Περι αξιολογήσεων, Αυτοεξέταση

ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Στα πλαίσια των αξιολογήσεων των διευθυντών του ΕΣΥ έδωσα εξετάσεις Αξιολογήθηκα. Από έναν συνάδελφο με τον οποίον οι σχέσεις δεν ήταν ποτέ φιλικές. Δεν τον έγλειψα. Δεν ζήτησα και δεν του έκανα χαρούλες. Δεν εκμεταλλεύτηκα καταστάσεις για να γίνω αρεστή. Συνάδελφο με τον οποίον συναντήθηκα συχνά στις εξετάσεις. Κονταροχτυπηθήκαμε για την κάθε αναβάθμιση μας .Η διαφορά ηλικίας μικρή(1 χρόνος και δύο μήνες), χρόνου στην κλινική επίσης μικρή(8 μήνες) αλλά το πιο σημαντικό χωρίς διατριβή έφτασε διευθύνων ενώ εμένα με διατριβή και εργασίες με φάγανε τα συνδικαλιστικά. Δεν άρεσα στους υπεύθυνους επειδή βάζω τις φωνές .Για το χάλι του ΕΣΥ. Για τις αδικίες που γίνονται εις βάρος των ειδικευομένων. Για τις απαράδεκτες συνθήκες προσφοράς υπηρεσιών Υγείας και πρόνοιας στην χώρα μας. Για τα φακελάκια των γιατρών. Για την κατάντια της ιατρικής επιστήμης.
Η ζωή έχει πολλές παράξενες στροφές και φτάσαμε ,στην ίδια κλινική να αξιολογηθούμε για το πολυδιευθυντικό σύστημα του ΕΣΥ. Μέχρι τώρα μας αξιολογούσαν άλλοι συνάδελφοι τώρα θα με αξιολογήσει αυτός .Πως είναι δυνατόν να σε αξιολογήσει ένας συνυποψήφιος για την ίδια θέση; Και όμως είναι! Σεβάστηκα τους θεσμούς και ΄΄έπαιξα΄΄ με τους κανόνες του παιχνιδιού. Κατέθεσα βιογραφικό, πεπραγμένα της επιστημονικής και εκπαιδευτικής μου δραστηριότητας και αφέθηκα στην αντικειμενικότητα που έπρεπε να κυριαρχήσει στην αξιολόγηση. Έκανα λάθος. Η βαθμολόγηση για την περίοδο 2004-2008, μου προκάλεσε αμηχανία. Η επιστημονική συγκρότηση(8) και κατάρτιση(7), το επιστημονικό έργο(7) ,ερευνητικό έργο(7), κλινικό έργο(7), η οργανωτική εμπειρία(5) σε συνδυασμό με την διοικητική ικανότητα(5), την συνεργασία (3)και την συμπεριφορά προς τους ασθενείς(3) έκρυβαν τέτοια συναισθηματική φόρτιση και έντονη αρνητική συμμετοχή. Η συμμετοχή στις δραστηριότητες της κλινικής βαθμολογήθηκε 10 επειδή είμαι η μόνη ,στην κλινική μου, που όταν εφημερεύω είμαι εντός και δεν αλλάζω πλευρό σπίτι μου ή κάπου αλλού. Η συμμετοχή στις γενικές δραστηριότητες της κλινικής αξιολογήθηκε με 7 και το πιο σημαντικό στο ήθος γιατρού ΕΣΥ πήρα 5. Σύνολο 67 ίδια και απαράλλακτα μόρια σε 5 χρόνια. Ας υποθέσουμε ότι πράγματι ισχύουν όλα αυτά αναρωτιέμαι :πώς και δεν με έχουνε διώξει από την δουλειά μου; Πως δεν μου έχει κάνει αναφορά ο διευθύνων ή κάποιος ασθενής; Πώς πήρα τον τίτλο της Αναπληρώτριας Διευθύντριας; Πώς και συνέχισα να εργάζομαι 25 χρόνια στο ΚΑΤ; Έχω δώσει πολλές εξετάσεις στην ζωή μου αλλά είναι η πρώτη φορά που παίρνω τόσο χαμηλή βαθμολογία.
Ως ήθος του ατόμου νοείται η υπεύθυνη συμπεριφορά του, με πράξεις ή παραλείψεις τις οποίες το άτομο επέλεξε, αφού στάθμισε τα υπέρ και τα εναντία μέσα στις συγκεκριμένες περιστάσεις όπου βρέθηκε, με προσδοκία κάποιο κέρδος για τον εαυτό του ή για άλλους. Εκτρέφεται από τη συν-είδησή του ανθρώπου (η οποία συγκεντρώνει τις ειδήσεις που την αφορούν και τις επεξεργάζεται και αποφασίζει).

Η ελευθερία συνείδησης είναι προϋπόθεση για την ευθύνη που έχει το άτομο για τις επιλογές, τους λόγους, τις πράξεις του.( Θεόφιλου Βορέα, Εισαγωγή εις την Φιλοσοφίαν (κεφ. Ηθική).

Ιστορικά:
Η πρώτη χρήση ,του όρου αυτού, με νόημα μάλλον συναφές προς αυτό που δώσαμε παραπάνω, εντοπίζεται σε ένα απόσπασμα του Ηράκλειτου (αριθμ. 119): «Ήθος ανθρώπω δαίμων». Επίσης ο Αριστοτέλης ,στα Πολιτικά, ( § 1332 a) λέει : «γίγνονται οι άνθρωποι αγαθοί και σπουδαίοι δια τριών: φύσις, έθος, λόγος>>. Το ήθος (ως επιλογή προσωπική) εγκλείει προσωπική ευθύνη, είναι επιλογή τρόπων καθημερινής δράσης, που εκδηλώνεται από το Εγώ προς το μη Εγώ. Από το ένα μέλος της κοινωνίας προς τα άλλα. Συνεπάγεται και ευθύνης για το αποτέλεσμα που επηρεάζει άλλους. Προκαλεί επιδοκιμασία ή αποδοκιμασία, έπαινο ή μομφή από την πλευρά τους. Το ήθος προϋποθέτει ελευθερία σκέψης, βούλησης, δράσης. Ήθος κοινωνικό, επιστημονικό, πολιτικό (του πολίτη και του πολιτευόμενου), επαγγελματικό (του εμπόρου, του βιοτέχνη, του φαρμακοποιού, του γεωπόνου, του γιατρού, του δικηγόρου, του κάθε ενεργού μέλους της κοινωνίας), ήθος θρησκευτικό, ιδεολογικό, ιερατικό, δημοσιογραφικό κλπ. Τα κριτήρια αποδοκιμασίας / αποδοκιμασίας του ήθους είναι η ειλικρίνεια στις σχέσεις, η συνέπεια στις συμφωνίες, η νομιμότητα στις συναλλαγές, η ακρίβεια στην επιτέλεση του έργου που υπόσχεται κάθε επάγγελμα ή λειτούργημα.
Ως γιατρός έδωσα τον όρκο του Ιπποκράτη ότι θα τιμώ εκείνον που μου έμαθε την τέχνη αυτή, θα δίνω ιατρικές που θα είναι μόνο για το καλό των αρρώστων, και αν ακόμη μου το ζητήσουν, φάρμακα θανατηφόρα δε θα δώσω σε κανέναν. Θα σέβομαι τον ασθενή μου ανεξάρτητα αν είναι πλούσιος η φτωχός, λευκός ή μαύρος. Δεν θα επωφεληθώ της θέσεως μου ως γιατρός και επιστήμονας και κυρίως θα μείνω μακριά από οποιοδήποτε πειρασμό(οικονομικό, ερωτικό, πολιτικό).Τριάντα χρόνια φοράω την λευκή ποδιά μου .Παθιάζομαι με την χειρουργική λειτουργώντας με ήθος και αξιοπρέπεια. Δηλωμένη εχθρός του χρηματισμού των γιατρών. Απόλυτη στην άρνηση οποιουδήποτε συμβιβασμού. Απορρίπτω την χρίση πολιτικού μέσου για την αναρρίχηση μου.
Η αμφισβήτηση του ήθους μου έγινε από μένος , ζήλια ή από φθόνο; Καταλαβαίνω ότι δεν κρίθηκα αντικειμενικά. Ξέρω ότι στον εργασιακό σου χώρο δεν μπορούν να σε αγαπήσουν και να σε συμπαθήσουν όλοι οι συνάδελφοι αλλά… τι πρέπει να κάνω για να περάσω τις εξετάσεις; Η σιωπή καταστρέφει τους ανθρώπους και όταν τολμάς να εκφράσεις την γνώμη σου παίρνεις μεγάλο ρίσκο. Θα αψηφήσεις τον κίνδυνο να μην είσαι αρεστή σε πολλούς. Και αν θα υποκύψω στις ΄΄ιατρικές συνταγές΄΄ που ισχύουν για τόσους συναδέλφους και πάρω απανωτά δεκάρια τι πρόσωπο θα αντικρίσω στον καθρέφτη το πρωί που θα ξυπνάω; Αξίζει;