Οταν η σιωπή ισοδυναμεί με ψέμα

30 Ιουλ. 2019 Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών. Τάσος Παππάς Όταν ελέγχεις τα μέσα ενημέρωσης μπορείς να αισθάνεσαι ασφαλής. Όχι όμως απολύτως. Δεν φτάνει να δαιμονοποιείς τους αντιπάλους σου, να κατασκευάζεις πληροφορίες που πλήττουν την ηθική υπόστασή τους και να διακινείς φήμες με στόχο τη δολοφονία χαρακτήρων, πρέπει να υποχρεώσεις τα φιλικά δίκτυα να εξωραΐζουν τις πολιτικές σου και το κυριότερο να θάβουν όσες ειδήσεις σε εκθέτουν και χαλάνε τη σούπα που θέλεις να σερβίρεις στους πελάτες σου. Την εποχή που τα μέσα ενημέρωσης ήταν λίγα και βρίσκονταν στα χέρια ανθρώπων με τους οποίους είχες στενές και αιμομικτικές σχέσεις δεν ήταν δύσκολο να δημιουργήσεις μια πλαστή εικόνα της πραγματικότητας. Σήμερα, όμως, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Όσο κι αν μπουκώσεις με παροχές τις διευθυντικές ελίτ των ΜΜΕ, όσες εξυπηρετήσεις κι αν κάνεις, όσες εκδουλεύσεις κι αν προσφέρεις, δεν γίνεται να ικανοποιήσεις τους πάντες. Κάποιοι θα δυσαρεστηθούν γιατί απέσπασαν λιγότερα απ’ αυτά που προσδοκούσαν, κάποιοι θα ενοχληθούν γιατί ευνοήθηκαν περισσότερο οι ανταγωνιστές τους, χώρια που θα υπάρξουν και κείνοι που θα απορρίψουν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και θα αρνηθούν προτάσεις για εξαγορά. Πρέπει να ομολογήσω πως η σημερινή διοίκηση της Ανώνυμης Εταιρείας που αποκαλείται κυβέρνηση καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες προκειμένου να βολέψει κόσμο και κοσμάκη. Σε άλλους υπόσχεται κρατικές θέσεις, σε άλλους διευκολύνσεις για τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν και σε ορισμένους τάζει γρήγορη εξαφάνιση των εκκρεμοτήτων που έχουν με τη Δικαιοσύνη. Μέχρι τώρα έχει καταφέρει να επιβάλει ένα καθεστώς σιωπής γύρω από αστοχίες, γκάφες και προδήλως αντιθεσμικές πρακτικές υπουργών, υφυπουργών και στελεχών του κομματικού μηχανισμού. Η γαργάρα πηγαίνει σύννεφο. Γαργάρα έκαναν τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης τις θετικές δηλώσεις κορυφαίων υπουργών για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Γαργάρα έκαναν τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης τη λογοκρισία που υπέστη η πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τερέζα Μέι για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Γαργάρα κάνουν τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης τις επιθέσεις που δέχεται η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός από οργανώσεις «Μακεδονομάχων» και ιστοσελίδων στη Βόρεια Ελλάδα λόγω της αναδίπλωσης της Ν.Δ. στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών. Γαργάρα έκαναν τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης τις εξωφρενικές δηλώσεις της υφυπουργού Δόμνας Μιχαηλίδου για τους «ψυχικώς νοσούντες» αριστερούς. Γαργάρα κάνουν τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης τις αποκαλύψεις της «Εφ.Συν.» για τον βίο και την πολιτεία του νέου γενικού γραμματέα Τουρισμού Κωνσταντίνου Λούλη. Γαργάρα κάνουν τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης τα κρούσματα βίας στον χώρο των φυλακών και τα περιστατικά παραβατικότητας στους δρόμους. Γαργάρα έκαναν τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης την αναγόρευση του δεσπότη Ανθιμου σε επίτιμο διδάκτορα του ΑΠΘ. Γαργάρα κάνουν τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης τις αντιδράσεις κομμάτων, συνδικάτων και συλλογικοτήτων για την υποβάθμιση των ΣΔΟΕ, ΣΕΠΕ, για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, για την κομματικοποίηση του κράτους. Όλα αυτά δεν συνιστούν είδηση γιατί απλώς δεν έχουν συμβεί. Και να σκεφτεί κανείς ότι οι τωρινοί κατηγορούσαν τους χθεσινούς ότι εφάρμοζαν το μοντέλο της Βόρειας Κορέας. Επειδή στην κυβέρνηση και γενικότερα στη Δεξιά υπάρχουν πρόσωπα που κάποτε ορκίζονταν στον λενινισμό, φαντάζομαι ότι δεν έχουν ξεχάσει αυτό που έλεγε ο ηγέτης των μπολσεβίκων, ότι τα γεγονότα είναι πεισματάρικα. Ανάγωγα Ούτε μήνα δεν έχει κλείσει η κυβέρνηση Α.Ε. κι όμως ένας υπουργός έχει διακριθεί στο άθλημα της παπαρολογίας. Πρόκειται για τον υπουργό Εργασίας Βρούτση, ο οποίος με τη βοήθεια γνωστών για τις επιδόσεις τους στην αρλουμπολογία μέσων ενημέρωσης ανακοινώνει Δευτέρα - Τετάρτη - Παρασκευή ατασθαλίες της προηγούμενης ηγεσίας και Τρίτη - Πέμπτη - Σάββατο μέτρα για την αντιμετώπισή τους. Μέχρι τώρα πάντως μπόλικο λάδι, αλλά από τηγανίτα τίποτα. Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και οι σημερινές ανάγκες της Ελληνικής Κοινωνίας.

Το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και οι σημερινές ανάγκες της Ελληνικής Κοινωνίας. Την δεκαετία του 80 με τους Σκανδιναβους να προιστανται στον ΠΟΥ, το Αγγλικό ΕΣΥ να ωριμάζει και τα Ανατολικά τότε Σοσιαλιστικά Κράτη της Ευρώπης να προσέχουν την καθολική δωρεάν δημοσια υγεία στην Ελλάδα τα σχέδια του Παρασκευά Αυγερινού και του τότε ιατρικου κινηματος προσγειωθηκαν στον πραγματισμό της ανάπτυξης του νοσοκομειακού σκέλους του δικού μας ΕΣΥ. Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας υποτιμήθηκε, αφέθηκε στην στρεβλή ανάπτυξη των ασφαλιστικών ταμείων και την καινοτόμα και αναγκαια λογω γεωγραφικου ανάγλυφου τα πρώτα 87 Κέντρα Υγείας (αγροτικού τύπου) της δεύτερης τετραετίας ΠΑΣΟΚ που πρόσφεραν ουσιαστική αποκεντρωμένη φροντίδα, αυγάτεψαν σε 161 στο βάθος χρόνου και υπέστησαν λογής στρεβλώσεις συζητήσιμες. Η οικονομική κρίση των 10 τελευταίων ετών (2008-2018) διέλυσε το κοινωνικό κράτος, έδιωξε 17-25.000 γιατρούς στο εξωτερικό, περιόρισε τις δαπάνες για την υγεία, αύξησε δραματικά τις ιδιωτικές δαπάνες και τελικά αύξησε την θνητότητα και την νοσηρότητα του Ελληνικού πληθυσμού. The Lancet Volume 3, ISSUE 8, PE395-E406, AUGUST 01, 2018 «The burden of disease in Greece, health loss, risk factors, and health financing, 2000–16: an analysis of the Global Burden of Disease Study 2016» Τα δεδομένα των ψυχρών επιστημονικών μελετών απεικονίζουν την διαφθορά, την έλλειψη προσωπικού, την ταλαιπώρεια του κόσμου να βρουν εφημερεύοντα γιατρό ή ειδικό με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας ηρθε να αποτελειώσει ο νόμος Γεωργιάδη με το κλείσιμο των ιατρείων ΙΚΑ που έστειλε τους περισσότερους λειτουργούς της υγείας στον ιδιωτικό τομέα. Ετσι από 5500 συν 1000 σε άλλα ταμεια έμειναν στο σύστημα μόνο 2000 εκ των οποιων οι 800 με δικαστικές προσφυγές.

Η διακυβέρνηση της πρώτης τετραετίας Σύριζα ανέδειξε ένα ιδεατό σχέδιο νόμου για την ΠΦΥ τον 4461/2017 με πολλα σωστα θεσμικά αλλά με λανθασμένους σχεδιασμούς και χαμηλά ποσοστά υλοποίησης εν μέσω κρίσης. Ενας προνομιακός χώρος της Αριστεράς η προσφορά κοινωνικού δωρεάν κράτους πρόνοιας κινδυνεύει να εξελιχθεί σε Βατερλω καθημερινότητας με μειωμένη συμμετοχή κακοπληρωμενων γιατρών, σε κακοσυντηρημένα κτιρια και δυσχερή απαρχαιομένο εξοπλισμό. Μια σειρά παραμέτρων για πρώτη φορά αντιμετωπίζονται με πρωτόλυρα ανιδιοτελή και χωρίς σπατάλες βήματα. Το ΕΚΑΒ εξοπλίζεται, νοσοκομεία χτίζονται, οι προμήθειες εξομαλυνονται, οι εργολάβοι σωστά εξομβελίζονται με την λύσσα των παλαιοκαθεστωτικών, οι ΜΕΘ αναδιοργανώνονται οι χειρουργικές λίστες χρησιμοποιούνται για αντιπολιτευτική δράση, οι επίορκοι τιμωρούνται, τα Τμήματα επειγόντων δεν λειτουργούν με δικό τους προσωπικό. Η φυσική αποκατάσταση, τα παραιατρικά χορηγούνται ελεγχόμενα, η δημόσια οδοντιατρική ο ελεγχόμενος τιμοκατάλογος φαρμάκων και Τα Κεντρα Υγείας αστικού τύπου σαν μετεξέλιξη των παλιών ΙΚΑ έχουν καθυστερημένα ενισχυθεί με σπασμωδικές μεμονωμένες ενέργειες.Το σύστημα παραπομπών σε μια χωρα ειδικών γιατρών είναι καταδικασμενο σε κοινωνική χλεύη. Ο ηλεκτρονικός φάκελλος ασθενούς που στην πειθαρχημένη Γερμανία με τόσα ηλεκτρονικά δικτυα πήρε 7 χρόνια ματαιοπονούμε να χρησιμοποιήσουμε επισκέψεις ανάγκης των 15 λεπτων για να καταγραφούν χωρις γραμματειακή υποστήριξη ιστορικά 30-45 λεπτών. Οι οικογενειακοί γιατροί φουσκώνουν σε ψεύτικα μεγέθη πέρα απο την πραγματική διάσταση της εμβελειά τους και τα ΤΟΜΥ καλύπτουν ένα 3-5 % των συνολικών αναγκών, δεν μπορούμε να μιλάμε για νέο ΕΣΥ γιατί η πραγματικότητα μας αυτοδιαψεύδει. Δεν είπαμε ψέματα σε οικονομία, εργατικά, θεσμούς, εξωτερική πολιτική, δημόσια έργα, δημόσιες και ευρωπαϊκές επενδύσεις γιατί να αυτουπονομευόμαστε στην υγεία, σε ένα πεδιο προνομιακό μας χώρο που οι πολιτικοί μας αντίπαλοι έχουν επιδείξει μόνο καταστροφή και σκάνδαλα;;.

Με βάση τα στατιστικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και του ΠΟΥ οι δείκτες νοσηρότητας είναι απειλητικοί και επιδεινούμενοι και η καθημερινότητα μας αναδεικνύει μεγάλο ποσοστό απογοήτευσης και όχι βέβαια ποσοστό ανικανοποίητων ιατρικών αναγκών 10%. Σε μια Χώρα με υπογεννητικότητα, αλκοόλ , παχυσαρκία, μη άθληση και τόσο κάπνισμα και τροχαία δυστυχήματα και σεξισμό είναι φυσική συνέπεια η κατάθλιψη να εξελιχθει σε εθνική νόσο. Αυτά στην Χώρα του Αλεξη Ζορμπά! Στη Χωρα του Ηλιου του Ηλιάτορα των ποιητών. Εχουμε δει σε βάθος πολιτικού χρόνου 4 αποτυχημένα νομοσχέδια Πρωτοβαθμίου, επανηλλημένη έλλειψη επικοινωνίας επιτελείων της Αριστοτέλους με τους μάχιμους γιατρούς και νοσηλευτές, γιγαντιαίες μεταρρυθμίσεις αποασυλοποιήσεων, κέντρων Ψυχικών Νόσων ,καμπάνιες ΚΕΕΛΠΝΟ μέτρων της τρόικας σαφώς υπερ των κλινικαρχών και μεγάλου ποσοστού γραφειοκρατικής αγκύλωσης σε μεσαίο επιπεδο διοικητικών και ελεγκτικών μηχανισμών, κερδοφορων επενδύσεων του ιδιωτικου τομέα γιατι άφησε χώρο δράσης ο δημοσιος , αγώνες που κατέληξαν πουκάμισα αδειανά.

Τώρα με τέτοια κυβέρνηση ανάταξης απο την οικονομική κρίση επιβάλλεται η διόρθωση πορείας, η επικοινωνία και το διαρκές σύστημα επανατροφοδότησης δεδομένων και λήψης διορθωτικών αποφάσεων. Οι προεκλογικοί χρόνοι ου μενετοί. Δρ Λαμπαδάριος Διονύσης Διευθυντής ΕΣΥ- Χειρουργός Επιστ. Υπεύθυνος ΚΥ Ν.Κόσμου 21-12-2018.

ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ Λενε ότι η εμπιστοσύνη στην υγεία και την οικονομία δύσκολα κατακτάται και εύκολα καταστρέφεται. Η ιατρική επιστήμη έχει το προνόμιο στις διαγνωσεις τις αυτορυθμιζόμενες και τις θεραπειες της αυτενεργειας και της δημιουργίας. Αλλου το όνειρο αλλού το θάμα! Σαν ατομα οι γιατροί μπορεί να έχουμε όλες αυτές τις χάρες αλλά σε συλλογικό επίπεδο έχουμε βρεθεί εκτεθειμένοι σε ανυποληψία απο μωροφιλόδοξους ηγετίσκους που μέσω των συμμαχιών των προθύμων (υψηλού κόστους) διαγουμίζουν την επικαιρότητα, την ανοχή των ετέρων και την εταιρικότητα των προθύμων. Το πανηγύρι των εκλογών καταντά ένας γάμος του «Κάδμου» με την διαφθορά, την διαπλοκή και την διαβολή συνειδήσεων. Κακώς τους αφήνουμε να εκπληρωνουν τα σχέδια τους και δεν τους αποκαλύπτουμε.Η προπαγάνδα των συντηρητικών είναι καθε μερα 3 χρόνια στον υπολογιστή μας. Οι ιατρικοί συλλογοι δεν επιτελούν τον θεσμικο τους ρόλο , αντιπολιτεύονται αντι να κριτικαρουν-προτείνουν και οι διάφορες συντεχνίες ανθούν εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Στην θητεία του μεγαλυτερου συλλογου η πρώτη εκάστοτε παράταξη εξαφανίζει ή απορροφά αλλα συμφεροντα πλην των ελευθεροεπαγγελματιών έχοντας απομακρύνει τους νεους γιατρούς και τους πλήρους και αποκλειστικής απασχΌλησης του ΕΣΥ. Μια συνδρομή γυρω στα 20-30 ευρώ δεν προτάθηκε απο καμια παράταξη όταν η εφημερία σήμερα στα Ελληνικα νοσοκομεία καλύπτεται από νεους γιατρούς των 850-1000 ευρώ! Στα ιδιωτικά διαγκωνίζονται απλήρωτοι γιατροί που θα εξασκήσουν σαν κωπηλάτες σε γαλΈρα, την προτροπή του λογιστηρίου τους, «βγάλτε τους πελάτες» κατά το δοκούν του νεοφιλελευθερισμού. Τα αγροτικά ιατρεία είχαν ερημωσει κατα 75% και ευτυχώς έχουν βελτιωθει τα κενα αρκετά, αλλα τους πολύτιμους πελατες μας 35 εκατ. τουρίστες τους έχουμε εμπιστευτεί στο πλεον αδηφάγο και ανέλεγκτο κλάδο μας, τους παντελως εκτός συστήματος τουριστόγιατρους! Εχουμε ένα δίκτυο 161 Κέντρων Υγείας αγροτικού και αστικού τύπου που ο νηφάλιος Υπουργός μας δεν έχει αξιωθεί ποτέ να συνδράμει στη λειτουργία , στην παρουσια τους και την ανάπτυξη τους. Οι περιφεριακές διοικήσεις μπαλώνουν μεσα απο άπειρη γραφειοκρατία και ευννοιοκρατία ,τις άπειρες ελλειψεις των μνημονιακών χρόνων της εξαχρείωσης της ΠΦΥ όπως εκφράστηκαν απο τις πολιτικές Αβραμόπουλου, Λυκουρέντζου, Λοβέρδου, Γεωργιάδη ,Βορίδη. Η αξιολογηση του Υπουργείου Δημόσιας Διοικησης συκοφαντήθηκε και σπαταλήθηκε με ευθύνη ανεύθυνων οπισθοδρομικών συνδικαλιστών. Ανθρώπινο δυναμικό, κτίρια και εξοπλισμου μένουν αναξιοποίητα, ανοργάνωτα και εκτεθειμένα στα προβληματα καθημερινότητας. Εφυγαν έμπειροι γιατροί στο εξωτερικο και τον ιδιωτικο τομεα, τεθηκαν με νομοσχέδια ψευτοδιλλήματα και θυμα ολων αυτών των πολιτικών ο Ελληνας πολιτης που ειχε ένα επιπεδο κοινωνικου κράτους και τωρα οι Ευρωπαιοι απολαμβάνουν τους ειδικους μας και οι δανειστές τις παροχές μας! Ναι τα τρια τελευταία χρόνια λειτουργούν 150 παραπάνω κρεβάτια ΜΕΘ, δουλεύουν τα εφημερεύοντα, πληρώνονται οι υποχρεώσεις, κτιζονται και παραδιδονται νεα νοσοκομεια (Ζακυνθος, Θηρα, Κομοτηνή, παιδιατρικο Θεσσαλονικης),σώζονται παλιά Ευγενιδειο, Ερρίκος Ντυνάν κλπ αλλα η ΠΦΥ έχει πολυ δρομο ακομα. Θαρρείς και τα συμφέροντα σε μεσαιο και κατω επιπεδο των συντεχνιών, αυτά που βλεπουμε στο μικρόκοσμο του ΙΣΑ (βελονιστές, ομοιοπαθητικοι, ευγενείς ειδικοτητες, γυναικολόγοι εναντιον όλων κλπ) να τραβουν ευαίσθητες πτυχές της πρωτοβάθμιας στα νοσοκομεια, των ηλεκτρονικαριων ,των φαρμακεμπορων , των μανδαρίνων των πρωην ασφαλιστικών ταμειων νυν ΕΟΠΥΥ και 1000 άλλων συμφερόντων που οι εκαστοτε ιθύνοντες είναι υποχρεωμένοι να διαβλέπουν, να ξεσκαρτάρουν ,να ακουν και να παρεμβαίνουν. Ενας αγιάτρευτος γιατρός και πουθενά υποψήφιος. Αυτά θέλουν συμμάχους και η μάχη της υγείας έπεται της μάχης των οικονομικών....... Η εικόνα ίσως περιέχει: ποδήλατο

Το τελεσίγραφο του Ντόναλντ Τραμπ για το Ιράν περιφρονεί το διεθνές δίκαιο

Το τελεσίγραφο του Ντόναλντ Τραμπ για το Ιράν περιφρονεί το διεθνές δίκαιο Posted on 08/07/2018, 00:00 By Ibrahim Warde and Βασίλης Παπακριβόπουλος (μετάφραση) To αρθρο έχει δημοσιοποιηθει στη Monde Diplomatique την 8-7-2018 Στις 8 Μαΐου, ο Αμερικανός πρόεδρος επέλεξε, συμμορφούμενος με τις επιθυμίες του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας, να αποσύρει την υπογραφή της χώρας του και να δρομολογήσει μια δυναμική αναμέτρηση με το Ιράν. Τα ριψοκίνδυνα στοιχήματα, η περιφρόνηση του νόμου και τα σκληρά χτυπήματα ενάντια στους εταίρους του στις επιχειρηματικές δραστηριότητες, είναι συνήθεις πρακτικές για τον Νεοϋορκέζο πρώην μεγαλοεργολάβο. Ωστόσο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, εκείνο που απειλείται είναι η ειρήνη σε μια ολόκληρη περιοχή του πλανήτη. Ο Ντόναλντ Τραμπ έχτισε την καριέρα του πάνω στην αρχή ότι τα πάντα μπορούν να αναδιαπραγματευθούν. Μόλις ολοκληρωνόταν η ανέγερση ενός κτιρίου, ο μεγαλοεργολάβος επικαλούνταν κακοτεχνίες (ή κατέφευγε σε οποιοδήποτε άλλο πρόσχημα) προκειμένου να αρνηθεί να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις του. Επέβαλε τότε νέους όρους στους εργολάβους και τους άλλους επαγγελματίες, αναγγέλλοντάς τους, λόγου χάρη, «θα σας πληρώσω μονάχα το 75% του συμφωνηθέντος ποσού». Επρόκειτο για μια μη διαπραγματεύσιμη πρόταση, του τύπου «take it or leave it». Το μόνο που απέμενε σε όσους αρνούνταν ήταν να εμπλακούν σε πολυδάπανες δίκες με αβέβαιη έκβαση, καθώς απέναντί τους θα έβρισκαν δεινούς δικηγόρους ασκημένους στην στρεψοδικία. Το 2004, στο βιβλίο του Trump: Think Like a Billionaire («Σκέψου σαν δισεκατομμυριούχος»), συμβούλευε τους αναγνώστες του «πάντα να αμφισβητούν τα τιμολόγια». Ήταν πασίγνωστος κακοπληρωτής και πολλοί προμηθευτές ή τράπεζες αρνούνταν να συνεργαστούν μαζί του (1). Το 2007, στο Think Big and Kick Ass: In Business and Life («Να είσαι φιλόδοξος και να τους τσακίζεις, τόσο στις μπίζνες όσο και στη ζωή»), δήλωνε ότι «του αρέσει να συντρίβει το αντίπαλο στρατόπεδο και να μαζεύει όλα τα κέρδη» και ότι αδιαφορούσε για τους τραπεζίτες που έχασαν τα χρήματα που του είχαν δανείσει. «Δικό τους είναι το πρόβλημα και όχι δικό μου. Τους είπα ότι δεν έπρεπε να μου τα είχαν δανείσει». Η Deutsche Bank, ο μοναδικός θεσμικός παίκτης του χρηματοοικονομικού τομέα που συνεχίζει να συναλλάσσεται με τις επιχειρήσεις Τραμπ, απέκτησε μια εξαιρετικά διδακτική εμπειρία. Το 2008, στο αποκορύφωμα της χρηματοοικονομικής κρίσης, έκανε αγωγή στον μεγαλοεργολάβο επειδή δεν είχε εξοφλήσει οφειλές 40 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Τραμπ αντεπετέθηκε, ζητώντας από την τράπεζα το εντυπωσιακό ποσό των 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ισχυρίστηκε ότι τα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετώπιζε οφείλονταν στην χρηματοοικονομική κρίση και ότι η Deutsche Bank αποτελούσε έναν από τους υπεύθυνους που προκάλεσαν αυτήν την κρίση… Η τράπεζα του παραχώρησε πενταετή περίοδο χάριτος (2). Ο μελλοντικός πρόεδρος δεν άργησε να κατανοήσει ότι η απειλή της προσφυγής στα δικαστήρια μπορούσε να έχει αποτρεπτικά αποτελέσματα. Εκτιμάται ότι ενεπλάκη, ως μηνυτής ή ως κατηγορούμενος, σε περισσότερες από 3.500 δίκες.

Νεοφερμένος στην πολιτική, ο Τραμπ ο Τραμπ είχε υποσχεθεί να θέσει στην υπηρεσία της Αμερικής το ταλέντο του ως του «μεγαλύτερου διαπραγματευτή στην ιστορία». Ανακοίνωνε ότι, αμέσως μετά την εκλογή του, θα φρόντιζε «να σκίσει τη φριχτή συμφωνία της Βιέννης» για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, καθώς επίσης και την συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα. Το γεγονός ότι αυτές οι αποφάσεις λαμβάνονται κατά περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου ή ότι τα υπόλοιπα μέλη που τις έχουν υπογράψει αντιτίθενται σε αυτήν την ενέργεια τον αφήνει αδιάφορο. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούσε ως ελέω Θεού αφεντικό και η άγνοιά του ως προς την Ιστορία και τη διπλωματία συνδυάστηκαν με την επιθυμία του να απαλλαγεί από την κληρονομιά του προκατόχου του. Καθώς επιθυμεί να έρθει σε ρήξη με τις συμβατικότητες, συνήθως επαφίεται στο ένστικτό του και αρκείται στη μεταφορά στο επίπεδο των διπλωματικών σχέσεων όλων των πρακτικών που επεξεργάστηκε κατά τη διάρκεια της καριέρας του ως εργολάβος και ως βεντέτα των ριάλιτι σόου. Το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης υπογράφηκε στη Βιέννη στις 14 Ιουλίου 2015 από το Ιράν και τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (Ηνωμένες Πολιτείες, Ρωσία, Κίνα, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο), καθώς και από τη Γερμανία, μετά από αρκετά χρόνια σκληρών διαπραγματεύσεων. Επιπλέον, στις 20 Ιουλίου 2015, η συμφωνία επικυρώθηκε ομόφωνα με το ψήφισμα 2231 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Σε αντάλλαγμα για τον τερματισμό του στρατιωτικού ερευνητικού πυρηνικού προγράμματος της χώρας και την έναρξη διεθνών ελέγχων που θα κλιμακώνονταν μέχρι το 2025, θα αίρονταν σταδιακά οι κυρώσεις που το Συμβούλιο Ασφαλείας είχε επιβάλει το 1995 στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν.

Οι αναμενόμενες θετικές οικονομικές επιπτώσεις αποτελούσαν μια ουσιώδη συνιστώσα της συμφωνίας. Όμως, παρά το γεγονός ότι όντως αυξήθηκαν οι συναλλαγές του Ιράν με το εξωτερικό, το συνολικό αποτέλεσμα απέχει πολύ από την αναμενόμενη ραγδαία άνοδο που αναμενόταν πριν από τρία χρόνια, κυρίως λόγω της διατήρησης των παλαιότερων κυρώσεων που είχαν επιβληθεί από το αμερικανικό Κογκρέσο το 1979, την επαύριο της ισλαμικής επανάστασης. Για πολλούς Ιρανούς, η κακοπιστία των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν προφανής: οι αμερικανικές αρχές εξακολουθούσαν να κρατούν μια διφορούμενη στάση στο ζήτημα των συναλλαγών σε δολάρια, ώστε να αποθαρρύνονται οι επίδοξοι επενδυτές ή εξαγωγείς. Ωστόσο, για τις εξαγωγικές χώρες, η πρόοδος που σημειώθηκε δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αμελητέα. Για παράδειγμα, το ύψος των γαλλικών εξαγωγών προς το Ιράν τριπλασιάστηκε, από 500 εκατομμύρια ευρώ την εποχή της υπογραφής της συμφωνίας στο 1,5 δισεκατομμύριο το 2017. Παρά το γεγονός ότι συχνά χαρακτηρίζεται «κράτος παρίας», το Ιράν σεβάστηκε τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει, όπως βεβαιώνουν τόσο ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας όσο και οι περιοδικές πιστοποιήσεις της αμερικανικής κυβέρνησης. Έτσι εξηγείται εξάλλου το γεγονός ότι ο πρόεδρος Τραμπ, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντά του στις 20 Ιανουαρίου 2017, κατήγγειλε την συμφωνία μονάχα στις 8 Μαΐου 2018. Τόσο ο υπουργός Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον όσο και ο στρατηγός Χέρμπερτ Ρέιμοντ ΜακΜάστερ, σύμβουλος του προέδρου για ζητήματα εθνικής ασφαλείας, αναγνώριζαν τις θετικές πλευρές του κειμένου της συμφωνίας και αντιτίθεντο στην απόσυρση των ΗΠΑ. Ο Τραμπ απέκτησε απόλυτη ελευθερία κινήσεων μονάχα μετά την αποπομπή τους και την αντικατάστασή τους από «γεράκια», τον Μάικλ Πομπέο και τον Τζον Μπόλτον αντίστοιχα. Αν και καμία από τις χώρες που είχαν υπογράψει τη συμφωνία δεν ακολούθησε τις Ηνωμένες Πολιτείες στην απόφασή τους να αποσυρθούν από αυτήν, η απόφαση της Ουάσιγκτον θα έχει βαρύτατες συνέπειες για τις σχέσεις της με την Ευρώπη, λόγω της επαναφοράς των κυρώσεων που προβλέπονται εις βάρος των αμερικανικών ή των ξένων επιχειρήσεων που θα συνεχίσουν να συναλλάσσονται με το Ιράν. Απρίλιος 2015, η συνάντηση υπουργών Εξωτερικών που έθεσε το πλαίσιο της συμφωνίας της Βιέννης για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Αυτά επί προεδρίας Ομπάμα – επί προεδρίας Τραμπ, οι υπογεγραμμένες συμφωνίες δεν παίζουν και τόσο μεγάλο ρόλο…

