Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης

Η σύνθεση της κυβέρνησης: 1.Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας 2.Αντιπρόεδρος: Γιάννης Δραγασάκης 3.Υπουργός Εσωτερικών - Διοίκησης Ανασυγκρότησης: Νίκος Βούτσης Αναπληρωτής Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης: Γιώργος Κατρούγκαλος Αναπληρωτής Υπουργός Προστασίας του Πολίτη: Γιάννης Πανούσης Αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Τασία Χριστοδουλοπούλου Υφυπουργός Μακεδονίας - Θράκης: Μαρία Κόλλια Τσαρουχά 4.Υπουργός Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού: Γιώργος Σταθάκης Αναπληρωτής Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων: Χρήστος Σπίρτζης Αναπληρωτής Υπουργός Ναυτιλίας: Θοδωρής Δρίτσας Αναπληρωτής Υπουργός Τουρισμού: Έλενα Κουντουρά 5.Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας: Παναγιώτης Λαφαζάνης Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος: Γιάννης Τσιρώνης Αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης: Βαγγέλης Αποστόλου Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης: Παναγιώτης Σγουρίδης 6.Υπουργός Οικονομικών: Γιάννης Βαρουφάκης Αναπληρωτής Υπουργός: Νάντια Βαλαβάνη Αναπληρωτής Υπουργός: Δημήτρης Μάρδας 7.Υπουργός Παιδείας, Πολιτισμού και Θρησκευμάτων: Αριστείδης Μπαλτάς Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού: Νίκος Ξυδάκης Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας: Τάσος Κουράκης Αναπληρωτής Υπουργός Έρευνας και Καινοτομίας: Κώστας Φωτάκης Υφυπουργός Αθλητισμού: Σταύρος Κοντονής 8. Εργασίας: Πάνος Σκουρλέτης Αναπληρωτής Υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης: Θεανώ Φωτίου Αναπληρωτής Υπουργός για την Καταπολέμηση της Ανεργίας: Ράνια Αντωνοπούλου 9.Υπουργός Υγείας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων: Παναγιώτης Κουρουμπλής Αναπληρωτής Υπουργός Υγείας: Ανδρέας Ξανθός Αναπληρωτής Υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων: Δημήτρης Στρατούλης 10. Υπουργός Εξωτερικών: Νίκος Κοτζιάς Αναπληρωτής Υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων: Νίκος Χουντής Αναπληρωτής Υπουργός Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων: Ευκλείδης Τσακαλώτος 11. Υπουργός Εθνικής Άμυνας: Πάνος Καμμένος Αναπληρωτής Υπουργός: Κώστας Ήσυχος Υφυπουργός: Νίκος Τόσκας 12.Υπουργός Δικαιοσύνης: Νίκος Παρασκευόπουλος 13. Υπουργός Επικρατείας για καταπολέμηση της διαφθοράς: Παναγιώτης Νικολούδης 14. Υπουργός Επικρατείας για τον Συντονισμό του Κυβερνητικού Έργου: Αλέκος Φλαμπουράρης Υφυπουργός: Τέρενς Κουίκ 15. Υπουργός Επικρατείας: Νίκος Παππάς Υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: Γαβριήλ Σακελλαρίδης

Πρωτοσέλιδα στο ξένο τύπο για τις εκλογές 2015.

