Τέσσερις κόσμοι διακοσίων ετών

 

 

Τέσσερις κόσμοι διακοσίων ετών

 

από τον Παναγιώτη  Πασπαλιαρη

Το φετινό φθινόπωρο  ξεκινά με το χρονόμετρο της ιστορίας να δείχνει πως πέρασαν ήδη 200 χρόνια από κάθε σημαντικό  γεγονός  εκείνης της εποχής .Επέτειοι μαχών , μα κυρίως της δράσης τεσσάρων σημαντικών ανθρώπων που οικοδόμησαν στους καπνούς των πυροβόλων τέσσερις διαφορετικούς και αντίρροπους κόσμους ή κοσμοθεωρίες .

Ναπολέων Βοναπάρτης

Η φιλοδοξία του Ναπολέοντα ήταν να καταστήσει την Ευρώπη . Οι τεράστιοι  στρατοί του ταξίδεψαν παντού. Κατακτώντας  πολιτείες και χώρες , επέβαλαν τα μέτρα και τα σταθμά της επαναστατικής  Γαλλίας , τους κανόνες που θα κινούνται οι άμαξες κλπ. Σήμερα , για παράδειγμα , οδηγούμε στην ηπειρωτική Ευρώπη από τα δεξιά και εκεί που δεν πήγε ο Ναπολέοντας συνεχίζουν να οδηγούν από αριστερά , όπως στην αρχαία Ελλάδα . Ακόμα ,υπολογίζουμε με μέτρα και κιλά και όχι με γυάρδες , πόδια ή οκάδες .Κυρίως όμως, επέβαλαν απολυταρχικούς κυβερνήτες αρεστούς ή συγγενείς στον ηγέτη τους. Ευτυχώς σήμερα δεν κυβερνάται ο κόσμος με το σύστημα που προέκρινε ο Βοναπάρτης. Μια εθνικιστική δηλαδή πολιτεία , βασισμένη ψευδώς σε ανθρωπιστικές αρχές , στην πραγματικότητα μια κρυμμένη ή φανερή στρατιωτική δικτατορία. Στα χρόνια από την στέψη  του Βοναπάρτη ως αυτοκράτορα και μετά εντοπίζονται οι ρίζες του φασισμού , των διδακτόρων  τύπου  Φράνκο και Μεταξά , και κυρίως το φαινόμενο Χίτλερ . ο Χίτλερ ήταν ο δεύτερος μετά τον Βοναπάρτη που προσπάθησε με την βία να ενώσει την Ευρώπη υπό το σκήπτρο του .

 

Το σύστημα του Μέτερνιχ

Ένας  από αυτούς  που συνεργάστηκαν με τον Ναπολέοντα ήταν ο υπουργός  εξωτερικών  της Αυστρίας  και μετέπειτα καγκελάριος  , ο διαβόητος  Μετερνιχ . Η ευγενική του καταγωγή και η αδίστακτη φύση του του επέτρεψαν την κρίσιμη στιγμή να αλλάξει στρατόπεδο και να βρεθεί στο βάθρο των νικητών . ο κόσμος του Μέτερνιχ ήταν αυτός της δολοπλοκίας ,της διπλωματίας  πίσω από κλειστές κουρτίνες ,των γάμων μεταξύ ευγενών συγγενών , των λαμπερών πάρτι ,των λουκούλλειων συμποσίων , των εκατοντάδων ερωτικών σχέσεων . Όλων δηλαδή εκείνων των πραγμάτων που συνιστούσαν την ευρωπαϊκή διπλωματία προς όφελος των αυτοκρατορικών οίκων , της τάξης των ευγενών και του ανωτέρου κλήρου . Ο κόσμος  αυτός κατέρρευσε το 1848 κι έπειτα , όταν διαλύθηκαν οι αυτοκρατορίες στην Ευρώπη και κυριάρχησαν τα εθνικά κράτη . αυτό που δεν κατέρρευσε ήταν η  αξιοπρόσεκτη ικανότητα των ευγενών της Ευρώπης να επιβιώνουν  ακόμα και στα σαλόνια  των εθνικών δημοκρατιών . Δεκάδες έγιναν πρωθυπουργοί κι εκατοντάδες υπουργοί .

