ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ;Το Ελληνικό Φεστιβάλ, ανακοίνωσε αυτές τις μέρες
το πρόγραμμά της τρίτης χρονιάς του. Χωρίς να
κάνει ουδέποτε τον απολογισμό του, έστω και
με δυό λέξεις, για τα πεπραγμένα των πρώτων δύο ετών.
Για να δούμε κι εμείς, τέλος πάντων τι έγινε και
τι δεν έγινε. Θετικά, αρνητικά, κέρδη και ζημιές.
Σιωπώντας προκλητικά στις πολυσήμαντες παρατηρήσεις
και προτάσεις κορυφαίων ανθρώπων των Γραμμάτων και
των Τεχνών, που υπηρέτησαν με πάθος, χρόνια τώρα,
την ουσία του Ελληνικού Φεστιβάλ και πονάνε, σήμερα,
για την απαξίωση των Μεγάλων Ελλήνων Δημιουργών.
Ξαναθυμίζουμε λοιπόν όλα όσα γράψαμε πέρυσι.
Με το ολοκληρωμένο κείμενο που ακολουθεί, ( και με
επίσημα στοιχεία από άρθρα του κ. Κ. Γεωργουσόπουλου,
και κριτικές, μελέτες και βιβλία πολλών σημαντικών
ανθρώπων των Ελληνικών Γραμμάτων και Τεχνών..)
απαντάμε σε μερικούς αρμόδιους και αναρμόδιους
που «θεοποιούν» κάθε ξενόφερτη και «αγνοούν»
κάθε ελληνική δημιουργία.
Όλοι εμείς που, δυό χρόνια τώρα, υπενθυμίζουμε όλες
αυτές τις τεκμηριωμένες θέσεις, χωρίς ποτέ να αρνηθούμε
τις, μεγάλες, ξένες δημιουργίες.
Όμως οι γνωστοί παντοδύναμοι, αρμόδιοι και αναρμόδιοι,
κύκλοι τις αγνοούν και ουδέποτε τις δημοσιεύουν.
Περιορίζονται να τις σχολιάζουν ειρωνικά και να μας
αποκαλούν παλιομοδίτες, ξενόφοβους και σωβινιστές.
Aπό το 2001,μάλιστα, προσφέρουμε, συνεχώς, το Θέατρο ΑΛΦΑ,στο Υπουργείο Πολιτισμού, με μοναδικό όρο να παίζονται, με μακροχρόνιο σχεδιασμό, όλα τα καταξιωμένα, ελληνικά
έργα-σταθμοί,για να τα γνωρίζουν και οι νεώτερες γενιές.
Ουδεμία ανταπόκριση…
‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’
Στέφανος Ληναίος – 8.3.08 – stefan28@otenet.gr
ΕΛΛΑΔΑ = ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ
Θυμίζουμε λοιπόν:
1.--Τη «Θάλασσα» του Σκαλκώτα, τον «Οιδίποδα» του Θόδωρου Αντωνίου,
τις «Πύρινες γλώσσες» του Γιάννη Χρήστου, τα «Πυθοπρακτά» του Ιάνη Ξενάκη.
Την Εβδομάδα Ελληνικής Μουσικής όπου ακούγαμε Στ. Βασιλειάδη, Γιάννη Παπαϊωάννου, Γιάννη Κωνσταντινίδη, Απέργη, Γαζουλέα, Κουρουπό, Σισιλιάνο,
Δραγατάκη, Αδάμη.
2.- Το σπουδαίο ποιητικό μας θέατρο, το παραγκωνισμένο από τους εμπορικούς
θιάσους, είδε μέρες λαμπρές στο κατάμεστο Ηρώδειο. Σπουδαίοι σκηνοθέτες μας
(Σολομός, Ντουφεξής, Μουζενίδης, Ευαγγελάτος, Κουν) τίμησαν με τη σύμπραξη
μεγάλων ηθοποιών τον λόγο του Καζαντζάκη, του Πρεβελάκη, του Ρώτα, του
Σικελιανού.
