Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

Πράσινη ανάπτυξη και κρίση.


Πράσινη ανάπτυξη, κλιματικές αλλαγές και διέξοδος από την κρίση
Του Γιάννη Τόλιου*
διδάκτορα οικονομικών επιστημών

Η νέα οικονομική κρίση, με το μεγάλο βάθος, διάρκεια και διεθνείς διαστάσεις, έχει φέρει στο επίκεντρο το θέμα της πολιτικής εξόδου σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο. Ταυτόχρονα η περιβαλλοντική κρίση και οι συντελούμενες κλιματικές αλλαγές περιπλέκουν τις διαδικασίες εξόδου, θέτοντας γενικότερα ζητήματα αναδιάρθωσης του μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης και διασφάλισης φερέγγυων όρων επιβίωσης του πλανήτη. Ιδιαίτερα απαγοητευτικά είναι τα αποτελέσματα των μέτρων της ΕΕ που εξάγγειλε πριν ένα χρόνο για την αντιμετώπιση της κρίσης. Οι απολύσεις, η άνοδος της ανεργίας, η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και η πτώση του βιοτικού επιπέδου της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών, συμπυκνώνουν τα αδιέξοδα των ευρωπαϊκών κοινωνιών μαζί και της ελληνικής. Ταυτόχρονα παραμένουν σε ισχύ τα βασικά δόγματα της νεοφιλελεύθερης ορθοδοξίας που αποτέλεσαν την κύρια αιτία της κρίσης. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν είναι παράδοξο που οι απόψεις περί «πράσινης οικονομίας» αποκτούν μια ιδιαίτερη αίγλη και αντιμετωπίζονται από ορισμένους ως «σανίδα σωτηρίας» για την διέξοδο από την οικονομική και την περιβαλλοντική κρίση.
Στην έννοια της «πράσινης οικονομίας» περιλαμβάνονται όλες εκείνες οι οικονομικές δραστηριότητες που υποκαθιστούν ορυκτά καύσιμα και κυρίως πετρέλαιο με «ανανεώσιμες πηγές ενέργειας» (αιολικά πάρκα, φωτοβολταϊκά, γεωθερμία, υδροηλεκτρικά, βιοαέριο, κά), καθώς και μέτρα «εξοικονόμησης ενέργειας» (βιοκλιματική δόμηση, υβριδικά αυτοκίνητα, καθαρά μέσα μαζικής μεταφοράς, νέες συσκευές, κά), παραγωγικές διαδικασίες που μειώνουν την αποβολή αερίων ρύπων (βιοκαλλιέργειες, καθαρές τεχνολογίες, ανακύκλωση απορριμμάτων, εναλλακτικός τουρισμός κά), η προστασία πολύτιμων φυσικών πόρων (δασών, νερού, πρώτων υλών), εξωραϊσμός δημόσιων αστικών χώρων (ενίσχυση πράσινου, αναπλάσεις), κά. Όλες οι παραπάνω δραστηριότητες προϋποθέτουν μέτρα και πολιτικές προώθησης «πράσινων επενδύσεων» (για παραγωγή «πράσινων προϊόντων», «πράσινων κτηρίων», «πράσινων έργων υποδομής», «πράσινων μεταφορών», «πράσινων υπηρεσιών» και κατ’ επέκταση «πράσινων θέσεων εργασίας»), που σηματοδοτούν τη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη» και συμβάλλουν στην ανάσχεση των κλιματικών αλλαγών.
Ωστόσο η «πράσινη οικονομία» ως ανερχόμενος οικονομικός τομέας, δεν μπορεί από μόνη της να λειτουργήσει ως ατμομηχανή εξόδου από την κρίση, δεδομένου ότι από το σύνολο της ανάπτυξης ένα μικρό ποσοστό, περίπου 3% αντιστοιχεί σ’ αυτήν. Επίσης τα κεφάλαια που ξόδεψαν οι κυβερνήσεις μεγάλων οικονομιών για την έξοδο από την κρίση, μικρό ποσοστό κατευθύνθηκε σε πράσινες επενδύσεις (μόλις 12% στις ΗΠΑ, 15% στη Γερμανία, 7% στη Βρετανία).