 

 

Οι τράπεζες των Ρόθτσαιλντ

Ο πόλεμος εναντίον του Ναπολέοντα εν μέρει στηριχτεί στους στρατούς. Το άλλο εξίσου σημαντικό κομμάτι ήταν για τους συμμάχους η χρηματοδότησή τους . οι άγγλοι ανέλαβαν αυτόν τον πόλεμο των κεφαλαίων και τον ανέθεσαν  σε μια τραπεζική οικογένεια με γραφεία και διασυνδέσεις στο Λονδίνο , το Παρίσι , τη Φρανκφούρτη , τη Βιέννη και την Νάπολη . Οι Ρόθτσαιλντ αποκόμισαν τεράστια κέρδη από την μεταφορά για λογαριασμό των άγγλων τόνων χρυσού από τις ευρωπαϊκές οδούς με ασφάλεια .Ένας από αυτούς , ο Ντειβιντ  Ρόθτσαιλντ  , ο αρχηγός της οικογενείας στο Λονδίνο, έστειλε απεσταλμένους στην μάχη του Βατερλό . Ο αγγελιοφόρος του έφτασε στο Λονδίνο αμέσως μετά την έκβαση της μάχης και ενώ όλοι πίστευαν στην αγγλική πρωτεύουσα τις φήμες  ότι ο Ναπολέων κέρδισε την μάχη. Την ημέρα εκείνη το χρηματιστήριο έπεφτε στο ναδίρ και ο  Ρόθτσαιλντ αγόρασε σχεδόν τα πάντα. Η συνέχεια είναι γνωστή .Οι  Ρόθτσαιλντ  άρχισαν να δανείζουν κράτη . Απέκτησαν για τον εαυτό τους το δικαίωμα να εκδίδουν χρήμα σε πολλά από αυτά . Έφτιαξαν το ευρωπαϊκό  συναλλακτικό σύστημα νομισμάτων . Έφτιαξαν το σύστημα αποτίμησης του χρυσού . αποκόμισαν τίτλους ευγένειας από την Αυστρία την Γαλλία και την Αγγλία , και συμμάχησαν  με τον κόσμο του Μέτερνιχ . Χειρίζονται  ακόμα και σήμερα τα περισσότερα περιουσιακά στοιχεία των ευγενών και της Ευρώπης . Κοντολογίς, είναι οι δημιουργοί του ανεξάρτητου  τραπεζικού συστήματος  της Ευρώπης , που η αποβιομηχάνιση της ηπείρου το έκανε στις μέρες μας τον πραγματικό ιδιοκτήτη της .

 

 

Τα έθνη του Καποδίστρια

Στο πεδίο των μαχών από ικανότητα και από τύχη ξεχώριζε ένας άνδρας ,ένας  Κερκυραίος, που είχε αναλάβει τον τομέα της αντικατασκοπίας των ρωσικών στρατευμάτων και αργότερα τις διαπραγματεύσεις της ειρήνης ως ο ισχυρός υπουργός του πιο ισχυρού μονάρχη της Ευρώπης. Ο Καποδίστριας ήταν κόμης και στην αρχή δεν κίνησε υποψίες ως επαναστάτης. Γρήγορα όμως ο Μετερνιχ αντιλήφθηκε τον ρόλο του. «Ο αρχηγός των ουλτρα φιλελευθέρων » ,όπως τον ονόμαζε, «δεν είναι κακός  άνθρωπος , αλλά ειλικρινά είναι ένας εντελώς ηλίθιος ,ένα τέλειο παράδειγμα ξεροκεφαλιάς και κακής αντίληψης. Ζει σε έναν κόσμο που για εμάς αποτελεί εφιάλτη». Ο κόσμος που ο Καποδίστριας προσπάθησε να επιβάλει στην Ευρώπη ήταν αυτός που σπαρταρούσε στην ίδια την ψυχή του ,που ζούσε πάνω από όλα το δράμα της πατρίδας του . Ήταν ο κόσμος των ανεξάρτητων   εθνών . Για την επικράτηση αυτής της Ευρώπης ,τρια ήταν τα στάδια που έπρεπε να επακολουθήσουν οι λαοί.