1. EL PAIS 2.BBC

3.FINANCIAL TIMES

4. INDEPENTENT

5. L' HUMANITE

6.LIBERATION

7. METRO

8. THE TIMES

9. THE QUARDIAN

10. ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ ΝΩΡΙΣ

11.LA STAMPA 12. EL MUNDO 13. LE FIGARO 14. CORRIERE DELLA SERA 15. LE MONDE. 16. DAILY TELEGRAPH 17. SPIEGEL

Φορολογικό: Τα «κούφια λόγια» Σαμαρά και οι δεσμεύσεις ΣΥΡΙΖΑ

Φορολογικό: Τα «κούφια λόγια» Σαμαρά και οι δεσμεύσεις ΣΥΡΙΖΑ* Γιάννης Τόλιος, διδάκτωρ οικονομικών, υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ στη Β’ Αθήνας Είναι τουλάχιστον εξοργιστικό να ακούει κανείς τον κ. Σαμαρά να τάζει «φοροελαφρύνσεις», όταν στον προϋπολογισμό 2015 προβλέπεται ξεκάθαρα αύξηση φόρων κατά 1,4 δις ευρώ! Και μάλιστα αυτή η αύξηση είναι εξαιρετικά υποεκτιμημένη καθώς δεν περιλαμβάνει τα νέα μέτρα που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου με την τρόικα (e-mail Χαρδούβελη): κατάργηση μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ στα νησιά, κατάργηση χαμηλού συντελεστή ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης (τρόφιμα, φάρμακα κά), κορύφωση φοροεπιδρομής στο πεδίο του φόρου εισοδήματος και ΕΝΦΙΑ. Λεηλασία λαϊκού εισοδήματος και μικροιδιοκτησίας Η φορομπηχτική φιλοσοφία του ΕΝΦΙΑ αποτελεί μνημείο άδικης φορολόγησης διότι υπολογίζεται με βάση τις υπέρογκες πλασματικές αντικειμενικές αξίες που ισχύουν από το 2007 και οδηγεί σε λεηλασία της μικρομεσαίας ιδιοκτησίας χωρίς μάλιστα να προστατεύει την πρώτη κατοικία. Επομένως, τέτοια φορολόγηση ακινήτων είναι φορολόγηση επί ανύπαρκτης αξίας, δυσανάλογη με τη φοροδοτική ικανότητα των υποκείμενων σε αυτήν. Επιπλέον, η προσαρμογή των αντικειμενικών αξιών στα επίπεδα των εμπορικών τιμών, είχε προβλεφθεί να γίνει το 2012, αλλά αναβλήθηκε για το οικονομικό έτος 2016 (εφαρμογή νέων αξιών τον Ιανουάριο του 2017). Ο ΕΝΦΙΑ είναι ελάχιστα αναλογικός φόρος και δεν λαμβάνεται υπόψην τη μειωμένη λόγω της κρίσης, φοροδοτικής ικανότητας των πολιτών. Έχει σημασία να υπενθυμίσουμε ότι ο κ.Σαμαράς στη ΔΕΘ επιβεβαίωσε ότι πρόθεση της κυβέρνησής ήταν να συνεχίσει την υπερφορολόγηση των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων και ακίνητων περιουσιών, ενώ αντίθετα υποσχέθηκε φοροελαφρύνσεις στους πλούσιους, όπως για παράδειγμα μείωση ανώτατου φορολογικού συντελεστή. Δηλαδή φοροελαφρύνσεις στους «έχοντες και κατέχοντες». Αξίζει να σημειώσουμε ότι από το 2015 τέθηκε σε λειτουργία ο νόμος που επιτρέπει πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας για «κόκκινα δάνεια» στις τράπεζες, ενώ ουδέποτε σταμάτησαν οι πλειστηριασμοί για χρέη στις εφορίες. Μιλάμε πάντα για πρώτη κατοικία.!! Ταυτόχρονα