Από την άλλη δεν δικαιώνονται οι προσδοκίες για επίλυση του προβλήματος της ανεργίας. Κατά τον Επίτροπο Περιβάλλοντος ΕΕ κ.Στ.Δήμα, οι «πράσινες επενδύσεις» για ΑΠΕ και εξοικονόμηση ενέργειας στην ΕΕ, θα δημιουργήσουν ως το 2020 περίπου 2 εκατ. νέες θέσεις εργασίας. Παρ’ ότι ο αριθμός τους είναι σημαντικός, σε σχέση με τα 20 εκατομμύρια των ευρωπαίων ανέργων, αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και στην άλλη όχθη του ατλαντικού, όπου ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμπα μίλησε για 4 εκατ. νέες θέσεις εργασίας στην «πράσινη οικονομία» ως το 2020, τη στιγμή που ο σημερινός αριθμός ανέργων ξεπερνά τα 9 εκατ. Κατά συνέπεια το θέμα της ανεργίας και πλήρους απασχόλησης παραμένει άλυτο με τις καλύτερες προοπτικές ανάπτυξης της «πράσινης οικονομίας».
Η αναζήτηση πόρων για «πράσινες επενδύσεις», γίνεται κυρίως με την επιβολή «πράσινων φόρων», είτε στη λογική ο «ρυπαίνων πληρώνει», είτε στο όνομα κάλυψης του κόστους των κινήτρων «εξοικονόμησης ενέργειας», παραγωγής «καθαρών προϊόντων», κλπ. Ωστόσο η επιβολή προστίμων ή φόρων με βάση την αρχή ο «ρυπαίνων πληρώνει», δεν αποτελεί αποτελεσματικό μηχανισμό μείωσης των ρύπων, όταν τα πρόστιμα και οι φόροι προς επιχειρήσεις είναι κατά κανόνα μικρού ύψους σε σχέση με τα οφέλη από τη συνέχιση της ρύπανσης. Από την άλλη η χρησιμοποίηση «πράσινων φόρων» ως πρόσθετου μηχανισμού φορολογικής αφαίμαξης λαϊκών εισοδημάτων, χωρίς την αλλαγή του χαρακτήρα του φορολογικού συστήματος, διαιωνίζει την άδικη φορολογική μεταχείριση υπέρ των μεγάλων εισοδημάτων και των κερδών. Αρα τα όποια δημοσιονομικά μέτρα στήριξης της «πράσινης οικονομίας» δεν αποτελούν πάντα από περιβαλλοντική και κοινωνική άποψη ορθή επιλογή. Η φιλολογία εκπροσώπων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ «περί πράσινης ανάπτυξης» αξιοποιείται κυρίως για επικοινωνιακούς λόγους. Η δημοσιονομική πολιτική μπορεί να συμβάλλει θετικά όταν εξασφαλίζει πράγματι μείωση ρύπων, δικαιότερη κατανομή φορολογικών βαρών, αύξηση θέσεων εργασίας, κά.
Κατά συνέπεια η έξοδος από την κρίση, σε όφελος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος, χρειάζεται μια άλλη πολιτική στον αντίποδα των σημερινών κυρίαρχων πολιτικών. Μια πολιτική που θα έχει επίκεντρο τις κοινωνικές ανάγκες, την αλλαγή του παραγωγικού προτύπου, την ανάσχεση των κλιματικών αλλαγών και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Μιας πολιτικής που τα δημόσια αγαθά δεν θα αποτελούν εμπόρευμα και αντικείμενο κερδοσκοπίας, αλλά θα διασφαλίζεται η προσφορά τους σε όλους του πολίτες. Όπου οι αγορές δεν θα κυριαρχούν στην κοινωνία αλλά η κοινωνία πάνω στις αγορές. Όπου η αύξηση της παραγωγικότητας θα συνδυάζεται με πλήρη απασχόληση και μείωση του χρόνου εργασίας, με δικαιότερη κατανομή εισοδήματος και πλούτου, με δραστική μείωση των ανισοτήτων, εξάλειψη της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και ποικίλων κοινωνικών διακρίσεων, με δημοκρατική αποκέντρωση, ουσιαστική συμμετοχή εργαζόμενων στη λήψη αποφάσεων, με αναβάθμιση αντιπροσωπευτικών θεσμών κά. Μια πολιτική ισότιμης συνεργασία των λαών, ειρηνικής επίλυσης των διαφορών, μείωσης των στρατιωτικών δαπανών και ενεργή στήριξη των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών για αντιμετώπιση κρίσιμων κοινωνικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων. Δηλαδή μιλάμε για μια πολιτική υπέρβασης της κρίσης εμπνεόμενη από τις αξίες και τα οράματα του οικοσοσιαλισμού. Σε αυτό ακριβώς έγκειται η τεράστια προγραμματική διαφορά μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας, ενώ η αγωνιστική του παρέμβαση για την υπεράσπιση εργασιακών δικαιωμάτων και προώθησης των παραπάνω στόχων, τον κάνει αναντικατάστατη δύναμη για μια ελπιδοφόρα πορεία της ελληνικής κοινωνίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΟΛΙΟΣ*
Υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ περιφέρειας Αττικής
http://www.ytolios.gr/

