Η μεγάλη ληστεία της Αγροτικής Τράπεζας
Του ΓΑΒΡΙΗΛ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗ
Μπορεί ο τίτλος του συγκεκριμένου άρθρου να διαβάζεται ως τετριμμένα υπερβολικός σε μια περίπτωση μεταβίβασης δημόσιας τράπεζας σε ιδιωτική. Όμως η περίπτωση του διαχωρισμού της ΑΤΕ σε «καλή» και «κακή» τράπεζα και μεταβίβαση του «υγιούς» της κομματιού στην Τράπεζα Πειραιώς είναι τόσο σκανδαλώδης και οι όροι της τόσο προνομιακοί για την Τράπεζα Πειραιώς, που ο τίτλος αυτός περιγράφει πολύ ψύχραιμα και κυριολεκτικά την εξέλιξη των πραγμάτων από το βράδυ της Παρασκευής.
Το ξεπούλημα της Αγροτικής περιλαμβάνει πολλές πτυχές -εξίσου οδυνηρές- για τον αγροτικό πληθυσμό της χώρας και την ελληνική οικονομία, στις οποίες κάποιος θα μπορούσε να επικεντρωθεί. Για παράδειγμα, η Τράπεζα αυτή αποτελούσε κομβικό εργαλείο για τη χάραξη πολιτικής και τη χρηματοδότηση του αγροτικού τομέα, ενώ παράλληλα, ως βασικός δανειστής του αγροτικού πληθυσμού, έχει υποθηκευμένο με ευνοϊκούς όρους μεγάλο ποσοστό της αγροτικής γης. Η εκχώρησή της στην Πειραιώς ισοδυναμεί με απεμπόληση της παρέμβασης στη χρηματοδότηση του αγροτικού τομέα από την πλευρά του Δημοσίου, σε μια περίοδο ύφεσης που η πρωτογενής παραγωγή θα μπορούσε να δώσει μια ανάσα, ενώ παράλληλα θέτει σε κίνδυνο τους δανειολήπτες, είτε είναι αγροτικά νοικοκυριά είτε μικρομεσαίες αγροτικές επιχειρήσεις και συνεταιρισμοί. Από την άλλη, η μεταβίβαση των θυγατρικών της Αγροτικής (Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, "Δωδώνη", ΣΕΚΑΠ κ.λπ.) στο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων, μέσω της «κακής» τράπεζας, προκαλεί πλήγμα στην ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών στην περιφέρεια (Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη) που ήδη χειμάζονται από την ύφεση. Αντίστοιχα, οδυνηρές είναι οι επιπτώσεις στους εργαζόμενους της Αγροτικής, αφού οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας που έχουν υπογραφεί δεν ισχύουν πλέον και θα πρέπει να ετοιμάζονται για νέες συμβάσεις, με περικοπές μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων.
Όμως το μεγάλο σκάνδαλο είναι αλλού: στους όρους με τους οποίους αξιοποιούνται τα χρήματα των φορολογουμένων από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) υπέρ της Πειραιώς. Οι όροι αυτοί δεν έχουν γίνει επισήμως γνωστοί από την Τράπεζα της Ελλάδος, κάτι που από μόνο του ενισχύει την αδιαφάνεια και τις υποψίες. Παρ' όλα αυτά έχουν διαρρεύσει πληροφορίες, που αποκαλύπτουν το μέγεθος του σκανδάλου.
Συγκεκριμένα, η Τράπεζα Πειραιώς από την «καλή» Αγροτική αποκτά παθητικό (καταθέσεις κ.τ.λ.) ύψους 21,4 δισ. και ενεργητικό (δάνεια, πάγια κ.τ.λ.) ύψους 14,7 δισ. Το κενό για να ισοσκελιστεί ο ισολογισμός τής υπό μεταβίβαση τράπεζας, ύψους 6,7 δισ., θα χορηγηθεί από το ΤΧΣ. Παράλληλα, το ΤΧΣ θα χορηγήσει 500 εκατ. στη νέα τράπεζα για να πιάσει τους στόχους κεφαλαιακής επάρκειας (8%), ενώ παράλληλα, από το πρώτο στάδιο ανακεφαλαιοποίησης, η Πειραιώς είχε λάβει από το ΤΧΣ 4,7 δισ. ευρώ για να καλύψει αυτόν το στόχο. Επειδή όμως ο στόχος κεφαλαιακής επάρκειας (tier 1) από τη Βασιλεία 2 είναι 10%, το νέο σχήμα θα χρειαστεί επιπλέον 1,2 δισ. ευρώ από το ΤΧΣ. Συνολικά δηλαδή το ΤΧΣ θα έχει χρηματοδοτήσει το νέο σχήμα με ένα ποσό που θα προσεγγίζει τα 13 δισ.!
