Για να αλλάξεις τον κόσμο, πρέπει πρώτα να τον ξέρεις καλά

Για να αλλάξεις τον κόσμο, πρέπει πρώτα να τον ξέρεις καλά Χρήστου Δημήτρης | ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΤΗΝ 07.03.2016 ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ Γιατί οι εθνικοί ανταγωνισμοί για την παγκόσμια ηγεμονία κυριαρχούν και μάλιστα σήμερα γεννούν πολέμους ή στρατιωτικές επεμβάσεις περισσότερο από ποτέ; Πώς μπορεί ο καθένας ατομικά και πολύ περισσότερο ομαδικά, στα κόμματα, να καθορίσει την τακτική και τη στρατηγική που πρέπει και μπορεί να ασκηθεί στο εσωτερικό της χώρας, χωρίς να κάνει λεπτομερή διεθνή ανάλυση του κόσμου σήμερα; Χωρίς να έχουν μετρήσει τις δυνάμεις που κυριαρχούν, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους, ποιες πιθανές στρατηγικές συμμαχίες απαιτούνται και υπάρχουν για να δημιουργήσουν πλεονέκτημα στους στόχους που έχουν τεθεί; ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ο κόσμος σήμερα, 25 χρόνια μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και των δορυφόρων της; Μετά την παταγώδη αποτυχία ενός σοσιαλισμού παντελώς γραφειοκρατικού και καθόλου δημοκρατικού, ο κόσμος, στο σύνολό του, λειτουργεί με τους κανόνες της ελεύθερης οικονομίας και του εμπορίου. Δεν είναι ομοιόμορφος και τα περιθώρια κατανομής του παραγόμενου εθνικού πλούτου είναι μεγάλα, αρκεί να υπάρχει πλούτος προς διανομή. Υπάρχουν χώρες με εξαιρετικές δημόσιες υπηρεσίες, σπουδαίες παροχές κοινωνικής ασφάλισης, Υγείας και Παιδείας. Υπάρχουν χώρες με ισχυρά συνδικάτα, εγγυητές για την προστασία και την ποιότητα της εργασίας. Ένα όμως είναι βέβαιο. Οι οικονομίες είναι μεικτές, η ιδιωτική πρωτοβουλία ελεύθερη μέσα στους κανόνες που έχουν θεσπιστεί και οι οποίοι γίνονται ή επιβάλλεται να είναι σεβαστοί από όλους.

ΑΠΟ τη δεκαετία του 1980, στην Κίνα, έγινε αντιληπτό ότι αν δεν γίνουν σοβαρά ανοίγματα στην ελεύθερη ιδιωτική πρωτοβουλία, αυτό το κομματικό γραφειοκρατικό και δυσκίνητο σύστημα θα καταρρεύσει, καθώς ο τεράστιος ανθρώπινος πληθυσμός της χώρας δεν θα μπορούσε να επιβιώσει με τη σχεδιασμένη κεντρικά οικονομία. Η Κίνα και το Βιετνάμ σώθηκαν και η Κούβα σπεύδει να προσαρμοστεί, έστω και αργά. Όλοι οι άλλοι κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος. Και όχι μόνο κατέρρευσαν, αλλά τις κοινωνίες που εμφανίστηκαν έπειτα, μετά από 45 χρόνια σοσιαλιστικής εξουσίας, τις πήρε ο διάολος και σήμερα οι χώρες του Βίσεγκραντ κουνούν το... ακροδεξιό τους δάχτυλο στην Ε.Ε. για το θέμα των προσφύγων. Και όσοι νομίζουν πως ήταν εύκολο η Κίνα να γίνει, 25 χρόνια μετά την κατάρρευση του σοσιαλισμού, η δεύτερη οικονομία του κόσμου, που αλλάζει επίπεδο και, από χώρα εντάσεως εργασίας, γίνεται ταχύτατα οικονομία εντάσεως κεφαλαίου, είναι βαθιά νυχτωμένοι. Η ΚΙΝΕΖΙΚΗ οικονομία, μετά τα ανοίγματα του 1978 στην ιδιωτική πρωτοβουλία, είχε μέχρι το 2002 μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης πάνω 8%. Στην ίδια περίοδο, το εξωτερικό εμπόριο πραγματοποίησε μέσο ετήσιο ρυθμό αυξήσεως ίσο με 15%. Οι εισροές ξένων επενδύσεων ετησίως ήταν της τάξεως των 50 δισ. δολαρίων. Η Κίνα είναι σήμερα η δευτέρα μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο με ΑΕΠ της τάξεως των 6 τρισ. δολαρίων έναντι 9,5 τρισ. των ΗΠΑ. Σε όρους ΑΕΠ (ΡΡΡ), εκτιμάται ότι σε 15 χρόνια το ΑΕΠ της Κίνας θα υπερβεί το ΑΕΠ των ΗΠΑ. Τι συνέβη; Σύμφωνα με τον Zhu (2012), το στοιχείο που αποτελούσε τροχοπέδη στο να πετύχει η κινεζική οικονομία ρυθμούς σύγκλισης με τις ανεπτυγμένες οικονομίες ήταν ο διαρκώς μειούμενος δείκτης παραγωγικότητας της μαοϊκής περιόδου. ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ όμως την Κίνα. Είναι σήμερα ο κόσμος περισσότερο ήρεμος από την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου; Τι συμβαίνει και, ενώ δεν υπάρχει για τη Δύση η απειλή του κομμουνισμού, συμπεριφέρεται έναντι της Ρωσίας σαν να είναι ακόμα κομμουνιστική χώρα; Γιατί οι εθνικοί ανταγωνισμοί για την παγκόσμια ηγεμονία κυριαρχούν και μάλιστα σήμερα, γεννούν πολέμους ή στρατιωτικές επεμβάσεις περισσότερο από ποτέ; Οι απαντήσεις υπάρχουν σε δύο βιβλία: Τη "Μεγάλη σκακιέρα" του Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι και την "Παγκόσμια τάξη" του Χένρι Κίσινγκερ. Και μάλιστα το μεγάλο πεδίο ελέγχου της παγκόσμιας τάξης που σημαίνει κυριαρχία είναι η Ευρασία.