* Γεννήθηκε στη Λαμπεία Ηλείας και είναι Δημότης Μεγάρων. Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών. Απόφοιτος Πανεπιστημίου Πειραιά, μεταπτυχιακές σπουδές Πανεπιστήμιο Λονδίνου και Πανεπιστήμιο «Λομονόσοφ» Μόσχας.
Συμμετέχει ενεργά στο αριστερό κίνημα από τη δεκαετία ’60 (Νυχτερινοί Μαθητές, κίνημα 15% για παιδεία, κά). Στέλεχος Λαμπράκηδων και αντιδικτατορικού κινήματος (ΠΑΜ, Αντι-ΕΦΕΕ). Για τη δράση του βασανίστηκε και φυλακίστηκε. Μεταπολιτευτικά στέλεχος ΚΚΕ και ΣΥΝ, σήμερα μέλος Ε.Γ. του Συνασπισμού.
Εργάστηκε ως ειδικός επιστήμονας στη Δ/ση Μελετών Αγροτικής Τράπεζας (ΑΤΕ), στο Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών-(ΚΜΕ) και μετακλητός υπάλληλος στην Ελληνική Βουλή.
Αντιπρόεδρος του ΔΣ της Πανελλήνιας Ένωσης Καταναλωτών ΒΙΟΖΩ, μέλος Συντονιστικής Επιτροπής «Παναττικού Δικτύου Κινημάτων Πόλης και Ενεργών Πολιτών», δικτύου «Ευρωπαίων Οικονομολόγων για Εναλλακτική Πολιτική στην Ευρώπη». Συγγραφέας άρθρων και μελετών σε οικονομικά και πολιτικά θέματα. Πρόσφατο βιβλίο «Περιβάλλον, Αγροτική Πολιτική και Παγκοσμιοποίηση» (2009). Μιλάει αγγλικά και ρωσικά. Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά.
Υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ περιφέρειας Αττικής
http://www.ytolios.gr/ , e-mail: tolios@syn.gr
Σχετικά
2. Πράσινη Ανάπτυξη Κιμων Χατζημπίρος.

6 σχόλια:

  1. Η συνεταιριστική οικονομία σαν διακριτό τμήμα μιας κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, τόσο στη σφαίρα του εμπορίου όσο και σε εκείνη της παραγωγής.

    Να κατοχυρωθεί πλήρως ο ανεξάρτητος και αυτόνομος ρόλος των συνεταιρισμών, ώστε να πάψουν να είναι θερμοκήπια πελατειακών σχέσεων και κομματικών εξαρτήσεων.
    Ανασύνταξη και ενίσχυση νέου τύπου σύγχρονων, ισχυρών, διαφανών, αποδοτικών και δημοκρατικών συλλογικών μορφών (συνεταιρισμοί, ομάδες παραγωγών), σε όλη την αλυσίδα παραγωγής, διακίνησης, μεταποίησης και εμπορίας αγροτικών προϊόντων
    Να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στον πρωτοβάθμιο συνεταιρισμό, ο οποίος πρέπει να ελέγχεται και να διοικείται άμεσα από τους συμμετέχοντες σε αυτόν.
    Η εκλογή διοικητικών συμβουλίων και αντιπροσώπων στις οργανώσεις ανώτερου βαθμού να γίνεται σε όλα τα επίπεδα με το σύστημα της απλής αναλογικής.
    Στο πλαίσιο των πρωτοβάθμιων συνεταιρισμών, εφόσον η συμμετοχή σε αυτούς αποτελεί ελεύθερη επιλογή, να καθίσταται υποχρεωτική η παράδοση της παραγωγής, με σκοπό την εμπορία ή την κατεργασία των προϊόντων.
    Να εξασφαλιστεί η καθετοποίηση της δραστηριότητάς τους και η αναγκαία στελέχωση με ικανό προσωπικό, με επιστημονικά και επαγγελματικά κριτήρια.
    Να εξασφαλιστούν οι αναγκαίες πιστώσεις με ευνοϊκούς όρους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εμείς λοιπόν λέμε ότι η λεγόμενη «πράσινη οικονομία» πρέπει να έχει κάποια κριτήρια με βάση τα οποία θα αξιολογούμε τις όποιες σχετικές προτάσεις.

