Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2007

15- ΚΟΝΤΡΕΣ


e — ΕΠΙΛΟΓΕΣ.Νο 15
Να επεκταθεί το τραμ προς το κέντρο του Πειραιά , το συνιστούν ειδικοί συγκοινωνιολόγοι, οικολόγοι , του ΕΜΠ κλπ με επιχειρήματα., ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΤΟ (tram ypografes). “Παράξενη» η κόντρα πράσινων νομαρχιακών αρχόντων και γαλάζιων δημάρχων, κρίνουν εφικτή την αυτοκινητοκρατία στο ...διηνεκές. Στείλτε μήνυμα στο email nbelavil@central.ntua.gr με όνομα, επίθετο, ιδιότητα και διεύθυνση με την ένδειξη «ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΤΡΑΜ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ».
Ένα μαχητικό άρθρο του Ανδρέα Ξανθού από την Ένωση Γιατρών ΕΣΥ Ρεθύμνου (Η εφημερία δεν είναι «σκοπιά»), ένα νηφάλιο πολιτικό του Θάνου Οικονομόπουλου στην Καθημερινή της 21-3-06 και η διαταγή του υφυπουργού κ. Σούρλα το 1990 για τις εφημερίες στο Αχχιλοπούλειο. Βόλου.
Άρθρο του Στέφανου Ληναίου για τον τηλεοπτικό μας ευτελισμό (Καλλωπισμένος Φασισμός) και η ευρεία γραπτή περίληψη δύο επεισοδίων του Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα του Στέλιου Κούλογλου για τις αποδεδειγμένα φκιαχτές τηλεοπτικές εικόνες.(Εκπομπές ΝΕΤ 20-3 και 27-3 ) από το http://www.rwf.gr/
Την Παρασκευή 31 Μαρτίου και το Σάββατο 1 Απριλίου 2006 πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη η προσυνεδριακή διημερίδα της ΟΕΝΓΕ. Αποφασίστηκε 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση την προσεχή Παρασκευή 7 Απριλίου (Παγκόσμια Ημέρα Υγείας) με αιτήματα που περιγράφονται στην ανακοίνωση που σας επισυνάπτω.(ΟΕΝΓΕ 1-4-06) Επίσης σας επισυνάπτω αφίσα σε μορφή Word. (Αφίσα 7-4-06)
Managers διαχείρισης ανθρωπίνων πόρων και πολιτικοί σαν το Βιλπεν και το Σαρκοζί που μας «σώνουν» πριν από μας για μας, πρέπει να τελειώσουν με τη δράση μας έν τη γενέσει των πολιτικών τους. Ο Βίκτωρ Ουγκώ είχε πει σχετικά: «Το κεφάλι του λαού, να το ζήτημα! Φωτίστε το, μορφώστε το, και τότε δεν θα βρεθείτε στην ανάγκη να το κόψετε!». Ποίοι προκαλούν τις διαδηλώσεις και τις αντιδράσεις στη Γαλλία.; Άρθρο του William Pfaff στα Νέα στις 30-3-06 (Μαnager, παγκοσμιοποίηση, διαδηλώσεις) Τα στοιχειώδη δικαιώματα εργασίας και ασφάλισης όταν δεν παρέχονται γίνονται αιτίες εξεγέρσεων και όχι «μεταρρυθμίσεων.»
Ο Διόνυσος κάνει..... ΨΕΥΤΙΚΗ ΒΕΒΑΙΩΣΗ. Αλλόκοτο μου ακούγεται.
Πριν 60.000 χρόνια ήμασταν στο τσαφ για εξαφάνιση ως είδος. Εν μέσω παγετώνων έγινε μια μετάλλαξη και νάμαστε εδώ 7 δισεκατομμύρια νομάτοι. Άρθρο του SPENCER WELLS (Το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός των ανθρωποειδών) από the Guardian αναδημοσιευμένο στην Καθημερινή την 14-9-2003. Ο συγγραφέας επικεφαλής της ομάδας έρευνας πληθυσμιακής γενετικής στο welcome Trust της Οξφόρδης, συγγραφέας του βιβλίου The Journey of Man: A Genetic Odyssey( εκδ. Penguin).
Θέλετε να διαβάζετε ...όλες τις εφημερίδες του κόσμου; Ψάχτε στο http://www.onlinenewspapers.com/ .Ποιά βγήκε μις Μινεσότα 2006 δεν θα είναι άγνωστο πιά σε σας.!

5 σχόλια:

  1. ΨΕΥΤΙΚΗ ΒΕΒΑΙΩΣΗ.

