Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2007

22- Εν Λευκώ.



e — ΕΠΙΛΟΓΕΣ. Νο 22

1. Η λευκή ψήφος είναι υπεύθυνη πολιτική επιλογή που κάνει όλους τους υπάρχοντες κομματικούς ανταγωνιστές καλύτερους, αρκεί να έχει συνταγματική κατοχύρωση ώστε με 3% λευκό 7 θεσούλες της Βουλής των Ελλήνων για τέσσερα χρόνια να είναι άδειες.. Εκτός από τον Αριστόβουλο Μάνεση ένθερμος θιασώτης αυτής της άποψης ο σοφός γέρων της Ελληνικής πολιτικής Μανώλης Δρεττάκης στις 14-5-05 στη «Ε» Συνέπειες εγκυρότητας λευκής ψήφου.
2. Το καρτέλ στο γάλα και πόσο κοστίζει στην οικογένειά μας. Μας δείχνει τα γιατί στην «Κ» της 10-06-06 ο Νίκος Νικολάου.
3. Λευκές κόλες ή όμορφα γραπτά οι εξετάσεις από τα βλαστάρια μας είναι παρελθόν. Καιρός για πιο ανεξάρτητους συνδυασμούς π.χ. λογοτεχνία με μαθηματικά όπως προτείνει ο καθ. Μαθηματικών Τεύκρος Μιχαηλίδης Από τον Αισχύλο στους μεταμοντέρνους. Μαθηματική λογοτεχνία. Και καλά αποτελέσματα σε όλους τους συμπαθείς εξεταζόμενους.
4. Λευκές περιστερές και από πίσω στυλοβάτες άχρηστων εξοπλισμών. Το κυριότερο είναι να ξέρουμε να πολεμάμε για την ειρήνη. Δύο ακόμα άρθρα στο κεφάλαιο Αιγαίο- Χάγη- Δυο πρόεδροι ,δύο αντιλήψεις. Α) Μιχάλη Δούντα Ελλάς-Τουρκία σχέση συγκρουσιακής συνύπαρξης από «Κ» της 18-06-06,Β) του Μάκη Κουρή Ομολογεί ότι έγιναν μυστικές επαφές με τους Τούρκους για το Αιγαίο από «ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» της 18-06-06.
5. Λευκές ιδρωμένες ιατρικές μπλούζες και 6ο Συνέδριο ΟΕΝΓΕ. Αποτελέσματα ψηφοφοριών και Πολιτική απόφαση του Συνεδρίου από τον Οφθαλμίατρο Χαλκιδικής Βαρνάβα Δημήτριο.
6. Λευκά κουτιά ασυνεννοησίας για ασφαλισμένους και γιατρούς στο ΙΚΑ!. Η Διοίκηση κάνει ότι δεν ξέρει το άρθρο 23 του Συντάγματος (περί δικαιώματος απεργίας), η υπουργική ηγεσία με ελλιπή στοιχεία κοστολογεί και υπόσχεται, οι ημέτερες δυνάμεις ψάχνουν το συνδικαλιστικό τους φιλότιμο ...στην αναστολή κινητοποιήσεων. Λεπτομέρειες από δύο πηγές. Α) ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ 19-6-06 Β) Εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων ή κίνδυνος για την υγείας τους; και ανακοίνωση Συλλ. Συμβασιούχων 20-06-06.
7. Μπόλικη λευκή σκόνη, μπάζα και κουρνιαχτός μετά από τις καταστροφικές συνέπειες των 6,4 Richter από το ΔΙΟΝΥΣΟ στο επετειακό 20 ΙΟΥΝΗ 1978.
Στη ψηφοφορία από το 19 τεύχος για προτεινόμενα βιβλία απάντησαν, μόλις στατιστικά σημαντικό δείγμα 28 συνάδελφοι. Φωτεινές σαν λευκό φως όλες οι επιλογές σας στο ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ.XLS.
Αν φορολογικά είστε λευκοί έως αθώοι κάποιοι δεν είναι. Οι πολυεθνικές «εξάγουν» τα κέρδη τους. Από τον Σεραφείμ Κωνσταντινίδη 18-06-06 στην «Κ». Βέβαια ομολογούμε και εμείς ότι και ο Δημήτρης Καπράνος στην «Κ» λόγω Muntial Αιχμάλωτοι μιας «θεάς».
Η Ναζανίν καταδικάστηκε από δικαστήριο του Ιράν σε θάνατο δια απαγχονισμού. Η Ναζανίν (17 χρονών) καθώς έκανε βόλτα στο πάρκο Καράτζ, σε προάστιο της Τεχεράνης μαζί με την ανιψιά της αναγκάστηκε να μαχαιρώσει και, παρά τη θέληση της, να σκοτώσει έναν από τους τρεις άγνωστους άνδρες που τους επιτέθηκαν και προσπάθησαν να τη βιάσουν. Όπως περιέγραψε στο δικαστήριο οι τρεις άνδρες αφού τις έριξαν στο χώμα, τις έγδυσαν και προσπάθησαν να τις βιάσουν. Και κλαίγοντας, συνέχισε "Έβγαλα έναν σουγιά που έχω πάντα στην τσάντα μου και άρχισα να μαχαιρώνω τον έναν στο στήθος. Δεν είχα σκοπό να τον σκοτώσω. Μόνο να φύγει από πάνω μου ήθελα. Μόνο αυτό". Το ιρανικό δικαστήριο δε δέχτηκε ότι ο πιθανός βιασμός έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή της Ναζανίν. Οι δράστες δεν πρόλαβαν να τη βιάσουν. Εάν είχε γίνει αυτό ( "εάν τους είχατε αφήσει...", ακούστηκε προκλητικά στο δικαστήριο), τότε η ποινή της κοπέλας, μπορεί και να μειωνόταν. Η Διεθνής Αμνηστία επισημαίνει πως αν η Ναζανίν επέτρεπε να τη βιάσουν θα την καταδίκαζαν και πιθανώς να την πετροβολούσαν μέχρι θανάτου με την "κατηγορία" ότι έκανε έρωτα εκτός γάμου. Χιλιάδες άνθρωποι απ' όλο τον κόσμο κάνουν έκκληση, μέσω ενός ψηφίσματος που εστάλη στον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, την ύπατη αρμοστή του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον θρησκευτικό ηγέτη της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν και τον υπουργό δικαιοσύνης του Ιράν. Το ψήφισμα κυκλοφορεί στο ιντερνετ και "ζητεί την υπογραφή όλων μας. Η ηλεκτρονική διεύθυνση είναι http://www.petitiononline.com/Nazanin/petition.html Παρακαλώ ΕΠΙΣΚΕΥΘΕΙΤΕ το site ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΤΕ ΣΤΗΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ και να στείλετε αυτό το μήνυμα σε όλους τους γνωστούς σας. Το μήνυμα από την παρέα του γνωστού Πνευμονολόγου από την Σωτηρία κου Μπάστα Αντώνη.

