ΗΛΙΑΣ ΑΜΠΟΥ ΝΑΧΛΕΤα 24 του χρόνια και το 1,90 ύψος φάνταζε ξεχωριστό για τον Παλαιστίνιο φίλο τον Ηλία πούχαμε προλάβει στο 4ο έτος από την δυστοκία του στα μαθήματα. Ο Ηλίας προσπαθούσε αλλά το μυαλό του ήταν αλλού. Είχε οικογένεια ένα μαχητικό κομμάτι της PLO για άλλους συγγενείς δεν μίλαγε ποτέ. Ήθελε ένθερμα να πάρει το πτυχίο του και να κατέβει με τις γνώσεις του να βοηθήσει το λαό του. Αχ εκείνη η Ιστολογία-Εμβρυολογία τούχε κάτσει στο στομάχι με τα ακαταλαβίστικα, ήταν και το βιβλίο σχεδόν Αττική διάλεκτος.
Στη Μικροβιολογία είχε γίνει ξεφτέρι είχε πάρει και το μοναδικό επτάρι του, τα ζούσε τα μικρόβια της ζωής ήθελε να τα πολεμήσει. Από κανόνες επιβίωσης ήξερε σε πανηγύρια και αγωνιστικές διεκδικήσεις ήταν πάντα παρόν, ξεχώριζε από τη θωριά του σε ύψος γιατί στο φάρδος θύμιζε Άγιο Αντώνιο τον Στυλίτη. Όλη η παρέα στο γρασίδι φωτοσυνθέταμε, ζούσαμε την νιότη μας κουβεντούλα, ίντριγκα, κουτσομπολιά που και που μοιράζαμε τα ανύπαρκτα χωράφια των φοιτητικών παρατάξεων. Παρόντες όλοι οι επαρχιώτες της Θεσσαλονίκης , «οι ξένοι», οι γηγενείς είχαν τις δικές τους παρέες και το γρασίδι έξω από την Σχολή μόνο για περαντζάδα.
Άλλοι αλλοδαποί συμφοιτητές ένας Αμερικάνος, ένας χριστιανός Λιβανέζος, ένας Ινδός , Σύριοι, Νιγηριανοί, Σουδανοί, εκ Λιβύης και 3-4 Παλαιστίνιοι. Ο Ηλίας η μεγάλη σκιά της επαναστατημένης παρέας, καθημερινός προσδοκούσε την επαφή και τις επεξηγηματικές μας σημειώσεις από τα μαθήματα. Οι απορίες της γνώσης γεννιόνται στα χρόνια σπουδών βιώνουν μαζί μας και τις κουβαλάμε καταχωνιασμένες επιδέξια σαν μεστώσουμε εκεί μετά το πτυχίο, το στρατό, το αγροτικό την ειδικότητα και την μετέπειτα απροσδιοριστία της δικαιοπραξίας μας. Από μισόλογα καταλάβαινες ότι ο Ηλίας είχε ήδη πολεμήσει.
Ακήρυχτος ο πόλεμος γενιών και γενιών Ισραήλ και Παλαιστίνιων, η μαντίλα που ήταν τυλιγμένος στις επίσημες εμφανίσεις του έλεγε για αυτόν πολλά. Ελάχιστοι ξέραμε και το κουσούρι που είχε τσιμπήσει ο Ηλίας 12 χρονος φυλακισμένος στις Ισραηλιτικές φυλακές, μετατραυματική επιληψία, ξύλο, άγριο ξύλο στο κεφάλι και έτσι με status epilepticus[1] ανά δίμηνο παρά την φαρμακευτική αγωγή θεός ξέρει πως συνερχότανε στις πτώσεις και τα τινάγματα. Αυτός και η Ματίνα το αρρωστιάρικο ήταν τα χαϊδεμένα όλης της παρέας, μιας μεγάλης παρέας άνω των 55 φίλων που από το κατηχητικό και τον Σοφοκλή είχαμε μπλέξει με τον Μάο, τον Λένιν τον Μαρξ και βέβαια Φρόιντ, Μπακούνιν, Εριχ Φρόμ, Ράσελ , Σαββόπουλο και Λένον. 
Ο Ηλίας άλλαζε συχνά κατάλυμα, ήταν στους κανόνες συνωμοτικότητας που εμείς θεωρούσαμε απλά μανία καταδίωξης. Έβλεπε παντού πράκτορες της Μοσάντ....
Τον πείραζα λέγοντας του ότι δεν έκανε για τον πετροπόλεμο της ιντιφάντα γιατί λογω ύψους ήταν εύκολος ....στόχος. Τον Απρίλη του 1982 τον χάσαμε για 2-3 μέρες. Κάτω μαίνονταν η σφαγή-εισβολή του Ισραήλ στους προσφυγικούς καταυλισμούς του Νότιου Λιβάνου. Υποθέσαμε τον πρώτο καιρό ότι έφυγε κρυφά για κάτω εκεί που τον καλούσε το καθήκον. Μετά από 10 ημέρες μάθαμε για το παλικάρι με την αρρωστημένη επιληπτική αύρα, πρωτοειδοποίησαν οι τυχαίοι γειτόνοι για την δραματική μυρουδιά που αναδυόταν από ένα φτωχικό φοιτητικό διαμέρισμα.