    Έξω από το κρεοπωλείο της γειτονιάς , είδε την πελώρια θωριά του νάρχεται με απλωτά βήματα καταπάνω του. Βοηθός στον ηλεκτρολόγο πρόωρα συνταξιοδοτημένος της Ολυμπιακής εξηντάρης τώρα, όλα στρωτά και εύκολα μέχρι που άρχισε να τρωει από τα έτοιμα το νοίκι και η ακρίβεια. «Ε γιατρέ στάκα λίγο να σου πω» Το θράσος ξεχείλιζε θαρρείς από την αεράδα του. Ποιός του έδωσε τέτοια θάρρητα;; «Ξέρεις γιατρέ στο Κορωπί γράψανε το παιδί για ζώνη, και τούπε ο αξιωματικός πως μόνο με χαρτί γιατρού, ξέρεις....»
    Έμεινα να τον κοιτάζω, για κάτι δεύτερα. Με ξάφνιασε το ....αίτημα, έτσι τόχε συνηθίσει, ίσως σε παρελθόντα χρόνο να τόχε ξανακάνει, έπρεπε να τον ταρακουνήσω λίγο. «Είσαι πατέρας όπως και γώ, θα πεις του γιου σου να τσακιστεί να πάει να πληρώσει το πρόστιμο της κλήσης και από εδώ και εμπρός να αρχίσει να φοράει πάντα ζώνη ακόμα και για πενήντα μέτρα διαδρομή» Η ανοιχτή παλάμη μου με ανοιχτά τα δάκτυλα φιλικά μα αποφασιστικά χτυπούσαν πάνω στο τεράστιο στήθος του εξηντάρη συνταξιούχου. Δεν σήκωνε δεύτερη κουβέντα. «Αυτό που μου ζητάς είναι ψεύτικο πιστοποιητικό, και ξέρεις κάτι δεν υπάρχει αρρώστια που να κάνει εξαίρεση στη ζώνη οδήγησης». Τα επιχειρήματα που είχα ακούσει κατά καιρούς από ταρίφες και μπάτσους προφεσόρους τάχα κλασμένα , μια ματιά στα συνεργεία της γειτονιάς ήταν αρκετή. Αλήθεια έχετε δει τα παλιά παρμπρίζ τα σπασμένα σαν ιστός της αράχνης;;. Αν δεν είναι κοτρόνα από έξω χτύπημα, φαντασθείτε από μέσα τι βαράει συνήθως στο μπροστινό τζάμι μετά από μια γερή πρόσκρουση. Αν το τζάμι έγινε έτσι φαντάζεστε τι πελάτης Νευροχειρούργου ή Ιατροδικαστή έγινε ο οδηγός ή ο συνοδηγός που το κεφάλι του αντάμωσε....στην απότομη επιβραδυνόμενη πορεία του. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια να μην φόραγε το θύμα την ζώνη του. Θυμάμαι σε μια κουβέντα για τη πρόληψη των τροχαίων σε ένα δημοτικό πόσο άνετα ήταν τα παιδάκια σε αυτές τις οικείες για την γειτονιά τους με τα συνεργία εικόνες, δεν είχαν τρομάξει καθόλου και οι πατεράδες τους που είχαν την κακή συνήθεια βρήκαν στους μπόμπιρες τους δασκάλους τους με ακλόνητα επιχειρήματα διάφορα από τις αυθαίρετες ψευδαισθήσεις τους περί «άνετης οδήγησης» χωρίς... ζώνη.
    Άφησε τον συνομιλητή του σύξυλο να μην μπορεί να πει δεύτερη κουβέντα. Δεν σηκώνουν δεύτερη κουβέντα αυτά.

    ΔΙΟΝΥΣΟΣ

    22-3-06

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ΕΦΗΜΕΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ «ΣΚΟΠΙΑ»

