Έχετε αποτύχει κε πρωθυπουργέ
Αν πρόκειται να μπει η χώρα σε καθεστώς οικονομικής υποτέλειας εν είδη φυλακής για 30 χρόνια, για να επωφεληθούν οι διεθνείς τοκογλύφοι φίλοι σας έχετε αποτύχει κε Παπανδρέου στο ρόλο του αυτόκλητου σωτήρα για τη χώρα μας. Το σημαντικότερο που έχετε να προσφέρετε στον τόπο για να αποδείξετε ότι δεν είστε υπάλληλος αυτών που δυσφημούν και εκμεταλλεύονται την χώρα είναι να επαναδιατυπώσετε άμεσα την λαϊκή εντολή . Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα αλλά το λαϊκό αίσθημα αυτή τη στιγμή βιώνει μια οικονομική ολιγαρχία με πλήθος εκμαυλισμών και υποκρισιών. Οι χρεωκοπημένοι ηγέτες του δικομματισμού Κ. Μητσοτάκης, Α. Παπανδρέου, Κ. Σημίτης, Κ. Καραμανλής και Γ. Παπανδρέου χρεοκόπησαν και δυσφήμησαν τη χώρα σε μεγέθη δυσθεώρητα και με την ανοχή μας, εξέθρεψαν μια παρασιτική ολιγαρχία κάτι παραπάνω από 30 οικογένειες που λήστεψαν την Ελλάδα και καλείστε εσείς να διαχειριστείτε απέναντι σε μια πολλαπλά συνεισφέρουσα Ευρωπαϊκή Ένωση το φόρτωμα της χώρας σε ενυπόθηκα δάνεια προς ΕΚΤ που δεν δανείζει κράτη αλλά ήδη σε ένα χρόνο κατέχει 48 δις ελληνικά ομόλογα από πλάγιους τρόπους αγοράς.
Η παγκόσμια συγκυρία μας βρίσκει σε διεθνή ενεργειακή, χρηματιστηριακή και διατροφική κρίση μια νέα σημαντική ιστορικά κρίση του καπιταλισμού που άρχισε το 2008, έχει ρίζες 20ετίας μη απάντησης υπαρκτών προβλημάτων που απλές εκφάνσεις της είναι η σκληρή λιτότητα στους λαούς της Ευρώπης, οι εμφύλιες διαμάχες αλλαγών φρουράς στον Αραβικό κόσμο και ο τεχνολογικός παραλογισμός στυλ Φουκουσίμα που το κέρδος μιας ενεργειακής εταιρείας πυρηνικού ολέθρου κάνει την μεγάλη Ιαπωνία να χάνει εδάφη, πλούτη και ανθρώπινο δυναμικό και απαντοχές. Παλιά ξέραμε ότι οι αγορές επιβραβεύουν τον καλό καπιταλιστή τώρα οι κανόνες έχουν αλλάξει σιωπηλά και τα βάρη της μεγάλης τραπεζικής φούσκας καλούνται να τα πληρώσουν οι λαϊκές εργατικές δυνάμεις, ένα πλατύ κοινωνικό μέτωπο, που περιλαμβάνει και τη λεγόμενη μεσαία τάξη.
Οι υπάρχοντες κανόνες της Βασιλείας 3 επιτάσσουν το 7% του κύκλου εργασιών μιας τράπεζας να υπάρχουν στα ταμεία ως ρευστότητα. Με στοιχεία του 2010 οι ελληνικές τράπεζες παρουσιάζονται με επισφαλή δάνεια σε αποτυχημένους απατεώνες επιχειρηματίες 600 δις όταν παρουσιάζουν ρευστότητα 75 δις. Η συμμετοχή των τραπεζών σε ομόλογα του ελληνικού κρατικού χρέους είναι 55,7 δις και ο κίνδυνος επισφάλειας από ένα κούρεμα-αναδιάρθρωση χρέους ονομαζόμενο- της τάξεως του 30% είναι 15,12 με κύριο βάρος σε Εθνική Πειραιώς και Eurobank. Χρόνια τώρα οι τράπεζες με πολιτική κάλυψη πριμοδοτούν με δάνεια αγύριστα επισφαλείς έλληνες μεγαλοαπατεώνες ευσεβή μέλη και μη του ΣΕΒ σε ένα κρατικοδίαιτο πανηγύρι πολύ πέρα από τις 195 επισήμως πτωχευμένες εταιρείες τις ενταγμένες στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα. Κάποτε πρέπει να αναφέρονται και ονόματα αυτών των απατεώνων που πήραν τα λεφτά και φέσωσαν όλο το σύστημα στο απυρόβλητο στο εξωτερικό, λάδωσαν συνειδήσεις και υπονόμευσαν αναπτυξιακά προγράμματα. Μετά από 18 μήνες διακυβέρνηση κε Παπανδρέου θα έπρεπε αν μη τι άλλο αν είχατε διαφορετικές προθέσεις για την ανόρθωση της χώρας να είχατε δημοσιοποιήσει τους 200 πιο καλά φορολογούμενους της χώρας να ξέρουμε σε αυτές τις δύσκολες εποχές ποιοι είναι οι πατριώτες και καλοπληρωτές και σε τι ποσοστό. Έτσι θα φαινόταν για παράδειγμα γιατί είστε ανίκανος να φέρετε σε μια σειρά το λαθρεμπόριο πετρελαίου, τη νοθεία στα καύσιμα και το παρακράτος γύρω από τα βενζινάδικα που ευαισθητοποιούνται σε κάθε Λιβυκή κρίση θαρρείς και εκεί στη Καβάλας και τον Ασπρόπυργο κτυπάει παλμός city of London.
Τα κοινωνικά φαινόμενα της βίας στα γήπεδα και του χουλιγκανισμού εντός και εκτός των γηπέδων δείχνουν την κοινωνική κατάπτωση και την αδυναμία σας να στηρίξετε στην άλλοτε χώρα της ευγενούς άμιλλας και του ολυμπιακού πνεύματος κανόνες παιγνιδιού. Στη καταστροφική αστυνομική παρέμβασή σας στη Κερατέα επί 108 ημέρες με δυνάμεις ΜΑΤ δείχνει ότι έχετε ανειλημμένες εξαρτήσεις από την οκταετία Σημίτη με παρωχημένες μεθόδους διευθέτησης σκουπιδιών ενώ όλη η Ευρώπη που βλέπει σε βάθος δεκαετιών το πρόβλημα χρησιμοποιεί ακόμα και εντός οικιστικών σχηματισμών την πυρόλυση σκουπιδιών για παραγωγή ενέργειας πχ Κοπεγχάγη, Βιέννη, Μόναχο, Κύπρος.
Η δικαιοσύνη παραμένει δυσλειτουργική και χρονοβόρα, η υγεία η παιδεία και οι συγκοινωνίες πλήττονται ανεπανόρθωτα, εξοντώνοντας αδυνάτους. Οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί παραμένουν ανεπαρκείς με κώλυμα μέχρι και στο taxisnet για ένα ποσό 3,5 εκατ ευρώ που απαιτεί ένα κεντρικό Ηλεκτρονικό Κέντρο. Η έλλειψη 4 σαρωτών φορτηγών για εμπορεύματα στα σημεία εισόδου της χώρας Ηγουμενίτσα, Πάτρα Πειραιά και Φέρες προκαλεί την ανεξέλεγκτη εισαγωγή εμπορευμάτων, άφθονη τελωνειακή απάτη με απόκρυψη εισαγωγών ακόμα και παράνομη μεταφορά ανθρώπων «λαθραία και ως κοινό μυστικό».
Τα σύνορά μας παραμένουν αφύλακτα από την λαθραία μετανάστευση ενώ υπάρχουν σύγχρονοι μέθοδοι ηλεκτρονικής σάρωσης συνόρων με ηλεκτρονικά μάτια-δάπεδα ενώ αυτή η κυβέρνηση σπαταλά επικοινωνιακό μάταιο χρόνο για αποτυχημένους και δαπανηρούς τοίχους στα χερσαία σύνορα με την Τουρκία.
Όλες οι προσπάθειες και τα πολλά ταξίδια των υπουργών σας, των εξωφρενικά πολλών και με ατέλειωτους πολυέξοδους συμβούλους αναλώνονται σε αποτυχημένες προσπάθειες φερεγγυότητας από το εξωτερικό, χωρίς να προσπαθείτε διόλου πέρα από λόγια στα καυτά εσωτερικά προβλήματα. Λυπάμαι κε πρωθυπουργέ αλλά η κυβέρνησή σας δείχνει να είναι η προσωποποίηση συντεχνιακών ολιγαρχικών λόμπυ που διόλου δεν συνταιριάζουν με τα προβλήματα της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Πάρτε για παράδειγμα τις 4000 εξωχώριες εταιρείες που κρύβουν ακόμα και πολιτικούς απατεώνες σαν ιδιοκτήτες νομικά υποτίθεται αδιαφανείς. Η δράση αυτών των εταιρειών η φοροδιαφυγή που υποτίθεται καταδιώκετε. Πακτωλός τα κλεμμένα από το δημόσιο βίο μας που να η χρυσή σας ευκαιρία να θιγούν στην πηγή. Έπρεπε σε μια μέρα δια νόμου να είχαν καταργηθεί και να δημευθεί η δραστηριότητα ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΟΥΣΊΑ όλων στο εσωτερικό, κτίρια, εταιρείες ακόμα και τα μισά κανάλια, όλες οι βίλες Εκάλης και Μυκόνου που φαίνονται να ελέγχονται από τα Κέυμαν νήσοι! Έτσι θα αποκαλύπτοντο οι κρυμμένοι δικαιούχοι θα διεκδικούσαν τις ιδιοκτησίες τους και θα τους κοστολογείτο η ενός εκάστου φορολογική υποχρέωση. Ειδάλλως όλοι εμείς οι υπόλοιποι θεωρούμαστε ανισότιμα μέλη αυτού του είδους της δημοκρατίας. Οι εξωχώριες εταιρείες είναι ο ορισμός της φοροδιαφυγής του μεγάλου κεφαλαίου και σε μια χρεωκοπημένη χώρα ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ.
Οι υπουργοί «ανάπτυξης» της κυβέρνησης από το φιλελευθερισμό που έχετε επιβάλλει στο όνομα του ψευδεπίγραφου σοσιαλισμού που επικαλείσθε δεν επεμβαίνουν σε κανένα καρτέλ πολυεθνικών που κάνουν την χώρα μας ξέφραγο αμπέλι ακρίβειας ακόμα και σε προνομιακούς χώρους όπως ο τουρισμός που θα παρήγαγαν εθνικό προϊόν. Κρουαζιερόπλοια, μεγάλα ξενοδοχεία, ακτοπλοΐα, διυλιστήρια, ψευτοδιόδια, κινέζικα σουβενίρ, απορρυπαντικά, γάλατα, έλαια, γλυκίσματα και ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Σήμερα επιχειρήσεις κλείνουν και μια χώρα κοντανασαίνει τα λοίσθια οικονομικά όλοι οι λεφτάδες έχουν εξοριστεί στα Λονδίνα και τους ζητείται συνεταιριλίκια 25-45% στα δικά τους κεφάλαια. Φυσικά και έχουμε ΣΥΝΕΧΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ, θαρρείς και κάποιοι ντόπιοι κουμανταδόροι της εκάστοτε εξουσία θέλουν τους πετυχημένους και ισχυρούς μακρά της χώρας, να περνά πιο εύκολα η προσταγή τους στους εναπομείναντες κωπηλάτες. Μια επιχειρηματική φορολόγηση 15% θα έδινε φτερά σε πολλές υγιείς επιχειρήσεις που το 2010 με το φόβο εκτάκτων εισφορών, προειδοποιημένοι από τις εξαγγελίες σας, αποκρύβουν έσοδα και εμφανίζονται ζημιογόνες.
1. Διακοπή μνημονίου και υποθήκευσης των δανειακών ομολόγων με δημόσια περιουσία.
2. Παύση πληρωμών χρεών και επαναδιαπραγμάτευση των απεχθών δανείων που φτάνουν με ευθύνες Παπάγου το 1880!
3. Απονομή πλήρους δικαιοσύνης στα σκάνδαλα και αποκατάσταση των κλεμμένων στα κρατικά ταμεία.
4. Επανεξέταση της στάση μας απέναντι στην Ευρωζώνη χωρίς μεγεθύνεις και υπερβολές, όλες τις περιπτώσεις.
5. Η ανάπτυξη δημοκρατίας στο τόπο και η σύγκλιση των αφεστότων απόψεων. Μάθαμε να μαλώνουμε δεν μάθαμε να μονιάζουμε. Μάλλον κάποιοι διαιρούν και βασιλεύουν.
ΔΙΟΝΥΣΟΣ 28-4-2010
Σχετικά
1. Ο Ασσουρμπανιμπάλ και ο Παπανδρέου
2. Τρομοκρατηθείτε ρε, τι σου ζητάνε!
3. It is the people economical stupid
4. Ο πρωθυπουργός είναι γυμνός
5. Ανδρών επιφανών έλλειμμα
6. --Εσείς ψηφίζετε απατεώνες συνέχεια…
7. Χρυσοφόρων Μήδων ,εστόρεσαν δύναμιν
8. Δάνεια πήραμε ,λεφτά δεν πήραμε.
9. Πλήρωσε για να ζήσεις.
Ναι, αλλά ο Π.Ο.Υ. βράβευσε τον ΓΑΠ για την αντικαπνιστική του στάση. ΚΛΙΚ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν συμπράττω με τέτοιες ενέργειες του ΠΟΥ που εγκίζουν τα όρια γελοιότητάς του, άλλωστε το κείμενο το έγραψα κλέβοντας χρόνο σε καπνιστικές βεράντες με φόντο το ναό στης Παλλάδος,έτσι για να μισοσκάσεις καλέ μου polsemamman. Ο μεγάλος μου γυιός έχει πάθει ένα κώλυμα με Στοτχόλμη, τον Αύγουστο τον στέλνω για ίδια άποψη αλλά πριν τον παρέπεμψα στο εμβριθές μπλόγκ σου για μελέτη πολύ μελέτη των κρθόκωλων Σουηδών. Αλλωστε το 172-170 της Σουηδικής Βουλής ότι σε υφεση δεν πουλάμε τίποτα κάτι λέει στο θέμα που πραγματεύομαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιο 3% ως ανώτατο όριο του ελλείμματος; Κατά μέσο όρο στις 27 χώρες της ΕΕ το έλλειμμα του προϋπολογισμού ανέρχεται στο 6,4% του ΑΕΠ.Είναι χαρακτηριστικό δε ότι στις 22 από αυτές τις χώρες το έλλειμμα υπερβαίνει το όριο 3% και μόνο σε 5 όλες κι όλες χώρες είναι κάτω από το 3%, μέσα δηλαδή στις προβλέψεις του Μάαστριχτ.Πρόκειται μόνο για τις τρεις σκανδιναβικές χώρες (Σουηδία, Δανία, Φινλανδία) συν το ζάπλουτο Λουξεμβούργο και την Εσθονία.Η κατάσταση δεν είναι καθόλου καλύτερη στις 17 χώρες της ζώνης του ευρώ. Ο μέρος όρος του ελλείμματος του προϋπολογισμού στην Ευρωζώνη ανέρχεται στο 6%.Και εδώ οι 14 χώρες έχουν έλλειμμα πάνω από το όριο του 3% και μόνο τρεις χώρες μικρότερο απ' αυτό - πρόκειται για τρεις χώρες που έχουμε ήδη αναφέρει (Φινλανδία, Λουξεμβούργο, Εσθονία).Θλιβερή πρωταθλήτρια του ελλείμματος είναι και πάλι το 2010 η Ιρλανδία, κυριολεκτικά απογειωμένη όμως στο... 32,4% (!!!) του ΑΕΠ της εξαιτίας της εγκληματικής απόφασης της εκδιωχθείσης κυβέρνησής της να... κρατικοποιήσει τα χρέη των τραπεζών καταβαραθρώνοντας την οικονομία της χώρας.Για τη δεύτερη θέση παλεύουν η Ελλάδα με 10,5% και η Βρετανία με 10,4% και με σαφείς, εκφρασμένες εγγράφως υποψίες της Γιούροστατ ότι οι Αγγλοι έχουν κάνει λαθροχειρίες στα στατιστικά στοιχεία με τις στρατιωτικές δαπάνες τους. Κοντά μας σε απόσταση αναπνοής η Ισπανία και η Πορτογαλία, με 9,2% και 9,1% του ΑΕΠ τους αντίστοιχα.Καθόλου μακριά δεν βρίσκεται και η Γαλλία με έλλειμμα 7% του ΑΕΠ, ελάχιστα βελτιωμένο από το 7,5% που είχε το 2009.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γλιτώνεις. Ακόμη κι αν υψώσεις τοίχους με ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα στην παρ’ ημίν suburbiana, ακόμη κι αν το χρήμα έχει παρκάρει από καιρό στα νησιά Cayman, αφορολόγητο και θρασύ, ακόμη κι αν οι μετακινήσεις γίνονται πίσω από φυμέ τζάμια, ακόμη κι έτσι, ο ζόφος και ο κοχλασμός θα εισβάλλει από διάπλατες πόρτες μηντιακές: δεν κρύβεται, δεν θάβεται, δεν αποσιωπάται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γλιτώνει λοιπόν κανείς. Ούτε ο πλούσιος ούτε ο μεσαίος. Ολοι θα ζουμε, ζούμε ήδη, σε μια υπόκωφη δυστοπία, με σιωπηρές πτωχεύσεις και αποδράσεις, με αιτήσεις μετανάστευσης, με απεγνωσμένες φυγαδεύσεις μικροαποταμιεύσεων, ανάμεσα σε σκονισμένα ενοικιαστήρια και οργισμένες αφίσες, σε έναν ακήρυκτο εμφύλιο, όπου συμφύρονται θύματα και θύτες αδιακρίτως, ενοχοποιημένοι και έξαλλοι εν ταυτώ. Ομως βλέπεις, ακούς, αφουγκράζεσαι, νιώθεις, ότι δεν πάει άλλο έτσι, όλοι να αλληλοϋποβλέπονται, όλοι να ενοχοποιούνται, όλοι να αδρανούν, όλοι να αναζητούν δοχείο για τη χολή που τους ανεβαίνει στο στόμα.
Κανείς δεν μπορεί να γλιτώσει μόνος του. Αλλά πώς θα αναγνωριστούν αυτοί οι πολλοί μόνοι σε ένα ενοποιημένο σύνολο, προσωρινό έστω, σε ένα όλον που θα ενώνει πολλαπλασιαστικά τις δυνάμεις, ώστε να αντέξουν το βάρος της συγκυρίας και να διαπλεύσουν τον μακρύ καιρό της κρίσης; Αυτός ο κοινός παρονομαστής αναζητείται τώρα, που θα συνενώσει σκόρπιες και ανοιμοιογενείς δυνάμεις προς κάποιο μίνιμουμ στόχο. Καλύτερα: ένας τελεστής, με τη μαθηματική έννοια· μια σχέση που θα μπορεί να δράσει πάνω σε όλη την υπάρχουσα ζοφερή σχέση και να τη μετασχηματίσει, να οδηγήσει σε μια ριζικά άλλη κατάσταση συνολικά.
Είσαι στον Κηφισό και αρχίζει να βρέχει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρέχει....
Πολύ Βροχή.
Τα νερά μαζεύονται.
Πολλά νερά.
Κι άλλα νερά.
Είσαι ρεπόρτερ του MEGA Channel και παρατηρείς να συσσωρεύονται νερά πολλά.
Αρχίζουν να φτιάχνονται λίμνες στα βουλωμένα φρεάτια.
Χαμογελάς ως ρεπόρτερ για αυτή τη μοναδικά όμορφη καταστροφή που μπορείς μόνο εσύ να καταγράψεις.
βρέχει πολύ και τα νερά υπερχειλίζουν τον Κηφισό.
Χαμός. ("ωραία" σκέφτεσαι)
Κόσμος παρασύρεται.
Οι φαντάροι ανίκανοι να σταματήσουν το νερό, και η Μπιρμπίλη που μόλις κατέφθασε, το ίδιο ανίκανη.
Είσαι σε προνομιακή θέση για φωτογραφίες της καταστροφής.
Ξαφνικά βλέπεις τον ΓΑΠ να τον έχουν παρασύρει νερά λάσπη και ξύλα και να είναι μισοπνιγμένος.
Σηκώνει απελπισμένα το χέρι για βοήθεια.
Ξέρεις ότι είτε θα σώσεις έναν άνθρωπο από σίγουρο πνιγμό ή.... ότι μόνο εσύ θα φωτογραφήσεις την τελευταία στιγμή του πρωθυπουργού της χώρας.
και η ερώτηση είναι:
Τις φωτογραφίες θα τις τυπώσεις σε ασπρόμαυρο ή έγχρωμο φιλμ
@ Ανώνυμε
ΑπάντησηΔιαγραφή"Σχεδόν καμία χώρα δεν θα έμπαινε στην Ευρωζώνη με βάση τα σημερινά στοιχεία των 17 κρατών που τη συναποτελούν, σε ό,τι αφορά το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος τους! Οι 12 από τις 17 χώρες θα απορρίπτονταν γιατί έχουν δημόσιο χρέος πάνω από το 60% του ΑΕΠ τους και οι 14 από τις 17 θα απορρίπτονταν επειδή έχουν έλλειμμα στον προϋπολογισμό τους πάνω από το 3% του ΑΕΠ που ορίζει το Μάαστριχτ! Το διασκεδαστικό είναι πως θα απορρίπτονταν από την Ευρωζώνη τόσο η… Γερμανία όσο και η Γαλλία, αποτυγχάνοντας μάλιστα και στα δύο κριτήρια! Το Βερολίνο έχει χρέος 83,2% και έλλειμμα 3,3%, ενώ το Παρίσι χρέος 81,7% και έλλειμμα 7%"
όπως λένε οι ευρωπαικές στατιστικές σε άρθρο του Γ.Δελαστίκ.
@Vlemma
ΑπάντησηΔιαγραφήKρίση έχουμε όταν για 6μηνες αδιάθετη εργασία και αδιάθετα κεφάλαια συσσωρεύονται και οι αφερεγγυότητες του ΓΑΠ έχουν πολλαπλασιάσει τις συνέπειες ,άκου ύφεση τριμήνου 4,5%,άρα κερδίζει από τους μηχανισμούς δανεισμού και όχι από τους "μηχανισμούς εξουσίας"
@Aνώνυμε
νάναι καλά ο άνθρωπος να μπορούμε να τον κριτικάρουμε, ο λαός είναι ένα είδος τσουνάμι πλημμύρα αλλά αυτό φέρνει πολλά θύματα και χάος, αφαίρεση και των αμερικάνικων και γερμανικών κεκτημένων επι της χώρας.
Γεια σου Νιόνιο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρχικά να σου πώ ότι σέβομαι και εκτιμώ τις απόψεις σου.
Η απογοήτευση όμως και η προσπάθεια επιβίωσης -δικής μου και της οικογένειας- σαν στέλεχος σε πολυεθνική τράπεζα, με κρατούν μακριά από ενεργητικές εκδηλώσεις.
Θα είμαι περιληπτικός και όσο γίνεται περιεκτικός στη διατύπωση των απόψεών μου.
Ένα είναι το πρόβλημα για μένα. Η ένδεια ηγέτη/κινήματος που θα εμπνεύσει το λαό.
Στα χρόνια μας -αν θυμάσαι- δεν υπήρχε κάν εκπρόσωπος της δεξιάς παράταξης στις φοιτητικές νεολαίες.
Η πρώτη λοιπόν απογοήτευση έρχεται από αυτή τη μεριά. Πρώτη δύναμη στο φοιτητικό χώρο η ΔΑΠ; Η ΔΑΠ;
Κάθομαι στο καναπέ και παρακολουθώ τα δρώμενα σαν μαλάκας.
Σκέπτομαι από το πρωί μέχρι το βράδυ πώς να κρύψω τη αγανάκτησή μου με αυτά που βλέπω στο χώρο εργασίας, πως δεν θα μου ξεφύγει τίποτα που θα φανερώνει την αντίθεσή μου στις Αμερικανιές που βιώνω. Γιατί; Διότι θεωρώ πρώτιστη υποχρέωσή μου, να εξασφαλίσω στα παιδιά μου την αξιοπρεπή επιβίωση μέχρι να σταθούν στα δικά τους πόδια. (Διότι απλά δεν θα κοιμάμαι ήσυχος, αν αφήσω να εκτονωθεί η αγανάκτησή μου και φυσικά απολυθώ).
Και οι «Αμερικανιές», είναι αυτές που διαβρώσανε τη κοινωνία μας. Το «πόσα λεφτά βγάζεις». Και κατά συνέπεια το «τι ρούχα φοράς», το «σε ποιό κτήμα θα παντρέψεις το παιδί σου» (έστω και με δανεικά) κλπ.
Πού είναι λοιπόν ο ηγέτης (ένας Γκάντι για παράδειγμα) που θα μιλήσει για ανθρώπινες αξίες και θα συσπειρώσει το λαό;
Το να συζητάμε το τι γίνεται γύρω μας, δεχόμενοί το παθητικά, δεν βγάζει πουθενά. Απλά μένουμε με την ικανοποίηση ότι ναι μεν μας κοροϊδεύουν οι κερδοσκόποι και οι καιροσκόποι, αλλά εμείς το ξέρουμε και απλά το υπομένουμε.
Ας βρεθεί λοιπόν ο ηγέτης ή και το κίνημα ακόμη που θα έχει αυτό το χάρισμα. Σε 5-6 χρόνια θα έχουν αποκατασταθεί (;) τα παιδιά και θα είμαι μαζί του. (Μόνο που τότε, δεν ξέρω αν θα με κρατάνε τα πόδια μου).
Μέχρι τότε, θα συνεχίσω να κάνω το μαλάκα και συνεχώς να παρακαλώ (ποιόν;;; δεν έχει σημασία):
…δίνε μου υπομονή να ανέχομαι αυτά που δεν μπορώ να αλλάξω
…δίνε μου δύναμη να αλλάζω αυτά που μπορώ
…δίνε μου τη σοφία να διακρίνω αυτά τα δύο.
Φίλτατε ΣΑΜ το ένστικτο αυτοσυντήρησης που περιγράφεις δεν μπορεί παρά να εκφράζει φυσιολογικά όλους μας. Και το καθεστώς μας χλευάζει,είναι δύσκολο να μπεις στα γρανάζια του και να διαπιστώνεις τις μαϊμουδιές τους.Πάντως νομίζω έκανα μια αδρή παρουσίαση του λεφτά υπάρχουν και η άρχουσα τάξη δουλεύει ψιλό γαζί τα υποζύγια 76% μισθωτούς και συνταξιούχους στα έσοδα της εφορίας. Ο ελληνικός λαός στις επερχόμενες εκλογές πρέπει να πάψει να ψηφίζει κλέφτες και απατεώνες. Αν και η δημοκρατία απαιτεί γενικότερη εγρήγορση ,τα νύχια των νεοφιλελευθερων έχουν οργώσει το τομάρι μας ήδη, δεν πάει άλλο. Το θέμα του ονείρου και των οραμάτων από κοινωνικές τάξεις που εκφράζονται ναι έχεις δίκιο είναι εκκρεμές. Εδώ μας αμφισβητούν τιςς ρίζες μας κάτι Βερέμηδες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΝΟΜΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι απελπισμένοι δε φοβούνται τα μεγάλα λόγια έτσι θά ’ρθει ο καιρός που θ’ ανοίξω το παράθυρο και θα
χαιρετήσω τα χαμένα καράβια
«για ποιό ταξίδι ονειρευτό» όπως έλεγε νέος, σχεδόν παιδί,
ένας φίλος μου ποιητής –
α, ζήσαμε μεγάλα χρόνια, όμως πράγματα ασήμαντα μάς
πέθαναν
κι αυτό το ωραίο όνειρο μάς πήγε τόσο μακριά που δεν
ξαναβρήκαμε το δρόμο
με τα ρολόγια σταματημένα στη μοναδική ώρα: την ώρα
που αργήσαμε
κι ο ταχυδρόμος που κουράστηκε κι έριξε όλα τα γράμματα
στον υπόνομο,
ίσως εκεί να ήταν η απάντηση κι εγώ γιατί δε γυρίζω πίσω, ποιός
με κρατάει σ’ αυτή την ηλικία
γράφοντας μακροσκελή ποιήματα σαν παρατεταμένα σινιάλα
στην υστεροφημία
κι αν φοβάμαι τη νύχτα δεν είναι οι τύψεις ή τα φαντάσματα
αλλά αυτή απειλητική ευωδιά των ρόδων που ερημώνει
τα προάστια...
πρέπει νά ’σαι προικισμένος για τη δυστυχία...
Το περίφημο «μνημόνιο» απέτυχε παταγωδώς. Την αποτυχία παραδέχονται όσοι το εισηγήθηκαν (τρόικα, ΔΝΤ), όσοι το ψήφισαν (ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, Ντόρα Μπακογιάννη), όσοι το στήριξαν (δημοσιογράφοι κλπ.) και όσοι το υλοποίησαν (κυβέρνηση).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν υπήρχε κάποιος πολίτης, που απουσίαζε τον τελευταίο χρόνο σε άλλο πλανήτη ή είχε πέσει σε χειμερία νάρκη, και επέστρεφε ξαφνικά, θα τρόμαζε από τη σημερινή εικόνα της χώρας. Μέσα σε λίγους μήνες η ανεργία έχει αυξηθεί σε πρωτοφανή επίπεδα, οι επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο η μια μετά την άλλη, ο πληθωρισμός καλπάζει, τα περίφημα spreads έχουν δεκαπλασιαστεί και οι αγορές προεξοφλούν την ολοκληρωτική πτώχευση ή την (ισοδύναμη) αναδιάρθρωση του χρέους.
Θα περίμενε λοιπόν κάποιος από τους εισηγητές, τους ψηφοφόρους, τους υποστηρικτές ή τους υλοποιητές του μνημονίου, που πριν λίγους μήνες μας ζητούσαν να υποβληθούμε σε βραχυχρόνιες θυσίες για να ανακάμψει η χώρα, να βγουν τώρα και να ζητήσουν δημόσια συγγνώμη για τις λανθασμένες εκτιμήσεις τους. Αντί γι αυτό ακούσαμε κατάπληκτοι την άποψη ότι το μνημόνιο ήταν καλό και τα αρνητικά αποτελέσματα οφείλονται στο ότι δήθεν δεν εφαρμόστηκε σωστά!
Περιμένουμε από τους εν λόγω φωστήρες να μας εξηγήσουν τι ακριβώς δεν εφαρμόστηκε σωστά. Δεν μειώθηκαν οι συντάξεις; Δεν κόπηκαν ο 13ος και ο 14ος μισθός; Δεν επιβλήθηκαν νέοι έμμεσοι και άμεσοι φόροι; Δεν αυξήθηκαν οι δικηγορικές αμοιβές με την «απελευθέρωση» και την επιβολή ΦΠΑ 23%, τόσο ώστε να αφαιρεθεί ουσιαστικά το δικαίωμα του φτωχού να ζητήσει το δίκιο του στα δικαστήρια;
Η αλήθεια είναι πως όλα αυτά έγιναν, το μνημόνιο εφαρμόστηκε, αλλά η χώρα οδηγήθηκε στην ουσιαστική χρεοκοπία. Ίσως μάλιστα το συμπέρασμα αυτό να ήταν ακριβέστερο αν διατυπωνόταν ως εξής: Επειδή το μνημόνιο εφαρμόστηκε, η χώρα οδηγήθηκε στη χρεοκοπία.
Και τώρα; Υπάρχει ελπίς; που λέει κι ο Σαμαράκης; Ή πλέον είναι πολύ αργά; Ίσως υπάρχει. Αλλά δεν πρέπει να καθυστερήσει άλλο. Είναι φανερό πως η λύση για την αποφυγή της οριστικής χρεοκοπίας είναι η άμεση λήψη μέτρων ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ απ’ αυτά που υπαγορεύει το μνημόνιο. Με άμεση μείωση της φορολογίας και λελογισμένες αυξήσεις μισθών. Μόνο έτσι θα επανέλθει το χαμόγελο στα χείλη των σκυθρωπών υπηκόων και θα κινηθεί η εσωτερική αγορά. Μόνο έτσι θα αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα και οι εισφορές προς τα Ταμεία (Οι κλειστές επιχειρήσεις και οι άνεργοι καταβάλλουν μηδενικό φόρο και μηδενικές ασφαλιστικές εισφορές). Μόνο έτσι θα αρχίσουν να γίνονται μικρές ή μεγάλες επενδύσεις από ντόπιους κεφαλαιούχους, που σήμερα έχουν καταθέσει τα κεφάλαιά τους σε τράπεζες του εξωτερικού.
Αντίθετα οι φανταστικοί υποτιθέμενοι «επενδυτές» (Άραβες και άλλοι) θα απαιτήσουν την υπογραφή νέου μνημονίου ώστε, χωρίς να δαπανήσουν κεφάλαιο, να μπορέσουν να αποκτήσουν σημαντικές επιχειρήσεις και τεράστιας αξίας ελληνική γη.
Πωπω... τώρα το πήρα είδηση..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και αργά, σχολιάζω:
Το πρόβλημα είναι γενικότερο, πολύ γενικότερο, και έχει ξεκινήσει ήδη από τη 10ετία του '70 με τη δικτατορία στη Χιλή. Κατόπιν, πήραν σειρά οι λοιπές νοτιοαμερικανικές χώρες, Ν. Αφρική (εκεί έγινε η μεγάλη εξαπάτηση), Ρωσία (εκεί τουλάχιστον δεν μπήκαν ξένοι "επενδυτές"), Πολωνία, Ουγγαρία, Σρι Λάνκα, κλπ, και δε συμμαζεύεται. Μέσα κι ο πόλεμος στο Ιράκ, τι να σου λεω...
Εδώ κι ένα χρόνο διαβάζω τόσο πολύ, όσο δεν είχα μελετήσει μέχρι τώρα στη ζωή μου και βρίσκω σιγα σιγά την άκρη του νήματος. Περισσότερο συμπυκνωμένη γνώση στο βιβλίο «Το Δόγμα του Σοκ» της Ναόμι Κλάιν, που κοντεύω να το τελειώσω -έχω φτάσει στη Σρι Λάνκα με άρωμα από πλημμύρες στη Ν. Ορλεάνη. Χαμός λέμε.
Αλλάζουν τα πράγματα καταιγιστικά. Παύει πλέον να υπάρχει η έννοια του κράτους όπως το ξέραμε, οι κυβερνήσεις δεν είναι κυβερνήσεις διαχειρίστριες του χρήματος αλλά υποχείρια των οικονομικών δυνάμεων, που ακόμα κρύβονται πίσω από αυτές, κλπ κλπ.
Το θέμα είναι αν μπορούμε να απεξαρτηθούμε και να μείνουμε μόνοι μας ανάμεσα στα ανθρωποφάγα θηρία, για τα οποία ο άνθρωπος είναι μια κουκίδα που λερώνει τον οικονομικό χάρτη με τους αριθμούς και τα ποσοστά τους. Εστω, αν μπορούμε να δείξουμε ένα δρόμο αντίστασης...
σημ. για Ην. βασίλειο το έχει ψάξει ο γιος σου;
Υπάρχει ελπίδα: http://www.youtube.com/watch?v=RZ55PC-ElSE
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με το πνεύμα της εγγραφής αυτής. Έχουμε μπλέξει άσχημα με τενεκέδες αγάνωτους και μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί μια λύση που δεν θα κοστίσει ωκεανούς δακρύων. . .
Τραγικό παραμένει το ερώτημα:
Τι να κάνουμε;
σαν πολίτες μιας χώρας που η ηγεσία της είναι, αποδεδειγμένα και εδώ και καιρό, ανίκανη και παραπατάει. . .
Τα ψευτικα τα λόγια τα Μεγάλα,για τον αριθμό των δημοσίων,για το ρόλο των σωτήρων,για το ρόλο της ελευθερης αγοράς, των ΑΟΖ, του μαζι τα φάγαμε, του φταίει ο άλλος, Η ΕΠΑΡΣΗ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΤΗΣ ΜΗΔΑΜΙΝΟΤΗΤΑΣ ΜΑς.Πάψαμε να αφουγκραζόμαστε τους ποιητές;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή@Ισοπολιτεία
Δεν εισπράττουν, στηρίζουν όποιο αίτημα των εδώ ολιγαρχών, δεν πέφτουν οι τιμές, η ανεργία και η εγκληματικότητα φουντώνει, καταφέσωσαν την χώρα αλλά οι δουλίτσες δουλίτσες και πολλά λόγια. Αν η κυβέρνηση Παπ δεν κάνει χαρακίρι τότε θα εκτελεστεί από υπέρτερες δυνάμεις που την κρίνουν ΑΝΕΠΑΡΚΗ.
@Ροδιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σοκ της εκμετάλλευσης υφίσταται εφόσον το επιτρέπουν οι συνθήκες. Oi τρελλές ιδέες εκείνου του σκατόγερου του Friedman βρήκαν τροφή στα μυαλά κάθε σκατοψύχη εφόσον ιστορικά είχαν απέναντί τους ένα ανεπαρκή υπαρκτό σοσιαλισμό που κατέρευσε στο βωμό των αμαρτημάτων τους!
Το εργατικό, αγροτικό οικολογικό και καταναλωτικό κίνημα πρέπει να αναδιατάξει δυνάμεις και οράματα.
Δεν μπορεί να παράδειγμα το κίνημα των καταστηματαρχών να πιστεύουν ότι οι διαδηλώσεις τους χαλάν την κίνηση στα μαγαζιά τους όταν επιστημονικές μελέτες αποδεικνύουν ότι η μέση αστική τάξη που αγόραζε έφυγε από το κέντρο από 62% τη δεκαετία του 70 στο 27% την δεκαετία του 80. Τώρα κάτω του 12% συν το μείον των ενεξέλεκτων πολυκέντρων και η πλημμυρίδα των λαθρομεταναστών και η φυσική απέχθεια των τουριστών να διανυκτερεύσουν στο ιστορικό κέντρο. Η Αθήνα πόλη Κρόνος που τρώει τα παιδιά της κατάντησε να ονειρεύεται και να ελπίζει σε περαντζάδες από τα κρουαζερόπλοια στο Πειραιά! Δες και τα σχετικά . Ο μεγάλος δρομολογείται για τη ζώνη του βόρειου σέλας, ο μικρός δίνει πανελλαδικές σε λίγο θα ξέρω για το έμπα στο ΕΜΠ, τις κόρες όμως τις έχω δίπλα μου,ακόμα......
@coolplatanos
Eviva Espania vamos για plaza del SOL! Στο βιντεάκι δεν μπορούσα να το προωθήσω το θάβουν;;;;;;;;
@Αειποτε
ΑπάντησηΔιαγραφήΔάνεια πήραμε,λεφτά δεν πήραμε Μούδωσες μια χρυσή ευκαιρία να κοιτάξω τα χαλασμένα λιγκ στα σχετικά που έχω γράψει για τον φίλο και συμπαθή εκπεπτοκότα ΠΑΠ
Νομίζω ότι εδώ είναι καλή τοποθεσία να εναποθέσω τη σκέψη/πρόταση μιας μικρής κοπελιτσας, που τη μοιράστηκε μαζί μου πριν λίγες μέρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου είπε λοιπόν.. «Να βγει ενας νομος που να απαγορευει περιουσια πανω απο 300.000 ευρα και το παραπανίσιο ποσο να δίνεται στο κρατος»
Σαν πιο προσγειωμενη, αύξησα το ποσο σε 1 μυριο ευρα και η μικρά, τι να κανει.. συναίνεσε! :)
@Ροδιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως αναφέρω οι άνω των 4.000.000 είναι 60.000 ευρώ, Η ιδιοκτησία στον καπιταλισμό είναι ιερή. Πες της μικρής που σκέφτηκε όπως οι αρχαίοι υμών πρόγονοι ότι το περιγραφόμενο απαιτεί επαναστατική διαδικασία με κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής. Το επιδιώκει η Παπαρήγα με πενιχρη απήχηση 10%. Ποιό ρεαλιστικό θάταν να βγεί ο Αφθαρτος πχ Τσίπρας και να ζητήσει έντιμη φορολόγηση και κοινωνική δικαιοσύνη. Με 2-3 μέτρα ζόρικα προς τράπεζες και μονοπώλια τα έσοδα του κράτους θα φτάναν όχι να πουλήσουμε αλλά και να ξαναγοράσουμε την Ολυμπιακή. Το θέμα είναι τι πολιτικές διεκδικούμε.
Τέσσερεις βασικές αρχές που πρέπει να διέπουν την λύση-πακέτο
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτον, να χτυπάει και τις τρεις αλληλοσυνδεόμενες κρίσεις ταυτόχρονα: το χρέος, τις τραπεζικές ζημίες και την έλλειψη επενδύσεων. Δεύτερον, να προβλέπει συμψηφισμό κάποιων από τα χρέη των κρατών-μελών με κάποιες από τις ζημίες των τραπεζών, χωρίς αυτό να σημαίνει γενικό κούρεμα ομολόγων (έτσι ώστε να μην πλήττονται τα ασφαλιστικά ταμεία και οι ιδιώτες μικρο-ομολογιούχοι). Τρίτον, η λύση-πακέτο να μην απαιτεί χρηματοδότηση από τον Γερμανό, τον Ολλανδό ή τον Φιλανδό φορολογούμενο. Τέλος, η λύση-πακέτο να μην απαιτεί μεγάλες θεσμικές αλλαγές στην ΕΕ (π.χ. ομοσπονδοποίηση) που, από πλευράς πολιτικού κόστους, είναι αδύνατες. Υπάρχει λύση-πακέτο που να πληροί και τις τέσσερις αυτές αρχές; Πιστεύουμε πως ναι. Και είναι η εξής, αποτελούμενη από τρεις πολιτικές (μια για κάθε έκφανση της Κρίσης) που πρέπει όμως να εφαρμοστούν από κοινού:
1η Πολιτική - Η λύση της Κρίσης Χρέους: Αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της ευρωζώνης χωρίς κόστος για τους φορολογούμενους είτε του ευρωπαϊκού Βορρά είτε του Νότου. (Φορέας: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα)
Η ΕΚΤ να λειτουργήσει ως μοχλός που βοηθά την ευρωζώνη να μειώσει το συνολικό δημόσιο χρέος αλλά και να θέσει το χρέος των υπερχρεωμένων κρατών-μελών σε μια διαχειρίσιμη πορεία. Η βασική ιδέα είναι, κατόπιν αίτησης μιας χώρας, το κατά-Μάαστριχτ νόμιμο χρέος της (δηλαδή ομόλογά της ίσης αξίας με το 60% του ΑΕΠ της χώρας) να περάσει στην ΕΚΤ. Ο τρόπος είναι απλός: Στην περίπτωση της Ελλάδας, οι ομολογιούχοι δύνανται να εγγράψουν σε μια συγκεκριμένη υπηρεσία της ΕΚΤ το 40% των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που κατέχουν (καθώς το 60% του ΑΕΠ μας αντιστοιχεί περίπου στο 40% των ελληνικών ομολόγων). Αυτά τα ομόλογα πλέον τα εξυπηρετεί η ΕΚΤ. Για να το πράξει αυτό, εκδίδει η ίδια δικά της 10ετή ή και 30ετή ακόμα ομόλογα (ευρωομόλογα ή e-bonds) αρκετής αξίας ώστε να εξυπηρετείται το συγκεκριμένο ελληνικό χρέος. Σημειωτέον ότι τα ελληνικά ομόλογα που θα περάσουν με αυτόν τον τρόπο στην ΕΚΤ θα έχουν διαφορετικές ημερομηνίες λήξης. Κάποια θα λήγουν γρήγορα, άλλα σε 3 ή 5 ή 8 χρόνια. Το ελληνικό δημόσιο εξακολουθεί να χρωστά τα χρήματα αυτά στην ΕΚΤ μόνο που του δίνεται η δυνατότητα να τα αποπληρώνει σε βάθος χρόνου και με επιτόκια που αντανακλούν εκείνα που εξασφάλισε η ΕΚΤ πουλώντας τα ευρωομόλογά της (επιτόκια της τάξης του 3%). Στην πράξη, η ΕΚΤ θα ανοίξει δανειακό λογαριασμό για το ελληνικό δημόσιο στον οποίο το κράτος μας θα καταβάλει ανά εξάμηνο τέτοια ποσά αποπληρωμής ώστε το κόστος αυτής της ουσιαστικής αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους για την ΕΚΤ να είναι μηδενικό μακροπρόσθεσμα. Να λοιπόν πως μπορεί να γίνει ουσιαστική αναδιάρθρωση χωρίς να πληρώσει δεκάρα ούτε ο Γερμανός φορολογούμενος αλλά ούτε και το ΙΚΑ (που κατέχει ομόλογα του ελληνικού δημοσίου).
Το παραπάνω θεσμικό πλαίσιο δίνει και άλλες δυνατότητες στην ΕΚΤ. Π.χ. κάθε φορά που μια τράπεζα ζητά από την ΕΚΤ ρευστότητα (δηλαδή ζεστό χρήμα) χωρίς να έχει εχέγγυα της προκοπής (π.χ. όπως κάνουν πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες σήμερα), η ΕΚΤ μπορεί να απαιτεί από αυτές να 'σκίζουν', ως αντάλλαγμα, ένα μέρος των ομολόγων που κατέχουν της Ελλάδας, της Ιρλανδίας κλπ. Η ίδια η ΕΚΤ μπορεί να χρεώνει τον δανειακό λογαριασμό της Ελλάδας ή της Ιρλανδίας με ένα ποσοστό αυτών των διαγραμμένων χρεών (ώστε να καλύπτει τα κόστη της) όμως και οι χώρες αυτές θα βλέπουν το συνολικό τους χρέος να μειώνεται.
2η Πολιτική - Η λύση της Κρίσης Τραπεζικού Συστήματος: Καθάρισμα των βιβλίων των τραπεζών από τοξικά παράγωγα και προβληματικά κρατικά ομόλογα (Φορέας: Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας - EFSF)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι τράπεζες τις ευρωζώνης είναι γεμάτες με χαρτιά άνευ αξίας, τοξικά παράγωγα και κρατικά ομόλογα (πχ. ελληνικά ή ιρλανδικά) τα οποία φοβούνται ότι δεν θα πληρωθούν ποτέ στο ακέραιο. Αυτό κάνει τις τράπεζες να κηρύττουν στάση δανεισμού απέναντι σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, ενισχύοντας τις υφεσιακές δυνάμεις που καθηλώνουν την Ευρώπη. Η ιδέα εδώ είναι απλή: Να υποχρεωθούν οι τράπεζες σε έναν σοβαρό λογιστικό έλεγχο (stress tests) που να παίρνει ως δεδομένο ένα κούρεμα των τοξικών της τάξης του 90% και ένα αντίστοιχο κούρεμα των ομολόγων των υπερχρεωμένων κρατών της τάξης του 30% με 50%. Στόχος αυτού του ελέγχου είναι να υπολογιστεί το νέο κεφάλαιο που απαιτείται για να μην κηρυχθούν πτωχευμένες ώστε, μετά τον υπολογισμό αυτόν, να τεθούν υπό το εξής δίλημμα: Είτε εκδίδουν νέες μετοχές σε βαθμό που να αντλήσουν τα απαιτούμενα κεφάλαια από επενδυτές είτε, σε περίπτωση που δεν τα καταφέρουν, να αποδεχθούν τα κεφάλαια αυτά από το EFSF με αντάλλαγμα μετοχές που θα παρακρατήσει το EFSF εκ μέρους των ευρωπαίων φορολογούμενων. Έτσι, οι τράπεζες εξυγιαίνονται και, κάποια στιγμή, το EFSF πουλάει τις μετοχές αυτές με κέρδος, το οποίο καλύπτει τα κόστη λειτουργίας του.
3η Πολιτική - Η λύση της Κρίσης Επενδύσεων: Ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ για την Ευρώπη (Φορέας: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, Ευρωπαϊκό Επενδυτικό Ταμείο)
Η 1η και η 2η Πολιτική θα βοηθήσουν να καταλαγιάσει εντυπωσιακά η Κρίση. Όμως τίποτα δεν μπορεί να την δαμάσει μιας δια παντός όσο η ισομερής ανάπτυξη. Τα τελευταία χρόνια οι επενδύσεις, γενικά στην ευρωζώνη, κινούνται σε χαμηλά επίπεδα και, ειδικότερα, έχουν καταβαραθρωθεί στην περιφέρεια. Αποτέλεσμα είναι η ευρωζώνη στο σύνολό της να χωλαίνει καθώς οι προβληματικές της περιοχές και χώρες λειτουργούν σαν βαρίδια που της μειώνουν την συνολική δυναμική. Μια τέτοια συγκυρία απαιτεί σημαντικές επενδύσεις που οι τράπεζες, ακόμα και μετά την εξυγίανση που θα φέρει η 2η Πολιτική, δεν θα χρηματοδοτήσουν.
Για αυτόν τον σκοπό υπάρχει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η ΕΤΕπ. Η ΕΤΕπ έχει αστείρευτες χρηματοδοτικές ικανότητες και είναι 'ταγμένη' στην δημιουργία υποδομών αλλά και στην προαγωγή της κοινωνικής συνοχής μέσα πό επενδυτικά project που στοχεύουν στην υγεία, στην παιδεία, στις οικολογικές τεχνολογίες, στην αναμόρφωση των αστικών περιοχών (που τόσο ανάγκη έχουμε) κλπ. Το μόνο που σταματά την ΕΤΕπ από το να εκπονήσει ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ για την Ευρώπη είναι το γεγονός ότι η ΕΤΕπ μπορεί να συγχρηματοδοτήσει μόνο το 50% ενός επενδυτικού έργου. Όμως το άλλο 50% πρέπει να έρθει από τον κρατικό προϋπολογισμό του κράτους-μέλους. Και επειδή τα κράτη-μέλη, ιδίως τα υπερχρεωμένα τα οποία έχουν την μέγιστη ανάγκη από επενδύσεις, δεν έχουν τα χρήματα για αυτό το 50%, η επένδυση απλώς δεν γίνεται.
Πως μπορεί να απεγκλωβιστεί η επενδυτική ικανότητα της ΕΤΕπ; Πολύ απλά, επιτρέποντας τα κράτη-μέλη να αντλούν το δικό τους 50% από τον δανειακό λογαριασμό που έχουν στην ΕΚΤ (βλ. 1η Πολιτική πιο πάνω) χωρίς αυτά τα δάνεια να προσμετρούνται στο εθνικό χρέος εφόσον το project έχει εγκριθεί από την ΕΤΕπ. Έτσι, η ΕΤΕπ μπορεί, με μια απλή θεσμική αλλαγή που δεν απαιτεί τροποποιήσεις των βασικών Συνθηκών της ΕΕ, να μετατραπεί στον μηχανισμό που θα επενδύει τα πλεονάσματα της ευρωζώνης σε παραγωγικές μονάδες λειτουργώντας έτσι ως ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ για την μετά την Κρίση ευρωζώνη.