η ανάλγητη φορολογική πολιτική της συγκυβέρνησης εκδηλώνεται με την απαράδεκτη συνέχιση της εξίσωσης των φόρων στα καύσιμα παρά το αρνητικό της αποτέλεσμα. Η οριακή μείωση του ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης κατά 30% (όταν η τιμή του πετρελαίου διεθνώς έπεσε κατά 1/3) οδηγεί σε αμελητέα μείωση της τιμής του λίτρου (6-7 λεπτά) και αποτελεί κοροϊδία για τους πολίτες. Η εξίσωση του φόρου πετρελαίου θέρμανσης-κίνησης, απέτυχε παταγωδώς, τόσο εισπρακτικά (η ζήτηση καταβαραθρώθηκε συμπαρασύροντας τα φορολογικά έσοδα) όσο κοινωνικά (στέρηση θέρμανσης), καθώς περιβαλλοντικά και αναπτυξιακά. Αντί για κατάργηση ο κ. Σαμαράς προτιμά μπαλώματα ενώ κωλυσιεργεί σκανδαλωδώς στην καταπολέμηση λαθρεμπορίου και φοροδιαφυγής στα καύσιμα (εγκατάσταση συστημάτων ελέγχου σε όλους τους κρίκους της αλυσίδας παραγωγής και διακίνησης πετρελαιοειδών). Τέλος, η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου δεν έδωσε καμία ουσιαστική λύση στο πρόβλημα των ληξιπρόθεσμων οφειλών στις εφορίες, καθώς η ρύθμιση των 100 δόσεων αφορά μόνο οφειλές μέχρι 15.000 ευρώ και δεν συνδέεται, ως ποσοστό, με το εισόδημα των φορολογουμένων. Ρεαλιστικές και κοινωνικά δίκαιες επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ Απέναντι σε αυτή την φορομπηχτική πολιτική της κυβέρνησης, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει την υλοποίησης, εδώ και τώρα, μιας ριζοσπαστικής φορολογικής μεταρρύθμισης, που θα έχει ως βασικούς άξονες: 1) ένα απλό, δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα που θα αναδιανέμει τον πλούτο από τους λίγους στους πολλούς 2) αφορολόγητο όριο για τα φυσικά πρόσωπα στις 12.000 ευρώ και προοδευτική φορολογική κλίμακα με μείωση της επιβάρυνσης στα χαμηλότερα εισοδήματα 3) ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών στις εφορίες με κοινωνικά δίκαιο τρόπο και βασικό κριτήριο την πληρωμή συγκεκριμένου ποσοστού επί του ετήσιου εισοδήματος 4) πολιτική βούληση για καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, κυρίως των μεγαλοφοροφυγάδων (λίστες Λαγκάρντ, Λουξεμβούργου, Λονδίνου κτλ), off-shore εταιρειών και επιχειρηματικών ομίλων (τριγωνικές συναλλαγές, κτλ) 5) κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και θεσμοθέτηση φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας με αφορολόγητο όριο 350-400.000 € με βάση νέες αντικειμενικές αξίες, κά. Στις 25 Γενάρη θα γίνει λοιπόν η αρχή. Η αρχή της προοδευτικής ανατροπής, να ανοίξει ο δρόμος μιας ελπιδοφόρας προοπτικής για τον ελληνικό και ιδιαίτερα για τη νέα γενιά. (*) δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς», 24.1.15