    Έφοδος εισαγγελέα σε Νοσοκομείο με ισχυρή αστυνομική συνοδεία. Ανάρτηση των λιστών με τους εφημερεύοντες γιατρούς σε εμφανή σημεία των Νοσοκομείων και στο Διαδίκτυο. Υπουργικές απειλές για πειθαρχικές και ποινικές διώξεις γιατρών.
    Οι τελευταίες εξελίξεις στο χώρο της Υγείας δεν είναι ευοίωνες. Το αντίθετο μάλιστα. Εγκαινιάζουν μια πολιτική «πυγμής» προς τους νοσοκομειακούς γιατρούς από τον νέο Υπουργό Υγείας , με απρόβλεπτη εξέλιξη. Ο κ. Αβραμόπουλος, αντί να ασχοληθεί με τη μίζερη καθημερινότητα του ΕΣΥ και να αναμετρηθεί με τα τεράστια προβλήματα των Μονάδων Υγείας , ψάχνει φαίνεται για «εύκολο» αντίπαλο. Αντί να αποκτήσει πρώτα στοιχειώδη γνώση του χώρου , αντί να εξοικειωθεί με τη βασική ορολογία αποφεύγοντας μαργαριτάρια του τύπου «περιθαλπτική υγεία» και «επιδημιολογικές ασθένειες»( βλ. επίσημο site του Υπουργείου ) , καταφεύγει στο λαϊκισμό και το αντιιατρικό μένος ελπίζοντας σε επικοινωνιακά οφέλη. Μόνο που αυτή η προσφιλής λύση , η δοκιμασμένη από πολλούς προκατόχους του, δεν έχει αποδώσει μέχρι τώρα καμιά βελτίωση στο Σύστημα Υγείας . Αντίθετα έχει παραδώσει στην ανυποληψία αρκετούς υπουργούς Υγείας.
    Πιο είναι όμως το πρόσχημα αυτής της επίθεσης ; Οι «παρανομούντες» γιατροί που εφημερεύουν χωρίς να είναι στο χώρο του Νοσοκομείου.
    Η αποθέωση της υποκρισίας και της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας.
    Παράνομοι βέβαια δεν είναι οι γιατροί . Παράνομο είναι το Κράτος και οι κατά καιρούς Υπουργοί Υγείας που συνειδητά παραβιάζουν την ελληνική νομοθεσία και τις κοινοτικές οδηγίες για τα ανώτατα όρια υπερωριακής απασχόλησης των γιατρών( ειδικευόμενων και ειδικευμένων ) , υποχρεώνοντας τους σε εξαντλητικούς ρυθμούς εργασίας. Παράνομος είναι ο ίδιος ο θεσμός της εφημερίας , που εξασφαλίζει φτηνή 24ωρη κάλυψη των Νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας με ειδικευμένους γιατρούς όλων των ειδικοτήτων , ενώ για την εφαρμογή ενός συστήματος κυκλικού ωραρίου θα απαιτούνταν τουλάχιστον τριπλάσιοι γιατροί. Παράνομοι είναι αυτοί που υποχρεώνουν τους γιατρούς να εργαστούν υπερωριακά όχι σύμφωνα με τη θέληση τους , τις ανάγκες και τις αντοχές τους , αλλά - κατά παράβαση κάθε έννοιας εργατικού δικαίου - σύμφωνα με τις ανάγκες της υπηρεσίας. Και μάλιστα χωρίς η υπερωρία να αμείβεται με τους όρους που ισχύουν στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα. Παράνομοι , αλλά και παράλογοι , είναι όσοι έχουν την απαίτηση της συνεχούς παραμονής στο χώρο του Νοσοκομείου επί 32 ώρες , χωρίς στοιχειωδώς ανεκτές συνθήκες ανάπαυσης , γιατρών ηλικίας πολλές φορές 50-60 ετών με συχνότητα 8, 10 ή και 12 φορές το μήνα.
    Ως εδώ λοιπόν. Οφείλουμε να διαμηνύσουμε στον Υπουργό Υγείας ότι δεν είμαστε εμείς που έχουμε ανάγκη τις εφημερίες. Για τους γιατρούς οι εφημερίες είναι ομηρία , σωματική και φθορά, υποβάθμιση της ποιότητας ζωής τους. Αυτοί που έχουν ανάγκη τις εφημερίες των γιατρών είναι οι γραφειοκράτες και οι πολιτικοί προϊστάμενοι του Υπουργείου. Χάρη τους κάνουμε εφημερεύοντας μ’ αυτές τις απαράδεκτες συνθήκες . Πρέπει να μας παρακαλούν και όχι να μας απειλούν.
    Τι θέλουν επιτέλους ;Ανασφαλείς , φοβισμένους και αναξιοπρεπείς γιατρούς ; Έτσι θα αναβαθμίσουν το κύρος και την αξιοπιστία του ΕΣΥ ; Ή μήπως αυτό ακριβώς , ό,τι δηλαδή έχει περισωθεί από το Δημόσιο Σύστημα Υγείας χάρις στο φιλότιμο των γιατρών και των άλλων εργαζομένων , είναι ο πραγματικός στόχος ;
    Ας αφήσουν λοιπόν οι αρμόδιοι του ΕΣΥ τις στρεψοδικίες . Αυτό που χρειάζεται το σύστημα υγείας και οι ασθενείς δεν είναι οι αναρτημένες «λίστες» των εφημερευόντων γιατρών αλλά η ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στα αστικά κέντρα για την αποσυμφόρηση των νοσοκομείων , η καλύτερη επάνδρωση του ΕΚΑΒ για πιο αποτελεσματική επείγουσα προνοσοκομειακή περίθαλψη, η αυτόνομη στελέχωση και λειτουργία των ΤΕΠ με εξειδικευμένο προσωπικό στην επείγουσα ιατρική για να ενισχυθεί η «πρώτη γραμμή άμυνας» των νοσοκομείων και βέβαια η επαρκής χρηματοδότηση των προγραμμάτων εφημερίας για την ασφαλή στελέχωση των κλινικών και τμημάτων . Χρειάζονται δηλαδή σοβαρές παρεμβάσεις και όχι κινήσεις εντυπωσιασμού . Μόνο όταν έχουν εξασφαλιστεί όλες αυτές οι προϋποθέσεις αξιοπρεπούς εργασίας , νομιμοποιείται ο Υπουργός να ζητεί διοικητικό έλεγχο κατά την εφημερία .
    Εμείς πάντως δεν θα τους κάνουμε το χατίρι. Δεν δεχόμαστε εκβιασμούς . Οι εφημερίες δεν είναι «σκοπιά» για να κάνουν εφόδους ο Υπουργός , οι διοικητές των ΔΥΠΕ και οι εισαγγελείς ψάχνοντας για «λιποτάκτες» . Τα ΤΕΠ, οι κλινικές των Νοσοκομείων και τα Κέντρα Υγείας είναι χώροι καθημερινής μάχης με την αρρώστια , τον πόνο και το θάνατο. Εκεί οι γιατροί είναι παρόντες όταν και όσο χρειάζονται , καθημερινές και αργίες , πρωί και βράδυ, την ώρα που οι γραφειοκράτες κοιμούνται ήσυχοι αλλά οι πολίτες έχουν πραγματική ανάγκη ιατρικής βοήθειας.
    Αυτή τη φορά δεν διεκδικούμε μισθολόγιο , ούτε επιπλέον κονδύλια για τις εφημερίες. Διεκδικούμε την αξιοπρέπεια μας.
    Ο ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ .

    ΞΑΝΘΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ,
    Πρόεδρος της ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑΤΡΩΝ ΕΣΥ ΝΟΜΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΚΑΛΛΩΠΙΣΜΕΝΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ
    ’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’
    Στέφανος Ληναίος – 21.3.06
    ‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

    Βλέποντας τηλεόραση,τώρα τελευταία, νιώθω ότι μαζί με την ευτελισμένη αξιοπρέπεια των ανθρώπων της, ξευτελίζομαι κι εγώ.

    Αυτές τις μέρες ιδιαίτερα, η ιδιωτική τηλεόραση μας έκανε και πάλι
    να ντρεπόμαστε, βλέποντας πολλά απαράδεκτα προγράμματα.
    Ευτυχώς ότι υπάρχουν μερικές εξαιρετικές εκπομπές στην ΕΡΤ που
    αποδεικνύουν την αξία της όταν υπηρετείται από σοβαρούς ανθρώπους.
    Και ταυτόχρονα, αποκαλύπτουν τη μετατροπή της, σε όλο τον κόσμο,
    σε όργανο παραπληροφόρησης, τηλεδικαστηρίων και χυδαιότητας,
    όταν την εκμεταλλεύονται αδίστακτοι έμποροι..

    Και νοσταλγoύμε για άλλη μια φορά την εποχή που ζούσαμε χωρίς τηλεόραση και ο έντυπος λόγος, με όλα τα ελαττώματά του, ήταν ένας φάρος αξιοπιστίας και πολιτισμού.

    Σήμερα, γεμίζουν τη ζωή μας οι ατέλειωτοι καυγάδες πολιτικών, ακόμη και πανεπιστημιακών, στα φαιδρά τηλεπαραθυράκια, όπου ο ένας διακόπτει τον άλλο και όλοι μαζί θυμίζουν τελάληδες λαικών αγορών.

    Οι διευθύνοντες τις τηλε-συζητήσεις και οι μόνιμοι συνεργάτες τους που όχι μόνο δεν επιβάλλουν μια στοιχειώδη τάξη αλλά συμβάλλουν και
    επιδιώκουν την αταξία για ευνόητους λόγους.
    Τα πρωινάδικα με τα κουτσομπολιά και τα βραδινά
    με τα τσιφτετέλια που μας γεμίζουν ψευδαισθήσεις.
    Οι μονόλογοι κωμικών προσώπων που καμαρώνουν, αυτοαποκαλούμενοι
    ‘παρά φύσιν προσωπικότητες’ και η προβολή αηδιαστικών γεγονότων που προσβάλλουν τη νοημοσύνη μας, εκχυδαίζουν την ποιότητα της
    ζωής μας και εθίζουν στο κιτς τα παιδιά μας.