Φέτος γιορτάζονται τα πενήντα χρόνια από τον θάνατο του Μεγάλου Κρητικού
και δεν σκέφτηκε κανείς να χορηγήσει μια παράσταση από τα άπαιχτα έργα
του. Στο Φεστιβάλ Αθηνών παλιότερα ο Σολομός, ανέβασε τα «Σόδομα και Γόμορρα »,ο Μουζενίδης με τον Κατράκη τον « Χριστόφορο Κολόμβο » , ο Ευαγγελάτος την όπερα του Καλομοίρη πάνω στον «Κωνσταντίνο Παλαιολόγο»
του και ο Σολομός πάλι την αριστουργηματική «Μέλισσα».
Ο Σολομός επίσης ανέβασε τον «Λάζαρο» του Πρεβελάκη και το Εθνικό τη «Σίβυλλα» του Σικελιανού.
3.- Πλήρης άγνοια ότι φέτος κλείνουν ογδόντα χρόνια από τις μυθικές Δελφικές Γιορτές των Σικελιανών..
Αγνοούν τον Κωνσταντίνο Ψάχο, το μεγαλοφυή μουσικολόγο και συνθέτη των
Εορτών. Η παρτιτούρα του υπάρχει και θα ήταν πρώτης τάξεως μοντερνική
άποψη, τώρα που το «έθνικ» ιδίωμα μάς κατακυριεύει, να ακούγαμε τη
μελοποίηση του «Προμηθέα» και των «Ικέτιδων» από τη χορωδία του Λυκούργου
Αγγελόπουλου.
4.- Προτιμήσαμε, δυστυχώς, ένα αφιέρωμα των ρεμπέτικων της μαστούρας
Και ξεχάσαμε να χαρίσουμε ένα βράδυ στη μνήμη της μεγάλης Κούλας Πράτσικα,
κορυφαίας στον χορό του «Προμηθέα» στους Δελφούς του 1927, δασκάλας όλων
των Ελληνίδων χορογράφων από τη Λουκία στη Ζουζού Νικολούδη και από τη
Ραλλού Μάνου στην Ντόρα Τσάτσου και από τη Μαρία Χορς στη Σοφία Σπυράτου
κ.τ.λ.
5.-Αγνοούμε το ποιητικό θέατρο του Σικελιανού, Καζαντζάκη, Πρεβελάκη,
Ρώτα, Μάτσα, Τερζάκη, Θεοτοκά. Ένα μεγάλο θέατρο που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το ποιητικό δράμα του ευρωπαϊκού εικοστού αιώνα, Λόρκα, Τ.Σ. Έλιοτ, Αρτσιμπάλ Μακ Λης, Κλωντέλ κ.α.-
6.—θυμίζουμε του Συνθέτες μας, που έχουν μελοποιήσει Ελληνική Ποίηση:
Δημήτρη Μητρόπουλο, Αντίοχο Ευαγγελάτο, Μενέλαο Παλλάντιο, Κωνσταντίνο Κυδωνιάτη, Δραγατάκη, Ριάδη, Καλομοίρη, Ξενάκη, Χρήστου, Βασιλειάδη, Παπαϊωάννου, συμφωνικό Θεοδωράκη.Αγνοούν τους Έλληνες συνθέτες έντεχνης μουσικής που έχουν μελοποιήσει
τον Σολωμό, τον Κάλβο τον Καβάφη, τον ποιητή που έχει επισκιάσειμεγάλους ξένους ποιητές, σε όλο τον κόσμο.
7.-Θυμίζουμε τον Ελληνικό Χορό: Στελλάτου, Παπαδαμάκη, Λύρα, Μελετοπούλου ,
Σπυράτου, Σταματοπούλου. Πώς θα μάθει η νέα γενιά των φανατικών για χορό ποια ήταν η Ραλλού Μάνου, το «Καταραμένο φίδι» και η «Ερημιά» του
Χατζιδάκι και η μεγάλη Ζουζού Νικολούδη;;
Τι σημαίνει Ελληνικό Φεστιβάλ;;;;
Το εφετεινό Ελληνικό Φεστιβάλ,2007, μας τέλειωσε.
Θα περιμένουμε τον απολογισμό των αρμοδίων.
Εκτός κι αν δεν τον κάνουν, όπως δεν τον έκαναν και πέρυσι.
