Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2007

16-ΕΙΜΑΣΤΕ 27%






e — ΕΠΙΛΟΓΕΣ.Νο 16
1.Είμαστε 27% οι χρήστες του διαδικτύου, ας ελπίζουμε καλή ΑΝΑΣΤΑΣΗ. Φρέσκο κείμενο του συγγραφέα Διονύση Χαριτόπουλου με τίτλο «Ημών των Ιδίων» για τα χούγια των υπαλλήλων του τριτογενή τομέα των υπηρεσιών.
2. Δύο κείμενα πανεπιστημιακών δασκάλων σε αντιπαράθεση. Ο καθ κ. Γιανναράς με το θάρρος των νεανικών του απόψεων τα βάζει με το δημοσιογραφικό και οικονομικό κατεστημένο, μην ξεχνάτε όσοι θάχετε παιδιά σε στρατεύσιμη ηλικία την επόμενη δεκαετία ότι από τη Θράκη θα περνούν αγωγοί πετρελαίου αμερικάνικων συμφερόντων. Περίεργο διαβάζεται το αποτέλεσμα πολέμου και διεθνών συμφωνιών (π.χ. Λοζάννης) να θεωρείται εθνοκάθαρση και γεγονότα όπως του 1955 στην Πόλη και του 1974 στη Λευκωσία να αποσιωπούνται. Ενορχηστρωμένη βία διαβολής(2-4) και το Εθνοκάθαρση και Θράκη.(7-4) από την εφημερίδα Καθημερινή και τα δύο.
3 Απολαύστε τον λιτό και μεστό λόγο του Χαρολντ Πίντερ πρόσωπο της χρονιάς 2005 για τους αναγνώστες της Ελευθεροτυπίας και ένα ακόμα κείμενο πάνω στην Ύβρη και την Νέμεση του ιδίου θεατρικού συγγραφέα βιβλιοπαρουσίασης με τίτλο Και η σιωπή είναι συνενοχή.(της Σταυρούλας Παπασπύρου στην Ελευθεροτυπία).
4 Για το 58ωρο των ειδικευομένων: ενημερωτικό σημείωμα από Δημήτρη Βαρνάβα (varnava1@otenet.gr) με επικολλημένο το έγγραφο του Διοικητή Νοσοκομείου Πύργου Ηλείας, με το οποίο καλεί τους Διευθυντές να τοποθετούν τους ειδικευόμενους μόνον 4 εφημερίες μηνιαίως. Νομική και συνδικαλιστική διελκυνστίδα που χρόνια αφήνει απλήρωτη την δουλειά μας στο Νοσοκομείο. Επαγωγική....η απάντηση της Διαμαντοπούλου σαν Επίτροπο Ε.Ε. και του κ. Τρακατέλλη ώς ερωτώντα την 16-7-2002.
5 Ας υποθέσουμε ότι είστε συμβασιούχος γιατρός του ΙΚΑ σήμερα με 14 χρόνια προϋπηρεσία εργαζόμενος στο ΙΚΑ κάνοντας ότι και οι μόνιμοι ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΣ σαν τα παιδιά των φαναριών. Εχετε 11 λόγους να μην ψηφίζετε ΠΑΣΟΚ και 3 λόγους να μην ψηφίζετε ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Οσα και τα χρόνια κοροιδίας δικομματικά κατανεμημένα. Το κατάλαβαν και το διαμηνύουν στο κ. Τσιτουρίδη και οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ από την Θεσσαλονίκη. Γαλάζιοι συνδικαλιστές. Δύο χρόνια απραξία Ελευθεροτυπία 12-4-06.6. Επίθεση στα χελιδόνια, τι άλλο θα μας επιφυλάξει η άνοιξη από τον Φτίκα Αλέξανδρο από τα Γιαννιτσά.
7. Το εορταστικό των ημερών με της καλύτερες ευχές μας με τον Εσταυρωμένο Βούλγαρο από τον Διόνυσο.
8. 50 χρόνια Ευγενίδειο Ίδρυμα. http://www.eugenfound.edu.gr/
40.000 μέλη (είμαι ο 6901 κοντράρετε νέοι) 45.000 τίτλοι βιβλιοθήκης Θετικών Επιστημών 35.000 επισκέπτες ετησίως. Πόσες φορές το χρόνο απολαμβάνετε το Πλανητάριο του ετησίως;; Η βιογραφία της Γης στο Πλανητάριο του Ευγενιδείου Ιδρύματος.

4 σχόλια:

  1. Ο εσταυρωμένος Βούλγαρος.