    Οι προσωπικοί καυγάδες, τα διαζύγια των τηλεαστέρων και οι άγριοι
    ανταγωνισμοί των τηλεκαναλαρχών, που γίνονται, συνειδητά, σήριαλ υψηλής τηλεθέασης για υπανάπτυκτους τηλεθεατές.
    Τα ριάλιτι, τα τυχερά παιχνίδια, οι ροζ ιστορίες και τα περισσότερα κωμικά, μελοδραματικά, σεξουαλικά και αστυνομικά, καθημερινά, σήριαλ που κάνουν το ανύποπτο κοινό όχι να περνάει, τέλος πάντων, την ώρα του αλλά να χάνει την ώρα του και το μυαλό του. Η έπαρση μάλιστα των δημιουργών τους που τα αποκαλούν στις συνεντεύξεις τους ‘Εθνικό σοκ’ ολοκληρώνει την κατάπτωση.

    Οι σφυγμομετρήσεις που φέρνουν πρώτα σε ποσοστά τηλεθέασης όλα
    τα συγγενικά, απλοϊκά, προγράμματα. Χωρίς να μας αναφέρουν, γιατί το
    ελληνικό κοινό του 30% βλέπει αυτή την τηλεόραση και γιατί το κοινό
    του 70% δεν θέλει να βλέπει αυτή την τηλεόραση.

    Και τέλος οι συνυπεύθυνοι ‘σοβαροί’ άνθρωποι που συμμετέχουν σε πολλά προγράμματα και γίνονται γλάστρες, νομιμοποιώντας ταυτόχρονα
    τους εμπόρους τηλεπαραγωγούς και τα κακά προγράμματά τους. Όπως φυσικά και μερικά πολύ ‘σοβαρά’ ονόματα που ερμηνεύουν, με υψηλότατες αμοιβές, όλα αυτά τα ψυχοφθόρα κατασκευάσματα.

    Ο Ευρωπαίος διανοητής Πιερ Μπουρντιέ,γράφει:
    «Ένα μεγάλο ποσοστό Ευρωπαίων δεν διαβάζει καθόλου εφημερίδα.
    Ενημερώνεται πλέον για όλα τα ασήμαντα, αγνοώντας όλα τα
    σημαντικά, από την τηλεόραση. Που μετατρέπεται σε παντοδύναμο
    όπλο στα χέρια πολλών αδίστακτων εμπόρων και διαφημιστών.

    Και ο Κορνήλιος Καστοριάδης: ‘ Οδηγούμεθα σε ‘βρεφοποίηση»
    της κοινωνίας μας με ανεξέλεγκτες συνέπειες. ‘.

    Είμαστε υπέρ της απόλυτης ελευθερίας. Συμφωνούμε όμως και με τον Καρλ Πόππερ που γράφει:
    « Χρειαζόμαστε την ελευθερία για να εμποδίσουμε την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ της από το παντοδύναμο κράτος. Και χρειαζόμαστε το κράτος για να εμποδίσουμε την ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ της από το παντοδύναμο εμπόριο…»

    Ο Νόαμ Τσόμσκι, ο Χαρολντ Πίντερ, ο Γκύντερ Γκρας, ο Ουμπέρτο Έκο, ο Ντάριο Φο, και πολλοί άλλοι επώνυμοι, αμύνονται με έναν δικό
    τους τρόπο: Αρνούνται να συμμετέχουν και να νομιμοποιούν αυτό τον «καλλωπισμένο», τηλεοπτικό, φασισμό, όπως τον ονομάζουν.

    Οι Έλληνες επώνυμοι, θα ακολουθήσουν κάποτε το παράδειγμά τους;

    ‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’ www.thealpha.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. REPORTAZ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ- ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥΠεριγραφή1o Ο Μάικλ Μπόρν ήταν ένας δημοσιογράφος-παραγωγός που τροφοδοτούσε τα γερμανικά ιδιωτικά κανάλια με αποκλειστικά ρεπορτάζ που πολλές φορές δημιουργούσαν πάταγο. Ένα από αυτά έδειχνε τους παράνομους αντάρτες του κουρδικού ΡΚΚ σε ένα κρησφύγετο τους στην Τουρκία, να ετοιμάζουν βόμβες τις οποίες θα έβαζαν σε τούρκικα τουριστικά θέρετρα. Όμως οι τούρκοι βοτανολόγοι, που εξέτασαν προσεχτικά το βίντεο του ρεπορτάζ, ανακάλυψαν ότι τα φυτά έξω από το ορμητήριο των κούρδων, δεν φύτρωναν στην Τουρκία αλλά στην Ελλάδα! Αυτή η ανακάλυψη ήταν ένα από τα στοιχεία με βάση τα οποία η Τουρκία κατηγορούσε την Ελλάδα, ότι φιλοξενεί στο έδαφός της κούρδους τρομοκράτες. Ο Μπόρν είχε πράγματι γυρίσει το ρεπορτάζ του στην Ελλάδα, με τη διαφορά ότι ήταν πλαστό: οι κούρδοι τρομοκράτες δεν ήταν παρά αλβανοί που ζητούσαν μεροκάματο σε ένα δρόμο έξω από την Καλαμάτα και οι βόμβες που κατασκεύαζαν ήταν από πλαστελίνη! Σε άλλα εντυπωσιακά ρεπορτάζ - όπως αυτό για την δράση των Κου Κλουξ Κλαν στην Γερμανία - ο Μπορν χρησιμοποιούσε ηθοποιούς και φίλους του. Η μητέρα του έραβε τις στολές. Το 1995 τα ψεύτικα ρεπορτάζ του αποκαλύφθηκαν και ο Μπορν καταδικάστηκε σε 4 χρόνια φυλακή. Στη δίκη του, από την οποία παρήλασαν τα μεγαλύτερα ονόματα της γερμανικής τηλεοπτικής δημοσιογραφίας, ο Μπορν ισχυρίστηκε ότι τα ιδιωτικά κανάλια με τα οποία συνεργαζόταν ήξεραν ότι τα ρεπορτάζ ήταν πλαστά. Ο Γιώργος Ιωάννου, ο έλληνας κάμεραμαν του Μπορν, ο οποίος επίσης καταδικάστηκε, ομολογεί ότι τα κανάλια έπρεπε να είχαν υποψιαστεί την απάτη, αλλά δεν τους ενδιέφερε παρά μόνο η θεαματικότητα. «Είμαι στην φυλακή για κάτι που συμβαίνει κάθε μέρα», δηλώνει ο Μπορν, στο Στέλιο Κούλογλου. Στα πλαίσια του αφιερώματος για την τηλεόραση και την προπαγάνδα, που προβάλλεται με αφορμή τα 10 χρόνια του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα, παρουσιάζεται μια ιστορική αναδρομή για την παραποίηση των εικόνων, που γνωρίζει την αποθέωσή της όταν η κοινή γνώμη πρέπει να χειραγωγηθεί για να υποστηρίξει ένα πόλεμο. Στις αρχές του 20ου αιώνα, οι κινηματογραφικές κάμερες ζύγιζαν 750 κιλά και ήταν δύσκολο να μετακινούνται στα πεδία των μαχών. Έτσι οι εικόνες από τον αμερικανο–ισπανικό πόλεμο είχαν γυριστεί σε μια σκάφη! Η εταιρεία Edison διάνθιζε τα επίκαιρα από τον πόλεμο των Μποέρς στην Νότιο Αφρική, με σκηνές γυρισμένες στο Νιού Τζέρσυ, λίγο έξω από την Νέα Υόρκη. Όταν στην Ευρώπη ξεσπάει το 1914 ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, στην Μεγάλη Βρετανία η ζήτηση για εικόνες αυξάνεται: Η βρετανική κυβέρνηση αναθέτει στον διάσημο σκηνοθέτη Ντέιβιντ Γκρίφιντ να σκηνοθετήσει ένα σοβαρό πόλεμο. Ο Γκρίφιντ θέτει ως όρο στην κυβέρνηση να του δώσει 20-40 χιλιάδες στρατιώτες που θα τον υπακούουν σαν να ήταν στρατηγός ! Η υπερπαραγωγή γυρίζεται στο Σάλσμπερι της Νότιας Αγγλίας και παρουσιάζεται στις αίθουσες σα να επρόκειτο για επίκαιρα από τις πραγματικές μάχες. Ορισμένοι βρετανοί στρατιώτες παίζουν τους Γερμανούς και φυσικά ηττώνται. Πριν ακόμα από την εμφάνιση της τηλεόρασης, η παραποίηση των φωτογραφιών χρησιμοποιήθηκε ιδίως από τα κομμουνιστικά καθεστώτα για την παραχάραξη της ιστορίας: Το δαιμόνιο της φυλής δεν μπορούσε να λείψει από τον καταιγισμό της παραπληροφόρησης και των ψεύτικων εικόνων. Πηγαίνει το CNN στον πόλεμο του Κόλπου; Κάνουν οι Ρουμάνοι ζωντανή επανάσταση; Ε, τότε γιατί να μην κατασκευάσουμε κι εμείς μια εξέγερση σε ζωντανή σύνδεση; Η ευκαιρία δεν άργησε να έρθει, το 1997, με τα γεγονότα της Αλβανίας...2o
