Προπαγάνδα του φόβου
Της Μαρίας Διαλλινά*
Συγκλονισμένος δήλωσε ο Αντώνης Σαμαράς από την αυτοκτονία συνταξιούχου, στο Σύνταγμα. και επισημαίνει «πως δεν είναι ο πρώτος τέτοιος θάνατος, καθώς πλέον έχουμε ρεκόρ αυτοκτονιών», και τόνισε πως «αυτό εννοούσα όταν μιλούσα για εθνική κατάθλιψη».
Θα ήθελα να επισημάνω ότι το όψιμο ενδιαφέρον για την ψυχική υγεία μας από την πλειονότητα των πολιτικών και ο συνεχής βομβαρδισμός μας για αυτοκτονούντες και απελπισμένους συνανθρώπους από τα ΜΜΕ δεν μου φαίνεται απλώς ως μια εύκολη συνταγή ακροαματικότητας αλλά και ως επικίνδυνη προπαγάνδα τρόμου, που ανακαλεί παιδικούς φόβους και τραύματα και γιʼ αυτό τρομακτική, καθηλωτική, και ελλοχεύει ο κίνδυνος για μαζική ταύτιση με λαϊκίστικα ηρωικά πρότυπα.
Η υπερήφανη ως φαίνεται αποχώρηση από τη ζωή του 77 χρόνου Φαρμακοποιού δεν δύναται να διαγνωστεί ως αυτοχειρία λόγω αδυναμίας επιβίωσης ψυχικά ή σωματικά, αλλά μπορεί να θεωρηθεί αλληγορική πράξη απόγνωσης, ως ύστατη κοινωνική διαμαρτυρία, ως ακραία πολιτική ανταρσία.
Ως υπεύθυνη της Διασυνδετικής Ψυχιατρικής Υπηρεσίας στο Γενικό Νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς παρακολουθώ προσωπικά επί μια δεκαετία στο πλαίσιο της Γενικής Εφημερίας για όλη την Αττική του Νοσοκομείου (ανά 4 ημέρες ), όλα τα άτομα, που νοσηλεύονται λόγω απόπειρας αυτοκαταστροφής και δεν έχω παρατηρήσει καμιά ιδιαίτερη αλλαγή στο προφίλ τους, πλην μίας μικρής προσαύξησης επί ατόμων με προϋπάρχουσα ψυχοπαθολογία των οικονομικών αιτιάσεων επιπροσθέτως της κυρίας αιτίας για τερματισμό της ζωή τους
Δυστυχώς μέσω της Ελληνικής Στατιστικής υπηρεσίας δεν συλλέγονται στοιχεία για το ποσοστό των αυτοκτονιών στο γενικό πληθυσμό. Υποθέτω λόγω του θρησκευτικού ταμπού, το οποίο συγχρόνως τις αποτρέπει.
Απορώ, που βρήκε το ποσοστό 41% αύξησης των αυτοκτονιών ο κ. Λοβέρδος.
Όσον αφορά την περιβόητη δημοσίευση στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Lancet δεν είναι δημοσίευση επιστημονικού άρθρου, αλλά αλληλογραφία ,που αναφέρεται σε μια μελέτη μέσω τηλεφωνικών συνεντεύξεων της πρόθεσης αυτοκτονίας ενός τυχαιοποιημένου πληθυσμού 2000 ατόμων το 2009 και το 2011, οπου διαπιστώθηκε μια αύξηση 36% της πρόθεσης αυτοκτονικόητας. Σημειώτεον ότι οι Έλληνες έχουν χαμηλότερες τάσεις αυτοκτονίας σε σχέση με τους βορείους πλουσίους συνανθρώπους μας.
Όταν δεν υπάρχει ψυχοπαθολογία δεν προτάσσουν τους οικονομικούς λόγους αλλά κυρίως λόγους ελευθερίας π.χ Ζάλογγο, Αρκάδι .
Ο Göthe και ο Nietzsche ύμνησαν το ευεργετικό φως του φτωχού νότου και μίλησαν για τη μάχη μεταξύ απολλώνιου και διονυσιακού πνεύματος.
Στη διάρκεια του πολέμου στη Κροατία η (η τέως ασθενής μου στο Μόναχο) Parac μου τηλεφώνησε λέγοντας ότι, αν και το σπίτι της βομβαρδίστηκε, χαίρεται την ηλιόλουστη ημέρα.
