Για μια κοινωνικότητα στη θέση της βαρβαρότητας
Του Γιώργου Παπαδόπουλου - Τετράδη*
Η Ελλάδα, με τις εκλογές της 6ης Μαΐου, βρίσκεται στο σταυροδρόμι του πολιτικού και οικονομικού της μέλλοντος. Από το αποτέλεσμά τους εξαρτάται εν πολλοίς ποια θα είναι η μορφή της κοινωνίας της τα επόμενα πολλά χρόνια. Επειδή το πρόβλημα της χώρας μοιάζει να είναι οικονομικό, ενώ πραγματικά είναι βαθύτατα πολιτικό και κοινωνικό.
Η ελληνική κοινωνία ζει σε μια εκτεταμένη διαφθορά. Είτε αυτή είναι διαφθορά ηθελημένη από κυκλώματα του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, είτε είναι κατ' ανάγκην, για να αντιμετωπιστεί το ληστρικό και αντικοινωνικό κρατικό σύστημα. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Ο αντιπαραγωγικός δημόσιος τομέας, που δημιουργήθηκε για να εξυπηρετεί τον εαυτό του και όχι το κοινωνικό σύνολο, πρέπει να διαλυθεί. Και στη θέση του να οικοδομηθεί ένας άλλος, που να εργάζεται πρωτίστως για τον πολίτη.
Ο ιδιωτικός τομέας, που παρασιτεί τρεφόμενος από τον δημόσιο τομέα και τινάζει τον προϋπολογισμό των φορολογούμενων στον αέρα, πρέπει να διαλυθεί. Και να αρχίσει να εργάζεται με όρους αγοράς ανταγωνισμού, σοβαρής δουλειάς και ρίσκου. Φορολογούμενος αντιστοίχως των κερδών του.
Ο ιδιωτικός τομέας μεγάλου πλήθους των ελεύθερων επαγγελματιών, που ζει φοροδιαφεύγοντας σε βάρος όλων των μισθωτών και συνταξιούχων, πρέπει να διαλυθεί. Και να εργάζεται με πλήρη συμμετοχή στα βάρη του κοινού κορβανά.
Το πελατειακό σύστημα που έχουν εγκαθιδρύσει τα κόμματα με τους ρουσφετολογικούς διορισμούς, τις αμετροεπείς αμοιβές χωρίς αντίκρυσμα εργασίας και την ασύδοτη κυριαρχία των κρατικοδίαιτων συνδικάτων πρέπει να διαλυθεί. Και στη θέση του να οικοδομηθεί ένα σύστημα αξιοκρατικής εργασίας και κανόνων υπεράσπισής του με κανόνες σεβασμού του δημόσιου χρήματος και των δικαιωμάτων πρώτα των πολιτών.
Και η νοοτροπία των κομμάτων να ζουν και να διαιωνίζουν αυτό το σύστημα, αλλάζοντας μόνο παρωνυχίδες από τις δομές του, πρέπει να ανατραπεί. Και στη θέση της να οικοδομηθεί μια νοοτροπία κοινωνική. Όπου το πρώτο συμφέρον είναι το δημόσιο συμφέρον και όχι το κομματικό, ούτε το κλαδικό, ούτε το συντεχνιακό, ούτε το επαγγελματικό. Το συμφέρον όλων των πολιτών.
Αυτά έχει ανάγκη η χώρα. Αυτά είναι τα προβλήματά της και αυτές οι γενεσιουργές αιτίες της κρίσης της. Κάθε τι που δεν θα αλλάζει από όλα αυτά, θα βυθίζει την Ελλάδα σε ένα τριτοκοσμικό μέλλον. Όπου κάθε διεθνές κεφάλαιο θα βρίσκει έδαφος για να λαφυραγωγήσει.
Κανένα ξένο κεφάλαιο δεν θα μπορούσε να επιτεθεί στη χώρα και να την απειλεί με κανονική κατοχή αν δεν είχε αποσαθρώσει την Ελλάδα από μέσα το πολιτικό της σύστημα.
Κάθε πολίτης που βαδίζει στις κάλπες ας κοιτάξει τον διπλανό του ψηφοφόρο. Και ας αναγνωρίσει σ' αυτόν έναν συμπολίτη. Και όχι έναν αδιάφορο άνθρωπο. Και μ' αυτή τη σκέψη ας ψηφίσει. Θα έχει κάνει ένα βήμα προς την κοινωνικότητα. Και τη σωτηρία.