    Μεσαίο ύψος και γεροδεμένος, στα 35. Η προφορά του στα ελληνικά βαριά, μακεδονίτικη κάτι από Σούρδο ή Πομάκο, γαλανομάτης με το χαρακτηριστικό που εμείς λέμε pigeon thorax..Η σπιρτάδα στο μάτι θάμπωνε όταν στην απαντοχή, μελέταγε τα παλιά καλύτερα χρόνια του Ζιτκωφ. Ήρθε στην Ελλάδα να δουλέψει για ένα καλύτερο ψωμί 10 χρόνια τώρα, είχε δει πολλά στη χώρια με τα πολλά νησιά.
    Προκομμένος δουλευτής στις οικοδομές, προκοπή δεν είδε. Είχε δουλέψει πάνω από 20 εργολάβους και πάντα με το σταυρό στο χέρι, που και που κόλλαγε τα βασικά ένσημα. Τότε που λήστεψαν το εργοτάξιο στην Αττική ήταν εκεί και περίμενε το μεροδούλι, τι παπαριές τσαμπουνήσανε για το τι θέλαν τόσα εκατομμύρια στην ερημιά, βρώμαγε η δουλειά. Τον κυρ Γιάννη που τούκλεψε 8 μηνών ένσημα τον πήγε και καταγγελία στο ΙΚΑ, ήξερε από σωματεία και τέτοια, εκκρεμεί ακόμα από 3ετίας η αίτησή του λόγω φόρτου εργασίας. Τότε άρχισαν και τα επίχειρα της απείθειας. Δεν έσκυψε να σηκώνει το σταυρό του μαρτυρίου του και έμεινε από δουλειά. Καλός ο ήλιος στις πιάτσες ζέσταινε την αναμονή ,οχι πως χόρταινε το στομάχι. Κομπόδεμα μηδέν, για ευνόητους λόγους.. Που να μιλήσεις ,αυτή η χώρα έχει πολυλογάδες με μικρό καλάθι.
    Οι πατριώτες του που είδε νάρχονται στο κατόπιν του μπλέξανε με τον δουλέμπορο των Πακιστανών ,κάποιο Κώστα που γράφει με μαύρο μαρκαδόρο και μοιράζει πιάτσες στα φανάρια. Εδώ και 5 χρόνια, που άλλαξε η κατάσταση έχει εταιρεία ο Κώστας που νοικιάζει φτηνά εργατικά χέρια σε εταιρείες, ακόμα και οι βουλευτές του ζητούν τέτοιες θέσεις για τα ρουσφέτια τους. Μετά σου λέει οι Έλληνες δεν πάνε για χειρονακτική εργασία. Θέλει υπουργό ο Έλληνας για να κουβαλάει κιβώτια σε σούπερμάρκετ; Αλήθεια γιατί πάνε και προσπέφτουν οι άνεργοι στους βουλευτές για δουλειά δεν έχουν αξιοπρέπεια;;
    Ο Βλαδίμηρος 10 χρόνια στη χώρα μας έστυβε την πέτρα, δεν φοβήθηκε τα κάγκελα, την αξιοπρέπεια του την κράτησε. Το πιο πολύ πούχασε από τα ρημάδια νιάτα του ήταν που ακόμα δεν έστερξε να κάνει οικογένεια, που να στηριχτεί, η ζωή είναι για τους άλλους, θαρρείς και είμαστε εμείς περαστικοί και αθόρυβοι. Έχει αρχίσει να σκέφτεται Ντουμπάι ή Βέλγιο, ψάχνει άκρες.

    ΔΙΟΝΥΣΟΣ
    dlab@mail.ariadne-t.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Διονύσης Χαριτόπουλος
    «Ημών των Ιδίων»

    Ο πραγματικός πλούτος της χώρας παράγεται στο χωράφι
    και στο εργοστάσιο, γι αυτό οι αγρότες
    και οι εργάτες δε διανοήθηκαν ποτέ να επικαλεστούν
    κάποια νεφελώδη ιδεολογήματα για τη δουλειά τους.
    Η προσφορά τους είναι αυταπόδεικτη.

    Αντιθέτως οι απασχολούμενοι στον τριτογενή τομέα των υπηρεσιών,
    δεν αρκούνται στην υψηλότερη αμοιβή που εισπράττουν,
    αλλά αγωνιούν να δώσουν και ανώτερο νόημα σε αυτό που κάνουν.
    Το επάγγελμα έγινε ιδεολογία.

    Ο καλώς εννοούμενος επικερδής χαρακτήρας αποσιωπάται συστηματικά
    και προβάλλεται κατά κόρον σα ζωτική ωφέλεια για το κοινωνικό σύνολο.
    Οι χρηματιστές κόπτονται για την «ανάπτυξη»,
    οι διαφημιστές μοχθούν για την «επικοινωνία»,
    οι ασφαλιστές χτίζουν την «ασφαλιστική συνείδηση»,
    οι δημοσιογράφοι αγωνιούν για την «ενημέρωση» κοκ.
    Εξ ου και το καταγέλαστο ορισμένων ότι ασκούν λειτούργημα .

    Η κοινωνία που διευθύνεται από τους εγγράμματους,
    έχει περί πολλού αυτά τα επαγγέλματα
    και περιφρονεί εξόφθαλμα τον αγρότη και τον εργάτη.
    Απόδειξη ότι τους αμείβει με τα χαμηλότερα των εισοδημάτων
    και τους επιφυλάσσει πενιχρές συντάξεις
    και ανεπαρκέστατη υγειονομική περίθαλψη.
    Ουδείς ζηλεύει τη μοίρα τους.

    Οι νέοι ονειρεύονται να σπουδάσουν για να κάνουν καριέρα σε κάποιες
    από τις μοντέρνες και αστραφτερές δουλειές.
    Αυτές έχουν πέραση, προσφέρουν υψηλές αμοιβές
    και απείρως υψηλότερο κοινωνικό στάτους.
    Δεν υποψιάζονται καν πως η καριέρα είναι η δική τους κοιλάδα των δακρύων.
    Για να πετύχεις σε αυτές τις δουλειές,
    το παν είναι να ξέρεις να πουλάς τον εαυτό σου.
    Αλλού σε θέλουν τολμηρό και επιθετικό και αλλού μετρημένο και αξιόπιστο.
    Οι απαιτήσεις αλλάζουν ανάλογα με τον κλάδο.
    Άλλο σειλς και άλλο φαϊνανς.
    Σ' αυτή την κωμωδία του αγκρέσιβ ή του ρελαϊαμπλ δε θα σταματήσεις
    ποτέ να συμμετέχεις, αυτή θα σε κρατάει στη δουλειά.
    Επίσης από την ημέρα που θα εισέλθεις σε έναν κλάδο,
    θα πρέπει να ασπαστείς και τις ιδεοληψίες του,
    σα να μυείσαι σε θρησκευτική αίρεση.
    Ο κλάδος υπεράνω όλων.

