Μια Παναγιά



Παναγιά Θαλασσοκρατούσα

Μια Παναγιά

                                                     ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Μια Παναγιά/μιαν αγάπη μου έχω κλείσει
σ' ερημοκλήσι αλαργινό/κάθε βραδιά
της καρδιάς την πόρτα ανοίγω/κοιτάζω λίγο και προσκυνώ  (Ν. Γκάτσος)

    Δεκαπενταύγουστος  σε μία πυρακτωμένη Αθήνα. Καθιερωμένη αργία  το Πάσχα του καλοκαιριού. Οι δρόμοι αδειάσανε, οι κάτοικοι φύγανε στις γενέτειρες τους ή για το θρησκευτικό προσκύνημα του Ελληνισμού. Θα βρούνε μία γαλήνη  επικοινωνώντας άμεσα ή έμμεσα με τα θεία; Οι μετανάστες άρχισαν δειλά ,δειλά να ξαναβγούνε στους δρόμους. Η πλατεία Βικτωρίας ξαναγέμισε παιδιά και φασαρία. Η πλατεία Συντάγματος γέμισε με τουρίστες που ήρθαν για να θαυμάσουν τα αρχαία μας. Η Βουλή άδειασε και οι πολιτικοί μας πήγανε στις ιδιαίτερες πατρίδες τους. Μόνο η Αλέκα έμεινε στην Αθήνα. Όλοι μεγάλοι και μικροί, επώνυμοι και ανώνυμοι, νόμιμοι ή παράνομοι ξεκουράζονται, παίρνουν δυνάμεις για να ανταπεξέλθουν στα προβλήματα και στις δυσκολίες που αναμένονται. Τίποτα δεν δείχνει να πάει καλά αφού οι ημέρες των παχιών αγελάδων έχουν φύγει ανεπιστρεπτί και η χώρα μας ξεπουλιέται.  Η ημέρα είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και στις τοπικές εκκλησίες στολίζονται επιτάφιοι αφού είναι μια άλλη μεγάλη Παρασκευή .Δεν είναι μέρα πένθους για μια γυναίκα που «έφυγε» αλλά είναι γιορτή χαράς και αγαλλίασης για το ξανά αγκάλιασμα της μητέρας με τον αγαπημένο της γιο. Γιορτάζουν την άνθηση της φύσης, την πλημμύρα των συναισθημάτων, το πανηγύρι της ανθρώπινης επαφής  και την επιστροφή των ανθρώπων της πόλης στη γενέθλια γη. Η Μαρία και ο Μάριος, η Δέσποινα, η Παναγιώτα και ο Παναγιώτης γιορτάζουν και δίπλα τους και εμείς. Εκατομμύρια εκκλησίες γιορτάζουν και η παράδοση απαιτεί την διοργάνωση των πανηγυριών όπου επιβεβαιώνετε η οικογενειακή και η εθνική συνοχή.

Η Ελλαδα του Βρυζάκη

    Μεγάλη μέρα της Ορθοδοξίας και η Παναγιά μας βλέπει από εκεί ψηλά. Υπάρχουν  πολλοί έλληνες χωρίς σχέση με την θρησκεία αλλά με την σκληρή πραγματικότητα. Πιστεύουν στην δύναμη του ανθρώπου  και στις δυνατότητες του να αγωνιστεί για το αύριο. Δεν θα περιμένει μοιρολατρικά, με σταυρωμένα χέρια να τον καταστρέψουν και να τον αφανίσουν. Οι  δυσκολίες αντιμετωπίζονται μόνο πάνω στην γη ,με τα μέσα που διαθέτει ο κάθε ένας, μόνος  ή μαζί με τους αυτούς που αγαπάει και σέβεται. Το θρησκευτικό μήνυμα της γιορτής  αγγίζει πολλούς ανθρώπους, που συμμετέχουν στα πανηγύρια  για να χαρούνε την ζωή τους αλλά αυτό δεν φτάνει για να ξεπεραστούν η φτώχεια, η μιζέρια, η δυστυχία και ο θάνατος. Για τον κύριο Ν.Γκάτσο η αγάπη έχει κλείσει σ' ερημοκλήσι αλαργινό και κάθε βράδυ της καρδιάς του ,η πόρτα ανοίγει και προσκυνά. Οι πραγματικοί πιστοί δεν πρέπει να πάνε στις εκκλησίες και στα πανηγύρια για να προσκυνήσουνε  και να πούνε τον πόνο τους. Επικοινωνούν άμεσα ,μαζί της, της λένε τα βάσανα τους και βρίσκουν την κατανόηση, την αγάπη και την στοργή, την ηρεμία και την γαλήνη. Ελπίζουν, έχουν όνειρα, και πιστεύουν στα θαύματα που κάνει η Παναγιά πάνω στην Γή .Ακόμα και ο κύριος Σαμαράς εναποθέτει τις ελπίδες του στην Παναγιά :.΄΄ οι έλληνες να είναι ενωμένοι σαν μια γροθιά. Να κρατήσουν ψηλά την σημαία του αγώνα. Αγωνιζόμαστε για να βγει η χώρα από την κρίση αλλά....μόνο με τη βοήθεια της Παναγιάς, θα κερδίσουμε ΄΄ .