BRICS και Πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική

BRICS και Πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική Γιάννης Τόλιος, διδάκτωρ οικονομικών, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ Με αφορμή την πρόσφατη κρίση στη Ρωσία, κυρίως λόγω της πτώσης των διεθνών τιμών πετρελαίου, ορισμένοι απολογητές του «μνημονιακού τόξου», βρήκαν την ευκαιρία να επιτεθούν στο ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητώντας τη ρεαλιστικότητα της θέσης για ανάπτυξη οικονομικής συνεργασίας με όλες τις χώρες ιδιαίτερα τις χώρες BRICS (Βραζιλία-Ρωσία-Κίνα-Ινδία-Ν.Αφρική), στη βάση της ισοτιμίας και αμοιβαίου οφέλους. Για την εγχώρια οικονομική και κυβερνώσα ελίτ δεν χωράνε άλλες επιλογές πέρα από την πολιτική υποταγής στην τρόϊκα και στο νεοφιλελεύθερο οικοδόμημα της ευρωζώνης. Ο δυναμισμός των BRICS Η διεθνής καπιταλιστική κρίση επηρεάζει ασφαλώς όλες τις χώρες, μαζί τις «αναπτυγμένες» και «αναδυόμενες οικονομίες». Ωστόσο μεγαλύτερα προβλήματα αντιμετωπίζουν οι πρώτες, ιδιαίτερα της ευρωζώνης και λιγότερα οι χώρες BRICS. Ορισμένα στοιχεία είναι χαρακτηριστικά. Στο ζήτημα του δημόσιου χρέους, οι τρεις μεγάλες οικονομίες ΗΠΑ-ΕΕ-Ιαπωνία είχαν το 2014 χρέος κατά μέσο όρο 114,3% του ΑΕΠ, ενώ οι χώρες BRICS κατά μέσο όρο 33,2% του ΑΕΠ. Ιδιαίτερα η Ρωσία είχε μόλις 13,4% και η Κίνα 22,4% αντίστοιχα.! Σε απόλυτες τιμές το χρέος των ΗΠΑ-ΕΕ-Ιαπωνία ήταν αρχές 2014 στα 44.620 δις δολ. ενώ των BRICS ήταν μόλις 5.251 δις δολ. Επίσης τα «συναλλαγματικά αποθέματα» των ΗΠΑ-ΕΕ-Ιαπωνία ήταν το 2014 περί τα 2.880 εκατ. δολ., έναντι 5.615 εκατ. δολ. των BRICS, γεγονός που δείχνει την αξιοσημείωτη ισχύ τους. Ειδικότερα η Κίνα είχε 4.350 δις δολ. από τα υψηλότερα στον κόσμο, από τα οποία 1/3 σε αμερικάνικο νόμισμα. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος δανειστής των ΗΠΑ παράλληλα με την Ιαπωνία. Αν υποτεθεί ότι πωλούσε άμεσα μέρος των αμερικανικών ομολόγων οι συνέπειες στην αμερικανική οικονομία θα ήταν σοβαρές όπως σε ένα βαθμό και στην κινεζική που πραγματοποιεί εξαγωγές στις ΗΠΑ. Μια άλλη εξέλιξη που δείχνει το δυναμισμό των BRICS είναι η δημιουργία Αναπτυξιακής Τράπεζας και Αποθεματικού Ταμείου με κονδύλια 100 και 200 δις δολ. αντίστοιχα, ως αντίβαρο στην Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ. Παρ’ ότι το ύψος των κονδυλίων των δύο οργανισμών είναι σχετικά μικρά, ωστόσο δείχνουν την προοπτική αμφισβήτησης της ηγεμονίας των τριών παραδοσιακών καπιταλιστικών κέντρων. Ελλάδα, αγορές δανειακού κεφαλαίου και η «ασθενής μνήμη» Ένα ερώτημα εξαιρετικά σημαντικό για την Ελλάδα στην προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, είναι αν έχει νόημα να μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ για πολυδιάστατη και ενεργητική εξωτερική πολιτική ισότιμης συνεργασίας με όλες τις χώρες ή θα πρέπει να δέχεται παθητικά τις συνέπειες των αποφάσεων των κυρίαρχων ελίτ Βρυξελών και Βερολίνου. Ιδιαίτερα στην περίπτωση αναζήτησης δανειακών κεφαλαίων, υπάρχουν όχι μόνο οι χώρες της ΕΕ και Βορείου Αμερικής, αλλά και «αγορές» σε άλλες περιοχές του κόσμου και ειδικότερα στις χώρες BRICS. Κατά συνέπεια τα εκβιαστικά διλήμματα που θέτουν διάφοροι «αναλυτές» και «παπαγαλάκια» του μνημονιακού τόξου «από πού τάχα θα