Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΑΤΟΥ
Το σημαντικό λάθος της τρόικας με την Ελλάδα ήταν πως νόμισε ότι είχε να κάνει με χώρες όπως η Φινλανδία και πως ότι θα συμφωνούσε με την κυβέρνησή της, αυτή, χρησιμοποιώντας μια επαρκή δημόσια διοίκηση, θα το εφάρμοζε κατά γράμμα.
Δυστυχώς, έπεσε σε κάτι ανάλογο της Ντίσνεϊλαντ κι έτσι τώρα βρισκόμαστε στο τρίτο ή τέταρτο Μνημόνιο, χωρίς κανείς να βλέπει την άκρη στο βάθος του τούνελ.
Αλλά το κεντρικό θέμα του σημερινού άρθρου είναι ότι, παρά τις διαβεβαιώσεις κυβέρνησης και τρόικας, η Ελλάδα δεν πρόκειται να τα καταφέρει να βγει στις αγορές ούτε το 2011 ούτε και το 2012. Ας το δούμε: η κυβέρνηση πήρε την επιμήκυνση της εξόφλησης του χρέους από τα κοινοτικά δάνεια ύψους 80 από τα 110 δισ. ευρώ και τη μείωση του επιτοκίου κατά 1%, μέτρα ήπιας αναδιάρθρωσης του χρέους.
Γιατί όλη αυτή η απαισιοδοξία; Διότι βλέπουμε ότι μέσα σε τρεις μήνες, τέλη Νοεμβρίου-τέλη Μαρτίου, οι κοινοτικοί ηγέτες πήραν τις πιο νεοφιλελεύθερες και πιο βάρβαρες αποφάσεις εναντίον των ευρωπαϊκών κοινωνικο-οικονομικών συστημάτων που θα μπορούσαν να ληφθούν με την παθητική συμβολή της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και με τη στήριξη των άλλων δύο μεγάλων κομμάτων που εκφράζουν, το καθένα με τον τρόπο του, την ολιγαρχία (οικονομία, πολιτικοί υπηρέτες της και ΜΜΕ) και τα συμφέροντά της σ' αυτόν τον τόπο, τη Νέα Δημοκρατία και τον ΛΑΟΣ.
Επιγραμματικά λόγω χώρου: Τι μένει να κάνουμε τώρα; Το μόνο που μένει είναι άγριες ιδιωτικοποιήσεις για να πειστούν οι αγορές ότι είμαστε αξιόπιστοι και να μας δανείσουν. Η απάντηση είναι ότι μέσα στους επόμενους 12 μήνες θα έχουμε εξαντλήσει όλο το δάνειο των 110 δισ. ευρώ και γύρω στην άνοιξη θα έχουμε ανάγκη από πρόσθετα δανεικά άλλων 40-50 δισ. ευρώ. Από πού θα τα βρούμε; Από τις ιδιωτικοποιήσεις, κάπως δύσκολο, αφού η κυβέρνηση δεν ελπίζει να βρει μέχρι τότε περισσότερα από 10 δισ. Τα υπόλοιπα;
Σημειώνουμε ότι πολλές από τις υπερμεγάλες επιχειρήσεις μας, όπως λ.χ. η ΔΕΗ, έχει υπολογιστεί ότι η χρηματιστηριακή τιμή πώλησής της -κάποιες δεκάδες δισεκατομμύρια- είναι ίση περίπου προς το συνολικό κόστος λειτουργίας της επιχείρησης σήμερα (μισθοί κ.λπ.). Ποιος ιδιώτης θα την αγοράσει; Να στραφούμε -2012- στον Προσωρινό Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Στήριξης με 440 δισ. ευρώ για νέα δάνεια.
Το ταμείο αυτό δεν έχει τη δυνατότητα, πριν αποφασίσει το δανεισμό, να διαπιστώνει αν το δημόσιο χρέος μιας χώρας (βλέπε Ελλάδα) είναι ή όχι βιώσιμο. Και όπως θα συμβαίνει το δεύτερο, θα υπάρξουν χώρες όπως η Ολλανδία, η Αυστρία, η Σλοβενία, που θα αρνηθούν να ρίξουν στον ελληνικό πίθο των Δαναΐδων κι άλλα λεφτά. Και όπως χρειάζεται ομοφωνία για απόφαση, η Ελλάδα δεν τα παίρνει και βρίσκεται μπροστά στο φάσμα της πραγματικής αναδιάρθρωσης-χρεοκοπίας.
Αν φτάσουμε στο 2013 και ζητήσουμε να μπούμε στον Μόνιμο Μηχανισμό Στήριξης, αυτός θα κρίνει τη βιωσιμότητα ή όχι του χρέους μας και αν βρεθεί βιώσιμο, τότε θα μας δανειοδοτήσουν, αλλά με όρους νέου κτηνωδώς αυστηρού Μνημονίου και με αναγκαστική ελεγχόμενη πτώχευση. Με άλλα λόγια, ας μην ελπίζουμε -η πτώχευσή μας είναι πιο κοντά απ' όσο φανταζόμαστε ακούγοντας τους ψεύτες πολιτικούς.
