέτοιοι, όπως τους απαίτησε ο Ι. Καντ στην «Διαμάχη των Σχολών» και υλοποίησε ο Χούμπολντ.
Στην Ελλάδα των τελευταίων είκοσι ετών, οι πολιτικοί «ξέχασαν» ότι η έρευνα και η μόρφωση προηγούνται των πελατειακών σχέσεων. Ας κάνουν, λοιπόν, πρώτα επ' αυτού και άλλων πολλών αυτοκριτική και μετά ας τα βάλουν με εκείνες τις πλευρές των ΑΕΙ που είναι κατώτερες των περιστάσεων και τις οποίες εκείνοι νομοθέτησαν.

Ανάλογο πρόβλημα εντοπίζεται, αν εξετάσει κανείς τη διάταξη πολλαπλών «φτηνών» σχολών. Επί παραδείγματι, μόνο τις δύο τελευταίες δεκαετίες ιδρύθηκαν δεκάδες σχολές σε ΤΕΙ και ΑΕΙ που παράγουν λογιστές και άλλους οικονομολόγους. Το ίδιο συμβαίνει αντίστοιχα με σχολές κοινωνικών επιστημών. Αυτές οι σχολές φτιάχτηκαν διότι το κόστος τους είναι μικρό, ενώ παράγουν «υπερπληθυσμό». Δεν κοστίζουν τόσο όσο σχολές για τη νανοτεχνολογία και τη βιογενετική.
Οσες μεταρρυθμίσεις και αν γίνουν στα διοικητικά, που μάλιστα αυτές που έχουν προγραμματιστεί κάθε άλλο παρά είναι οι καλύτερες, το πρόβλημα ουσίας και προσανατολισμού των ΑΕΙ θα παραμένει. Ο νέος νόμος, δηλαδή, αγνοεί ότι το πρωτεύον δεν είναι η διοίκηση των πανεπιστημίων, αλλά η στρατηγική διασύνδεσης ανάμεσα στα πανεπιστήμια που χρειάζεται η Ελλάδα και στο παραγωγικό πρότυπο του 21ου αιώνα.
Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα ΑΕΙ, όπως και εκείνο για τον «Καλλικράτη», έχει αποσυνδεθεί από το τι Ελλάδα καλείται να υπηρετήσει. Γι' αυτό δεν έχει όραμα. Δεν προσανατολίζει το Πανεπιστήμιο στην ανάπτυξη της κοινωνίας, αλλά στις επιθυμίες της αγοράς. Παραγωγική ανασυγκρότηση και ενίσχυση της αγοράς (συν ιδιωτικά πανεπιστήμια) δεν είναι το ίδιο. Επιπλέον, κάθε άλλο παρά αποτελεί πρόοδο η μείωση της δημοκρατίας εντός των πανεπιστημίων και η κατάργηση των επιστημονικών τμημάτων. Διότι αν λάβουμε σοβαρά υπόψη μας τα επιχειρήματα της κυβέρνησης ενάντια στη δημοκρατική συμμετοχική δομή των ΑΕΙ, τότε πρέπει να καταργήσουμε και τη δημοκρατία γενικά ...

Συνολικά, το νομοσχέδιο καταγράφει γραφειοκρατικά προβλήματα με τρόπο διαχειριστικό. Αδυνατεί με αφορμή πραγματικά προβλήματα στα ΑΕΙ να δώσει νέα πνοή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δείχνει να μην κατανοεί ότι τα υπαρκτά προβλήματα δεν δικαιολογούν τον οποιοδήποτε νόμο. Αντίθετα, τα ΑΕΙ χρειάζονται νόμους που δημοκρατικά να τέμνουν την ουσία των προβλημάτων και όχι τη γραφειοκρατική εκδοχή τους.

Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

Plaudite Cives!

  • Plaudite Cives!