1 σχόλιο:

  1. 20 ΙΟΥΝΙΟΥ 1978

    Προχωρημένη βραδινή ώρα άρχισε να κουνάει η Θεσσαλονίκη. «Α, ο σεισμός της βραδιάς» αποφάνθηκα ψύχραιμα και ενώ τα δευτερόλεπτα δονούσαν ατελείωτα «μεγάλος είναι ο αποψινός».!Φωνές, ουρλιαχτά ,κεραμίδια, τούβλα πέφταν κουρνιαχτός και βουητό στο μικρό δρομάκι μας Αγάπης 4. Το διάβασμα της Χημείας έμεινε στη μέση, οι αφίσες χοροπηδούσαν σαν εκκρεμή στο τοίχο, το φοιτητικό μονόφωτο περιστρέφει την αγωνία μου και το κούνημα αμείωτο πάνω από 30 δεύτερα «Λες,.. να ήρθε η ώρα μας;». Ψύχραιμα στο καφασωτό της μπαλκονόπορτας του 8ου ορόφου, που να τρέξεις...
    Τελειώνοντας ο Εγκέλαδος εμείς τα μυρμήγκια της φύσης έπρεπε να δούμε τα έργα μας, τα σμπαράλια της ζωής και της φτιάξης μας. Ξεσκάλωμα της σπιτονοικοκυράς από τα σερβάν του Χολ, τηλέφωνο σπίτι πριν φορτώσουν οι γραμμές για καθησυχασμό, απάγκιασμα της γιαγιάς σπιτονοικοκυράς εκεί που έβρισκε αποκούμπι και παρέα στα δύσκολα, στον προαύλιο χώρο της Άγιας Σοφιάς. «Πρόσεχε μην μπεις μέσα ολόκληρα τοιχία έχουν ραΐσει....»
    Στην Εγνατία οι πολυκατοικίες κολλητές χόρευαν σαν σε κερκίδες γηπέδου το χορό των μετασεισμών, αμάξια λίγα ακόμα και η δίγραμμη διαχωριστική λωρίδα των πεζών με πολλούς τολμηρούς εραστές, στα πεζοδρόμια βρέχει σοβάδες και τζάμια. Βγήκαμε λύκοι μοναχοί στο κυνήγι της ζωής και του θανάτου, ποιός χωράει τέτοιες ώρες σε τέσσερα ντουβάρια;; Βγήκαμε Σιντριβάνι και Αγγελάκη η ΧΑΝΘ με πεσμένο το αίθριο της από πίσω χαλάσματα στα Δικαστήρια και τότε ήλθε σαν φήμη η βουή «έπεσε η πολυκατοικία του Νίκου» Τρέξαμε στην στιγμή, είχαμε από το δρόμο κάνει τ΄ανταμώματα ήδη τρείς πρωτοετείς. Βρήκαμε πολυκατοικία 8 ορόφων απλωμένη 5 ορόφων μπάζα και τη ΔΕΗ να ζητάει με απεγνωσμένες φωνές συκράτημα μέχρι να κόψουν το ρεύμα. Είχαμε μαζευτεί αυθόρμητοι πάνω από 200 φοιτητές αρωγοί. Που να ξέραμε τότε ότι γράφαμε την προϊστορία της ανύπαρκτης τότε ΕΜΑΚ. Ακούγαμε κραυγές βοηθείας από τους ενοίκους των πάνω διαμερισμάτων, βλέπαμε ανάκατα στις τσιμεντόπλακες και τα δοκάρια, ρούχα, τουβλα, τηλέφωνα, λεκάνες, ξύλα από έπιπλα και ντουλάπες και σκόνη ω, θεέ μου τι σκόνη έχει καθίσει παντού. Φώτα κομμένα και βουρ πάνω στα τσακίδια να βγάλουμε ανθρώπους. Γρήγορα καταλάβαμε ότι ο καλύτερος σύμμαχος αυτής της δουλειάς είναι η ησυχία. «Είναι κανείς εδώ».....