Τραγικό αλλά απόλυτα αληθινό. Ποιός στην Ντίσνεϊλάντ να το καταλάβει και να αναλάβει τις ευθύνες του;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν περιμένει ο GAP από τον Σώρος τη σωτηρία των ελληνικών ομολόγων είμαστε άξιοι της τύχης μας. Η Ελενα Σαλβάδο και ο Θαπατέρο έχουν όλοκληρο συγκρότημα στο Λονδίνο με 30 ορκισμένους οικονομολόγους αποκλειστικά Ισπανούς και συμμαζεύουν χαρτί από την πιάτσα, κάτι που είμαστε εμείς ικανοί να κάνουμε ούτε οι Πορτογάλλοι από ότι φαίνεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο εσωτερικό μέτωπο οι Ντίσνειλαντ του ΠΑΣΟΚ κατάφεραν 2 συνεχή τρίμηνα να μηδενίζουν τα έσοδα και να αυξάνουν τα έξοδα.!! Μιλάμε για πάρτυ ατιμωρησίας με πολύ ψαχνό για καινά σκάνδαλα.ΠΧ τα 5 δις που θα εξοικονομούσαμε από λαθραίες εισαγωγές εμπορευμάτων από τα 3 λιμάνια λόγω έλλειψης 3 σκάννερ φορτηγών σε Πάτρα, Ηγουμενίτσα και Πειραιά.
Ο εφοριακός είδε τον τελώνη και φοβήθηκε....
Να φανταστείς ότι η πρώτη μου κριτική στο ΓΑΠ ήταν ο Ασσουρμπανιμπάλ και ο Παπανδρέου
Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης και των συμβούλων της τραπεζιτών της Lazzard, είναι πλέον επιβεβλημένη από την Γερμανία, για λόγους που αποκαλύπτει το εκτενές σχετικό ρεπορτάζ του περιοδικού “Spiegel”, το οποίο είναι φανερό ακόμη και στους αδαείς ότι «τροφοδοτηθεί» από πηγές της γερμανικής κυβέρνησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜυστική έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους (έλεγχος φερεγγυότητας), που έχει συνταχθεί από τεχνοκράτες της ΕΚΤ και της Κομισιόν, αποκαλύπτει, σύμφωνα με το “Spiegel”, ότι η ύφεση στην Ελλάδα είναι πολύ σοβαρότερη από όσο προβλεπόταν αρχικά και καθιστά αδύνατη την επάνοδο της οικονομίας στους ρυθμούς ανάπτυξης που χρειάζεται, για να εξυπηρετηθεί ομαλά το χρέος. Αυτή την έκθεση είχε προφανώς κατά νου ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, όταν δήλωσε μετά την τελευταία συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της περασμένης Παρασκευής, ότι έχει σοβαρές αμφιβολίες για το αν η Ελλάδα θα μπορέσει μόνο με την επιμήκυνση και τη μείωση του επιτοκίου των 110 δισ. ευρώ να επανέλθει σε τροχιά δημοσιονομικής βιωσιμότητας.
Μια δεύτερη αποκάλυψη του “Spiegel”, που προς το παρόν δεν διαψεύδεται από το Βερολίνο, είναι ότι η γερμανική κυβέρνηση ξεκαθαρίζει πλέον με καθαρότητα στους Ευρωπαίους εταίρους, πως δεν υπάρχει περίπτωση να εγκριθεί νέο δάνειο στην Ελλάδα το 2012 από το EFSF, παρότι οι τελευταίες αποφάσεις των Ευρωπαίων ηγετών δίνουν τυπικά στο μηχανισμό στήριξης τη δυνατότητα να αγοράζει ομόλογα από την πρωτογενή αγορά. Οι Γερμανοί φοβούνται, ότι αν εγκρίνουν άλλο ένα δάνειο στην Ελλάδα, επειδή δεν θα μπορέσει να επιστρέψει στις αγορές το 2012, όπως προβλέπει το Μνημόνιο, θα εδραιωθεί η εντύπωση στους ψηφοφόρους, ότι η κυβέρνησή τους στηρίζει χωρίς όρια και προϋποθέσεις χρεοκοπημένες χώρες της Ευρωζώνης. Δύο κορυφαία κοινοβουλευτικά στελέχη του κυβερνώντος συνασπισμού της Άνγκελα Μέρκελ δηλώνουν στο “Spiegel” την κατηγορηματική τους άρνηση να συναινέσουν σε ένα νέο δάνειο προς την Ελλάδα, καθώς μάλιστα το 2013 τοποθετούνται χρονικά οι κρίσιμες εθνικές εκλογές, που θα κρίνουν την τύχη της κυβέρνησης Μέρκελ.
Ουσιαστικά, δηλαδή, το φάσμα της χρεοκοπίας της Ελλάδας το 2012, αν στο μεταξύ δεν πετύχει μια συμφωνία με τους ιδιώτες πιστωτές, προβάλλει πλέον απειλητικό, με βάση τους γερμανικούς σχεδιασμούς για «κλείσιμο της στρόφιγγας» του μηχανισμού στήριξης προς τη χώρα μας, καθιστώντας επιβεβλημένη εκ των πραγμάτων μια συμφωνία με τους ιδιώτες πιστωτές φέτος. Δεν είναι τυχαίο, ίσως, ότι μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες με μεγάλη έκθεση στο ελληνικό χρέος σπεύδουν ήδη να ενισχύσουν την κεφαλαιακή βάση τους –χαρακτηριστικότερη η περίπτωση της γερμανικής Commerzbank.