    Το 1998, το μεγάλο ιδιωτικό τηλεοπτικό δίκτυο Carlton ITV, μετέδωσε στη Μεγάλη Βρετανία ένα πολυδιαφημισμένο ντοκιμαντέρ: περιέγραφε λεπτό προς λεπτό τη μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων ηρωίνης, από την Κολομβία προς τη δύση. Η φήμη του ξεπέρασε γρήγορα τα βρετανικά σύνορα. 14 τηλεοπτικά κανάλια από όλο το κόσμο αγόρασαν ακριβά και αναμετέδωσαν το ντοκιμαντέρ. Για την κοινωνική προσφορά του, ο δημοσιογράφος-παραγωγός του ντοκιμαντέρ Μαρκ Ντε Μποφόρντ, κέρδισε 8 διεθνή βραβεία. Δυο δημοσιογράφοι της γνωστής εφημερίδας Γκάρντιαν, υποψιάστηκαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και επί 6 μήνες ερεύνησαν το θέμα στην Ευρώπη και την Κολομβία. Τα αποτελέσματα της, ξάφνιασαν και τους ίδιους: To film ήταν στημένο, από την αρχή μέχρι το τέλος. Το βαποράκι ήταν άνεργος και δεν κατάπινε ηρωίνη αλλά καραμέλες, ενώ ο «αρχηγός» του καρτέλ δούλευε σε κάποιο πάρκινγκ στην Κολομβία. Ο τηλεοπτικός σταθμός Carlton ITV αναγκάστηκε να παραδεχτεί την αλήθεια. Ο Nτε Μποφόρντ γύρισε πίσω τα βραβεία και την υπόθεση ανέλαβε το βρετανικό ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο. Η ποινή που επέβαλε ήταν η μεγαλύτερη στην ιστορία της βρετανικής ραδιοτηλεόρασης: 2.000.000 λίρες (περίπου 1 δις δραχμές). Η συνέχεια του αφιερώματος για την τηλεόραση και την προπαγάνδα που προβάλλεται με αφορμή τα 10 χρόνια του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα έχει ελληνικό χρώμα. Το Δεκέμβριο του 1998, κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού της Βαγδάτης, ένας άνθρωπος κατάφερε να εξαπατήσει 2 μεγάλα ιδιωτικά κανάλια: ο Φάνης Παπαδάκης μετέδιδε τα γεγονότα της Βαγδάτης, αλλά στην πραγματικότητα ήταν στην Κύπρο. Το πραγματικό του όνομα είναι Φανούριος Δρουσιώτης και στην Πάφο διηγήθηκε την πραγματική ιστορία στο Στέλιο Κούλογλου. Τέλος, ένα μέρος της εκπομπής είναι αφιερωμένο σε ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Το 2001 το TEMPO παρουσίασε ως «παγκόσμια αποκλειστικότητα» ένα ρεπορτάζ από το Αφγανιστάν των Ταλιμπάν: όπως αποδείχθηκε, επρόκειτο για εικόνες τραβηγμένες αποκλειστικά στο Πακιστάν. Στο σημερινό επεισόδιο παρακολουθούμε την εξέλιξη της πολύκροτης υπόθεσης που στοίχισε στους υπεύθυνους την καταδίκη τους από το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, το ΔΣ και το πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, καθώς και από την τακτική Δικαιοσύνη...
    ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΕΚΠΟΜΠΩΝ 20-3 ΚΑΙ 27-3-06 www.rwf.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Mάνατζερ, παγκοσμιοποίηση, διαδηλώσεις
    Οι διαδηλώσεις των Γάλλων φοιτητών, εργαζομένων και επίδοξων εργαζομένων, με τη συμπαράσταση των συνδικαλιστικών ενώσεων και της γαλλικής Αριστεράς ισοδυναμούν με μία αυθόρμητη εξέγερση στη Γαλλία ενάντια σε κάτι που υποπτεύομαι πως λίγοι από τους συμμετέχοντες εκτιμούν πλήρως. Επιφανειακά, οι διαδηλώσεις έχουν στόχο την απόσυρση μιας μικρής αλλαγής που έγινε στην πολιτική απασχόλησης της γαλλικής κυβέρνησης, έχουν όμως πάρει μία ριζικά διαφορετική σημασία. Οι διαδηλώσεις αμφισβητούν μία συγκεκριμένη μορφή καπιταλιστικής οικονομίας που ένα μεγάλο μέρος, αν όχι η πλειονότητα, της γαλλικής κοινωνίας αντιμετωπίζει ως κίνδυνο στα εθνικά ιδεώδη της δικαιοσύνης, και πάνω απ' όλα, της «ισότητας», εκείνη τη ριζοσπαστική έννοια που ίσως μόνη η Γαλλία έχει ανακηρύξει σε εθνική αρχή, την κεντρική αξία στο σύνθημα: ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη.