Που αποσκοπεί η υπέρ-προβολή του θέματος αυτοκτονία; στο φόβο; στην καθήλωση μας στο καναπέ ;
Στην προσπάθεια διερεύνησης του φαινόμενου αυτού, που εμφανίζεται ως να παίρνει μεγάλες διαστάσεις στις μέρες μας σχεδιάσαμε ένα πρότυπο είδος καταγραφής και αξιολόγησης των εισαγωγών, λόγω απόπειρας αυτοκαταστροφής, το οποίο θα καταστήσει εφικτή την συγκέντρωση δεδομένων και την επιστημονική τεκμηρίωση των συμπερασμάτων.
* Η Μ. Διαλλινά είναι ψυχίατρος
Δημοσιεύθηκε στην Αυγή 8-4-2012
"Όσον αφορά την περιβόητη δημοσίευση στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Lancet δεν είναι δημοσίευση επιστημονικού άρθρου, αλλά αλληλογραφία ,που αναφέρεται σε μια μελέτη μέσω τηλεφωνικών συνεντεύξεων της πρόθεσης αυτοκτονίας ενός τυχαιοποιημένου πληθυσμού 2000 ατόμων το 2009 και το 2011, "
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια είναι. Το άρθρο είναι ειλικρινές.
Δεν ξέρω αν θρησκευτικοί, μόνο, λόγοι εμποδίζουν την σωστή επιστημονική τεκμηρίωση. Δεν μπορεί να είναι μόνο αυτός ό λόγος αν κρίνουμε και από άλλους δείκτες.
Είναι, αφενός θέμα οργάνωσης, αλλά και πολλών άλλων παθογενειών.
Π.Χ. Μήπως ξέρουμε πόσοι είναι οι μετανάστες, ή πόσοι είναι οι πραγματικοί άνεργοι.
Στους εργαζόμενους π.χ. υπολογίζουν και όσους κάνουν δύο μεροκάματα το μήνα..
Τα εργασιακά ατυχήματα, πόσα είναι;
Τα θέματα που αφορούν αξιόποινες πράξεις στη δημόσια διοίκηση και αγγίζουν τα όρια συστηματικού εκφοβισμού;
Πόσα δηλώνονται και πόσα καταγράφονται.
Δηλώνονται στη ΓΣΣΕ ας πούμε 50 περιπτώσεις το χρόνο και το πρέπει να είναι χιλιάδες χωρίς υπερβολή.
Καταλήγοντας.
Μπορεί πράγματι να χρησιμοποιούν την προπαγάνδα του φόβου.,δλδ το πιο πιθανό είναι.
Αλλά αν αποσιωπούμε ή περνάμε στο ντούκου γεγονότα, τότε δεν είναι ο καλύτερος τρόπος.
Δεν μπορούν να μας πρήζουν τα κανάλια επί μήνες για το σαλτάρισμα του Ζαχόπουλου ( πριν κάποια χρόνια) και να γίνεται μέγας ντότρος..
Η να μας αναφέρουν το "δράμα"του μίστερ- λάϊφ Κωστόππουλου και τι τραβάει και πόσο υποφέρει..
Υποφέερουν άνθρωποι από πολλές άνομες καταστάσεις.
Και ως εκ τούτου, ας μάθουν να ακούνε και τα δράματα των συνηθισμένω και καθημερινών ανθρώπων που ορισμένοι βιώνουν μέρες απόγνωσης.
Η αντίδραση στην προπαγάνδα του τρόμου είναι επιμονή στην ανάδειξη μεγάλων προβλημάτων που έχουν μεγάλα τμήματα της κοινωνίας αλλά και προβάλλοντας τα προσωπικά καθημερινά δράματα χωρίς να τα κρύβουμε κάτω από το χαλί.
Πέσανε να αρθρογραφουν για νηφαλιότητα, ηπιότητα και χαμηλούς τόνους ενώ μας βομβαρδίζουν συνεχώς με τόνους βαρβαρότητας και απειλών.