Ο Ηλίας άλλαζε συχνά κατάλυμα, ήταν στους κανόνες συνωμοτικότητας που εμείς θεωρούσαμε απλά μανία καταδίωξης. Έβλεπε παντού πράκτορες της Μοσάντ....
Τον πείραζα λέγοντας του ότι δεν έκανε για τον πετροπόλεμο της ιντιφάντα γιατί λογω ύψους ήταν εύκολος ....στόχος. Τον Απρίλη του 1982 τον χάσαμε για 2-3 μέρες. Κάτω μαίνονταν η σφαγή-εισβολή του Ισραήλ στους προσφυγικούς καταυλισμούς του Νότιου Λιβάνου. Υποθέσαμε τον πρώτο καιρό ότι έφυγε κρυφά για κάτω εκεί που τον καλούσε το καθήκον. Μετά από 10 ημέρες μάθαμε για το παλικάρι με την αρρωστημένη επιληπτική αύρα, πρωτοειδοποίησαν οι τυχαίοι γειτόνοι για την δραματική μυρουδιά που αναδυόταν από ένα φτωχικό φοιτητικό διαμέρισμα.
Ένα θύμα ακόμα εκείνου του βάρβαρου πολέμου κείτονταν στη παρέα μας. Αιφνιδιαστήκαμε και αναρωτιόμασταν τι ενοχές ίσως νάχαμε κάνει και εμείς που βλέπαμε εκείνο το τάχα μου μακρινό και άδικο πόλεμο δίπλα μας, με έντονη την αίσθηση της απώλειας του φίλου μας. Ένας ακόμα αγωνιστής είχε πολεμήσει και είχε χάσει το τρελό χαροκόπι της ζωής σαν παράπλευρη, παράλογη, παράφορη απώλεια.
5-8-2006 ΔΙΟΝΥΣΟΣ
[1] Παρατεταμένοι χρονικά τονικοκλονικοί σπασμοί.
5-8-2006 ΔΙΟΝΥΣΟΣ
[1] Παρατεταμένοι χρονικά τονικοκλονικοί σπασμοί.
Oι φωτό είναι Βραζιλιάνικων, Ρώσικων, Κινέζικων, Κυπριακών και Ιρανικών πηγών.
UPDATE 12-1-2009
1. The Fight in Gaza
2. Outrages in Gaza. No more Apologies
3. Holocaust In Gaza.
Μία ακόμα ιστορία πόνου και αγωνιστικότητας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεχωριστές πικρές αναμνήσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ χειρότερη νύκτα από πλευράς αεροπορικών βομβαρδισμών στη Ράφα. Κάθε 5 με 10 λεπτά και ένας-δυο πύραυλοι, κυρίως από F-16. Οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται και αυτή την ώρα. Κυρίως (αλλά όχι μόνον) πρέπει να έχει χτυπηθεί η περιοχή των συνόρων, με τα τούνελ, όπου όμως πλέον χτυπιούνται σπίτια. Κάποιες πληροφορίες μιλούν για δυο σπίτια, ο κόσμος εδώ ήδη μιλάει για 8 σπίτια χτυπημένα.
ΑπάντησηΔιαγραφή- ΕΚΚΛΗΣΗ: Κάντε κάτι, ασκήστε πίεση να σταματήσουν οι Ισραηλινοί να χτυπούν ασθενοφόρα. Έχουν χτυπήσει καμιά δεκαπενταριά, και έχουν σκοτώσει τουλάχιστον 7, ίσως και παραπάνω, τραυματιοφορείς και γιατρούς. Οι διεθνείς ακτιβιστές του ISM στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας εδώ και μέρες συνοδεύουν ασθενοφόρα. Εμείς εδώ στο νότιο τμήμα δεν έχουμε ξεκινήσει ακόμα, όμως ήδη έχουν γίνει κάποιες προετοιμασίες. Περιμένουμε κλήση για αποστολή σε επικίδυνη περιοχή. Στην Ερυθρά Ημισέληνο στη Ράφα, με την οποία θα αρχίσουμε να συνεργαζόμαστε, μας είπαν ότι ένα από τα ασθενοφόρα τους παραλίγο να χτυπηθεί από πύραυλο μη επανδρωμένου ισραηλινού αεροσκάφους, μόλις που πρόλαβε να ξεφύγει. Γενικά βάζουν τους τραυματίες όπως όπως στο ασθενοφόρο, και φεύγουν, και μετά αρχίζουν να τους φροντίζουν.