Ας ελπίσουμε ότι κάποιοι ανεξάρτητοι κριτικοί-δημοσιογράφοι
θα κάνουν το δικό τους, αντικειμενικό, απολογισμό της δράσης του.
Και όχι μόνο οι φίλοι του και οι “ συγγενείς ” του ...
Όπως ένας…φαν-φίλος του,δημοσιογράφος,γράφει,σήμερα,2.8.07,στα ΝΕΑ:
Πολύ μου άρεσε. Να πηγαίνω στο Ηρώδειο για την παράσταση της Σιλβί Γκιλέμ και του Άκραμ Καν και να βλέπω στις κερκίδες την Αριάν Μνουσκίν. Να τηλεφωνιέμαι με φίλη μου και να μου λέει ότι βλέπει
την παράσταση της Μνουσκίν και πλάι της κάθονται η Σιλβί Γκιλέμ κι ο Άκραμ Καν. Να ΄μαι στο Ηρώδειο για το γκαλά- αφιέρωμα στην Κάλλας και
να βλέπω την Ιζαμπέλ Ιπέρ να κάθεται στην πρώτη σειρά με τα παιδιά της και ν΄ανεβαίνει τρέχοντας τις σκάλες για να δει τη θέα από ψηλά...
Χάρη στο ανεκτίμητο Ελληνικό Φεστιβάλ που μόλις έληξε και στον Γιώργο Λούκο σα να υπάρχουμε κι εμείς ισότιμα πλάι στο ευρωπαϊκό πολιτιστικό γίγνεσθαι απαλλαγμένοι- όσοι μπορούμε...- απ΄ τον θλιβερό
βλαχοεπαρχιωτοελληνοκεντρισμό μας.
Αφήστε τη ζύμωση που γίνεται...
Και εδώ μπαίνει ένα ΜΕΓΑΛΟ ερωτηματικό.
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ;
1) Η κοσμική κίνηση όλου του καλού κόσμου στις κερκίδες του Ηρωδείου;
2) Το, σχεδόν, αποτυχημένο, ελληνοξενόφερτο πρόγραμμα,
ή μήπως
3) ΣΠΟΥΔΑΙΟ Ελληνικό πρόγραμμα για να το δούν οι ξένοι επισκέπτες
και ΣΠΟΥΔΑΙΟ Ξένο πρόγραμμα για να το δούμε κι εμείς οι Έλληνες και να απαλλαγούμε από το…βλαχοξενοφερτοψώνιο μας;!!!
Στέφανος Ληναίος 2-8-2007
Ουδείς μωρότερος των "ιατρών" αγαπητέ Ευστάθιε όταν θέλουν να μεταρυθμίσουν ,ότι δεν μπόρεσαν να ρυθμίσουν και όταν εξαγγέλουν σαν ΠΙΣ απεργίες κρυφά και στο διαδίκτυο, μην σηκωθεί καμιά καρέκλα και τους μπεί στο πισινό.......
Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my site, it is about the CresceNet, I hope you enjoy. The address is http://www.provedorcrescenet.com . A hug.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο Φεστιβάλ και φέτος με προυπολογισμό ανάλογο με αυτόν των δύο προηγούμενων ετών (9,5-10 εκατ. ευρώ, τα 5 από τον τακτικό προϋπολογισμό και τα υπόλοιπα απ' τα καζίνα) διαχέει, από την 1η Ιουνίου μέχρι τις 23 Αυγούστου, 81 παραγωγές σε 10 χώρους (Ηρώδειο, Επίδαυρο, Μικρή Επίδαυρο, τις δύο σκηνές της Πειραιώς 260, τις δύο στο «Σχολείον», Τεχνόπολη, Μέγαρο Μουσικής και Μουσείο Μπενάκη), φέρνοντας μερικές από τις διεθνώς πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις και ταυτόχρονα ενισχύοντας τις ελληνικές καλλιτεχνικές δυνάμεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεύτερον γιατί το γεγονός ότι το Φεστιβάλ τείνει χείρα φιλίας σε μερικούς από τους «παραπονούμενους» (από τον Σπύρο Ευαγγελάτο μέχρι τον ΘΟΚ και το Λύκειο Ελληνίδων) σημαίνει και για τον υπουργό λιγότερη γκρίνια.