Γράψαμε για τον θάνατο του Δ.Χριστούλα και τόλμησε να αρθρογραφήσει γνωστός δημοσιογράφος στην Αιχμή " πως μόνο στην ελλάδα γίνεται αυτός ο χαμός για ένα θάνατο"
Θέλουν ξεμπρόστιασμα συνεχώς, γιατί η κυνικότητα και η θρασύτητα θέλουν και τις ανάλογες απαντήσεις.
Δεν θα κλαψουρίζουμε, αλλά θα παίρνουν τις απαντήσεις του και με έντονη αντίδραση.
Δεν θα κάτσουμε να τους τρώμε στη μάπα συνεχώς...
υ.γ.
Τα παραπάνω δεν αφορούν το παραπάνω άρθρο, παρά μόνο σαν απάντσηση στο αν είναι προπαγάνδα θα έχουν και τις ανάλογες απαντήσεις αυτοί που κουνούν απειλητικά το δάχτυλο.
Σκεφθείτε την εικόνα. Στέκεται στο Σύνταγμα, απέναντι από τη Βουλή, βάζει το όπλο στον κρόταφο και αυτοκτονεί μπροστά στα μάτια των περαστικών. Μπαμ και μετά σιωπή. Οι μισοί τρομαγμένοι και οι άλλοι μισοί αποσβολωμένοι. Ακόμη και κάποιοι ανόητοι του Κοινοβουλίου κρατούν για λίγο κλειστό το στόμα τους, πριν αποφασίσουν πως πρέπει να δημιουργήσουν τα άλλοθι του δολοφόνου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πρώτη “πολιτική” δήλωση που γίνεται, είναι πως δεν πρέπει να υπάρξει πολιτική εκμετάλλευση της αυτοκτονίας. Πως πρέπει δηλαδή να υποβιβαστεί το μήνυμα. Γιατί η αυτοκτονία έγινε για το μήνυμα. Το δεύτερο μήνυμα αναλαμβάνουν να το στείλουν οι τηλεψυχολόγοι: “για να φτάσει σε σημείο αυτοκτονίας πρέπει να υπάρχει εκ των πραγμάτων ψυχική διαταραχή, ένα είδος παρεκτροπής”.
Ας αφήσουμε το γεγονός πως η ψυχική διαταραχή -αν υπάρχει-, δεν δημιουργήθηκε από τον κακό καιρό, αλλά απ’ όσα περιγράφει στο γράμμα του ο αυτόχειρας. Ας πάμε στον “αυτοκτονικό ιδεασμό” που διέπει την αντίληψη των “ειδικών”. Αυτούς τους μουτζαχεντίν που αυτοανατινάσσονται μπροστά στις κάμερες για να πείσουν πως όλα είναι θέμα ψυχολογίας και όχι πολιτικής εκφράζοντας μάλιστα την συμπάθειά τους για να μην παρεξηγηθούν. Μπορεί αυτή τη φορά να πείσουν πως ένας τρελός γέρος λέκιασε τα κοστούμια της ευπρέπειας με τους καφέδες που αναποδογύρισαν όταν άκουσαν τρομαγμένοι τον πυροβολισμό, αλλά υπάρχουν εκατομμύρια έλληνες που λένε ακριβώς τα ίδια πράγματα. Και είναι λίγο δύσκολο να είναι όλοι τρελοί. Μάλλον οι ειδικοί πάσχουν από αυτοκτονικό ιδεασμό. Για χάρη της πολιτικής όμως και όχι της ψυχολογίας.
Πολύ ενδιαφέρον και με επιστημονική βάση άρθρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό άρθρο. Πολύ δυνατό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό στοιχεία που παραθέτει ο συντάκτης υγείας της Αυγής βασ.Βενιζέλος στα πλαίσια αφιερώματος σχετικού η χώρα μας κατέγραψε την τριετία 2007-9 τη μεγαλύτερη αυξηση 17% στις αυτοκτονίες μεταξύ όλων των χωρών της ΕΕ. Παρ όλα αυτά το Eurostat κατατάσσει την χώρα μας στη τελευταία θέση (2,8) μεταξύ των χωρών της ΕΕ όσον αφορά τους δείκτες αυτοκτονίας και ΠΟΛΥ ΚΑΤΩ ΑΠΌ ΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΜΕΣΟ ΟΡΟ (10,1)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ίδια κλινική αίσθηση έχω και εγώ με την Μαρία που την ξέρω καλά σαν επιστήμονα και αγωνίστρια της ζωής. Ανταμώνω 40-60 καθημερινά ψυχοπαθείς μετά τους ψυχιατρους γενικά έχουν πολύ καλή ρύθμιση με διαβάθμιση έως 50% ενταγμένους πλήρως στη ζωή και μετά υπεύθυνης ψήφου. Η έλλειψη ψυχιατρικής υποστήριξης από ελλειψεις προσωπικού νομίζω απηχούν την έξαρση που επισημαίνω στην αρχή του σχολίου και δεν είναι βέβαια η τρομοκρατικά προπαγανδισμένη από τα κανάλια.