    Τρία είναι τα βασικά κριτήρια:

    Πρώτο, το κριτήριο της οικονομίας. Θα είναι μια ιστορία όπου θα την προσεγγίσουμε με την λογική “business as usual”; Θα είναι η αγορά που θα επεκταθεί στις πιο ζωτικές μας ανάγκες και η φύση που θα μετατραπεί περισσότερο σε εμπόρευμα που θα διαχειρίζεται από τις αγορές;

    Για εμάς η αντίθεση δημόσιου – ιδιωτικού έχει κεντρικό χαρακτήρα και αποτελεί διακύβευμα της σημερινής συγκυρίας. Θέλουμε τα φυσικά αγαθά, ο συλλογικός μας πλούτος να μείνει εκτός αγοραίου πλαισίου. Θέλουμε να σταματήσει το ξεπούλημα και οι ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας γης, θέλουμε να παραμείνουν οι επιχειρήσεις και οι οργανισμοί που διαχειρίζονται φυσικούς πόρους (όπως το νερό όπως η ενέργεια), υπό δημόσιο έλεγχο.

    Και επειδή πριν από λίγο βρεθήκαμε στο Ποικίλο Όρος, και επειδή η Αττική είναι μια πολύπαθη γη με πολλές περιβαλλοντικές πληγές, θεωρούμε αδιανόητο να συζητάμε σήμερα, όταν έχει καεί τόσες και τόσες φορές η Αττική, για το αν η περιαστικοί ορεινοί όγκοι θα κατοχυρωθούν ως δημόσιοι δασικοί χώροι. Και να συζητάμε για τα συμβόλαια των σουλτάνων με τα οποία μονές και μητροπόλεις διεκδικούν τα 2/3 του Ποικίλου Όρους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεύτερο κριτήριο για την πράσινη οικονομία, το κριτήριο της δημοκρατίας. Εμείς αντιστεκόμαστε στα σχέδια ανάπτυξης που εκπονούνται σε βάρος της κοινωνίας από δήθεν τεχνοκράτες. Συνήθως αυτοί οι τεχνοκράτες δε, είναι και τεχνοκράτες που πολλές φορές κατέχουν και διευθυντικές θέσεις σε μεγάλες επιχειρήσεις. Είτε κατασκευαστικές, είτε ευρύτερης αναφοράς στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου. Σχέδια ανάπτυξης που εκπονούνται ερήμην των πολιτών, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη των τοπικών κοινωνιών, χωρίς να υπάρχει η διαβούλευση και συναπόφαση.

    Ένα τέτοιο σχέδιο είναι το ρυθμιστικό. Ένα σχέδιο που προέβλεψε μια γιγαντούπολη την Αθηναττική, που σε λίγα χρόνια λέει θα έχει την δυνατότητα να φιλοξενεί 8.000.000 κατοίκους και με πάνω από 350.000 στρέμματα να εντάσσονται στο σχέδιο πόλης. Άρα λοιπόν κριτήριο για εμάς, είναι το κριτήριο της δημοκρατίας στο σχεδιασμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τρίτο κριτήριο, η κοινωνική διάσταση. Διεκδικούμε μια πράσινη προσέγγιση της οικονομίας σε ένα κόκκινο τρόπο παραγωγής. Δηλαδή να κατευθυνθεί η ανάπτυξη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες, σε πολιτικές για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος, όμως μας ενδιαφέρουν πάρα πολύ οι όροι με τους οποίους θα παράγονται τα λεγόμενα πράσινα προϊόντα. Μας ενδιαφέρουν πάρα πολύ οι εργασιακές σχέσεις, μας ενδιαφέρουν πάρα πολύ τα εργασιακά δικαιώματα, το πλεόνασμα και η διανομή αν θέλετε του παραγόμενου πλεονάσματος.