    Είναι ο ιερός δεσμός που προστατεύει και ανυψώνει τα μέλη του,
    ασχέτως των εσωτερικών ανταγωνισμών.
    Με αυτή τη συντεχνιακή αντίληψη της χειρίστης μορφής οι «συνάδελφοι»
    θωρακίζουν την επαγγελματική τους ιδιότητα
    και διεκδικούν από την κοινωνία διαρκώς και νέα προνόμια.
    Μαζί με την είσοδο στην αγορά εργασίας των νέων επαγγελμάτων
    εισήχθη και η δυτική νοοτροπία του ολοκληρωτικά αφοσιωμένου
    στην δουλειά του προτεστάντη.
    Ο χρόνος που αφιερώνουν οι υπάλληλοι στην εταιρία είναι τρομακτικός.





    Στις σύγχρονες επιχειρήσεις η εργασιακή σκλαβιά επανήλθε λουστραρισμένη,
    αλλά εξίσου εξοντωτική.
    Η μοίρα του σπουδασμένου εργαζόμενου είναι δυσμενέστερη από αυτή
    του αγράμματου εργάτη.
    Το καθορισμένο ωράριο θεωρείται παρωχημένη αντίληψη,
    και η αμοιβή για υπερωρίες είναι αδιανόητη.
    Οι υπάλληλοι δουλεύουν εντυπωσιακά περισσότερες ώρες
    από τις προβλεπόμενες από το νόμο, απασχολούνται Σαββατοκύριακα
    και αργίες χωρίς την ανάλογη αμοιβή.

    Τα εξοντωτικά δωδεκάωρα δουλειάς είναι nonstop.
    Η μεσημβρινή σιέστα έχει τεθεί πλέον και στη χώρα μας υπό διωγμόν,
    κατάντησε μομφή.
    Λένε πως αυτός κοιμάται μεσημέρι εννοώντας πως είναι εκτός πνεύματος,
    εν ολίγοις ακατάλληλος.
    Ο ύπνος του μεσημεριού είναι βάλσαμο για τη ψυχική και τη σωματική υγεία
    και εννοείται, συμβάλλει καίρια στη μακροβιότητα .
    Είναι κατά πολύ πιο απαραίτητος και ζωογόνος από όλες τις χελθι βιταμίνες,
    τα σπα και τις λοιπές τεχνικές στήριξης του ανθρώπινου οργανισμού.

    Ο ευπρεπής μισθός και ίσως κάποιο ετήσιο bonus που παρέχουν οι εταιρίες
    στα μοντέρνα εργατόσκυλα δεν αντισταθμίζουν τις ατέλειωτες ώρες πρόσθετης
    δουλειάς.
    Γι αυτό υπάρχουν συνήθως κάποιες έξτρα παροχές κολακείας το ωραίο γραφείο
    (με παράθυρο ή όχι ανάλογα με τη θέση σου στην ιεραρχία)
    και κάποιοι φανταχτεροί τίτλοι που ουσιαστικά δε σημαίνουν τίποτε.
    Προβιβάζεσαι σε εξέκιουτιβ, σινιορ εξέκιουτιβ, κορντινέιτορ, σουπερβάιζορ,
    νταιρέκτορ, βάιζπρεζιντεν, τσιφ, μέλος του εξέκιουτιβ μπόρντ
    και άλλα του σωρού και χωρίς νόημα.

    Η επιτυχημένη καριέρα σε μια σύγχρονη εταιρία αποτελείται από δύο βασικά
    στοιχεία: την όλο και μεγαλύτερη «τρέλα» για δουλειά
    και το λόγιαλτυ (πιστότητα) για την εταιρία και τους στόχους της.
    Επίσης είναι απαραίτητο να συμμεριστείς κάποιες νέες αξίες.
    Όπως το σχιζοφρενικό «άλλο δουλειά και άλλο φιλία»
    λές και ο άνθρωπος μπορεί να κάνει αναστολή αισθημάτων.
    Ή το δόγμα ότι με κάθε θυσία πρέπει να φέρεις σε πέρας την αποστολή
    που σού ανέθεσαν.
    Όλα αυτά καλύπτονται με την πρόστυχη στρεψοδικία του σωστού επαγγελματία.
    Που σημαίνει ότι προκειμένου να γίνει η δουλειά σου όλα επιτρέπονται.
    Η δουλειά προηγείται κάθε ανθρώπινου αισθήματος , φιλία, αγάπη, δίκιο,
    κατανόηση είναι δευτερεύοντα.