ΚΑΙ στη δική μας "πολυκατοικία", την Ευρωπαϊκή Ένωση; Ούτε αυτή εξαιρείται από τις εθνικές στρατηγικές που σήμερα τουλάχιστον είναι εμφανείς στο πρόσωπο της Γερμανίας. Αν η κατάσταση δεν αλλάξει και μάλιστα γρήγορα, η Ε.Ε. δεν θα μπορέσει να συνεχίσει προς την οικονομική και πολιτική ολοκλήρωσή της. Η σημερινή διπλή δοκιμασία της οικονομικής κρίσης και της κρίσης του προσφυγικού προβλήματος έχουν ενισχύσει τουλάχιστον στις μεγάλες δυνάμεις τις διαθέσεις για κοινή αντιμετώπιση. Το πόσο αυτή η πορεία θα έχει καλό τέλος θα φανεί σύντομα από τη δική μας περίπτωση. Διαφορετικά, η Ευρώπη θα υποστεί τις συνέπειες του ανταγωνισμού κυριαρχίας στην Ευρασία μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας - Κίνας. ΑΥΤΟΣ είναι σε γενικές γραμμές ο σημερινός παγκόσμιος χάρτης. Με ποια πολιτική και ποιο μοντέλο μπορεί η χώρα μας να βγει αλώβητη από την κρίση και να τρέξει με ασφάλεια στην ανάπτυξη; Μπορεί να τα καταφέρει μόνη και έρημη, χωρίς συμμάχους, να σταθεί όρθια στον συγκεκριμένο αλληλοεξαρτούμενο κόσμο; Είναι απορίας άξιον πώς νέα παιδιά με επιστημονική κατάρτιση έχουν τόσο περιορισμένη ανακαλυπτική και ερευνητική διάθεση! Να μην αισθάνονται την ανάγκη της τεκμηρίωσης στις πολιτικές αναζητήσεις τους. Δηλαδή, τελείωσε το πείραμα και η ανάγκη του σοσιαλισμού; Η απάντηση τη διατύπωσε ο Πουλαντζάς: Ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός, ή δεν θα υπάρχει. Ο σοσιαλισμός είναι συνδυασμός συνεχών μεταρρυθμίσεων και ανακατανομής του εθνικού πλούτου και όχι της εθνικής φτώχειας. Και όπως είπε πρόσφατα και ο Μπιλ Γκέιτς, μόνο ο σοσιαλισμός θα μπορέσει να σώσει τον πλανήτη. dchristou52@gmail.com ΜΟΤΟ Γιατί οι εθνικοί ανταγωνισμοί για την παγκόσμια ηγεμονία κυριαρχούν και μάλιστα σήμερα γεννούν πολέμους ή στρατιωτικές επεμβάσεις περισσότερο από ποτέ;

Οι Γερμανοί άρχισαν τα σουτ....

Οι Γερμανοί άρχισαν τα σουτ... Χρήστου Δημήτρης 17.06.2015

Οι Γερμανοί άρχισαν τα σουτ... ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ Η εξουδετέρωση του Έλληνα πρωθυπουργού, σκοπεύοντας στο ευαίσθητο σημείο, δηλαδή το πλήγμα στην ηγετική ικανότητα να κυβερνήσει, αποτέλεσε, όπως αποδεικνύεται, στρατηγικό στόχο των ευρωπαϊκών κέντρων εξουσίας Όχι πως δεν ήταν αντιληπτή η τακτική των δανειστών και ειδικότερα αυτή που εξέφραζε η Γερμανία, αλλά, ειλικρινά, εμείς που είμαστε παρατηρητές των γεγονότων, δεν περιμέναμε, έπειτα από τέσσερις μήνες διαβουλεύσεων και δηλώσεων αισιοδοξίας από Γιούνκερ και Μέρκελ, ότι η τελική πρόταση προς την ελληνική κυβέρνηση θα ήταν παράδοση άνευ όρων ή χρεοκοπία! Μάλιστα, το Σάββατο, η ελληνική κυβέρνηση έστειλε μια αναβαθμισμένη αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες με επικεφαλής τον αντιπρόεδρο Γιάννη Δραγασάκη και έτοιμες τις απαντήσεις σε όσα ζητούσαν να διευκρινιστούν. Οι απέναντι δήλωσαν -εν ψυχρώ- ότι δεν είχαν εξουσιοδότηση να διαπραγματευτούν!

