Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Art. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Art. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Λαϊκή Αγορά

Αγιος Βίττος Πράγα.

Λαϊκή αγορά
Β. Ευαγγελίου,  Ν. Λυγερός

Δύο φίλοι περπατούν κάνοντας περίπατο, μέσα σε μία λαϊκή αγορά κάποιας
συνοικίας της Αθήνας, που λέγεται "Ελληνορώσων".

- Ήθελα να έρθεις μαζί μου βόλτα, για να σου δείξω το τοπίο που με ηρεμεί, μία φορά την εβδομάδα.
 Με ηρεμούν οι φωνές όλων αυτών που φωνάζουν για να πουλήσουν την πραμάτεια τους. Με ηρεμούν
τα χρώματα των φρούτων και λαχανικών. Με ηρεμούν τα χαμόγελα των ανθρώπων που αγοράζουν υλικά
 για να μαγειρέψουν σε αγαπημένα πρόσωπα στο σπίτι. Με ηρεμεί ο θόρυβος που γεννιέται από ήρεμους
 ανθρώπους...

- Μια φορά την εβδομάδα έρχεσαι εδώ από την Σύρο; Δεν έχει λαϊκές εκεί; Δεν έχει θόρυβο; Μήπως
θέλεις  να σου κάνω λίγο θόρυβο, αντί να συνθέτω μουσική; Κι αν θες μπορώ να ζωγραφίσω νεκρές
φύσεις πολύχρωμες!

- ΦΥΣΕΣ! Τι όμορφος πληθυντικός. Και να σου πω την αλήθεια, ποιο όμορφος από τον ΘΑΛΑΣΣΕΣ! Ναι μία φορά
την εβδομάδα έρχομαι εδώ. Κάθε Πέμπτη συγκεκριμένα. Στη Σύρο δεν έχει λαϊκές, έχει αγορά
 και οι άνθρωποι άρχισαν να χάνουν την λαϊκή τους πλευρά φίλε! Γι' αυτό έρχομαι εδώ. Για να μην χαθώ
 κι εγώ μια μέρα. Όσον αφορά το θόρυβο, έχει στη Σύρο μπόλικο. Τη θάλασσα που ταυτόχρονα
 είναι θόρυβος - μουσική. Έναν τέτοιον θα ήθελα να δημιουργήσεις για μένα, να τον έχω πάντα μαζί μου...

- Άμα είναι να τον έχεις πάντα μαζί σου, μπορώ να στέκομαι δίπλα σου για να είμαι και φυσικός.
 Έτσι θα ακούς συνεχώς τα κύματα, όχι για να κάνεις θάλασσα, αλλά για να σχολιάζουν τους αφρούς της σκέψης σου,
όταν προσπαθούν να σε καταπιέσουν οι έντεχνοι που δεν έχουν πια λαϊκό στοιχείο μέσα τους.

- Ναι φίλε μου, με νιώθεις πολύ! Κουράστηκα να κάνω παρέα με αυτούς. Όχι ακριβώς να κάνω παρέα, αλλά
να το παίζουν παρέα! Εσύ πρόσφατα το έπαιζες εξαφανισμένος, μα όταν έμαθες ότι η ψυχούλα μου θέλει
 Βιταμίνη Α (νθρώπινη) έτρεξες αμέσως να με ιάσεις... Με μπόλικη μάλιστα παρέα!



- Δεν μπορώ να σου κάνω παρέα, έχω μόνο ομάδα που δεν λογαριάζει τα κοινωνικά και τους
συμβιβασμούς. Μπορούμε όμως μαζί να παράγουμε έργο, ανθρώπινο για όλες τις ψυχές που
έχουν ανάγκη ν’ ακούσουν τη σιωπή της ανθρωπιάς δίπλα τους.

Ο φίλος του που ακούει για να μην δει ο φίλος του που μιλάει, ότι δάκρυσε, σταματάει ξαφνικά
μπροστά από έναν πάγκο της λαϊκής.

- Να σε κεράσω ένα κιλό φράουλες; Κι ας μην είναι η εποχή τους.

- Και βέβαια! Αφού δέχεσαι να γράφω με λατινικούς χαρακτήρες, ενώ μιλάμε ελληνικά, πώς
  να μην δεχτώ φράουλες που δεν είναι της εποχής; Και μην νομίζεις ότι δεν βλέπω ότι δεν έχεις
σκόνη αστεριών στα μάτια σου…

- Η σκόνη είναι της εποχής; Ή της αποχής;

- Εξαρτάται αν θα ψηφίσεις!