    Λέμε είμαι προφέσιοναλ και αυτό τα εξηγεί όλα.
    Και ο Αλ Καπόνε προφέσιοναλ ήτανε.
    Το πλέον ψυχοφθόρο για τον εργαζόμενο είναι πως πρέπει να δίνει
    κάθε μέρα εξετάσεις.
    Τα σύγχρονα επαγγέλματα έχουν υψηλό βαθμό ανασφάλειας σε σχέση
    με τα παραδοσιακά.
    Και απείρως σκληρότερο ανταγωνισμό τόσο εξωτερικό,
    από άλλες ομοειδείς εταιρίες, όσο και κυρίως εσωτερικό,
    από άλλους καπάτσους που εποφθαλμιούν την ίδια θέση.
    Ακόμη και το υψηλόβαθμο στέλεχος δεν αισθάνεται σιγουριά:
    πάει ένα πρωί στη δουλειά και χωρίς καμιά προειδοποίηση βρίσκει
    το γραφείο του στο διάδρομο.

    Δυστυχώς στην ίδια λούμπα έπεσαν και οι γυναίκες.
    Μέχρι πρόσφατα δεν επιδείκνυαν την ολοκληρωτική αφοσίωση των αντρών
    στη δουλειά τους.
    Ως όντα πιο πολύπλοκα αισθαντικά και ερωτικά, έδιναν μεγαλύτερη σημασία
    στα αισθήματα και στις χαρές της ζωής.
    Γι αυτή τους την ανεξαρτησία η κοινωνία τις φιλοδώρησε με σωρεία κατηγοριών:
    άπιστες, ελαφρόμυαλες, ανεύθυνες, γλωσσούδες κλπ.
    Η χαρά και ο ερωτισμός δε συγχωρούνται στην παραγωγή.
    Τελευταίως μάλιστα αν αποπειραθείς ένα πονηρό αστείο,
    κάποιο υπονοούμενο, κινδυνεύεις να κατηγορηθείς για σεξουαλική παρενόχληση.
    Αυτό κι αν είναι ευνουχισμός.
    Σημαίνει όσοι περάσετε αυτή την πόρτα αφήσετε έξω το φύλο σας.

    Οι γυναίκες στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν ένα ακόμη αντρικό οχυρό,
    γίνονται κι αυτές προφέσιοναλ θύματα.
    Τυπικές σοβαρές με πολυάσχολο ύφος, ασέξουαλ ντύσιμο,
    κάτι σκούρα ταγέρ σαν αντρικά κοστούμια, λευκό πουκάμισο και τα τοιαύτα.
    Έσβησε το χαμόγελο, το σκέρτσο και το παιχνίδισμα που τις έκαναν αξιολάτρευτες.
    Έχασαν το πλεονέκτημα της ζωής που είχαν έναντι των εξουθενωμένων
    από τη δουλειά αντρών.

    Στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας όλοι ξέρουμε ότι στον κόσμο δεν ήρθαμε
    για να κάνουμε καριέρα, λεφτά και όνομα,
    ήρθαμε πρωτίστως για να ζήσουμε και ει δυνατόν να αφήσουμε αυτό τον κόσμο
    λίγο καλύτερο από ότι τον βρήκαμε.
    Αλλά δε ζούμε κι αυτό μας τρελαίνει.
    Το άγχος, το στρες, ο φόβος, η ντροπή, η περιφρόνηση, η επιθετικότητα,
    η θέληση της δύναμης γεννιούνται από μια καταπιεσμένη θέληση για ζωή.
    Με την πιο κοινή λογική όσες ώρες δουλεύεις,
    \άλλες τόσες πρέπει να έχεις ελεύθερες για να χαρείς αυτά που έβγαλες.
    Όμως ο νέος άνθρωπος σπαταλά όλο το χρόνο, την ευφυία,
    την εφευρετικότητα και τις εμπνεύσεις του για την καριέρα του
    και όχι για τη ζωή του.
    Ο ψυχισμός του μολύνεται από αυτό το δηλητηριώδες αλισβερίσι.

    Φυσικά, το εξέκιουτιβ τερατάκι γραφείου θα μεταφέρει μακάβρια το πάρε δώσε και στις προσωπικές του σχέσεις. «Αυτά έκανα για σένα, περιμένω ανταπόδοση». Μοιραία οι λαμπρές καριέρες είναι πυραμίδες που θεμελιώνονται πάνω σε προσωπικές και οικογενειακές τραγωδίες.

    Διονύσης Χαριτόπουλος
    «Ημών των Ιδίων»

    Για όσους δεν το γνωρίζουν ο Δ. Χαριτόπουλος ήταν από τα κορυφαία ονόματα
    στον χώρο της διαφήμισης με πολύ λαμπρό όνομα και εξαιρετικές δημιουργίες.
    Ήταν μέρος του συστήματος που περιγράφει και ενδεχομένως είναι ακόμα,
    αλλά τώρα πια μάλλον βρίσκεται στις παρυφές αυτού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χάρολντ Πίντερ

    «Και η σιωπή είναι συνενοχή»

    Επιμέλεια: ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

    Πιστεύω ότι, παρά τις αντιξοότητες που υπάρχουν, η άφοβη, ακλόνητη, ασυγκράτητη πνευματική απόφαση, ως πολίτες, να ορίσουμε την πραγματική αλήθεια της ζωής μας και των κοινωνιών μας, είναι ένα κρίσιμο καθήκον που μας βαρύνει όλους. Είναι πραγματικά επιτακτικό. Αν μια τέτοια απόφαση δεν ενσωματωθεί στο πολιτικό μας όραμα, δεν έχουμε ελπίδες ν' αποκαταστήσουμε αυτό που σχεδόν έχουμε χάσει -την ανθρώπινη αξιοπρέπεια».

