Η μεγάλη ληστεία της Αγροτικής Τράπεζας

 

Η μεγάλη ληστεία της Αγροτικής Τράπεζας

Ημερομηνία δημοσίευσης: 31/07/2012

Του ΓΑΒΡΙΗΛ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗ
Μπορεί ο τίτλος του συγκεκριμένου άρθρου να διαβάζεται ως τετριμμένα υπερβολικός σε μια περίπτωση μεταβίβασης δημόσιας τράπεζας σε ιδιωτική. Όμως η περίπτωση του διαχωρισμού της ΑΤΕ σε «καλή» και «κακή» τράπεζα και μεταβίβαση του «υγιούς» της κομματιού στην Τράπεζα Πειραιώς είναι τόσο σκανδαλώδης και οι όροι της τόσο προνομιακοί για την Τράπεζα Πειραιώς, που ο τίτλος αυτός περιγράφει πολύ ψύχραιμα και κυριολεκτικά την εξέλιξη των πραγμάτων από το βράδυ της Παρασκευής.
Το ξεπούλημα της Αγροτικής περιλαμβάνει πολλές πτυχές -εξίσου οδυνηρές- για τον αγροτικό πληθυσμό της χώρας και την ελληνική οικονομία, στις οποίες κάποιος θα μπορούσε να επικεντρωθεί. Για παράδειγμα, η Τράπεζα αυτή αποτελούσε κομβικό εργαλείο για τη χάραξη πολιτικής και τη χρηματοδότηση του αγροτικού τομέα, ενώ παράλληλα, ως βασικός δανειστής του αγροτικού πληθυσμού, έχει υποθηκευμένο με ευνοϊκούς όρους μεγάλο ποσοστό της αγροτικής γης. Η εκχώρησή της στην Πειραιώς ισοδυναμεί με απεμπόληση της παρέμβασης στη χρηματοδότηση του αγροτικού τομέα από την πλευρά του Δημοσίου, σε μια περίοδο ύφεσης που η πρωτογενής παραγωγή θα μπορούσε να δώσει μια ανάσα, ενώ παράλληλα θέτει σε κίνδυνο τους δανειολήπτες, είτε είναι αγροτικά νοικοκυριά είτε μικρομεσαίες αγροτικές επιχειρήσεις και συνεταιρισμοί. Από την άλλη, η μεταβίβαση των θυγατρικών της Αγροτικής (Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, "Δωδώνη", ΣΕΚΑΠ κ.λπ.) στο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων, μέσω της «κακής» τράπεζας, προκαλεί πλήγμα στην ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών στην περιφέρεια (Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη) που ήδη χειμάζονται από την ύφεση. Αντίστοιχα, οδυνηρές είναι οι επιπτώσεις στους εργαζόμενους της Αγροτικής, αφού οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας που έχουν υπογραφεί δεν ισχύουν πλέον και θα πρέπει να ετοιμάζονται για νέες συμβάσεις, με περικοπές μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων.
Όμως το μεγάλο σκάνδαλο είναι αλλού: στους όρους με τους οποίους αξιοποιούνται τα χρήματα των φορολογουμένων από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) υπέρ της Πειραιώς. Οι όροι αυτοί δεν έχουν γίνει επισήμως γνωστοί από την Τράπεζα της Ελλάδος, κάτι που από μόνο του ενισχύει την αδιαφάνεια και τις υποψίες. Παρ' όλα αυτά έχουν διαρρεύσει πληροφορίες, που αποκαλύπτουν το μέγεθος του σκανδάλου.