- Ξέχασες ότι οι ποιητές δεν ψηφίζουν κόμματα, αλλά τελείες;
- Ας βάλουμε λοιπόν μία άνω τελεία εδώ! Τι θα γίνει με τις φράουλες; Θα τις πάρουμε ή όχι;
- Άνω τελεία ναι! Σαν να λέμε Άνω Σύρο! Περιμένει και ο άνθρωπος τόση ώρα. Φίλε
 βάλε μας 2 κιλά  και το ένα είναι δώρο από μένα για τον φίλο μου εδώ δίπλα. Και αν έχεις,
 θα ήθελα και ένα μικρό  καρπούζι.
- Ευχαριστώ, φίλε μου! Αλλά για πες μου, τι θα το κάνεις το καρπούζι;
- Θα χωρίζουμε το νερό και τη ζάχαρη που διαθέτει. Το νερό θα το χαρίσουμε στα άτομα που
 έντεχνα έχουν αφυδατωθεί και η ζάχαρη για μας γλυκατζή φίλε! Μας ανήκει! Στο μυαλό μας...
- Καλή ιδέα! Ειδικά για τη ζάχαρη! Αλλά δεν είπες τίποτα για τα κουκούτσια!
- Ωχ! Πως τα ξέχασα αυτά; Εδώ θα το αφήσω πάνω σου. Που λες να χαρίσουμε τους καρπούς;
- Στα παιδιά για να τα φυτέψουν ένα το καθένα στη γη μας. Για να προετοιμάσουμε το μέλλον!
- Αυτά έχουν τους καρπούς, αυτά είναι το χώμα. Αναρωτιέμαι γιατί αδιαφορούν οι "ηγέτες" για τα
παιδιά όμως... Επίτηδες το κάνουν;
- Δεν ξέρουν ότι είναι σπόροι και προσπαθούν να τα θάψουν βαθιά! Αλλά ξεφυτρώνουν και πάλι
γιατί είναι οι επόμενοι άνθρωποι.
- Και κάποιοι από μας, οι προηγούμενοι απάνθρωποι... Παίρνουν τα φρούτα και αρχίζουν πάλι
να περπατούν. Ξαφνικά πέφτει κάτω το καρπούζι και σπάει ακριβώς στα δύο - Φίλε μόλις μας μοίρασε
 η ίδια η γη, τη γης της... Και κοιτιούνται στα μάτια.


- Και τώρα που λες να πήγε ο ισημερινός! Βγήκαμε για μία βόλτα και κάναμε το γύρο του κόσμου
ακίνητοι, λες να γίναμε άνθρωποι επειδή είμαστε μαζί;

- Ή επειδή είμαστε χαζοί; Χαζογελάνε μες στον κόσμο και τους κοιτάνε καλά, καλά. Σκύβουν και
παίρνει ο καθένας ένα κομμάτι. - Και άσε τον ισημερινό στο δρόμο. Τον έχουν ανάγκη η άνθρωποι,
 να μοιράζονται περισσότερα...
- Έχεις δίκιο ας τους τον αφήσουμε προς αγάπη για την Ανθρωπότητα! Κι αν ήξερες πόσο
χαίρομαι που εμείς μοιραζόμαστε την ίδια μοναξιά... Αυτό είναι φιλία!

Έτσι έζησε και πάλι η περιπατητική σχολή στην λαϊκή αγορά.
Πηγή:  Λαϊκή αγορά. (διάλογος). Perfection 13 4 4/2012. Marché populaire. (avec V. Euageliou)
. (dialogue).

Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Greek Art in Munich at Glyptothek

Check out this SlideShare Presentation:
1.Greek Art in Munich at Glyptothek

2.King Ludwig I, an enthusiastic admirer of antiquity, assembled while still Crown Prince a collection of Greek and Roman sculpture of international importance. In order to make this collection available to a wide public, he had the Munich Glyptothek built by Leo von Klenze opened it in 1830.

3.Prometheus –Daedalus -Phidias-Adrianos imperator

4.Hephaestus- Pericles

5.Admission € 3.50; reduced 2,50 €, Sunday 1, - € Monday closed, Address Royal Square, 80333 Munich Phone: +49 (0) 89 / 28 61 00 info@antike-am-koenigsplatz.mwn

6.Room I: Palmette of an antefix tile from the Marble roof of Parthenon. Cornice block from Erechtheion. Acropolis of Athens - Portrait of Homer 450 BC

7.Room I: 2,10m grave statue of a young from Attica 540 BC —Corinthian statue of a young 560 BC, Teneas Kouros.

8.II: Room of the Faun Barberini

9.II: Votive relief depicting a rustic sanctuary. God Asclepius seated on a throne and a godness Health, sacred plane tree, pillar with small figures altar and a whole sacrificing family. About 200 BC.

10.II: Medusa Rondarini 440 BCIV: Grave relief of Mnesarete Attica 380 BC

11.IV: Statues of a mourning girl and a girl with a dove 360-310 BC V: Fatherly Silenus with the child Dionysos the son of Zeus. Copy of a statue by Lysippos 310 BC

12.Room VI: Lekuthos. Grave stone of Eukoline(seated).The deceased among her family father Chaireas, husband Onesimos, son, nurse with baby. Attica 400 BC

13.Room V: Eirene, the goddess of Peace as mother of the growing prosperity (Ploutos) copy of a cult statue by Kephisodotos erected on market place of Athens 370 BC—Aphrodite Free copy of the cult statue by Praxiteles in Knidos 350 BC

14.From Room V looking IV and III roomsRoom VI: Grave relief of Artemon Attica 350 BC

15.Room VI: of the Grave Relief with the HuntsmanVII: Crowning of the west apex of the roof anthemion flanked by two small korai statues.

16.The sanctuary of Aphaia on the Island of Aegina half an hour from Piraeus.

17.Temple doric architecture. Width 15,5m, length 30,5m, height 12,4m.

18.VII: West pediment group. Second Trojan War (as described in Homer)

19.VII: In the middle Athena who determines the fate of men. The first warrior on the left is Ajax.510-500 BC

20.VII: In the two corners warriors lie wounded by the arrows of the archers.

21.VII: 10 statues from 13IX: The elderly dying warrior on the left is the Trojan King Laomedon.

22.IX: East Pediment Group, First Trojan War 7 statues from 11.

23.IX: In the middle of east pediment Athena. The champion on the left is Telamon. The archer on the right with the lion’s head helmet is Heracles. Perhaps an early work of sculptor Onatas of Aegina 485/480BC

24.VII: On each side of Athena a fighting pair. The first warrior on the left is Ajax, grandson of Aiakos the legendary first ruler of Aegina.

25.IX: Heracles—Laomedon.

26.IX: Head of warrior in the east pediment group.X: Votive relief to Dionysos the god of the theatre and a goddess. Donor family, masks of a theatrical comedy 360 BC.

27.A movement about to return the “Aeginetes marbles” to Aegina island is going topically now.

28.The monument of Aphaia temple as is looking today.

29.Design Representation from “Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ newspaper”

30.1860 Cockerell – A. Deroy 1877

31.Afea temple, Aegina island 2005

32.X:Alexander the Great. Copy of a work by Euphranor 338 BCRoom I: Bronze statuette of Zeus with thunderbolt. Corinthian work About 530/520 BC

33.Décor at the walls of the museum

34.Room X: Alexander the Great. Copy of a work by Euphranor 338 BCX: Roman relief with sacrificial scene.1st century AD

35.III: Athena Velletri roman copy 2nd century ACXIII: Drunken old woman with a big flask of wine 200/180 BC

36.Room XI: Statue of Livia wife of Augustus after 14 AD XI: Statue in honour of a Roman military commander in armour. 1st century BC.

37.XI: Relief friezes from a statue base The road of married Poseidon and Amphitrite on the sea with different monsters 150 BC

38.XI: Septimius Severus(193-212 AD)XI: Bust of a man in tunic and paludamentum (cloak) 170 AD

39.XI: Fragments of a large sarcophagus with a relief of a hunt.270 AD Others fragments are in Milan, Chapel Hill(USA) and in Princeton NY.XI: Frieze from Trajan’s Forum in Rome. Completed 112 AD. The frieze slabs belong to a long frieze band which decorated a magnificent state market hall.

40.XI:Sarcophagus of a married couple 240 AD XII: Colossal statue of Apollo from a Roman villa in Tuscany. 1st/2nd centuries AD.

41.XII: Roman statue of Artemis 1st AD XII: Dresden Artemis

42.XII: Hermes. Roman statue borrowing from Greek models.1st ADXII: Roman mosaic called stumble pattern.

43.XII: Statue of Muse 130 BCHeroised statue of Domitian as prince

44.XIII: The boy with the goose 250 BC XIII: Statue of Dionysos

45.XIII: Sarcophagus marriage of Dionysos(Bacchus) and Ariadne on Naxos.150/160 AD

46.Inside court entrance from room VIII for coffee time.

47.Cool drinks and special view when you visit and Afea temple at Aegina.

48.Propylaea aside in Doric rhythm.
Made by Dionysos 26-04-2011 …..to 200 years about Aeginetes marble at Glyptothek on Munich.

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Uomo Di Firenze

Check out this SlideShare Presentation: People with great work, which were borned at Toscany Italy.
A collection of statues in the ground of Uffizi Gallerie building

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Uffizi Gallery 16-18th Century

Check out this SlideShare Presentation: Η καλλιτεχνική κληρονομιά είναι αγαθό του κράτους και όχι όποιου κυβερνά, πρέπει να βρίσκεται στην υπηρεσία της εκπαίδευσης των πολιτών και τέλος είναι πηγή εισοδήματος γιατί ενθαρρύνει τον πολιτιστικό τουρισμό.

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Uffizi Gallery Florence 13-15th century

Check out this SlideShare Presentation: Η καλλιτεχνική κληρονομιά είναι αγαθό του κράτους και όχι όποιου κυβερνά,πρέπει να βρίσκεται στην υπηρεσία της εκπαιδευσης των πολιτών και τέλος είναι πηγή εισοδήματος,γιατί ενθαρρύνει τον πολιτιστικό τουρισμό.

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

Ηταν αγιάτρευτος....


ΗΤΑΝ ΑΓΙΑΤΡΕΥΤΟΣ

Τα έργα της ζωής καθοδηγούν και σκηνοθετούν έως και τα όρια του θανάτου μας, βιολογικού και λησμονιάς. Κάποιους ανθρώπους από την εκπομπή θετικών μηνυμάτων τους είναι γραφτό να τους θυμόμαστε και εμείς και η σπορά τους.
Ο Λάκης χρόνια πολλά γνωστός βοηθός σκηνοθέτη ζητούσε πάντα στα ανθρώπινα τον πάτο του πηγαδιού, όλη την αλήθεια όσο βαθειά και υγρή, ξερακιά ή δροσιστική και άν ήταν. Ακούγοντας το χαμόγελο της Τζοκόντας μου έρχεται πάντα στο μυαλό το βαθύ ειρωνικό του χαμόγελο , το γεμάτο ευγένεια βλέμμα τα σπαθάτα μάτια που σε τρυπούσαν πρώτα πριν αρχίσουν την ΅ανάκριση αιχμαλώτων πολέμου΅ για τα ερωτήματα που τον απασχολούσαν. Έπρεπε να εξαντλήσει τα όρια της τελειότητας, έπρεπε να δώσει πάντα το μήνυμα με τον πιο απλό τρόπο με το χωνί ,με το μεγάφωνο του φορτηγατζή Βέγγου που κατά λάθος εκπέμπει Θεοδωράκη μέσα στη χούντα, με τα μακρινά πλάνα του Καραβάν Σεράι των προσφύγων κολίγων που μάζεψε ο ίδιος προσωπικά πόρτα πόρτα με τα υποζϋγιά τους από 4-5 χωριά της Μακεδονίας μας.
Παιδί της φτωχολογιάς και της ανάγκης ανδρώθηκε σε μια κοινωνία διακρίσεων που μισούσε τους νέους της, τους έστελνε στις θάλασσες και τη μετανάστευση. Όσοι σήκωναν το κεφάλι με αξιοπρέπεια έβρισκαν δρόμο για ξερονήσια και πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων. Οι μπακαλόγατοι της αυλής των θαυμάτων ποτίζουν τη βιοπάλη τους με το άπιαστο όνειρο του Ελληνικού κινηματογράφου. Άλλοι στην οικοδομή ,άλλοι στον τουρισμό, όσοι μαστόροι έπιαναν τα χέρια τους και το μυαλό τους στις βοηθητικές δουλιές να λάμψουν τα αστέρια, τα φώτα της ράμπας, οι σκηνικές εικονίσεις και τα νοηματικά σκηνοθετικά πλάνα.
Μια φοβισμένη κοινωνία, βγαλμένη από βάθη του εμφυλίου πρέπει να επουλώσει τις πληγές της, να γελάσει ,να ελπίσει, να φκιάξει αρχές και όνειρο, να ...ψυχαγωγηθεί! Συγχρόνως έπρεπε να εκπληρώσει το χρέος απέναντι στους γονιούς , να σεβαστεί τις ρίζες και τις καταβολές όπως τα βρήκε από τους παλιούς.
Ξεκινά μια δημιουργική περιπέτεια σαν
βοηθός σκηνοθέτη το 1959 στο ΅Ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο΅ του Αλέκου Σακελάριου και καταλήγει 37 χρόνια μετά ,πριν τη σύνταξη το 1996 Προς την ΅Ελευθερία΅ του Χάρη Παπαδόπουλου πάλι σαν βοηθός σκηνοθέτη. Ενδιάμεσα πολλές συμμετοχές στο μοντάζ και το σενάριο.
Εκτός από τον Αλέκο Σακελλάριο και τον
Ντίνο Κατσουρίδη συνεργάζεται με Γιώργο Τζαβέλλα, Θάνο Σάντα, Ντίνο Δημόπουλο, Ερρίκο Θαλασσινό, Κώστα Καραγιάννη, Νίκο Φώσκολο, Θανάση Βέγγο, Ντίνο Δαδήρα, Τάκη Βουγιουκλάκη, Νίκο Περάκη, Κώστα Βρεττάκο, Πάνο Γλυκοφρύδη, Τάσο Ψαρρά, Τώνια Μαρκετάκη και άλλους λιγότερο γνωστούς σκηνοθέτες.
Άπειρες οι αμίμητες περιγραφές με πρωταγωνιστές από τους γνωστούς του αθάνατου ελληνικού σινεμά της δεκαετίας του 60, ακόμα περισσότερο με γραπτά και σχέδια για
την καθαρτήρια πορεία της κοινωνίας, την επισήμανση συντηρητικών αγκυλώσεων ή την ώθηση προοδευτικών κατευθύνσεων. Μιλούσε για τη νέα αριστερά και την φανταζόταν σαν έφηβη στην ηλικία των παιδιών του, που πρέπει νάχουν εφόδια νάχουν γνώση και τίποτα να μην μπαίνει εμπόδιο στο δημιουργικό καλπασμό της στο μέλλον. Εμπνεύστηκε εκεί γύρω στο 2007 από τις πολιτικές κινήσεις του Αλέκου Αλαβάνου και το ραδιοφωνάκι του, που κουβαλούσε πάντα μαζί ήταν κολλημένο στο Κόκκινο 105,5 Αριστερά στα FM. Η αίσθηση της θυσίας του ηγετικού ρόλου απέναντι στο νέο και δημιουργικό ήταν το ζητούμενο για αυτόν ,η παρηγοριά στη βαριά νόσο του, το αίσθημα επιβίωσης και απαντοχής για ένα καλύτερο κόσμο που θάχε μέσα και το αντίστοιχο των αγαπημένων οικείων.
Είχε πάντα μέσα του τον πεσιμισμό της εποχής του. ΅Καλά διαδίδετε τις απόψεις σας από τα μπλόγκ αλλά να ξέρεις αν το σύστημα δει τον κίνδυνο θα σας τα κόψει,΅ προειδοποιούσε.
Δεν ρουφιάνεψε, δεν λούφαρε στη κρατική δουλειά του μέχρι την σύνταξη, διεκδίκησε ασφαλιστικά δικαιώματα του κλάδου των σκηνοθετών και όλοι επωφελήθηκαν από αυτό, δεν πήγε ποτέ να στηθεί σε βασιλόπιτα αναξιοπρέπειας να σφίξει το χέρι σε εκμαυλιστές πολιτευτάκους.
Όταν βρέθηκε από την ισχυρογνωμοσύνη του σε άποψη εν αδίκω για πολεοδομικές διαφορές, κάτι σαν χτηματικές διαφορές του παλιού καιρού, άνοιξε την πόρτα και βρέθηκε στο δρόμο, άστεγος χρονίως πάσχων και με ένα τσιγάρο πάντα στα κιτρινισμένα δάκτυλα. Έζησε και 14 ημέρες με μισό ευρώ στη τσέπη, δεν ζήτησε από τον αδελφό ήξερε να επιβιώνει με μαεστρία στη ζούγκλα των Αθηνών. Βρήκε μια αξιοπρεπή στέγη για ύπνο στους αστέγους του δήμου Αθηναίων, σιτίζονταν στην
αυλή των θαυμάτων εκεί Πειραιώς και Σοφοκλέους χαμηλά παρέα με όλα τα αγκάθια της ψυχής μας, το δε ησυχαστήριο του ήταν το πατάρι κάποιου κεντρικού Mc Donald με φτηνό καφέ και ανεκτικούς υπαλλήλους.
΅Να μάθεις να ξεχωρίζεις τους άστεγους της τσιμεντούπολης, είναι παντού δίπλα σου δεν θέλουν να φανούν να προκαλέσουν, είναι ο καθένας μια ανθρώπινη ιστορία ,είναι ο καθένας μια ταινία, βράχε΅ έτσι με αποκαλούσε μάλλον από φιλοφρόνηση.
΅Όταν βλέπεις κακοντυμένο να κουβαλά πάνω από δύο σακούλες ογκώδεις, κουβαλάει το βιός του, σιγά μην νοιαστεί κανείς να τους καταλάβει τι τους πνίγει.....΅
΅Το νέφος ,τα μικροσωματίδια, η άκαυτη βενζίνη και η αρρύθμιστη χοληστερίνη΅ σαν τα δικά σου τα σουσούδια του απαντούσα περιπαιχτικά.
Τον είχα σταυρώσει να μιλήσει στα παιδιά του ή άλλους που θεωρούσε οικείους αλλά αυτός ήταν ο βράχος, τα παιδιά μου είναι στην εφηβεία, δίνουν εξετάσεις, χαίρομαι για την επιτυχία της μίας περιμένω ακόμα καλύτερα από την άλλη, δεν θα τους χαλάσω τα όνειρα με τα δικά μου. Μίλαγε σαν Οιδίποδας σαν νάχε κάνει τα εγκλήματα του αιώνα και κράταγε μυστικά κρυμμένα όσα θα τον πρόδιδαν....
Το μεγάλο μου όπλο να βρω τα εμφανή ευαίσθητα σημεία είχε αποτύχει, η δεκαπεντάχρονη γνωριμία μας έκανε την συνοίκηση στο ελεύθερο διαμέρισμα μου αναγκαία συνθήκη. Είχε αρχίσει χημειοθεραπεία
στη καλύτερη κλινική του Σωτηρία, ήξερε από αδηφάγα σαράκια, χρειαζόταν φορτηγά όπως έλεγε τις πρωτείνες για να δουλέψουν τα φάρμακα. Ε λοιπόν κάτι η ψησταριά, κάτι η χύτρα ταχύτητας κάτι τα καροτόζουμα και τα φρούτα από την λαϊκή, είδα για 14 μήνες από κοντά και σύνολο 2,5 χρόνια μια μάχη στα μαρμαρένια αλώνια της αξιοπρέπειας, μια μάχη με την επάρατο σώμα με σώμα. 8 κύκλοι χημειοθεραπείας προσεκτικά διαλεγμένες από το καλύτερο επιτελείο ογκολόγων, ένας πειθαρχημένος ασθενής, μια ασφαλιστική εξυπηρέτηση και μέχρι τον 6 κύκλο το σαράκι κρατούσε και υποστρέφονταν ακτινολογικά και βιοχημικά.
Κρατούσε το δωμάτιο του 4ου στη Ψαρομηλίγκου 6 αλλά η μη χρήση του χαλασμένου ασανσέρ εξαντλούσε πολλές φορές τις τελευταίες ικμάδες ανάσας του. Η ευγνωμοσύνη του για τους ανθρώπους του Δήμου ήταν δεδομένη και ανεκτική ακόμα και εκεί που εγώ ισχυριζόμουν ότι τους εύρισκα ψεγάδια. Το δικό μου μεσημεριανό κατάλυμα ήταν για μαγείρεμα , ξεκούραση και πολύ πολύ κουβέντα.. Όταν δεν έτρωγε σε ένα κουτούκι στην Αχαρνών. 7 μήνες πριν την τελική κατάληξη εκεί χωρίσαμε τα τσανάκια μας. Κρατιόταν στις απόψεις του σταθερός, είχε ξεκόψει από τα οικογενειακά ,σπάνια έκλεινε ραντεβού στις κόρες του στο Διόνυσο, παρόλες τις παροτρύνσεις μου για το αντίθετο ,δεν ήθελε και η εικόνα μετά από χημειοθεραπεία με το αραιωμένο μαλλί να χαραχτεί στη μνήμη τους. Ζούσε μια προγραμματισμένη τελική διαδρομή με τους δικούς του όρους, με ελευθερία και αξιοπρέπεια.
Έναν Ιούνη ήρθε στο ΙΚΑ στητός ακόμα για κάτι τυπικό, κάτι ενισχυτικές ενέσεις και θυμάμαι το αποχαιρετιστήριο επίμονο βλέμμα του, ήξερε και ήξερα που πηγαίνει. Είχε πάρει τόσες ιατρικές πληροφορίες που μπορούσε να επεξεργαστεί και να ερμηνεύσει τι ακριβώς γινόταν μέσα του. Απλά είχε την επιτελική χάρη να αλλάζει τις τελευταίες σκηνές όπως αυτός και οι προβληματισμοί του έκριναν.
Αυτός ο κυνικός παρατηρητής των δρόμων της Αθήνας, του μετέωρου βηματισμού μιας επιπόλαιας χώρας, αδυνατούσε πια να γράψει σενάρια, να γκρινιάξει για το πλιάτσικο στις ιδέες του ιδίως από τηλεκαναλάκηδες συναδέλφους του, αδυνατούσε να δει από το φιλιστρίνι το μέλλον των παιδιών του. Η βιολογική φθορά είχε έρθει πρόωρα για ένα χρήσιμο κοινωνικά και δοτικό άνθρωπο. Είχε προδοθεί από ένα κολοτσίγαρο στα 67 του.
Δεν εφάρμοσα ποτέ την προτροπή του να ασχοληθώ με την αυλή των θαυμάτων με τους ξεχωριστούς αλλά παραμερισμένους ανθρώπους της Αθήνας μας. Ίσως γιατί έχω άλλα στέκια, ίσως γιατί δεν έχω τις αντοχές. Εσείς;

13-10-2009
Διόνυσος.

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009

Χρώματα ζωής και πολέμου .



BODY PAINTINGS
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Η ζωγραφική σώματος στον τρελό μας κόσμο είναι μία άλλη μορφή οικιστικών τεχνών που αντί για καμβά χρησιμοποιεί τις πτυχώσεις και την ποιότητα του ανθρώπινου δέρματος. Υπήρχε μία αναβίωση της ζωγραφικής σώματος στην δυτική κοινωνία από τη δεκαετία του 1960. Δοκιμάζοντας διαφορετικές τεχνικές και χρησιμοποιώντας χρώματα φιλικά προς τον ανθρώπινο οργανισμό δημιουργεί αποτελώντας μία διαφορετική πρόταση προς στο φιλότεχνο κοινό.
Σώματος ζωγραφική, ή bodypainting, θεωρείται ως η πιο αρχαία μορφή τέχνης. Συναντάτε ακόμα στους ξεχασμένους, από τον σύγχρονο πολιτισμό ,λαούς και φιλές του Αμαζονίου ,
Παπούα Νέα Γουινέα. ιθαγενών της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας, νησιά του Ειρηνικού και της Αφρικής. Αυτόχθονες λαοί της Νοτίου Αμερικής χρησιμοποιούν παραδοσιακά ανάττο, huito, υγρή ή κάρβουνα για να διακοσμήσουν πρόσωπα και τους οργανισμούς τους. Huito είναι ημι-μόνιμη, και λαμβάνει γενικά εβδομάδες για να ξεθωριάζει. Σε αντίθεση με το τατουάζ και άλλες μορφές τέχνης σώματος, είναι προσωρινό. Διαρκεί από μερικές ώρες έως (στην περίπτωση των Mehndi ή "henna tattoo"), μια-δυο εβδομάδες. Όταν περιορίζεται στο πρόσωπο είναι η ζωγραφική προσώπου και από την αρχαιότητα, έχει χρησιμοποιηθεί για το κυνήγι, καμουφλάζ, θρησκευτικούς λόγους, και στρατιωτικούς λόγους (όπως και να δηλώσει συμμετοχή σε στρατιωτική μονάδα). Κατά την διάρκεια της κίνησης hippie ( δεκαετία του 1960), ήταν κοινό για τις νέες γυναίκες να διακοσμήσει μάγουλά τους με λουλούδια ή τα σύμβολα της ειρήνης σε αντιπολεμικές διαδηλώσεις. Είναι επίσης γνωστή και ως προσωρινό τατουάζ. Η πλήρη ζωγραφική σώματος, είναι περισσότερο γνωστή ως ζωγραφική σώματος, ενώ τα μικρότερα και πιο λεπτομερή δουλειά αναφέρεται γενικά ως προσωρινά τατουάζ. Ουσιαστικά επιβεβαιώνει ότι υπάρχει κάθε λόγος θαυμασμού του ανθρώπινου σώματος και δεν πρέπει να κρύβεται κάτω από τα ρούχα. Χρησιμοποιείται κυρίως στην διαφήμιση, στην φωτογράφιση των μοντέλων, στις διαδηλώσεις των απελευθερωμένων σεξουαλικά ατόμων και στο σινεμά. Σαν μορφή τέχνης είναι απολύτως σεβαστή και μπορεί να προκαλέσει μία μεγάλη γκάμα συναισθημάτων . Ξεκινώντας από απόλυτη αποδοχή και θαυμασμό και τελειώνοντας με αποδοκιμασία ,απέχθεια και απόρριψη.
Κοντά στο Νοσοκομείο Αγ. Σάββας θα συναντήσεις αρκετούς ανθρώπους με μία άτυπη ζωγραφική σώματος. Σε αυτούς τους ανθρώπους ο μονόχρωμος σχεδιασμός παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο. Γίνεται για ιατρικούς λόγους μετά από μία λεπτομερή μελέτη των στοιχείων του καρκίνου, του τύπου και του βάθους του. Τοποθετούνται προσεκτικά κάποια σημάδια πάνω στο σώμα των ασθενών. Το κάθε χιλιοστό έχει σημασία για να εστιαστεί σωστά η ακτινοβολία. Η ομάδα ανθρώπων που ασχολείται με τους ασθενείς δεν είναι καθόλου τυχαία και δεν ανήκει στους ανθρώπους της τέχνης. Απαιτείται γνώση και εμπειρία. Έχει την κατάλληλη επιστημονική γνώση, την κατάλληλη εκπαίδευση και την εμπειρία Για μία ακτινοβολία που δεν ξεπερνάει τα δύο λεπτά ο σχεδιασμός και η δοκιμή των μηχανημάτων κρατάει μία ώρα. Δοκιμάζεται και μετριέται η στάση του σώματος σε ένα εργαστήρι (που έχει ένα ομοίωμα του μηχανήματος της ακτινοβολίας) και καταγράφονται οι αποστάσεις και η έκταση των πεδίων ακτινοβολίας.
Όταν θα συναντήσατε κάποιον με ζωγραφική σώματος μην τον ειρωνεύεστε. Δεν είναι τρελός και ούτε παράξενος. Είναι καρκινοπαθής που υποβάλλεται στην ακτινοθεραπεία. Είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας που έτυχε να ΄΄ κερδίσει ΄΄ το λαχείο. Αρρώστησε και τώρα τρέχει να σωθεί. Έχει αγωνία, πόνο και πίκρα αλλά έχει και αξιοπρέπεια. Του οφείλεται τον σεβασμό και την αλληλεγγύη σας. Χαμογελάστε του και πείτε του ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ και ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ. Του αξίζει κάθε ευχή επειδή είναι ένας αγωνιστής , έχει θάρρος, μάχεται και κυρίως δεν παρέδωσε τα όπλα.!.

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

Κυριακή 26 Ιουλίου 2009

Κάστρο Μεθώνης

Check out this SlideShare Presentation:



Το Κάστρο της Μεθώνης - εκτάσεως 93 στρεμμάτων περίπου - αποτελείται από δύο τμήματα. Στα νότια απλώνεται η πόλη, που περικλείεται από απλό τείχος με πύργους σε τακτά διαστήματα ενώ στο βόρειο τμήμα, που είναι ενισχυμένο αμυντικά, καθότι είναι το πλέον ευπρόσβλητο, αναπτύσσεται το φρούριο της πόλης, έδρα του κατά καιρούς στρατιωτικού διοικητή. Τα δύο τμήματα χωρίζονται με ένα ενδιάμεσο χαμηλό τείχος που ενισχύεται με πέντε πύργους.
Τα τείχη του φρουρίου προστατεύονται από ευρεία τάφρο και ενισχύονται από δύο προμαχώνες που δεσπόζουν στη βόρεια πλευρά του κάστρου. Στο μέσο της ίδιας πλευράς ανοίγεται η κεντρική πύλη εισόδου που είναι κατασκευασμένη από ορθογώνια λαξευμένους πωρόλιθους και φέρει περίτεχνη διακόσμηση στις παραστάδες της.
Το κάστρο έχει ακόμα έξι πύλες εκ των οποίων τρεις βρίσκονται προς την πλευρά του λιμανιού. Οι περισσότερες από τις πύλες ανοίγονται στο ισόγειο πύργου και προστατεύονται από καταφραγές και καταχύστρες.
Τα τείχη του κάστρου κατασκευάζονται από αδρά λαξευμένους λίθους με ισχυρό συνδετικό ασβεστοκονίαμα, έχουν επάλξεις που είναι προσιτές από τον περίδρομο στον οποίο η πρόσβαση γίνεται από το εσωτερικό των δύο τμημάτων του κάστρου. Τα τείχη ενισχύονται κατά διαστήματα με πύργους, οι περισσότεροι εκ των οποίων σώζονται σε πολύ χαμηλό ύψος. Ανάλογα με τις ανάγκες και τις εξελίξεις της οχυρωματικής αρχιτεκτονικής για την αντιμετώπιση των νέων απαιτήσεων της πολεμικής τέχνης, τα τείχη ενισχύονται ή ανακατασκευάζονται .
Εντός του κάστρου διατηρούνται διάφορα κτίσματα. Σε κεντρικό του τμήμα γνωστό ως "πλατεία των όπλων" υπάρχει ο Ι.Ν Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, μονόχωρος ξυλόστεγος ναός που πιθανόν κατασκευάστηκε κατά την διάρκεια της Β΄Ενετοκρατίας. Πλησίον αυτού και σε επαφή με το δυτικό τείχος υπάρχει τετράγωνο οικοδόμημα μικρών διαστάσεων με πυραμιδοειδή κάλυψη το οποίο χρησίμευε ως πυριτιδαποθήκη και χρονολογείται κατά την πρώτη Ενετική περίοδο. Κατά μήκος της κεντρικής διαδρομής του κάστρου σώζονται δύο οθωμανικά λουτρά τα οποία αποτελούνται από πολλές θολοσκεπείς αίθουσες, κάθε μια εκ των οποίων είχε διαφορετικές χρήσεις (αποδυτήριο, χλιαρή αίθουσα, ζεστή αίθουσα). Χρονολογούνται κατά την πρώτη περίοδο της Τουρκοκρατίας.
Σε κοντινή απόσταση διατηρείται η βάση του μιναρέ από ένα κατεστραμμένο πλέον τζαμί. Το τέμενος χτίστηκε στη θέση μιας τρίκλιτης βασιλικής, οι εξωτερικοί τοίχοι της οποίας ενισχύονταν με αντηρίδες. Πιθανόν πρόκειται για τον ναό του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Χαρακτηριστικό αρχιτεκτόνημα της Μεθώνης είναι το Μπούρτζι, μικρό επιθαλάσσιο οχυρό, κτισμένο σε μικρή νησίδα στα νότια του κάστρου. Αποτελείται από έναν οκτάπλευρο πύργο, ο οποίος περιβάλλεται από χαμηλό οκτάπλευρο τείχος. Ο πύργος δομείται σε δύο επίπεδα και καλύπτεται με ημικυλινδρικό τρούλο. Το ισόγειο του καταλαμβάνει τετράπλευρη κινστέρνα. Κεκλιμένο επίπεδο οδηγεί τόσο στον περίδρομο του περιμετρικού τείχους όσο και στον όροφο του πύργου, όπου διαμορφώνεται αίθουσα με κανονιοθυρίδες περιμετρικά. Στους εσωτερικούς τοίχους διακρίνονται οι δοκοθήκες που θα στήριζαν τέσσερα ξύλινα πατώματα, σήμερα κατεστραμμένα.
Η οικοδόμηση του οχυρού άρχισε λίγο πριν το 1500 από τους Ενετούς και ολοκληρώθηκε από τους Οθωμανούς κατά τον 16ο αιώνα. Το Μπούρτζι αποτέλεσε τμήμα της θαλάσσιας οχύρωσης της Μεθώνης και εξυπηρέτησε διάφορους σκοπούς ανά εποχές: χρησιμοποιήθηκε ως έδρα της φρουράς για τον έλεγχο του λιμανιού, ως φάρος, φυλακή, αλλά και καταφύγιο των κατοίκων σε περιόδους πολιορκίας.
Οι περισσότερες μαρτυρίες για το κάστρο της Μεθώνης προέρχονται κυρίως από τους περιηγητές και προσκυνητές που χρησιμοποιώντας το λιμάνι της ως αναγκαίο θαλασσινό κόμβο στα ταξίδια τους κατέγραψαν τις εντυπώσεις τους και από τους ζωγράφους και χαρτογράφους που σκέφτηκαν να απεικονίσουν το κάστρο, προσφέροντας έτσι πολύτιμη γνώση για τον τρόπο εξέλιξης της μορφής του.
Συντάκτης
Ιωάννα Αγγελοπούλου, αρχαιολόγος

Σχετικά
Σύλλογος φίλων Κάστρου Μεθώνης.

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Mουσείο Περγάμου ,νήσος των Μουσείων Βερολίνο

Το Μουσείο αποτελείται από 3 πτέρυγες και εξ αρχής σχεδιάστηκαν εμπνευσμένες από κλασικούς ναούς. Οι δύο παράλληλες χαρακτηρίζονται από Δωρικούς ημικίονες που στηρίζουν ζωφόρο με μετώπες και τρίγλυφα και ένα τριγωνικό αέτωμα στη πρόσοψη.Το κεντρικό τμήμα με αυστηρούς πέτρινους τοίχους στεγάζει τον αναστηλωμένο Βωμό της Περγάμου.

Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

Η χήρα Ευρώπη θρηνεί την επέλαση του Αρη.


Μεγάλων διαστάσεων 206 χ 345 πίνακας του Ρουμπενς που αποτελεί δραματική αναφορά στον Τριαντακονταετή πόλεμο που ξέσπασε το 1618 στην Ευρώπη και τέλειωσε δέκα χρόνια μετά την δημιουργία του έργου. Ανατέθηκε στον καλλιτέχνη το 1637 και τέλειωσε ένα χρόνο μετά. Το παρήγγειλε στον πατριώτη του Φλαμανδό ο Φλαμανδός ζωγράφος Γιούστους Σούτερμανς ο επίσημος προσωπογράφος των Μεδίκων. Συνοδεύετο από επεξηγηματική επιστολή του θέματος.
Απεικονίζεται η Αφροδίτη μάταια να προσπαθεί να συγκρατήσει τον Αρη που στην επέλασή του ανατρέπει όλες τις θετικές όψεις της κοινωνίας ,την ομορφιά ,την νεότητα, την αγάπη και τις τέχνες. Ο Αρης παρακινείται από τις Ερινύες (Furiae) των Ρωμαίων και αφήνει έρημη την Ευρώπη που παρουσιάζεται σαν χήρα που θρηνεί.
Οι θαμποί τόνοι του φωτός διακόπτονται από ξαφνικές λάμψεις, που τονίζουν με χρυσές αντανακλάσεις το δέρμα της θεάς και των ερωτιδέων. Με την πλάγια πρόσπτωση του φωτός που αλλού αραιώνει αλλού πυκνώνει ο ζωγράφος εισάγει την αίσθηση της κίνησης στη σύνθεση. Ο πίνακας από τους κληρονόμους του Σούτερμανς παραχωρήθηκε στο μεγάλο δούκα Φερντινάντο και σήμερα εκτίθεται
στο Παλάτσο Πίττι στη Φλωρεντία.