    Plaudite Cives! - Χειροκροτήστε, πολίτες! -προέτρεπε στην αρχαία Ρώμη ειδικός κήρυκας τους ρωμαίους θεατές, όταν εκείνοι δεν αντιλαμβάνονταν πότε ακριβώς έπρεπε να χειροκροτήσουν στο θέατρο. Αφορμή για το σύντομο αυτό σημείωμα είναι η αντίδραση των μεγάλων κομμάτων στις αποδοκιμασίες που δέχονται βουλευτές και στελέχη τους από πολίτες. Προφανώς τα κόμματα πιστεύουν ότι εξ αιτίας των μεγάλων και σοβαρών υπηρεσιών τους προς την πατρίδα, την οποία οδήγησαν στο σημερινό της μεγαλείο, θα έπρεπε τα στελέχη τους να επευφημούνται και να χειροκροτούνται σε κάθε τους δημόσια εμφάνιση και όχι να ποτίζονται με χολή αντί του μάννα. Προσπαθώντας, λοιπόν, κάπως να συμβάλουμε προς την κατεύθυνση αυτή, παίρνουμε το θάρρος να οικειοποιηθούμε, μετά είκοσι αιώνες, το έργο του Ρωμαίου κήρυκα και να προτρέψουμε κι εμείς:
    Χειροκροτήστε, πολίτες, όσους οδήγησαν τη χώρα στην πλήρη εκμηδένιση της εθνικής της αξιοπρέπειας, παραχωρώντας τη διακυβέρνησή της σε ξένους μικροϋπαλλήλους διεθνών συμφερόντων και ευθέως δηλώνοντας προς κάθε κατεύθυνση την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας.
    Χειροκροτήστε, πολίτες, τους άρπαγες της ΑΓΡΕΞ, της Τράπεζας Κρήτης, των δέκα δισ. των σεισμοπαθών της Καλαμάτας, τους μιζαδόρους των υποβρυχίων, του C4Ι, των ολυμπιακών έργων, των βλημάτων MILAN, MAGIC και TORM1, των αρμάτων LEOPARD, της αγοράς του αιώνα, των MIRAGE, των F16, των φρεγατών του Π.Ν. της ΕΒΟ, της ΕΛΒΟ, της ΠΥΡΚΑΛ, της ΠΡΟΜΕΤ, και της ΚΥΔΕΠ, της ΔΕΗ, του ΟΣΕ και του ΟΤΕ, της Ο.Α., του ΟΠΑΠ και των ΕΛΤΑ και των λοιπών κρατικών προμηθειών, ων ουκ έστιν αριθμός.
    Χειροκροτήστε, πολίτες, αυτούς, που επί τριάντα χρόνια με τις δήθεν εξεταστικές επιτροπές, με τον χονδροειδέστερο τρόπο κοροϊδεύουν έναν ολόκληρο λαό, μεθοδικά, συγκαλύπτοντας όλα τα παραπάνω και που μέσα από ένα νομοθετικό πλέγμα προφανούς σκοπιμότητας και εξοργιστικής προκλητικότητας, πλήρως αδρανοποίησαν τη Δικαιοσύνη, καθιστώντας την θεατή της λεηλασίας της πατρίδας μας.
    Χειροκροτήστε, πολίτες, όσους, έχοντας αφήσει απερίσπαστους όλους τους παραπάνω να ξεκοκαλίζουν τα κλοπιμαία, έχουν σαν τα κοράκια επιπέσει στη φτωχολογιά, τους αδύναμους, στους γέροντες και τις γερόντισσες αυτού του τόπου, στους μεροκαματιάρηδες και στους ανέργους, προσπαθώντας να βγάλουν τις μίζες των λαμογιών από τον ιδρώτα, τον μόχθο και την αξιοπρέπεια όσων δεν έκλεψαν, δεν λαδώθηκαν, δεν παρασίτησαν ποτέ στη ζωή τους.
    Χειροκροτήστε, πολίτες, αυτούς που γύρισαν την εργατική τάξη πιο πίσω απ' τον Μεσαίωνα, καθιστώντας τους εργαζομένους σύγχρονους σκλάβους και έρμαια των διαθέσεων των εργοδοτών τους, απλώς και μόνο για να γίνονται οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.
    Χειροκροτήστε, πολίτες, αυτούς, που ανάλγητα τσαλαπατώντας και συστηματικά εξαθλιώνοντας κάθε παραγωγική δύναμη αυτού του τόπου έστρεψαν, με τον πιο ανήθικο και εγκληματικό τρόπο, τη μια τάξη κατά της άλλης, στοχοποιώντας ως αιτία της καταστροφής τα λίγα ψίχουλα που ο ένας παίρνει παραπάνω απ' τον άλλο, και προκλητικά αποκρύπτοντας τη λεηλασία της πατρίδας που οι ίδιοι διέπραξαν.
    Χειροκροτήστε, πολίτες, αυτούς, που με την ανικανότητα, την αδιαφορία και το μίσος προς κάθε τι ζωντανό και ελπιδοφόρο, έχουν μεταβάλει τα νιάτα της πατρίδας σε ζητιάνους των δικαιωμάτων τους και με τόση αδιαφορία (ή μήπως και με κρυφή χαρά;) βλέπουν τα παιδιά μας να παίρνουν των ομματιών τους προς τις τέσσερις άκρες του ορίζοντα για ένα κομμάτι ψωμί.
    Χειροκροτήστε, τέλος, αυτούς που σε αγαστή, προκλητική, ολοφάνερη και ξεδιάντροπη συνεργασία με τραμπούκους και κουκουλοφόρους, έπνιξαν στα χημικά διακόσιες χιλιάδες ανθρώπους, απλώς και μόνον για να μπορέσουν οι ίδιοι ανενόχλητοι να αποτελειώσουν την πατρίδα, ξεπουλώντας την με τον πιο οδυνηρό (για μας) και τον πιο εξευτελιστικό (γι' αυτούς) τρόπο.
    Αυτά τα ολίγα περί χειροκροτημάτων, με την ελπίδα να πιάσουν τόπο, και του λοιπού οι πολιτικοί και οι παρέες τους ηρέμως και αδιαταράκτως να τρώνε και να πίνουν, ημών απλώς ευχομένων «καλή όρεξη» και -κυρίως- «καλή χώνευση».
    * Δικηγόρος, πρώην εισαγγελέας - αντιπροέδρος Ενωσης Δικαστών-Εισαγγελέων

