ΑΡΙΣΤΕΡΟΣΤΡΟΦΗ δυναμική.

Αριστερόστροφη δυναμική ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΤΗΝ 27.01.2016 Της Τζώρτζιας Ρασβίτσου* Βιώνουμε μια οδυνηρή πραγματικότητα (εκτίοντας την ποινή μας αλλά και την ποινή κάποιου άλλου), το σύμπαν στροβιλίζεται γύρω μας με μεγάλη ταχύτητα και άγνωστες φυγόκεντρες δυνάμεις: οι επιστήμονες είναι στους δρόμους, οι αγρότες επίσης, η Ακροδεξιά κερδίζει έδαφος σε Γαλλία, Πολωνία, Φινλανδία, Ουγγαρία, η Μέση Ανατολή καίγεται. Συγχρόνως, ζούμε στην εποχή που η υπόλοιπη «Αριστερά» στην Ελλάδα, ενώ διαθέτει όραμα, εργατικό και επιστημονικό δυναμικό, έμπειρα στελέχη, αρνείται να βοηθήσει και πορεύεται κατακερματισμένη κρατώντας ως άλλοθι τη γνησιότητα της ιδεολογίας της. Το κάθε κόμμα στην Ελλάδα που ονοματίζεται αριστερό ή κομμουνιστικό δεν θέλει να λερώσει το όνομά του, συμπλέοντας με μια κυβέρνηση που στιγματίστηκε υποκύπτοντας στον εκβιασμό να παραδώσει οράματα και υποσχέσεις σ' ένα ακραίο καπιταλιστικό σύστημα, που παραπαίει καταπίνοντας λαούς. Έτσι, τίμιοι αγωνιστές το έβαλαν στα πόδια, προτιμώντας (ακόμη και χαιρέκακα) να ανάγουν τους εαυτούς τους σε παρατηρητές των εκβιασμών και του ξεχαρβαλώματος της έννοιας αριστερός, προκειμένου να έχουν καθαρή συνείδηση και την ικανοποίηση ότι ουδέποτε συμμετείχαν σε συνθηκολογήσεις, ουδέποτε ξεπούλησαν τα ιδανικά τους περί κοινωνικής δικαιοσύνης, ουδέποτε υπέκυψαν. Κι όμως, κάτι ξεπούλησαν χωρίς να το καταλάβουν: Την ορμή της κοινωνίας. Σε μια κρίσιμη για τη χώρα περίοδο, δίχασαν ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, που είχε τα ίδια οράματα, τις ίδιες επιδιώξεις και τα ίδια συμφέροντα, υψώνοντας ανάμεσά της κομμουνιστικά τείχη, αριστερούλικα τοιχαλάκια ή ακολουθώντας ρυάκια αμφίβολων εκβολών. Διέσπειραν τον φόβο όχι της πτώχευσης, αλλά του ρίσκου της ιδεολογικής ολίσθησης και προτίμησαν τη σιγουριά και τη θαλπωρή των αγνών τους ιδανικών. Στέρησαν έτσι από την κοινωνία την ευκαιρία να αγωνιστεί ενωμένη όταν και όπου έπρεπε. Κι έμειναν ν' αναρωτιούνται ποιος είναι περισσότερο προδότης, ποιος περισσότερο αριστερός, ποιος έχει περισσότερο ήθος, ξεσκονίζοντας τ' απολιθώματά τους. Σήμερα, έχοντας ήδη νιώσει τη βαρβαρότητα των αγορών στο μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, έχοντας διαπιστώσει με αμηχανία και απογοήτευση πόση Αριστερά χωράει στη σημερινή Ευρώπη, η ελπίδα της ελληνικής κοινωνίας εναπόκειται στην ίδια της την αριστερόστροφη δυναμική, στα αντανακλαστικά της να αντιστέκεται στις παραβιάσεις της κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά και στην αυτοκριτική της, ώστε να αναλάβει τις ευθύνες της από το παρελθόν και το παρόν. * Η Τζώρτζια Ρασβίτσου είναι συμβολαιογράφος