Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008

Αβάδιστα Στρατιωτικά




ΑΒΑΔΙΣΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ

Το φυσικό νήμα αργά ή γρήγορα κόβεται με οδυνηρή την απώλεια για τους οικείους, το νήμα του ονείρου στο δικαίωμα μιάς ζωής όταν κόβεται στα 17 είναι άσβηστο σημάδι μνήμης και πάθους.
Τα εγκαίνια με την άκοπη κορδέλα έγιναν αρχή καλοκαιριού του 1977 στο ισόγειο κτιρίου μαρμαρωμένου, σε μια αχανή αίθουσα για τα εφηβικά του μάτια μεγάλου στρατιωτικού νοσοκομείου των Αθηνών. «Ανωτάτη Στρατιωτική Υγιεινομική Επιτροπή» έγγραφε η στιβαρή τεμπέλα από έξω. Το νεανικό πάθος ήδη είχε κάνει τις συστάσεις του από τα προεόρτια «τεστ ευφυίας» και τα «γυμναστικά αγωνίσματα» με πορεία επιτυχώς. Οι παρέες είχαν σχηματισθεί στο απίκο και διασκέδαζαν την απειρία τους και την γύμνια της αμηχανίας τους . Σήμερα η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη σκάνε από υγεία, έτσι νοιώθουν έτσι νομίζουν.
Γιατί τους θέλουνε γυμνούς;; Στη σειρά ανά δεκάδα και οι πέντε εξεταστές σε ψηλά έδρανα. Ιατρική εξουσία αφ΄ υψηλού, αλλά διάγνωση μόνο επισκοπικά και εκ του μακρόθεν; Ακρόαση, επίκρουση, ψηλάφηση περιττές διαδικασίες. «Θα στέκεστε όρθιοι ένας ένας μέσα στο κύκλο από κιμωλία» τους ενημέρωναν οι ορντινάντσες με τα χακί. «Οταν θα ακούτε το όνομά σας» Που θα βάλουν τα ρούχα τους που θα τα μαζέψουν μετά.
----Το κόλπο είναι για να πάρουν μάτι τα θηλυκά που είναι αμέσως μετά από εμάς μας καθησύχασε ο εξυπνάκιας της παρέας. Τις υποψήφιες στρατιωτίνες νοσοκόμες!
Το όνειρο της δωρεάν εκπαιδευτικής ανέλιξης στην αγαπημένη του επιστήμη είχε ένα όνομα
. Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων στη Θεσσαλονίκη. Έλυνε αυτόματα όλα τα οικονομικά κωλύματα της οικογενείας. Φαί, στέγη, σπουδές, μισθός όλα λυμένα, σε ένα περιβάλλον που νόμιζε ότι τόξερε. Γιατί είχε μεγαλώσει δίπλα σε στρατόπεδο, είχε δεί σαν παιδικό παιγνίδι όλες τις ασκήσεις, επίθεση, αναχαίτιση, εκκένωση όρχου, πορεία Ρέο ανά στοίχο, σύλληψη αιχμαλώτου. Είχε φάει κουραμάνα παρέα με τα φαντάρια κολλημένος ώρες στο αγκαθωτό συρματόπλεγμα. Ηταν τόσο φιλικοί και μεγάλοι. Ηταν και στο όνειρο η Κατερίνα η μακρυμαλλούσα κόρη υποστρατήγου με το χλωμό υπαινικτικό χαμόγελο, του τόχε πει ήταν το γλυκό της αγόρι, έπρεπε να πετύχει. Ιατρική θεραπεία σημαίνει ευθύνη στον ίδιο και στην κοινωνία απέναντι ,θα απόδιωχνε των ευθυνών του, είχε πολλά να δώσει ας έπαιρνε την χαρά της επιτυχίας. Οι ευκαιρίες είναι πόρτες που ανοίγουν........
Μίλησε ο μεσαίος από τους πέντε που έκανε χρέη προέδρου, αφού άφησε κάτω ένα μάτσο φάκελο:
----Πεχλιβάνης κόβεσαι , γράψε δυσμορφία γενικώς.
Στέγνωσε το σάλιο στο στόμα, η φωνή βγήκε αλλόκοτα, «μα η λεύκη στα δάκτυλα δεν είναι στο Προεδρικό Διάταγμα.» Ένας άκρη αριστερά έσφιξε το τσιμπούκι του στο χείλι, τους έκοβε στα μάτια και δεν καταλάβαινε, ήταν γυμνός μέσα σε ένα κύκλο από κιμωλία.....
------«Κύριοι θέλετε να με πείσετε ότι είμαι κουασιμόδος; Πάτε να φκιάξετε Αρεία φυλή» ψέλλισε ξεχνώντας ότι ήταν ξανθός γαλανομάτης
-----«Δεν θα μπορείτε να επιβάλλεστε στους φαντάρους με κουσούρια ως αξιωματικός» εδέησε στο παράλογο να αποφανθεί, ο άκρη αριστερά με το τσιμπούκι. Συγχρόνως οι πλέον χεροδύναμοι από τις ορντινάντσες τον κουβαλούσαν σηκωτό έξω, για να ντυθεί
Οργή και σκοτοδίνη, είναι γιατροί τούτοι;; όχι δεν θα γινόταν ποτέ σαν κι αυτούς. Ο γιος του αξιωματικού Παπαχρόνη με το σμηγματορροϊκό δέρμα και μονόρχις πέρασε αθόρυβα πριν από αυτόν παρότι τον σπρώχνανε στα γυμναστικά αθλήματα, ήταν παχουλό παλικάρι.. Ολοι οι συνάδελφοι υποψήφιοι τον περιτριγύρισαν, είχαν εντυπωσιασθεί που σε αυτό το περιβάλλον τόλμησε να αντιμιλήσει. Όλα γίνανε με κινηματογραφική ταχύτητα οι υποψήφιες κοπέλες νοσοκόμες ήταν μετά από την βαρβατίλα τους δεν υπήρχε καιρός για λόγια και για χάσιμο. Τσάμπα τα όνειρα για δωρεάν σπουδές από την μαμά πατρίδα, είχε μιά ακόμα ευκαιρία τις Πανελλήνιες σε ενάμισι μήνα πριν φύγει με μπάρκο από αυτό το τόπο. Δεν ήταν δα ο Πεχλιβάνης ποτέ για την βρεφοδόχο. Πόσο εύκολα μπορεί ένας έφηβος να εγκλωβιστεί σε χίμαιρες και άγνωστα μετερίζια. Επτά χρόνια μετά μέσα στην ασφάλεια της Νέας Χαλκηδόνας, φίλοι του άνοιξαν τα μάτια δείχνοντάς του τον προσωπικό του φάκελο, αντίγραφο και του φακέλου που κρατούσε ο πρόεδρος εκείνης της επιτροπής. «Συγγενής
επικίνδυνου συμμορίτου» και ανέφερε το όνομα μπατζανάκη του πατέρα του, που διέπρεψε και ως εκλεγμένος γενικός γραμματέας του σωματείου Μαγείρων Ελλάδος. Η επάρατος δεξιά είχε κάνει και σε αυτή την περίπτωση το μαγεριό της. Πέντε επίατροι και βάλε γαλόνια είχαν κόψει μια στρατιωτική ιατρική καριέρα στο παράλογο, γλίτωσε και τις μεταθέσεις.
Ισοφάρισε κάποτε ο καθηγητής χειρουργικής Λαζαρίδης στο ΑΧΕΠΑ όταν μας ξομολογήθηκε από αμφιθεάτρου ότι τα δίσεκτα χρόνια του εμφυλίου είχε σώσει 12 διαδοχικά προς εκτέλεση ανυπεράσπιστους με την πρωτοεμφανιζόμενη τότε υστερόβουλη διάγνωση της νόσου του Crohn
[1] ξεχνώντας να αναφερθεί στην καλή της πρόγνωση και παρουσιάζοντας την στους δήμιους σαν κακοήθεια. Μια διάγνωση καλοήθεια ζωής, δώρο ζωής από ιατρικά χέρια. Ελπίζει ο Πεχλιβάνης ότι κάποιες ανοιχτές πληγές κάποτε στο πέρασμα του χρόνου, μπορεί και να κλείσουν.