Η απάντηση της Μάργκαρετ Θάτσερ το 1982 Το ζήτημα της ισχύος των νόμων των Ηνωμένων Πολιτειών εκτός της επικράτειάς τους ανάγεται στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Μετά την επιβολή του στρατιωτικού νόμου στην Πολωνία, στις 13 Δεκεμβρίου 1981, ο πρόεδρος Ρόναλντ Ρήγκαν απαγόρευσε σε πρώτη φάση στις αμερικανικές εταιρείες να συμμετάσχουν στην κατασκευή ενός αγωγού που θα τροφοδοτούσε τις ευρωπαϊκές χώρες με φυσικό αέριο από τη Σιβηρία. Τον Ιούνιο του 1982, το εμπάργκο επεκτάθηκε στις θυγατρικές τους, καθώς επίσης και στις ξένες εταιρείες με άδεια εκμετάλλευσης αμερικανικών σημάτων, με πρόσχημα ότι η Σοβιετική Ένωση θα μπορούσε να επωφεληθεί από τις αμερικανικές τεχνολογίες. Αυτή η απόφαση προκάλεσε σάλο: τα αντίποινα των θιγόμενων ευρωπαϊκών κρατών υποχρέωσαν τις ΗΠΑ να υπαναχωρήσουν. Διότι, παρ’ όλο που η Ουάσιγκτον διαθέτει όντως το όπλο της επέκτασης της ισχύος των νόμων της εκτός της επικράτειάς της, οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν τη δυνατότητα να ανταπαντήσουν με νόμους που απαγορεύουν στις εταιρείες τους να υπόκεινται σε ξένη νομοθεσία. Μολονότι η Βρετανή πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ ήταν η μεγαλύτερη σύμμαχος του Ρόναλντ Ρήγκαν, σε αυτό το ζήτημα παρέμεινε άκαμπτη. Δήλωσε ότι, για λόγους αρχής, οι επιχειρήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου οφείλουν να τιμούν τις εμπορικές δεσμεύσεις τους. Επικαλέστηκε έναν νόμο αναστολής της νομικής ισχύος (Protection of Trading Interests Act) που είχε ψηφιστεί το 1980 και απαγορεύει στις βρετανικές επιχειρήσεις να συμμορφώνονται με τις προσταγές των ΗΠΑ όταν διακυβεύεται το εθνικό συμφέρον. Στην Γαλλία, ο Ζαν Πιέρ Σεβενεμάν, τότε υπουργός Έρευνας και Βιομηχανίας, στηρίχθηκε σε ένα διάταγμα του 1959 που είχε εκδοθεί από τον στρατηγό Ντε Γκολ και έδωσε εντολή στην εταιρεία Dresser-France, θυγατρική ενός αμερικανικού μηχανολογικού ομίλου, να αγνοήσει τις προσταγές της μητρικής εταιρείας. Τελικά, η Ουάσιγκτον υποχώρησε και οι κυρώσεις ήρθησαν τον Νοέμβριο του 1982. Ωστόσο, μετά τον Ψυχρό Πόλεμο παρατηρήθηκε αύξηση των απαιτήσεων για εξωεδαφική ισχύ των νόμων, με πρόσχημα ότι η παγκοσμιοποίηση οφείλει να συνοδεύεται από κοινούς κανόνες. Μόνο το 1996, οι Ηνωμένες Πολιτείες ψηφίζουν δύο νόμους που στηρίζονται σε αυτήν την αρχή. Ο νόμος Helms-Burton έχει ως στόχο τις ξένες εταιρείες που επενδύουν στην Κούβα, ενώ ο νόμος Amato-Kennedy έχει ως πεδίο εφαρμογής το Ιράν και την Λιβύη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανταπαντά υιοθετώντας έναν μηχανισμό αναστολής της ισχύος τους που απαγορεύει σε οποιοδήποτε ευρωπαϊκό φυσικό ή νομικό πρόσωπο να υπόκειται σε νομοθετικές, διοικητικές ή δικαστικές πράξεις που αποφασίζονται από ξένη δύναμη. Επίσης, προσφεύγει στο Όργανο Επίλυσης Διαφορών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου προκειμένου να αμφισβητήσει την εξωεδαφική εφαρμογή αυτών των νόμων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μάλιστα συνέταξε έναν κατάλογο αμερικανικών επιχειρήσεων στις οποίες θα μπορούσαν να επιβληθούν συμμετρικές κυρώσεις. Η επίδειξη αποφασιστικότητας αποδείχθηκε αποτελεσματική: οι ΗΠΑ δέχθηκαν την αναστολή των συστημάτων επιβολής κυρώσεων όσον αφορά τους Ευρωπαίους, οι οποίοι με τη σειρά τους απέσυραν την προσφυγή ενώπιον του ΠΟΕ.

Τι συνέβη έκτοτε; Βεβαίως, μεσολάβησε το σοκ της 11ης Σεπτεμβρίου. Έτσι, ο παγκόσμιος χαρακτήρας της τρομοκρατίας φάνηκε να δικαιολογεί, για παράδειγμα, την επιτήρηση των χρηματοοικονομικών ροών σε πλανητικό επίπεδο. Ο νόμος USA Patriot Act (Uniting and Strengthening America by Providing Appropriate Tools to Intercept and Obstruct Terrorism, «Συσπείρωση και ενίσχυση της Αμερικής με την παροχή κατάλληλων εργαλείων για την ανάσχεση και την εξουδετέρωση της τρομοκρατίας») εξασφαλίζει διευρυμένες αρμοδιότητες στην εκτελεστική εξουσία. Το «εξωφρενικό προνόμιο» του αμερικανικού νομίσματος, όπως το χαρακτήριζε παλαιότερα ο στρατηγός Ντε Γκολ, αποκτά μια νέα διάσταση: όλες οι συναλλαγές σε δολάρια υπόκεινται στο εξής στο αμερικανικό δίκαιο, ακόμα και όταν πραγματοποιούνται εκτός της επικράτειας των Ηνωμένων Πολιτειών. Γίνεται τότε λόγος για μια «παγκοσμιοποίηση της συμμόρφωσης με την Αμερική». Είτε ως προσταγές είτε λόγω μιμητισμού, οι νόμοι και οι πρακτικές των ΗΠΑ διεθνοποιούνται. Είτε πρόκειται για την καταπολέμηση του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος ή της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας είτε για τις εκστρατείες κατά της διαφθοράς, οι νομοθεσίες που υιοθετούνται ανά τον κόσμο αποτελούν μια αντιγραφή της αμερικανικής νομοθεσίας (3). Πολύ συχνά, η αμερικανική δικαιοσύνη είναι εκείνη που δρομολογεί δικαστικές διώξεις και επιβάλλει κυρώσεις σε ξένα φυσικά και νομικά πρόσωπα για παραβάσεις πραγματοποιημένες εκτός αμερικανικής επικράτειας. Έτσι, τον Ιούνιο του 2014, η γαλλική τράπεζα BNP Paribas καταδικάστηκε να καταβάλει πρόστιμο 8,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο αμερικανικό δημόσιο επειδή είχε παραβιάσει, μέσω της ελβετικής θυγατρικής της, τα εμπάργκο που είχαν επιβάλει οι Ηνωμένες Πολιτείες στην Κούβα, στο Ιράν και στο Σουδάν (4). Τα τελευταία χρόνια, αρκετές ευρωπαϊκές πολυεθνικές πιάστηκαν στα δίχτυα του Foreign Corrupt Practices Act (FCPA), ενός νόμου του 1977 που απαγορεύει την δωροδοκία ηγετών τρίτων χωρών προκειμένου να επιτευχθεί η σύναψη εμπορικών συμβάσεων. Αρκετές επιχειρήσεις οφείλουν να πληρώσουν σημαντικά πρόστιμα, ανάμεσά τους η γαλλική Alstom (722 εκατομμύρια δολάρια το 2014) και η γερμανική Siemens (800 εκατομμύρια δολάρια το 2008). Αρκεί μία σύνδεση, ακόμη και ισχνή, προκειμένου να θεωρηθεί η αμερικανική δικαιοσύνη αρμόδια να επιληφθεί της υπόθεσης: στην περίπτωση της BNP Paribas, οι συναλλαγές είχαν πραγματοποιηθεί σε δολάρια. Η διατήρηση τραπεζικού λογαριασμού στις ΗΠΑ, ακόμη και η ανταλλαγή ηλεκτρονικών μηνυμάτων που περνούν από διακομιστές εγκατεστημένους σε αυτές, μπορούν επίσης να ανοίξουν τον δρόμο για δικαστικές διώξεις.

Μια αντιπαραγωγική στρατηγική Παρ’ όλα αυτά, η υπόθεση των κυρώσεων εναντίον του Ιράν σηματοδοτεί μια ρήξη. Την ίδια ακριβώς ημέρα που πραγματοποιήθηκε η καταγγελία της συμφωνίας για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, ο Ρίτσαρντ Γκρενέλ, ο νέος Αμερικανός πρεσβευτής στο Βερολίνο, δημοσίευσε ένα tweet που θύμιζε σουλτανικό φιρμάνι: «Οι γερμανικές επιχειρήσεις που συναλλάσσονται με το Ιράν οφείλουν να αποσυρθούν αμέσως!» (Στη συνέχεια θα ισχυριστεί ότι το εννοούσε ως ηθική υποχρέωση). Όσο για τον νέο υπουργό Εξωτερικών Μάικλ Πομπέο, υποσχέθηκε ότι θα γονατίσει τα κράτη που βοηθούν το Ιράν, εκτός κι αν η Τεχεράνη αποδεχθεί δώδεκα όρους, οι οποίοι ουσιαστικά αποτελούν συνθηκολόγηση άνευ όρων. Με μια δεκασέλιδη εγκύκλιο, η Υπηρεσία Ελέγχου Ξένων Περιουσιακών Στοιχείων (Office of Foreign Assets Control, OFAC) του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών έδωσε στη δημοσιότητα τον κατάλογο των νομοθετικών ρυθμίσεων που θα διέπουν την επαναφορά των κυρώσεων. Οι κυρώσεις που είχαν χαρακτηριστεί «δευτερογενείς» και είχαν αρθεί με τη συμφωνία της Βιέννης επαναφέρονται εντός 90 ημερών (δηλαδή μέχρι τις 6 Αυγούστου) για τον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας και 180 ημερών (δηλαδή μέχρι τις 4 Νοεμβρίου) για τον πετρελαϊκό τομέα. Για όσες εταιρείες ενδεχομένως αρνηθούν να συμμορφωθούν με τους νέους κανονισμούς, σύμφωνα με απόφαση του Τραμπ, υπάρχει η δυνατότητα να ενταχθούν σε έναν κατάλογο επιχειρήσεων (Specially Designed Nationals List), των οποίων τα περιουσιακά στοιχεία μπορούν να παγώσουν και με τις οποίες οι Αμερικανοί πολίτες και τα αμερικανικά νομικά πρόσωπα δεν θα έχουν δικαίωμα να συναλλάσσονται. Κατά τη διάσκεψη κορυφής της Σόφιας (16-17 Μαΐου), οι Ευρωπαίοι ηγέτες διακήρυξαν την ομόφωνη επιθυμία τους να παραμείνουν στη συμφωνία (ευσεβής πόθος…), χωρίς καν να αναφερθούν στο παραμικρό ενδεχόμενο προσφυγής ενώπιον του ΠΟΕ. Η μοναδική χειροπιαστή εξαγγελία συνίστατο στην ενεργοποίηση ενός νόμου για την αναστολή της ισχύος ξένων νόμων (ψηφισμένου το 1996), ο οποίος αποσκοπεί στην εξουδετέρωση των εξωεδαφικών επιπτώσεων των αμερικανικών κυρώσεων. Ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Μπρυνό Λε Μαιρ πρότεινε στις 11 Μαΐου τη δημιουργία ανεξάρτητων μηχανισμών χρηματοδότησης για τις επενδύσεις στο Ιράν και την αποζημίωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσων επιχειρήσεων ενδέχεται να πληγούν από τον μηχανισμό δευτερογενών κυρώσεων που επανενεργοποίησαν οι ΗΠΑ. Ωστόσο, δεν είναι διόλου βέβαιο ότι θα κατορθώσει να πείσει τους Ευρωπαίους ομολόγους του ενώ, από την άλλη πλευρά, για μια επιχείρηση, το σύνολο αυτών των μέτρων φαντάζει ασήμαντο μπροστά στην απειλή να χαθεί η αμερικανική αγορά. Από την στιγμή της εκλογής του, ο Τραμπ αποστασιοποιείται διαρκώς από την Ευρώπη. Οι εκλεκτικές συγγένειές του με τα αυταρχικά καθεστώτα και η ευθυγράμμισή του με τις θέσεις του Ισραήλ και των περισσότερων χωρών του Περσικού Κόλπου για όλα τα ζητήματα που αφορούν το Ιράν, άφηναν να διαφανεί μια μείζων αντιπαράθεση με τους υπερατλαντικούς συμμάχους του. Όμως, τα διδάγματα της Ιστορίας είναι αποκαλυπτικά για τους κινδύνους που εγκυμονεί για την αμερικανική ηγεμονία η εμμονή στην μονόπλευρη ανάληψη δράσης. Πριν από είκοσι περίπου χρόνια, το 1997, τρεις στενοί διπλωματικοί συνεργάτες των προέδρων Τζίμι Κάρτερ, Τζορτζ Μπους και Μπιλ Κλίντον, οι Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, Μπρεντ Σκόουκροφτ και Ρίτσαρντ Μέρφυ αντίστοιχα, προειδοποιούσαν: «Η πολιτική των μονόπλευρων αμερικανικών κυρώσεων εναντίον του Ιράν αποδείχθηκε ανεπαρκής και η απόπειρα να εξαναγκασθούν οι υπόλοιπες χώρες να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών υπήρξε λανθασμένη. Ο εκφοβισμός μέσω της εξωεδαφικής επέκτασης της ισχύος των αμερικανικών νόμων προκάλεσε περιττές εντάσεις ανάμεσα στην Αμερική και στους κυριότερους συμμάχους της και απείλησε τη διεθνή τάξη πραγμάτων του ελεύθερου εμπορίου, την οποία οι ΗΠΑ έχουν επί δεκαετίες προωθήσει» (5). Alexandra Berzon, «Donald Trump’s business plan left a trail of unpaid bills», «The Wall Street Journal», Νέα Υόρκη, 9 Ιουνίου 2016. Βλ. επίσης, «ΗΠΑ: Ο θρίαμβος του παρανοϊκού πολιτικού λόγου», «Le Monde diplomatique – ελληνική έκδοση», Ιανουάριος 2017, https://monde-diplomatique.gr/?p=1812 Richard Cohen, «Why Trump’s handling of a Deutsche Bank loan is so foreboding», «The Washington Post», 19 Ιουλίου 2017. Βλ. «L’internationalisme de la compliance à l’américaine», «Audit, risques et contrôle», Ν° 004, Παρίσι, 4ο τρίμηνο 2015. Βλ. «Les Etats-Unis mettent les banques à l’amende» και Jean-Michel Quatrepoint, «Au nom de la loi… américaine», «Le Monde diplomatique», Ιούλιος 2014 και Ιανουάριος 2017 αντίστοιχα. Zbigniew Brzezinski, Βrent Scowcroft και Richard Murphy, «Differential containment», «Foreign Affairs», Νέα Υόρκη, Μάιος-Ιούνιος 1997.