βρούμε δανεικά» σε περίπτωση ακύρωσης Μνημονίου και αμφισβήτησης πληρωμής τοκοχρεολυσίων, είναι «προφάσεις εν αμαρτίες», διότι παραγνωρίζουν δύο βασικά στοιχεία. Πρώτον, οι «αγορές» δεν ελέγχονται από κάποιο ενιαίο κέντρο που καθορίζει τις επιλογές τους αλλά λειτουργούν ανταγωνιστικά με βάση το ιδιαίτερο συμφέρον τους. Δεύτερον οι αγορές έχουν «ασθενική μνήμη». Δηλαδή ακόμα κι αν μια χώρα αμφισβητήσει την πληρωμή χρέους, όπως η Αργεντινή, μετά από ομαλοποίηση της κατάστασης, ξανάρχονται να δανείσουν γιατί οι φορείς του δανειακού κεφαλαίου (εταιρίες και funds) εκτιμούν κυρίως τα ρίσκα και τις αποδόσεις. Αυτό ισχύει βασικά και για δάνεια σε διακρατικό επίπεδο, τα οποία παράλληλα λαμβάνουν υπ’ όψιν και άλλες πτυχές της εξωτερικής πολιτικής των χωρών. Ρωσία, Τουρκία, Ελλάδα και πολυδιάστατη πολιτική Η αμφισβήτηση προσφυγής σε δανεισμό από τις BRICS και ειδικότερα τη Ρωσία, τελευταία γίνεται προσπάθεια να δικαιολογηθεί με ότι η Ρωσία «βρίσκεται σε κρίση», «δεν μπορεί να τα φέρει βόλτα εμάς θα δανείσει», κά. Ανεξάρτητα από τις αιτίες της σημερινής κρίσης που βασικός παράγοντας είναι η μείωση των τιμών πετρελαίου (σε μεγάλο βαθμό «στημένη» από ΗΠΑ και Σαουδική Αραβία), δε σημαίνει ότι δεν έχει περιθώρια δανεισμού και μάλιστα μικρών σχετικά ποσών σε περίπτωση που ζητούσε η Ελλάδα. Να θυμίσουμε ότι η Ρωσία διέγραψε πρόσφατα το 90% του δημόσιου χρέους της Κούβας (ύψους 35 δις δολάρια), ενώ τα συναλλαγματικά της αποθέματα ανέρχονται σε 419 δις δολάρια. Ωστόσο το κύριο που συζητάμε είναι αυτό που κάνει η επίσημη Ελλάδα. Αντί να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα της ανάπτυξης επωφελών σχέσεων με τη Ρωσία, ακυρώνει ακόμα και επιλογές που έγιναν πρόσφατο παρελθόν, όπως ο αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και η συμμετοχή της στην επιβολή «εμπάργκο» στη Ρωσία (από ΕΕ και ΗΠΑ), ενώ τα «σπασμένα» από τα αντίμετρα του Πούτιν, να πληρώνουν οι έλληνες παραγωγοί ροδάκινων. Ένα τελευταίο γεγονός που αποτελεί μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα, ευκαιρία την οποία αξιοποίησε η Τουρκία, είναι η απόφαση της Ρωσίας να ακυρώσει τα σχέδια για τον αγωγό φυσικού αερίου «South Stream» προς ΕΕ (θα πέρναγε και από Ελλάδα) και να δημιουργήσει έναν άλλον, τον «Blue Stream» 2, με δημιουργία διαμετακομιστικού σταθμού σε Τουρκία (Ανατολική Θράκη). Η ίδρυση σταθμού αποτελεί ιδανική ευκαιρία επέκτασης του αγωγού σε Ελλάδα και Βουλγαρία. Η Τουρκία άδραξε την ευκαιρία και αναβάθμισε τη θέση της ενεργειακά και γεωπολιτικά. Η Ελλάδα θα την αξιοποιήσει ή θα παραμείνει «πιστή» στις «τροϊκανές οδηγίες» και στις γεωπολιτικές επιδιώξεις των υπερεθνικών και υπερατλαντικών «αφεντικών» της; Αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα και αυτό προσπαθούν να συγκαλύψουν τα διάφορα «παπαγαλάκια» και «κωλοτούμπες» του κατεστημένου, με τον οχετό παραπληροφόρησης του ελληνικού λαού. Σε αυτό ακριβώς διαφέρει η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ όταν μιλάει για ενεργητική, πολυδιάστατη και φιλειρηνική πολιτική, ισότιμης και αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας με όλες τις χώρες, ως σημαντικό στοιχείο πολιτικής προοδευτικής εξόδου της χώρας από την κρίση. Email: ytolios@gmail.com Blog: ytoliosblog.wordpress.com