ΔΙΟΝΥΣΟΣ

25-11-06
[1] Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, με διάρροιες και κοιλόπονο

15 σχόλια:

  1. Συγκλονιστικό! (Και το γεγονός και το κείμενό σας).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δεν ξερω τι να πω.

    βουρ στ αγαπημενα μου.

    καλως σε βρηκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. δεν ξέρω από αλήθειες, και δε με πολυνοιάζουν. έστω κι αν είχαν βάλει το χωροφύλακα πατέρα μου να μάθει, αν γίνεται, γιατί η κοπελίτσα που σκιζόταν στις εισαγωγικές της εποχής, δεν περνούσε ποτέ στο πανεπιστήμιο. ε, το 'μαθε ο μπαμπάς μου, και το είπε, και στο σπίτι πλάκωσε μαύρη μαυρίλα: ήτο κομμουνίστρια, η κοπελίτσα η καημένη... μην το πείτε πουθενά, κι όμως, είναι τόσο καλό παιδί, τι να πεις! κλπ κλπ. ο φάκελλος. η αδικία.

    δε με νοιάζει. την πικρία που αναφέρει το κείμενο, τη βρίσκουμε σε πολλές λογοτεχνίες που αναφέρονται σε κοινωνίες με παρόμοια προβλήματα. π.χ. το μέγαρο γιουκουμπιάν, εκδόσεις πόλις. κλπ κλπ.
    η γραφή με κράτησε ζωντανή: αδρή γραφή, λιτή, εύστροφη, αρμονικά λακωνική.
    και το τέλος, πλήρες χάπι έντ, όχι στη ζωή, μα και πέραν αυτής. στην αγαθότητα της υπέρβασης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Να κόβης αναξιοκρατικά και μεροληπτικά το μέλλον και το όνειρο ενός νέου είναι το ΦΡΙΚΤΟ ΘΕΜΑ που επιμελείται η παραμυθένια αυτή αλήθεια. Μιλάω για εποχή 1977 και σίγουρα έχουν αλλάξει πράγματα από τότε. Το φασιστικό της διάκρισης έχεις το εσωτερικό του τίμημα για κάθε άνθρωπο. Ο αριστερά με το τσιμπούκι, ό "συζητήσιμος" από τους τότε 5 έφτασε επί ΠΑΣΟΚ αρχηγός υγειονομικού και κατά μία διαβολική σύμπτωση είδα το κηδειόσημό του στην εφημερίδα δύο ημέρες αφού τέλειωσα τούτη τη γραφή! Εγώ τον είχα συγχωρέσει προ πολλού, άλλωστε το σκηνικό εκείνο καλό έκανε τελικά στη καρριέρα μου, με πείσμωσε...
    Βλέπουμε σήμερα οι φορείς εξουσίας πως φέρονται στους νέους, τους δίνουμε τα φτερά που δικαιούνται ;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πάντα μου την έδειναν στα νεύρα οι παντώς είδους αυθεντίες που από το βάθρο της απόλυτης εμπάθειας και γνώσης του εκάστοτε θέματος(η οποία είναι παντα σχετική και περιορισμένη)σου τσακίζουν τα φτερά και τα όνειρα.Εσύ στάθηκες τυχερός γιατί είχες το σθένος,πολλοί άλλοι διστυχώς δεν τα καταφέρνουν.
    Πολύ όμορφη αφήγηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κύματα αηδίας με έχουν κατακλύσει...
    Και τι σύμπτωση, είδες που μου έκανες σχόλιο για τη διακοπή της περιόδου???
    Τελικά ήταν γυναικολογικό το πρόβλημα αλλά μία από τις πιθανότητες στην αρχή που δεν ξέραμε ήταν να δείξει νόσο Krown...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Μαραμένα σύκα
    Στις αυθεντίες εγώ να δείς κώλυμα, έσκιζε ο καθηγητής μου σπληνική αρτηρία και του σιγοσφύριζα διορθώνοντας το "γεννήθηκες για την καταστροφή". Ισως επειδή είχα δεί τα πάνω κάτω (ακου έμπλευση και ο στρατός πτυχίο Δυσμορφίας) από τότε.Τα κατα καιρούς κορίτσια μου τους διεύψευσαν πανηγυρικά. Τότε όμως την είχαν κάνει την κουτσουκέλα τους,διάκριση μεγάλη. Πόσο εύκολα είναι στη ζωή να βρεθείς πότε στο έδρανο πότε στο Μπρεχτικό δανεισμένο κύκλο από κιμωλία ε;
    @ πατσιουρί
    αχ τα καθημερινά άγη,σκέψου τη γυναίκα σαν το πολυπλοκότερο εποικοδόμημα της πλάσης και αυτό χάριν στις πηγές ορμονών που τη διαφεντεύουν. Είμαι σίγουρος όμως ότι ο τελευταίος άνθρωπος στο πλανήτη θα είναι γυναίκα.!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ήταν η εποχή των σταγονιδίων ακόμα.
    Ευτυχώς τώρα δεν υπάρχουν αυτά τα φασιστονούμερα.
    Ελπίζω να έχει αλλάξει πιά και το ξεβράκωτο σύστημα της ξεφτίλας.
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. To 1977 απαλλάχτηκα με τον προαναφερόμενο τρόπο ως διπλωματούχος άσχημος. Το 1984 υπηρέτησα κανονικά την πατρίδα 20 μήνες θητεία και το 1995 ξαναχρειάστηκε να περάσω πάλι ΑΥΕ για απαλλαγή από τις εφεδρίες ως χρονίως πάσχων επισήμως πιά με τα γυναικόπαιδα. Ελα όμως που κάθε χρόνο από το 1996 έως το 2006 με είχαν να παρουσιάζομαι στη περιφέρεια Αττικής αρχικά μετά στη Λάρισα και μετά Φίλυρο και Κιλκίς. Ανησύχησα για τη γραφειοκρατία τους ζήτησα εγγράφως 3-4 φορές το λόγο και βρέθηκε πρόπερσυ ένας ταγματάρχης από το Κιλκίς να μου ζητήσει εγγράφως συγνώμη, αν αυτό δεν είναι πρόοδος δεν μπορώ να πώ, τον πήρα τηλέφωνο και του έδωσα προσωπικά συγχαρητήρια. Είχαν αρχίσει τα κορίτσια του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου της γειτονιά μου να με βλέπουν σαν τζόβενο υπό επιστράτευση, τους έλεγα που με ρωτούσαν ότι είμαι σε ειδική κατηγορία και καλούν τη κλάση μου, τι να πω.....Αν μιλατε στους στρατιωτικούς με αριθμό πρωτοκόλλου κορίτσια έχετε ελπίδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Συγκινητικό Δυνατό Γρήγορο