 Το πρώτο στάδιο  ήταν η δημιουργία κράτους όπου υπήρχε ξέχωρο έθνος Καποδίστριας βοήθησε τους Σέρβους να επαναστατήσουν , τους Ελβετούς να ανεξαρτητοποιηθούν ,παρότρυνε τους ιταλούς και τους γερμανούς να ενωθούν σε εθνικό κράτος, τους λατινοαμερικανούς να απαγκιστρωθούν από την  ισπανική κυριαρχία .Το περίεργο μάλιστα είναι ότι ,ενώ οι έλληνες σήμερα ξέρουν λίγο πολύ για την Ελβετία , δεν ξέρουν ότι ο ίδιος άνθρωπος προετοίμασε και εκτέλεσε το σχέδιο απελευθέρωσης της πατρίδας τους. Πιστεύουν ακόμα ότι αυτό το έκαναν τρεις έμποροι της Οδησσού.

Το δεύτερο στάδιο ήταν η κοινωνική απελευθέρωση των λαών από τους ευγενείς . Αυτό θα γινόταν με την καταγραφή και τη νομή της γης σε όσο το δυνατό περισσότερους ανθρώπους , με την ίδρυση εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που θα προήγαγαν τις τέχνες και τις επιστήμες . Σε 10 μήνες έχτισε στην Αίγινα αχανές ορφανοτροφείο, που μάθαινε  στα παιδιά την καλλιέργεια της γης και έβαζε τις αρχές της βιοτεχνίας στην χώρα. Στην Τίρυνθα έφτιαξε πρότυπο αγρόκτημα για τους καλλιεργητές . Επίσης , ξεκίνησε το κτηματολόγιο της γης και τον διαμοιρασμό της , που διακόπηκαν αμφότερα από την δολοφονία του .

 

Αφού οι πολίτες θα είχαν μετατραπεί από δουλοπάροικοι σε ελεύθεροι καλλιεργητές , επαγγελματίες ή επιστήμονες οι σχέσεις τους θα καταγράφονταν σε ένα χαρτί , το Σύνταγμα , για το οποίο  αγωνίστηκε όσο κανείς στην Ευρώπη. Μόνο στη Ελλάδα κατηγορήθηκε ως αντισυνταγματικός , αλλά αυτό δεν είναι το πρώτο δείγμα απόλυτης διαστρέβλωσης της πραγματικότητας στην χώρα μας.

Το τρίτο στάδιο ήταν η ένωση των εθνικών κρατών σε έναν υπερεθνικό οργανισμό , που θα έλυνε ειρηνικά τις διαφορές τους  και θα προήγαγε στο διηνεκές την ειρήνη και τη συνεργασία . Οι προτάσεις του για την κατάργηση της δουλείας έγιναν, αρκετά χρόνια μετά από τον θάνατό του, δεκτές. Το ίδιο και οι ιδέες του που έβαλαν τις βάσεις για την κοινωνία των εθνών , για τον ΟΗΕ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στα υπομνήματά του για το ζήτημα αυτό βρίσκει κανείς πλήρη και αναλλοίωτη την ιδέα της ένωσης ελεύθερων συνταγματικών κρατών.

Επίλογος

Οι κόσμοι αυτοί υπήρξαν οι τεκτονικές πλάκες πάνω στις οποίες κινήθηκε η Ευρώπη . Οι κόσμοι  αυτοί  είναι που έδωσαν τους « σεισμούς» του 1848 , του 1871 , του 1914,του 1940, τον σεισμό με την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης .Σήμερα μάλιστα  ζούμε ακριβώς  τις απαρχές  μιας ακόμα μείζονος σεισμικής ακολουθίας , που προκαλούν οι πλάκες αυτές . Είναι μείζον πολιτικό ζήτημα για τον καθένα από μας σήμερα να συνταθούμε με έναν από τους κόσμους  αυτούς και να δώσουμε τη μάχη μας ως ελεύθεροι πολίτες .    