* Ο Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης είναι δημοσιογράφος, υποψήφιος Β' Αθήνας με τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ
Η Ελλάδα, με τις εκλογές της 6ης Μαΐου, βρίσκεται στο σταυροδρόμι του πολιτικού και οικονομικού της μέλλοντος. Από το αποτέλεσμά τους εξαρτάται εν πολλοίς ποια θα είναι η μορφή της κοινωνίας της τα επόμενα πολλά χρόνια. Επειδή το πρόβλημα της χώρας μοιάζει να είναι οικονομικό, ενώ πραγματικά είναι βαθύτατα πολιτικό και κοινωνικό.
Η ελληνική κοινωνία ζει σε μια εκτεταμένη διαφθορά. Είτε αυτή είναι διαφθορά ηθελημένη από κυκλώματα του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, είτε είναι κατ' ανάγκην, για να αντιμετωπιστεί το ληστρικό και αντικοινωνικό κρατικό σύστημα. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
 |
| Benakeio museum |
Ο αντιπαραγωγικός δημόσιος τομέας, που δημιουργήθηκε για να εξυπηρετεί τον εαυτό του και όχι το κοινωνικό σύνολο, πρέπει να διαλυθεί. Και στη θέση του να οικοδομηθεί ένας άλλος, που να εργάζεται πρωτίστως για τον πολίτη.
Ο ιδιωτικός τομέας, που παρασιτεί τρεφόμενος από τον δημόσιο τομέα και τινάζει τον προϋπολογισμό των φορολογούμενων στον αέρα, πρέπει να διαλυθεί. Και να αρχίσει να εργάζεται με όρους αγοράς ανταγωνισμού, σοβαρής δουλειάς και ρίσκου. Φορολογούμενος αντιστοίχως των κερδών του.
Ο ιδιωτικός τομέας μεγάλου πλήθους των ελεύθερων επαγγελματιών, που ζει φοροδιαφεύγοντας σε βάρος όλων των μισθωτών και συνταξιούχων, πρέπει να διαλυθεί. Και να εργάζεται με πλήρη συμμετοχή στα βάρη του κοινού κορβανά.
 |
| Βυζαντινό Μουσείο |
Το πελατειακό σύστημα που έχουν εγκαθιδρύσει τα κόμματα με τους ρουσφετολογικούς διορισμούς, τις αμετροεπείς αμοιβές χωρίς αντίκρυσμα εργασίας και την ασύδοτη κυριαρχία των κρατικοδίαιτων συνδικάτων πρέπει να διαλυθεί. Και στη θέση του να οικοδομηθεί ένα σύστημα αξιοκρατικής εργασίας και κανόνων υπεράσπισής του με κανόνες σεβασμού του δημόσιου χρήματος και των δικαιωμάτων πρώτα των πολιτών.
Και η νοοτροπία των κομμάτων να ζουν και να διαιωνίζουν αυτό το σύστημα, αλλάζοντας μόνο παρωνυχίδες από τις δομές του, πρέπει να ανατραπεί. Και στη θέση της να οικοδομηθεί μια νοοτροπία κοινωνική. Όπου το πρώτο συμφέρον είναι το δημόσιο συμφέρον και όχι το κομματικό, ούτε το κλαδικό, ούτε το συντεχνιακό, ούτε το επαγγελματικό. Το συμφέρον όλων των πολιτών.
 |
| Λεοφόρος Ελευθερίου Βενιζέλου |
Αυτά έχει ανάγκη η χώρα. Αυτά είναι τα προβλήματά της και αυτές οι γενεσιουργές αιτίες της κρίσης της. Κάθε τι που δεν θα αλλάζει από όλα αυτά, θα βυθίζει την Ελλάδα σε ένα τριτοκοσμικό μέλλον. Όπου κάθε διεθνές κεφάλαιο θα βρίσκει έδαφος για να λαφυραγωγήσει.
Κανένα ξένο κεφάλαιο δεν θα μπορούσε να επιτεθεί στη χώρα και να την απειλεί με κανονική κατοχή αν δεν είχε αποσαθρώσει την Ελλάδα από μέσα το πολιτικό της σύστημα.
Κάθε πολίτης που βαδίζει στις κάλπες ας κοιτάξει τον διπλανό του ψηφοφόρο. Και ας αναγνωρίσει σ' αυτόν έναν συμπολίτη. Και όχι έναν αδιάφορο άνθρωπο. Και μ' αυτή τη σκέψη ας ψηφίσει. Θα έχει κάνει ένα βήμα προς την κοινωνικότητα. Και τη σωτηρία.