Η Οικονομία, τα "κοράκια" και τα mail

Η οικονομία, τα "κοράκια" και τα mail... Χρήστου Δημήτρης | 07.12.2014 ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ Έχουμε κυβέρνηση διά αλληλογραφίας! Στέλνουνε mail, περιμένουνε απάντηση, λαμβάνουν απάντηση, ξαναστέλνουν mail με απορίες, μετά περιμένουν νέο mail και ούτω καθεεξής! Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η έρευνα της Grant Thornton για το 2013, καθώς το δείγμα αναφοράς φτάνει τις 8.143 επιχειρήσεις από 92 κλάδους της ελληνικής οικονομίας. Από την έρευνα προκύπτει ότι μία στις τρεις εταιρίες του δείγματος βρίσκονται ήδη από το τέλος του 2013 σε μερική ή ολική στάση πληρωμών, καθώς τα κέρδη προ φόρων τόκων και αποσβέσεων δεν επαρκούν ούτε για την εξυπηρέτηση των τόκων. Αν συνυπολογιστεί ότι οι παραπάνω επιχειρήσεις έχουν συνολικό δανεισμό ύψους 25 δισ. ευρώ, γίνεται αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος. Πρόβλημα προοπτικής για 55 από τους 92 κλάδους της οικονομίας! ΜΕ ΒΑΣΗ τα ευρήματα της μελέτης, το 45% του δανεισμού που είχαν οι επιχειρήσεις του δείγματος ήταν βραχυπρόθεσμος και επομένως δάνεια ύψους 28,5 δισ. έπρεπε να εξοφληθούν ή να αναδιαρθρωθούν εντός του 2014. Όμως το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι, με βάση την κλαδική επεξεργασία των στοιχείων, η πλειονότητα των κλάδων βαρύνεται από υψηλό δανεισμό και σχετικά περιορισμένη ή καθόλου ανάπτυξη. Από τα δάνεια ύψους 234 δισ. ευρώ που έχουν χορηγήσει οι ελληνικές τράπεζες το 35% με βάση τα επίσημα στοιχεία βρίσκεται σε καθυστέρηση μεγαλύτερη των 90 ημερών, ενώ το 10% έχει ρυθμιστεί τουλάχιστον μία φορά. Από το σύνολο των μη εξυπηρετούμενων δανείων, το 46% είναι εταιρικά και το 54% δάνεια σε ιδιώτες (στεγαστικά, καταναλωτικά). Οι μελετητές της Grant Thornton σημείωσαν ότι μετά την επιτυχή έκβαση για τις ελληνικές τράπεζες της πανευρωπαϊκής άσκησης προσημείωσης ακραίων καταστάσεων, οι τελευταίες διαθέτουν την απαραίτητη κεφαλαιακή επάρκεια για να τρέξουν με πιο γρήγορες διαδικασίες την αναδιάρθρωση δανείων και επιχειρήσεων. ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ είναι αν οι τέσσερις μεγάλες τράπεζες διαθέτουν βούληση και όραμα να συνεργαστούν για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας με σταθερούς διαφανείς κανόνες. Μέχρι στιγμής, πάντως, δεν έχουμε δείγματα γραφής ικανά να δώσουν βοήθειας προοπτικής στην ελληνική επιχειρηματικότητα. Καθώς η μνημονιακή πολιτική στο πλαίσιο αφελληνισμού των εγχώριων επιχειρήσεων εξαφάνισε τις τράπεζες ειδικού σκοπού (ΕΤΒΑ, ΑΤΕ) και λαμβανομένου υπ' όψιν πως οι τέσσερις τράπεζες, παρ' ότι σώθηκαν με δημόσιο χρήμα, ουδόλως πιέζονται από την κυβέρνηση να παίξουν τον ρόλο της ατμομηχανής σε αυτή τη δύσκολη περίοδο για το σύνολο της ελληνικής οικονομίας. Για να καταλάβει κανείς τη διαφορά και τα μεγέθη, η Δημόσια Τράπεζα Ανάπτυξης της Βραζιλίας, η BNDES, διαχειρίζεται το 25% των δανείων της χώρας. ΔΥΣΤΥΧΩΣ, το διεθνές τραπεζικό σύστημα στην εποχή του άγριου νεοφιλελευθερισμού έχει εθιστεί στο παιχνίδι "πάμε στοίχημα χρήμα" και κυνηγάει τις αποδόσεις