 TO KEIMENO EXEI ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ  ΣΤΟ HOT DOG No 33 του Ιουλίου /2013 Β

Γράφουν τα γραμματόσημα ιστορία;;

Από το Μποπάλ ώς τον Αλιάγα

Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία δεν έβγαζαν γραμματόσημα με προσωπικότητες εν ζωή. Τώρα αποφάσισαν να συμπεριλάβουν τον επικεφαλής της Dow Chemicals και τον διεθνή τηλεπαρουσιαστή...

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ 1980

 

 

Της ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

Το Ελληνικά Ταχυδρομεία δεν μας έχουν συνηθίσει στην έκδοση γραμματοσήμων με απεικονίσεις προσωπικοτήτων που βρίσκονται εν ζωή. Συντονισμένα με την πρακτική που ακολουθείται σε πολλές χώρες του εξωτερικού, έχουν υιοθετήσει την αντίληψη ότι μόνο μετά θάνατον μπορεί ν' αποτιμηθεί με σιγουριά η συμβολή κάποιου στην πατρίδα, και οι εξαιρέσεις στον κανόνα μέχρι τώρα ήταν μετρημένες στα δάχτυλα.

Χατζιδάκις Ο Μίκης Θεοδωράκης, πάντως, δεν έχει αξιωθεί τέτοια τιμή. Δεν είναι ν' απορεί, λοιπόν, κανείς με τη δυσθυμία που προκάλεσε σε φιλοτελικούς κύκλους η πρόσφατη απόφαση της διοίκησης των ΕΛΤΑ για μια έκτακτη αναμνηστική σειρά με «διακεκριμένες ελληνικές προσωπικότητες» οι οποίες ζουν και βασιλεύουν, μεταξύ των οποίων και ο Νίκος Αλιάγας, ο γνωστός τηλεπαρουσιαστής!
Θεοδωράκης Στη σειρά περιλαμβάνεται ένα γραμματόσημο για το κοινωφελές Ιδρυμα Νιάρχου και εκτός του Αλιάγα τιμώνται τέσσερις προσωπικότητες από το διεθνή επιστημονικό, καλλιτεχνικό και επιχειρηματικό χώρο: ο καινοτόμος γενετιστής Αρης Πατρινός, ο βραβευμένος με Οσκαρ συνθέτης Βαγγέλης Παπαθανασίου, ο πρόεδρος της 20th Century Fox Τζιμ Γιαννόπουλος και ο Αντριου Λιβέρης, επικεφαλής της βιομηχανίας πλαστικών και χημικών Dow Chemicals. Από τα καζάνια της τελευταίας, θυμίζουμε, στην περιοχή Μποπάλ της Ινδίας διέρρευσαν το 1984 φονικά αέρια με 4.000 θύματα, σηματοδοτώντας μία από τις μεγαλύτερες οικολογικές καταστροφές της Ιστορίας...

   
Πέραν του Κωνσταντίνου Καραμανλή με αφορμή την είσοδο της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, των Ολυμπιονικών και των εθνικών ομάδων ποδοσφαίρου και μπάσκετ, κανενός άλλου εν ζωή συμπατριώτη μας το πορτρέτο δεν έγινε γραμματόσημο. Το ίδιο συμβαίνει όμως και με τις περιπτώσεις του Μάνου Χατζιδάκι, του Ιάννη Ξενάκη, του Βαμβακάρη, του Τσιτσάνη ή του Μάνου Λοΐζου, που δεκαετίες τώρα δεν βρίσκονται ανάμεσά μας. Είτε κανένας φορέας -η Ακαδημία Αθηνών, το ΥΠΠΟ, κάποια άλλη κυβερνητική ή μη οργάνωση- δεν ενδιαφέρθηκε να τους προτείνει, είτε η πρότασή τους δεν έγινε αποδεκτή από τα ΕΛΤΑ...
Οι νομπελίστες
Ο Κ.Π. Καβάφης και ο Νίκος Καζαντζάκης, οι πιο δημοφιλείς πρέσβεις των ελληνικών γραμμάτων στον κόσμο, μόλις το 1983 απεικονίστηκαν σε γραμματόσημο, ενώ οι νομπελίστες ποιητές μας Γιώργος Σεφέρης και Οδυσσέας Ελύτης το 1980 και το 1997 αντίστοιχα.