    Θεωρούμε ότι είναι απαραίτητες και αναγκαίες προϋποθέσεις που θα διασφαλίζουν την ποιότητα των πράσινων θέσεων εργασίας και που θα ενσωματώνουν μηχανισμούς διάχυσης των ωφελειών τους στην κοινωνία.

    Για εμάς οικολογική πολιτική και περιβάλλον δεν είναι μόνο θεωρία και προτάσεις είναι και δράσεις είναι και σύγκρουση με τα μεγάλα συμφέροντα. Όλο το προηγούμενο διάστημα ήμασταν απελπιστικά μόνοι σε αυτές τις συγκρούσεις. Είχαμε παρέα μας μόνο τους ενεργούς πολίτες στις τοπικές κοινωνίες που διεκδικούν ποιότητα ζωής και έρχονται αντιμέτωποι με τις μπουλντόζες, έρχονται αντιμέτωποι με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα με αυτούς που μέσα σε μια νύχτα ξεριζώνουν δέντρα, μέσα σε μια νύχτα περιφράσσουν δημόσιους χώρους.

    Και σε αυτές τις μάχες και τις συγκρούσεις είχαμε και νίκες. Μια τέτοια νίκη είναι για εμάς η υπόθεση του Βοτανικού. Όπου ήμασταν μόνοι μας απέναντι σε όλους. Και είπαμε ότι δεν θα γίνει το εμπορικό κέντρο και θα γίνει το γήπεδο. Μας λέγανε αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα πάνε πακέτο. Χθες βγήκε η άδεια για το γήπεδο και το εμπορικό κέντρο δε θα γίνει και θα γίνει χώρος ανάσας, πρασίνου και αναψυχής μέσα στο κέντρο της Αθήνας που τόσο πολύ το έχουν ανάγκη οι κάτοικοι αυτής της πόλης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΙ;

    ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

    Τι έγιναν οι νικημένοι;
    Ποιος σκέφτηκε ποτέ γι΄ αυτούς,
    Ποιος μας σκέφτηκε; (Τίτος Πατρίκιος)