ΕΙΝΑΙ ολοφάνερο ότι Μέρκελ και Γιούνκερ παραπλάνησαν ενσυνείδητα τον Έλληνα πρωθυπουργό. Είναι γεγονός πως ο Αλ. Τσίπρας έδειξε, ίσως περισσότερο του επιτρεπομένου, καλή πίστη σε δύο αξιωματούχους με υψηλό, λόγω θέσης, πολιτικό κύρος. Το παιχνίδι, όμως, ήταν στημένο. Αποκαλυπτικό της ευρωπαϊκής σήψης είναι το γεγονός ότι μια οικονομική ένωση ανεξαρτήτων κρατών έχει μετατραπεί σε Ανώνυμη Εταιρεία με βασικό μέτοχο τη Γερμανία. Η Γαλλία έχει καταστατική μειοψηφία και οι υπόλοιποι αναλόγως ποιον γλείφουν!

ΘΑ ΕΠΙΜΕΙΝΟΥΝ μέχρι τέλους στο τελεσίγραφο της υποταγής; Πολύ πιθανόν, αφού ήδη έχουν προετοιμαστεί για μια εκστρατεία παραπληροφόρησης με σκοπό οι Ευρωπαίοι πολίτες να θεωρήσουν αποκλειστικά υπεύθυνη για το ναυάγιο την αριστερή ελληνική κυβέρνηση. "Θέλουμε να βοηθήσουμε την Ελλάδα και επίσης να την κρατήσουμε μέσα στο ευρώ. Όμως εξαντλείται όχι μόνον ο χρόνος, αλλά και η υπομονή. Παντού στην Ευρώπη αυξάνεται το αίσθημα ότι φτάνει πια, ενώ η σκιά μιας εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη διαγράφεται ολοένα και σαφέστερα" δήλωσε την Κυριακή, λίγο μετά το στημένο ναυάγιο στις Βρυξέλλες, ο αντικαγκελάριος και πρόεδρος των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) Ζίγκμαρ Γκάμπριελ και προσέθεσε: "Αν δεν επιτευχθεί σύντομα συμφωνία, η υπομονή πολλών στην Ευρώπη μπορεί να εξαντληθεί. Δεν θα αφήσουμε τους Γερμανούς εργάτες και τις οικογένειές τους να πληρώσουν για τις υπερβολικές προεκλογικές υποσχέσεις μιας εν μέρει κομμουνιστικής κυβέρνησης"! Νομίζω πως είναι απολύτως σαφές τι γινόταν και πού το πάνε.

ΚΑΙ για όσους δεν έλαβαν το μήνυμα Γκάμπριελ, τη διαδικασία της εκτέλεσης ανέλαβε να περιγράψει η εφημερίδα "Suddeutsche Zeitung", η οποία ισχυρίζεται ότι: "Αν στο Eurogroup της Πέμπτης δεν υπάρξει απόφαση, θα συγκληθεί έκτακτη σύνοδος κορυφής την Παρασκευή. Εκεί θα αναζητηθεί πολιτική λύση κι αν αυτό δεν καταστεί εφικτό, οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα ζητήσουν από την ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει σε ειδικό νόμο που θα προβλέπει ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων. Αν η ελληνική κυβέρνηση δεν δεχθεί να επιβάλει έναν τέτοιο νόμο και να τον περάσει από τη Βουλή, τότε η Ελλάδα θα απομονωθεί από το οικονομικό σύστημα της Ευρώπης". ΤΟ ΜΠΑΛΑΚΙ, λένε οι δανειστές, είναι στα χέρια της Αθήνας. Ειδικότερα, είναι στα χέρια του πρωθυπουργού, ο οποίος σε καμιά περίπτωση δεν επιτρέπεται να αντιδράσει σπασμωδικά. Δική του υποχρέωση είναι να ζητήσει εξηγήσεις από Μέρκελ και Γιούνκερ γι' αυτό το παιχνίδι που έπαιξαν σε βάρος του και σε βάρος της χώρας. Δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ότι προετοιμαζόμαστε και για κάθε ενδεχόμενο προκαλούν ανησυχία γιατί, κανονικά, θα έπρεπε προ πολλού να έχουν προετοιμαστεί για κάθε εξέλιξη.

