Εγράφη κι αυτό, πέρασε κι αυτό σχεδόν απαρατήρητο. Οι άνθρωποι -η κυβέρνηση των ανδρεικέλων- καταργούν ακόμα και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, έναν κέρβερο που έως τώρα ουδεμία κυβέρνηση είχε τολμήσει να χουφτώσει. Το αντικαθιστούν με τον ΟΔΔΗΧ, έναν ακόμα «ανεξάρτητο» φορέα -απ' αυτούς που μπαίνουν μέσα οι σκύλοι, αλέθουν κι ύστερα «όποιος έχει στοιχεία να τα πάει στη δικαιοσύνη», που έλεγε και ο πρώτος διδάξας κ. Σημίτης ο Coldman Sachs... ***** «Να βελτιώσουμε τις αδυναμίες» της ενημέρωσης, μας προτρέπει ο κ. Πρετεντέρης! Ο,τι πεις, μόνον μην κάνεις καμμιά αγωγή και στη γραμματική ή το συντακτικό...
Οταν ο Παπανδρέου έφερε το Μνημόνιο προς ψήφισιν στο Κοινοβούλιο, το εισήγαγε ως ένα απλό νομοσχέδιο που θα μπορούσε να υπερψηφισθεί από 151 βουλευτές και να γίνει νόμος του κράτους.
Το Μνημόνιο όμως μετέβαλε το διεθνές status της χώρας και τις διεθνείς της σχέσεις στον βαθμό που παραχωρούσε εθνικές, κυριαρχικές αρμοδιότητες σε άλλες εθνικές και διεθνείς οντότητες. Συνεπώς και σύμφωνα με το άρθρο 28 του Συντάγματος μια τέτοια δραματική μεταβολή για να συντελεσθεί θα έπρεπε να υπερψηφισθεί από τα 3/5 της Βουλής, δηλαδή με την απαιτούμενη αυξημένη πλειοψηφία.
Αυτό το συνταρακτικό γεγονός κι αυτήν τη δόλια υπονομευτική για τον κοινοβουλευτισμό και τη δημοκρατία πράξη επεσήμαναν απ' την πρώτη στιγμή λίγοι πολιτικοί, λίγοι πανεπιστημιακοί (ανάμεσά τους ο καθηγητής και συνεργάτης της «Ε» κ. Κώστας Μπέης) καθώς και λίγοι δημοσιογράφοι.
Οι επισημάνσεις τους όμως, καθώς και οι διαμαρτυρίες πνίγηκαν μέσα στον ορυμαγδό της βροντώδους προπαγάνδας που συνόδευε υποστηρικτικά όλες τις κινήσεις του Παπανδρέου έως προσφάτως (όπου άρχισαν να παρατηρούνται οι πρώτες ρωγμές και αιτιάσεις).
Για το πραξικόπημα αυτό και τον πραξικοπηματία πρωθυπουργό που μετέτρεψε έτσι τον εαυτόν του σε ανδρείκελο και τη χώρα σε προτεκτοράτο, έγραφε κι ο «ναυτίλος» μετ' επιτάσεως -όπως
και πέντε έξι ακόμα συνάδελφοι, βοώντες εν τέλει όλοι μαζί εν ερήμω...
Προχθές (13-4) οι καθηγητές κύριοι κύριοι Κασιμάτης, Μπέης, Γεωργιάδης, Κοντιάδης, Χρυσόγονος και Κατρούγκαλος ανέδειξαν (σε επιστημονική ημερίδα) ακριβώς αυτό το ζέον πρόβλημα, ζέον ως προς τις συνέπειές του για το πολίτευμα, αλλά και το πολιτικό σκηνικό.
Τα ερωτήματα που εγείρονται είναι πολλά.
1) Είναι πλέον τόσον αδύναμος ο κοινοβουλευτισμός, ώστε να κάνει μέσα στο ίδιο το Κοινοβούλιο πραξικόπημα ο Πρωθυπουργός και τα άλλα κόμματα απλώς να διαμαρτύρονται; (όσα διαμαρτυρήθηκαν)...
2) Ποιο κύρος διεκδικούν τα κόμματα για το Κοινοβούλιο όταν ανέχονται να του καίει το πνεύμα ο όποιος ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης;
3) Ο κύριος Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν γνωρίζει το Σύνταγμα; Τι έχει ορκισθεί να διαφυλάττει και να υπηρετεί; τις αποφάσεις του ΠΑΣΟΚ ή τον θεμελιώδη Νόμο του Πολιτεύματος; Τι εποπτεύει, προσέχει και υπερασπίζεται; τη Δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία ή τα καραγκιοζιλίκια που μετέτρεψαν τη χώρα σε λεία για τους τραπεζίτες και τους τοκογλύφους;
Τέλος, εγείρεται και το ερώτημα της νομιμότητας!
Τι νομιμότητα έχουν όλες οι πράξεις ενός Πρωθυπουργού που έχει κάνει κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, τι νομιμότητα έχει η κυβέρνησή του -τα πρόσωπα που την απαρτίζουν- τι νομιμότητα έχουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, όταν παρανομούν παραβιάζοντας το Σύνταγμα.
Αλλά, και ποιας νομιμότητας απολαύουν τα υπόλοιπα κόμματα της Βουλής, όταν βλέπουν να καταστρατηγείται το Σύνταγμα και δεν «βγαίνουν στο κλαρί»;...
Το ΠΑΣΟΚ είχε ανέκαθεν κακή σχέση με τους θεσμούς. Ο Παπανδρέου όμως το 'χει παρακάνει,
με το έτσι θέλω κάνει ό,τι θέλει.
Ακόμα και δότη οργάνων έκανε σύμπαν το ελληνικό έθνος χωρίς να ρωτήσει ουδέναν ο άνθρωπος.
Ομως το Σύνταγμα δεν είναι «δότης οργάνων» ή άρθρων, ώστε να τηρείται επιλεκτικά επιτρέποντας, εν προκειμένω, στον κάθε τυχάρπαστο να λεηλατεί τη χώρα, συγκυρίας ένεκεν και ευκαιρίας δοθείσης, είτε έλληνας πρωθυπουργός είναι, είτε γερμανός τραπεζίτης, είτε τούρκος στρατοκράτης...
Ο εσταυρωμένος με την Μαρία Μαγδαληνή είναι του Λούκα Σινιορέλι του 1500 και η Πιετά του Πιερουτζίνο του 1490.Απαντα στο Ουφίτσι εγκατεστημένα.
ΑπάντησηΔιαγραφή