    Για να πούμε απλά τα πράγματα, το σύστημα στις προηγμένες χώρες του κόσμου έχει αλλάξει κέντρο βάρους από τη δεκαετία του '60, ώστε σήμερα να παίρνει τον πλούτο από τους εργαζομένους και από τη χρηματοδότηση των κυβερνήσεων, και να τον μεταφέρει στους μετόχους μεγάλων επιχειρήσεων και στα στελέχη των επιχειρήσεων αυτών. Ενώ αυτή η διαπίστωση μπορεί να μοιάζει εμπρηστική, ωστόσο εμένα μου φαίνεται πως είναι μονάχα μία απλή παρατήρηση των γεγονότων. H κριτική που γίνεται στο σύστημα αυτό από Ευρωπαίους που αντιστέκονται στις «μεταρρυθμίσεις» είναι ότι οι πολιτικές τους εμποδίζουν τους μάνατζερ από το να καταργούν ή να μεταφέρουν θέσεις εργασίας σε άλλη χώρα, προκειμένου να προσθέσουν «αξία» στην επιχείρηση. Εγώ κάποτε χαρακτήρισα αυτήν την πρακτική «καπιταλισμό των διευθυνόντων συμβούλων», αφού οι επικεφαλής των επιχειρήσεων σήμερα ουσιαστικά ελέγχουν τα διοικητικά συμβούλιά τους και είναι επίσης οι μεγαλύτεροι ευεργέτες του συστήματος, ενώ υπόκεινται μονάχα στον έλεγχο των διευθυντών των επενδυτικών ταμείων, οι οποίοι βέβαια ενδιαφέρονται μονάχα για την αύξηση των μερισμάτων και όχι την υπεράσπιση των εργαζομένων ή του δημόσιου συμφέροντος. Μία άλλη αλλαγή που έχει πραγματοποιηθεί είναι η παγκοσμιοποίηση. H κρίσιμη συνέπεια που έχει αυτή για την κοινωνία στις προηγμένες χώρες του κόσμου είναι ότι βάζει το εργατικό τους δυναμικό σε ανταγωνισμό με τις φτωχότερες χώρες της Γης.
    Δεν χρειάζεται να προχωρήσουμε παραπέρα σε κάτι που καταλαβαίνω πως είναι ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο θέμα, πέραν του να σημειώσω ότι ο «σιδερένιος νόμος των αποδοχών» του κλασικού οικονομολόγου Ντέιβιντ Ρικάρντο, που αναφέρει ότι σε συνθήκες ανταγωνισμού και απεριόριστης προσφοράς εργατικού δυναμικού, οι μισθοί θα πέσουν σε ένα επίπεδο οριακά πάνω από την καθημερινή επιβίωση. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία δεν έχει υπάρξει απεριόριστη προσφορά εργατικού δυναμικού. Τώρα όμως υπάρχει, χάρη στην παγκοσμιοποίηση - και η διαδικασία έχει μόλις αρχίσει. Μου φαίνεται ότι αυτή η ευρωπαϊκή ανησυχία σηματοδοτεί ένα σοβαρό κενό στην κατανόηση από πλευράς του πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου των ανθρώπινων συνεπειών που έχει ένα καπιταλιστικό μοντέλο που θεωρεί την εργασία αγαθό και επεκτείνει τον ανταγωνισμό στις τιμές με τις οποίες μπορεί να αποκτηθεί αυτό το αγαθό, σε ολόκληρο τον κόσμο. Μακροπρόθεσμα, μπορεί να υπάρχουν ακόμα πιο σοβαρές πολιτικές διαστάσεις στο θέμα αυτό απ' ό,τι ακόμα και οι πολιτικοποιημένοι φοιτητές της Γαλλίας υποπτεύονται. Αυτή η στάση που τώρα μοιάζει αντιδραστική, ακόμα και εξωπραγματικά και αναχρονιστικά αντιστασιακή, μπορεί να αποδειχτεί προφητική.
    © 2006, Tribune Media Services, INC ΤΑ ΝΕΑ , 30/03/2006 , Σελ.: N48
    Κωδικός άρθρου: A18500N482
    ID: 513292

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε αυτό το μικρό τόπο μπορείτε ευκολα να ξεχωρίσετε τους εθνικούς νταβατζήδες από τους εθνικούς μπεταντζήδες;;