Η ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΗ του Έλληνα πρωθυπουργού, σκοπεύοντας στο ευαίσθητο σημείο, δηλαδή το πλήγμα στην ηγετική ικανότητα να κυβερνήσει αποτέλεσε, όπως αποδεικνύεται, στρατηγικό στόχο των ευρωπαϊκών κέντρων εξουσίας για το χτύπημα του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό διότι το κεφάλαιο Τσίπρας είναι σημαντικό και αναντικατάστατο, τουλάχιστον στη φάση αυτή, για την αντιμετώπιση του κινδύνου που θα είχε η επιτυχία της νέας ελληνικής αριστερής κυβέρνησης. Δεν ξέρω αν έχει δίκιο ο Γιάνης Βαρουφάκης που πιστεύει πως οι δανειστές κάνουν την τελευταία μπλόφα. Αυτό για το οποίο είμαι βέβαιος είναι ότι ακόμα κι αν συμβιβαστούν ή αν προκληθεί ακόμα και ρήξη, δεν θα παραιτηθούν των στρατηγικών σχεδίων τους να ξεμπερδέψουν με την ενοχλητική -για τα σχέδιά τους- Αριστερά. Υπό αυτή την έννοια, ναι, η μπάλα είναι στην Αθήνα, στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα. dchristou52@gmail.com