Αντίστοιχα, η Τράπεζα Πειραιώς, για να εξαγοράσει μια δημόσια Τράπεζα όπως η Αγροτική, και να διαμορφώσει ένα νέο σχήμα με 1.230 καταστήματα και δραστηριότητα σε 9 χώρες εκτός Ελλάδας, θα καταβάλει μόνο 95 εκατ. ευρώ!
Για να το θέσουμε απλά: Η Τράπεζα Πειραιώς αρχικά χρηματοδοτείται από το Δημόσιο με 4,7 δισ. -μέσω ΤΧΣ- για να διατηρηθεί στη ζωή και μετέπειτα επιδοτείται με ένα ποσό που ξεπερνά τα 8 δισ. για να εξαγοράσει μια μεγάλη δημόσια τράπεζα, καταβάλλοντας 95 εκατ. ευρώ! Και όλα αυτά σε περίοδο δημοσιονομικής λιτότητας.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι αν το ΤΧΣ είχε ανακεφαλαιοποιήσει την Αγροτική, θα έπρεπε να της χορηγήσει λίγο λιγότερα από 4 δισ. εξαιτίας των ζημιών που υπέστη από το PSI. Δηλαδή συνολικά στις δύο τράπεζες θα κατέβαλε 8,7 δισ. (4 για την Αγροτική και 4,7 δισ. για την Πειραιώς), ενώ εξαιτίας της μεταβίβασης καταβάλει 13 δισ.!
Και για να μην υπάρχει αμφιβολία για το ποιος πληρώνει τον κ. Σάλλα, το ΤΧΣ δανείζεται μεν από τον EFSF, όμως το δάνειο αυτό προστίθεται στο ελληνικό δημόσιο χρέος, το οποίο πληρώνεται από τις συνεχείς θυσίες των φορολογουμένων.
Αν τα παραπάνω δεν στοιχειοθετούν ληστεία, τότε τι ακριβώς στοιχειοθετούν;
Μπορεί ο τίτλος του συγκεκριμένου άρθρου να διαβάζεται ως τετριμμένα υπερβολικός σε μια περίπτωση μεταβίβασης δημόσιας τράπεζας σε ιδιωτική. Όμως η περίπτωση του διαχωρισμού της ΑΤΕ σε «καλή» και «κακή» τράπεζα και μεταβίβαση του «υγιούς» της κομματιού στην Τράπεζα Πειραιώς είναι τόσο σκανδαλώδης και οι όροι της τόσο προνομιακοί για την Τράπεζα Πειραιώς, που ο τίτλος αυτός περιγράφει πολύ ψύχραιμα και κυριολεκτικά την εξέλιξη των πραγμάτων από το βράδυ της Παρασκευής.
Το ξεπούλημα της Αγροτικής περιλαμβάνει πολλές πτυχές -εξίσου οδυνηρές- για τον αγροτικό πληθυσμό της χώρας και την ελληνική οικονομία, στις οποίες κάποιος θα μπορούσε να επικεντρωθεί. Για παράδειγμα, η Τράπεζα αυτή αποτελούσε κομβικό εργαλείο για τη χάραξη πολιτικής και τη χρηματοδότηση του αγροτικού τομέα, ενώ παράλληλα, ως βασικός δανειστής του αγροτικού πληθυσμού, έχει υποθηκευμένο με ευνοϊκούς όρους μεγάλο ποσοστό της αγροτικής γης. Η εκχώρησή της στην Πειραιώς ισοδυναμεί με απεμπόληση της παρέμβασης στη χρηματοδότηση του αγροτικού τομέα από την πλευρά του Δημοσίου, σε μια περίοδο ύφεσης που η πρωτογενής παραγωγή θα μπορούσε να δώσει μια ανάσα, ενώ παράλληλα θέτει σε κίνδυνο τους δανειολήπτες, είτε είναι αγροτικά νοικοκυριά είτε μικρομεσαίες αγροτικές επιχειρήσεις και συνεταιρισμοί. Από την άλλη, η μεταβίβαση των θυγατρικών της Αγροτικής (Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, "Δωδώνη", ΣΕΚΑΠ κ.λπ.) στο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων, μέσω της «κακής» τράπεζας, προκαλεί πλήγμα στην ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών στην περιφέρεια (Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη) που ήδη χειμάζονται από την ύφεση. Αντίστοιχα, οδυνηρές είναι οι επιπτώσεις στους εργαζόμενους της Αγροτικής, αφού οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας που έχουν υπογραφεί δεν ισχύουν πλέον και θα πρέπει να ετοιμάζονται για νέες συμβάσεις, με περικοπές μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων.
