Πηγα και εγώ στην Αρκαδία

Et in Arcadia Ego Πήγα και εγώ στην Αρκαδία ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ Το ταξίδι μου στην Αρκαδία ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς. Μία δεκοχτούρα στο ΚΤΕΛ Κηφισού μου έδωσε οδηγίες για την περιοχή. Ένα γλυκό μωράκι ,στην πλαστική του κούνια, με χαιρέτησε καθώς έκατσα στο κάθισμα μπροστά στους γονείς του. Ο αμίλητος σοφέρ με βομβάρδισε με τις άγνωστες συνάμα κακόγουστες επιτυχίες του ελληνικού ρεπερτορίου αλλά τίποτα δεν θα μου άλλαζε την απόφαση να απολαύσω το ταξίδι μου. Η θάλασσα με συνόδευσε κρυφά και φανερά, κατά την διάρκεια των τεσσάρων ωρών κάνοντας την διαδρομή μου ευχάριστη .Θαύμασα μία διαφήμιση κολλημένη σε μία πόρτα στον Άγιο Ανδρέα για σπιτίσια αυγά. Η φαντασία μου έπλασε αμέσως μία εικόνα με πολλά καλάθια στο χολ, σαλόνι και κουζίνα με κότες να κακαρίζουν νευρικά επειδή τα πλήθη αργούν να αγοράσουν τα αυγά τους. Τελικά έφτασα στον προορισμό των ολιγοήμερων διακοπών μου. ¨Έτρεξα αμέσως στην ακτή και έκανα το πρώτο μου μπάνιο στην πεντακάθαρη θάλασσα. Ανείπωτη χαρά, μεγάλη χαλάρωση και κυρίως ευχαρίστηση ότι τα κατάφερα. Έφτασα σε ένα πολλά υποσχόμενο μέρος με απίστευτη ομορφιά, ειδικό για πνευματική ξεκούραση και γαστρονομική απόλαυση. Χάρηκα που έφτασα στην δική μου Αρκαδία όπου θα ζούσα μοναδικές εμπειρίες.

Ποιητές σαν το Βιργίλιο και τον Γκαίτε και ζωγράφοι σαν τον Πουσέν και τους Προραφαηλίτες, έχουν καταπιαστεί με την Αρκαδία. Οι περιηγητές δεν μπορούσαν να λάβουν αυτόν τον τίτλο, αυτήν την ιδιότητα, αν δεν εξερευνούσαν την Αρκαδία. Βασιλείς όπως οι Καρλομάγνοι και πάπες και πριγκίπισσες θέλησαν να συσχετιστούν γενεαλογικά Αρκάδες. Άνθρωποι όπως ο Μπάυρον και ο Θερβάντες θυσίασαν τη ζωή τους ή την υγεία τους στην επανάσταση, φλεγόμενοι από ένα και μόνο πάθος: το αρκαδικό ιδεώδες.Et in Arcadia Ego” ζωγράφισε ο Nicolas Poussin τον δέκατο έβδομο αιώνα. Ο πίνακας απεικονίζει μία βρύση με τρείς βοσκούς γύρω και μία μούσα. Στο Λούβρο. Η σκιά ενός βοσκού θυμίζει πολύ τον Χάρο με το δρεπάνι του σε φάση αναμονής. ¨Όμορφη η Αρκαδία ,ιδανική και μοναδική όμως τι κρύβει; Μία υπενθύμιση του τι μας περιμένει στο τέλος; Τι είναι στην πραγματικότητα η Αρκαδία; Μια υπερτιμημένη έννοια στο μυαλό των ποιητών και ζωγράφων του περασμένου αιώνα; Τι αντιπροσωπεύει η Αρκαδία για την ανθρωπότητα; Γνώση, αξιοπιστία, ησυχία, φιλία, οικογένεια, χαρά ,αγάπη ολοκλήρωση ,αθανασία ,αυτογνωσία.

¨Όλοι κάνουμε κάποτε ένα ταξίδι που κρύβει την έκπληξη ανεύρεσης της Αρκαδίας όμως πολλοί διστάζουμε να τον πραγματοποιήσουμε. Διανύουμε άτολμα αυτή την διαδρομή ανήξεροι κρατώντας επιφυλάξεις για το φινάλε. Ελπίζουμε πολλά ;Φτάνουμε στο τέλος και δυστυχώς ανακαλύπτουμε ότι εγκαταλείπουμε αυτό το μάταιο κόσμο χωρίς να έχουμε ερευνήσει την ζωή μας και χωρίς την επίγνωση της Αρκαδίας. Η διαδρομή είναι ευχάριστη αλλά κρύβει δεσμεύσεις, συμβιβασμούς, σχέσεις ανεκπλήρωτου έρωτα, έλλειψη εμπιστοσύνης, στρές, θλίψης, απογοήτευσης, αποτυχημένης επαγγελματικής καριέρας η πιο απλά ανακαλύπτουμε ότι ζούμε χωρίς να βιώσουμε την ομορφιά της ζωής μας; Θέλεις να ζήσεις στην Αρκαδία; Αξίζει ή είναι ανέφικτο όνειρο; Πόσο υπεύθυνα θα την αναλάβεις ή θα την αναβάλεις την διαδικασία ; Είσαι αποτυχημένος επειδή αντιμετώπισες πολλές δυσκολίες που σε λύγησαν; Είσαι αδύναμός ή δεν είχες το κουράγιο να ακολούθησες το όνειρο; Σου φταίνε οι καταστάσεις που εσύ δεν εκπλήρωσες τον προορισμό σου; Η Αρκαδία είναι ο σκοπός σου για την απόλυτη ευτυχία και κυρίως την αυτογνωσία. Πόσο πάλεψες, πόσο διεκδίκησες την δική σου Αρκαδία; Πότε θα ανακαλύψεις ότι η Αρκαδία ήταν δίπλα σου ενώ εσύ την έψαχνες μακριά;

Δυο Γερμανοι τόσο διαφορετικοί

Του Τάσου Παππά

Ο κ. Σόιμπλε, στη συνέντευξή του στο «Βήμα» (21-7-2013) στον συνάδελφο Α. Αθανασόπουλο, απαντώντας στην ερώτηση «γιατί πολλοί οικονομολόγοι, διεθνείς οργανισμοί, αλλά και το ΔΝΤ αμφισβητούν τις αυστηρές πολιτικές λιτότητας;», είπε: «Η κοινή μας πολιτική δεν έχει την αφετηρία της σε κάποια αυστηρή συνταγή λιτότητας, ούτε σε κάποιο άλλο δογματικό σχήμα». Τόσα ψέματα σε λίγες λέξεις! Η κοινή μας πολιτική, λέει ο κ. Σόιμπλε. Μα, για ποια κοινή πολιτική μιλάει, όταν είναι γνωστό ότι αυτή η πολιτική επιβλήθηκε με απειλές και εκβιασμούς από το Βερολίνο στις χειμαζόμενες χώρες του Νότου και όχι μόνο; Απειλές για έξοδο από το ευρώ, εκβιασμοί πως αν δεν συνεχίσουν οι κυβερνήσεις να προωθούν τις διαρθρωτικές αλλαγές (πόσο αθώα φράση), τότε δόσεις γιοκ.

Αν η συνταγή που εφαρμόζεται δεν είναι συνταγή λιτότητας, όπως ισχυρίζεται ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, τότε μάλλον δεν αντιλαμβανόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο το περιεχόμενο των όρων που χρησιμοποιούμε. Είναι αυτό δογματικό σχήμα; Οχι, αποφαίνεται ο κ. Σόιμπλε. Απλώς πούρος νεοφιλελευθερισμός είναι, αλλά δεν το λέει.

Παρακάτω μας διαβεβαιώνει ότι «τα μέτρα στοχεύουν στην οικονομική ενίσχυση των πληγεισών χωρών». Εδώ κι αν έχουμε αντιστροφή της πραγματικότητας. Για ποια ενίσχυση κάνει λόγο; Ολα τα μεγέθη στις χώρες του Νότου έχουν ξεφύγει: η ανεργία έχει πιάσει ταβάνι σε Ελλάδα, Ισπανία, καλπάζει ακάθεκτη σε Πορτογαλία και Ιταλία, εκτινάσσεται πλέον και στη Γαλλία. Η ύφεση δεν λέει να υποχωρήσει. Εκατομμύρια Ευρωπαίοι «συνωστίζονται» κάτω από το όριο της φτώχειας. Τα συστήματα πρόνοιας αποψιλώνονται. Οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες.

Κι ας έχουν δώσει τα πάντα οι υποταγμένες κυβερνήσεις: και κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, και διευκολύνσεις στους επιχειρηματίες να απολύουν ελεύθερα τους εργαζόμενους, και γενικευμένη μερική απασχόληση, και ωράρια κατά πως βολεύει τους βιομηχάνους, και ιδιωτικοποιήσεις. Εχουν κάνει «οι κυβερνήσεις εθνικής σωτηρίας» –έτσι αυτοαποκαλούνται– ό,τι περνάει από το χέρι τους για να δημιουργήσουν κοινωνίες του 1/3. Το μοντέλο της διάσωσης, πάντως, δεν «τσουλάει». Ο κ. Σόιμπλε όμως επιμένει: «Δεν είμαστε δογματικοί».

 

Την ίδια στιγμή, ένας άλλος Γερμανός (διαφορετικής κλάσης και κύρους αυτός), ο φιλόσοφος Γιούργκεν Χάμπερμας, υποστηρίζει στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (20-7-2013) και στον Τ. Τσακίρογλου κάτι, το οποίο προφανώς θα ενοχλήσει τον κ. Σόιμπλε και τους γκουρού του νεοφιλελευθερισμού: «Η Γερμανία και τα άλλα λεγόμενα κράτη-μέλη θα έπρεπε, έναντι του μακροπρόθεσμου ιδίου συμφέροντός τους, να δεχθούν βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα αναδιανεμητικά αποτελέσματα εις βάρος τους… Το κλειδί δεν είναι η διά πιστώσεων χρηματοδοτούμενη μετακύλιση των προβλημάτων στις πλάτες των χωρών που μαστίζονται από την κρίση».

Και οι δύο για την Ευρώπη μιλούν. Τις απόψεις τους, πάντως, τις χωρίζει χάος. Ο ένας (Σόιμπλε) έχει στο μυαλό του μια Ευρώπη με τη Γερμανία στη θέση της κυρίαρχης δύναμης και τις υπόλοιπες χώρες σε δορυφορικούς ρόλους, και ο άλλος (Χάμπερμας) οραματίζεται μια Ευρώπη πολιτικά ενωμένη, που δεν θα έχει απεμπολήσει την έννοια της αλληλεγγύης. Αν πρέπει να διαλέξουμε τον Γερμανό μας, προτιμούμε αναντίρρητα τον δεύτερο.

Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στην Εφημεριδα των Συντακτών  22-7-2013

Σατραπεία και Δημοκρατία

1612-14 The Four Continents, Peter Paul Rubens, Wien

Σατραπεία και Δημοκρατία

In Πολιτικά κείμενα on Αυγούστου 7, 2012 by Παναγιώτης Πασπαλιάρη.

Οι άνθρωποι γενικά πιστεύουν ότι τη μεγαλύτερη σημασία για την πορεία ενός τόπου έχει το ποιοι κυβερνούν. Ιστορικά είναι σήμερα αποδεκτό ότι εξίσου μεγάλη σημασία, αν όχι μεγαλύτερη έχει και το ποιοι είναι οι κυβερνώμενοι. Στην πραγματικότητα, και τα δύο αυτά υπο-ερωτήματα ανήκουν στο μεγάλο θέμα της ιστορίας που διερευνά το πώς κυβερνάται ένας τόπος σε μια δεδομένη στιγμή.
Το ερώτημα αυτό είναι κομβικής σημασίας σε μια μεγάλη κρίση, όπου η εναλλαγή των προσώπων στην εξουσία δε φτάνει. Κι αυτό γιατί το πώς κυβερνάται ένας τόπος δεν ορίζει απλώς τα όρια της ελευθερίας ή ασυδοσίας των κυβερνώντων, αλλά διαμορφώνει χαρακτήρες, αντιλήψεις, προδιαθέσεις, τον γενικό τύπο θα λέγαμε των κυβερνωμένων. Το πολίτευμα είναι το μεγάλο σχολείο (σωφρονιστήριο ενίοτε) της κοινωνίας.



1621 Fish Market, Frans Snyders, Kunsthistorisches Museum, Wien.

Η Σατραπεία
Συνηθίζουμε στη στήλη αυτή να παραθέτουμε μια ή περισσότερες ιστορικές μαρτυρίες και να ξεδιπλώσουμε τη σημασία αυτής της μαρτυρίας στο τότε και το τώρα. Το ρόλο της μαρτυρίας σε αυτή στήλη θα παίζουν και τα ιστορικά ποιήματα του Καβάφη. Μια χούφτα από αυτά, έχουν περισσότερη ιστορικά αξία, κατά τη γνώμη μας, από το συνολικό έργο φημισμένων ιστορικών. Κι αυτό γιατί μεταφέρουν κάτι που δεν μπορεί να κάνει η ιστορική έρευνα. Μεταφέρουν την ψυχή της ιστορίας και όχι τα γεγονότα.
Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται,
να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις
(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις)
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πιαίνεις στον μονάρχην Αρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες, και τέτοια.
Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει,
τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,
τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε,
την Αγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.
Αυτά πού θα στα δώσει ο Αρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία,
και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις;

1481-2 La Primavera(Spring) Botticelli Filipepi, Uffizi Gallery

Το πολίτευμα ως τρόπος αυτοεξέτασης και βελτίωσης
Η ευτυχής συνύπαρξη ή ανάγκη συνύπαρξης των ανθρώπων που έφτιαξαν την πρώτη και τελευταία απόπειρα δημοκρατίας στην ανθρώπινη ιστορία, ο σοφιστής Πρωταγόρας, ο Εφιάλτης, ο Αναξαγόρας, ο Περικλής, η Ασπασία σύμφωνα με τα «κουτσομπολιά» του Πλάτωνα, ίσως και κάποιοι ακόμα, σκέφτηκαν ως εξής: το δίκαιο και το λογικό βρίσκεται μέσα σε όλους. Άρα πιο δύσκολα αποφασίζουν δίκαια και λογικά οι πολλοί παρά ο ένας. Αυτός ήταν ο πνευματικός σπόρος της δημοκρατίας. Το βλαστάρι του όμως που ξεφύτρωσε στην Αττική γη ήταν ακόμα πιο ενδιαφέρον. Γιατί το πολίτευμα μιας χώρας είναι πολλά πράγματα μα πρώτα και κύρια το πώς βλέπει τον εαυτό του ο κάθε πολίτης ζώντας σε αυτό.
Ξεκινώντας από αυτή την αρχή δημιουργήθηκαν οι συνθήκες που ωθούσαν το άτομο προς την αυτοβελτίωση. Αν η ποίηση του Καβάφη δε βοηθά να καταλάβει κανείς τι εννοούμε, ίσως η συμμετοχή σε ένα κοινωνικό δίκτυο ή η δημιουργία ενός blog να βοηθήσει. Ο Αθηναίος πολίτης του 5^ου και του 4^ου αιώνα αισθανόταν όπως ο ενεργός χρήστης του twitter. Γράφει κάτι και περιμένει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο τον έπαινο, την αναδημοσίευση, την επικοινωνία, τον θαυμασμό. Το μόνο που λείπει από αυτά τα μέσα για να θεωρηθούν αμεσοδημοκρατικά συστήματα είναι η οργάνωση της συζήτησης προς μία απόφαση που θα δεσμεύει τους συμμετέχοντες (αυτό θα ήταν το έργο ενός αμεσοδημοκρατικού κόμματος).
Αντιθέτως, ο σύγχρονος Ευρωπαίος πολίτης δε ζει σε μία δημοκρατία αλλά μάλλον σε κάτι ανάμεσα στην ολιγαρχία και τη μοναρχία, με πρωθυπουργό ή καγκελάριο ή πρόεδρο στο ρόλο του Αρταξέρξη. Γιατί βλέπει τον εαυτό του όχι ως συμμετέχοντα στις διαδικασίες απόφασης, αλλά σαν λήπτη αξιωμάτων, επιδομάτων, ευεργετημάτων, μισθοδοσίας. Στον κοινοβουλευτισμό ο πολίτης προσδοκά στην εύνοια της εξουσίας, και δημιουργεί μικρές ή μεγαλύτερες ομάδες για να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση. Έτσι, ο κοινοβουλευτισμός ταυτίζεται με τη σατραπεία, όπου το μέγιστο επιδιωκόμενο είναι το υλικό όφελος, ενώ στη δημοκρατία το μέγιστο επιδιωκόμενο είναι ο έπαινος, το «Εύγε».

1576 The Annuciation El Greco  .Prado. Madrid

Δημοκρατία, λόγος, επιστήμη, θέατρο, μουσική, αρχιτεκτονική
Και κάτι ακόμα προς περαιτέρω σκέψη. Το να ζεις σε πραγματικά δημοκρατική κοινωνία, να επιδιώκεις τον έπαινο σε μια φυσική ή ηλεκτρονική Αγορά, το να πασχίζεις γι’ αυτό σε όλη σου τη ζωή, σε κάνει να βρίσκεις τρόπους έκφρασης όλο και πιο πρωτότυπους όλο και πιο δημιουργικούς. Θα ανακαλύψεις από τα βάθη της ψυχής σου και της παράδοσης του λαού σου, ότι το χιούμορ και η ειρωνεία τραβά την προσοχή και επιφέρει τον έπαινο όταν γίνεται καλά. Το δράμα και ο συμβολισμός είναι επίσης ένας τρόπος για να εκφράσεις την πολιτική σου θέση. Κάπως έτσι γεννήθηκε το θέατρο στο πλαίσιο της δημοκρατικής Αθήνας.
Ακόμα περισσότερο, η ανάγκη να αρθρώσεις λόγο, να απευθυνθείς δηλαδή στη λογική των συμπολιτών σου, σε οδηγεί στην αναζήτηση και όταν η αναζήτηση αποκτά μέθοδο και πειραματική επιβεβαίωση, ονομάζεται επιστήμη. Πολύ συχνά στους λόγους τους οι Αθηναίοι ρήτορες χρησιμοποιούσαν επιστημονικές ή ψευδοεπιστημονικές απόψεις, δικές τους ή φιλοσόφων της εποχής. Επιδιώκοντας μια καριέρα δημόσιου άντρα για τα παιδιά τους οι Αθηναίοι πλήρωναν όσο – όσο για τη διδασκαλία ενός σοφιστή. Οι σοφιστές έγιναν σημαντικοί και οι καλύτεροι από αυτούς έγιναν οι πρώτοι επιστήμονες της ιστορίας. Πάνω σε αυτό το πνεύμα θεμελιώθηκε η σύγχρονη δυτική επιστήμη τα ίδια εκείνα χρόνια της άμεσης δημοκρατίας.
Η ανάγκη για βελτίωση του πολίτη και της λογικής του μέσω της παιδείας, ήταν σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις έννοια αντιληπτή από τον Περικλή και την ομάδα του. Αυτό οδήγησε κατά πάσα πιθανότητα στα «θεωρικά», τα δωρεάν δηλαδή εισιτήρια που δίνονταν στους φτωχούς πολίτες για την είσοδό τους στα θέατρα. Αυτό οδήγησε τον Περικλή στη δημιουργία του ωδείου, που πάλι σε πνεύμα άμιλλας μετέτρεπε το ρυθμό και τις ιδέες της εποχής σε στίχους και νότες, πάνω στις οποίες βασίστηκαν ίσως οι μελωδίες της δύσης. Αυτό τον οδήγησε στη σύλληψη του μεγαλειώδους προγράμματος αναστήλωσης των κτισμάτων στην Ακρόπολη, όπου δημιουργήθηκε το πρότυπο της δυτικής αρχιτεκτονικής, της συμμετρίας, της εφαρμοσμένης επιστήμης.

Peter Paul Rubens, The Consequences of War, 1638-39,
oil on canvas (Palatine Gallery, Palazzo Pitti, Florence)

Τα πιο πολλά μεγάλα γεγονότα στην ιστορία έχουν περισσότερες από μία εξηγήσεις. Η δημιουργία ταυτόχρονα του θεάτρου, της επιστημονικής μεθόδου, της ιστορίας, της φιλοσοφίας, της μουσικής παιδείας, της ρητορικής, της κλασικής αρχιτεκτονικής, στο σύνολό της, η δημιουργία της εποχής που αποτέλεσε το καταφύγιο του ανθρώπου κάθε φορά που η καταπίεση και ο σατραπισμός απειλούσε την ύπαρξή του, έχει μία εξήγηση: την άμεση, ανόθευτη, πραγματική και μοναδική Δημοκρατία.
Tweet, post, like, dislike, act democratically…

Δημοσιεύτηκε στο HOT DOC No 8

Τα πρόσωπα της βαρβαρότητας

Τα πρόσωπα της βαρβαρότητας

ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗ

Ο 90ΧΡΟΝΟΣ Εντγκάρ Μορέν δεν μιλάει πλέον για επανάσταση. Ο γάλλος φιλόσοφος προτιμάει τον πιο πολύπλοκο και αμφίσημο όρο: μεταμόρφωση.

Η προσφιλής στον Μορέν ιδέα της μεταμόρφωσης αποτελεί πηγή έμπνευσης και για την εικαστική δημιουργία. Σαλβατόρ Νταλί, «Η μεταμόρφωση του Νάρκισσου». Οπως εξηγεί σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στο ιταλικό περιοδικό «L' Espresso»: «Η επανάσταση θέλει να κάνει το παρελθόν tabula rasa και να δώσει μια νέα αρχή, ενώ σχεδόν πάντα έχει άσχημη κατάληξη. Η μεταμόρφωση αντίθετα σημαίνει να σκεφτόμαστε το καλό ολόκληρης της ανθρωπότητας σε συνέχεια με το παρελθόν. Εγώ τάσσομαι υπέρ αυτής της λύσης». Ο Μορέν θίγει το πρόβλημα της αμφισημίας της ιστορίας: «Ας σκεφτούμε την παγκοσμιοποίηση. Είναι το χειρότερο αλλά και το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να μας συμβεί. Δεν μπορούμε να βλέπουμε από τη μια μεριά όλο το καλό και από την άλλη μόνο το κακό. Στην ιστορία το καλό συχνά υπήρξε αιτία του κακού».
Σύμφωνα με τον Μορέν, από αυτόν τον κίνδυνο μπορούμε να προστατευθούμε με την οικολογία της δράσης: «Κάθε δράση που αναλαμβάνουμε, ακόμα και με τις καλύτερες προθέσεις, σε ένα ορισμένο σημείο προσκρούει στις δεδομένες ιστορικές και κοινωνιολογικές συνθήκες. Εκεί είναι που μπορεί να ξεφύγει από τον έλεγχό μας και να αντιστραφεί το νόημά της. Οφείλουμε να έχουμε επίγνωση του ότι κάθε απόφαση είναι ένα στοίχημα και ότι μόνον μια ορισμένη στρατηγική επιτρέπει τη διόρθωση των πιθανών λαθών της δράσης που βρίσκεται σε εξέλιξη». Ο σεισμός της Λισαβόνας το 1755 υπήρξε ένας σταθμός για τη δυτική φιλοσοφία. Σηματοδότησε μια στροφή στη σκέψη του Διαφωτισμού. Εξηγεί ο Μορέν: «Μόνον οι καταστροφές μάς επιτρέπουν να συνειδητοποιήσουμε τα θεμελιώδη προβλήματα. Οι σεισμοί, τα τσουνάμι μάς δείχνουν τις σοβαρές απειλές που επικρέμανται πάνω στη βιόσφαιρα. Αρκεί να σκεφτούμε την Ιαπωνία σήμερα. Κατανοήσαμε ότι η απόλυτη ασφάλεια είναι ένας μύθος. Και η πυρηνική ενέργεια, από την ίδια της την οργάνωση, είναι μια μορφή οικονομικού ολοκληρωτισμού: δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς τη μυστικότητα, η οποία ευνοεί την υπερβολική εξουσία των λόμπι». Στο ερώτημα «τι είναι το κακό;», ο γάλλος φιλόσοφος δίνει την ακόλουθη απάντηση: «Είναι η ανθρώπινη βαρβαρότητα. Η οποία όμως έχει διάφορες μορφές. Εχει ένα παλιό πρόσωπο: πόλεμος, σύγκρουση, κυριαρχία, εκμετάλλευση, βασανιστήρια, περιφρόνηση, ταπείνωση. Η δική μας σύγχρονη βαρβαρότητα είναι αντίθετα τεχνο-οικονομική.
Βασίζεται στον υπολογισμό και στο κέρδος.