    Σε λίγο πέφτει η αυλαία. Η 13η εκλογική αναμέτρηση της Μεταπολίτευσης τελείωσε.,Θα σταματήσει η βαβούρα στις μεγάλες πλατείες. Θα αφαιρεθούν οι μεγάλες αφίσες. Θα γκρεμιστούν τα προεκλογικά περίπτερα. Τελειώνουν και αυτές οι εθνικές εκλογές. Η χώρα θα ξαναγυρίσει στους καθημερινούς ρυθμούς .Θα επανέλθει στην οικονομική κρίση, στην ακρίβεια, στην ανασφάλεια και την ανεργία. Θα παίξει και θα πει και ένα τραγούδι αφού η πορεία της καθορίζεται από τις οικονομικές δυσκολίες και τις επιταγές της Ε.Ε.
    Οι νικητές ,μεθυσμένοι από το κρασί της νίκης ,θα διαδηλώσουνε στους δρόμους. Θα πιστέψουνε ότι είναι οι μόνοι ικανοί να αλλάξουνε το πολιτικό και οικονομικό τοπίο της χώρας μας. Θα φορέσουνε τα κοστούμια που προβάρανε κρυφά τόσες ημέρες πριν. Θα ανοίξουν τα σπίτια τους στους φίλους και συνεργάτες όπου θα ρέουν σαμπάνιες .Θα μοιράσουν υποσχέσεις και κυρίως ακάλυπτες επιταγές. Τα τηλεοπτικά μας κανάλια μας θα γεμίσουνε άδεια λόγια.
    Οι ηττημένοι θα κρυφτούνε στις γωνίες. Για τυπικούς λόγους θα βγούνε στις οθόνες για να συγχαρούν τους άλλους .Μετά κλεισμένοι, μέσα στο σπίτι τους, θα μοιράζουνε καρπαζιές στους ανίκανους συνεργάτες. Θα βαρέσουν πολλές φορές το κεφάλι τους στο τοίχο. Θα κλάψουν ενώ θα ξανακοιταχτούν στον καθρέφτη και θα λογιστούν. Ποιός έφταιγε; Ποιος δεν ζύγισε καλά τις δημοσκοπήσεις; Πόσο εξωπραγματικές ήταν οι προσδοκίες τους; Για τι ο ίδιος δεν κατάλαβε ότι δεν είχε έρθει η στιγμή του; Πώς θα εξοφλήσει το δάνειο που πήρε για τα προεκλογικά έξοδα;
    Οι πραγματικοί νικημένοι είναι ο πολίτες. Ο κάθε έλληνας που τρέμει η καρδούλα του με το τι τον περιμένει αύριο. Ο μικρομεσαίος, προβληματικός και απογοητευμένος έλληνας θα κρεμάσει ,για πολλοστή φορά, τις ελπίδες του για ένα καλύτερο μέλλον και θα κάνει υπομονή. Ξέρει ότι μπορεί να μην βγάλουν αυτοδυναμία οι δύο φιλόδοξοι μονομάχοι η θέση του είναι προκαθορισμένη. Οι άλλοι είτε πράσινοι είτε μπλε ποτέ δεν είναι χαμένοι.. Φωνάξανε, μοιράσανε υποσχέσεις και υπουργεία, χάσανε η κέρδισαν αλλά σε τελική ανάλυση έχουνε προασφαλίσει μία ζεστή θεσούλα κάπου. Έχουνε σιγουρέψει κάτι κάτω από τον ήλιο. Κάποιο κομπόδεμα υπάρχει στα κρυφά ή στα ανοικτά. Κάποια θεσούλα σε υπουργείο ή σε μία επιτροπή .Μία ανώδυνη πορεία με σίγουρο εισόδημα. Ο συνειδητοποιημένος πολιτικά πολίτης ,με η χωρίς πολιτικές φιλοδοξίες ,θα έχει την ικανοποίηση ότι προσπάθησε να είναι μέτοχος ,στην τράπεζα που άνοιξε, αλλά έμεινε άνεργος. Ο αδιάφορος πολιτικά πολίτης έχει επίγνωση ότι η πολιτική αρένα δεν είναι γι αυτόν. Ξέρει ότι, από τότε που γεννήθηκε μέχρι που θα πεθάνει ,έχει μία προκαθορισμένη πορεία στην ελληνική κοινωνία. Αυτός θα πληρώσει την οικονομική κρίση Μία μόνιμη και άκρως απογοητευτική θέση του μ….τον περιμένει. Αυτός θα είναι που θα πληρώσει το μάρμαρο ή την νύφη. Η ζωή συνεχίζεται. Για αυτόν ισχύει το ανέκδοτο με την δύσκολη ζωή ,που μοιάζει με ένα αγγούρι. Δεν του μένει παρά να χαλαρώσει και να το απολαύσει ή να σφιχτεί και… να πονέσει.!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Απο τις προηγούμενες εκλογές έμαθα να μην χαίδεύω αυτιά και να μιλώ για πελάτες ψηφοφόρους. Εχω κάνει τόσες κουβέντες και παρατηρήσεις στον παντοδύναμο λαο΄και σήμερα που μπορώ να βγάλω πιά άνετα το συμπέρασμα. Η χρεοκοπία συνιστάται όχι μόνο στα ελλείμματά μας γενικώς, στο πολιτικό μας κριτήριο κάνουν και την ψήφο τους ακάλυπτη επιταγή ,την σταυρώνουν και την στέλνουν, τόσο μακριά από την τσέπη τους που δεν το ξέρουν. Η σκηνή είναι χαρακτηριστική στο περίπτερο, χτυπά το κινητό έχει πάρει ο 20χρονος αθλητική εφημερίδα μιλάει , ΅μόλις ψήφισα εκείνη που μούπες την γκόμενα από το ΠΑΣΟΚ΅΅, φωστήρες μου υποκλίνομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε αυτό το μικρό τόπο μπορείτε ευκολα να ξεχωρίσετε τους εθνικούς νταβατζήδες από τους εθνικούς μπεταντζήδες;;