Όμως το μεγάλο σκάνδαλο είναι αλλού: στους όρους με τους οποίους αξιοποιούνται τα χρήματα των φορολογουμένων από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) υπέρ της Πειραιώς. Οι όροι αυτοί δεν έχουν γίνει επισήμως γνωστοί από την Τράπεζα της Ελλάδος, κάτι που από μόνο του ενισχύει την αδιαφάνεια και τις υποψίες. Παρ' όλα αυτά έχουν διαρρεύσει πληροφορίες, που αποκαλύπτουν το μέγεθος του σκανδάλου.
Συγκεκριμένα, η Τράπεζα Πειραιώς από την «καλή» Αγροτική αποκτά παθητικό (καταθέσεις κ.τ.λ.) ύψους 21,4 δισ. και ενεργητικό (δάνεια, πάγια κ.τ.λ.) ύψους 14,7 δισ. Το κενό για να ισοσκελιστεί ο ισολογισμός τής υπό μεταβίβαση τράπεζας, ύψους 6,7 δισ., θα χορηγηθεί από το ΤΧΣ. Παράλληλα, το ΤΧΣ θα χορηγήσει 500 εκατ. στη νέα τράπεζα για να πιάσει τους στόχους κεφαλαιακής επάρκειας (8%), ενώ παράλληλα, από το πρώτο στάδιο ανακεφαλαιοποίησης, η Πειραιώς είχε λάβει από το ΤΧΣ 4,7 δισ. ευρώ για να καλύψει αυτόν το στόχο. Επειδή όμως ο στόχος κεφαλαιακής επάρκειας (tier 1) από τη Βασιλεία 2 είναι 10%, το νέο σχήμα θα χρειαστεί επιπλέον 1,2 δισ. ευρώ από το ΤΧΣ. Συνολικά δηλαδή το ΤΧΣ θα έχει χρηματοδοτήσει το νέο σχήμα με ένα ποσό που θα προσεγγίζει τα 13 δισ.!
Αντίστοιχα, η Τράπεζα Πειραιώς, για να εξαγοράσει μια δημόσια Τράπεζα όπως η Αγροτική, και να διαμορφώσει ένα νέο σχήμα με 1.230 καταστήματα και δραστηριότητα σε 9 χώρες εκτός Ελλάδας, θα καταβάλει μόνο 95 εκατ. ευρώ!
Για να το θέσουμε απλά: Η Τράπεζα Πειραιώς αρχικά χρηματοδοτείται από το Δημόσιο με 4,7 δισ. -μέσω ΤΧΣ- για να διατηρηθεί στη ζωή και μετέπειτα επιδοτείται με ένα ποσό που ξεπερνά τα 8 δισ. για να εξαγοράσει μια μεγάλη δημόσια τράπεζα, καταβάλλοντας 95 εκατ. ευρώ! Και όλα αυτά σε περίοδο δημοσιονομικής λιτότητας.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι αν το ΤΧΣ είχε ανακεφαλαιοποιήσει την Αγροτική, θα έπρεπε να της χορηγήσει λίγο λιγότερα από 4 δισ. εξαιτίας των ζημιών που υπέστη από το PSI. Δηλαδή συνολικά στις δύο τράπεζες θα κατέβαλε 8,7 δισ. (4 για την Αγροτική και 4,7 δισ. για την Πειραιώς), ενώ εξαιτίας της μεταβίβασης καταβάλει 13 δισ.!
Και για να μην υπάρχει αμφιβολία για το ποιος πληρώνει τον κ. Σάλλα, το ΤΧΣ δανείζεται μεν από τον EFSF, όμως το δάνειο αυτό προστίθεται στο ελληνικό δημόσιο χρέος, το οποίο πληρώνεται από τις συνεχείς θυσίες των φορολογουμένων.