- Την ώρα που οι άνθρωποι της Ε.Η. μας δείχνουν κάποια πράγματα μέσα στα ασθενοφόρα που ενδεχομένως να συνοδεύσουμε, στον ασύρματο ακούγονται πολλές συνομιλίες. Μας εξηγούν ότι οι Ισραηλινοί εμποδίζουν ασθενοφόρο να μεταφέρει τραυματία, από το νότιο προς το βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.
- Τα ασθενοφόρα εμποδίζονται να φτάσουν στους τραυματίες οι οποίοι πεθαίνουν αβοήθητοι. Εγκλωβισμένες οικογένειες δεν μπορούν να φύγουν. Χθες στην Ερυθρά Ημισέληνο μας είπαν για μια οικογένεια στη Τζαμπάλια, που εδώ και μέρες ζητά να την απεγκλωβίσουν, αλλά δεν μπορούν να πλησιάσουν. Μας έδωσαν τηλέφωνα να τα μεταφέρουμε στους συναδέλφους μας στο βορρά, μήπως μπορούν να κάνουν κάτι...
- Γενικά η κατάσταση στην Τζαμπάλια είναι απελπιστική. Όπως ξέρετε οι Ισραηλινοί χτυπούν τα σχολεία των Ηνωμένων Εθνών όπου έχουν βρει καταφύγιο όσοι/ες έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους. Εκατόμβη νεκρών. ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ να σταματήσει αυτή η σφαγή! Επιπλέον τα μηνύματα που μας έρχονται από Τζαμπάλια είναι ότι ο κόσμος πλέον δεν έχει τρόφιμα και ΝΕΡΟ!
- Προχτές το βράδυ, μια από τις συναγωνίστριες του ISM, η καναδή Έβα Μπάρτλετ, παραλίγο να σκοτωθεί μαζί με πολλούς δημοσιογράφους όταν το κτίριο στο οποίο βρίσκονταν, δέχθηκε επίθεση από ελικόπτερο Απάτσι. Οι Ισραηλινοί όχι μόνο δεν αφήνουν τους δημοσιογράφους να εισέλθουν και να μεταδώσουν τις θηριωδίες που λαμβάνουν χώρα στη Λωρίδα της Γάζας, αλλά τώρα προσπαθούν να σκοτώσουν και τους λιγοστούς δημοσιογράφους και διεθνείς εθελοντές που μπορούν να αποκαλύψουν τα γκλήματα που συμβαίνουν.
πρώτα πρώτα, αφού αυτό είναι γραφή.
ΑπάντησηΔιαγραφήναι ρε παιδιά, πώς το κατάπια όλο εγώ, αν δε με τράβαγε τόσο πολύ ο τρόπος του...
όσο για τον πόνο που μένει βουβός και κενή η θέση της ζωής στη συνέχεια, τι να πω.
να ένας άνθρωπος που παλεύει.
μα έχει περάσει από πάνω του η σφραγίδα της αναλγησίας.
κι εκείνος παλεύει μέχρι το τέλος.
και στο τέλος νικιέται, και δε φτάνει στο τέλος.
περνά ένας διόνυσος και με τη γραφή του τον οδηγεί στο τέλος.
κι εκεί που έχει φτάσει ο δόλιος ο ηλίας με τη σφραγίδα της αναλγησίας, της εκδίκησης, της κακίας, είναι ότι και νεκρός ακόμη την αγαπά την πατρίδα, και νεκρός ακόμη μας μαθαίνει πως είναι πικρό νόμισμα η ανθρωπιά.
κρίμα το παλικάρι...
ΑπάντησηΔιαγραφήπλήρωσε την αγάπη του για την πατρίδα του. ένας ήρωας ανάμεσά σας...
Η πέτρα που κλαίει
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΚΚΙΝΑΚΟΥ*
Τι είναι εκείνος ο καπνός; ρωτούσαν οι πρωτοεισερχόμενες γυναίκες στο Αουσβιτς, μη γνωρίζοντας τίποτε για τις καμινάδες των φούρνων!
Είμαστε εμείς που καιγόμαστε!! απαντούσαν οι παλαιότερες.
Από το βιβλίο του Primo Levi, «Αν αυτό είναι ο άνθρωπος»
Στο Ισραήλ, στο «Ορος της μνήμης», βρίσκεται το σεμνότερο μνημείο του κόσμου, για να θυμίζει το πιο αποτρόπαιο έγκλημα του ανθρώπου.
Εκεί βρίσκεται το μνημείο των έξι εκατομμυρίων Εβραίων, που χάθηκαν στα κρεματόρια και στους θαλάμους αερίων στον πόλεμο 1940-45.
Είναι σχεδιασμένο από τον διάσημο αρχιτέκτονα Παλόμπο. Στην είσοδό του βρίσκεται μια μεγάλη πέτρα με μια λακκούβα, όση μια ανδρική γροθιά, που στάζει νερό. Μοναδικός διάκοσμος του γυμνού λόφου και την ονομάτισε «Η πέτρα που κλαίει».
Ε, αυτές τις μέρες, αυτή η πέτρα κλαίει περισσότερο. Κλαίει και για τα παιδιά τής Γάζας, που κρεουργούνται στη μηχανή της σκοπιμότητας. Κλαίει για τους άμαχους, πολιορκημένους Παλαιστίνιους, κλαίει για τα βάσανα αυτών των ανθρώπων που δεν έχουν τελειωμό.
Καλά το λέει ο Primo Levi στο βιβλίο του «Αυτοί που βούλιαξαν κι αυτοί που γλίτωσαν», Ιταλοεβραίος και έγκλειστος ο ίδιος, αλλά επιζήσας από το Αουσβιτς.
«Το Αουσβιτς μπορεί να το κάνει ο κάθε άνθρωπος. Αουσβιτς δεν θα ξαναγίνει ποτέ αν ο καθένας μας πιστέψει ότι μπορεί να το κάνει ο καθένας από μας. Το Αουσβιτς δεν το κάνει μόνον ο φασίστας, ο σκληρός, ο απαίδευτος, ο αγράμματος, αλλά ο οποιοσδήποτε».
Ο οποιοσδήποτε άνθρωπος, ομάδα, λαός. Πόσο γρήγορα επιβεβαιώνεται ο Primo Levi!
Ας δούμε σήμερα τι κάνουν τα χθεσινά θύματα, τι κάνουν οι Εβραίοι παρ' ότι γεύτηκαν την αδικία, τον κατατρεγμό, τον αφανισμό και την ταπείνωση τόσο όσο κανένας άλλος λαός.
Είναι γιατί ο άνθρωπος διαπράττει τα εγκλήματα, όχι η εθνότητα, η θρησκεία, η φυλή.
Είναι ο «φλοιός», η συνείδηση και η μνήμη που φέρνουν την εκδίκηση.
Είναι γιατί τα Αουσβιτς ελλοχεύουν μέσα στην «ανθρώπινη φύση» και μπορεί να ξανακουστούν τα εγερτήρια στο Λάγκερ.
Δεν θα ξανασυμβεί αν όλοι πιστέψουμε ότι ο καθένας μας μπορεί το πράξει.
Απαιτούνται μέτρα, πολιτικές, συλλογικότητα, αλληλεγγύη για τον Αλλο.
Ζούμε μέσα από τον Αλλο. Είμαστε ο Αλλος... Οφείλει ο κάθε άνθρωπος στο σύνολο. Διότι έγινε άνθρωπος ενσωματώνοντας και ενδοβάλλοντας την κοινωνία.
Δείτε τι γίνεται στον κόσμο σήμερα. Πείνα, φτώχεια, στέρηση, πόλεμοι, βασανισμοί, στρατόπεδα, εκπατρισμοί, γενοκτονίες... Να γιατί «η πέτρα που κλαίει» στο Ισραήλ, στο «Ορος της μνήμης», δεν κλαίει μόνο για τους Εβραίους πλέον. Αλλά και για τους Παλαιστίνιους και για άλλους αδικαίωτους λαούς. Και σήμερα κλαίει δυνατότερα. Αλλά αυτό το κλάμα δεν φτάνει σε μας διότι οι αποτρόπαιοι κρότοι τού παρελθόντος και οι οιμωγές αποσβέννυνται από τις ωτασπίδες της αδιαφορίας, της εκλογίκευσης, της αλλοτρίωσης και του ατομισμού.
* Διευθυντής του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Χανίων
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 02/01/2009
Σφαγές και Δύση
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΗΕ INDEPENDENT
Ετσι, για μια ακόμη φορά το Ισραήλ άνοιξε τις πύλες της κολάσεως για τους Παλαιστινίους. Σαράντα πολίτες νεκροί σε ένα σχολείο των Ηνωμένων Εθνών, άλλοι τρεις σε ένα δεύτερο. Οχι κι άσχημα για «δουλειά» μιας νύχτας στη Γάζα από τον στρατό που πιστεύει στην «αγνότητα των όπλων». Αλλά γιατί μένουμε έκπληκτοι;
Μήπως ξεχάσαμε τους 17.500 νεκρούς -σχεδόν όλοι άμαχοι, κυρίως γυναίκες και παιδιά- κατά την ισραηλινή εισβολή στον Λίβανο το 1982, τους 1.700 νεκρούς Παλαιστίνιους πολίτες στη σφαγή των Σάμπρα και Σατίλα, τη σφαγή των 106 Λιβανέζων προσφύγων (τα μισά ήταν παιδιά) το 1996 στην Κανά, σε βάση του ΟΗΕ, τη σφαγή των προσφύγων στη Μαρουαχίν, που οι Ισραηλινοί τους έβγαλαν από τα σπίτια τους το 2006 για να τους εξολοθρεύσει το πλήρωμα ισραηλινού ελικοπτέρου, ή μήπως τους 1.000 νεκρούς από τον βομβαρδισμό και την εισβολή στον Λίβανο την ίδια χρονιά;
Εκείνο που είναι εκπληκτικό είναι το πώς τόσοι Δυτικοί ηγέτες, τόσοι πρόεδροι και πρωθυπουργοί, και πολύ φοβούμαι τόσοι εκδότες και δημοσιογράφοι «τσίμπησαν» στο παλιό ψέμα ότι οι Ισραηλινοί προσέχουν πάρα πολύ να αποφεύγουν απώλειες μεταξύ πολιτών. «Το Ισραήλ καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να αποφευχθούν απώλειες αμάχων», έλεγε άλλος ένας Ισραηλινός πρεσβευτής λίγες ώρες πριν από τη σφαγή στη Γάζα. Και κάθε πρόεδρος, κάθε πρωθυπουργός που επανέλαβε αυτή την αναλήθεια ως δικαιολογία προς αποφυγή κατάπαυσης του πυρός έχει στα χέρια του αίμα από το χθεσινοβραδινό μακελειό. (...) Βεβαίως, και στους Ισραηλινούς αξίζει να έχουν ασφάλεια. (...) Ομως, όταν κάποιος Αραβας δραστηριοποιηθεί με οδηγό το μένος και τον εμπρηστικό, τυφλό θυμό του εναντίον της Δύσης, θα κάνουμε σαν να μην ξέρουμε τίποτα. «Γιατί μας μισούν;», θα ρωτάμε. Ας μη λέμε όμως ότι δεν ξέρουμε την απάντηση
Η εφεύρεση του εβραϊκού λαού
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ*
Το διάβαζα και δεν το πίστευα. Το κράτος του Ισραήλ επέτρεπε τη νοσηλεία σε άρρωστους Παλαιστίνιους από τη λωρίδα της Γάζας μόνο αν δεχόντουσαν να γίνουν χαφιέδες. Αλλιώτικα τους έστελνε πίσω με ό,τι και να σήμαινε αυτό. Την καταγγελία αυτή έκαναν οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που βρίσκονται στην περιοχή και την είδηση έγραψε ο «Guardian», αρχές του περασμένου Αυγούστου. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές οι νεκροί Παλαιστίνιοι μετριούνται σε εκατοντάδες και οι τραυματίες σε χιλιάδες. Φωτογραφίες με νεκρά και πληγωμένα παιδιά κάνουν τον γύρο του κόσμου, χωρίς να συγκινούνται ιδιαίτερα οι κυβερνήσεις του δυτικού κόσμου. Υπάρχει μια περίεργη αλληλεγγύη της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, σε ένα κράτος-σφαγέα που πιστεύει πως η εξολόθρευση των γηγενών θα του εξασφαλίσει την ύπαρξή του σε μια γη που δεν είναι δικιά του.
Και θυμήθηκα το σημαντικό βιβλίο του Ράνσιμαν για τις σταυροφορίες, που εκδόθηκε και στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Γκοβόστη». Βρήκα εκπληκτικές ομοιότητες μεταξύ της φιλοσοφίας των σταυροφόρων και αυτής των ιδρυτών του κράτους του Ισραήλ. Και για να προλάβω τυχόν παρανοήσεις και ανούσιες επιστολές από την πρεσβεία του Ισραήλ στην Αθήνα, θεωρώ ότι το κράτος του Ισραήλ είναι ένα τετελεσμένο ιστορικό γεγονός και έχει το δικαίωμα να ζήσει σε ειρήνη και ασφάλεια. Με τη διαφορά πως ακριβώς το ίδιο δικαίωμα πρέπει να έχουν και οι Παλαιστίνιοι που ούτε κράτος έχουν και είναι τα μόνιμα θύματα του ισραηλινού κατακτητικού πολέμου. Κράτος του Ισραήλ η τελευταία νικηφόρα σταυροφορία; Σε αυτό το ερώτημα βρήκα απάντηση από έναν ιστορικό, καθηγητή του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ, τον Shlomo Sand, συγγραφέα του βιβλίου «Πώς εφευρέθηκε ο εβραϊκός λαός», σε ένα ιδιαίτερα διαφωτιστικό του άρθρο στη «Monde Diplomatique» (στα ελληνικά στο ένθετο της «Κ.Ε.», 12.10.2008), όπου καταρρίπτει τον μύθο του περιπλανώμενου Ιουδαίου, όπου μετά το 70 μ.Χ. και την κατάκτηση της Παλαιστίνης από τους Ρωμαίους οδήγησε τον εβραϊκό λαό στην Υεμένη, στο Μαρόκο, στην Ισπανία, στη Γερμανία, στην Πολωνία και στα πέρατα της Ρωσίας. Αυτό δεν αποδεικνύεται ιστορικά, οι Ρωμαίοι πήραν μόνο αιχμαλώτους και ουδέποτε έγινε μαζική φυγή. Απλά, σύμφωνα πάντα με τον καθηγητή Sand, τον 2ο μ.Χ. αιώνα ο ιουδαϊσμός ήταν θρησκεία με την εντονότερη προσηλυτιστική δραστηριότητα. Αρα, έχουμε θρησκεία και όχι ένα διασκορπισμένο λαό που παντού και πάντα κράτησε τους δεσμούς αίματος. Αυτό είναι η εθνικιστική μυθολογία των σιωνιστών, που παίρνει τα πέντε πρώτα βιβλία της Αγίας Γραφής ως ιδρυτικά κείμενα του ιουδαϊσμού και μετατρέπει τα θρησκευτικά κείμενα σε ιστορικά ντοκουμέντα. Οπως πάλι είναι μύθος η έξοδος του Μωυσή που οδήγησε τους Εβραίους τον 13ο αιώνα π.Χ. στη «Γη της Επαγγελίας», για τον απλούστατο λόγο πως εκείνη την εποχή αυτή η περιοχή ήταν μέρος της αιγυπτιακής επικράτειας. Ούτε υπάρχουν ίχνη που να μαρτυρούν για κάποια εξέγερση σκλάβων στην αυτοκρατορία των Φαραώ. Επίσης, δεν υπάρχουν σημάδια, ούτε αρχαιολογικά ευρήματα για τα μεγαλοπρεπή βασίλεια του Δαβίδ ή του Σολομώντα.
Είναι εντυπωσιακό να υπάρχουν τέτοιες φωνές σήμερα στο Ισραήλ. Και μάλιστα να έχουν διεθνή απήχηση. Από ό,τι γνωρίζω, ο καθηγητής κρατάει ακόμα τη θέση του και τα έργα του έχουν επηρεάσει μια μειοψηφία ψαγμένων Εβραίων. Αλλά είναι μειοψηφικές. Η κυρίαρχη ιδεολογία στο Ισραήλ είναι πάντα ο σιωνισμός και είναι αυτός που κάνει τον πόλεμο. Οχι οι «Εβραίοι», όπως γενικώς λέγεται και γράφεται, χωρίς να σκεφτόμαστε πως αυτή η ορολογία παραπέμπει στον ναζισμό και στη συλλογική ευθύνη. Και αυτό δημιούργησε το ολοκαύτωμα που με τη σειρά του δικαιολόγησε και νομιμοποίησε την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.
* Συγγραφέας, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Α' Αθηνών
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 02/01/2009
Από το 1946-47 που το εβραϊκό λόμπι και ο Μακαρθισμός επικράτησαν στην Αμερική, η χώρα αυτή έγινε η μισητότερη στον κόσμο. Είναι βλακώδης και επικίνδυνη για όλη την ανθρωπότητα η άποψη ότι αν εξαφανίσουν τη «Χαμας» και τους μαχητές της με τη γενοκτονία που επιχειρείται, θα σταματήσουν οι επιθέσεις στο Ισραήλ. Δυστυχώς αυτή είναι και η επίσημη άποψη των Αμερικανών όσο αφορά την «αντιτρομοκρατική» πολιτική, που εφαρμόζεται με κατοχές κρατών και γενοκτονίες λαών. Τα επιχειρήματά τους γελοία, πέρα από κάθε λογική, αντιπαραθέτουν στον εθνικό μουσουλμανισμό των απανταχού «Ταλιμπάν», την σταυροφορική θρησκειολογία των «εσωτερικών ταγμάτων» του μεσαίωνα. Πολιτικά και ηθικά η ευθύνη της Ευρώπης είναι τεράστια και οι αντιδράσεις των λαών της σπασμωδικές και ανοργάνωτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς μου επιτραπεί να συμφωνήσω με τον κ. Κοροβέση και τον καθηγητή Shlomo Sand, ότι εφευρέθηκε ο εβραϊκός λαός και ότι αναφερόμαστε σε μια θρησκεία που ήκμασε παντού και όχι σε ένα λαό που προέρχεται από τη Παλαιστίνη. Θα προσθέσω το εξής. Με την επικράτηση του χριστιανισμού από τον 3ο αιώνα και μετά η εκκλησία απαγόρευε της χρηματικές συναλλαγές μεταξύ των χριστιανών (δηλ. απαγόρευε τους πιστούς να έχουν τράπεζες) με συνέπεια αυτοί που ασχολούνταν με τραπεζικές υποθέσεις (τοκογλύφοι, σαράφηδες, έμποροι κα) να δηλώνουν εβραίοι για να εργαστούν και να ευημερήσουν αυτοί εις βάρος του πιστού ποιμνίου και του βοδοστασίου. Οι μόνιμοι χρηματοδότες της Α. Ρώμης ήταν η εκκλησία και εβραίοι που κατά σύμπτωση είναι τραπεζίτες και σήμερα.
ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΔΡΕΝΑΛΙΝΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεγονότα, στιγμές και επιθέσεις
Στην εξωτερική γαλήνη
Πόλεμοι με αιματηρές καταθέσεις
Στο βωμό και την οδύνη
Το αίμα κυλά στην Μέση Ανατολή
Μαζί με κύματα οργής
ζητάν των δυνάμεων τη καταστολή
ειρήνη ευθύς εξαρχής
Μέσα σου εξελίξεις τρέχουν ραγδαία
Με πόνο και ανατροπές
Η Μοίρα σε κοροϊδεύει, γελά χυδαία
Με φθόνο και περικοπές
θέλω μιά φορά να κλάψω από συγκίνησι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουράστηκα να κλαίω από θυμό.
δ
Πόσοι άλλοι σαν τον Ηλία υπάρχουν άραγε;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσο μακριά πάντα νομίζουμε πως ο ήλιος δεν φαίνεται για μέρες, μήνες πουθενά κι όμως... μέσα μας έρχεται με μια απώλεια να δύσει παράτερα με την xαρά η ελπίδα πως κάτι αλλάζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα είναι τι μπορούμε να κάνουμε. Εκεί ας εστιάσουμε
οι ιστορίες αυτών που αγγίξαμε σαν πυξίδες μας ορίσανε, ότι πονέσαμε σημάδια στην ψυχή μας, ότι κατανοήσαμε για τον άλλο η γνώση μας ,σοφία που αποτιμήθηκε σε αξίες ζωής, ωραίο να σε μαθαίνουμε μεσα από τα σημάδια σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαληνύχτα και στον Ηλία
Ανθρωπινες ιστορίες, τόσο κοινές σ εκείνους τους τόπους.
ΑπάντησηΔιαγραφή\Υπαρχει ενα σάιτ gazatoday.blogspot.com. Το ειχε το Κυριακάτικο Εθνος το σάιτ...Κάνουν μεγαλη προσπάθεια τα νεα παιδιά και ενημερώνουν όσο μπορούν..
Ανάμεσα μας ξεφυτρώνουν οι λεβέντες και μυρωδιά δεν παίρνουμε μέχρι να χαθούν. Τι αδικία, Χριστέ μου...
ΑπάντησηΔιαγραφή@δείμο
ΑπάντησηΔιαγραφήΗταν τα νιάτα που κρατούσαν τα μυαλά καθαρά, αλτρουιστικά στα διεθνιστικά δίκαια.
@N.ago
στα σημερινά πολυεθνικά σχολειά μας άραγε παιρνουμε τέτοια μηνύματα;;
@ Ανώνυμε
Μας περιδράφεις μια γενοκτονία ενός δολοφονικού κράτους, χτυπούν και κομπορημονούν ατιμώρητοι ως τώρα σαν διεθνείς τρομοκράτες περιοπής. Η ηγεσία που είναι υπεύθυνη πρέπει να περάσει ΔΙΚΗ.
@ Παυλίτσα
γράφω για γεγονότα του 1982 ,24 χρόνια μετά το 2006,ο χρόνος έχει αφαιρέσει το πολύ συναίσθημα. Είχα γράψει τότε ένα συναισθηματικό σημείωμα σαν επικήδειο σε μια τελετή που έγινε τότε, ούτε που θυμάμαι τί είχα πει τότε για το χαμό του αγαπημένου φίλου της παρέας.
@Ria
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι θαυμαστό νάχουν 62 χρόνια μια πατρίδα βάσανο και να αγαπούν τόσο τη ζωή οι Παλαιστίνιοι.
@ Γιώργο
Η μεγάλη έκπληξη είναι πόσο διαφορετικά σκέφτονται Ισραηλίτες του Ισραήλ και Εβραίοι μη σιωνιστές των ΗΠΑ και αλλού. Δεν έχουν δεχθεί τόσα χρόνια την υπαρξη ανεξαρτήτου κράτους της Παλαιστίνης παρόλη την συμφωνία του Οσλο το 2003, παρόλα τα Νόμπελ..
Το άρθρο του Ιντιπέντεντ σας το έβαλα εγώ για να θυμηθούμε ιστορικά γεγονότα,συνήθεις πολιτικές πρακτικές του Μεγάλου Δολοφόνου Τρομοκρατικού Ισραήλ.
@ Περικλή
Η τελευταία απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου του ισραήλ για αποκλεισμό 10% περίπου του εκλογικού σώματος δείχνει τι φασιστική κατρακύλα κουβαλάνε. Δεν ανέχονται την διαφορετικότητα, ζουν εις βάρος των αμερικανών και ευρωπαιων φορολογουμένων και ρεζιλεύουν με την συμπεριφορά τους το ανθρώπινο γένος, μόνο κατά συρροή απατεώνες θα είχαν τέτοια συμπεριφορά, όχι ένα έθνος που εξελίσσεται ιστορικά και μαθαίνει από πολιτιστικά δρώμενα..-...
@ Μιχάλη
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστές οι παρατηρήσεις σου. Τα θρησκευτικά ιδεολογήματα είναι για ευρεία κατανάλωση,εκείνων που προσδοκούν να εκμεταλλεύονται συνανθρώπους τους. Στις λεοφόρους του πάθους που λέει ένας ποιητής ας είμαστε τουλάχιστον πετυχημένοι σύζυγοι,ή ασφαλείς γονείς τώρα σε περίοδο προεκπτώσεων που προσφέρονται στους 3 οργασμούς και ένας ...δώρο. Τη ρώτησες εσύ ποτέ το Σάββατο;; κατα το ποτέ την Κυριακή τόυ Κακογιάννη;
@ Ευγενία
ένα μόνο με εντυπωσιάζει η επίδραση της Ισραηλίτικης φασιστικής προπαγάνδας στα επίσημα ΜΜΕ ιδίως με τη αβάντα δημοσιογράφων ότι τάχα δεν ενδειαφέρει ή για τη συνευθύνη τάχα μου της Χαμάς.
@ Δήμητρα
Αρκεί να δώσουμε στα παιδιά γύρω μας τα σωστά στοιχεία,δεν ξεχνώ ισχύει 62 χρόνια για την Παλαιστίνη,το ξέρουν όλοι ότι λύση εκεί να έβγαζε τη Μέση Ανατολή από πολλά παιγνίδια.
@ Μαρία μου
Υπάρχουν άστεγοι, ηλικιωμένοι που έχουν να μας πουν τα δικά μας εμφυλιοπολεμικά, πληγωμένες συνειδήσεις,ανασφαλείς γυναίκες, προδωμένοι ονειροπόλοι, κατεστραμμένα νιάτα. Σε βεβαιώ ότι ο Ηλίας ήταν γήινος, κοινωνικός και επικοδομητικός για την μικρή ζωή του.
@ Freedula
Προσπαθούν να μας αδρανοποιούν και να μας ουδετεροποιούν κορίτσι.Για να κάνουν καλύτερα τις δουλιές τους οι φονιάδες. Σκέψου τον απλό τσαντάκια του πεζοδρομίου ,΄βλέπω θύματά τους κάθε μέρα στη περιοχή μας,προσπαθεί να διαλέξει αδύνατο θύμα να του πάρει τα δυό σουβλάκια από τα χέρια αυτοί είναι οι σημερινοί Ισραηλινοί. Και κάτι χειρότερο όταν σε ρήξουν κάτω με μαυρισμένο μάτι και σπασμένο πόδι είναι ικανοί να φωνάξουν θρασύτατα δείχνοντας το θύμα της επίθεσης βοήθεια κλέφτης!
@Evissa
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή θεώρηση η χρήσιμη στους άλλους. Αυτά που με πνίγουν δεν έχουν ειπωθεί ακόμα.
@Ρίτσα
Τάχω βάλει δύο από αυτά στον Αναγνώστη μου,στο δε Update έβαλα κάτι μπλογκ αμερικανοεβραίων που λέν τα μοιρια όσα για τη στάση του κατάπλυστου φασιστικού κρατήδιου που λέγεται Ισραήλ, ντροπή του ανθρώπινου γένους και μεγάλο πολέμιο του ΟΗΕ και ότι σημαίνει.
@ Κοπτοραπτου
Κυρά μου ντερμπεντέρησα, έχει μάθει να βλέπεις ίσα στα μάτια δεν νομίζω ότι σου ξεφεύγουν γρήγορα οι λεβέντες. 1000 συγνώμη σε όλους για τις καθυστερημένες απαντήσεις, η πολύ δουλιά πέφτει καθημερινά αυτές τις μέρες και μας τρώει όλο το χρόνο,βλέπω και το συντηρητισμό που διαπνέει το Facebook σε σχέση με το σαλονάτο δημοκρατικό μπλόγκ και σαλτάρω. Ασε τα αισχρά χακέματα στο wordpress σαν αυτό που κάναν στο Χρήστο Μόρφο. Κλίκες πασόκων, νεοφιλελευθερων,σιωνιστών και ακροδεξιών είχα επισημάνει ήδη στο χώρο,όπως και το γλυκανάλατο σκούντημα των Υπηρεσιών Ασφαλείας,ερασιτεχνικό θάλεγα,αν δουν το διαδίκτυο να γίνεται επικίνδυνο για αυτούς σίγουρα θα μας κλείσουν,αυτοί που δεν είναι ικανοί να αξιοποιήσουν τον ελληνικό δορυφόρο και να μεταδώσουν ελληνικά προγράμματα στη Θράκη .......