Από τις ανθρώπινες ιδιότητες αναγνωρίζει μόνον εκείνες που μπορούν να μετρηθούν, να καταγραφούν με αριθμούς, παραγνωρίζοντας το βάθος της ανθρώπινης φύσης: την αγάπη, το μίσος, τη χαρά, τη θλίψη. Μερικές φορές τυχαίνει να συμμαχήσουν τα δύο είδη βαρβαρότητας. Η πρώτη συνένωση εκδηλώθηκε στο Αουσβιτς, όπου η εξόντωση εβραίων και Τσιγγάνων έγινε με βιομηχανικές μεθόδους. Προσοχή όμως, το δυναμικό του κακού βρίσκεται μέσα στον καθένα μας».
Ποιος ευθύνεται, όμως, που ο κόσμος μοιάζει να βαδίζει σήμερα προς μιαν Αποκάλυψη; «Ευθύνεται μια μυθολογία: εκείνη της νεοφιλελεύθερης οικονομίας, που είναι η άλλη όψη του μύθου του κομμουνισμού. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που νομίζουν ότι η φιλελεύθερη οικονομία είναι η πραγματικότητα. Δεν είναι αλήθεια, είναι μόνον ιδεολογία. Δεν είναι καν μια θεωρία της αγοράς, επειδή σήμερα δεν υπάρχουν πλέον κανόνες και δεν υπάρχει πλέον ανταγωνισμός, αλλά μόνον κερδοσκοπία και κέρδη χωρίς όρια. Αν δεν τους τεθεί φραγμός θα βρεθούμε στον προθάλαμο της καταστροφής. Στο ερώτημα "ποιοι είναι οι δημιουργοί της Αποκάλυψης;" απαντώ αναφέροντας μια φράση του συναδέλφου μου Αλέν Τουρέν: "Ο χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός τέθηκε πάνω από την ανθρωπότητα. Τώρα χρειάζεται να τον εκτοπίσουμε".
Η χρηματοπιστωτική κερδοσκοπία έγινε ένας εχθρός της ανθρωπότητας. Προσθέτω: σήμερα είμαστε σε μια κριτική φάση, στην οποία χρειάζεται να ξανασκεφτούμε και να δημιουργήσουμε μια πολιτική αναγέννηση. Προτείνω να αντλήσουμε ιδέες από τις τρεις κληρονομιές: την ελευθεριακή για την αυτονομία του ατόμου, τη σοσιαλιστική για να βελτιώσουμε την κοινωνία, την κομμουνιστική για να δημιουργήσουμε την κοινότητα. Αυτές οι κληρονομιές διαχωρίστηκαν, αποστεώθηκαν, εκφυλίστηκαν. Σήμερα οφείλουμε να επιστρέψουμε στις πηγές τους και να αναγεννήσουμε τα πάντα. Μπορούμε να βοηθηθούμε από την αποκλίνουσα και περιθωριακή σκέψη.

Η ανθρωπότητα άλλαξε πολλές φορές την πορεία της χάρη σε ανθρώπους από πρώτη άποψη περιθωριακούς: τον Βούδα, τον Ιησού και τον Μωάμεθ. Ακόμα και η δημοκρατία κινδύνεψε να μην γεννηθεί: αν η περσική αυτοκρατορία είχε νικήσει την Αθήνα στον πέμπτο αιώνα. Γεννημένη σε μια μικρή ελληνική πόλη, αναπτύχθηκε έπειτα και έγινε μια πολύ σημαντική σύγχρονη δύναμη. Αλλά και οι σύγχρονες επιστήμες γεννήθηκαν από πνεύματα απόβλητα από την κοινωνία του 17ου αιώνα: τον Γαλιλαίο, τον Μπέικον και τον Καρτέσιο. Ο σοσιαλισμός γεννήθηκε από τις ιδέες ενός διανοούμενου αγνοημένου από όλα τα πανεπιστήμια και από τις μεγάλες προσωπικότητες της εποχής, του Μαρξ. Εγώ αποκαλώ "πολιτική της ανθρωπότητας και πολιτική του εκπολιτισμού" εκείνη που θέτει το πρόβλημα της σωτηρίας της βιόσφαιρας. Αύριο θα υπάρξουν κινήματα ικανά να αναπτύξουν αυτές τις ιδέες. Ο Αντρέ Ζιντ έγραψε: "Υπάρχουν αυτοί που λένε ότι πρέπει να αλλάξουμε την κοινωνία και εκείνοι που θεωρούν αντίθετα ότι πρέπει να αλλάξουμε τους εαυτούς μας ως πρόσωπα". Σύμφωνοι. Αλλά για να αλλάξουμε τους εαυτούς μας πρέπει να αλλάξουμε και τις δομές: οικονομικές, διοικητικές, τον τρόπο κατανάλωσης, τη γεωργία. Μια μεταβολή συντελείται ήδη σήμερα. Στη Γαλλία επιστρέφει το συνεταιριστικό κίνημα, στην Ευρώπη υπάρχουν ομάδες δίκαιου εμπορίου που παλεύουν ενάντια στους κερδοσκόπους μεσάζοντες. Είναι τα πρώτα παραδείγματα του νέου, που μπορεί να σηματοδοτήσει τη μεταμόρφωση» (...).

Μια ιστορία για επιλογές διεξόδων

Check out this SlideShare Presentation: Η χώρα μπορεί να μοιάζει με μια κόρη.Η λαϊκή σοφία της ανατολής εμπλουτισμένη από κινεζικές εντυπωσιακές φωτό. Η ιστορία για δυό βότσαλα μεταγλωττισμένη.

A story about two pebbles

View more presentations from Dennis Labadarios.

Ο καθ. Θεοδόσης Π. Τάσιος για την ηθική στη πολιτική

. Κατα την αντίληψη του γράφοντος, αυτό που λέμε «ηθική» συμπεριφορά συνδέεται πιθανότατα με δύο, αλληλένδετους άλλωστε, σκοπούςπου υπηρετούν το Είναι (την Αυτοσυντηρησία καί την Αυτοεπιβεβαίωσή-μου): Δηλαδή συνδέεται αφενός με την Αλληλεγγύη (προϋπόθεση για την πρακτική επιβίωση της Ομάδας), και αφετέρου με την Συμπάθεια (την υποστασιακή ανάγκη να δομώ και να συντηρώ ενα Εγώ, καθρεφτιζόμενος στα μάτια του Αλλου). Αν νοιώθουμε την ανάγκη να αποπειραθούμε μιαν αποσαφήνιση της έννοιας της ηθικότητας (μιαν ενδεχόμενη ελάφρυνση απο μυθοποιητικά χαρακτηριστικά. Οπως το «μυστικό χάρισμα που δόθηκε στον άνθρωπο να διακρίνει το καλό απ΄ το κακό». Ή, όπως ο ορισμός της ηθικότητας ως «υπακοής στις δείνα εντολές»- θρησκευτικής συνήθως προελεύσεως…), τότε η ως άνω διττή λειτουργία του Ηθους, μπορεί ν΄ αποτελέσει κι ενα χρήσιμο εργαλείο για την κατανόηση των κοινωνιών των ανθρώπων καί των ζώων.

Σημειωτέον οτι η θεώρηση αυτή δέν αντιφάσκει με την εξελικτική ερμηνεία της ηθικής, αφού αναγνωρίζει την ισχυροποίηση της Ομάδας χάρις στην «ηθική» συμπεριφορά των μελών-της (και επομένως την απόκτηση σπουδαίου πλεονεκτήματος στον εξελικτικό ανταγωνισμό- για να επιβιώσουν τελικώς μόνον εκείνες οι Ομάδες των οποίων τα μέλη νοιώθουν αυτήν την ηθική). Η διττή ερμηνεία την οποία ακολουθούμε, προσθέτει απλώς άλλο ένα κίνητρο ηθικής συμπεριφοράς (κίνητρο για την ικανοποίηση και μιας άλλης κατηγορίας υπαρξιακών αναγκών)- χωρίς καθόλου να αρνείται την πρώτη ερμηνεία.

Ανάλογα, η ως άνω διττή ερμηνεία δέν αντιφάσκει ούτε και προς την ιδεαλιστική άποψη της «ικανότητας του Ανθρώπου να ακολουθεί το Αγαπάτε Αλλήλους»: Πράγματι, η δεύτερη λειτουργία του ήθους την οποία υποθέτουμε εδώ, υποδεικνύει το άμεσο υποστασιακό κέρδος που έχεις όταν συμπάσχεις με τον Πλησίον σου. Με αυτά τα δεδομένα, σ΄ αυτά που ακολουθούν θα αποδίδομε τον όρο «ηθικό» σε κάθε χαρακτηριστικό συμπεριφοράς ζώων ή ανθρώπων το οποίο θα αντικρίζει μιάν απ΄ τις δυό ή αμφότερες τις λειτουργίες του ηθικού ενεργήματος τις οποίες διατυπώσαμε στην αρχή αυτής της παραγράφου.

Ελλάδα- Γερμανία 1-0 Τελικός Φιλοσόφων.

Δέκα βιβλία που συντάραξαν τον κόσμο τα τελευταία 500 χρόνια

ΔΕΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΡΑΞΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΤΟΥ Ε. ΧΕΝΡΙ
(Μετάφραση και επεξεργασία από Α. Παυλικκά)
«Δος μου τόπο να σταθώ και τη γη θα κινήσω»-Όταν ο Αρχιμήδης κατέπλησσε τους αρχαίους Έλληνες μ’ αυτά τα λόγια, σκεφτόταν την ανακάλυψη των νόμων της μηχανικής. Σήμερα ξέρουμε πως μπορούμε να «κινήσουμε» τον κόσμο, χωρίς κανένα γιγαντιαίο μοχλό. Στα ράφια των βιβλιοθηκών βρίσκονται μερικά βιβλία τα οποία στο δεδομένο χρόνο τα κατάφεραν.
Η ιστορία πραγματικά απέδειξε ότι μερικά βιβλία μπορούν ν’ αλλάξουν τη μοίρα του ανθρώπου, να την αλλάξουν σε πιο μεγάλο βαθμό απ’ ότι τα πραξικοπήματα και οποιεσδήποτε μεταρρυθμίσεις.
Ένας μοναδικός τόμος προοδευτικής συγκεντρωτικής σκέψης μπορεί να επιδράσει στην εξέλιξη των γεγονότων περισσότερο απ’ ότι οι νικηφόρες εκστρατείες δεκάδων στρατηλατών. Ο μεγαλοφυής ποιητής μπορεί να γίνει πιο δυνατός και από ένα δικτάτορα, ένας μεγάλος επιστήμονας μπορεί ν’ αφήσει πιο βαθιά ίχνη απ’ ότι μια μεγάλη αυτοκρατορία, ένας επαναστατικός στοχαστής μπορεί να επιδράσει στις πλατιές μάζες περισσότερο απ’ όλα τα άρχοντα κόμματα μαζί.
Είναι πολλά τα βιβλία που εμφανίστηκαν από τον καιρό της ύπαρξης του ανθρωπίνου πολιτισμού, βιβλία τα οποία βοήθησαν στην «κίνηση» του κόσμου και άλλαξαν την όψη της εποχής; Πιθανό να μην είναι και τόσα πολλά.
Αν αφήσουμε κατά μέρος τα μεγάλα λογοτεχνικά έργα και περιοριστούμε στα επιστημονικά-φιλοσοφικά και πολιτικά έργα θα δούμε ότι θα μπορούσαν να χωρέσουν σ’ ένα μικρό ράφι.
Ας προσπαθήσουμε να συντάξουμε κατά προσέγγιση ένα κατάλογο αυτών των βιβλίων έστω των τελευταίων 500 χρόνων.
...Έτος 1516. Η παλιά φεουδαρχική Αγγλία , το νησί των βαρώνων, των θαλασσοπόρων και των φτωχών γεωργών. Στον θρόνο ο βασιλιάς Ερρίκος ο 8ος ο οποίος θανάτωσε όλες τις γυναίκες του. Το κράτος στα χέρια της δεσποτικής αριστοκρατίας, η πνευματική ζωή στα χέρια των επισκόπων και των μοναχών.
Στις άλλες χώρες το φεουδαρχικό σκότος είναι ακόμα πιο πυκνό. Στη Ρωσία εξουσιάζει ο πατέρας του Ιβάν του Τρομερού. Ο φιλοσοφικός κόσμος ακόμα δεν είχε ξυπνήσει. Οι άνθρωποι εργάζονται για τους Κυρίους, βασανίζονται και πιστεύουν πως μπορούν να βρουν την ευτυχία μόνος τη μετα θάνατο ζωή. Σχεδόν κανένας δεν σκέφτεται πώς μπορούν οι άνθρωποι να ζήσουν αλλοιώς. Δεν υπάρχουν ακόμα εφημερίδες, ορθή επιστήμη, οργανωμένα πολιτικά κόμματα.
Αυτή την εποχή ξαφνικά εμφανίζεται το βιβλίο με τον μακρύ τίτλο «Χρυσό βιβλίο, τόσο ωφέλιμο, όσοι και διασκεδαστικό για την καλύτερη διοίκηση του κράτους και για το νέο νησί Ουτοπία».
Ο δημιουργός δεν είναι ούτε ποιητής ούτε συγγραφέας, αλλά αυλικός, με το όνομα Τόμας Μουρ.
Στο βιβλίο παρουσιάζει κάποια χώρα-θαύμα όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι. Οι κάτοικοι της Ουτοπίας δουλεύουν 6 ώρες την ημέρα, δεν ξέρουν τι θα πει φτώχεια, μοιράζουν τα αγαθά σύμφωνα με τις ανάγκες τους και διοικούν οι ίδιοι. Στον ελεύθερο τους χρόνο ασχολούνται με τις επιστήμες και την τέχνη. Ιδιωτική ιδιοκτησία δεν υπάρχει, η μόρφωση είναι προσιτή σε όλους κανένας δεν εκμεταλλεύεται και δεν καταπιέζει τον άλλο. 500 χρόνια από την εποχή μας η μεγαλοφυΐα του άγγλου ονειροπόλου προβλέπει την κομμουνιστική κοινωνία.
Το βιβλίο του Μουρ ποτέ δεν θα σβήσει από τη μνήμη των ανθρώπων. Ακόμα 100 χρόνια μπροστά και θα μπορεί να βοηθά αυτούς οι οποίοι θέλουν ν’ αλλάξουν τον κόσμο. Όμως ο Μουρ αυτό δεν μπόρεσε να το κάνει. Ο βασιλιάς Ερρίκος τον αποκεφαλίζει 13-4-1534 και η Αγγλία σιωπά. Ο χρόνος του πολιτικού Αρχιμήδη ακόμα δεν ήλθε. Η λέξη «Ουτοπία» σημαίνει «το μέρος που δεν υπάρχει». Η ιδέα, η οποία δεν καταλύει την παλιά τάξη, μένει όνειρο.

Μόνο ένα τέταρτο του αιώνα μετά, βγαίνει ένα βιβλίο, το οποίο επιτίθεται κατά της άρχουσας τάξης από την άλλη πλευρά: όχι από το έδαφος του φανταστικού νησιού, αλλά από την προστασία του ουρανού. Το έργο του Πολωνού αστρονόμου Καπέρνικου «Για τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων» το οποίο δημοσιεύτηκε το 1543 έδωσε θανάσιμο κτύπημα στη σχολαστική αστρονομία, η οποία κυριαρχούσε την εποχή εκείνη. Ο Κοπέρνικος αποδεικνύει μόνο ότι η γη γυρίζει πέριξ του ηλίου και όχι ο ήλιος πέριξ της γης.
Στα κεφάλια της άρχουσας τάξης η ανακάλυψη αυτή έρχεται σαν σεισμός. Γκρεμίζονται το σύστημα του Πτολεμαίου και πολλές θρησκευτικές αντιλήψεις για τη δημιουργία του κόσμου.
Απ’ αυτή τη στιγμή, η επιστήμη χωρίζεται από την εκκλησία και αντιπαρατάσσεται σ’ αυτήν. Το βιβλίο του Κεπέρνικου όχι μόνο σείει τον πνευματικό θρόνο των Ρωμαίων πάπων αλλά και οπλίζει αυτούς που σύντομα θα προχωρήσουν προς την κοινωνική και πολιτιστική ανταρσία ενάντια στην άρχουσα τάξη.
Ο επαναστατικός μοχλός κατασκευασμένος από τον φτωχό Πολωνό επιστήμονα (τόσο φτωχός ήταν ο Κοπέρνικος που τα εργαλεία του τα έφτιαχνε με τα ίδια του τα χέρια) είναι όχι λιγότερο φοβερός απ’ ότι ο μοχλός του ουτοπιστή Μουρ.
Όμως αυτή την εποχή δεν μπορούν να κυριαρχήσουν ούτε ο ένας ούτε ο άλλος.
Ακόμα ένα αιώνα μετά, αυτό επιβεβαιώνεται κι’ από την τύχη του δημιουργού του Τρίτου Βιβλίου. Όταν ο φλωρεντιανός φυσιοδίφης Γαλιλαίος, ο οποίος ανακάλυψε νέους νόμους κίνησης των σωμάτων και εφεύρε το μικροσκόπιο το 1632, εκδίδει το έργο του «Διάλογος για τα δύο βασικότερα συστήματα του κόσμου του Πτολεμαίου και του Κοπέρνικου», οι σύγχρονοι του ακόμη δεν καταλαβαίνουν ότι το βιβλίο του Γαλιλαίου έχει πιο μεγάλη σημασία απ’ όλα τα άλλα γεγονότα που γίνονται στον κόσμο.
Όταν όμως η Ιερά Εξέταση συλλαμβάνει το Γαλιλαίο και το διατάσσει να πέσει στα γόνατα του, να αρνηθεί την αίρεση του, τότε ο επιστήμονας αναγκάζεται να υπακούσει. Ο συσχετισμός των δυνάμεων στη γη ακόμη δεν είναι με το μέρος των μεγαλοφυϊών στοχαστών.
Τα λόγια του Γαλιλαίου «Και όμως κινείται» δεν πεθαίνουν. Όμως τον 17ο αιώνα νικά η Ιερά Εξέταση.
... Έτος 1662. Στο κελάρι του σπιτιού σε μια από τις πιο φτωχές συνοικίες του ΄Άμστερνταμ κάθεται ένας ήσυχος εξουθενωμένος άνθρωπος γυαλίζοντας τις οπτικές διόπτρες. Έξω από το παράθυρο μαίνεται το πλήθος, κραυγάζοντας κατάρες. Μια πέτρα σπάζει το παράθυρό. Ο άνθρωπος σηκώνεται, πηγαινοέρχεται στο δωμάτιο και χωρίς να σκέφτεται τι γίνεται έξω γράφει:
«-η φύση- αιτία της ιδίας». Λόγια τα οποία θα γίνουν η βάση της υλιστικής σκέψης.
Είναι ο Σπινόζα, φτωχός φιλόσοφος, καταραμένος από την εβραϊκή κοινότητα του Άμστερνταμ για αθεϊσμό. Κερδίζοντας μερικά γρόσια την ημέρα για τη διατροφή του, γράφει την πραγματεία «Ηθική» στην οποία υποστηρίζεται ότι στον κόσμο δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορούμε να το κατανοήσουμε και ότι στον άνθρωπο όλα είναι προσιτά αφού το λογικό του συνέχεια τελειοποιείται. Μετά από 200 χρόνια ο Μαρξ και ο ΄Εγκελς θα βασισθούν πάνω σε μερικές θέσεις του Σπινόζα. Οι σκέψεις του φτωχού φιλόσοφου θεμελιώθηκαν πάνω σε γεωμετρική σειρά, σαν να σκέφτεται ή να γράφει μια αφηρημένη μαθηματική μονάδα, τα συμπεράσματα του όμως είναι βαθιά και ανθρώπινα, ο Σπινόζα υποστηρίζει το δίκαιο και το δημοκρατικό σύστημα.
Παίρνουμε από το ράφι ακόμα ένα μεγάλο βιβλίο, το οποίο γράφτηκε κι’ αυτό στην ίδια περίοδο (17ος αιώνας) «Μαθηματικές αρχές της φιλοσοφίας» του Νεύτωνα. Από αυτή την έρευνα, που χάραξε το δρόμο της βιομηχανικής επανάστασης, αρχίζει η εποχή της κλασσικής μηχανικής. «Δεν συνδυάζω υποθέσεις» ανακοινώνει ο Νεύτων, ανοίγοντας τον νόμο της παγκόσμιας έλξης, δημιουργώντας την επιστημονική θεωρία του φωτός, επεξεργαζόμενος τους διαφορικούς και ολοκληρωτικούς λογισμούς. Υπήρξε ένας από τους πιο μεγάλους άνδρες της Αγγλίας.
... Έτος 1816. Η εποχή της ήττας του Ναπολέοντα στο Βατερλό. Η παλαιά τσιφλικάδικη Ευρώπη αναπνέει. Της φαίνεται πως με το «περιστατικό» της Μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης και τα επακόλουθα της, τελείωσε για πάντα και τώρα μπορεί χωρίς κινδύνους να γυρίσει τον πλανήτη πίσω. Αυτή την εποχή εμφανίζεται το βιβλίο του καθηγητή του πανεπιστημίου Γκεϋντελμπερσκυ, Χέγκελ, με το όνομα «Η επιστήμη της λογικής», προκαλώντας επανάσταση στη φιλοσοφία.1811-1816. Ο Χέγκελ για πρώτη φορά βάζει στην ημερήσια διάταξη τα βασικά προβλήματα της διαλεκτικής-ο αγώνας των αντιθέσεων σαν πηγή της ανάπτυξης και της κίνησης, μετάβαση των ποσοτικών αλλαγών σε ποιοτικές, η αλματώδης ανάπτυξη και άλλα.
Ένα μέρος των θέσεων αυτών μπαίνουν στη σύνθεση της Μαρξιστικής Επιστήμης.
Όμως ο ίδιος ο Χέγκελ όχι μόνο δεν συμβάλλει στην επαναστατική μεταβολή της κοινωνίας, αλλά τη σπρώχνει πιο πίσω: ιδανικό του μένει η πρωσική μοναρχία.
Τέσσερις δεκαετίες μετά, ακόμα ένα βιβλίο προκαλεί θύελλα σε ολόκληρο τον κόσμο. Η μελέτη του Ντάρβιν «Η Γένεση των ειδών», η οποία εξηγά με ποιο τρόπο ο άνθρωπος προήλθε από την εξέλιξη των ζωντανών οργανισμών, βάζει την αρχή της σημερινής βιολογίας. Ο Μάρξ γράφει στον ΄Εγκελς: «Αυτό το βιβλίο είναι η βάση για τις δικές μας απόψεις».
Το ιδεολογικό κτίριο της αστικής κοινωνίας δοκιμάζεται ακόμα μια φορά. Ακόμα τον επόμενο αιώνα στην Αμερική, θα δικάζουν ανθρώπους που υποστηρίζουν τις απόψεις του Ντάρβιν. Αλλά ο ίδιος ο Ντάρβιν, ο οποίος δεν ανατρέπει τον δημιουργό του Αδάμ και της Εύας, μένει μόνο ένας μετριοπαθής φιλελεύθερος άγγλος.
Ακόμα μια δεκαετία και στη σκηνή βγαίνει ο πραγματικός Αρχιμήδης, ο οποίος σχεδιάζει όχι στην άμμο, αλλά στο ζωντανό «ιστό» της κοινωνίας. Απ’ αυτή την ίδια την Αγγλία εκτοξεύεται «το πιο φοβερό βλήμα στις κεφαλές των αστών».
Έτσι ο ίδιος ο συγγραφέας του «Κεφαλαίου» καθορίζει τη σημασία του βιβλίου, το οποίο επιδρά στην πορεία της παγκόσμιας ιστορίας περισσότερο απ’ όλα τα προηγούμενα βιβλία. Ο Κάρλ Μάρξ λαμβάνει υπόψη του ότι έκαναν οι προηγούμενοι προοδευτικοί διανοητές, ενώ κάνει γιγαντιαίο άλμα προς τα μπρος: Αρχίζει την προετοιμασία για την επαναστατική μεταβολή της κοινωνίας και όχι μόνο των ιδεών της. Το «κεφάλαιο» δεν είναι πια ουτοπία όπως του Μουρ, ούτε επίθεση κατά της εκκλησίας όπως του Κοπέρνικου, ούτε «γεωμετρική ηθική» όπως του Σπινόζα, και ούτε «απόλυτος ιδέα» όπως του Χέγκελ, αλλά σύνθημα για λαϊκή επανάσταση.
... Έτος 1916. Η Ευρώπη καίγεται στις φλόγες του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου. Σκοτώνονται εκατομμύρια άνθρωποι. Φαίνεται πως η ανθρωπότητα πήρε το δρόμο της αυτοκαταστροφής και πως οι προσπάθειες των μεγαλοφυϊών διανοητών θα μείνουν άκαρπες.
Σ’ αυτές τις συνθήκες βγαίνει το βιβλίο «Οι βάσεις της γενικής θεωρίας της σχετικότητας» το οποίο γράφτηκε από τον Αλμπερτ Αϊνστάϊν και είναι η συμπλήρωση της έρευνας του για την ειδική θεωρία της σχετικότητας.
Αυτό το έργο θα γίνει για τη φυσική ότι το «Κεφάλαιο» για την οικονομία και πολιτική. Θα ανοίξει τον δρόμο για την μεγάλη επιστημονικοτεχνική επανάσταση του 20ου αιώνα.
Ο Αϊνστάιν δημιουργεί νέα θεωρία του χώρου, του χρόνου και της βαρύτητας, επεξεργάζεται τη θεωρία των κβάντα του φωτός, γίνεται προάγγελος της ατομικής και κοσμικής εποχής. Με το έργο του ο μεγάλος αυτός επιστήμονας βοηθά τους ανθρώπους να βρουν νέες πηγές ενέργειας και νέους τρόπους αλλαγής της τεχνολογίας στην παραγωγή. Όμως κοινωνικά θέματα το βιβλίο του δεν αγγίζει.
Πήραμε ήδη 9 βιβλία, τα οποία έπαιξαν ιστορικό ρόλο από το 1516 μέχρι το 1916. Αναμφίβολα με αυτή την σειρά μπορούσαμε να ονομάσουμε και άλλα έργα. Ο καθένας μπορεί να κάνει την δική του εκλογή. Αλλά έφθασε η ώρα να αναφερθούμε στο δέκατο κατά χρονολογική σειρά βιβλίο, που έγινε πραγματικό μανιφέστο για την εποχή μας .
Όταν ο Αϊνστάιν δημοσιεύει την μελέτη για τη θεωρία της σχετικότητας, στην Ελβετία γράφεται το βιβλίο το οποίο δίδει το σύνθημα της αρχής για πρακτική κοινωνική αλλαγή του κόσμου.
Στην Ζυρίχη ο Λένιν πραγματοποιεί την επεξεργασία νέας θεωρίας της σοσιαλιστικής επανάστασης, θεωρίας έτοιμης να πραγματοποιηθεί αύριο κιόλας.
Στο βιβλίο «Ιμπεριαλισμός, το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού», ο συγγραφέας δεν ασχολείται με γενικά προβλήματα της φιλοσοφίας, της κοινωνιολογίας ή της πολιτικής. Συγκεντρώνει την προσοχή του μόνο σ’ ένα θέμα: στην διάγνωση της κατάστασης του καπιταλισμού της εποχής του και στη μαρτυρία ότι έφθασε η ώρα της καταστροφής του.
Γράφει όχι απλώς ένας πολιτικός, γράφει ο στρατηγός, που με λεπτομέρειες έχει μελετήσει τη διάταξη των μετώπων στην επερχόμενη ιστορική μάχη. Η αστική Ευρώπη αυτόν το συγγραφέα σχεδόν δεν τον ξέρει. Σ’ ένα χρόνο το όνομα του θα είναι γραμμένο στην Παγκόσμια Ιστορία.
Η αξία του βιβλίου του Λένιν δεν έγκειται μόνο στο ότι είναι η συνέχεια του μεγάλου έργου του Μάρξ αλλά και στο ότι αυτό το βιβλίο είναι ο θεωρητικός πρόλογος της Οκτωβριανής Επανάστασης που άλλαξε τον κόσμο όσο καμιά άλλη επανάσταση.( Σημ. Α. Παυλικκά-Τους λόγους που κατέρρευσε το «σοσιαλιστικό σύστημα μετά από 60 χρόνια θα πρέπει να τους αναζητήσουμε αλλού και όχι στα συγγράμματα του Μαρξ και του Λένιν.)
Συνοπτικά λοιπόν τα 10 βιβλία που συντάραξαν τον κόσμο είναι:
1. «Ουτοπία», Τόμας Μουρ 1516
2. «Για τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων», Ν. Κοπέρνικος 1543
3. «Διάλογος για τα δύο βασικότερα συστήματα του κόσμου», Γαλιλαίος.1632
4. «Ηθική», Σπινόζα. 1662
5. «Μαθηματικές αρχές της φιλοσοφίας»,Νεύτων. 1713
6. «Η Επιστήμη της Λογικής» Χέγκελ. 1811-16
7. «Η γένεση των ειδών», Ντάρβιν 1859
8. «Κεφάλαιο», Μάρξ 1867
9. «Οι βάσεις της γενικής θεωρίας της σχετικότητας», Αϊνστάιν. 1916
10. «Ιμπεριαλισμός, το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού», Λένιν. 1916
ΛΕΥΚΩΣΊΑ 9.7.1983

Σχετικά

1. The Modern Library.100 best.

2. The Perfect Library.Telegraph. 110 best books.

3. The top 100 books of all time .Quardian

4. Τα 30 καλύτερα βιβλία ever.

5. Tα 100 καλύτερα βιβλία όπως τα πρότειναν 60 Ελληνες συγγραφείς.

6. Οι λίστες των Ελληνων συγγραφέων. Από 10.

Επικοινωνιακή Κλίμακα

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΚΛΙΜΑΚΑ

Δ--Το δέκα είναι του Θεού ,το μηδέν του Βελζεβούλη!
Γ---Τι μας λές ρε φίλε εγώ ξέρω το 10 το καλό των ακροδεξιών και 0 το σίγουρο των ακροαριστερών με αστεράτο το 5 των κεντρώων που όλοι τους θέλουν και όλοι τους ξεχνάνε όταν τους πάρουν την ψήφο.
Δ---Τα φαινόμενα απατούν κύριε ταιριάζει η σημειολογία αλλά για αυτούς που έχουν ανάγκη τη βαθμολόγηση, κάθε μαθητή της ζωής, κάθε επιμελητή των λαθών του θα σου ξεδιαλύνω επι τόπου το πως μετράμε τους ανθρώπους.
Γ--- Κοίτα μη πηδήξεις από κανένα παράθυρο.
Δ---Μα οι βαθμολογίες είναι στιγμιαίες ,ας πούμε τριμήνου και πρόσεξε με: Το δέκα των Θεών ,το εννιά των ποιητών το οκτώ των Κυνικών άντε και των Στωικών...
Γ---Πήρες φόρα έτσι;;
Δ---Φόρα κατηφόρα το επτά των Σοφιστών το έξη των Προφητών ,των μανιωδών διδασκάλων, το πέντε των Επικούρειων.. των fast food ανθρώπων και των αμούστακων αδιαμόρφωτων παιδιών.
Γ----Μεχρι εδώ γήινα και ουράνια πλάσματα στα υπόγεια;;
Δ---Στα υπόγεια από τέσσερα έως άσσο βάλε όλες τις διαβαθμίσεις της απατεωνιάς, όλα τα εκπεπτωκότα τάγματα αγγέλων με κορυφαίο προς τα κάτω τον ίδιο τον Διάολο τον Πρίγκηπα του σκότους εκεί που στέλνουμε για «εύκολες λύσεις»
Γ--- Γιατί τα τσαμπουνάς όλα αυτά που το πάς;;
Τσούγκρισαν τα ποτήρια ήπιαν από λίγο κρασί η τσίκνα μύριζε από το χώρο καπνιστών του μικρού ταβερνείου.
Δ--- Εσύ που θα βαθμολογούσες τον πατέρα που σκοτώνει το παιδί του, τη φύτρα του την φυσική του συνέχεια;;
Γ----Επ τι μου λές τώρα ποιός που πότε, το θέμα των ημερών είναι οι αυτοκτονίες πολιτικών προσώπων, εσύ πως το γυρίζεις στην αρχαία τραγωδία.
Δ---Είναι ένα και το αυτό καταστρέφεις τον εαυτό σου ή το σπλάχνο σου όταν έχεις μεγάλη ηθική κατάπτωση, αλλά νόμιζες άλλα η ζωή σου έβγαλε άκου μια μικρή Ικαντζίδικη ιστορία.
« Στο διάδρομο του ΙΚΑ η συνήθης βαβούρα, στη στάση του τραμ πιό συγκαταβατικά περιμένουμε τη σειρά μας. Βγαίνει ο προηγούμενος χειρουργικός ασθενής, πλακώνονται πέντε να μπούνε μαζί στη πόρτα του ιατρείου με πρώτη διαγκωνιζομένη μια σουρτούκα 65άρα με βαμμένο μαλλί και τεράστια λεκάνη. Πετάγομαι από την θέση μου, με βάσει τι βαστούν στα χέρια τους επιβάλλω την τάξη. Τα τέσσερα είναι ταχείς διεκπεραιώσεις ελεγκτικού έργου , τη βάζω στη θέση της:
«Εσείς κυρία μου τελευταία για να σας δώ καλύτερα». Όντως εντός τρίλεπτου απομονώνομαι μαζί της και ακούω το πρόβλημα. Σε λίγο ήταν λυμένο.
Ψυχοκινητικά απότοκα της κηδείας του αδελφού της σε μεγάλη πόλη της Κρήτης, μόλις επέστρεψε από κάτου και οι εκκρεμότητες υγείας μετά από μια κηδεία αποκτούν ξεχωριστή προτεραιότητα.
Πως χάθηκε ο αδελφός;; Διαβητικός που αυτοκτόνησε με φρικτό προγραμματισμένο τρόπο δέθηκε και έκανε μεγάλη δόση από την ένεση που ως τότε ήταν για αυτόν δώρο ζωής, ώς τότε. Καρφώθηκα στην καρέκλα μου άφωνος, κίνησε να φύγει. Τι τόθελα και ρώτησα. Η αίσθηση του επαπειλούμενου θανάτου το σβήσιμο της λυχνίας εγκεφάλου που γίνεται στην υπογλυκαιμία είναι απεχθέστατη αίσθηση.
Βρήκα λίγο σάλιο ,την πρόκανα.
Δ---Πως τέτοιο κακό;;
Γύρισε αυθόρμητα και χωρίς να της πω στρογγυλοκάθεται. Έψαχνε και αυτή μιαν αφορμή: «Είχε χάσει παιδί 28 χρονών λεβέντη»
«Μηχανάκια» αναρωτήθηκα φωναχτά και κούνησε το κεφάλι ένα απλό κάταγμα κνήμης-περόνης.
«Δεν πήγε καλά το χειρουργείο, καμιά επιπλοκή τόλμησα να αρθρώσω;;» Τα μάτια της ήταν βυθισμένα στο ασυνείδητο. Δυσκολευότανε ή αυτή ήθελε να μου τα πει με τα δικά της λόγια ή τώρα τα σκεφτόταν;
Καλά που δεν την αποπήρα την πριν λίγο σαματαντζού, είχε ήδη κάτσει κάτω από το πετραχήλι που ο κλάδος κέκτηται, βαρειά βασανιστική εξουσία εμπιστοσύνης.
«Δεν έγινε χειρουργείο γιατρέ, αρνήθηκε ο πατέρας, του ζήτησαν 3 φιάλες αίμα και ήταν Μάρτυρες του Ιαχωβά»
Τόπε και ξεθύμανε ένας κόμπος ξεγαντζώθηκε από μέσα της. Ηταν η σειρά μου να σιωπήσω.
«Τον έβλεπε 8 μήνες στο κρεβάτι ένα θηρίο κορμί να μαραίνεται, έκανε όλες τις επιπλοκές. Πως τούρθε τέτοια επιλογή, δεν σκέφτηκε, στο τέλος δεν άντεξε μετά τα σαράντα του παιδιού, τελειώνοντας με τα τυπικά προσευχές μνημόσυνα και τα ρέστα τόκανε και στον εαυτό του, σκληρός και αψύς ο αδελφός μου στις αποφάσεις του»
Μούχε φύγει κάθε όρεξη για κουβέντα, τι να πω., ήδη η ουρά στη πόρτα είχε γεμίσει άκουγα το βουητό της.»
Δ---Συγνώμη σε κούρασα με την μακροσκελή κουβέντα για τη σαματαντζού θεία. Στο περιέγραψα όσο πιό συνοπτικά σήκωνε η τραγωδία, θες κάτι να ρωτήσεις;;
Γ- Μάνα δεν είχε αυτό το παληκάρι, να το βλέπει να μαραίνεται να επαναστατήσει, συνήθως οι γυναίκες έχουν το ένστικτο της επιβίωσης......
Δ—Ήρθε όλη η οικογένεια κόντρα με την ιδεολογία της, τις τράπεζες ιδεών ,τα φετίχ, τις μπούργκες του συγκεκριμένου θρησκεύματος, Αμερικάνικα κατασκευάσματα φόβου.
Γ--- Έχουμε γεμίσει ιδεολογίες που μας οδηγούν κατευθείαν στο θάνατο, τι με ρώτησες λοιπόν; .
Δ—Που τον κατατάσσεις λοιπόν τον αυτόχειρα στην επικοινωνιακή κλίμακα;;
Γ—Ε, είναι ξεκάθαρο δυνατός του άσσου, χρήσιμος σαν αρνητικό παράδειγμα, μη επαναρθώσιμος , παρενέβη και αφαίρεσε μια ζωή, του γιου του με την απόφασή του και την επιρροή του στην πατριαρχική οικογένεια, επέλεξε λάθος παιγνίδι για να παίξει σ΄αυτή τη ζωή. Στο τέλος έδωσε την τελική έξοδο μόνος του μην αντέχοντας το κρίμα. 28 χρονών παληκάρι ,ένα απλό κάταγμα και η άρνηση της μετάγγισης, μεγάλη δοξασία του 19ου αιώνα στέρησε δύο ζωές εν έτει 2007.
Δ--- Βλέπω σταμάτησες να τσιμπάς , σου κόπηκε η όρεξη με την ανθρώπινη ματαιοδοξία, άντε και σε είχα για οχτάρι κυνικό και ψύχραιμο.
Γ---Καλά κρασά να μετρήσουμε άλλη μια φορά το γένος των ανθρώπων στραβά.!

ΔΙΟΝΥΣΟΣ 24-1-2008

47- Για πέταγμα

E — ΕΠΙΛΟΓΕΣ. Νο 47
Για πέταμα ή για πέταγμα η Ολυμπιακή;;;; Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί διατάζει η ΕΕ την Ελληνική κυβέρνηση να κλείσει η Ολυμπιακή με τα αναμφισβήτητα εθνικά συμφέροντα που επιτελεί η Ολυμπιακή. Χρόνια οι κυβερνήσεις του δικομματισμού κόβουν τα σλοτ (δικαιώματα πτήσεων σε ανθηρές διαδρομές) και χρεώνουν υπέρογκα ποσά εγκατάστασης στο αεροδρόμιο ΕΛ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ που έχει εκχωρηθεί για 30 χρόνια στους Γερμανούς.Δεν ξέρω να χάσαμε κανένα πόλεμο με την Ευρωπαϊκή Ένωση και έχουμε τον Καραμανλή στο ρόλο του Τσολάκογλου επί των “παραδόσεων” και των “πολεμικών αποζημιώσεων” του ηττημένου Πολύ περισσότερο από εντολές του ανεκδιήγητου κου Μπαρό.
Η λύση της EL AL περιγράφεται εδώ. Περιελάμβανε σοβαρότητα, μετοχική χρηματιστηριακή συμμετοχή (30%) κρατική συμμετοχή (30%) συν την κερδοφόρα ιδιωτική πρωτοβουλία.(40%).
25 διοικήσεις χειρίστηκαν τα θέματα της εταιρείας στο διάστημα που βρίσκεται υπό κρατικό έλεγχο. 3 φορές άλλαξε επιχειρηματικό χαρακτήρα, δύο προγράμματα εξυγίανσης το 1994 και 1998 χωρίς αποτέλεσμα. 54 ιδιόκτητα αεροπλάνα το 90, 18 ιδιόκτητα και 23 νοικιασμένα σήμερα. 12000 άτομα προσωπικό το 1990, 4.700 άτομα μόνιμο προσωπικό σήμερα και 4500 εποχικά εργαζόμενοι για σχεδόν το ίδιο έργο. Κανένας δημοσιευμένος θετικός ισολογισμός από την ημέρα που την απέκτησε το Δημόσιο.
Μια άλλη προτεινόμενη λύση, αν επιμένει η ΕΕ στις επιλογές της, είναι η άμεση ένταξη της Ολυμπιακής όπως είναι στην πολεμική Αεροπορία της χώρας ,σκέλος επιβατικής κίνησης. Αν ο τουρισμός είναι το 40% του ΑΕΠ και εξυπηρετείται κατά το ήμισυ από την Ολυμπιακή ποιός τρελός κυβερνήτης θα εκχωρήσει το 20% των εσόδων μιάς χώρας ολόκληρης;;;;;Τα νομικά βρίσκονται εύκολα, θα τους πάει και η στολή…..Οποιος εργαζόμενος δεν θέλει επιστράτευση και μισθούς δημοσίου αποζημιώνεται τα εργασιακά του και φεύγει οικειοθελώς! Οι συμβασιούχοι εντάσσονται σε αορίστου χρόνου (ή πενταετούς θητείας) με τις προϋποθέσεις των υπολοίπων συμβασιούχων του νομ. Παυλόπουλου. Αλλωστε οι κακοθελητές μόνο παρουσιάζουν τα χρέη της Ολυμπιακής σαν θέμα ευθύνης εργαζομένων. Ο ΟΣΕ πούχει τετραπλάσια να τον λουκετιάσουμε και αυτόν, ή να βρούμε τους κλέφτες;; 2. Έπεσαν οι μάσκες κυβέρνησης, Κομισιόν και Ryan Air ανταπόκριση από Βρυξέλλες του Κώστα Μοσχονά την 11-12-2007 στην «Ε».

3. Πετάει ο γάιδαρος;; του Γιάννη Παρασκευόπουλου από την «Ε» της 8-12-2007. Οι πολέμιοι των ιδιωτικοποιήσεων αποδίδουν την κατάντια του εθνικού μας αερομεταφορέα στα χρέη που δεν του καταβάλλει το Δημόσιο. Δεν χρειάζεται να πουληθεί η Ολυμπιακή, διατείνονται, διότι αν δεν υφίστατο την κακή διαχείριση του κράτους, τη ρουσφετολογία του κράτους, τη ρεμούλα του κράτους και την κρατική αναξιοπιστία τότε θα δούλευε ρολόι.

4.
Ρέκβιεμ ή μετάλλαξη της Ολυμπιακής, οι άνθρωποί της και οι «θεράποντες». Άρθρο της «Κ.Ε.» της 16-12-2007 από τον Γεώργιο Παπαδόπουλο Τετράδη. Η Ολυμπιακή όμως δεν είναι οποιαδήποτε εταιρεία για την Ελλάδα. Είναι ένας κολοσσός που κατάντησε κώλος από τις κυβερνήσεις, τα διοικητικά συμβούλια και συχνά τους κοντόφθαλμους συνδικαλιστές της, αλλά είναι ένα από τα ελάχιστα πετυχημένα brand names που έχει η χώρα.
5. Δείτε τώρα τι σημαίνει κοινωνική πολιτική του Νίκου Μπογίοπουλου από το Ριζοσπάστη. Το μη δίλημμα της κυβέρνησης, ο εξανδραποδισμός του κοινωνικού κράτους και η εκμετάλλευση αντι υποστήριξη των οικονομικά αδυνάτων που δεν είναι στις πανανθρώπινες αξίες και προκαλούν ρήξεις.

6. Τα εργόχειρα των υπουργών μας (ο είς απεδείχθη ματιασμένος) περιελάμβαναν τον σκελετό αιτημάτων για το Νοσοκομειακό κίνημα και τους γιατρούς του ΙΚΑ για την μεγαλειώδη πετυχημένη απεργία της 12-12-2007. Η ταξινόμηση των σκυβάλων ...κατά το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ είναι πλέον reference. Ξέρω πελάτες που «φτύσανε» «χειρουργούς» και ορθοπαιδικούς στον Ερυθρό και ΚΑΤ όταν αντελήφθησαν ότι ήταν απεργοσπάστες εις βάρος του κλάδου τους. Σκέφτηκαν απλά «εγώ θα πληρώσω τη νύφη...» και την έκαναν από τον ...εκλεκτό συνάδελφο.
7. Από τον Ορθοπαιδικό Πρεβέζης και συγγραφέα Γκούβα Χαράλαμπο . Αγαπητοί φίλοι, το σημερινό μας σημείωμα αφορά το ‘’Παλαιολιθικό Σπήλαιο και Βραχοσκεπή Ασπροχάλικου’’ Πρέβεζας, ένα από τα 3 παλαιότερα σημεία όπου αποδείχθηκε η ύπαρξη νοημόνων προϊστορικών ανθρώπων στην Ελλάδα. Πλήρη παρουσίαση και πολλές φωτογραφίες μπορείτε να δείτε στη γνωστή ιστοσελίδα μας http://prevezamuseum.spaces.live.com/
8. Άρθρο της Βασιλικής Σιούτη στη «ΚΕ» της 2-12-2007 για τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Κράτος μέσα στο ελληνικό κράτος. Τα βακούφια τώρα δικαιώνονται. Ο Αντιφωνητής της Θράκης και το Αντίβαρο ξεκινάνε συλλογή υπογραφών μέσω διαδικτύου.Υπογράψτε ΕΔΩ http://www.antibaro.gr/8rakh.php Ας πάψει η μεμψιμοιρία για τη Θράκη Ήρθε η ώρα να κάνουμε όλοι κάτι Ήρθε η ώρα να βοηθήσουμε όσους επί χρόνια προσπαθούν
9.«Πριν μπείτε τα Χριστούγεννα σ' ένα μεγάλο πολυκατάστημα, απλά αναρωτηθείτε: Τι θα αγόραζε ο Ιησούς;». Άρθρο της 30-11-2007 στην «Ε» του Θανάση Τσίτσα για την Ημέρα χωρίς αγορές. Να γίνει ο καταναλωτισμός μας ελεγχόμενος λογικά και μετρημένος.
. Μια και «συν Αθηνά και χείρα κίνει» ιδού ο ιστότοπος της λαχαναγοράς Αθηνών να δείτε τιμές χονδρικής στα λαχανικά και στα κρέατα και να πάρετε ...τα μέτρα σας.! Εχει χαμηλά ανανεούμενο ανά διήμερο, χρήσιμο και στη λαϊκή.

10. Ηταν οι φιλόσοφοι σεξιστές;; άρθρο της Βίκης Τσιώρου στην «Ε» της 30-8-2007. Είναι ένα φαινόμενο που κατ' αρχάς συνδέεται με την ιεραρχική μορφή των σχέσεων μεταξύ ανδρών και γυναικών στη διάρκεια της Ιστορίας. Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο. Ένα είδος τρόμου φαίνεται να ασκείται γύρω από αυτόν τον ίδιο χώρο της σκέψης. Γεγονός ακόμη πιο συνταρακτικό, αφού στο ελληνικό φαντασιακό, το "μαντείο", το στόμα της αλήθειας, είναι συχνά γυναικείο. Πρόκειται άραγε για μια μεγάλη αμυντική αντίσταση απέναντι στο γυναικείο φύλο; Ετσι θα μπορούσε να εξηγηθεί ο πανικός των ανδρών, από το γεγονός, δηλαδή, πως το παιδί γεννιέται από το σώμα της γυναίκας, εξ ου και η ανάγκη τους να επαναβεβαιωθούν απέναντι στην παντοδυναμία των μητέρων.
11.Από τον Διόνυσο δύο εικονογραφημένες στο γνωστό μπλογκ επανεκδόσεις ο Στέλιος ο φονιάς πάνω στο θέμα των ναρκωτικών και ο Νέσσος ήταν πονηρός μια περιπέτεια ταξιδιωτική στα Βαρδούσια και τα Κράβαρα. Στα ήδη υπάρχοντα πλούσια σχόλια ευπρόσδεκτα και τα δικά σας. Εδώ θέλω να σας εκφράσω τις καλύτερες ευχές μου σε όλους για Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το νέο έτος 2008.
12. Την προηγουμένη των Αγίων Αναργύρων πραγματοποίησε Γενική Συνέλευση η Ένωση Νοσοκομειακών Γιατρών Θεσ/νίκης, την οποία παρακολούθησα. Ήταν όντως καλή συνέλευση σε συμμετοχή και προβληματισμό. Κατέληξε σε αποφάσεις που αποτελούν κοινή θέση για τη συντριπτική πλειονότητα των Ενώσεων της χώρας. Σας επισυνάπτω την απόφαση που έλαβε η Γενική Συνέλευση ("ΕΝΙΘ ΓΣ 1-11-07), η οποία κατέληξε ομόφωνα να προχωρήσει σε κινητοποιήσεις
Ο Υπουργός Υγείας δεσμεύτηκε ότι μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχουν ανοίξει και τα 150 κρεβάτια εντατικής που παραμένουν κλειστά λόγω έλλειψης προσωπικού. Κρατήστε το στην ατζέντα σας. Τα Χριστούγεννα δεν είναι μακριά και θα φανεί αν είναι ακόμη μιά παράγραφος στη Βίβλο Αναξιοπιστίας ή αν αποφάσισε ο κ. Αβραμόπουλος να δώσει επιτέλους ένα (αριθμητικώς 1) δείγμα ότι υλοποιεί όσα εξαγγέλλει, όταν μάλιστα αυτά αφορούν στη ζωή 3.000 νέων ανθρώπων.
Στο διάλογο για το ασφαλιστικό τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Ήδη ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ αρνούνται να συμμετάσχουν στο διάλογο, αφού η κυβέρνηση δεν δεσμεύεται ότι θα αποδώσει μέρος από τις κλεμμένες εισφορές στα ασφαλιστικά Ταμεία. Το επιχείρημα του Αλογοσκούφη είναι ότι δεν τα δίνει επειδή τα Ταμεία είναι σπάταλα. Εννοεί ασφαλώς τα δομημένα που αγόραζαν κατ΄ εντολή των Κουρή και Δούκα!
13. Τα στοιχεία που έδωσε προχθές στη δημοσιότητα ο ΟΟΣΑ σχετικά με τις δημόσιες δαπάνες υγείας της χώρας μας αποτελούν κόλαφο στην κυβέρνηση και ειδικά στον κ. Αβραμόπουλο. Η Ελλάδα κατάφερε να καταλάβει την τελευταία θέση μεταξύ 30 χωρών του ΟΟΣΑ στα ποσοστά συμμετοχής του κράτους στις δαπάνες υγείας, πράγμα που αποδεικνύει χωρίς άλλα επιχειρήματα τη συνειδητή προσπάθεια που καταβάλλεται, ώστε το δημόσιο σύστημα υγείας να υποστεί οικονομικό στραγγαλισμό. Ανάλογη πορεία παρουσιάζουν οι δείκτες αξιολόγησης που δίνουν διεθνείς οργανισμοί σε παρεμφερείς τομείς για την περίθαλψη στη χώρα μας. Βεβαίως η παραοικονομία και το φακελάκι ανθούν, έχοντας δημιουργήσει στα πλαίσια του ΕΣΥ ένα κράτος ανάλογο των Ζωνιανών, το οποίο η πολιτική ηγεσία δεν εγγίζει, αλλά υποθάλπει με δήθεν "θεσμικά" μέτρα. Τι άλλο άραγε συνιστά η λειτουργία κρεβατιών χειρουργικής κλινικής του ΕΣΥ σε ιδιωτικό νοσηλευτήριο, όπως το Ερ. Ντυνάν;
Ως αντίδοτο στην συντριπτική αυτή πραγματικότητα ο κ. Αβραμόπουλος έχει εφεύρει τον όρο νοικοκύρεμα. Τα κονδύλια κατ΄ εκείνον επαρκούν αρκεί να νοικοκυρευτεί η άναρχη κατάσταση. Οι μισθοί των γιατρών επαρκούν, αρκεί να εφημερεύουν 30 ημέρες το μήνα. Το νοσηλευτικό προσωπικό επαρκεί, αρκεί οι ασθενείς να πληρώνουν αποκλειστική νοσοκόμα.
Μ΄ ένα προϋπολογισμό που επιτρέπει μόνον 700 προσλήψεις το 2008 ο κ. Αβραμόπουλος υπόσχεται ως μάγος του Οζ να πραγματοποιήσει 14.500 προσλήψεις.
Το μόνο που μένει πλέον είναι να δηλώσει με στόμφο ότι ο ΟΟΣΑ δεν ξέρει τι λέει.
*Για να δείτε τους σχετικούς πίνακες κλικ εδώ
14. Γράφει ο συνάδελφος Παναγιώτης-Σωκράτης Λουμάκης, γενικός γιατρός, επιμελητής Α' Κ.Υ.Αστρους Αρκαδίας:
Οι γιατροί των Κέντρων Υγείας του νομού Αρκαδίας είχαμε αποστείλει προ διμήνου εξώδικη δήλωση στο Νοσοκομείο Τρίπολης, με την οποία ζητούσαμε να μας καταβληθούν οι αμοιβές που μας περικόπηκαν για δεδουλευμένες εφημερίες (800 ευρώ απο κάθε γιατρό) και να μας δίνεται "ρεπό" μετά απο κάθε εφημερία σε εφαρμογή του Π.Δ. 88/99. Με δεδομένο οτι πέρασε τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να υπάρξει καμμία αντίδραση απο τη Διοίκηση του Νοσοκομείου Τρίπολης, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε επίσχεση εργασίας, αρχικά περιοδικά επαναλαμβανόμενη (μήπως τυχόν συγκινηθεί το νοσοκομείο και μας απαντήσει) και αργότερα διαρκείας.
¦ Έχετε αντιληφθεί τι γίνεται στα Νοσοκομεία της Φινλανδίας; Οι εργαζόμενοι διεκδικούν αυξήσεις, η κυβέρνηση αρνείται, υποβάλλονται ομαδικά 12.800 παραιτήσεις, η κυβέρνηση εισάγει νομοθετική ρύθμιση ώστε να καταστούν μη αποδεκτές οι παραιτήσεις, ενώ η κοινή γνώμη συντάσσεται με τους υγειονομικούς.
Δείτε μιά καλή παρουσίαση κάνοντας κλικ εδώ.
Στα Γιάννενα η απεργία ήταν ιδιαίτερα πετυχημένη. Είχε όμως μιά σκιά. Όπως τονίζει η ανακοίνωση της Ενωσης "την απεργιακή μας κινητοποίηση σκιάζει το γεγονός της συμμετοχής σε προγραμματισμένο τακτικό χειρουργείο στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, ιδιωτών εξωνοσοκομειακών γιατρών τη στιγμή που η πλειοψηφία των γιατρών της κλινικής απεργούσε".
Η Ένωση συνέλαβε επ΄ αυτοφώρω τα παλικάρια και η Διοίκηση αναγκάστηκε να διεξάγει ΕΔΕ. Καιρός να θυμίσουμε στους απεργοσπάστες ότι οι απεργίες γίνονται για να διεκδικήσουμε και όχι για να επιδίδονται ορισμένοι σε βίζιτες.
Ä Τι συμβαίνει με το Νοσοκομείο Κρεστένων; Πολλά συμβαίνουν για τούτο και σας επισυνάπτω ένα εμπεριστατωμένο άρθρο του συναδέλφου Ανέστη Παπαδόπουλου, χειρουργού στο εκεί νοσοκομείο.
15. Διεφθαρμένα θεωρούνται κοινοβούλια και κόμματα, αστυνομία και δικαστικές αρχές σύμφωνα με νέα έκθεση της οργάνωσης Διεθνής Διαφάνεια (ΜΚΟ) που δημοσιοποιήθηκε την Πέμπτη στο Βερολίνο. Μιά θέση πάνω από τη Ναμίμπια βρίσκεται η Ελλάδα στον κατάλογο της Διεθνούς Διαφάνειας (κλικ εδώ).
Ä Ενα ενδιαφέρον άρθρο για τα ιατρικά λάθη μπορείτε να δείτε εδώ.
Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας που ήδη ψηφίστηκε επί της αρχής είχε ως αντικείμενο συμβάσεις μεταξύ του Υπουργείου και των Σωματείων "Ερυθρός Σταυρός" και "Ελπίς". Στην πραγματικότητα υπέκρυπτε άλλα πράγματα, ήταν ο φερετζές για να περάσουν ρυθμίσεις για λογαριασμό της MARFIN, δηλαδή του αρπακτικού κεφαλαίου που συσσώρευσαν οι Εμίρηδες από το πετρέλαιο και με το οποίο πλέον εξαγοράζουν ότι αναπνέει, ότι περπατάει και ότι πετάει. Ξεσηκώθηκαν όλοι οι φορείς της περιοχής και η κυβέρνηση ανέκρουσε πρύμναν, απαλείφοντας τη διάταξη για παραχώρηση του φιλέτου από το Ασκληπιείο Βούλας, νεκρανάστησε όμως για χάρη της MARFIN μερικές άδειες κλινικών που χρονολογούνταν από το 1980. Δείτε στο κείμενο που σας επισυνάπτω με τίτλο "επαίσχυντη συναλλαγή" αναλυτικά στοιχεία για το ζήτημα.
Ä Ο κ. Αβραμόπουλος δεν κρύβει το πόσο γλυκοκοιτάζει εδώ και καιρό τους Εμίρηδες, θεωρώντας ότι στη χώρα αυτή κατοικούν κακομοίρηδες που κάποτε μπορεί τον αναδείξουν ακόμη και πρωθυπουργό. Έχουν δε γίνει τόσο απροκάλυπτα και ξεδιάντροπα τα πράγματα που ακόμη κι ο Καρατζαφέρης έφτασε να αποκαλέσει τον Βγενόπουλο, τον πρόεδρο της Marfin, "νέο Κοσκωτά" (κλικ εδώ).
Έτος κονδύλια
2004 100
2005 70
2006 30
2007 10
2008 10
Οι δύο τροπολογίες που κατέθεσε ο Αβραμόπουλος για λογαριασμό του "νέου Κοσκωτά" περιλαμβάνουν και τα γνωστά ευτράπελα. Ξαναδίνει τη δυνατότητα οι επικουρικοί να πρωτο διορίζονται στην Αθήνα, ενώ πριν λίγο καιρό την είχε καταργήσει διότι -λέει- ήταν απαράδεκτη!
Σημειώστε ότι από 01/01/2007 μέχρι το τέλος του Οκτώβρη του 2007, διορίσθηκαν 1.240 επικουρικοί, εκ των οποίων οι 287 στην Αττική.
Ως Υφυπουργός κεντούσε. Τώρα ως απλός βουλευτής πλέκει. Περί Αθανασίου Γιαννόπουλου του Λαμιέως ο λόγος. Τοποθετούμενος στην κοσκωτο-συζήτηση είπε ότι το ΕΣΥ υπήρξε χομεϊνικού τύπου σύστημα υγείας. Αλχαμ-ντουλιλαχ!
Ä Προσπαθεί φιλότιμα ο ο κ. Παπαγεωργίου να πλησιάσει στον προκάτοχό του κ. Γιαννόπουλο, αλλά τρώει τη σκόνη του. Δείτε τι είπε ο κ. Παπαγεωργίου στη Βουλή για τους επικουρικούς, απευθυνόμενος στην αντιπολίτευση: "Σήμερα, σας παρακαλώ πάρα πολύ, έχετε να μας προτείνετε κάποιους επικουρικούς γιατρούς για να τους διορίσουμε, διότι πολλές Μονάδες Υγείας έχουν πρόβλημα, μέχρις ότου αναθεωρήσουμε τη διαδικασία κρίσης και πρόσληψης των γιατρών;".
Ä Με διάταξη στο πρόσφατο νομοσχέδιο του κυρίου με το άψογο μαλλί τα ιδιωτικά ιατρεία μπορούν να εγκαθίστανται και στα σπίτια των γιατρών. Και το εξεταστήριο που θα βρίσκεται; Στην αποθηκούλα με τον καυστήρα!
Ä Ως γνωστόν για το θέμα του μοριακού ελέγχου είχε συσταθεί διακομματική επιτροπή της Βουλής, προκειμένου να διεξάγει διεθνή διαγωνισμό. Από το Υπουργείο έγινε συστηματική προσπάθεια να την υπονομεύσουν, ενώ παράλληλα έδιναν τη δυνατότητα να διεξάγεται ο έλεγχος σε ιδιωτικά εργαστήρια ημετέρων και να στέλνονται αποτελέσματα μέσω φαξ. Μετά τις τελευταίες εκλογές ο κ. Αβραμόπουλος δεν συγκαλεί σε συνεδρίαση την διακομματική Επιτροπή, η οποία σημειωτέον δεν μπορεί να συγκληθεί εαν δεν την καλέσει ο Υπουργός με επίσημη πρόσκληση. Το θέμα λοιπόν χρονίζει, διάφορες φήμες διασπείρονται και μάλιστα μιά από τις ενδιαφερόμενες εταιρείες βγήκε με διαφήμιση στις εφημερίδες, επειδή προφανώς ενοχλήθηκε από την ερώτηση που κατέθεσε στη βουλή ο βουλευτής Θαν. Λεβέντης. Για να δούμε πόσοι άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν, ώστε ο μελλοντικός πρωθυπουργός να θεωρήσει ότι επηρεάζεται η εκλογική του βάση και να συγκαλέσει τη διακομματική επιτροπή για τον μοριακό έλεγχο. Για να δούμε...
Ä "Αν αναλογιστεί κανείς ότι η εφημερία ενός ειδικευόμενου, που συνήθως διαρκεί 16 ώρες, αμείβεται με 60 ευρώ, τότε καταλαβαίνει γιατί ο 30χρονος γιατρός Αλέξης Χατζηαντωνίου δεν θεώρησε ποτέ ως εκμετάλλευση τη δουλειά του ντελίβερι, από την οποία εισέπραττε 3,5 ευρώ την ώρα!" (Ρεπορτάζ στην Καθημερινή)
16. Συνεδρίασε την Παρασκευή η Εκτελεστική Γραμματεία της ΟΕΝΓΕ. Κύριο θέμα συζήτησης ήταν οι εξελίξεις στο εφημεριακό.
Πριν φτάσουμε στο κυρίως θέμα έπρεπε ν΄ αποφασίσουμε για το κρύο πιάτο που μας σέρβιρε χειμωνιάτικα ο κύριος Καλοκαιρινός, ο συνταξιούχος Πρόεδρος του ΠΙΣ. Ο εν λόγω κύριος θυμήθηκε εκ νέου ότι εκείνος αποκλειστικά πρέπει να υπογράψει για λογαριασμό των νοσοκομειακών γιατρών Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Συνοδευόμενος λοιπόν από την κουστωδία του συναντήθηκε με τον Υπουργό Υγείας και στη συνέχεια εξέδωσε Δελτίο Τύπου (κλικ εδώ), στο οποίο αναγράφει επί λέξει: "Στη διάρκεια της συνάντησης, από πλευράς του ΠΙΣ τέθηκαν επίσης τα θέματα: -Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με τον ΠΙΣ (θεσμοθετημένο σύμβουλο της Πολιτείας) με αποκλεισμό σε κάθε περίπτωση του κυλιόμενου ωραρίου και των ελαστικών σχέσεων εργασίας."
Τι θα περιλαμβάνει η ΣΣΕ που θέλει να υπογράψει ο συνταξιούχος Πρόεδρος του ΠΙΣ για λογαριασμό μας; Το λέει ανενδοίαστα στο Δελτίο Τύπου: θέλει να προσυπογράψει αυτούσια την επιστολή Αβραμόπουλου. Καμώνεται πως αγνοεί ότι η ΟΕΝΓΕ έχει απορρίψει από 21 Νοεμβρίου αυτή την επιστολή. Καμώνεται πως αγνοεί ότι ο ΠΙΣ δεν είναι συνδικαλιστικό όργανο, δεν μπορεί επομένως να υπογράψει καμία ΣΣΕ. Καμώνεται πως αγνοεί ότι όντας ταυτόχρονα ΔΥΠΕαρχης και Πρόεδρος του ΠΙΣ αποπειράθηκε να κάνει τα ίδια και τον ξαποστείλαμε.
Σε κείμενο που αποφάσισε λοιπόν ομόφωνα χτες η Εκτ. Γραμματεία και απέστειλε αμέσως στον ΠΙΣ αναφέρεται: "Η ανάμειξη οιουδήποτε άλλου φορέα σε ζητήματα εκπροσώπησης των Νοσοκομειακών γιατρών κρίνεται ως αντισυναδελφική και ως εκ τούτου απαράδεκτη. Η τυχόν υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας από άλλο φορέα πλην της ΟΕΝΓΕ είναι ενέργεια παράνομη και ως τέτοια θα αντιμετωπιστεί."
¦ Πρόκειται για άκρως επικίνδυνη μεθόδευση. Εαν ο Αβραμόπουλος φέρει για κύρωση στη Βουλή μιά Συλλογική Σύμβαση με την (παράνομη) υπογραφή Καλοκαιρινού θα μας φορέσει καπέλο τις ρυθμίσεις που απορρίψαμε, ενώ εμείς πρέπει να τρέχουμε στα Ελληνικά και Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, ώστε να αποδείξουμε ότι ο ΠΙΣ δεν είχε δικαίωμα υπογραφής. Όλοι θα αντιμετωπίζουν το ζήτημα σαν ενδοϊατρική διαμάχη, ενώ το Υπουργείο Υγείας θα έχει παρακάμψει τον επικίνδυνο σκόπελο με μιά κίνηση τελείως ανώδυνη.
17. Αυτά που συνέβησαν στη Βουλή στις 6 Δεκεμβρίου και σας παρέθεσα στο προηγούμενο μέηλ ωχριούν μπροστά σε κείνα που συνέβησαν στις 12 Δεκεμβρίου, όταν έγινε η κατ΄ άρθρον συζήτηση και έπεσαν βροχή οι τροπολογίες. Νύχτα, με τις εφημερίδες και όλα τα Μέσα Ενημέρωσης να απεργούν, οι κυβερνητικοί βουλευτές ξεσάλωσαν με προεξάρχοντα τον πρώην Υφυπουργό Θ. Γιαννόπουλο. Δεκατέσσερις (14) τροπολογίες κατατέθηκαν και παρά το ότι δεν είχαν έκθεση Γενικού Λογιστηρίου έγιναν όλες δεκτές από το νοικοκύρη Αβραμόπουλο. Στο πανδαιμόνιο που ξεσηκώθηκε αναγκάστηκε να επέμβει ο Πρόεδρος της Βουλής Δ. Σιούφας που παρακολουθούσε τη συνεδρίαση από το κλειστό κύκλωμα στο γραφείο του. Πήγε εσπευσμένα στην αίθουσα, πήρε θέση στο Προεδρείο και αναγκάστηκε να πάρει θέση και για τα τερατώδη που συνέβαιναν λέγοντας:
"το γεγονός ότι προτείνονται από την Κυβέρνηση προς το Σώμα να γίνουν δεκτές 14 τροπολογίες εκ των οποίων ορισμένες απ’ αυτές δεν συνοδεύονται και από σχετική έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους δημιουργεί ένα ζήτημα και για το Προεδρείο και για μένα ως Πρόεδρου της Βουλής και είναι εξαιρετικά σημαντικό θέμα. Θα σας παρακαλέσω να διακόψουμε για δέκα λεπτά να συνεννοηθώ με την Κυβέρνηση για το χειρισμό αυτού του θέματος". Μετά από διακοπή μισής ώρας και εργώδεις διαβουλεύσεις αποσύρθηκαν οι μισές τροπολογίες. Ομως ακόμη και οι 7 που έμειναν έφτασαν να προκαλέσουν σκάνδαλο πρώτου μεγέθους. Όλες οι εφημερίδες, ακόμη και οι φιλοκυβερνητικές, εκφράστηκαν με τους πλέον απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, ενώ ο θόρυβος έφτασε μέχρι το Μαξίμου, αφού ενεπλάκη στις τροπολογίες η σύζυγος του πρωθυπουργού, η οποία συμβαίνει να είναι και γιατρός (κλικ εδώ).
¦ Για να δείτε μέσες - άκρες τι λένε οι υπόλοιπες τροπολογίες κλικ εδώ. Δείτε όσοι ενδιαφέρεστε την αποδελτίωση τύπου στο Υgeianet στα δημοσιεύματα της 14 Δεκεμβρίου.
¦ Η υπόθεση του Διοικητή του Ευαγγελισμού, ο οποίος τελικά παραιτήθηκε την επομένη της ψήφισης του νόμου, ήταν ακόμη μία δυσώδης υπόθεση. Πίσω από την δήθεν ανώδυνη τροπολογία "δε δύναται να κατέχει θέση Διοικητή Νοσοκομείου όποιος είχε εργαστεί ή υπηρετήσει στο Νοσοκομείο αυτό" κρύβονταν αρκετό παρασκήνιο, ίσως και εκδικητικότητα. Από τα Πρακτικά της Βουλής:
ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: αυτή η κόντρα έχει ξεσπάσει διότι ο Διοικητής αρνήθηκε να ικανοποιήσει ένα αίτημα κάποιου ανθρώπου του Υπουργείου σας, να διορίσει διευθυντή σε μία κλινική -στην κρίση επάνω, γινόταν αξιολόγηση- ο οποίος ήταν έκτος και επέμενε ο συνεργάτης σας να διοριστεί διευθυντής, πρώτος. Δεν είχα σκοπό να καταθέσω την επιστολή που του έχει αποστείλει ο Διοικητής του νοσοκομείου στις 29/11/2007 και τα καταγγέλλει. Αναφέρεται και για την πίεση που υπέστη να διορίσει τον έκτο πρώτο. Αναφέρεται ότι πιέστηκε να πληρώσει προμηθευτή κατ’ εξαίρεση που δεν ήταν η σειρά του. Και τρίτον αναφέρεται στο ότι εκλήθη από συνεργάτες του Υπουργού να βγουν οι γιατροί του νοσοκομείου να στηρίξουν τον Υπουργό αντίθετα με τους Καρδιοχειρουργός που δήλωσαν αυτά που δήλωσαν για την κατάντια και τα προβλήματα που υπάρχουν στο καρδιοχειρουργικό τμήμα. Την καταθέτω για να υπάρχει στα Πρακτικά για την ιστορία του πράγματος.¦ Πού βρίσκεται η εκδικητικότητα; Μα στο ότι Διοικητές διορίζει και παύει ο Υπουργός χωρίς κανένα κριτήριο. Γιατί έπρεπε να φέρει αχρείαστη τροπολογία όπως η παραπάνω; Τουλάχιστο δεν συμπλήρωνε πρόσθετα κριτήρια πχ "δε δύναται επίσης να κατέχει θέση Διοικητή όποιος έχει βάρος πάνω από 110 κιλά ή ύψος μικρότερο των 160 εκατοστών"; Οι ενότητες 12-13-14-15-16-17 με την πολύτιμη βοήθεια του συνδικαλιστού Οφθαλμίατρου της ΟΕΝΓΕ Δημήτρη Βαρνάβα.