Αν τα παραπάνω δεν στοιχειοθετούν ληστεία, τότε τι ακριβώς στοιχειοθετούν;
τι πιθανότητες υπάρχουν,εστω και εκ των υστέρων να ξαναπάρουμε τη λεία,απο τη λεηλασία των αρπαχτικών?μάλλον καμμία.Ότι κάνουμε τώρα με πράξεις και όχι λόγια
ΑπάντησηΔιαγραφήτΟ θράσος του καπιταλισμού είναι απυθμενο "μη αγχωνόμαστε" για τα 22000 τουφέκια του Λένιν που κάναν την εισβολή στα "χειμερινά ανάκτορα". Αυτό το άρθρο υπεύθυνα δίνει νούμερα για τη χασούρα άλλων 13 δις υπερ μετόχων Πειραιώς φαντάζεται κανείς για ποιούς φοροφυγάδες μιλάμε;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε επανειλημμένα επισημάνει ότι η χαριστική εκχώρηση της ΑΤΕ στην Τράπεζα Πειραιώς αποτελεί μέγιστο σκάνδαλο, για το οποίο σύντομα θα κληθούν να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τις ακολουθούμενες αδιαφανείς και σκανδαλώδεις διαδικασίες και ειδικότερα με την εκβιαστική απαίτηση από τη Διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς για άμεση απόλυση των εργαζομένων της ΑΤΕ και χωρίς την οποιαδήποτε διαπραγμάτευση υπογραφή εκ μέρους τους νέων συμβάσεων με την Τράπεζα Πειραιώς επιχειρείται η κατακρεούργηση των εισοδημάτων τους και η δραματική υποβάθμιση των συνταξιοδοτικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους.
Με το ξεπούλημα της ΑΤΕ κινδυνεύουν δεκάδες χιλιάδες δανειολήπτες αγρότες και η γη τους που είναι υποθηκευμένη, χιλιάδες μικρομεσαίες συνεταιριστικές, αγροτοκτηνοτροφικές, ιχθυο-αλιευτικές επιχειρήσεις και μικροβιοτεχνίες τροφίμων, με σοβαρό το ενδεχόμενο να μείνουν στο δρόμο πολλές χιλιάδες εργαζόμενοι.
Οι καταθέσεις και τα εξυπηρετούμενα δάνεια της ATE περνούν στην Τράπεζα Πειραιώς, ενώ τα επισφαλή δάνεια φορτώνονται στις πλάτες του Έλληνα φορολογούμενου. Παράλληλα χαρίζεται στην Τράπεζα Πειραιώς το 40% του έγγειου αγροτικού κεφαλαίου, που σήμερα είναι υποθηκευμένο στην ΑTE, ενώ όλες οι μεταποιητικές δραστηριότητες του χώρου (ΔΩΔΩΝΗ, ΕΛΒΙΖ κλπ.) οδηγούνται στο διαβόητο «Ταμείο Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας» και βγαίνουν στο σφυρί.
Επιπλέον, καταργείται το Ταμείο Υγείας Προσωπικού Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδος (ΤΥΠΑΤΕ), που είναι ΝΠΙΔ και ένα από τα λίγα αυτοδιαχειριζόμενα ταμεία υγείας της χώρας μας. Υφίσταται και λειτουργεί για πάνω από 75 χρόνια, καλύπτοντας τις υγειονομικές ανάγκες καθώς και τα επιδόματα / βοηθήματα κάθε μορφής, των υπαλλήλων και των συνταξιούχων της ΑΤΕ, αλλά και των μελών των οικογενειών τους (περίπου 30.000 ασφαλισμένοι). Διαθέτει ιδιόκτητα κτίρια και πολυϊατρεία σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα, ευρύ δίκτυο συμβεβλημένων ιατρών και κλινικών και παρέχει κατά τεκμήριο υψηλής ποιότητας ιατρικές και διοικητικές υπηρεσίες. Απασχολεί περί τα 180 άτομα, με τα 80 να είναι υγειονομικό προσωπικό και γιατροί όλων των ειδικοτήτων, σχεδόν όλοι έμμισθοι με συμβάσεις αορίστου χρόνου.
Στην απώλεια των αποταμιεύσεών τους, οδηγούνται και οι χιλιάδες μικρομέτοχοι της ΑΤΕ.
Όλες αυτές οι εκβιαστικές και «παράλογες» μεθοδεύσεις αποδεικνύουν για μία ακόμη φορά ότι τη χώρα κυβερνά μια πτωχευμένη τραπεζοκρατία, μέσω των πολιτικών εκφραστών της.
Η ΑΤΕ είναι περιουσία του ελληνικού, που θα έπρεπε να αποτελέσει εργαλείο ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας και χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Για τον λόγο αυτό η ΑΤΕ πρέπει να παραμείνει υπό τον έλεγχο του κράτους. Καθιστούμε σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναγνωρίζει αυτή τη «δωρεά» και εγγυόμαστε στους αγρότες, στους εργαζόμενους της ΑTE και σε όλο τον ελληνικό λαό ότι δε νομιμοποιούμε την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας προκειμένου να διασωθεί το χρεοκοπημένο ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα