Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2008

Από την σκοπιά.

Νίκος Μπελογιάννης "Πάμε να πεθάνουμε για ένα λάθος" στη σύντροφο της ζωής και των αγώνων του Ελλη Παππά. "Τι κάνουμε ότι κάνουμε πάντα αναλύουμε, διαλύουμε και συνθέτουμε"

ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΚΟΠΙΑ

-----Αλτ τις ει
---- Σκοπευτής αντιαεροπορικού Πεχλιβάνης ,αλλαγή φρουράς κυρ δεκανέα
---- Σύνθημα
-----Φλεβάρης 2013
-----Παρασύνθημα
----- Ανεμοσούμουρδο Τουρκοκυπριακών Προϊόντων
----- Νέους δεν πιστεύω απόψε νάχεις φέρει ψείρα ραδιοφώνου ,νάχεις τα αυτιά σου ανοιχτά, απασφάλισε έλεγξε και το δάκτυλο στη σκανδάλη.
Εκεί στο νοτιοδυτικό τμήμα της Κύπρου στην πράσινη γραμμή που μας χώριζε από τους Τούρκους, οι δυνάμεις του ΟΗΕ είχαν μεριάσει προ πολλού, μόνα κοράκια να κρώζουν γύρω οι Βρετανικές δυνάμεις και εμείς να τρωγόμαστε σαν τα σκυλιά με τους Τούρκους. Οι Τουρκοκύπριοι είχαν προ πολλού εγκαταλείψει τα κατεχόμενα για τον παράδεισο των νοτίων εδαφών εκεί που έβρισκαν τόσα χρόνια δουλειά, ασφάλιση, υγεία, συντάξεις και σεβασμό. . Έποικοι από την Ανατολία και 50 χιλιάδες Τουρκικός στρατός λυμαινόταν ένα κομμάτι 36% της βόρειας Κύπρου. Είχαμε πάρει την Αμμόχωστο μετά από ομηρικές διαπραγματεύσεις επταετίας, αλλά δώρο άδωρο οι σκληροί πυρήνες είχαν θεριέψει σαν τους χούλιγκαν στις κερκίδες. Απέναντί μας εμείς οι κληρωτοί και αμούστακοι από την Ελλάδα είχαμε μαφιόζους καζινάδες, καταπατητές εκτάσεων με την προβιά του κτηνοτρόφου, καλοστεκούμενους δημοσιογράφους που εκπροσωπούσαν θεός ξέρει τι ιδιωτικά ανύπαρκτα αγγλοσαξωνικά πανεπιστήμια, στην ουσία εμπόριο πτυχίων κανενός αντικρύσματος στη μεσαία τάξη του Πακιστάν και Αιγύπτου, άλλοι Αραβες δεν έφταναν σε τέτοια εξαθλίωση.
Σαρμούτες Τούρκοι γρύλισα καθώς έλεγχα τον ασύρματο του φυλακίου πάνω στα απόκρυφα ρουμάνια των ακτών της βυζαντινής Παλαίπαφου, ήμουν ακρίτας για δυό ώρες απόψε. Έβαλα την ψείρα στο ένα αυτί ,το άλλο σκέτο ραντάρ να πιάνει ήχους ένα γύρω.
«Για να μας εξοντώσουν ζητάν μίζα» έλεγε ο στοίχος από ένα τραγούδι του Μαχαιρίτσα, παλιό όσο και οι διαπραγματεύσεις από το Ράδιο Πάφος 93,7 στα FM. «τρείς γενιές Οιδίποδες που πιθηκίζουν» συνέχιζε ο Λαυρέντης.
Τάχε σιχαθεί όλα “Έφυγα ένα όνειρο πριν με ξεχάσεις»
Πάνω στην Αθήνα έξη χρόνια συνεχών κοινωνικών αναταραχών, ξηλωμένα πεζοδρόμια πετροπόλεμος, ανεργία και 250. 000 άστεγοι λεηλασίες στα Carrefour και τα άλλα πολυκαταστήματα, πολλές φορές πυρπολήσεις. Οι μεταρρυθμίσεις και οι εκσυγχρονισμοί ήταν ένα πουκάμισο αδειανό για τους Ελληνες ποπολάρους και τα στίφη των αλλοδαπών που είχαν εισρεύσει. Με καφετέριες και μίνι μάρκετ δεν θα στηριζόταν οικονομία.



Ούτε ένα εργοστάσιο σκουπιδιών για τα άπειρα περιφερόμενα γύρω. Οι βίλλες γκέτο στην Εκάλη καίγονταν ακόμα, όταν κατατάχτηκε στην γενική επιστράτευση.

Οι Τούρκοι σαν ύαινες που οσμίστηκαν ψοφίμι βγήκαν στο Αιγαίο. Με το στόλο και τα αεριωθούμενα να οργώνουν τα χωράφια των αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ποιοί θα μας φυλάξουν από τους προστάτες μας! Ληστείες, βιασμοί, λεηλασίες από αντάρτικες ομάδες πόλεων είχαν ξεχειλίσει το ποτήρι της υπομονής. Στον εμφύλιο σπαραγμό τα πάντα ήταν μπερδεμένα, οι φάρες των καπάτσων επιβίωναν, στο στρατό ήταν ξεκάθαρος ο εχθρός έτσι νόμιζε.
Θα το εγκλωβίσω ή θα προδοθώ από το ηλεκτρονικό σήμα μου. Είχα κάτι δευτερόλεπτα να αποφασίσω, είναι δικό μας ή Τούρκικο, μήπως είναι φάλτσο σήμα φάντασμα, στα δύο μίλια έπρεπε να αντιδράσω σωστά. Τον στέλνω στο αγύριστο ή γίνομαι Κούγκι. Τόχω μηδενίσει στο μαγνητικό βορρά;
Η ψείρα συνέχιζε το τραγούδι στο αυτί του «Πάλι ένα βήμα θα με φέρει πίσω» Ο πύραυλος Στίνγκερ βάραινε στα χέρια μου, έτοιμος.


ΔΙΟΝΥΣΟΣ 17-12-2006.



Θεμιστοκλής

2 σχόλια:

  1. Το έβγαλα τώρα λόγω επίκαιρης επίσκεψης του Καραμανλή στην Αγκυρα, παρότι παλιότερα γραμμένο. Για να θυμίσω ίσως την ομιλία Στεφανόπουλου εώπιον του Κλίντον. Οι τσιπούρες ζούν ακόμα στο Αιγαίο;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε αυτό το μικρό τόπο μπορείτε ευκολα να ξεχωρίσετε τους εθνικούς νταβατζήδες από τους εθνικούς μπεταντζήδες;;