Πολλά παιδιά, Ιουλιανά ..πεδία

ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΜΥΘΟΙ

Άρθρο του Γρηγόρη Χατζόπουλου (*)

Κατά τα τελευταία χρόνια πολλοί μιλάνε για το Δημογραφικό Πρόβλημα της Ελλάδας. Ο έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος, η πολιτεία, οργανώσεις, ιδιώτες κ.λ.π. συζητούν συνήθως χωρίς μεθοδική έρευνα, ιδίως χωρίς σαφή γνώση των αιτίων και των σοβαρών επιπτώσεων που απειλούν την οικονομική και κοινωνική συνοχή και οδηγούν σε ποικίλα αδιέξοδα.

Και ενώ όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιχορηγούν από πολλά χρόνια πλουσιοπάροχα τις οικογενειακές παροχές έχοντας προβλέψει τις σκληρές συνέπειες της δημογραφικής κρίσεως (μείωση των γεννήσεων, συρρίκνωση του ενεργού πληθυσμού και μεγάλη αύξηση των ηλικιωμένων) και ενώ η κρίση παρουσιάζει έντονα τα πρώτα δυσμενή αποτελέσματα, (αντί της αναλογίας 4:1 εργαζομένων προς συνταξιούχους έχουμε σήμερα 1,5:1) στα συνταξιοδοτικά ταμεία που απειλούνται με άμεση χρεοκοπία, εμείς, κράτος και πολίτες, αδιαφορούμε και δεν τρομάζουμε για την επερχόμενη θύελλα. Πολλοί μάλιστα κλείνουν τα μάτια στο ότι οι κατά χιλιάδες εισβάλλοντες «οικονομικοί μετανάστες», οι οποίοι είναι κυρίως φανατικοί μουσουλμάνοι χωρίς τεχνική ή γενική παιδεία, θα αφομοιωθούν και θα αναπληρώσουν τα πληθυσμιακά ελλείμματα, με όλες τις επιπτώσεις πού αυτό συνεπάγεται.

Όμως τα προβλήματα της υπογεννητικότητας, γενικά και ειδικά, έχουν μελετηθεί επισταμένως στην Ελλάδα από το «Ίδρυμα Αντιμετώπισης Δημογραφικού Προβλήματος», και έχουν ανακοινωθεί με δημοσιεύσεις στον Τύπο όσο και με εκδόσεις για τα επιμέρους θέματα. Αλλά και με παρεμβάσεις μέσω της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ και κυρίως της ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, η οποία σε συνεργασία με το «Ίδρυμα Αντιμετώπισης Δημογραφικού Προβλήματος» ύστερα από μακροχρόνια μελέτη έχει εκδώσει Πόρισμα, που εξετάζει όλες τις πτυχές του θέματος και προτείνει θεσμικά, κοινωνικά και οικονομικά μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Και πρώτα απ’ όλα η ανεργία και η στενότητα της στέγης παίζουν κυρίαρχο ρόλο στη γαμηλιότητα: Οι γάμοι από 7,78 % το έτος 1953, έπεσαν στο 5,5 % το 1990. Παράλληλα τα διαζύγια από 5% το 1960 υπερδιπλασιάστηκαν με αποτέλεσμα ορισμένοι νομοί όπως της Ρόδου, της Αττικής, της Λάρισας κλπ, να έχουν ποσοστά πάνω από 40%. Εξ’ άλλου έχουν αυξηθεί πολύ η θεληματική ατεκνία και η δευτεροπαθής στειρότητα των γυναικών, η οποία δεν είναι πάντοτε φυσική , αλλά από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και έκτρωση. Το πόρισμα της Ελληνικής Βουλής αναφέρει «ότι 150.000 ζευγάρια στην Ελλάδα δεν μπορούν να κάνουν παιδιά γιατί οι γυναίκες έχουν στο ιστορικό τους τουλάχιστον μία έκτρωση».

Στον πίνακα του πιο αξιόπιστου Ινστιτούτου Δημογραφικών μελετών Alan Guttmacher της Ν.Υόρκης φαίνεται το μελαγχολικό ρεκόρ εκτρώσεων, που υπερβαίνουν τις 200.000 το χρόνο (40.000 σε ανήλικα κορίτσια ηλικίας κάτω των 16 ετών). Η Ελλάδα έρχεται δεύτερη στις εκτρώσεις στον Κόσμο μετά την τέως Σοβιετική Ένωση-. Το 1/3 από αυτές τις εκτρώσεις γίνονται από γυναίκες παντρεμένες, που θα ήθελαν να τις αποφύγουν αν είχαν τα οικονομικά μέσα για μεγαλύτερη οικογένεια.
Έτσι θα είχαμε μία αύξηση του δείκτη γονιμότητας, από 1,25 πού είναι σήμερα στο 2,2, που εξασφαλίζει την αριθμητική συνέχεια της φυλής. Η ΕΚΤΡΩΣΗ είναι ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΑΙΤΙΟ της υπογεννητικότητας ,σε αυτήν οφείλεται το 40% της μειώσεως της γονιμότητας.

Τα αίτια της υπογεννητικότητας δεν είναι μόνο οικονομικά , αλλά και κοινωνικά και ηθικά. Ο οικονομικός παράγοντας παίζει τον κυρίαρχο ρόλο. Το πρότυπο του ενός ή δύο παιδιών που ακολουθείται σήμερα στο τόπο μας είναι το χειρότερο. Όταν από τα δύο άτομα γεννιέται ΜΟΝΟ ένα παιδί έχουμε ήδη μια ΜΕΙΩΣΗ 50%. Με τα δύο παιδιά δε συμβαίνει το ίδιο αλλά ποιος θα καλύψει τα κενά που προκαλεί η ατεκνία ή η στειρότητα με τα πολύ μεγάλα σημερινά ποσοστά της. Γι’αυτό στην Ευρώπη φωνάζουν για τρία παιδιά στην οικογένεια. Στην Ελλάδα ο δείκτης γονιμότητας που έχει πέσει στο 1,25 που είναι ο χαμηλότερος της Ευρώπης, έχει φτάσει σε αδιέξοδο και πολύ φοβόμαστε ότι είναι πια πολύ αργά για οποιαδήποτε ανάκαμψη με τα οποιαδήποτε μελλοντικά γενναία μέτρα Δημογραφικής πολιτικής, που ΔΕΝ υπάρχει σήμερα.

Άλλο ανησυχητικό φαινόμενο είναι η ραγδαία αύξηση των θανάτων σε σχέση με τις γεννήσεις: 22 θάνατοι περισσότεροι από ότι οι γεννήσεις το 1996, 1300 το 1998, 2800 το 1999, δηλαδή οι θάνατοι αυξάνουν ΟΧΙ με γεωμετρική πρόοδο, αλλά με ένα τρελό και ασυγκράτητο ρυθμό και είναι φυσικό αφού στην Ελλάδα οι ηλικιωμένοι και οι υπερήλικες πλησιάζουν τα 2.000.000. Η γήρανση του πληθυσμού στην χώρα μας καλπάζει. Ο παιδικός πληθυσμός θα πέσει κάτω του 17%.
Ο αναπαραγωγικός πληθυσμός είναι κάτω του 36% (το έτος 1950 ήταν 55%). Επίσης είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι,η γονιμότητα ελαττώνεται προοδευτικά μετά το 36ο έτος ηλικίας της γυναίκας. Εξ’ άλλου έχει αυξηθεί η ηλικία γάμου. Κάποτε η ηλικίες γάμου για τις γυναίκες ήταν 16-25 και για τους άνδρες ήταν 20-27. Σήμερα τα νούμερα μετατέθηκαν μία δεκαετία δεξιά. Σήμερα οι γυναίκες νυμφεύονται σε ηλικία 27-35 και οι άνδρες από 30-45.
Πολλοί σύγχρονοι «νέοι» αμφοτέρων των φύλων δεν παντρεύονται καθόλου, είτε λόγω τρόμου στα οικονομικά προβλήματα, είτε λόγω αυστηρών επιλογών, είτε λόγω της γυναικείας χειραφέτησης και του φόβου των διαζυγίων.

Λαμβάνοντας υπ’όψιν και τις 200.000 αμβλώσεων ετησίως στην Ελλάδα, εξ’αυτών των γυναικών το 27% θα προκύψουν στείρες. Δηλαδή 54.000 γυναίκες ετησίως. Παγκοσμίως, είναι γνωστό ότι 15.000.000 κορίτσια ηλικίας 15-19 χρονών γίνονται μητέρες κάθε χρόνο. Στις Η.Π.Α., το 1990 ο δείκτης εκτρώσεων για τις γυναίκες κάτω των 15 χρονών ήταν 8444 ανά 1.000 γεννήσεις ζωντανών παιδιών .

Έτσι είναι σημαντική η συστηματική ενημέρωση των δύο φύλων στην εφηβική και νεαρά ηλικία, σε θέματα γενετήσιας αγωγής για την αναχαίτιση των επιπλοκών που προέρχονται από την αύξηση των κυήσεων σε αυτή την ηλικία. Τα προβλήματα και οι ιδιαιτερότητες που αντιμετωπίζουν οι έφηβοι κατά την περίοδο της ψυχολογικής και σεξουαλικής τους μετάπλασης προς την ωριμότητα και η δυσκολία πολλές φορές επικοινωνίας με τους γονείς κάνουν τους εφήβους πιο επιρρεπείς σε πρώιμες ερωτικές σχέσεις, με μικτό αρκετές φορές συναισθηματικό και σεξουαλικό κίνητρο.

Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα όπως χλαμυδιακές λοιμώξεις που συνήθως διαδράμουν άνευ συμπτωμάτων, αλλά προκαλούν στειρότητα, το AIDS, Τα τελευταία δύο χρόνια ο αριθμός των γυναικών που προσβλήθηκαν από τον HIV αυξήθηκε κατά 56% στις χώρες της ανατολικής Ασίας και κατά 48% στις χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης και της κεντρικής Ασίας.
Σύμφωνα με την UNAIDS, ο γυναικείος οργανισμός είναι πιο ευάλωτος στον θανατηφόρο ιό, ενώ δεν πρέπει να αγνοηθούν το εμπόριο λευκής σαρκός, τα κρούσματα βιασμού, η έλλειψη ενημέρωσης και η μη πρόσβαση σε μέσα προφύλαξης

Ηνωμένα Έθνη : Περίπου οι μισοί από τους 39,4 εκατομμύρια φορείς του ιού HIV είναι γυναίκες, αναφέρει η UNAIDS. Τα «πρωτεία» κατέχουν οι χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης και της Ασίας. Ο Οργανισμός σημειώνει ιδιαίτερα τις περιπτώσεις βιασμού ή πορνείας που συνδέονται με την εξάπλωση του ιού.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει το βρετανικό τηλεοπτικό δίκτυο BBC, τα τελευταία δύο χρόνια ο αριθμός των γυναικών που ζουν με τον ιό έχει αυξηθεί δραματικά σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Μάλιστα, στις ηλικίες 15-49 (37,2 εκατομμύρια φορείς) οι γυναίκες αποτελούν περίπου το 50%. Στην υπο-Σαχάρια Αφρική, το ποσοστό ανεβαίνει στο 60%, ενώ στις ηλικίες 15-24, το ποσοστό των γυναικών φτάνει το 75%.
Tα κονδυλώματα, ο έρπης γεννητικών οργάνων (πέρυσι 400.000 νέα κρούσματα στις Η.Π.Α.), είναι ένας άλλος παράγων πού επιδρά στο δημογραφικό πρόβλημα. Η προσοχή που πρέπει να δοθεί από ΟΛΟΥΣ μας σε αυτό το θέμα πρέπει να είναι άμεση, σωστά οροθετημένη και φυσικά αποτελεσματική. Θα πρέπει η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση {ΣΔ} να γίνει πρωτεύον μάθημα διδαχής ίσως από το δημοτικό και σίγουρα από το Γυμνάσιο έως και το Λύκειο.




Ο σκοπός της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης είναι:
1) Να απαλλάξει τους νέους και τις νέες από το άγχος και τις προκαταλήψεις σχετικά με τη σεξουαλική λειτουργία .
2) Να τα προφυλάξει από ψυχοτραυματισμούς γύρω από τη σεξουαλική λειτουργία.
3) Να τα προφυλάξει από Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα.
4) Να τα βοηθήσει να αναπτύξουν αμυντικούς μηχανισμούς για την επιλεκτική αναστολή της σεξουαλικής ικανοποίησης.
5) Να τα κάνει ικανά για καλές διαπροσωπικές σχέσεις και σωστή συμβίωση.
6) Να περιορίσει τη συχνότητα της ανεπιθύμητης κύησης σε νεαρά ηλικία. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία αν αναλογιστεί κανείς ότι τα μισά κορίτσια μέχρι 16 ετών έχουν ήδη ξεκινήσει σεξουαλικές επαφές και ότι τα πολλά από αυτά δεν ζητούν καμιά σχετική πληροφόρηση μέχρι τη στιγμή που θα μείνουν έγκυες.

Γι’αυτό η ΕΝΩΣΗ ΜΑΙΕΥΤΗΡΩΝ-ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΩΝ των Η.Π.Α. συστήνει όπως η πρώτη επίσκεψη σε γυναικολόγο πρέπει να πραγματοποιείται πριν από την έναρξη της περιόδου. Αρμόδιοι για να κάνουν ενημέρωση σε θέματα ΣΔ είναι άτομα με γνώσεις και χωρίς άγχος για τα θέματα της, που εμπνέουν εμπιστοσύνη και στην ιδανική περίπτωση θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν σαν πρότυπα Η Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση μπορεί να απευθύνεται στο σύνολο του πληθυσμού με ιδιαίτερη ευαισθησία στις εξής ομάδες :
1) Παιδιά πριν από την εφηβεία:
2) Έφηβοι
3) Νέοι ενήλικες
4) Γονείς των πιο πάνω ομάδων

Από τις πιο πάνω ομάδες ιδιαίτερη βαρύτητα πρέπει να δοθεί στους εφήβους αφού η μέση ηλικία εμμηναρχής, έχει μειωθεί στις αναπτυγμένες χώρες και η αναλογία των εφήβων με σεξουαλική δραστηριότητα έχει αυξηθεί.. Οι γονείς μπορούν να γίνουν τελικά οι πιο κατάλληλοι για την ενημέρωση των παιδιών τους. Με την προτροπή τους και την σωστή καθοδήγηση προς τους επαγγελματίες υγείας , για να μπορούν να έχουν σωστές υποδείξεις σε αυτά τα πολύ λεπτά , αλλά, τόσο καθοριστικά θέματα , δίνοντας τους σωστά εφόδια για τη σεξουαλική τους ζωή. Για του λόγου το αληθές ποιος γονέας δεν στέλνει το παιδί του σε φροντιστήρια ξένων γλωσσών ή φροντιστήρια ενισχυτικής διδασκαλίας, πιάνου, κτλ.; Ποιος είναι ο λόγος; Μας περισσεύουν χρήματα ή τους περισσεύει χρόνος; ΟΧΙ θέλουμε να τα εφοδιάσουμε πλήρως για μία καλύτερη ζωή. Αλλά ποια πραγματικά είναι η καλύτερη ζωή; Μήπως είναι η ασφαλής ζωή, η ζωή χωρίς δυσάρεστα απρόοπτα; Πιστεύω ότι όλοι μα όλοι αυτό ζητάμε για εμάς και τα παιδιά μας. Γι’αυτό πρέπει να φροντίσουμε να ενημερωθούμε εμείς σωστά και ενωρίς για να τα καθοδηγήσουμε σωστά στην ζωή τους. Εξ άλλου οι σύγχρονοι φόβοι και άγχη του νεοέλληνα είναι πέντε:
1) Να σπουδάσουν τα παιδιά,
2) να μη σκοτωθούν σε τροχαίο ατύχημα,
3) να μη γίνουν ναρκομανείς,
4) να μη μείνει έγκυος η κόρη
5) και να μην υπάρξουν διαζύγια.
Αυτός είναι ο σκοπός των γιατρών. Η ΠΡΟΛΗΨΗ κυρίως παρά η θεραπεία.

(*) Ο Χατζόπουλος Γρηγόριος είναι ιατρός
ΜΑΙΕΥΤΗΡΑΣ-ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ και
Γραμματέας της Ιατρικής Εταιρείας Πρέβεζας