Κρατικός μηχανισμός ένα περιπολικό αστυνομίας και ένα όχημα της πυροσβεστικής, μας οργάνωσαν με γρήγορα κοφτά παραγγέλματα και τους ακολουθούσαμε πειθήνια. Ο «δικός μου» πυροσβέστης ήταν προνομιούχος είχε φακό στο σκοτάδι, είχε και την “τρέλα” μέσα του. Οταν του έδειξα μια γιαγιά θαμμένη στα μπάζα που φώναζε για ... το σπασμένο της πόδι χάθηκε κάτω από την αιωρούμενη πλάκα και με γρήγορες κινήσεις απελευθέρωνε τούβλα από το κορμί της. Με θυμάμαι και γελάω με ένα χέρι στο άνοιγμα να βαστάω την τσιμεντόπλακα και με το άλλο με το φακό του, μου τον είχε εμπιστευτεί, να του φέγγω του τρελάρα για να την τραβήξει πάνω πριν της φύγει η ψυχή από τη φωνή της Άλλοι βρήκαν φορείο κατάλληλο τα ξύλινα κουφώματα, άλλοι παραδίπλα μαρσάρουν ένα παπάκι να έχουν φως, για να ξεθάψουν άλλον ζωντανό. Παναγιά μου κάνε εδώ που πατάμε να μην άλλος από κάτω. Ποιό πέρα ζόρισαν τα πράγματα, μισοπεθαμένη ανάμεσα σε δυο δοκάρια ακίνητο και ζουμπισμένο το κεφάλι της αδελφής της γιαγιά μας με το σπασμένο πόδι. Χρειάζονται κομπρεσέρ. Ακούς ήδη δουλεύουν από την άλλη πλευρά έχουν λέει εγκλωβιστεί άνθρωποι εκεί που πρέπει να ήταν η είσοδος, το κομπρεσέρ δουλεύει να σπάσει πλάκες ναβγεί ανάσα από κει μέσα, νοιώθουμε ότι παλεύουμε με το χρόνο και δεν καταλαβαίνει κανείς πως έφτασε 3 η ώρα πρωινή. Κολλημένος ιδρώτας σκόνη και το θράσος της νιότης μας όλα μια σάρκα ζεστή καυτή. Ήταν η ώρα που ήρθαν οι φαντάροι από το 3ο Σώμα Στρατού και διέταξαν κοφτά «Ολοι οι πολίτες κάτω». Είχαμε βγάλει ώς τότε 8 ανθρώπους μερικούς αρκετά και ανεπανόρθωτα ταλαιπωρημένους, τους πιο πολλούς ζωντανούς. Η τρύπα της εισόδου έκρυβε τους πολλούς απόντες θύματα από εκείνο το σεισμό , σύνολο 42 αν θυμάμαι καλά. Η γλύκα από τα μανδηλάκια του Νίκου απεδείχθη πικρή πολύ πικρή για τα ρυμοτομικά και πολεοδομικά μας κατορθώματα. Ακόμα χτίζουμε πόλεις παγίδες και σπίτια κλουβιά της ματαιοδοξίας μας,.

    16-6-06
    ΔΙΟΝΥΣΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε αυτό το μικρό τόπο μπορείτε ευκολα να ξεχωρίσετε τους εθνικούς νταβατζήδες από τους εθνικούς μπεταντζήδες;;