Η Οικονομία, τα "κοράκια" και τα mail

Η οικονομία, τα "κοράκια" και τα mail... Χρήστου Δημήτρης | 07.12.2014 ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ Έχουμε κυβέρνηση διά αλληλογραφίας! Στέλνουνε mail, περιμένουνε απάντηση, λαμβάνουν απάντηση, ξαναστέλνουν mail με απορίες, μετά περιμένουν νέο mail και ούτω καθεεξής! Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η έρευνα της Grant Thornton για το 2013, καθώς το δείγμα αναφοράς φτάνει τις 8.143 επιχειρήσεις από 92 κλάδους της ελληνικής οικονομίας. Από την έρευνα προκύπτει ότι μία στις τρεις εταιρίες του δείγματος βρίσκονται ήδη από το τέλος του 2013 σε μερική ή ολική στάση πληρωμών, καθώς τα κέρδη προ φόρων τόκων και αποσβέσεων δεν επαρκούν ούτε για την εξυπηρέτηση των τόκων. Αν συνυπολογιστεί ότι οι παραπάνω επιχειρήσεις έχουν συνολικό δανεισμό ύψους 25 δισ. ευρώ, γίνεται αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος. Πρόβλημα προοπτικής για 55 από τους 92 κλάδους της οικονομίας! ΜΕ ΒΑΣΗ τα ευρήματα της μελέτης, το 45% του δανεισμού που είχαν οι επιχειρήσεις του δείγματος ήταν βραχυπρόθεσμος και επομένως δάνεια ύψους 28,5 δισ. έπρεπε να εξοφληθούν ή να αναδιαρθρωθούν εντός του 2014. Όμως το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι, με βάση την κλαδική επεξεργασία των στοιχείων, η πλειονότητα των κλάδων βαρύνεται από υψηλό δανεισμό και σχετικά περιορισμένη ή καθόλου ανάπτυξη. Από τα δάνεια ύψους 234 δισ. ευρώ που έχουν χορηγήσει οι ελληνικές τράπεζες το 35% με βάση τα επίσημα στοιχεία βρίσκεται σε καθυστέρηση μεγαλύτερη των 90 ημερών, ενώ το 10% έχει ρυθμιστεί τουλάχιστον μία φορά. Από το σύνολο των μη εξυπηρετούμενων δανείων, το 46% είναι εταιρικά και το 54% δάνεια σε ιδιώτες (στεγαστικά, καταναλωτικά). Οι μελετητές της Grant Thornton σημείωσαν ότι μετά την επιτυχή έκβαση για τις ελληνικές τράπεζες της πανευρωπαϊκής άσκησης προσημείωσης ακραίων καταστάσεων, οι τελευταίες διαθέτουν την απαραίτητη κεφαλαιακή επάρκεια για να τρέξουν με πιο γρήγορες διαδικασίες την αναδιάρθρωση δανείων και επιχειρήσεων. ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ είναι αν οι τέσσερις μεγάλες τράπεζες διαθέτουν βούληση και όραμα να συνεργαστούν για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας με σταθερούς διαφανείς κανόνες. Μέχρι στιγμής, πάντως, δεν έχουμε δείγματα γραφής ικανά να δώσουν βοήθειας προοπτικής στην ελληνική επιχειρηματικότητα. Καθώς η μνημονιακή πολιτική στο πλαίσιο αφελληνισμού των εγχώριων επιχειρήσεων εξαφάνισε τις τράπεζες ειδικού σκοπού (ΕΤΒΑ, ΑΤΕ) και λαμβανομένου υπ' όψιν πως οι τέσσερις τράπεζες, παρ' ότι σώθηκαν με δημόσιο χρήμα, ουδόλως πιέζονται από την κυβέρνηση να παίξουν τον ρόλο της ατμομηχανής σε αυτή τη δύσκολη περίοδο για το σύνολο της ελληνικής οικονομίας. Για να καταλάβει κανείς τη διαφορά και τα μεγέθη, η Δημόσια Τράπεζα Ανάπτυξης της Βραζιλίας, η BNDES, διαχειρίζεται το 25% των δανείων της χώρας. ΔΥΣΤΥΧΩΣ, το διεθνές τραπεζικό σύστημα στην εποχή του άγριου νεοφιλελευθερισμού έχει εθιστεί στο παιχνίδι "πάμε στοίχημα χρήμα" και κυνηγάει τις αποδόσεις άνευ όρων και ορίων. Στην πρόσφατη έκθεσή του ο Γεώργιος Σούρλας, γενικός γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αποκαλύπτει ότι ακόμα και ελληνικές τράπεζες έχουν ιδρύσει υποκαταστήματα σε φορολογικούς παραδείσους, προσφέροντας off shore τραπεζικές υπηρεσίες στους πελάτες τους, τις οποίες μάλιστα και διαφημίζουν! Μάλιστα, για το ζήτημα των off shore εταιρειών επισημαίνεται ότι ελληνικές τράπεζες, έχοντας ιδρύσει υποκαταστήματα σε περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί από τον ΟΟΣΑ και το ΔΝΤ ως φορολογικοί παράδεισοι, προσφέρουν σε μόνιμους κατοίκους της Ελλάδας σειρά off shore τραπεζικών υπηρεσιών. Τουλάχιστον έξι τραπεζικοί όμιλοι έχουν εκδώσει τέτοιους τίτλους και το αποδίδουν στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν τον διεθνή ανταγωνισμό! ΑΛΛΑ ας επιστρέψουμε στο θέμα μας. Με ποιον τρόπο σκέπτονται να διαχειριστούν τα "κόκκινα" δάνεια των πελατών τους οι ελληνικές τράπεζες; Σχεδόν όλες βρίσκονται σε ανοικτή γραμμή επικοινωνίας με private equity funds, κοινώς "κοράκια", συζητώντας από συμφωνίες πώλησης «καλαθιών» με «κόκκινα» δάνεια ώς και την εκχώρηση της διαχείρισης όλου του προβληματικού δανειακού τους χαρτοφυλακίου. Και τι θα κάνουν αυτοί οι τύποι για να βγάλουν κέρδος από τα "κόκκινα" δάνεια που θα αγοράσουν; Θα... στύψουν τους δανειολήπτες και αφού τους πάρουν όσα ακίνητα χρειάζονται, μπορούν να τους πάρουν -που λέει ο λόγος- τη μάνα και τον πατέρα τους. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, μαζί με αυτά που χρειάζονται απομείωση, παρ' ότι είναι τυπικά ενήμερα, ανέρχονται μεταξύ 31% (Εθνική) με 45,6% (Πειραιώς) του συνολικού χαρτοφυλακίου χορηγήσεών τους. Για παράδειγμα, μία από τις τέσσερις μεγάλες τράπεζες έχει σε εξέλιξη διαγωνισμό πώλησης χαρτοφυλακίου επιχειρηματικών δανείων, ονομαστικής αξίας περίπου 470 εκατ. ευρώ. Το προς πώληση χαρτοφυλάκιο περιλαμβάνει δάνεια από τουλάχιστον 190 εταιρείες που είτε βρίσκονται σε οριστική καθυστέρηση, είτε σε καθυστέρηση μεγαλύτερη των 90 ημερών. ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ με τα ζητήματα αυτά η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου; Έκανε κάτι για να μη διπλασιαστεί ο ΦΠΑ στον τουρισμό, εξέλιξη που ο κ. Ανδρεάδης, πρόεδρος του ΣΕΤΕ και φίλος του κ. πρωθυπουργού, χαρακτήρισε οικονομική καταστροφή; Έχει μήπως κάποιο σχέδιο για οτιδήποτε αφορά το παρόν και το μέλλον της ελληνικής οικονομίας; Συνεδρίασε νομίζετε κάποιο επιτελικό όργανο των υπουργείων Οικονομικών, Ανάπτυξης και Εξωτερικών για να ζυγίσει τι σημαίνει ο νέος αγωγός φυσικού αερίου Ανατόλια που συμφώνησε ο Πούτιν με τον Ερντογάν κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Ρώσου προέδρου στην Κωνσταντινούπολη; Αστεία πράγματα! Η δική μας, είναι κυβέρνηση διά αλληλογραφίας! Στέλνουνε mail, περιμένουνε απάντηση της τρόικας, λαμβάνουν απάντηση, ξαναστέλνουν mail με τις απορίες και περιμένουν νέο mail και ούτω καθεξής. Τι να τις κάνουν τις συσκέψεις και τα πλάνα; Γιατί λοιπόν να γίνουν εκλογές, αναρωτιέται ο κύριος Αντώνης... dchristou52gmail.com