άνευ όρων και ορίων. Στην πρόσφατη έκθεσή του ο Γεώργιος Σούρλας, γενικός γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αποκαλύπτει ότι ακόμα και ελληνικές τράπεζες έχουν ιδρύσει υποκαταστήματα σε φορολογικούς παραδείσους, προσφέροντας off shore τραπεζικές υπηρεσίες στους πελάτες τους, τις οποίες μάλιστα και διαφημίζουν! Μάλιστα, για το ζήτημα των off shore εταιρειών επισημαίνεται ότι ελληνικές τράπεζες, έχοντας ιδρύσει υποκαταστήματα σε περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί από τον ΟΟΣΑ και το ΔΝΤ ως φορολογικοί παράδεισοι, προσφέρουν σε μόνιμους κατοίκους της Ελλάδας σειρά off shore τραπεζικών υπηρεσιών. Τουλάχιστον έξι τραπεζικοί όμιλοι έχουν εκδώσει τέτοιους τίτλους και το αποδίδουν στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν τον διεθνή ανταγωνισμό! ΑΛΛΑ ας επιστρέψουμε στο θέμα μας. Με ποιον τρόπο σκέπτονται να διαχειριστούν τα "κόκκινα" δάνεια των πελατών τους οι ελληνικές τράπεζες; Σχεδόν όλες βρίσκονται σε ανοικτή γραμμή επικοινωνίας με private equity funds, κοινώς "κοράκια", συζητώντας από συμφωνίες πώλησης «καλαθιών» με «κόκκινα» δάνεια ώς και την εκχώρηση της διαχείρισης όλου του προβληματικού δανειακού τους χαρτοφυλακίου. Και τι θα κάνουν αυτοί οι τύποι για να βγάλουν κέρδος από τα "κόκκινα" δάνεια που θα αγοράσουν; Θα... στύψουν τους δανειολήπτες και αφού τους πάρουν όσα ακίνητα χρειάζονται, μπορούν να τους πάρουν -που λέει ο λόγος- τη μάνα και τον πατέρα τους. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, μαζί με αυτά που χρειάζονται απομείωση, παρ' ότι είναι τυπικά ενήμερα, ανέρχονται μεταξύ 31% (Εθνική) με 45,6% (Πειραιώς) του συνολικού χαρτοφυλακίου χορηγήσεών τους. Για παράδειγμα, μία από τις τέσσερις μεγάλες τράπεζες έχει σε εξέλιξη διαγωνισμό πώλησης χαρτοφυλακίου επιχειρηματικών δανείων, ονομαστικής αξίας περίπου 470 εκατ. ευρώ. Το προς πώληση χαρτοφυλάκιο περιλαμβάνει δάνεια από τουλάχιστον 190 εταιρείες που είτε βρίσκονται σε οριστική καθυστέρηση, είτε σε καθυστέρηση μεγαλύτερη των 90 ημερών. ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ με τα ζητήματα αυτά η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου; Έκανε κάτι για να μη διπλασιαστεί ο ΦΠΑ στον τουρισμό, εξέλιξη που ο κ. Ανδρεάδης, πρόεδρος του ΣΕΤΕ και φίλος του κ. πρωθυπουργού, χαρακτήρισε οικονομική καταστροφή; Έχει μήπως κάποιο σχέδιο για οτιδήποτε αφορά το παρόν και το μέλλον της ελληνικής οικονομίας; Συνεδρίασε νομίζετε κάποιο επιτελικό όργανο των υπουργείων Οικονομικών, Ανάπτυξης και Εξωτερικών για να ζυγίσει τι σημαίνει ο νέος αγωγός φυσικού αερίου Ανατόλια που συμφώνησε ο Πούτιν με τον Ερντογάν κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Ρώσου προέδρου στην Κωνσταντινούπολη; Αστεία πράγματα! Η δική μας, είναι κυβέρνηση διά αλληλογραφίας! Στέλνουνε mail, περιμένουνε απάντηση της τρόικας, λαμβάνουν απάντηση, ξαναστέλνουν mail με τις απορίες και περιμένουν νέο mail και ούτω καθεξής. Τι να τις κάνουν τις συσκέψεις και τα πλάνα; Γιατί λοιπόν να γίνουν εκλογές, αναρωτιέται ο κύριος Αντώνης... dchristou52gmail.com