Το άνοιγμα των ΕΛΤΑ προς το σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό άργησε -ξεκίνησε δειλά-δειλά τη δεκαετία του '80- και ανάμεσα στους μεγάλους καλλιτέχνες και δημιουργούς που συμπεριέλαβαν στις σειρές τους συναντάμε τους Μανώλη Καλομοίρη, Μαρία Κάλλας, Νίκο Σκαλκώτα και Δημήτρη Μητρόπουλο, τους Αιμίλιο Βεάκη, Ελένη Παπαδάκη, Μαρίκα Κοτοπούλη, Κατίνα Παξινού και Κυβέλη, καθώς και τους Δημήτρη Ροντήρη και Κάρολο Κουν.
Το 1992 ήρθε η σειρά του καθηγητή Μανόλη Ανδρόνικου, το 1995 της Μελίνας Μερκούρη, με μια ολόκληρη σειρά αμφιβόλου όμως αισθητικής, το 1997 κυκλοφόρησαν γραμματόσημα αφιερωμένα στους μεγάλους Ελληνες κωμικούς -από τους Αυλωνίτη, Λογοθετίδη και Βασιλειάδου ώς τους Κωνσταντάρα, Παπαγιαννόπουλο, Φωτόπουλο και Σταυρίδη- και πιο πρόσφατα πορστέθηκαν τα πορτρέτα των Ρένας Βλαχοπούλου, Θανάση Βέγγου, Ορέστη Μακρή, Βασίλη Διαμαντόπουλου και Σαπφώς Νοταρά.
Η Λεβέντη
Σύμφωνα με ανακοίνωση των ΕΛΤΑ, το αίτημα για την έκτακτη αναμνηστική σειρά που θα κυκλοφορήσει στις 16 Σεπτεμβρίου υποβλήθηκε από το International Foundation for Greece μέσω της προέδρου του, Ασπασίας Λεβέντη, κι έγινε δεκτό με γνώμονα «το διεθνές κύρος» τόσο του Ιδρύματος Σταύρου Νιάρχου όσο και των υπόλοιπων υποψηφίων. Ωστόσο, στο καυστικό ρεπορτάζ του «The Press Project» για το θέμα που δημοσιεύτηκε προχθές στο Διαδίκτυο επισυνάπτεται επιστολή της Ελληνικής Φιλοτελικής Εταιρείας προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με την οποία οι εκπρόσωποι της τελευταίας εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους γι' αυτή την πρωτοβουλία και καλούν τον κ. Παπούλια να συμβάλει στην αποτροπή της έκδοσης της σειράς.

   
Για την επιλογή του Ιδρύματος Νιάρχου η Ελληνική Φιλοτελική Εταιρεία δεν έχει κανένα πρόβλημα. Το ότι οι υπόλοιποι τιμώμενοι είναι εν ζωή, όμως, ενοχλεί, καθώς «είναι πολλά τα παραδείγματα κολάσιμων πράξεων ανθρώπων που είδαν το φως μετά το θάνατό τους» και «οποιαδήποτε τιμή δύναται να ανακληθεί -αφαίρεση μεταλλίου, απόσυρση αγάλματος- πλην των γραμματοσήμων». Το γεγονός δε ότι «διαφημίζονται επαγγελματίες σε πλήρη δραστηριότητα» χαρακτηρίζεται «ανεπίτρεπτο».
Η 16η Σεπτεμβρίου, εν τούτοις, δεν είναι τυχαία ημερομηνία. «Η πρώτη μέρα της κυκλοφορίας της σειράς συμπίπτει με τη βράβευση των διακεκριμένων αυτών προσωπικοτήτων και του Ιδρύματος Νιάρχου, που θα γίνει στο Μουσείο της Ακρόπολης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό και την πολιτική ηγεσία της χώρας», μας πληροφορούν τα ΕΛΤΑ. Ποιος είναι ο θεσμοθέτης των βραβείων; Το International Foundation for Greece και πάλι. Αναζητήσαμε περισσότερα στοιχεία για το ίδρυμα της κυρίας Λεβέντη, αλλά όπως διαπιστώσαμε η ιστοσελίδα του είναι υπό κατασκευή...

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 1-ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2013