* Ο Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης είναι δημοσιογράφος, υποψήφιος Β' Αθήνας με τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ
Πολύ καλό κείμενο... Κοινωνικότητα ή βαρβαρότητα/νεοφιλελευθερισμός, λοιπόν, αυτό είναι το διακύβευμα και η επιλογή μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν πολίτης σκεπτόμενος επί 4ετία,αυτές οι προεκλογικές συζητήσεις που μάλλον τριπλασιάζουν τις σταθερές μου απόψεις σε πολιτικό συνδυασμό με απογοητεύουν για τη φτλωχεια τους. Οι καναλάρχες επέβαλλαν το απολλογητικό χαζοχαρούμενο καναμε λάθη είμαστε το σύστημα αν δεν μας φοβάστε δώστε και σώστε και ας είστε πάντα οι χαμένοι, το διαδίκτυο όσο μπόρεσα να το παρακολουθήσω κυριαρχείται από μονολόγους και ένα 30% φιλότιμες ανεξάρτητες φωνές. Ο κόσμος συζητά ευδοκίμως μετακινείται ριζοσπαστικότερα και μέχρι να βάλει βάσεις λαικής κυριαρχίας που λέει το ΚΚε θέλει μετα θάνατο ζωή υλοποιήσημη. Γιαυτό υπάρχουν οι εφικτές σημερινές λύσεις που να σκέφτεσαι το μαντρί σου, την οργάνωση της πρότασης σου αλλά πάντα σε σχέση με τον περίγυρο, το επικοδόμημα και κυρίως τις δυνάμεις που κρατά ο αντίπαλος σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Καλό βόλι
ΑπάντησηΔιαγραφή"Είμαστε άραγε σε θέση να αποφύγουμε μια ολοκληρωτική κατάρρευση της χρηματοοικονομικής δομής του μοντέρνου καπιταλισμού; Οι άμεσες επιπτώσεις του παγκόσμιου πανικού είναι προφανείς. Εντοπίζονται κυρίως στη ραγδαία υποτίμηση...πρακτικά όλων των περιουσιακών στοιχείων...Οσοι έχουν χρέη διαπιστώνουν ότι η αξία των περιουσιακών στοιχείων τους δεν ισοδυναμεί πλέον με το ύψος των χρεών τους...Ελάχιστες κυβερνήσεις έχουν επαρκή έσοδα για να καλύψουν τις πάγιες πληρωμές για τις οποίες έχουν καταστεί υπόχρεοι. Επιπλέον μια κατάρρευση τέτοιου είδους ανατροφοδοτείται..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι επιχειρηματίες είναι καπετάνιοι του γλυκού νερού. Με την πρώτη φουσκοθαλασσιά πηδάνε στη θάλασσα με κίνδυνο να πνιγούν οι ίδιοι.Καμία μείωση μισθών, καμία πτώση επιτοκίων δεν θα τους πείσει να επενδύσουν σε περίοδο ύφεσης.Η μόνη λύση είναι η άσκηση επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής. (expansionary fiscal policy)
1932.
Χαρτιά παντού
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Οι πουτάνες όταν γερνάνε καλογερεύουν (λαϊκή ρήση)
Σήμερα στην Αθήνα εμφανίστηκε μία χαρτοθύελλα μιά άτυπη χιονοθύελλα. Λεπτά χαρτιά που καλούνε τον κόσμο να μην ψηφήσει. Μερικά γραμμένα στα αλβανικά, που αδύνατον να ξέρουμε τι λέγανε και για τι κυκλοφόρησαν σήμερα. Τα περισσότερα όμως χαρτιά ήταν βιογραφικά. Χρωματιστά και γυαλιστερά διαφημιστικά. Προτροπές για να ψηφήσεις τους καινούργιους πολιτικούς. Διαβατήρια πολιτικής φιλοδοξίας ,στο παρά πέντε, για να σας μεταπείσουν. Υποσχέσεις για τους αναποφάσιστους ή ανίδεους. Και αν σε μερικούς καινούργιους πολιτικούς, βρίσκεις δικαιολογία ότι τώρα βγαίνουν στην πολιτική και δεν ξέρουν κάποια πράγματα σε άλλους ξαφνιάζεσαι με το θράσος .