    μπράβο Διόνυσε ωραίο.


    υγ. ασυνήθιστο αυτό το είδος ποστ για σένα ή κάνω λάθος;


    καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ψουξ ευχαριστώ όσο για το υγ. tag Literature θα βρείς γύρω στα 30 του είδους, και τα καλύτερα έπονται, αν ζήσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Με χτυπήσατε εκεί που πονώ, καθότι με τους στρατοχαρούμενους δεν τα πάω καθόλου καλά. Και με συγκινήσατε πολύ. Πάρα πολύ! Να 'στε καλά και καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κοπτοραπτου μου μια και σε ...αρέσει η στολή :) σουχω και ένα μοντελάκι κατευθείαν από τον Πελοποννησιακό πόλεμο να δείςΕγώ δεν ήμουν σαν τον Υπέρβολο ,πως διαπλέκονται οι εποχές και οι αντιλήψεις μια και είναι εμπνευσμένο από "ανθρώπους" της μετεμφυλιοπολεμικής μας πραγματικότητας (εχει και σχετικό διαγωνισμό στα σχόλιa.
    Φιλιά και απεργία.
    Να καταργηθεί η βουλευτική ασφάλιση και στο κουμπαρά αποθεματικό του 2018 να μπουν τα 20% των υπερκερδών των τραπεζών.!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Οὐδέποτε ὠρέχθην τοῖς πολλοῖς ἀρέσκειν.
    ἃ μὲν γὰρ ἐκείνοις ἤρεσκεν, οὐκ ἔμαθον·
    ἃ δ' ᾔδειν ἐγώ, μακρὰν ἦν τῆς ἐκείνων αἰσθήσεως.

    «Ποτέ δεν επιθύμησα να γίνω αρεστός στους πολλούς.
    Αφ' ενός, δεν κάθησα να μάθω τι αρέσει στους πολλούς·
    κι αφ' ετέρου, τα όσα ήξερα εγώ βρίσκονταν μακριά από τη δική τους αντίληψη.»

    Επίκουρος (341 π.Χ. - 270 π.Χ.)

    «Αν οι θεοί εισάκουγαν τις προσευχές των ανθρώπων, όλοι οι άνθρωποι
    σύντομα θα αφανίζονταν· γιατί πάντοτε εύχονται το κακό ο ένας του άλλου.»


    Επίκουρος (341 π.Χ. - 270 π.Χ.)


    «Δεν το θεωρώ απαραίτητο να πιστεύω ότι ο ίδιος Θεός που μας έχει δώσει αισθήσεις,
    λογικό και ευφυΐα επιθύμησε να παραιτηθούμε από τη χρήση τους, δίνοντάς μας με κάποια
    άλλα μέσα τις πληροφορίες που θα μπορούσαμε να αποκομίσουμε μέσω αυτών.»


    Γαλιλαίος Γαλιλέι (1564 ~ 1642)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αγαπητή ανώνυμος
    Μας υπενθυμίζετε σωτήρια λόγια σοφών για τις σχέσεις των ανθρώπων.
    Απαραίτητη προυπόθεση όπως έλεγε ο Αίσωπος."Οία κεφαλή.Εγκεφάλου ουκ έχει!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε αυτό το μικρό τόπο μπορείτε ευκολα να ξεχωρίσετε τους εθνικούς νταβατζήδες από τους εθνικούς μπεταντζήδες;;