@ " Η έλλειψη ψυχιατρικής υποστήριξης από ελλειψεις προσωπικού νομίζω απηχούν την έξαρση που επισημαίνω στην αρχή του σχολίου και δεν είναι βέβαια η τρομοκρατικά προπαγανδισμένη από τα κανάλια."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό προσωπικές έμπειρίες με τα δημόσια νοσοκομεία που προκύπτει από σοβαρά περιστατικά που αφορούσαν συγγενικά μου πρόσωπα ( α' βαθμού συγγένειας ) εκείνο που αποκόμισα είναι να βλέπω το ιατρικό προσωπικό να υπερβάλλει εαυτόν.
Οι δυο ελλάδες. Η ελλάδα σαν κράτος και η ελλάδα των προσώπων.
Γιατρός από την επαρχία έπαιρνε ( μετά από παράκλησή μου) τον γιατρό στην Αθήνα για να ενημερωθεί για τον ιατρικό φάκελο του ασθενή, Μετά τον ενημέρωνε (τηλεφωνικά ) επί ένα χρόνο για την πορεία του ασθενή και στη συνέχεια συναποφάζισαν για την θεραπεία.
Αυτό γινόταν ακόμη και όταν ο ιατρός βρισκόταν στην καλοκαιρινή του άδεια!
Τους γιατρούς, δεν τους ήξερα, τους γνώρισα για πρώτη φορά.!
Η μια πλευρά του θέματος.
Έχω την εντύπωση, όμως, ότι το κράτος συνειδητά υποβαθμίζει και τορπιλίζει την δημόσια υγεία, με πολλούς τρόπους.
@ Διόνυσε, βλέπεις να βελτιώνεται η κατάσταση ή να χειροτερεύει;
Επιστήμονες, όπως η συνάδελφος σου, θα μπορέσουν να αντέξουν και να αλλάξουν τις δυσχερείς καταστάσεις;
Το εύχομαι, αλλά πιστεύω ότι στηριζόμαστε, στην στάση ζωής που έχουν επιλέξει άνθρωποι με ισχυρές αντιστάσεις και αξιακές αρχές
Σπίθα σωστά επισημαίνεις στο πρώτο σου σχόλιο την απροσδιοριστία των μετρήσεων. Γύρω στο 2007 σταμέτησαν τα κονδύλια από ΕΕ για αποασυλοποίηση και η ψυχιατρική έγινε φαρμακοκαταστολή ενω σωστά λες στο β σχόλιο είναι ένα πλέγμα ολόκληρων παραμβάσεων τρόπου ζωής. Να διδάσκει ο γιατρός με τον τρόπο του μέθοδο ζωής.Τι να σου λέω τώρα θα μπορούσα να γράψω βιβλίο παρότι η ειδικότης μου είναι αλλού, πιό πρακτική να λύνει ζητήματα. Υπολόγισε ότι και κάθε μεγάλη νόσος το χειρουργειο, η καρδιοπάθεια, το σακχαρο, η υπερλιπιδαιμία έχουν τις ψυχικές επιπτώσεις τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πράγματα χειροτερεύουν εγω μετρώ καθημερινά τις χαμένες και κερδισμένες μάχες,τουλάχιστον έχω τη δύναμη να τους κοιτάω στα μάτια παρόλη τη προσωπική φθορά και την έλλειψη χρόνου ακόμα και για κατούρημα....Εδώ ακόμα και ο καρκίνος νικιέται περιστασιακά!Οχι σε αυτό το τόπο δεν θα κοπεί το νήμα του μύθου και του ονείρου.