Εξω οι ψεύτες

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ εχει δημοσιευτεί ΑΥΓΗ 31-12-2014 •Οι θρασύτατοι συνέταιροι Σαμαράς και Βενιζέλος, έντρομοι εισήλθαν πλέον στη διαδικασία του εξοστρακισμού τους. Εξαιρετικά σημαντική και πιθανότατα ιστορική η Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014, όπου στη Βουλή γράφτηκε το τέλος της μνημονιακής υποδούλωσης. Στις 25 Ιανουαρίου του νέου έτους, οι Έλληνες πολίτες έχουν τον λόγο, το δικαίωμα και την υποχρέωση να βγάλουν τη χώρα από τον ολέθριο μονόδρομο της τρόικας και να διακόψουν την πράγματι σταθερή πορεία προς την αποικιοποίησή της. Οι θρασύτατοι εταίροι Σαμαράς και Βενιζέλος, έντρομοι κατά τη διάρκεια της τρίτης ψηφοφορίας για την εκλογή Προέδρου, εισήλθαν πλέον στη διαδικασία του εξοστρακισμού τους. Σύντομα θα ανακαλύψουν πως ήταν σημαντικοί όσο κατείχαν τις συγκεκριμένες θέσεις και εξυπηρετούσαν συμφέροντα. Ο ΕΦΙΑΛΤΙΚΟΣ Σαμαράς αποδέχτηκε και υπηρέτησε με πάθος τη λάθος συνταγή που θα διέλυε (όπως έλεγε πριν τον κάνουν πρωθυπουργό τα ευρωπαϊκά ιερατεία) την ελληνική οικονομία και, χωρίς αιδώ, έγινε μαριονέτα, μετατράπηκε σε έναν εικονικό πρωθυπουργό που ο μοναδικός του ρόλος ήταν να παραδώσει τον πλούτο και την εθνική κυριαρχία τής χώρας στους δανειστές. Η μόνη εντολή που έδινε στους υπουργούς του ήταν να τα βρουν το ταχύτερο δυνατόν με την τρόικα, ώστε να κλείσουν όλες οι εκκρεμότητες που ζητούσαν οι δανειστές για να παραμένει αυτός με τον Βενιζέλο στην εξουσία. Ουσιαστικά οδηγούσε τη χώρα εκτός Ευρώπης, μετατρέποντάς τη σε βαλκανικό προτεκτοράτο χωρίς δικαίωμα να αποφασίζει αυτή για τα εθνικά της συμφέροντα. Τα υπουργικά συμβούλια και οι συνεργασίες υπουργείων για τον καθορισμό της οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής καταργήθηκαν και η πολιτική που ήταν υποχρεωμένη η κυβέρνηση να ακολουθεί ερχόταν με mail, γραμμένη στα αγγλικά. ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ δεν έδιναν λόγο σε κανέναν, αφού κανένας δεν είχε πραγματική εξουσία ελέγχου. Κινήθηκαν ιδιοτελώς εξυπηρετώντας, εκτός από τα συμφέροντα για τα οποία ενδιαφερόταν το ιερατείο, και τα συμφέροντα διαφόρων παραγόντων του εγχώριου κρατικοδίαιτου και παρασιτικού κυκλώματος. Τις τελευταίες μάλιστα μέρες της εξουσίας τους έτρεχαν αλλόφρονες να περάσουν από τη Βουλή μεγάλα και μικρά ρουσφέτια μήπως και εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση κάποιοι και άλλοι για να αυξήσουν την αποταμίευσή τους, καθώς είχαν δεδομένο πως θα βρεθούν εκτός εξουσίας. ΘΛΙΒΕΡΟ παρακολούθημα του Σαμαρά το ασκέρι του Βενιζέλου. Στο ολίγον ΠΑΣΟΚ του αμοραλιστή αρχηγού, που πρόσφερε στον ΓΑΠ όποια θέση θέλει, πλην αυτής του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ανακάλυψαν αμέσως μετά την άρνηση του τέως πως αυτός οδήγησε τη χώρα στα Μνημόνια! Και οι Κουκουλοκωνσταντινόπουλοι τι ακριβώς θα λένε στην προεκλογική περίοδο που άρχισε; Ποια από τις γραπτές συμφωνίες αρχών, πρώτα με την τρικομματική και στη συνέχεια με τη δικομματική κυβέρνηση, υπερασπίστηκαν; Για ποιους λόγους θα τολμήσουν να ζητήσουν πάλι την ψήφο των Ελλήνων πολιτών; Ποια διαφορά έχουν με το κόμμα του Σαμαρά ώστε να προβληματιστεί κάποιος που διστάζει να εμπιστευτεί -από τώρα- τον ΣΥΡΙΖΑ να τους προτιμήσει;

ΘΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΟΥΜΕ στις υγιείς παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, δήλωσε αμέσως μετά το αποτέλεσμα της τρίτης ψηφοφορίας η αδελφή του Κυριάκου Μητσοτάκη Ντόρα Μπακογιάννη. Λίγο αργά τις θυμήθηκε. Δεν ξέρω πόσες παραγωγικές δυνάμεις είναι ακόμα υγιείς και πόσες συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται στο εσωτερικό της χώρας. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα βρουν εύκολα συνομιλητές ή πρόθυμους να βοηθήσουν ένα κόμμα που επί Αντώνη Σαμαρά κατρακύλησε σε έσχατο σημείο πολιτικού εξευτελισμού, κάνοντας υπουργούς που παλαιότερα ούτε για κλητήρες σε υπουργείο δεν θα προσλαμβάνονταν. ΑΛΛΩΣΤΕ, στις παραγωγικές ηλικίες ελάχιστοι ψηφοφόροι έχουν απομείνει τόσο στη Ν.Δ. όσο και στο ολίγον ΠΑΣΟΚ. Αν η μεγάλη εκλογικά Αριστερά καταφέρει να σπάσει τον φόβο των συνταξιούχων, τα σάπια κόμματα του καταστροφικού για το μέλλον του τόπου δικομματισμού θα εισέλθουν στον δρόμο για το χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Με αυτή την έννοια, καθοριστικής σημασίας για το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι τα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και εθνικής σημασίας επιχειρήματα με τα οποία θα αποκρουστούν οι κινδυνολογικές επιθέσεις και οι προβοκάτσιες σε θέματα οικονομίας. Αλλά επ' αυτού καλύτερα να μιλήσουμε αναλυτικά στο επόμενο άρθρο την προσεχή Κυριακή. dchristou52@gmail.com

Η εθνική αμυντική πολιτική και η Άγκυρα...