Ο κύριος Βενιζέλος ,ως αυριανός πρωθυπουργός εγγυάται μισθούς και συντάξεις του Δημοσίου. Αυτός που ενώ ΄΄ πολέμησε ΄΄ για να μας ΄΄σώσει΄΄ από την οικονομική κατρακύλα ψήφησε όλα τα τρία μνημόνια με δύο χέρια. Με απίστευτη έπαρση και αλαζονεία ο κύριος Βενιζέλος καλεί ,τις ηγεσίες της Αριστεράς, να δηλώσουν αν είναι σε θέση να κάνουν το ίδιο; Ο κύριος Σαμαράς μοιράζει και αυτός υποσχέσεις και δίνει από τώρα υπουργεία. Ναι! αυτοί θα τιμωρήσουν αν δεν τους ψηφήσουμε. Από την θέση του ισχυρού απαιτούν την ψήφο μας ειδάλλως θα μας κάνουν ντα! Μήπως το κάνουν επειδή ο κύριος Σόιμπλε είπε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να «υποστεί τις συνέπειες» εάν οι ψηφοφόροι με την ψήφο τους επιλέξουν μια άλλη κυβέρνηση η οποία δεν θα σεβαστεί τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα; Οι απειλές με την έξοδο της Ελλάδας όχι από το ευρώ, αλλά από την Ε.Ε. συνολικά ευσταθούν ή είναι λόγια του αέρα; Για τι ο κύριος Σόϊμπλε υποστηρίζει ότι τα αποτελέσματα των εκλογών τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Γαλλία δεν θα έχουν καμία ουσιαστική επίδραση στη γερμανική οικονομική πολιτική; Λάθος εκτίμηση κάνει ή οι δύο αρχηγοί έχουν υπογράψει κάτι που δεν ξέρουμε ;
Κοντός ψαλμός αλληλούια! Αύριο συνειδητά και αποφασιστικά θα ρίξουμε την αντι-μνημονική ψήφο μας. Άφοβα θα πάμε και όσο και να προταθούν ΄΄ σωτήρες΄΄ δεν πιάνει το ψέμα τους. Δεν μας τρομάζουν οι απειλές για διάλυση ,ξέρουμε ότι υπάρχουν ακόμα βιώσιμες λύσεις για τη Ελλάδα μας. Η Αριστερά θα αποτελέσει το ισχυρότερο ανάχωμα εναντίον του μνημονίου και εμείς οφείλουμε να την υποστηρίξουμε. Δεν θα παρασυρθούμε από τα χαρτιά ριγμένα στους δρόμους και τις υποσχέσεις της τελευταίας ώρας(δεν θα επιβληθούν καινούργιοι φόροι). Αν θα βγει το ΠΑΣΟΚ από Δευτέρα θα δούμε στο κατώφλι μας πολλά χαρτιά με καινούργια χαράτσια. Το χούι ,πράσινων και μπλε, δεν άλλαξε. Το ότι γεράσανε δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι γίνανε καλά παιδιά και καλογυρέψανε. Δεν μας ξεγελάνε όπως έγινε τόσα χρόνια .Βάλαμε μυαλό και δεν πιστεύουμε στο παραμύθι της μοναδικής λύσης .Ξέρουμε ότι πολεμάνε για τα προνόμια τους, την πολιτική δόξα και την διατήρηση της καρέκλας τους και όχι για την σωτηρία της χώρας
ΝΔ 24 (22,9 – 25,2)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΣΟΚ 13 (12,1 – 13,9)
ΣΥΡΙΖΑ 14 (13 – 15)
ΚΚΕ 10,5 (9,7 – 11,3)
ΔΗΜ.ΑΡ. 7 (6,3 – 7,7)
ΛΑΟΣ 3 (2,5 – 3,5)
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ 3,5 (3 – 4)
ΧΑ 4 (3,5 – 4,5)
ΑΝΕΞ. ΕΛΛΗΝΕΣ 10 (9-11)
ΔΗΜ.ΣΥΜΜ. 2,5 (2,1 – 2,9)
ΔΡΑΣΗ 1,5 (1,1 – 1,9)
ΕΠΑΜ 1 (0,6 – 1,4)
ΑΝΤΑΡΣΥΑ 1,5 (1,1 – 1,9)
ΚΟΙΝ.ΣΥΜΦΩΝΙΑ 1 (0,6 – 1,4)
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ 1 (0,6 – 1,4)
ΠΕΙΡΑΤΕΣ 0,5 (0,3 – 0,7)
ΑΛΛΟ 2 (1,5 – 2,5)
Σταύρο ωραία μέρα για ΨΗΦΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήεΧΩ ΒΓΑΛΕΙ ΑΠΟ ΧΘΕΣ ΣΤΟ ΦΑΤΣΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΙΣ ΠΡΟΓΝΩΣΕΙΣ
Διακινδυνεύω προγμωστικά: 1.ΝΔ 25% και 118 έδρες,2. Σύριζα 19% και 50 έδρες, 3. Ανεξαρτ Ελληνες 14% και 35 έδρες, 4. ΚΚΕ 12,5% και 30 έδρες 5. ΠΑΣΟΚ 10% ΚΑΙ 22 έδρες, 6. Δημ.Αρ. 4,5% και 15 έδρες 7.Λαος 3% 10 έδρες 8. Οικολόγοι 3% 10 έδρες και 9 Χρυσή Αυγή 3% και 10% Μένει και ένα 6% κάτω του ορίου του 3% Σοφός ο λαός!