    Την ασυδοσία της Αμερικής στην πολιτική της απέναντι στο Ιράκ αλλά και στην Ελλάδα κατακεραυνώνει ο Χάρολντ Πίντερ στο βιβλίο του.
    Μ' αυτά τα λόγια ολοκλήρωνε ο νομπελίστας Χάρολντ Πίντερ τη μαγνητοσκοπημένη ομιλία του προς τη Σουηδική Ακαδημία τον Δεκέμβριο, μια ομιλία που έκανε αμέσως τον γύρο του κόσμου. Καταπέλτης ενάντια στη νέα τάξη πραγμάτων όπως ορίζεται από την αμερικανική υπερδύναμη, η διάλεξή του «Τέχνη, αλήθεια και πολιτική», που δημοσιεύτηκε ολόκληρη και μέσα από τις σελίδες της «Ε», αποτελεί την προμετωπίδα του βιβλίου του «Φωνές» που θα φιλοξενείται από αύριο στις προθήκες (εκδ. «Ελληνικά Γράμματα», μετ. Κ. Ιορδάνογλου).

    **Στις «Φωνές», ο βρετανός δραματουργός ανθολογεί μια σειρά από κείμενά του -σύντομα πεζά, άρθρα, συνεντεύξεις, λόγους από άλλες απονομές βραβείων, παρεμβάσεις του στον τύπο και συνεντεύξεις- που χρονολογούνται από το 1948 μέχρι το 2005. Κι όλα τους, έρχονται να υπογραμμίσουν άλλη μία φορά την πίστη του στη δύναμη των λέξεων, το κάλεσμά του για αντίσταση, την αγωνία του για έναν καλύτερο κόσμο.

    «Πριν από μερικούς μήνες», διαβάζουμε σε λόγο του του 2002, καθώς παραλάμβανε τιμητικό δίπλωμα από το πανεπιστήμιο του Τορίνο, «έκανα μια σοβαρή εγχείρηση για καρκίνο. Η εγχείρηση και τα επακόλουθά της ήταν κάτι σαν εφιάλτης. Ενιωσα σαν κάποιον που δεν ξέρει κολύμπι και κουνάει απεγνωσμένα χέρια και πόδια κάτω απ' το νερό σ' ένα βαθύ σκοτεινό απέραντο ωκεανό. Ομως δεν πνίγηκα και χαίρομαι πολύ που είμαι ζωντανός. Ωστόσο, διαπίστωσα ότι βγαίνοντας από έναν προσωπικό εφιάλτη, έμπαινα σ' έναν απείρως πιο διάχυτο δημόσιο εφιάλτη -τον εφιάλτη της αμερικανικής υστερίας, άγνοιας, αλαζονείας, ηλιθιότητας κι επιθετικότητας: το πιο ισχυρό έθνος που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης να κηρύσσει ουσιαστικά τον πόλεμο εναντίον όλου του υπόλοιπου κόσμου (...).

    «Η 11η Σεπτεμβρίου ήταν αναπόφευκτη»

    »Οι ΗΠΑ πιστεύουν ότι οι τρείς χιλιάδες θάνατοι στη Νέα Υόρκη είναι οι μόνοι θάνατοι που μετράνε, οι μόνοι που έχουν σημασία (...) Η φρικαλεότητα που συνέβη στη Νέα Υόρκη ήταν προβλέψιμη και αναπόφευκτη. Ηταν μια πράξη ανταπόδοσης στις συνεχείς και συστηματικές εκδηλώσεις κρατικής τρομοκρατίας από μέρους των ΗΠΑ για πολλά χρόνια, σε κάθε γωνιά του κόσμου (...) Αν η Ευρώπη δεν βρει την ενότητα, την ευφυΐα, το θάρρος και τη θέληση ν' αμφισβητήσει και να αντισταθεί στη δύναμη των ΗΠΑ, τότε θ' αξίζει τον ορισμό του Alexander Herzen: "Δεν είμαστε οι γιατροί. Είμαστε η αρρώστια"».

    **Ο δημιουργός του «Επιστάτη», του «Πάρτι γενεθλίων», του «Τέφρα και σκιά», αναμετρήθηκε και με την ποίηση. Κανένα ποίημά του όμως δεν συνάντησε τόσες σφαλισμένες πόρτες, όσο το «Αμερικανικό ποδόσφαιρο»:

    «Αλληλούια!/ Λειτουργεί./ Τους ξεσκίσαμε. Τους ξεσκίσαμε τον κώλο./ Τα σκατά τους βγήκαν απ' τα αφτιά./ Τα γαμημένα τους τ' αφτιά./ Λειτουργεί./ Τους ξεσκίσαμε. Πνίγηκαν στα ίδια τους τα σκατά!

    Αλληλούια./ Δόξα Σοι Κύριε, για όλα τ' αγαθά./ Τους ξεσκίσαμε, τους κάναμε σκατά./ Τα τρώνε τώρα.

    Δόξα Σοι Κύριε, για όλα τ' αγαθά./ Τους ξεσκίσαμε τ' αρχίδια, τα κάναμε κομμάτια, σκόνη./

    Κομμάτια γαμημένη σκόνη./ Το κάναμε./ Τώρα θέλω να 'ρθεις εδώ να με φιλήσεις στο στόμα».

    **Οπως αναφέρει ο ίδιος στις «Φωνές», άρχισε να γράφει το «Αμερικανικό ποδόσφαιρο» τον Αύγουστο του 1991, στο αεροπλάνο, πηγαίνοντας στο Φεστιβάλ Εδιμβούργου. Στοχασμός πάνω στον πόλεμο του Κόλπου, το ποίημά του «ξεπήδησε από τις θριαμβολογίες, τον τσαμπουκά, τις νικητήριες παρελάσεις, που προβάλλονταν πολύ εκείνη την εποχή». Εστειλε τους στίχους του προς δημοσίευση διαδοχικά στην «London Review of Books» και στην «Guardian», αλλά του την αρνήθηκαν. «Κοίτα, θέλω να δημοσιεύσω το ποίημα. Αλλά συναντάω κάθε είδους αντίσταση. Το πρόβλημα είναι η γλώσσα, οι βωμολοχίες. Ο κόσμος ενοχλείται πολύ και γι' αυτό πιστεύουν ότι θα χάσουμε αναγνώστες», του απάντησε κι ο διευθυντής του «Observer», αργότερα.

    «Μετά απ' αυτό», γράφει ο Πίντερ, «του έστειλα ένα σύντομο φαξ, στο οποίο αναφερόμουν στον εαυτό μου, όταν βρέθηκα στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αγκυρα το 1985 μαζί με τον Αρθουρ Μίλερ. Είχα μια συζήτηση με τον πρέσβη για τα βασανιστήρια στις τουρκικές φυλακές. Μου είπε ότι δεν αντιλαμβανόμουν τις πραγματικότητες της κατάστασης σε σχέση με τον κομμουνιστικό κίνδυνο, τη στρατιωτική πραγματικότητα, τη διπλωματική πραγματικότητα, τη στρατηγική πραγματικότητα, και τα λοιπά. Του είπα ότι η πραγματικότητα στην οποία αναφερόμουν ήταν εκείνη του ηλεκτρικού ρεύματος στα γεννητικά σου όργανα. Εκεί επάνω ο πρέσβης είπε «Κύριε, είστε καλεσμένος στο σπίτι μου», και απομακρύνθηκε. Εφυγα απ' το σπίτι.

    « Εκείνο που ήθελα να πω στον διευθυντή του "Observer" ήταν ότι ο πρέσβης ενοχλήθηκε πολύ από τις λέξεις γεννητικά όργανα. Ηταν η χρήση των λέξεων που ενοχλούσε, αλλά όχι η πράξη. Είπα ότι έβλεπα ομοιότητες ανάμεσα σ' εκείνη τη μικρή ανταλλαγή απόψεων και σ' αυτά για τα οποία μιλούσαμε τώρα. Αυτό το ποίημα χρησιμοποιεί φρικτές λέξεις για να περιγράψει φρικτές πράξεις και φρικτές συμπεριφορές (...). Τελικά δημοσιεύτηκε στη Βρετανία τον Ιανουάριο του 1992, από μια καινούρια εφημερίδα που λεγόταν «Socialist», περιορισμένης κυκλοφορίας (...) Δημοσιεύτηκε ακόμη στην Ολλανδία, τη Βουλγαρία, την Ελλάδα και την Φιλανδία.»

    **Ανάμεσα στα κείμενα της συλλογής, ο Πίντερ περιλαμβάνει κι ένα άρθρο του στην «Guardian» («Πρέπει να σταματήσουμε τον ελέφαντα των ΗΠΑ», 1987), όπου θα συναντήσουμε άλλη μία αναφορά του στη χώρα μας.

    Ο ψύλλος και ο ελέφαντας

    Ο βρετανός νομπελίστας μιλά για την απόφαση που είχε πάρει το 1986 το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όταν προσέφυγε σ' αυτό η Νικαράγουα καταγγέλοντας τις υποκινημένες από τους αμερικανούς στρατιωτικές και παραστρατιωτικές ενέργειες στο έδαφός της. Το Δικαστήριο καλούσε τις ΗΠΑ να σταματήσουν να επεμβαίνουν στις υποθέσεις ενός άλλου κράτους και υπενθύμιζε και στις δύο μεριές την υποχρέωσή τους ν' αναζητούν ειρηνική λύση στις διαφορές τους, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

    «Δυστυχώς, το ένα από τα δύο μέρη είχε δείξει προ πολλού ότι έτρεφε ελάχιστο σεβασμό για το διεθνές δίκαιο», σημειώνει ο Πίντερ. « Το 1965 ο πρόεδρος Λίντον Τζόνσον είπε στον έλληνα πρέσβη στις ΗΠΑ: "Γάμησε τη Βουλή σας και το Σύνταγμα. Η Αμερική είναι ελέφαντας. Η Κύπρος είναι ψύλλος. Η Ελλάδα είναι ψύλλος. Αν αυτοί οι δύο τύποι εξακολουθήσουν να προκαλούν φαγούρα στον ελέφαντα, μπορεί να φάνε και καμιά φάπα απ' την προβοσκίδα τού ελέφαντα, καμιά γερή φάπα... Αν ο πρωθυπουργός σου αρχίσει να μου λέει για δημοκρατίες, κοινοβούλια και συντάγματα, αυτός, το Κοινοβούλιο και το Σύνταγμά του μπορεί να μην κρατήσουν και πολύ". Το εννοούσε. Δύο χρόνια αργότερα, οι συνταγματάρχες πήραν την εξουσία και ο ελληνικός λαός πέρασε εφτά χρόνια στην κόλαση».

    **Ενα από τα πιο ενδιαφέροντα κείμενα των «Φωνών», είναι μια εκτενής συνέντευξη που είχε παραχωρήσει το 1996 σε δύο πανεπιστημιακούς της Βαρκελώνης. Πώς αποφεύγετε να κάνετε προπαγάνδα στο κοινό, να γίνετε ένα είδος προφήτη; τον ρώτησαν.

    «Είναι όντως μεγάλη παγίδα στο γράψιμο πολιτικών έργων ως τέτοιων αν ξέρεις το τέλος πριν να έχεις γράψει την αρχή. Μου αρέσει ν' ανακαλύπτω ποια είναι η κατάσταση των πραγμάτων και απλώς να τ' αφήνω να συμβούν. Το "Πάρτι" είναι ένα καλό παράδειγμα. Ξεκίνησα με την ιδέα ενός πάρτι σ' ένα πολύ κομψό και πλούσιο διαμέρισμα σε μια πόλη, κάπου. Καθώς το έγραφα, έγινε φανερό ότι έξω στους δρόμους κάτι άλλο συνέβαινε. Σταδιακά έγινε ακόμη πιο φανερό ότι εκείνο που συνέβαινε στους δρόμους, μια πράξη καταπίεσης, στην πραγματικότητα είχε οργανωθεί απ' τους ανθρώπους σ' αυτό το δωμάτιο. Ομως φυσικά, οι άνθρωποι στο δωμάτιο δεν το συζητούσαν ποτέ, εκτός από κάνα δυο φευγαλέες αναφορές (...). Πιστεύω ότι υπάρχουν υπερβολικά ισχυροί άνθρωποι σε διαμερίσματα πρωτευουσών σε όλες τις χώρες, οι οποίοι πραγματικά ελέγχουν γεγονότα που συμβαίνουν στο δρόμο με πολλούς λεπτούς και καμιά φορά με όχι και τόσο λεπτούς τρόπους. Αλλά δεν πολυσκοτίζονται να το συζητάνε, γιατί ξέρουν ότι συμβαίνει και ξέρουν ότι έχουν τη δύναμη. Είναι θέμα του πώς λειτουργεί η δύναμη.»


    ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΕΝΘΕΤΟ 7 - 26/03/2006



    Copyright © 2006 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κοινοβουλευτικές ερωτήσεις
    ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-2285/02
    υποβολή: Antonios Trakatellis (PPE-DE) προς την Επιτροπή

    (16 Ιουλίου 2002)

    Θέμα: Αρνηση πληρωμής υπερωριών και επιπτώσεις στην περίθαλψη των πολιτών και την υγεία των γιατρών από την περικοπή των εφημερευόντων γιατρών
    Σύμφωνα με σχετικό έγγραφο αναφοράς που υποβλήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά και πολλά άλλα παρόμοια περιστατικά που παρατηρήθηκαν στην ελληνική επικράτεια, επιβάλλονται αιφνιδιαστικές περικοπές εφημεριών ιατρών ή πραγματοποιούνται απλήρωτες εφημερίες, όπως για παράδειγμα στην περιοχή της Χαλκιδικής. Δεδομένου ότι η τουριστική κίνηση στην περιοχή της Χαλκιδικής, ειδικά για το χρονικό διάστημα του καλοκαιριού, είναι ιδιαίτερα αυξημένη, καθώς επίσης και το ότι το πιο κοντινό στην περιοχή νοσοκομείο βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη σε απόσταση 60 χιλιομέτρων, είναι φυσικό οι συνθήκες περίθαλψης των ασθενών να καθίστανται ιδιαίτερα δυσμενείς. Η κατάσταση αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το άρθρο 141, παράγραφος 2β, σύμφωνα με το οποίο η αμοιβή που παρέχεται για εργασία που αμείβεται με βάση τη χρονική διάρκεια είναι η ίδια για όμοια θέση εργασίας, κάτι που φυσικά δεν συμβαίνει στις άνωθεν περιπτώσεις, όπου οι γιατροί πραγματοποιούν υπερωρίες, για τις οποίες δεν αμείβονται. Ομοίως, καταστρατηγούνται βασικά κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων, τα οποία προστατεύονται από τον Κοινοτικό Χάρτη των κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και στο ψήφισμα του Συμβουλίου σχετικά με τις θεμελιώδεις επιλογές της πολιτικής στον τομέα της υγείας, αφού αυτοί πραγματοποιούν υποχρεωτική εργασία για την οποία δεν αμείβονται καθόλου. Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη όλα τα παραπάνω, καθώς επίσης και την αδιαφορία επίλυσης του προβλήματος από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης, ερωτάται:

    1. Θα προχωρήσει η Επιτροπή στη λήψη μέτρων, ώστε να σταματήσει η παραβίαση του βασικού κοινωνικού δικαιώματος των εργαζομένων για παροχή ίσης αμοιβής για ίση εργασία και άρα πληρωμής της υπερωριακής εργασίας που πραγματοποιείται από τους γιατρούς;

    2. Με ποιες ενέργειες μπορεί να παρέμβει η Επιτροπή, ώστε να διασφαλιστεί η σωστή περίθαλψη των ευρωπαίων πολιτών και η αξιοπρεπής εργασία των ιατρών του Εθνικού Συστήματος;

    3. Σε ποια μέτρα προτίθεται να προβεί η Επιτροπή, ώστε να σταματήσουν οι παραπάνω περικοπές, οι οποίες θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο την υγεία και την περίθαλψη των πολιτών;

    4. Πώς πρόκειται να αντιμετωπίσει το γεγονός ότι ακόμη και η υγεία των γιατρών βρίσκεται σε κίνδυνο και υπάρχει περίπτωση να πραγματοποιούνται ιατρικά λάθη, εφόσον αυτοί εξαντλούνται με το να εξετάζουν ακατάπαυστα και μάλιστα χωρίς τη βοήθεια νοσηλευτικού προσωπικού;

    E-2285/02EL
    Απάντηση της κ. Διαμαντοπούλου
    εξ ονόματος της Επιτροπής
    (20.9.2002)


    Η ερώτηση του αξιότιμου βουλευτή περιλαμβάνει δύο διαφορετικές πτυχές. Η πρώτη αφορά την πληρωμή των υπερωριών στους εφημερεύοντες ιατρούς, η δεύτερη την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εν λόγω ιατρών.

    Η πρώτη πτυχή της ερώτησης δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης, αλλά παραμένει εθνική αρμοδιότητα. Η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι το άρθρο 137, παράγραφος 6, της συνθήκης ΕΚ εξαιρεί τις αμοιβές από τους τομείς στους οποίους η Κοινότητα υποστηρίζει και συμπληρώνει τη δράση των κρατών μελών. Όσον αφορά το άρθρο 141, παράγραφος 2, περίπτωση β) της συνθήκης ΕΚ, αυτό αφορά την ισότητα αμοιβής μεταξύ ανδρών και γυναικών και, επομένως, δεν έχει εφαρμογή στη συγκεκριμένη περίπτωση.

    Όσον αφορά την προστασία της υγείας και της ασφάλειας, εφαρμόζονται κατ’αρχήν οι διατάξεις της οδηγίας περί του χρόνου εργασίας (οδηγία 93/104/ΕΚ του Συμβουλίου, της 23ης Νοεμβρίου 1993, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας ). Σύμφωνα με το άρθρο 1, παράγρ. 3, μόνον των ασκούμενων ιατρών οι δραστηριότητες περιλαμβάνονται στις εξαιρέσεις από το πεδίο εφαρμογής της ως άνω οδηγίας . Οι εργαζόμενοι που καλύπτονται από την οδηγία έχουν δικαίωμα σε:

    - ημερήσια περίοδο ανάπαυσης ελάχιστης διάρκειας 11 συναπτών ωρών ανά 24ωρο (άρθρο 3)·
    - διάλειμμα για ανάπαυση εάν ο χρόνος ημερήσιας εργασίας υπερβαίνει τις έξι ώρες (άρθρο 4)·
    - περίοδο συνεχούς ανάπαυσης 24 ωρών για κάθε περίοδο επτά ημερών (άρθρο 5)·
    - μέσο χρόνο εργασίας ο οποίος να μην υπερβαίνει τις 48 ώρες ανά επταήμερο, συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών (άρθρο 6)·
    - ετήσια άδεια μετ’αποδοχών διάρκειας τουλάχιστον τεσσάρων εβδομάδων (άρθρο 7)·
    - όριο στη διάρκεια της νυκτερινής εργασίας, η οποία δεν πρέπει να υπερβαίνει, κατά μέσον όρο, τις οκτώ ώρες ανά 24ωρο (άρθρο 8).

    Η οδηγία 93/104/ΕΚ προβλέπει σειρά παρεκκλίσεων από τους βασικούς της κανόνες, λόγω των ιδιαιτεροτήτων που παρουσιάζουν ορισμένες δραστηριότητες. Το άρθρο 17, παράγραφος 2.1, γ), περίπτ. (i) ορίζει ότι τα κράτη μέλη επιτρέπεται να παρεκκλίνουν από τα άρθρα 3, 4, 5, 8 και 16 στις περιπτώσεις δραστηριοτήτων που χαρακτηρίζονται από την ανάγκη να εξασφαλισθεί η συνέχεια της υπηρεσίας ή της παραγωγής, ιδίως για τις υπηρεσίες τις σχετικές με την υποδοχή, τη νοσηλεία ή/και την περίθαλψη που παρέχονται από νοσοκομεία ή παρόμοια ιδρύματα, από ιδρύματα διαμονής και από φυλακές.

    Όσον αφορά το χρόνο εργασίας των ιατρών, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αποφάνθηκε ότι οι εφημερίες στις ομάδες πρώτων βοηθειών πρέπει να θεωρηθούν εξ ολοκλήρου ως χρόνος εργασίας και, ενδεχομένως, ως χρόνος υπερωριακής απασχόλησης, υπό την έννοια της οδηγίας 93/104/EΚ, εάν οι ιατροί έχουν υποχρέωση παρουσίας στο κέντρο υγείας. Εάν απαιτείται να υπάρχει απλώς δυνατότητα συνεχούς επικοινωνίας με τους ιατρούς όταν εφημερεύουν, μόνον ο χρόνος πραγματικής παροχής υπηρεσιών πρώτων βοηθειών πρέπει να θεωρηθεί ως χρόνος εργασίας (υπόθεση C-303/98 – SIMAP ).

    Εναπόκειται στις εθνικές αρχές να μεριμνούν για την τήρηση των εν λόγω διατάξεων και να επιβάλλουν κυρώσεις για ενδεχόμενες παραβάσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε αυτό το μικρό τόπο μπορείτε ευκολα να ξεχωρίσετε τους εθνικούς νταβατζήδες από τους εθνικούς μπεταντζήδες;;