Καινούργια οπτική γωνία

Καινούργια οπτική γωνία
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Ένα ηλίθιο ατύχημα με καθήλωσε για αρκετές ημέρες σε θέση προσωρινής αναπηρίας. Διάστρεμμα δεξιάς ποδο-κνημικής .Το πόδι ακινητοποιήθηκε με γύψινους επιδέσμους και απαιτούνται 10 ημέρες ανάρρωσης και ξεκούρασης για να τελειώσουν όλα καλά. Εκτός από το ότι μουντζώνω τον εαυτό μου για τον τρόπο που τραυματίστηκα δεν μπορώ να μην παρατηρήσω πόσο πολύ άλλαξε η ζωή μου μετά από το συμβάν. Πόσο άλλαξε κυρίως η οπτική γωνία για πάρα πολλές δραστηριότητες εντός και εκτός του σπιτιού μου. Πόσο διογκώθηκαν και πήρανε τρομακτικές διαστάσεις κάποιες απλές κινήσεις όπως η περιποίηση του σώματός μου η το πότισμα των φυτών μου. Που να το φανταστώ ότι θα λαχταρούσα ένα μπάνιο αλλά δεν μπορώ να το κάνω παρά αν θα κόψω το πόδι και θα του κάνω συγκόλληση μετά. Η μετάβαση μου από ένα δωμάτιο στο άλλο θα συνοδεύονταν από αφόρητους πόνους και ότι η ανεύρεση μία θέσης ξεκούρασης ,στο κρεβάτι, θα ήταν τόσο δύσκολη.
Η ιεράρχηση των πράξεων μου άλλαξε επίσης. Τι μπορώ να κάνω εντός της οικίας μου ;Πόσο δύσκολη έως και απορριπτέα θα ήταν μία βόλτα στους δρόμου; Οι πατερίτσες κατάντησαν μοναδική στήριξη και το καρεκλάκι με ρόδες ,που χρησιμοποιούσα στο υπολογιστή, αποτελεί, μόνιμα, το καλύτερο μέσο μεταφοράς εντός του σπιτιού. Τεράστια τα πράγματα και οι καταστάσεις, που θεωρείς αυτονόητες, θέλουν εξυπνάδα για την επίλυση τους. Οι νύχτες μου κατάντησαν εφιαλτικές λόγω δυσκολίας ανεύρεσης μίας υποφερτής θέσης του ποδιού. Άλλο να σηκώνεις ψηλά τα πόδια σου για μερικά λεπτά και άλλο να τα έχεις για ώρες! Η λήψη αντιφλεγμονωδών και παυσίπονων χαπιών επίσης δεν μου αρέσει επειδή ως χειρουργός και άνθρωπος δεν συνιστώ και ούτε παίρνω φάρμακα. Αυτό που με ενόχλησε περισσότερα από όλα ήταν ότι καθηλώθηκα ,προσωρινά, σε μία καρέκλα και βιώνω αυτά που βιώνουν οι ασθενείς μου. Φυσικά ακυρώθηκαν τα χειρουργεία που είχα προγραμματίσει, και ειδοποιήθηκαν οι ασθενείς .Τις εφημερίες θα τις αναλάβουν οι συνάδελφοι και μελλοντικά θα κάνω διπλάσιες για να ρεφάρω απέναντι τους.
Διάφορα πράγματα μέσα στο σπίτι άλλαξαν συμπεριφορά και στάση. Οι πόρτες στένεψαν και δύσκολα περνάω με το καινούργιο μου μεταφορικό μέσο. Μερικές οικιακές συσκευές επαναστάτησαν. Η τεχνολογία επίσης. Το conexx-router τα έφτυσε. Σαν να μην ήθελε να κάθομαι στο κρεβάτι μου και από εκεί να στέλνω τα αρθράκια μου. Μου θύμωσαν ή είχαν απωθημένα; Τα μικροαντικείμενα που πιάνω στα χέρια μου πέφτουν πολύ πιο εύκολα και η ανεύρεση τους καταντάει ηρωική πράξη αφού στηρίζομαι μόνο σε νε πόδι για να τα ψάξω. Οι δύο ζυγαριές συνεννοήθηκαν και κάνουν απεργία. Χωρίς να έχουν ΄΄τραυματιστεί΄΄ καθηλώθηκαν στο μηδέν και είναι άχρηστες. Έτσι μου στερούνε την ελπίδα ότι αδυνάτησα. Δεν μπορώ να καταλάβω αν έχασα κιλά μετά από την γυμναστική με τις πατερίτσες και το βάσανο με τα πηδηματάκια από την κρεβατοκάμαρα στην τουαλέτα. Η μεγαλύτερη αποκάλυψη ήταν φυσικά ότι αν ήμουνα πιο αδύνατη δεν θα ήταν τόσο δύσκολες οι μετακινήσεις μου. Για τι να έχω 87 κιλά και να μην είμαι κινέζα κοντή και αδύνατη;
Αυτό όμως που δεν άλλαξε καθόλου ήταν η συμπεριφορά των φίλων. Τα τηλεφωνήματα για συμπαράστασης και μήπως χρειάζομαι κάτι με συγκίνησαν πάρα πολύ. Η αγάπη και η στοργή τους είναι αναλλοίωτη .ʼΉρθαν και με πήρανε σηκωτή για να βρεθούμε το Σαββατόβραδο. Με πήραν και με πήγανε με το αυτοκίνητο. Τα αστεία τους και η παρηγοριά που μου πρόσφεραν ήταν το καλύτερο φάρμακο στους πόνους μου. Τώρα μετράω ημέρες για να γυρίσω κοντά στους ασθενείς μου. Να τους μεταφέρω την εμπειρία μου. Να τους δείξω μεγαλύτερη ευαισθησία επειδή η καινούργια οπτική γωνία με έβαλε για λίγο στον ρόλο του ασθενούς. Τώρα τους καταλαβαίνω καλύτερα και τους πονάω περισσότερα!