Στην Επίδαυρο π.χ., βασικό πεδίο διαφωνιών, το φετινό πρόγραμμα τηρεί με το χάρακα τις ισορροπίες. Θα δούμε την επανάληψη της παραγωγής «Ευτυχισμένες μέρες» του Μπέκετ (αφού μια από τις 2 περσινές παραστάσεις είχε αναβληθεί λόγω των πυρκαγιών), τη χορογραφημένη από την Πίνα Μπάους όπερα «Ορφέας και Ευρυδίκη» του Γκλουκ και την επιδαυρική πρωτιά της Αντζελας Μπρούσκου. Οι υπόλοιπες ημερομηνίες θα συμπληρωθούν όμως «παραδοσιακά» με τις δύο παραγωγές του Εθνικού, το ΚΘΒΕ, το Αμφι-Θέατρο και το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.
Πεδίο παραπόνων ήταν και η «υποβαθμισμένη», κατά κάποιους, κλασική μουσική. Φέτος το Φεστιβάλ απαντά με ονόματα όπως αυτά των Ρ. Μούτι, Κ. Εσενμπαχ, Ρ. Φλέμινγκ, Κ. Ρουσέ, ορχήστρες όπως αυτή των Παρισίων, του Μουσικού Φλωρεντινού Μαΐου ή της Οπερας της Λιόν και παραγωγές όπως ένα αφιέρωμα στον Μπάρτοκ από 4 διαφορετικά κουαρτέτα ή «Μπορίς Γκουντούνοφ» από τα Μπολσόι σε σκηνοθεσία Σοκούροφ κ.ά.
Ενας ακόμα τομέας παραπόνων ήταν η... ποσόστωση Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών. Φέτος η ελληνική παρουσία υποστηρίζεται με κάθε τρόπο. Είτε καλώντας ξένους σκηνοθέτες (Τσ. Γκραουζίνις, Μ. Λάνγκχοφ, Αν. Βασίλιεφ, Ρ. Τζετ) να σκηνοθετήσουν ελληνικούς θιάσους είτε φιλοξενώντας από τους πιο καταξιωμένους Ελληνες δημιουργούς της παλαιότερης γενιάς (Θ. Αντωνίου, Π. Κούκο, Μ. Φαραντούρη. Στ. Ξαρχάκο) μέχρι ό,τι πιο σύγχρονο και πρωτοποριακό διαθέτει το ελληνικό καλλιτεχνικό δυναμικό (Δ. Παπαϊωάννου, Ε. Λυγίζος, Ζ. Δημητρίου, Κ. Παπαγεωργίου, Τ. Καραχάλιος. Χ. Γωγιός).
Μερικές ελληνικές εκπλήξεις; Η Νάνα Μούσχουρη με τη συναυλία της (23/7) στο Ηρώδειο κλείνει τη μεγάλη αποχαιρετιστήρια περιοδεία της. Εκεί, επιτέλους επιστρέφει η Λένα Πλάτωνος. Βογιατζής, Λούλης και Χατζησάββας συναντιούνται στη Μικρή Επίδαυρο για τον κατά Λάνγκχοφ «Φιλοκτήτη» του Μίλερ. Η Λούλα Αναγνωστάκη ξανασυναντά την Πιττακή με αφορμή το έργο «Ο ουρανός κατακόκκινος» σε σκηνοθεσία Ν. Χατζόπουλου. Και ο Γ. Χουβαρδάς κάνει την πρώτη του συνεργασία με το Φεστιβάλ.
Ιδού κι ένα νέο αίτημα από τον κ. Λούκο: να συνδράμει το ΥΠΠΟ για τη δημιουργία ενός εκθεσιακού χώρου και 2-3 αιθουσών προβών. Για την ώρα, το Φεστιβάλ, που ούτως ή άλλως ενδιαφέρεται για τα εικαστικά, ξανασυνεργάζεται με το νέο Μουσείο Μπενάκη, αφού εκεί θα παρουσιαστεί η περίφημη συλλογή σύγχρονης Τέχνης Sandretto Re Rebaudengo.
Απόσπασμα της Ναταλί Χαντηαντωνίου
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/03/2008