ο Γιατρός Κένταυρος

Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ Τέρας της Φύσης , στοιχειό της φαντασίας ή δημιούργημα ανθρώπινης παιδείας;; Ο Φόβος του εξουσιαστή γιατρού μελετήθηκε πολύ στην δεκαετία του 80 και συνέβαλε ώστε στα δικαιώματα των αποφάσεων να συμμετέχει ο ασθενής εκτός της καθοριστικής ζωής ή θανάτου (περι ευθανασίας) και αναπτύχθηκε στα πολιτισμένα κράτη. Εκεί που εξουσιαστές πιόνια του πολιτικαντισμού σπέρνουν φτώχια, απομύζηση πόρων , πείνα, αρρώστια και πυραύλους ενώ ακόμα κάτι Κουβανοί , κάτι ονειροπόλοι γιατροί του Κόσμου και χωρίς σύνορα τιμούν τον όρκο του Ιπποκράτη και μοιράζουν χρόνια επιβίωσης εκεί που οι «παράγοντες» του WHO εφευρίσκουν ψεύτικους συναγερμούς( τεχνιτών ) επιδημιών για να ωφεληθούν συγκεκριμένες πολυεθνικές που έχουν τις «λύσεις» εμβόλια στο τσεπάκι! Όταν η Ευρώπη στο βωμό του Β Παγκόσμιου Πολέμου έχασε τόσα νιάτα και ομορφιά ήρθαν τα συστήματα υγείας στο πολίτη σε Ηνωμένο Βασίλειο και Σοβιετική Ενωση να παρέχουν δημόσια καθολική και επιστημονικού επιπέδου παροχή υγείας δωρεάν όχι μόνο νοσοκομειακά αλλά και στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, την διατήρηση των δομών ευεξίας και ασφάλειας στην εργασία και την πρόληψη των ασθενειών. Πρυτάνευσαν τα εμβόλια, οι υγιεινές συνθήκες ζωής και διατροφής, η εξάλειψη των επιδημιών , τα κέντρα υγείας, οι οικογενειακοί γιατροί και οι γιατροί ειδικοτήτων. Το πλάτεμα της επιστήμης την κάνει θελκτική εκλαϊκευμένη αλλά και αντικείμενο εμπορίου και πηγή κέρδους. Μια από τις βασικές ρήτρες του νεοφιλελευθερισμού ήταν ο περιορισμός των δημοσίων κονδυλίων για την δημόσια υγεία και η βίαιη επιβολή στην κοινωνία των 2/3 αποκλεισμένων ή παραδομένων στην ιδιωτική δαπάνη και την εξάλειψη του κοινωνικού κράτους. Σιγά μην πλήρωνε με φόρους η άρχουσα τάξη για τις αρρώστιες που προκαλούσε στην εργατιά της….. Οι γιατροί , ταγοί και υπηρέτες της ιατρικής επιστήμης ,οι Κένταυροι του Πηλίου , οι άριστοι των πανελλαδικών εξετάσεων, οι φόρου νιότης υποτελείς στο καθηγητικό κατεστημένο και οι συνειδητοί πειθαρχικοί υπηρέτες στους ωριμότερους της εμπειρίας και της γνώσης αυτής της τέχνης εκπαιδεύτηκαν για τα καλύτερα. Απολαμβάνουν όμως την τυχαία εμπιστοσύνη και τα φρούδα όνειρα περι ατομικιστικής ευημερίας ενιοτε εις βάρος του όρκου, των πελατών τους και των αδηφάγων κανόνων της εμπορικής αγοράς. Το ελληνικό κράτος με 30 χρόνια καθυστέρηση από τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη ξεκινά ένα ημιτελές σύστημα δημόσιας υγείας το 1985 τροφοδοτούμενο από άπειρες ατέλειες .Σήμερα μετά από 8 χρόνια χρεοκοπίας με περιορισμένους πόρους και εξαναγκασμό σε 63% ιδιωτικές δαπάνες έχουμε τηλεγραφικά να επισημαίνουμε :

1. Λόγω του γεωγραφικού ανάγλυφου της χώρας η κάλυψη σε αγροτικούς γιατρούς πρέπει να υπερβαίνει το 90% με κίνητρα και υπουργικές διευκολύνσεις. Το αντίδωρο της παραμονής του πληθυσμού στην ύπαιθρο ανυπέρβλητο. 2. Ενίσχυση κτιριακή και στελεχιακή των αγροτικών και αστικών κέντρων υγείας. Η Πρωτοβάθμια έχει παρελθόν σε αυτή τη χώρα τα ΙΚΑ της γειτονιάς (μερικά με οικογενειακούς γιατρούς) και εξειδικευμένους πιά και μπορεί να έχει συμπληρωματικό μέλλον τα ΤΟΜΥ όπου χρειάζονται και όπου ελλείπουν. 3. Σε μια χώρα με 2500 γενικούς ιατρούς οι 400 στο δημόσιο με τις καλύτερες των προοπτικών δεν συνάδει σύστημα παραπομπών. Ο Έλλην ασθενής χρειάστηκε 25 χρόνια στην ΠΦΥ να προσαρμοστεί στο προγραμματισμένο ραντεβού δεν θα υποταχθεί σε υποχρεωτικό προσανατολισμό των αναγκών του σε ένα ελλιπές δημόσιο, αλλά δημιουργούμε βορά στην ιδιωτική ιατρική ή στους αδόκητους μηχανισμούς πρωτοβαθμίου στα νοσοκομεία. 4. Σε μια χώρα 75.000 γιατρών με 25.000 από αυτούς στο εξωτερικό όπου και να υπηρετεί κάποιος και με όποια ειδικότητα γίνεται εμφανές ότι παράγουμε γιατρούς για να καταναλώνει η Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία, Αραβία κλπ. Απαιτούνται κίνητρα αυξήσεων μισθών που εμφανώς περιπαίζει περι αυτού οι έχοντες λόγο τροικανοί « σύμβουλοι» 5. Επιπρόσθετα στον ιδιωτικό τομέα κυριαρχούν οι ανασφάλιστοι και απλήρωτοι εργαζόμενοι στις μεγάλες ιδιωτικές γαλέρες, οι πειρατικοί ανεξέλεγκτοι τουριστόγιατροι στα τουριστικά νησιά μας, οι εργασιοβόρες αμυντικές εναρμονισμένες πρακτικές υψηλών κοστολογίων και νοσηλειών στον ιδιωτικό τομέα όπου καθιστούν την Παναγία της Τήνου και την εφευρετικότητα των Ελλήνων υψηλούς ρυθμιστικούς παράγοντες δημόσιας υγείας.!

6. Ηθικοποίηση του ιατρικου κόσμου από παράπλευρες εισπράξεις είτε λιστών συνεδρίων-φαρμάκων είτε ληστών υπερβολικών εργαστηριακών και θεραπευτικών πρακτικών που θα μπορούσαν να αποφευχθούν με μια ενδελεχή κλινική εξέταση. 7. Οι ελλείψεις προσωπικού και εξοπλισμού και της κτιριακής υποδομής είναι προτεραιότητες είναι και ζητούμενη αναγκαιότητα γιατί οι διοικητικοί μηχανισμοί παρεμποδίζουν ή προκαλούν παρελκυστική γραφειοκρατία που πλήττει την καθημερινότητα και ευνοούνται παλιά κατεστημένα. 8. Τα νοσοκομεία έχουν επουλώσει ανίατες πληγές και τώρα καλύπτουν χρόνιες αβελτηρίες και παρασιτικές εργολαβίες. Από τα εξοικονομούμενα χρήματα καλύπτονται ελλείψεις σε φάρμακα και μεγάλες κοινωνικές ανάγκες. 9. Κεντρικές Προμήθειες, ΕΚΑΒ, Μονάδες Εντατικής, Αιμοδοσία, Φυσίατροι, Λογοθεραπευτές, Οπτικοί, ΕΟΠΥΥ, καταπολέμηση ναρκωτικών, ελεγκτικοί μηχανισμοί, αξιολογικά κριτήρια προσλήψεων, ΗΔΙΚΑ, Ακριβά φάρμακα, Πρόνοια τεράστια κεφάλαια ήδη θεσμικών αλλαγών και απαιτήσεις νέων μεταρρυθμιστικών τομών.

10. Η μακρά αποκάλυψη σκανδάλων καθιστούν την υγεία ένα πίθο των Δαναΐδων άνω των 85 δισεκατ. που πρέπει οριστικά να βρουν δίκαιη δίκη, μήνυμα ηθικής και αποκατάσταση των ζημιών του δημοσίου χρήματος όσες τετραετίες και αν χρειαστεί η Ελληνική δικαιοσύνη με την ανεξαρτησία που παρέχουν οι κυβερνήσεις Σύριζα, να περαιώσουν υποθέσεις-σκάνδαλα όπως της Novartis, του ΚΕΕΛΠΝΟ και του Ερρίκου Ντυνάν που κατέστησαν την υγεία Eldorado της απατεωνιάς και της απανθρωπιάς γιατί η διασπάθιση έβλαψε σοβαρά της υγεία όλων μας. 21-4-2018

Θα το καταφέρουν δανειστές και «εταίροι» μας;

Θα το καταφέρουν δανειστές και «εταίροι» μας;

Δημοσίευση:στην Αυγή 14 Απριλίου 2018 Του Χρήστου Ζαβού* Ο συνταξιοδοτικός Ν. 4387/12.5.16 (κ. Κατρούγκαλου) όριζε ότι η διαφορά (προσωπική διαφορά) μεταξύ των παλαιών και νέων συντάξεων θα καλυφθεί με ετήσιες αυξήσεις (στις μειωμένες, εκ του νέου τρόπου υπολογισμού, νέες συντάξεις) ανάλογες με την αύξηση του Εθνικού Εισοδήματος. Με το πολυνομοσχέδιο (Ιανουάριος 2018) και με την τέταρτη αξιολόγηση η Ελλάδα εκβιάστηκε από τους δανειστές - «εταίρους» της, να μειώσει από 1ης.1.2019 τις παλαιές συντάξεις μέχρι και 18%. Έτσι οι δανειστές - «εταίροι μας» πέτυχαν δύο στόχους: α) Μέσω της μείωσης της χρηματοδότησης των ασφαλιστικών ταμείων (ΕΦΚΑ) κατά περίπου 1,2 δισ. να αυξήσουν τις εισπράξεις τους έναντι του δημοσίου χρέους και β) να επιβάλουν εκλογή κυβέρνησης της αρεσκείας τους, επειδή ο επανυπολογισμός και η μείωση των παλαιών συντάξεων θα αγανακτούσε και θα εξουθένωνε οικονομικά εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες. Γιατί δεν πρέπει να μειωθούν οι συντάξεις: 1. Διότι το εξοικονομούμενο κατ' έτος ποσόν είναι σαφώς μικρότερο από 1,2 δισ., επειδή ο αριθμός των παλαιών συνταξιούχων που αποβιώνουν κάθε χρόνο είναι μεγάλος λόγω της προχωρημένης κατά κανόνα ηλικίας τους. 2. Διότι κάθε παλαιός συνταξιούχος συντηρεί με τη σύνταξή του και άλλα άτομα: τη σύζυγο, παιδιά, εγγόνια κ.λπ. Άρα ο πληττόμενος πληθυσμός πολύ μεγάλος. 3. Όσο αυξάνεται η απασχόληση, θα εισπράττει περισσότερες και μεγαλύτερες εισφορές ο ΕΦΚΑ, ενώ το ποσοστό του προϋπολογισμού που ενισχύει τον ΕΦΚΑ θα μειώνεται. 4. Δεν υπηρετεί την αρχή της Κοινωνικής Δικαιοσύνης, διότι δεν τέθηκε ένα πλαφόν, να απαλλάσσονται της μείωσης (δηλ. της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς), π.χ. όσοι παίρνουν καθαρά στον τραπεζικό τους λογαριασμό 1.200 ευρώ ποσό, που αντιστοιχεί σε ετήσιο εισόδημα έως 14.400 ευρώ. 5. Κάθε μείωση εισοδήματος της κατώτερης εισοδηματικής τάξης, λόγω της υψηλής της οριακής ροπής προς κατανάλωση, μειώνει άμεσα την κατανάλωση, στη συνέχεια τη ζήτηση και την παραγωγή και (ξανα)φέρνει ύφεση, ή μείωση της ανάπτυξης. Ο οικονομολόγος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού Κώστας Βεργόπουλος είχε επισημάνει στις 9.7.17 στη «Νέα Σελίδα»: «Οι περικοπές μισθών και συντάξεων έχουν υπερβεί κάθε όριο. Αυτονόητο επακόλουθο είναι η προϊούσα νέκρωση της εσωτερικής αγοράς, των επενδύσεων και της απασχόλησης». 6. Είναι μέτρο αντιφατικό και οξύμωρο το να ενισχύεις με κοινωνικό μέρισμα την κατώτερη ομάδα της χαμηλότερης εισοδηματικής τάξης και αυτά τα χρήματα να τα παίρνεις από τη μεσαία ομάδα της χαμηλότερης εισοδηματικής τάξης! Είναι αυτό, έστω σχετική, αναδιανομή; 7. Η μεγαλύτερη αδικία είναι ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αυτοαπασχολούμενοι θα υποστούν τις μεγαλύτερες μειώσεις, 18%, δηλ. εκείνοι που πλήρωσαν μόνοι τους τις ασφαλιστικές τους εισφορές χωρίς τη συμμετοχή εργοδότη. 8. Αντιβαίνει σε ό,τι πιστεύουμε σε ό,τι εκπροσωπούμε, σε ό,τι ονειρευόμαστε. Αποτελεί Εφιάλτη (εκείνον των Θερμοπυλών) και σπρώχνει εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες προς την Ακροδεξιά.

Τα αντίμετρα είναι μία θετική κατάκτηση, αλλά δεν αντιστοιχίζονται με τα υποκείμενα σε μείωση των συντάξεων πρόσωπα. Οι συνταξιούχοι θέλουν να αγοράσουν λάδι, ψωμί, φασόλια, μακαρόνια κ.λπ. Και τα αντίμετρα τους δίνουν δωρεάν διαδρομές, δηλ. 12 ευρώ τον μήνα, ή κατάργηση συμμετοχής στα φάρμακα, δηλ. εξοικονόμηση 15-20 ευρώ, όταν χάνουν 1.800 ευρώ ετησίως από τη μείωση των συντάξεων συν 600 ευρώ περίπου από τη μείωση του αφορολόγητου. Στον βαθμό που θα ανακτήσουμε (Αύγουστος 2018) τη δυνατότητα να καθορίζουμε εμείς το πώς θα πετυχαίνουμε τους οικονομικούς στόχους και εφόσον μέτρα - αντίμετρα έχουν ουδέτερο δημοσιονομικό αποτέλεσμα, καταργήστε και μέτρα και αντίμετρα. Ο π. αν. υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης έχει δηλώσει (εφημ. «Documento») ότι υπάρχει καθυστέρηση στην εφαρμογή συστήματος ηλεκτρονικού ελέγχου στα καύσιμα (σε διυλιστήρια, δεξαμενόπλοια, φορτηγίδες, βυτιοφόρα, δεξαμενές κ.λπ.), από την οποία το Δημόσιο χάνει έσοδα περίπου 1,3 δισ. και περισσότερα ετησίως. Υπάρχουν, λοιπόν, υποκατάστατα και ισοδύναμα μέτρα. Έτσι, λοιπόν, τίθεται το ερώτημα, θα το καταφέρουν (οι Σόιμπλε, Ντάισεμπλουμ, Λαγκάρντ) και ό,τι αυτοί εκπροσωπούν να εκπαραθυρώνουν εκβιαστικά κυβερνήσεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πατρίδα μας και τον λαό, ή θα διαπραγματευθούμε και θα αποφύγουμε τη νέα μείωση των συντάξεων; Θα το καταφέρουν; * Ο Χρήστος Ζαβός είναι πτυχιούχος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, πρ. οικον. συμβ. ΜμΕ

Μύθοι και πραγματικότητα για τα μεταλλεία στη Β.Α.Χαλκιδική

Μύθοι και πραγματικότητα για τα μεταλλεία στη Β.Α.Χαλκιδική 2.5K Μύθοι και πραγματικότητα για τα μεταλλεία στη Β.Α.Χαλκιδική Του Κυριάκου Π. Παναγιωτόπουλου εχει δημοσιευτεί στο capital.gr Η επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη Β. Α. Χαλκιδική βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας για περισσότερο από μια δεκαετία γεγονός που δείχνει ότι το πρόβλημα ενδιαφέρει την κοινή γνώμη και ιδιαίτερα τους κατοίκους της περιοχής. Η όποια συζήτηση όμως τις περισσότερες φορές είναι μονομερής, επιφανειακή ή ελλιπής και δεν καλύπτει το θέμα από όλες τις πλευρές. Επομένως, οποιαδήποτε συζήτηση γι’ αυτό το θέμα θα πρέπει να περιλαμβάνει κατά το δυνατόν αφ’ ενός όλη αυτή τη χρονική περίοδο δηλαδή, από την ημέρα κατά την οποία το Ελληνικό δημόσιο παραχώρησε την περιοχή για μεταλλευτική εκμετάλλευση σε ιδιώτες μέχρι σήμερα και αφ’ ετέρου όλα όσα σχεδιάζονται να γίνουν και τις επιπτώσεις που αυτά θα προκαλέσουν στο γενικότερο περιβάλλον και στους κατοίκους της περιοχής και όχι μόνο. Με το Ν.3220/2004 επικυρώθηκε σύμβαση μεταξύ του Ελληνικού δημοσίου και της νεοσύστατης εταιρείας Ελληνικός Χρυσός ΑΕ (ΕΧ) που υπογράφηκε το Δεκέμβριο του 2003 και προέβλεπε την παραχώρηση έκτασης 317.000 στρεμμάτων στη Β.Α. Χαλκιδική για μεταλλευτική εκμετάλλευση μαζί με τον ακίνητο και κινητό εξοπλισμό της προηγούμενης μεταλλευτικής εταιρείας (TVX) έναντι 11 εκατομμυρίων ευρώ. Αξίζει να αναφερθεί ότι η αναγραφή των περιουσιακών στοιχείων που παραχωρήθηκαν στην ΕΧ καλύπτει περίπου 200 σελίδες της ανωτέρω σύμβασης. Η παραχωρηθείσα έκταση αποτελείται από δάσος σε ποσοστό μεγαλύτερο από 90 %. Με την Κοινή Υπουργική Απόφαση (201745/26-7-2011) εγκρίθηκε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) που κατέθεσε η ΕΧ (2010) και τέθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι υλοποίησης του έργου, τελικά, σε μια έκταση 264.000 στρεμμάτων. Το όλο έργο περιλαμβάνει τέσσερα υποέργα α) των Σκουριών, β) της Ολυμπιάδας, γ) του Μαντέμ Λάκκου και δ) του Στρατωνίου. Το κείμενο που ακολουθεί θα περιοριστεί μόνο στο υποέργο των Σκουριών λόγω του ότι το συγκεκριμένο υποέργο είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα, περιλαμβάνει για πρώτη φορά στην περιοχή επιφανειακή εξόρυξη και θα προκαλέσει, εφόσον υλοποιηθεί, ιδιαίτερα σοβαρές και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις.

Οι επιπτώσεις Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της σχεδιαζόμενης μεταλλευτικής δραστηριότητας στις Σκουριές και οι επιπτώσεις της στην ευρύτερη περιοχή, κρίνεται μάλλον απαραίτητο να αναφερθούν επιγραμματικά όλες οι φάσεις αυτής της επέμβασης καθώς και οι αναμενόμενες επιπτώσεις. Για να μην υπάρξει καμία αμφισβήτηση των στοιχείων που θα δοθούν στη συνέχεια, διευκρινίζεται ότι όλα τα ποσοτικά στοιχεία που θα αναφερθούν προέρχονται από την Κύρια Μελέτη της ΜΠΕ (εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά) και σε παρένθεση θα δίνεται η σελίδα ή ο πίνακας της ΜΠΕ που αυτά αναγράφονται, ώστε να μπορεί να ελεγχθεί η ακρίβειά τους. Το προς εξόρυξη και εκμετάλλευση πέτρωμα στις Σκουριές ανέρχεται σε 146,2 εκατομμύρια τόνους, από τους οποίους 66,9 εκατομμύρια τόνοι θα εξορυχτούν επιφανειακά και το υπόλοιπο υπόγεια (σελ. 5.3-68) και η μέση περιεκτικότητά του σε χρυσό είναι 0,89 γραμμάρια ανά τόνο και σε χαλκό 0,56 % (Πίνακας 5.3.3-1). Το πέτρωμα περιέχει επίσης θειούχες ενώσεις βαρέων μετάλλων (ΒΜ) όπως αντιμονίου, αρσενικού, βαρίου, καδμίου, χρωμίου, χαλκού, σιδήρου, μαγγανίου, νικελίου, μολύβδου, ψευδαργύρου, κ.ά. Επιπλέον στο πέτρωμα περιέχεται μια μορφή αμιάντου (τρεμολίτης) σε ποσοστά 3 % που στα απόβλητα εμπλουτισμού θα ανέρχεται σε 8 % καθώς και χαλαζίας σε ποσοστά 40 % στο πέτρωμα και 26 % στα απόβλητα (σελ. 5.3-109).

Οι φάσεις της σχεδιαζόμενης επέμβασης Οι φάσεις της σχεδιαζόμενης επέμβασης και οι άμεσες συνέπειές τους μπορούν σε αδρές γραμμές να αναφερθούν ως ακολούθως: α) αποψίλωση του δάσους σε μια έκταση μεγαλύτερη των 2.500 στρεμμάτων (Πίνακας 5.10.1-1) το μεγαλύτερο μέρος της οποίας έχει ήδη πραγματοποιηθεί. Η αποψίλωση γίνεται με ολοκληρωτική εκρίζωση των δένδρων ώστε να μην υπάρχει περίπτωση να βλαστήσουν εκ νέου οι ρίζες. Περαιτέρω σχολιασμός νομίζω ότι δε χρειάζεται. β) επιφανειακή εξόρυξη (Πίνακας 5.1.2-2) του πετρώματος που προγραμματίζεται να ανέλθει σε 24.000 τόνους ημερησίως (Πίνακας 5.3.3-1) και θα επιτυγχάνεται με εκσκαφή και ανατινάξεις (Πίνακας 5.3.2-4). Η ημερήσια χρησιμοποίηση εκρηκτικών θα κυμαίνεται από 4 έως 6 τόνους (Πίνακας 5.3.2-5) ενώ ο κρατήρας που θα δημιουργηθεί κατά την εξόρυξη θα έχει διάμετρο 705 και βάθος 220 μέτρα (σελ. 5.3-10). Σε άλλο σημείο της ΜΠΕ (Παράρτημα VII, σελ. 15) όμως αναφέρεται ‘θα γίνει συνδυασμός μιας επιφανειακής εκμετάλλευσης μεσαίου (300 m) ή μεγαλύτερου (400 m) βάθους ακολουθούμενη από υπόγεια εκμετάλλευση….’. Ο αναγνώστης μπορεί να αξιολογήσει αυτή την ασυμφωνία που μόλις αναφέρθηκε για το βάθος του επιφανειακού ορύγματος. ‘Οι εργασίες στο όρυγμα εκτελούνται 7 ημέρες την εβδομάδα, σε 24ωρη βάση, σε τρεις 8ωρες βάρδιες’. Η επιφανειακή εξόρυξη θα διαρκέσει 11 χρόνια και θα ακολουθήσει υπόγεια εκμετάλλευση για άλλα 20 χρόνια. γ) όρυξη 9 υδρογεωτρήσεων περιμετρικά του κρατήρα και μέχρι βάθους 790 μέτρων (= 140 μέτρα χαμηλότερα από την επιφάνεια της θάλασσας), για προ-αποστράγγιση του μεταλλείου (σελ. 5.3-87) ώστε η απόληψη του πετρώματος να γίνεται εν ξηρώ και για άντληση νερού που θα χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες του εργοστασίου εμπλουτισμού. Η ΜΠΕ προβλέπει επανεισπίεση του νερού που θα πλεονάζει. Η συνεχής άντληση νερού από προοδευτικά μεγαλύτερα βάθη, θα προκαλέσει υποβιβασμό της υπεδάφειας στάθμης νερού (κώνος αποστράγγισης) σε μια έκταση με διαστάσεις 4,5x3,2 χιλιομέτρων (= 14.400 στρέμματα [σελ. 7.10-33]). Άμεσο αποτέλεσμα θα είναι η αποστράγγιση του βουνού και η υποβάθμιση και καταστροφή του δάσους πολύ πέραν της περιοχής που ήδη αποψιλώθηκε. Κατά τη διάρκεια των βροχοπτώσεων, στην επιφάνεια του γυμνού πλέον εδάφους το νερό θα απορρέει επιφανειακά, συχνά θα εμφανίζονται πλημμυρικά επεισόδια και θα προκαλούνται έντονες διαβρώσεις. Επιπλέον, θα προκληθεί εξαφάνιση πηγών, μείωση της ροής ρεμάτων και ποταμών και ουσιαστική αχρήστευση υδρογεωτρήσεων που χρησιμοποιούνται για ύδρευση κατοίκων και επισκεπτών και άρδευση καλλιεργειών. Εξ άλλου και στη ΜΠΕ (σελ. 7.10-33) δηλώνεται ρητά ότι: ‘Σχετικά με τους συμβάλλοντες του ποταμού Χαβρία (ρέμα Παναγιάς και ρέμα Ξινονέρι), αυτοί ……. εκτιμάται ότι θα υποστούν ελαφρά μείωση πηγαίων αναβλύσεων…’. δ) μεταφορά - λειοτρίβηση - χημική επεξεργασία (εμπλουτισμός) του πετρώματος. Τα χημικά αντιδραστήρια που προβλέπεται να χρησιμοποιηθούν, τα οποία δεν είναι καθόλου ‘αθώα’ ή ακίνδυνα, είναι η νατριούχος ισοπροπυλική ξανθάτη, το Aeropromoter, η μεθυλ-ισοβουτυλ-καρβινόλη και κροκιδωτικά μέσα. ε) το τελικό προϊόν θα είναι μόλις το 1,97 % του πετρώματος ενώ το υπόλοιπο (= 98,03 %) του πετρώματος θα είναι τα απόβλητα εμπλουτισμού (σελ. 5.3-68). Με άλλα λόγια ένα μέρος του βουνού απλά θα μετατραπεί σε απόβλητο και θα μεταφερθεί σε κοντινή απόσταση στις λίμνες απόθεσης, όπου θα παραμείνει τοξικό για πάντα.

στ) κατασκευή δύο φραγμάτων ύψους αντίστοιχα 131 και 143 μέτρων (Πίνακες 5.3.4-4 και 5.3.4-5) με τη χρησιμοποίηση αποβλήτων εξόρυξης ώστε να δημιουργηθούν λίμνες απόθεσης στις οποίες θα αποτεθούν τα απόβλητα της επεξεργασίας (εμπλουτισμού) που θα έχουν όγκο 44 εκατομμύρια κυβικά μέτρα (Πίνακες 5.3.4-4 και 5.3.4-5). Αξίζει να αναφερθεί ότι τα γιγαντιαία αυτά χωμάτινα φράγματα θα κατασκευαστούν σε μια ιδιαίτερα σεισμογόνο περιοχή που μόνο κατά τον 20ό αιώνα έχει δώσει 3 σεισμούς με ένταση μεγαλύτερη των 7 R (Παράρτημα Χ, σελ. 23). Ένας από αυτούς τους σεισμούς (1932) ισοπέδωσε στην κυριολεξία κάποια χωριά της περιοχής με εκατοντάδες θύματα. Ποια θα είναι άραγε η τύχη αυτών των φραγμάτων και του τοξικού περιεχομένου τους αν κάτι παρόμοιο επαναληφθεί στο άμεσο ή στο απώτερο μέλλον; Καθ’ όλη τη διάρκεια της επιφανειακής εξόρυξης (11 έτη), θα παράγεται σκόνη πετρώματος που θα ανέρχεται σε 2.162 τόνους ανά ώρα στους χώρους του μεταλλείου (Πίνακας 5.3.9-2) και σε 954 τόνους ανά ώρα (Πίνακας 5.3.9-3) κατά τις φορτοεκφορτώσεις στους χώρους απόθεσης του πετρώματος. Τα τεμαχίδια αυτής της σκόνης περιέχουν, όπως και το πέτρωμα, ΒΜ, τρεμολίτη και χαλαζία. Οι τεράστιες αυτές ποσότητες σκόνης θα μετακινούνται με τον άνεμο και θα αποθέτονται ως ξηρή απόθεση στην επιφάνεια του εδάφους, στα επιφανειακά νερά, στη θάλασσα και στο υπέργειο τμήμα των φυτών. Η απόσταση στην οποία θα διασπαρθεί η σκόνη δεν είναι γνωστή αλλά έχουμε το δεδομένο της σκόνης από τη Σαχάρα που καλύπτει απόσταση περίπου 1000 χιλιομέτρων πριν αποτεθεί στη χώρα μας. Επομένως τα προβλήματα από τη σκόνη δεν αφορούν μόνο τους κατοίκους της περιοχής των μεταλλείων αλλά και αυτούς που διαμένουν σε αρκετά μεγάλες αποστάσεις από τις Σκουριές. Επίσης η σκόνη που θα κυκλοφορεί στην ατμόσφαιρα μπορεί να μετακινηθεί με το νερό της βροχής και να προκαλέσει ρύπανση του εδάφους και των φυτών. Τα απόβλητα εξόρυξης και εμπλουτισμού, κατά την επαφή τους με το νερό και την έκθεσή τους στον ατμοσφαιρικό αέρα, αποδίδουν χημικά ιόντα που προκαλούν τις όξινες απορροές (στραγγίσματα) και οδηγούν σε οξίνιση του εδάφους και επιβάρυνση του εδάφους και των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων με ΒΜ. Η χρησιμοποίηση για άρδευση ρυπασμένου με ΒΜ επιφανειακού ή υπόγειου νερού, επιτείνει τη ρύπανση του εδάφους ενώ η χρησιμοποίησή του ως πόσιμου από ζώα και ανθρώπους, οδηγεί σε συσσώρευση ΒΜ στον οργανισμό τους η οποία έχει πολύ δυσμενείς επιδράσεις στην υγεία τους. Η οξίνιση του εδάφους και η αυξημένη περιεκτικότητά του σε ΒΜ θα καταστήσουν το έδαφος ακατάλληλο να χρησιμοποιηθεί ως ενδιαίτημα από οργανισμούς και μικροοργανισμούς καθώς επίσης και ως υπόστρωμα ανάπτυξης φυτών. Θα πρέπει εδώ να αναφερθεί ότι για το σχηματισμό εδάφους, πάχους περίπου ενός μέτρου απαιτείται διάστημα χιλιάδων χρόνων. Έχει βρεθεί, σχεδόν σε όλες τις χώρες που λειτουργούν ή λειτουργούσαν μεταλλεία χρυσού ότι, εδάφη που γειτνιάζουν με μεταλλεία ή βρίσκονται ακόμη και σε μεγάλη απόσταση από αυτά, παραμένουν ρυπασμένα με ΒΜ για αρκετές 10-ετίες ή και 100-ετίες μετά τη διακοπή λειτουργίας των μεταλλείων. Μεγάλος αριθμός επιστημονικών - ερευνητικών εργασιών απαντάται στη διεθνή βιβλιογραφία που αφορούν τις επιπτώσεις μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, ιδιαίτερα εκείνων που ασχολούνται με την απόληψη χρυσού, κατά τη διάρκεια αλλά και πολλές δεκαετίες μετά τη διακοπή της λειτουργίας των μεταλλείων. (Η παράθεση όλων αυτών των βιβλιογραφικών πηγών δεν μπορεί να γίνει στο παρόν κείμενο αλλά είναι διαθέσιμες σε κάθε ενδιαφερόμενο). Σε κάθε περίπτωση αναφέρεται πολύ αυξημένη ρύπανση με ΒΜ των εδαφών, των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων, της φυσικής βλάστησης και των καλλιεργούμενων φυτών και εισαγωγή των ΒΜ στην τροφική αλυσίδα που σωρευτικά έχουν ανεπιθύμητες και σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων. Τα φυτά που καλλιεργούνται στη Β.Α. Χαλκιδική (ελιές, άμπελος, σιτηρά, λαχανοκομικά, οπωροφόρα, χορτοδοτικά, κ.ά.) έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία και εμφανίζουν συμπτώματα τοξικότητας όταν στο περιβάλλον ανάπτυξής τους παρατηρούνται αυξημένες συγκεντρώσεις ΒΜ. Είναι επομένως προφανές και πέραν πάσης αμφισβήτησης ότι, η σχεδιαζόμενη μεγάλης κλίμακας επέκταση των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων στην περιοχή των Σκουριών θα έχει πολύ δυσμενείς και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στη Γεωργία, στην Κτηνοτροφία, στην Υλοτομία, στη Μελισσοκομία και στην Αλιεία που ασκούν οι κάτοικοι της περιοχής.

Κατά συνέπεια, τελικό και αδιαμφισβήτητο αποτέλεσμα της σχεδιαζόμενης επέκτασης της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη Β. Α. Χαλκιδική θα είναι η πλήρης απαξίωση της αγροτικής παραγωγής και των συναφών δραστηριοτήτων λόγω α) της μειωμένης ποσότητας και της υποβαθμισμένης ποιότητας των παραγόμενων φυτικών και ζωικών προϊόντων, β) της μειωμένης επιδότησης των αγροτικών προϊόντων που θα παράγονται σε υποβαθμισμένες περιοχές, σύμφωνα με τη νέα Κ.Α.Π., γ) της αδυναμίας κατανάλωσης ακόμη και των προϊόντων που θα παράγουν οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής και δ) της αναγκαστικής αλλαγής του τρόπου ζωής των κατοίκων. Αξίζει να αναφερθεί ότι πολλά γεωργικά προϊόντα της Χαλκιδικής έχουν χαρακτηριστεί ως ΠΟΠ ή ΠΓΕ. Όμως, σε μια περιοχή που η ατμόσφαιρα, το νερό και τα γεωργικά προϊόντα μπορεί να είναι δυνάμει ρυπασμένα, στην οποία θα γίνονται συχνές ανατινάξεις και θα κυκλοφορούν στην ατμόσφαιρα τόνοι τοξικής σκόνης, κανείς δε θα θέλει να επισκεφθεί, κανείς δε θα την επιλέγει ως τουριστικό προορισμό. Επομένως, πολύ σημαντικές θα είναι οι επιπτώσεις της επέκτασης της μεταλλευτικής δραστηριότητας στον τουρισμό που είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένος στους παραλιακούς οικισμούς της περιοχής (Ολυμπιάδα, Στρατώνι, Ιερισσός, Ν. Ρόδα, Αμμουλιανή, Ουρανούπολη, Δεβελίκι και Πυργαδίκια) όπως και στον αριθμό των επισκεπτών / προσκυνητών του Αγίου Όρους. Για όλους τους προηγούμενους λόγους μεγάλος αριθμός ανεξάρτητων επιστημονικών φορέων έχει ταχθεί εναντίον της επέκτασης της μεταλλευτικής δραστηριότητας θεωρώντας ότι υπερβαίνει τη φέρουσα ικανότητα της περιοχής, θα προκαλέσει μη αναστρέψιμη καταστροφή του περιβάλλοντος, θα οδηγήσει σε οικονομικό μαρασμό της περιοχής και θα έχει ως αποτέλεσμα σοβαρά προβλήματα στην υγεία κατοίκων, επισκεπτών και ιδιαίτερα των εργαζομένων στα μεταλλεία. Ορισμένοι από τους επιστημονικούς φορείς που τάχθηκαν αρνητικά στην σχεδιαζόμενη επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας είναι το Συμβούλιο Περιβάλλοντος και το Πρυτανικό Συμβούλιο του ΑΠΘ, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος/Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας, η Γεωπονική Σχολή του ΑΠΘ, η Σχολή Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ, το Τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, ο Σύνδεσμος Γεωλόγων Μελετητών, το Συνδικάτο Εργαζομένων στο ΙΓΜΕ, η Ένωση Ιατρών Νοσοκομείου και Κέντρων Υγείας Ν. Χαλκιδικής, η Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας. Οι κάτοικοι της περιοχής και όχι μόνο μετά την ενημέρωσή τους για το τι πρόκειται να συμβεί, αντέδρασαν και συνεχίζουν να αντιδρούν στην καταστροφή του τόπου τους, στην απώλεια των περιουσιών τους, στην υποβάθμιση της ζωής και της υγείας τους. Πέρα από όσα αναφέρθηκαν μέχρι τώρα, σε όλη τη Β. Α. Χαλκιδική υπάρχουν δεκάδες αρχαιολογικοί και ιστορικοί χώροι σημαντικής αξίας (π.χ. σοβαρές ενδείξεις για τον τάφο του Αριστοτέλη στα Αρχαία Στάγειρα, πρόσφατα ανακαλυφθέντες αρχαιολογικοί χώροι στις Σκουριές, που η απομάκρυνσή τους από την περιοχή, όπως σχεδιαζόταν, έχει ανασταλεί με απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου). Η ανάδειξη όλων αυτών των αρχαιολογικών και ιστορικών χώρων θα αυξήσει επιπλέον τον αριθμό των επισκεπτών/τουριστών στην περιοχή αυξάνοντας το εισόδημα και το επίπεδο ζωής των κατοίκων.

Οι μύθοι Το κείμενο θα ήταν ημιτελές αν δεν αναφερόταν και κάποιες απόψεις που επικαλούνται όσοι διάκεινται ευμενώς στη σχεδιαζόμενη επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη Β.Α. Χαλκιδική. Τα κυριότερα επιχειρήματα, μύθους θα τα έλεγα, που χρησιμοποιούνται υπέρ της επέκτασης της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη Β.Α. Χαλκιδική και η αντίκρουση/σχολιασμός τους δίνονται στη συνέχεια: 1ος Μύθος: Η μεταλλευτική δραστηριότητα ασκείται στην περιοχή από την αρχαιότητα, επομένως μπορεί να συνεχιστεί. Είναι αλήθεια ότι ένα μέρος αυτής της περιοχής έχει μακραίωνα ιστορία ως μεταλλευτική ζώνη. Αλλά ο βαθμός και οι μέθοδοι εκμετάλλευσης που εφαρμοζόταν σε παλαιότερες χρονικές περιόδους διαφέρουν πάρα πολύ από αυτές που σχεδιάζεται να εφαρμοστούν. Μεταξύ του χθες και του αύριο υπάρχει μια τεράστια διαφορά κλίμακας. Σε παλαιότερες περιόδους τα προς εκμετάλλευση μέταλλα βρισκόταν σε υψηλές αναλογίες και όχι σε κλάσματα του γραμμαρίου ανά τόνο όπως τα προς εκμετάλλευση πετρώματα στις Σκουριές. Επίσης, τα τεχνικά μέσα που είχαν στη διάθεσή τους δεν τους επέτρεπαν να εξορύσσουν πολύ μεγάλες ποσότητες πετρώματος/μεταλλεύματος. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η ποσότητα που εξορυσσόταν στο παρελθόν κατά τη διάρκεια ενός χρόνου τώρα σχεδιάζεται και είναι τεχνικά δυνατό, να εξορύσσεται σε ένα 24ωρο. Επιπλέον, δεν εφαρμόσθηκε ποτέ στην περιοχή επιφανειακή εξόρυξη ούτε χρειάστηκε να αποστραγγιστεί μια ολόκληρη περιοχή που σήμερα τροφοδοτεί με νερό περίπου τη μισή Χαλκιδική. 2ος Μύθος: Τέτοιου είδους δραστηριότητες ασκούνται σε άλλες χώρες, γιατί όχι και εδώ. Όσοι αναφέρουν τέτοια παραδείγματα αποκρύπτουν σε τι είδους περιοχές υπάρχουν τέτοια έργα και πόσο απέχουν αυτά από κατοικημένες περιοχές. Εκεί (πχ Καναδάς, Σκανδιναβικές Χώρες) τέτοιες δραστηριότητες αναπτύσσονται σε σημεία που απέχουν 100-άδες χιλιόμετρα από κατοικημένες περιοχές. Λόγω των συχνών ‘ατυχημάτων’ που προκλήθηκαν και σε αυτές τις περιοχές και τις αντιδράσεις των πολιτών για τις οικολογικές καταστροφές που προκλήθηκαν από τα ‘ατυχήματα’, οι χώρες αυτές θέσπισαν πολύ αυστηρότερους όρους ή απαγόρευσαν τη λειτουργία τέτοιων μονάδων. Αντίθετα, στην περίπτωση της Β. Α. Χαλκιδικής υπάρχουν οικισμοί (Μ. Παναγία, Παλαιοχώρι, Νεοχώρι) σε απόσταση 3-5 χιλιομέτρων από τις Σκουριές ενώ περίπου οι μισοί οικισμοί του Δήμου Αριστοτέλη απέχουν λιγότερο από 10 χιλιόμετρα από το επιφανειακό όρυγμα. 3ος Μύθος: Έχουμε χρυσό, γιατί να μην τον εκμεταλλευτούμε; Κατ’ αρχήν ίσως ο τίτλος της εταιρείας (Ελληνικός Χρυσός) να παραπλανά κάποιους καθώς το 95 % των μετοχών ανήκει σε πολυεθνική εταιρεία (ELDORADO GOLD) επομένως ο πιθανολογούμενος χρυσός δεν θα είναι ελληνικός. Σύμφωνα με την Κοινή Υπουργική Απόφαση (201745/26-7-2011) ‘Απαραίτητη προϋπόθεση για την αξιοποίηση …… είναι η εφαρμογή της Πυρομεταλλουργικής Μεθόδου Ακαριαίας Τήξης (Flash Smelting) …’. Από τα μέχρι στιγμής δεδομένα δεν πρόκειται να παράγεται μεταλλικός χρυσός όπως τουλάχιστον περιγράφεται στην παραπάνω ΚΥΑ, καθώς η μέθοδος της ακαριαίας τήξης που προτάθηκε από την ΕΧ και υπάρχει στην ΚΥΑ ως ‘απαραίτητη προϋπόθεση’ είναι διεθνώς ανεφάρμοστη. Επομένως, ακόμη και στην περίπτωση που η επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας προχωρήσει, καθαρός χρυσός δεν πρόκειται να παραχθεί στη Β.Α. Χαλκιδική. Θα παράγονται και θα εξάγονται συμπυκνώματα μετάλλων (χρυσού, αργύρου, κ.ά.) και επομένως δεν πρόκειται να έχει έσοδα το Ελληνικό Δημόσιο από αυτή τη δραστηριότητα. 4ος Μύθος: Ανάγκη για επενδύσεις: τίποτε από ότι θα κατασκευαστεί δε θα είναι χρήσιμο ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί μετά το πέρας της μεταλλευτικής δραστηριότητας (μέγιστη διάρκεια κατά τη ΜΠΕ 30 χρόνια) για άλλες οικονομικές δραστηριότητες. Απεναντίας εκείνο που θα μείνει θα είναι οι τεράστιες ποσότητες τοξικών αποβλήτων, το κατεστραμμένο δάσος και τα λιγοστά και ρυπασμένα νερά.

5ος Μύθος: Θέσεις εργασίας ιδιαίτερα σε περίοδο κρίσης: αναφέρεται συχνά ότι οι θέσεις εργασίας θα είναι περισσότερες από 5.000. Αλλά στη ΜΠΕ της ΕΧ αναφέρονται 1.300 άτομα από τον 9ο χρόνο λειτουργίας των μεταλλείων και μετέπειτα (Πίνακας 5.9.5-1). Δεν αναφέρεται όμως πουθενά ούτε λέγεται από κανέναν από τους υποστηρικτές της επέκτασης της μεταλλευτικής δραστηριότητας, πόσες θέσεις εργασίες θα χαθούν οριστικά από άλλες δραστηριότητες (τουρισμός και συναφή επαγγέλματα, γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, μελισσοκομία, μεταποίηση, κατασκευές, κλ) που μπορούν να ασκούνται για πάντα. Εξ άλλου κανείς από όσους αντιτίθενται σε αυτήν την επέκταση, δε ζητά να διακοπούν οι μεταλλευτικές δραστηριότητες όπου αυτές ασκούνται από χρόνια και να χάσουν τη δουλειά τους εκατοντάδες εργαζόμενοι. Επιπλέον, σε κάθε περίπτωση απαιτείται ένας αριθμός εργαζομένων για τη συντήρηση και διαχείριση των εγκαταλειμμένων στοών και των όξινων απορροών. Εκείνο για το οποίο αγωνίζονται οι κάτοικοι της περιοχής, της Χαλκιδικής και της Β. Ελλάδας α) είναι να σταματήσει άμεσα η επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στις Σκουριές και να αποκατασταθεί το περιβάλλον που έχει βάναυσα υποβαθμιστεί και β) να συνεχίσουν τη δραστηριότητα τα παλαιά μεταλλεία με μειούμενο ρυθμό δηλαδή, να μην αντικαθίσταται το προσωπικό που αποχωρεί λόγω συνταξιοδότησης. Εξ άλλου σε έργα αποκατάστασης του περιβάλλοντος μπορούν να απασχοληθούν εκατοντάδες κατοίκων και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κλείνοντας θεωρώ ότι, από την παράθεση των πραγματικών στοιχείων της σχεδιαζόμενης επέκτασης της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη Β. Α. Χαλκιδική και των επιπτώσεων που σίγουρα θα ακολουθήσουν, καθώς υπάρχουν πολλά παραδείγματα από άλλες χώρες, μπορεί κανείς να βγάλει τα συμπεράσματά του, αν δηλαδή θα υπάρξει όφελος ή ζημία για την περιοχή, για τη Χαλκιδική ή για τη χώρα, από αυτή την επέκταση. Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν καταλήξει προ καιρού σε συμπεράσματα, γι’ αυτό και εκφράζουν με κάθε τρόπο τη ριζική αντίθεσή τους. * Ο κ. Παναγιωτόπουλος είναι Ομότιμος Καθηγητής Εδαφολογίας ΑΠΘ, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αριστοτέλη. 2.5K

Πρόβα νυφικού ή προβα τάφου

Λαμπαδάριος Διονύσιος Δημοσίευση:στην ΑΥΓΗ 14 Ιανουαρίου 2017 Ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ με τις ισχνές δεσμεύσεις του 35% στην κυβέρνηση και με τις καθημερινές μάχες σε όλη την «ατζέντα» και με περιορισμένο αριθμό στελεχών εξουσίας παλεύει στη ζυγαριά της επικαιρότητας σε κάθε καραούλι και επίπεδο εξουσίας. Θα σταθώ επίτηδες μόνο σε αρνητικά, γιατί ακόμα ευτυχώς, παρά τους όρκους διαστρέβλωσης και σιωπής των καναλαρχών, είναι εμφανή τα θετικά. Η διαπλοκή, ο πίθος των οικονομικών Δαναΐδων, η συστηματική απεργία επενδύσεων του ελληνικού ΣΕΒ, αυτού που ονειρεύεται την αποχώρηση από την Ευρωζώνη, είναι οι κύριες αιτίες της κρίσης από την οποία επωφελήθηκαν οι ξένοι για να επιβάλουν στη χώρα μας τα μαρτύρια του Ταντάλου, την εξαθλίωση της αποικίας χρέους. Βρήκαν και οι φαρμακευτικές εταιρείες ευεπίφορους δημόσιους λειτουργούς, βρήκαν και οι μικρομεσαίοι απατεωνίσκοι ατιμωρησία, βρήκαν και οι πολυεθνικές που κερδίζουν από τη χώρα να φορολογούνται σε Λουξεμβούργο και εξωχώριες. Ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ με τις ισχνές δεσμεύσεις του 35% στην κυβέρνηση και με τις καθημερινές μάχες σε όλη την «ατζέντα» και με περιορισμένο αριθμό στελεχών εξουσίας παλεύει στη ζυγαριά της επικαιρότητας σε κάθε καραούλι και επίπεδο εξουσίας. Θα σταθώ επίτηδες μόνο σε αρνητικά, γιατί ακόμα ευτυχώς, παρά τους όρκους διαστρέβλωσης και σιωπής των καναλαρχών, είναι εμφανή τα θετικά. Τα κότερα άνω των 12 μέτρων αφορολόγητα, τα γηροκομεία χωρίς άδεια, οι νοσηλείες μιας μέρας χωρίς υποχρέωση φορολογικών παραστατικών. Για να ελέγξεις σιτιζόμενους σε πολυεθνικές κρατικούς υπαλλήλους έπρεπε να στείλουν ένα πόρισμα από γενικούς επιθεωρητές δημόσιας διοίκησης σε ΣΔΟΕ, σε ΕΟΦ, σε οικονομικούς εισαγγελείς, σε κάποιες “ανεξάρτητες” αρχές και σε ανακρίτριες Αρείου Πάγου.

Ω, θεοί της Δικαιοσύνης, προσλάβατε τους νέους πρωτοδίκες, ελέγξτε τα πόθεν έσχες των διαφωνουσών πέντε δικαστικών ενώσεων, σκαλώσατε στην Ελληνική πολυδαίδαλη γραφειοκρατία που καθυστερεί τις μεγάλες δίκες οικονομικού ενδιαφέροντος, υπερφορολογεί προϊόντα και τριγωνίζει τις συναλλαγές μέχρι να χαθούν τα ίχνη των κερδών. Οι καναλάρχες δουλεύουν χωρίς πόθεν έσχες, με αεροδάνεια τραπεζών και χωρίς άδειες λειτουργίας. Τον συσχετισμό 14-11, αιώνιο μνήμα της ελληνικής κακοδικίας τον ήξεραν μήνες πριν πολιτικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ που λυσσομανούσαν να κρατήσουν βολική καθυστέρηση. Ούτε σαν τους πληρωμένους διαιτητές της παράγκας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κάποιοι καναλάρχες ανανεώνονταν και δούλευαν ρίχνοντας χρήμα στο μη αδειοδοτηθέν κανάλι τους από τον Σεπτέμβριο του 2015 γιατί ήξεραν από καλό λάδι και ας δηλώνουν κάτοικοι Αλβανίας, με άκρες βέβαια και εκεί.

Αν δεν σπάσουν αυγά, ομελέτα -παραγωγή και ανάπτυξη- δεν τρώμε. Σε τομείς όπως τα δημόσια έργα, τα μετρό Θεσσαλονίκης, τα εργοστάσια ζάχαρης πετυχαίνουμε. Στα εργοστάσια λιπασμάτων, στα σκουπίδια της Πελοποννήσου, στον έλεγχο της ακτοπλοΐας και τον διαχωρισμό της Εκκλησίας από το κράτος ή τις διοικήσεις τραπεζών και ΤτΕ πάμε κατά διαόλου. Έχουμε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία των υπολειτουργούντων θεσμών της Δημοκρατίας. Όταν τα νομοσχέδια περιμένουν έγκριση από τους οικονομικούς δολοφόνους τύπου Τόμσεν, όταν το Κυπριακό και η εκμετάλλευση υδρογονανθράκων λογοδοτούν στις εγγυήσεις του ετοιμόρροπου θηρίου αυταρχισμού τύπου Ερντογάν, όταν το δημοσιονομικό έλλειμμα κανοναρχείται από δυναμικές μειοψηφίες φοροφυγάδων ονειρεμένων βουλγαροφορολογούμενων αρπακτικών και η αγορά εργασίας «προκόβει» από άπιαστους ατιμώρητους σαλεπιτζήδες, οι άνεργοι θα γυρίσουν αργά ή γρήγορα σε άλλες λύσεις πολιτικά τραβηγμένες από μεσαιωνική τρομοκρατία και προδιαφωτιστική ιδεοληψία. * Ο Δρ Διονύσης Λαμπαδάριος είναι χειρουργός ΠΕΔΥ Νέου Κόσμου

Το ακορντεόν του Κολωνού

Το ακορντεόν του Κολωνού Μπελαβίλας Νίκος Δημοσίευση:στην ΑΥΓΗ 23 Οκτωβρίου 2016 JAMES BOSWELL, Σχέδιο όρθιου άντρα που παίζει ακκορντεόν(1942) Ήταν σίγουρο ότι η πρώτη σχολική μέρα των προσφυγόπουλων θα είχε ζόρια. Τα εύκολα λόγια γράφονται σε άρθρα και προκηρύξεις, αλλά όταν ξεκινάς να μιλήσεις με γονείς, δασκάλους, δημάρχους, γονείς προσφυγόπουλων, τότε αντικρίζεις την πραγματική και δύσπιστη κοινωνία. Θες δεν θες. Γιατί χωρίς σχολεία, δήμους που συναινούν, τα παιδιά δεν παν σχολείο, δεν πα' να ’χουν το δικαίωμα. Ούτε με Έλληνες γονείς που κλειδώνουν τις πόρτες με λουκέτα. Χρειάστηκαν έξι μήνες δουλειάς για να καταγραφούν τα παιδιά, να αποκτηθεί η άγνωστη γνώση της εκπαίδευσης διαφορετικών ομάδων, εθνοτήτων, γλωσσών, θρησκειών, ηλικιών σε ανόμοιες συνθήκες. Να οργανωθεί ένα ασφαλές, παιδαγωγικά σωστό σχέδιο. Να βρεθούν χρήματα, οχήματα μεταφοράς, συνοδοί, δάσκαλοι, να γίνουν παντού εμβολιασμοί. Για όλα τα προσφυγόπουλα. Γιατί άλλο είναι μια δεκάδα παιδιά φιλοξενούμενα σε ανοιχτές δομές ή σε αλληλέγγυους στην Αθήνα δίπλα σε δεκάδες σχολεία κι άλλο χίλια παιδιά σε ένα camp δίπλα σε χωριά που δεν έχουν σχολικές αίθουσες. Άλλο είναι η Κόνιτσα, η Μυρσίνη, το Τσεπέλοβο, με τους ξενώνες, τις πολύ καλές συνθήκες, τους ικανούς ανθρώπους και τους φιλικούς δημάρχους, τους εθελοντές δασκάλους. Άλλο είναι το Καρά Τεπέ, ο Ελαιώνας, το Λαύριο, το Σχιστό, τα Διαβατά, τα μεγάλα camps, με τη σημαντική εκπαιδευτική δουλειά που έγινε τόσο καιρό, την ομαλή και σταθερή σχέση ανθρώπων υπηρεσιακών, αυτοδιοικητικών, εθελοντών, τη σταθερή στήριξή τους από τις τοπικές κοινωνίες. Και άλλο το χάος του Κατσικά, του Κουτσόχερου, των κέντρων με τις πολύ κακές συνθήκες και τους πολύ μεγάλους πληθυσμούς.

Ετοιμάστηκε το σχέδιο της εκπαίδευσης, επελέγησαν τα πρώτα σχολεία, παράλληλα με την ολοκλήρωση των εμβολιασμών, στήθηκε ένας περίπλοκος μηχανισμός που περιλαμβάνει τρία υπουργεία και δύο διεθνείς οργανισμούς. Με ευκολία; Όχι, το αντίθετο. Xωρίς λάθη; Ούτε. Αντίθετα, με πάρα πολλά. Εντελώς άγνωστο πεδίο, πρωτοφανές για όλους όσοι δουλεύουν σε αυτό. Όμως στην Ελλάδα για να στηθεί ένα τέτοιο θεσμικό - επιχειρησιακό σχέδιο και να εφαρμοστεί, χρειάζονται δυο - τρία χρόνια. Στην περίπτωση των προσφυγόπουλων, κατορθώθηκε μέσα σε λίγους μήνες. Φτάσαμε στο πρώτο κουδούνι. Το πρόγραμμα προχωράει πόλη - πόλη, σχολείο - σχολείο. Εμβολιασμοί, μεταφορές, συνοδοί, εκπαιδευτικοί. Στόχος να καλυφθούν όλα τα φιλοξενούμενα παιδιά. Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, στη Θεσσαλονίκη, την Κόνιτσα, στο Λαύριο, στον Ταύρο, στα Πετράλωνα, υποδέχθηκαν τα παιδιά με κεράσματα και εκδηλώσεις. Σε ένα όμως από τα σχολεία, σε μια γειτονιά της Αθήνας, στον Κολωνό, μια ομάδα 10-15 γονέων και ένας ειδοποιημένος κάμεραμαν είχαν ετοιμαστεί να κλειδώσουν το σχολείο. Ο σχολικός διευθυντής, δύο γενναίες εκπαιδευτικοί και οι δάσκαλοι προσπαθούσαν από το πρωί να αντικρούσουν, σε μια ατέρμονη συζήτηση, ανακρίβειες, ψέματα, ανοησίες, όπως “όχι μόνο να βεβαιώσετε ότι είναι εμβολιασμένα, αλλά ότι είναι και υγιή”. Να ηρεμήσουν λίγους φανατικούς που δημιουργούσαν τεχνητό κλίμα μπροστά στην κάμερα, φωνάζοντας ότι τα παιδιά «θα καταστρέψουν τις εικόνες και τα ντουβάρια». Μύριζε Μεσαίωνα, αμορφωσιά και αγριότητα εκείνο το μεσημέρι. Τα παιδιά έμειναν στο λεωφορείο, αναμένοντας για να μην κινδυνεύσουν μέχρι να ηρεμήσει η κατάσταση.

Ώσπου από το πουθενά εμφανίστηκε ένας δάσκαλος με ένα ακορντεόν, πήρε μαζί με τις συνοδούς, τα παιδιά από το λεωφορείο και άρχισε να προχωράει μαζί τους προς την πύλη του σχολείου. Δίπλα του ένα παλικάρι και ένας μεσήλικας από τους αλληλέγγυους της περιοχής, εκπαιδευτικοί και εθελοντές φοιτητές των εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τους πρόσφυγες. Τη στιγμή που το χαρούμενο αυτό τσούρμο έμπαινε στο σχολείο υπό τους ήχους αιγαιοπελαγίτικου συρτού, οι άλλοι κατάλαβαν ότι είχαν χάσει! Όχι όλοι. Ένας τους ξεπετάχτηκε από την ομάδα, όρμησε και χτύπησε τον δάσκαλο μουσικό από πίσω, στο κεφάλι. Η στιγμιαία σκηνή που ο ακορντεονίστας χτυπιέται στην είσοδο του σχολείου αποτυπώθηκε στα βίντεο των social media της ίδιας μέρας. Ο δάσκαλος δεν έκανε πίσω. Συνέχισε. Τα παιδιά μπήκαν και ξεκίνησαν τα μαθήματα, όπως και σε όλα τα άλλα σχολεία. Όλη η σύγκρουση των ιδεών του Διαφωτισμού, του ουμανισμού, της ανεκτικότητας, με τις σκοτεινές ιδέες του μίσους και της βίας συμπυκνώθηκε σε ένα περιστατικό εξόχως συμβολικό. Ο φανατισμένος τραμπούκος εναντίον μικρών μαθητών και του δασκάλου τους που παίζει μουσική. Η ιστορία του ρατσιστικού μίσους σε λίγα δευτερόλεπτα.

Τα τροχαία: Ζήτημα ζωής και θανάτου

Τα τροχαία: Ζήτημα ζωής και θανάτου Λαμπαδάριος Διονύσιος | ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΤΗΝ 12.05.2016 Του Διονύση Λαμπαδάριου* Υπάρχει ένα βαθύ ανοργάνωτο κράτος που καμιά κυβέρνηση ώς τα τώρα δεν κατάφερε να δώσει αποτελέσματα. Το ζήτημα ζωής ή θανάτου των τροχαίων ατυχημάτων. Πιστεύω η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με ένα ευρύ πλέγμα διυπουργικών παρεμβάσεων θα μπορούσε να σημειώσει αξιόλογα αποτελέσματα. Παραθέτω μερικές σκέψεις και παρακαλώ συμπληρώστε: 1. Με νόμο υπέρτερο των ΣΔΙΤ συμβάσεων νομοθετείται ότι σε δρόμο κεντρικό χωρίς διάζωμα, Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης, πάρκινγκ ή άλλες τεχνικές ατέλειες, καταργούνται τα διόδια και εκπίπτει ο εργολήπτης των δικαιωμάτων του λόγω θανατηφόρων ατυχημάτων. 2. Υποχρεωτικός έλεγχος των κυκλωμάτων που πωλούν ανταλλακτικά, έλεγχος προδιαγραφών πιστότητας των ΚΤΕΟ, νέες εξετάσεις των οδηγών άνω των 65 ετών και έλεγχος των επιτροπών ιατρών ΚΕΠΑ που δίνουν πιστοποιητικά αναπηρίας. 3. Κατά προτεραιότητα να γίνονται οι δίκες τροχαίων (όπως και οι δίκες χρεών προς το Δημόσιο). Εξυγίανση του ασφαλιστικού κλάδου στον οποίον επικρατεί ασυδοσία, χρησιμοποιώντας τη βραδυπορούσα Δικαιοσύνη ως διαμαρτυρημένο απλήρωτο γραμμάτιο!

4. Οι δαπάνες για Υγεία, Παιδεία και Δικαιοσύνη να μείνουν εκτός των μνημονιακών δεσμεύσεων. Το οφείλουμε και σε εμάς αλλά και στους 25 εκατ.. Ευρωπαίους κ.λπ. τουρίστες που μας επισκέπτονται ετησίως. 5. Συστηματικός αστυνομικός έλεγχος σε ηχορρυπαντές μηχανόβιους, σε εργαστήρια "φκιαγμένων" μηχανών, εισαγωγείς βελτιωτικών κ.λπ. 6. Συστηματική κυκλοφοριακή αγωγή στα σχολεία, ιδίως στο γυμνάσιο, από όλους όσοι εμπλέκονται: Τροχαία, εκπαιδευτές οδηγών, εξειδικευμένοι διδάσκοντες, γιατροί. 7. Κίνητρα στους άνω των 75 ετών, που οδηγούν ακόμα, για προνομιακή απόσυρση του αυτοκινήτου τους και επαναφορά των ομαδικών εκδρομών της Εργατικής Εστίας. 8. Δίπλωμα οδήγησης από αξιόπιστο θεσμό που θα είναι το υπουργείο και διαδικασίες ελέγχου και στους αλλοδαπούς οδηγούς φορτηγών που χρησιμοποιούν τις εθνικές οδούς. 9. Να αξιοποιηθεί άμεσα και ταχέως ο σιδηρόδρομος για μεταφορές επιβατών και εμπορευμάτων, όπως δεν έγινε ποτέ ώς τα τώρα. 10. Οι ενοικιάσεις μηχανών και αυτοκινήτων στο οδικό δίκτυο των νησιών να γίνονται με τις αυστηρότερες προδιαγραφές και φυσικά το αλκοτέστ να είναι εκ των ων ουκ άνευ. Νά πώς βελτιώνουμε την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας όταν αφορά τα τροχαία ατυχήματα στις εθνικές οδούς και όχι μόνο. Ραντάρ διαχρονικό στα τροχαία, «ανεργία στο ΚΑΤ»! * Ο δρ. Διονύσιος Λαμπαδάριος είναι χειρουργός ΠΕΔΥ Νέου Κόσμου.

Σύστημα έχουμε, Υγεία δεν έχουμε.

Σύστημα έχουμε, Υγεία δεν έχουμε, εθνικό θα γίνουμε; Το ΕΣΥ πάσχει χρονίως γιατί ποτέ δεν ανανεώθηκε σε πόρους, δομές, ανθρώπους και αξίες. Κατέληξε σε μια βαθειά ταξική διάκριση στο δικαίωμα στην υγειονομική περίθαλψη που κάποιοι λίγοι ίσως 6 % πόνταραν στη θέση κρεβάτι, στο όνομα-φίρμα γιατρό, στο μεγάλο ιδιωτικό θεραπευτήριο που με τις καλύτερες πρακτικές διαφήμισης προωθούσαν τα επώνυμα και εξαφάνιζαν με το αζημίωτο ότι μπορούσε να βλάψει την φήμη τους. Ούτε κουβέντα στην ελληνική πραγματικότητα για επιστημονικά τεκμηριωμένη ιατρική για malpractice για αυτορρύθμιση των ιατρικών πεπραγμένων από επιστημονικά συνέδρια ανεξάρτητα από την αγορά φαρμάκων και μηχανημάτων. Ένα σύστημα παροχής υγείας προϋποθέτει πόρους και ανανέωση ,σχέδιο και αυτορρύθμιση που κανένα από αυτά τα στοιχεία δεν είχε. Οι υπουργοί υγείας αποτυχημένοι αναλώσιμοι διαχειριστές σε ένα πολυπλόκαμο σύστημα συμφερόντων που διύλιζε τον κώνωπα από το φακελάκι και κατάπινε την κάμηλο των απ ευθείας αναθέσεων σε διαγωνισμούς, της προκλητής ζήτησης, των τεχνιτών κρίσεων επιδημίας σε παγκόσμιο επίπεδο για να προμηθευτούμε τα εκατομμύρια εμβολίων, αχρησιμοποίητων μηχανημάτων και τα διαφημιζόμενα μη καλυπτόμενα ασφαλιστικά φάρμακα. Ο άλλος κόσμος οι πολλοί του 94% χρήστες του συστήματος υφίστανται μη πρόληψη, μη ενημέρωση, καμία ταχύτητα και απογοητευτική αξιοπρέπεια, ουσιαστικά δε μεγάλη συμμετοχή στα έξοδα και αποτροπή θεραπείας στις χρόνιες παθήσεις. Ένας κόσμος πλασμένος να υποφέρει και να πεθαίνει πρόωρα. Συγχρόνως να ακούς την παραμύθα των βολεμένων για την «ανάπτυξη των ατομικών ευκαιριών…» Τα δε λεφτά των υγειονομικών καλύψεων να γίνονται βορά στο χρηματιστήριο, στα τοξικά ομόλογα, σε θαλασσοδάνεια που ουδέποτε εζητήθησαν, σε πολιτικές ευθύνες που παραγράφηκαν . Και έρχονται οι θύτες του πάλε ποτέ δικομματισμού ΝΔ, ΠΑΣΟΚ να επικαλούνται προκλητικά «μαύρη βίβλο» πεπραγμένων κυβέρνησης 6+5 μηνών.

Σήμερα οι ασφαλισμένοι συνωστίζονται στις ουρές ελλείψεων και βέβαια δεν φταίνε οι 2000 νοσηλευτικές καλύψεις προσφύγων ετησίως με μετρημένο μικρό κόστος, όπως ρεμβάζουν οι ακραίοι. Το ανθρώπινο δυναμικό βρίσκεται σε Νοσοκομεία και ΠΕΔΥ Πανελλαδικά σε επίπεδα 45000 εργαζομένων όταν οι 70.000 χιλιάδες πριν 5 χρόνια καθόριζαν την συνήθη ανεπάρκεια της ελληνικής πραγματικότητας. Η αυτοθυσία και υπερεργασία μπορεί να λύσει βραχυπρόθεσμα προβλήματα αλλά σε συνδυασμό με την φτώχεια αποδοχών φέρνει ενδοσυντεχνιακές προστριβές, λύσεις διάτρητες και περιορίζει τους διοικητικούς ελιγμούς των κατά γενική ομολογία απείρων και πολιτικοχειραγωγούμενων διοικητών ως τα τώρα. Η πίτα των υπερκερδών μειώθηκε με τα μνημόνια και σαφώς μετακόμισαν τα κόστη του δημοσίου από την τσέπη του ασθενούς. Το επίπεδο εξυπηρέτησης μετακόμισε από τις ανάγκες και την επιστημονική τεκμηρίωση στο επίπεδο πτωχοκομείου του 18ου μΧ. αιώνα! Η καθυστέρηση επί δίμηνο της έγκρισης του οικονομικού προϋπολογισμού των τροϊκανών οδήγησε σε νέκρωση των προμηθειών και των τσεκουρεμένων αποθεμάτων υλικών από την προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά. 1η νάρκη στο Σύριζα. Απορρύθμιση αγοράς 150 εκατ και ακύρωση και ταλαιπωρία χιλιάδων ραντεβού ιδίως οδοντιατρικών. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας επι Λυκουρέντζου υλοποιεί συμφωνία του Απρίλη του 2012 κυβέρνησης Παπαδήμα και αναθέτει σε επενδυτική Γερμανική εταιρεία την οργάνωση στοιχειώδους πτωχοκομικής ΠΦΥ, των κλειστών νοσηλίων, της αύξησης συγκεκριμένης προέλευσης γενοσήμων. Την υλοποίηση των ανωτέρω σχεδιάζουν πρόθυμοι πανεπιστημιακοί και προλαβαίνουν να υλοποιήσουν Λοβέρδος, Γεωργιάδης και Βορίδης. 2η νάρκη για το Σύριζα αν συνεχίσει η υλοποίηση αυτών των μνημονιακών πολιτικών αντίθετων στο δημόσιο τομέα. Το νέο νομοσχέδιο του παράλληλου προγράμματος προβλέπει εξυπηρέτηση των 2 εκατ ανασφαλίστων και δεν υπολογίζεται ότι οι 2500 γιατροί του πρώην ΙΚΑ νυν ΠΕΔΥ υπερεργάζονται σαν να ήταν 2 και 3 σε πλήθος, χωρίς αντίστοιχες απολαβές, είναι φορείς προβλημάτων της ηλικίας των και αποψιλωμένοι από τις χειρουργικές ειδικότητες (ΩΡΛ, Οφθαλμίατροι, Ορθοπαιδικοί, Ουρολόγοι, Γυναικολόγοι, Χειρουργοί κλπ) που κάποτε απολάμβαναν οι ασφαλισμένοι ΙΚΑ στα αστικά κέντρα υγείας. Ακόμα 250 πανελλαδικά συνάδελφοι δουλεύουν απλήρωτοι επί 6-20 μήνες για ιδιοτροπίες «παρέδρων Μανωλάδας» και ολιγωρίας διοικητικών . Σε λίγο για κάποια «εργασιακά κωλύματα» μπορεί επί Σύριζα να λιγοστέψουν κατά 800-1000, η τέλεια κατάρρευση, ή 3η νάρκη στα χέρια του Σύριζα. Οι Γερμανοί υποκινητές αυτών των διαμορφούμενων εξελίξεων απολαμβάνουν ήδη 2900 εξόριστους γιατρούς μας. Άλλοι τόσοι στην υπόλοιπη Ευρώπη με μισθούς δελεαστικούς και απώλεια εξειδικευμένων και ευνουχισμένων στην πατρίδα τους Εγκεφάλων. Αφού μας χρησιμοποίησαν σαν πελάτες άχρηστων οπλικών και χρήσιμων αλλά φθαρτών αυτοκινήτων, μας άφησαν χωρίς παραγωγή, χωρίς δουλιές ,χωρίς υγεία και τελικά με λειψά και τα γκαρσόνια-μαγείρους που μας είχε προβλέψει κάποτε ο οραματικός Φαράκος. Έχουμε ελεύθερη διακίνηση Βουλγάρων και Ρουμάνων για αυτό το ρόλο. Κανείς δεν σκέφτεται σε αυτό το τόπο ότι η διαχείριση του ανθρωπίνου δυναμικού είναι πεδίο δόξας και αξιοκρατίας για την αριστερά και όχι η υπαρκτή 4η νάρκη; Τελικά υπάρχει ελπίδα σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα υγείας που θα καλύψει 500.000 πληθυσμού και θα αφήσει ακάλυπτους και νοσούντες τους υπόλοιπους 10,5 εκατομμύρια;; Δρ Διονύσης Λαμπαδάριος Υπεύθυνος Μονάδας Νέου Kόσμου dlabadarios@hol.gr ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ 19-2-2016