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

Για μας τα ντορτια και οι διπλές και γιάλλους οι εξάρες.

Τρελό πάρτι για τους συμβούλους


ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΜΕ ΦΟΥΝΤΕΣ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΥΣ (ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ) ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟ ΦΙΛΟΔΟΞΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ, ΕΝΩ ΠΟΛΛΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΘΑ ΔΙΠΛΟΠΛΗΡΩΘΟΥΝ Ή ΚΑΙ ΘΑ ΤΡΙΠΛΟΠΛΗΡΩΘΟΥΝ!

ΚΑΠΟΤΕ κυριαρχούσε το σύνθημα «Ελλάς, ελλήνων εργολάβων» για το κύμα από υπερτιμολογημένες δουλειές που έδινε το ελληνικό Δημόσιο στον κλάδο των κατασκευών.
Σήμερα, ταιριάζει γάντι στη χώρα μας το σύνθημα «Ελλάς, ελλήνων και ξένων συμβούλων». Αυτό αποτελεί μια πραγματικότητα. Το ελληνικό Δημόσιο υπό την πίεση της τρόικας εξαναγκάζεται να πουλήσει τα πιο πολύτιμα περιουσιακά του στοιχεία, κάτι που δημιουργεί ευκαιρίες για μεγάλες δουλειές σε κάθε λογής συμβούλους, τράπεζες, ελεγκτικές εταιρείες, χρηματοοικονομικούς, τεχνικούς, ειδικούς και νομικούς.

Σχέδιο-μαμούθ
Η χώρα μας έχει κατακλυσθεί από διάφορες ειδικότητες συμβούλων, οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους με το αζημίωτο, προκειμένου η κυβέρνηση να φέρει εις πέρας το πρόγραμμα-μαμούθ των αποκρατικοποιήσεων, ύψους 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015. Η υλοποίησή του βέβαια στο σύνολό του θεωρείται ανέφικτη από τους περισσότερους ειδικούς και γι' αυτό τέθηκαν, εκ των υστέρων, ενδιάμεσοι στόχοι: 5 δισ. το 2011, 10 δισ. ευρώ το 2012, 7 δισ. το 2013, 13 δισ. το 2014 και 15 δισ. το 2015.
Το πρόγραμμα πρέπει να αρχίσει να υλοποιείται με γρήγορο ρυθμό, γιατί αποτελεί μέρος της νέας συμφωνίας διάσωσης της χώρας, όπως φροντίζει διαρκώς να υπενθυμίζει η καγκελάριος της Γερμανίας Αγκελα Μέρκελ.
Η διυπουργική επιτροπή αποκρατικοποιήσεων έχει ήδη προσλάβει περίπου 40 συμβούλους για την αποκρατικοποίηση 20 εταιρειών. Μέχρι τέλος Αυγούστου αναμένεται να οριστούν άλλοι 13 σύμβουλοι (η αναζήτησή τους και το έργο που θα αναλάβουν έχουν ήδη ανακοινωθεί από τη Γενική Γραμματεία Αποκρατικοποιήσεων που κάνει όλη τη δουλειά), οι οποίοι μαζί με τους προηγούμενους θα αναλάβουν να πραγματοποιήσουν το βασικό στόχο του Δημοσίου, που είναι η άντληση 5 δισ. ευρώ μέχρι τέλος του έτους (σημειώνουμε πως η αναζήτηση συμβούλων θα συνεχιστεί και μετά για άλλες δουλειές αποκρατικοποιήσεων, οι οποίες όμως δεν βρίσκονται στην πρώτη προτεραιότητα της κυβέρνησης).
Με άλλα λόγια, λεφτά υπάρχουν (όπως είχε πει και ο πρωθυπουργός, όταν ήταν στην αντιπολίτευση) για έναν κλάδο που ζει καλές ημέρες, κόντρα στην ύφεση της οικονομίας και την ανεργία που μαστίζει τη χώρα. Η Ελλάδα φαίνεται να έχει καταστεί ο μεγαλύτερος εργοδότης του κλάδου των συμβουλευτικών εταιρειών αυτή την περίοδο στην Ευρώπη, συντηρώντας μερικώς ή ολικώς ακόμα και ολόκληρα τμήματα ιδιωτικών συμβούλων.
Παραδείγματα προς αποφυγήν
Ομως αρκετές από τις υπηρεσίες των συμβούλων είναι διπλοπληρωμένες και τριπλοπληρωμένες. Κάποιες συμβουλευτικές εργασίες για αποκρατικοποιήσεις έχουν πληρωθεί στο παρελθόν, αλλά οι συγκεκριμένες περιπτώσεις δεν ολοκληρώθηκαν, δηλαδή δεν έγινε η συναλλαγή πώλησης του περιουσιακού στοιχείου. Για παράδειγμα, η διαδικασία αποκρατικοποίησης των Ελληνικών Ταχυδρομείων έχει επαναληφθεί στο παρελθόν. Ομως δεν έγινε η πώληση της εταιρείας, παρότι υπήρξαν ενδιαφερόμενοι.
Επίσης, ο διαγωνισμός για την πώληση μέρους της ΕΥΑΘ ήταν στην τελική ευθεία από την προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Είχαν μάλιστα εκδηλώσει επισήμως το ενδιαφέρον για την αγορά (του προς πώληση ποσοστού της ΕΥΑΘ, που τότε είχε ορίσει η κυβέρνηση στο 23%) τέσσερις κοινοπραξίες επενδυτών. Ομως, όταν η σημερινή κυβέρνηση κέρδισε τις εκλογές του 2009 πάγωσε τη διαδικασία γιατί θεωρούσε την πώληση των εταιρειών υδάτινων πόρων ανεπίτρεπτη πολιτική ενέργεια (τι υποκρισία!).
Παράλληλα με τις αναθέσεις από την πλευρά του υπουργείου, οι υπό αποκρατικοποίηση εταιρείες προσλαμβάνουν δικούς τους συμβούλους για την ίδια δουλειά. Για παράδειγμα, το Δημόσιο προσέλαβε σύμβουλο για την επέκταση της σύμβασης του μονοπωλίου με τον ΟΠΑΠ για δέκα επιπλέον χρόνια. Η σύμβαση λήγει το 2020 και η κυβέρνηση θέλει να ανανεωθεί, από τώρα, μέχρι το 2030. Ο ΟΠΑΠ έχει επίσης πάρει σύμβουλο για το ίδιο έργο. Αυτό γίνεται γιατί η διοίκηση πρέπει να δικαιολογήσει τυχόν αποφάσεις επί του συγκεκριμένου σχεδίου προς τους μετόχους του οργανισμού. Βέβαια, ο βασικότερος μέτοχος του οργανισμού είναι το ελληνικό Δημόσιο με 34%, το οποίο και ορίζει το management. Τα λεφτά όμως διπλο-πληρώνονται.
Τέλος, έχουν οριστεί πολλαπλοί σύμβουλοι για εργασίες που αφορούν διεργασίες αποκρατικοποίησης στον ίδιο κλάδο, των τυχερών παιχνιδιών. Ομως άλλος σύμβουλος έχει τοποθετηθεί για τον ΟΔΙΕ, άλλος για τον ΟΠΑΠ, άλλος για τα κρατικά λαχεία και το Ξυστό, άλλος για την πώληση του 49% του καζίνου της Πάρνηθας. Από την πλευρά του το υπουργείο επέλεξε να μοιράσει αντικείμενο του κλάδου σε περισσότερους ειδικούς γιατί είναι μεγάλο σε όγκο, πολύπλοκο και καθένας υπο-κλάδος έχει ιδιαιτερότητες, νομικές, οικονομικές και κυρίως δυσκολίες προσαρμογής στο κοινοτικό δίκαιο και τους όρους του υγιούς ανταγωνισμού (όπως αποδείχθηκε με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο για τη ρύθμιση της αγοράς τυχερών παιχνιδιών).

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

Δώσε εκατομμύρια Βενιζέλο, τρεχάτε ποδαράκια μου κε Λαυρεντιάδη.

ΟΤΑΝ Η «ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ» ΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΠΑΡΑΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ • ΟΤΑΝ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ • ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΣ... ΕΡΩΤΑΣ

Με κάθε κόστος (;) η διάσωση της Proton


Με μια ανακοίνωση, που αποφεύγει να απαντήσει στην ουσία, ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Βενιζέλος επιχείρησε χθες να αντικρούσει τα δημοσιεύματα της «Ε», τα οποία γνωστοποιούσαν ότι την περίοδο που η Proton Bank είχε αντικειμενικές αδυναμίες να επιστρέψει ποσά που δανειζόταν, το υπουργείο, σε συνεννόηση με την Τράπεζα της Ελλάδος, την πριμοδοτούσε ουσιαστικά με εκατομμύρια, τα οποία «αύξαιναν τον πιστωτικό κίνδυνο του Ελληνικού Δημοσίου».
Η δεύτερη σελίδα του πρακτικού, με την οποία ο υπουργός επιπλήττει τα στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου για τη διαφωνία τους Η δεύτερη σελίδα του πρακτικού, με την οποία ο υπουργός επιπλήττει τα στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου για τη διαφωνία τους Ο υπουργός επικαλείται τη σταθερότητα και την ασφάλεια του τραπεζικού συστήματος γι' αυτές του τις ενέργειες, για τις οποίες γράφει ότι συνεννοήθηκε με την Τράπεζα της Ελλάδος, τη διοίκηση των 6 μεγαλύτερων τραπεζών, το Συμβούλιο Συστημικής Ευστάθειας, και τη χρονική συγκυρία, περιγράφοντας ένα ζοφερό τοπίο για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, αποσυνδέοντας τις τράπεζες από τους μετόχους, τη διοίκηση και τα φυσικά πρόσωπα που συνδέονται έμμεσα ή άμεσα μ' αυτές.
Επισυνάπτοντας μάλιστα και τη δεύτερη σελίδα από το πρακτικό για την τοποθέτηση 100.000.000 ευρώ από τα διαθέσιμα του Ελληνικού Δημοσίου στην Proton, αποφεύγει τεχνηέντως να απαντήσει στη διαφωνία του διευθυντή τής Δ49 του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, που διαφωνεί επειδή:
«α)Υπερβαίνει το ύψος των ορίων τοποθέτησης (50% των ιδίων κεφαλαίων), που έχει θεσπιστεί, κατά 92 εκατ. ευρώ
β) Η ανωτέρω τράπεζα... μας ειδοποίησε για αντικειμενική αδυναμία επιστροφής ποσού από τοποθετήσεις ύψους 70 εκατ.
γ) Φήμες της αγοράς δείχνουν ισχυρά προβλήματα ρευστότητας στην εν λόγω τράπεζα με αποτέλεσμα η πρόσθετη τοποθέτηση να αυξάνει τον πιστωτικό κίνδυνο του Ελληνικού Δημοσίου περαιτέρω».
Ο υπουργός, όχι μόνο δεν απαντά επί της ουσίας γι' αυτόν τον πιστωτικό κίνδυνο, αλλά εγκαλεί (!) τον διευθυντή και τον εισηγητή, που διαφωνούν, γιατί έπραξαν βάσει του νόμου, του κανονισμού του Γενικού Λογιστηρίου και του Δημόσιου Συμφέροντος!
Δεν είναι τυχαίο, βεβαίως, που χθες η Attica Bank, στην οποία την πλειοψηφία έχουν το Ταμείο των μηχανικών (ΤΣΜΕΔΕ), το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και το Ταμείο Παρακαταθηκών, συμφερόντων Δημοσίου, εκδήλωσε ενδιαφέρον για συνεργασία (!) με την Proton. Και δεν είναι τυχαίο που οι μηχανικοί εξέφρασαν ήδη την ανησυχία τους.
Αιμοδοτούμε διαρκώς την Proton Bank με εκατομμύρια ευρώ από τα διαθέσιμα του ελληνικού Δημοσίου για να μην καταρρεύσει. Αυτό κάναμε και όταν γίνονταν οι έλεγχοι της ΤτΕ και της Αρχής κατά του μαύρου χρήματος, αυτό κάνουμε και τώρα που μαθεύτηκε ότι υπάρχει ζήτημα υπεξαίρεσης 51 εκατ. ευρώ και ερευνάται.
Ετσι απάντησε χθες ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος, επιβεβαιώνοντας το δημοσίευμα της «Ε», που αποκάλυψε ότι παρασχέθηκε κρατική στήριξη ύψους 100 εκατ. ευρώ στην Proton με εντολή του, κατά παράβαση του κανονισμού διαχείρισης διαθεσίμων του Δημοσίου και παρά τη διαφωνία δύο υπηρεσιακών παραγόντων του Γενικού Λογιστηρίου.
* Ο κ. Βενιζέλος με την ανακοίνωσή του (δημοσιεύεται δίπλα) εισήγαγε τη «συστημική» λογική, την οποία αντιπαραβάλλει με τη νομιμότητα και φτάνει στο σημείο να γράφει ωμά σε στελέχη του ΓΛΚ πως λυπάται επειδή αυτά δεν παραβίασαν τις κείμενες διατάξεις που διέπουν τη διαχείριση του κρατικού κουμπαρά.
Αυτός σήμερα περιέχει πάνω από 10 δισ. ευρώ, που καθημερινά τοποθετούνται σε εμπορικές τράπεζες βάσει προϋποθέσεων. Πληροί άραγε τις προϋποθέσεις αυτές η Proton Bank και τα κριτήρια φερεγγυότητας;
Αν όχι, τότε ο υπουργός έχει παραβεί το καθήκον του. Αν ναι, τότε τα στελέχη του ΓΛΚ, που γράφουν για υπέρβαση κατά 92 εκατ. ευρώ της «ένεσης» στην Proton και για κίνδυνο του Δημοσίου, είναι «συστημική απειλή», κατά τη version του κ. υπουργού, επειδή εφαρμόζουν το νόμο.
* Ομως ο κ. Βενιζέλος, που εκτός των άλλων περιγράφει και τα 300 εκατ. ευρώ της κεφαλαιακής ενίσχυσης και των εγγυήσεων που από το 2008 χορηγήθηκαν και στην Proton Bank από το Δημόσιο, αποφεύγει στην ανακοίνωσή του να γράψει πως με κυβερνητική πρωτοβουλία η χειμαζόμενη Proton «σπρώχνεται» στην αγκαλία της Attica Bank. Η Τράπεζα Αττικής ελέγχεται κατά 82% από το κράτος άμεσα ή έμμεσα. Το 42% ανήκει στο Ταμείο των μηχανικών (ΤΣΜΕΔΕ), το 20% στο Τ.Τ. και το 19% στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
Το σενάριο θυμίζει την υιοθεσία της Ασπίς Bank του Παύλου Ψωμιάδη από το Τ.Τ., ενώ ήδη πολλοί διερωτώνται τι θα κρύψουν κάτω από το χαλί μιας τέτοιας συγχώνευσης.
Χθες, η τράπεζα των μηχανικών ανακοίνωσε ότι συζητεί για συνεργασία με την Proton, αναζητεί ωφέλειες από συνέργειες, ενώ στις 9 Ιουνίου η ίδια είχε διαψεύσει στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς σχετικά δημοσιεύματα ως ανυπόστατα.
Συμπέρασμα: Αλλη μια κρατική ένεση ετοιμάζεται εδώ και καιρό και σπρώχνουν την Proton στην Attica. Αν τελεσφορήσει το deal (για το οποίο έχουν ήδη θορυβηθεί στο ΤΣΜΕΔΕ), απομένει να δούμε ποιος θα είναι ο νέος «Παύλος Ψωμιάδης».
* Ο υπουργός Οικονομικών στην ανακοίνωσή του, αφού επικαλείται και τη συμφωνία της ΤτΕ για την έκτακτη «συστημική» πλην μη νόμιμη ένεση στην Proton Bank, υποστηρίζει ότι η στάση του Δημοσίου και των ελεγκτικών αρχών εκπέμπει «μήνυμα σταθερότητας και ασφάλειας προς το καταθετικό και επενδυτικό κοινό».
Μήνυμα το οποίο αναιρεί, και μάλιστα κραυγαλέα, ο κ. Βενιζέλος με το περιοχόμενο των θέσεών του, με τις οποίες στηλιτεύει την υπηρεσιακή ιεραρχία του ΓΛΚ (τους δύο, διευθυντή και εισηγητή, που αρνήθηκαν να καταθέσουν στην Proton ποσά πέραν των οριζόμενων από τον κανονισμό).
Δημοσιεύουμε (δίπλα) το κείμενο που δεν είχαμε και έδωσε ο κ. Βενιζέλος χθες στη δημοσιότητα.
Οι ισχυρισμοί του καταρρίπτουν τα περί ασφαλούς τραπεζικού συστήματος και κυρίως περί τις εγγυήσεις των καταθέσεων.
Handmade Paradise
Ο κ. Βενιζέλος γράφει πως είναι αμφίβολο αν το Δημόσιο μπορέσει να αναδεχθεί (να αντέξει) το κόστος διάσωσης αν «μια μικρή τράπεζα όπως η Proton Bank βρεθεί με χρηματοδοτικό κενό και η εποπτική αρχή παρέμβει». Ο κ. Βενιζέλος, για να καλύψει το φάουλ του, μεταδίδει εικόνες τραπεζικού Βατερλό για όλο τον κλάδο και περιγράφει ντόμινο εξελίξεων αν δεν αντέξει η Proton!
* Τέλος, ο κύριος υπουργός παραλείπει να γνωστοποιήσει πόσες φορές και για ποιες άλλες τράπεζες πλην της Proton παραβιάστηκαν ο νόμος του 1995, η υπουργική απόφαση του 1997 και ο κανονισμός του ΓΛΚ και της ΤτΕ σχετικά με τη διαχείριση των διαθεσίμων του Δημοσίου (ως προς τα κριτήρια φερεγγυότητας που πρέπει να πληρούν οι τράπεζες για να ωφελούνται από τοποθετήσεις το κράτους σε προθεσμιακές καταθέσεις).
Υπενθυμίζεται ότι η ανάγκη θέσπισης νέου νόμου (ο 2362/95) και άλλων δευτερογενών ρυθμίσεων για το θέμα της διαχείρισης των διαθεσίμων του Δημοσίου προέκυψε μετά το σκάνδαλο του Γιώργου Κοσκωτά. Το φυσικό πρόσωπο δηλαδή που έκανε πάρτι με τα λεφτά των καταθετών της Τράπεζας Κρήτης και που ελάμβανε αθρόα ροή εκατομμυρίων -δραχμών τότε- από το Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ με τις πλάτες του πολιτικού συστήματος.
Γι' αυτό, ας μη λυπάται ο κ. υπουργός που η «Ε» «αδυνατεί να αντιληφθεί τη διαφορά μιας τράπεζας (Proton) και συγκεκριμένων φυσικών προσώπων» (μέχρι στιγμής του μεγαλομετόχου της τράπεζας Λ. Λαυρεντιάδη και επτά -τέως- μελών του Δ.Σ. που ήταν και στο συμβούλιο χορηγήσεων), τα οποία ελέγχονται για την τέλεση παράνομων πράξεων. *

Η απάντηση Βενιζέλου

«Λυπάμαι που η «Ελευθεροτυπία» αδυνατεί να αντιληφθεί τη διαφορά μιας τράπεζας, όπως η Proton Bank, και συγκεκριμένων φυσικών προσώπων που ελέγχονται για την τέλεση παράνομων πράξεων. Μέριμνα και ευθύνη του υπουργείου Οικονομικών, όπως και της Τράπεζας της Ελλάδος, είναι η σταθερότητα και ασφάλεια του τραπεζικού συστήματος.
Η δήλωσή μου, ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι απολύτως ασφαλές, έχει πολύ πρακτικό περιεχόμενο για τους καταθέτες και γενικά για τους συναλλασσόμενους με τις τράπεζες.
Στο πλαίσιο αυτό, σε συνεννόηση με την Τράπεζα της Ελλάδος, τη διοίκηση των έξι μεγαλύτερων ελληνικών τραπεζών και το Συμβούλιο Συστημικής Ευστάθειας (στο οποίο μετέχουν μεταξύ άλλων ο διοικητής και ο αρμόδιος υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, ο πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και ο πρόεδρος του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) αποφασίστηκε να διατηρήσουν, τόσο το Δημόσιο όσο και οι άλλες τράπεζες, τα επίπεδα καταθέσεών τους στην Proton. Αυτό έγινε τόσο πριν όσο και μετά τη δημοσιοποίηση του πορίσματος της Τράπεζας της Ελλάδος και της Αρχής Διαφάνειας για πράξεις που αφορούν φυσικά πρόσωπα και όχι το νομικό πρόσωπο της τράπεζας καθ' αυτό.
Ιδιαίτερα δε, πρέπει να σκεφθεί κανείς τη συγκυρία της 14ης Ιουλίου στην οποία αποφασίστηκε να διατηρηθούν οι καταθέσεις του ελληνικού Δημοσίου, καθώς επρόκειτο για την περίοδο ανακοίνωσης των stress tests για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και βρισκόμασταν στη διαπραγμάτευση για τη διεθνή συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο πρόγραμμα μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του ελληνικού δημοσίου χρέους. Νομίζω ότι δεν είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς μεταξύ των μειζόνων και των ελασσόνων προκειμένου να κατανοήσει σε ποιες ενέργειες πρέπει να προβαίνει το ελληνικό Δημόσιο και το εποπτικό σύστημα σε τέτοιες περιπτώσεις.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι από το 2008 και μετά, το ελληνικό Δημόσιο έχει χορηγήσει στην Proton, με βάση τα μεγέθη της, κεφαλαιακές ενισχύσεις και εγγυήσεις που υπερβαίνουν τα 300 εκατ. ευρώ. Τέτοιες ενισχύσεις, ανάλογα με το μέγεθός τους, έχουν χορηγηθεί σε όλες σχεδόν τις τράπεζες την ίδια περίοδο.
Είναι συνεπώς αναγκαίο, για την προστασία των συμφερόντων του Δημοσίου, να διασφαλιστεί η ομαλή, απρόσκοπτη και ασφαλής λειτουργία της τράπεζας, ανεξαρτήτως μετοχικής σύνθεσης, διοίκησης και φυσικών προσώπων που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με αυτήν.
Αυτή η στάση του Δημοσίου και των ελεγκτικών αρχών είναι ένα μήνυμα σταθερότητας και ασφάλειας προς το καταθετικό και επενδυτικό κοινό, ιδίως στην παρούσα κρίσιμη συγκυρία.
**Επειδή η «Ε» απέκτησε και δημοσίευσε την πρώτη σελίδα του σχετικού πρακτικού της 14ης Ιουλίου, δίνεται στη δημοσιότητα και η δεύτερη, η οποία περιλαμβάνει την αιτιολογία της απόφασης του ελληνικού Δημοσίου, ώστε όλοι να ξέρουν τι γίνεται και γιατί».