Χρήστου Δημήτρης ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΣΤΙΣ 16.11.2014 ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η Άγκυρα διαχρονικά και την κυβέρνηση Ανδρέα δοκίμασε με το "Χόρα" και την κυβέρνηση Σημίτη με τα Ίμια Να θέσουμε ένα μείζον και, κυρίως, εξαιρετικά επίκαιρο ερώτημα: Πώς καθορίζεται η αποτρεπτική ισχύς κάθε χώρας; Ποιοι παράγοντες καθορίζουν την ελληνική ισχύ σήμερα που η χώρα μας δοκιμάζεται από την Τουρκία, τόσο στον ελλαδικό χώρο όσο και στον Κυπριακό; Υπάρχει κάπου στον κόσμο χώρα που να είναι ισχυρή μόνο στον στρατιωτικό τομέα; Τη σύγχρονη έννοια της άμυνας και των παραμέτρων της περιέγραψε με εξαιρετικό τρόπο ο αντιστράτηγος ε.α. Διονύσιος Θεοδωρίτσης στην ομιλία του στην ημερίδα για την Εθνική Άμυνα που διοργάνωσε την περασμένη Δευτέρα η κίνηση ΠΡΑΤΤΩ. ΟΠΩΣ ανέφερε, "η αμυντική πολιτική ανήκει στον σκληρό πυρήνα της εθνικής στρατηγικής, μαζί και με την εξωτερική πολιτική, την οποία, η αμυντική πολιτική υποστηρίζει. Η γενική έννοια άμυνα παραπέμπει αρχικά στην εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας και ασφάλειας μιας χώρας μέσω της στρατηγικής, η οποία υποδηλώνει την άσκηση της τέχνης του πολέμου. Ακολούθως, με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, τα πυρηνικά όπλα και την εξελικτική πορεία προς τη μετα-βιομηχανική εποχή, οι στρατιωτικές πτυχές της στρατηγικής διευρύνθηκαν σήμερα για να περιλάβουν μια σειρά παραγόντων καθοριστικών για την ισχύ μιας χώρας, όπως: οικονομία, διπλωματία, ενεργειακοί πόροι, έρευνα και τεχνολογία, Παιδεία, Πολιτισμός, αξιοσύνη, κοινωνική συνοχή, ηθικό κ.ά." ΕΡΩΤΗΜΑ: Σε ποια από τις πτυχές που παρουσίασε ο κ. Θεοδωρίτσης η χώρα μας πλεονεκτεί απέναντι στην Τουρκία. Έχουμε ισχυρή οικονομία; Μήπως διαθέτουμε ισχυρή διπλωματία, ενεργειακούς πόρους, έρευνα και τεχνολογία και όλα τα άλλα που συνιστούν την ολοκληρωμένη έννοια της ισχύος; Μήπως έχουμε εθνική αποτρεπτική στρατηγική και αμυντικό δόγμα; Ας απαντήσουμε. Στις ένοπλες δυνάμεις τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πλιάτσικο σε ό,τι αφορά τον σύγχρονο και πανάκριβο εξοπλισμό τους. Η περίπτωση του Άκη δεν είναι φυσικά η μοναδική. Σήμερα που οι εντάσεις, οι προκλήσεις και οι δοκιμασίες διεξάγονται στο θαλάσσιο περιβάλλον του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου, η χώρα μας, με ευθύνη του Ευάγγελου Βενιζέλου, διαθέτει μόνον ένα από τα 4 σύγχρονα υποβρύχια κλάσης "210"! Τι γίνεται αν εξ αυτού και μόνο του λόγου υποστούμε μια σοβαρή ήττα; ΠΟΣΟ σοβαρή μπορεί να είναι μια εθνική αμυντική στρατηγική, όταν από το υπουργείο άμυνας πέρασε ο Βενιζέλος, ο οποίος, όταν έφυγε, πήρε στο σπίτι του τα όποια σχέδια υπήρχαν, όπως ομολόγησε χαχανίζοντας; Τι κάνει ο ίδιος άνθρωπος ως ΥΠΕΞ για να δημιουργήσει τις διεθνείς πολιτικές συμμαχίες, ώστε να πιεστεί η Άγκυρα και να μην το τραβήξει στα άκρα; Πόσες φορές συνεδρίασαν και συνεργάστηκαν επί διακυβέρνησης Σαμαρά οι υπουργοί Άμυνας και Εξωτερικών; ΝΑ ΠΑΜΕ στην έρευνα και την τεχνολογία; Εμείς με εντολή της τρόικας διαλύσαμε την μονάδα των Αμυντικών Συστημάτων ενώ την ίδια στιγμή η αντίστοιχη κρατική εταιρεία της Τουρκίας έχει εξελιχθεί σε γίγαντα. Η τουρκική αμυντική βιομηχανία συνεργάζεται με διεθνείς κολοσσούς υψηλής τεχνολογίας από τις ΗΠΑ, Γερμανία, Κορέα, Ισραήλ καλύπτοντας όλο το φάσμα των σύγχρονων τελευταίας γενιάς εξοπλιστικών αναγκών της και μάλιστα πέρυσι ο τζίρος της έφτασε τα 9 δισ. δολάρια, με εξαγωγές που πλησιάζουν τα 2 δισ. δολάρια! ΝΑ ΘΙΞΟΥΜΕ την παράμετρο αξιοσύνη και κοινωνική συνοχή; Μήπως είναι καλύτερο να τα προσπεράσουμε όταν οι επιλογές στα ανώτερα επίπεδα της ιεραρχίας γίνονται με κομματικά κριτήρια και ο μέσος όρος αποστράτευσης των υψηλόβαθμων στελεχών έχει πέσει στα 51 (!) χρόνια καθώς οι από κάτω κομματικοί φίλοι διώχνουν εκατοντάδες ικανά στελέχη; Τα περί κοινωνικής συνοχής, με αμοιβές πείνας στους στρατιωτικούς, που γίνονται ήρωες μόνο όταν σκοτωθούν, και τους εφέδρους απελπισμένους άνεργους στην πλειονότητά τους, καλύτερα να τα παραλείψουμε. ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ: Είναι σε θέση η ελληνική κυβέρνηση να καλύψει τα όποια ελλείμματα ισχύος με διπλωματικούς τρόπους; Κανείς δεν είναι δυνατόν να διαπραγματευτεί με σεβαστούς όρους τα ελληνικά ζητήματα όταν απέναντί του βρίσκεται ένα φαύλος ικέτης σαν τον Βενιζέλο, που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η προσωπική του πολιτική επιβίωση. Όταν αυτός και ο Σαμαράς είναι απολύτως υποταγμένοι και εκβιάσιμοι από τα ευρωπαϊκά και αμερικανικά ιερατεία, είναι αδύνατον να υπερασπιστούν τα εθνικά συμφέροντα μιας χώρας που οι δανειστές της με την πολιτική των Μνημονίων την αφήνουν στρατιωτικά ανοχύρωτη, χωρίς καμιά εγγύηση προστασίας. ΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΟΥΜΕ με την τουρκική πολιτική. Οι ενέργειες της τουρκικής κυβέρνησης και οι δηλώσεις του προέδρου - σουλτάνου Ερντογάν δεν αφήνουν αμφιβολίες για το πόκερ που ετοιμάζεται εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, όπου το νέο σχέδιο Ανάν βρίσκει τον Ελληνισμό στο χειρότερο δυνατό σημείο του μετά τη μεταπολίτευση. Αν η Άγκυρα πιεστεί, όπως και πιέζεται, για περισσότερο χώρο και ελευθερίες στους Κούρδους, δεν υπάρχει αμφιβολία πως θα ζητήσει σοβαρά ανταλλάγματα. Ένα μέρος αφορά το Κυπριακό και τον νέο πλούτο των υδρογονανθράκων. Το άλλο μέρος αφορά τη συνδιαχείριση των κοιτασμάτων του Αιγαίου με ποικίλες πιέσεις, χωρίς κανείς να μπορεί να αποκλείσει και ζητήματα μειονοτήτων στη Θράκη. ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ; Θεωρητικά ναι. Όταν όμως η μία πλευρά είναι τόσο αδύνατη και άλλη, τούτη τη στιγμή, ισχυρή και επιθετική, τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί. Και μη διαφεύγει σε κανέναν ότι η Άγκυρα διαχρονικά και την κυβέρνηση Ανδρέα δοκίμασε με το "Χόρα" και την κυβέρνηση Σημίτη με τα Ίμια. Ποια εγγύηση υπάρχει ότι δεν θα δοκιμάσει και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Οι ασκήσεις στα γραφεία τέλειωσαν... dchristou52@gmail.com