Εξω οι ψεύτες

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ εχει δημοσιευτεί ΑΥΓΗ 31-12-2014 •Οι θρασύτατοι συνέταιροι Σαμαράς και Βενιζέλος, έντρομοι εισήλθαν πλέον στη διαδικασία του εξοστρακισμού τους. Εξαιρετικά σημαντική και πιθανότατα ιστορική η Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014, όπου στη Βουλή γράφτηκε το τέλος της μνημονιακής υποδούλωσης. Στις 25 Ιανουαρίου του νέου έτους, οι Έλληνες πολίτες έχουν τον λόγο, το δικαίωμα και την υποχρέωση να βγάλουν τη χώρα από τον ολέθριο μονόδρομο της τρόικας και να διακόψουν την πράγματι σταθερή πορεία προς την αποικιοποίησή της. Οι θρασύτατοι εταίροι Σαμαράς και Βενιζέλος, έντρομοι κατά τη διάρκεια της τρίτης ψηφοφορίας για την εκλογή Προέδρου, εισήλθαν πλέον στη διαδικασία του εξοστρακισμού τους. Σύντομα θα ανακαλύψουν πως ήταν σημαντικοί όσο κατείχαν τις συγκεκριμένες θέσεις και εξυπηρετούσαν συμφέροντα. Ο ΕΦΙΑΛΤΙΚΟΣ Σαμαράς αποδέχτηκε και υπηρέτησε με πάθος τη λάθος συνταγή που θα διέλυε (όπως έλεγε πριν τον κάνουν πρωθυπουργό τα ευρωπαϊκά ιερατεία) την ελληνική οικονομία και, χωρίς αιδώ, έγινε μαριονέτα, μετατράπηκε σε έναν εικονικό πρωθυπουργό που ο μοναδικός του ρόλος ήταν να παραδώσει τον πλούτο και την εθνική κυριαρχία τής χώρας στους δανειστές. Η μόνη εντολή που έδινε στους υπουργούς του ήταν να τα βρουν το ταχύτερο δυνατόν με την τρόικα, ώστε να κλείσουν όλες οι εκκρεμότητες που ζητούσαν οι δανειστές για να παραμένει αυτός με τον Βενιζέλο στην εξουσία. Ουσιαστικά οδηγούσε τη χώρα εκτός Ευρώπης, μετατρέποντάς τη σε βαλκανικό προτεκτοράτο χωρίς δικαίωμα να αποφασίζει αυτή για τα εθνικά της συμφέροντα. Τα υπουργικά συμβούλια και οι συνεργασίες υπουργείων για τον καθορισμό της οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής καταργήθηκαν και η πολιτική που ήταν υποχρεωμένη η κυβέρνηση να ακολουθεί ερχόταν με mail, γραμμένη στα αγγλικά. ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ δεν έδιναν λόγο σε κανέναν, αφού κανένας δεν είχε πραγματική εξουσία ελέγχου. Κινήθηκαν ιδιοτελώς εξυπηρετώντας, εκτός από τα συμφέροντα για τα οποία ενδιαφερόταν το ιερατείο, και τα συμφέροντα διαφόρων παραγόντων του εγχώριου κρατικοδίαιτου και παρασιτικού κυκλώματος. Τις τελευταίες μάλιστα μέρες της εξουσίας τους έτρεχαν αλλόφρονες να περάσουν από τη Βουλή μεγάλα και μικρά ρουσφέτια μήπως και εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση κάποιοι και άλλοι για να αυξήσουν την αποταμίευσή τους, καθώς είχαν δεδομένο πως θα βρεθούν εκτός εξουσίας. ΘΛΙΒΕΡΟ παρακολούθημα του Σαμαρά το ασκέρι του Βενιζέλου. Στο ολίγον ΠΑΣΟΚ του αμοραλιστή αρχηγού, που πρόσφερε στον ΓΑΠ όποια θέση θέλει, πλην αυτής του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ανακάλυψαν αμέσως μετά την άρνηση του τέως πως αυτός οδήγησε τη χώρα στα Μνημόνια! Και οι Κουκουλοκωνσταντινόπουλοι τι ακριβώς θα λένε στην προεκλογική περίοδο που άρχισε; Ποια από τις γραπτές συμφωνίες αρχών, πρώτα με την τρικομματική και στη συνέχεια με τη δικομματική κυβέρνηση, υπερασπίστηκαν; Για ποιους λόγους θα τολμήσουν να ζητήσουν πάλι την ψήφο των Ελλήνων πολιτών; Ποια διαφορά έχουν με το κόμμα του Σαμαρά ώστε να προβληματιστεί κάποιος που διστάζει να εμπιστευτεί -από τώρα- τον ΣΥΡΙΖΑ να τους προτιμήσει;

ΘΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΟΥΜΕ στις υγιείς παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, δήλωσε αμέσως μετά το αποτέλεσμα της τρίτης ψηφοφορίας η αδελφή του Κυριάκου Μητσοτάκη Ντόρα Μπακογιάννη. Λίγο αργά τις θυμήθηκε. Δεν ξέρω πόσες παραγωγικές δυνάμεις είναι ακόμα υγιείς και πόσες συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται στο εσωτερικό της χώρας. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα βρουν εύκολα συνομιλητές ή πρόθυμους να βοηθήσουν ένα κόμμα που επί Αντώνη Σαμαρά κατρακύλησε σε έσχατο σημείο πολιτικού εξευτελισμού, κάνοντας υπουργούς που παλαιότερα ούτε για κλητήρες σε υπουργείο δεν θα προσλαμβάνονταν. ΑΛΛΩΣΤΕ, στις παραγωγικές ηλικίες ελάχιστοι ψηφοφόροι έχουν απομείνει τόσο στη Ν.Δ. όσο και στο ολίγον ΠΑΣΟΚ. Αν η μεγάλη εκλογικά Αριστερά καταφέρει να σπάσει τον φόβο των συνταξιούχων, τα σάπια κόμματα του καταστροφικού για το μέλλον του τόπου δικομματισμού θα εισέλθουν στον δρόμο για το χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Με αυτή την έννοια, καθοριστικής σημασίας για το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι τα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και εθνικής σημασίας επιχειρήματα με τα οποία θα αποκρουστούν οι κινδυνολογικές επιθέσεις και οι προβοκάτσιες σε θέματα οικονομίας. Αλλά επ' αυτού καλύτερα να μιλήσουμε αναλυτικά στο επόμενο άρθρο την προσεχή Κυριακή. dchristou52@gmail.com