Συγκεκριμένα, η Τράπεζα Πειραιώς από την «καλή» Αγροτική αποκτά παθητικό (καταθέσεις κ.τ.λ.) ύψους 21,4 δισ. και ενεργητικό (δάνεια, πάγια κ.τ.λ.) ύψους 14,7 δισ. Το κενό για να ισοσκελιστεί ο ισολογισμός τής υπό μεταβίβαση τράπεζας, ύψους 6,7 δισ., θα χορηγηθεί από το ΤΧΣ. Παράλληλα, το ΤΧΣ θα χορηγήσει 500 εκατ. στη νέα τράπεζα για να πιάσει τους στόχους κεφαλαιακής επάρκειας (8%), ενώ παράλληλα, από το πρώτο στάδιο ανακεφαλαιοποίησης, η Πειραιώς είχε λάβει από το ΤΧΣ 4,7 δισ. ευρώ για να καλύψει αυτόν το στόχο. Επειδή όμως ο στόχος κεφαλαιακής επάρκειας (tier 1) από τη Βασιλεία 2 είναι 10%, το νέο σχήμα θα χρειαστεί επιπλέον 1,2 δισ. ευρώ από το ΤΧΣ. Συνολικά δηλαδή το ΤΧΣ θα έχει χρηματοδοτήσει το νέο σχήμα με ένα ποσό που θα προσεγγίζει τα 13 δισ.!
Αντίστοιχα, η Τράπεζα Πειραιώς, για να εξαγοράσει μια δημόσια Τράπεζα όπως η Αγροτική, και να διαμορφώσει ένα νέο σχήμα με 1.230 καταστήματα και δραστηριότητα σε 9 χώρες εκτός Ελλάδας, θα καταβάλει μόνο 95 εκατ. ευρώ!
Για να το θέσουμε απλά: Η Τράπεζα Πειραιώς αρχικά χρηματοδοτείται από το Δημόσιο με 4,7 δισ. -μέσω ΤΧΣ- για να διατηρηθεί στη ζωή και μετέπειτα επιδοτείται με ένα ποσό που ξεπερνά τα 8 δισ. για να εξαγοράσει μια μεγάλη δημόσια τράπεζα, καταβάλλοντας 95 εκατ. ευρώ! Και όλα αυτά σε περίοδο δημοσιονομικής λιτότητας.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι αν το ΤΧΣ είχε ανακεφαλαιοποιήσει την Αγροτική, θα έπρεπε να της χορηγήσει λίγο λιγότερα από 4 δισ. εξαιτίας των ζημιών που υπέστη από το PSI. Δηλαδή συνολικά στις δύο τράπεζες θα κατέβαλε 8,7 δισ. (4 για την Αγροτική και 4,7 δισ. για την Πειραιώς), ενώ εξαιτίας της μεταβίβασης καταβάλει 13 δισ.!

Και για να μην υπάρχει αμφιβολία για το ποιος πληρώνει τον κ. Σάλλα, το ΤΧΣ δανείζεται μεν από τον EFSF, όμως το δάνειο αυτό προστίθεται στο ελληνικό δημόσιο χρέος, το οποίο πληρώνεται από τις συνεχείς θυσίες των φορολογουμένων.
Αν τα παραπάνω δεν στοιχειοθετούν ληστεία, τότε τι ακριβώς στοιχειοθετούν;

Οι επιχειρήσεις καταστρέφονται λόγω Μνημονίου

SAN MARCO, VENEZIA

Τελευταία ανανέωση: 11 / 06 / 2012 - 14:51

Τα αποτελέσματα των πρώτων 4.021 ισολογισμών του 2011

Σε ανάλυση των ισολογισμών 4.021 εταιρειών προχώρησε η ICAP Group με σκοπό να δώσει μία πρώτη εικόνα των εξελίξεων όσον αφορά στα οικονομικά μεγέθη και αποτελέσματα των ελληνικών επιχειρήσεων, με βάση το πρώτο δείγμα εταιρειών που δημοσίευσαν ισολογισμό χρήσης 2011, μέχρι και την 17η Μαΐου 2012 και ταυτόχρονα είχαν και ισολογισμό της προηγούμενης χρήσης.

Από αυτές οι 858 είναι βιομηχανικές, οι 1.065 εμπορικές, οι 269 εταιρείες του τεχνικού-κατασκευαστικού τομέα, οι 1.491 λοιπές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών (πλην τραπεζών) και οι 338 επιχειρήσεις του τουριστικού τομέα. Τα μεγέθη των επιχειρήσεων αυτών για το 2011 συγκρίνονται με τα αντίστοιχα μεγέθη των ίδιων ακριβώς επιχειρήσεων για το 2010.



1491 Scala dei Giganti Palazzo Ducale Venezia



Ο Διευθύνων Σύμβουλος της ICAP Group, Νικήτας Κωνσταντέλλος, δήλωσε σχετικά: "Δυστυχώς οι αρνητικές εξελίξεις στην ελληνική οικονομία το 2011 επηρέασαν δραματικά τα αποτελέσματα των ελληνικών εταιρειών. Πράγματι με βάση τα στοιχεία των 4.021 πρώτων ισολογισμών του 2011 (ήτοι περίπου το 15%, των επιχειρήσεων που δημοσιεύουν Ισολογισμούς) επιβεβαιώνεται ότι η εικόνα είναι αρκετά χειρότερη από την αντίστοιχη του 2010. Το γεγονός ότι συμπληρώνεται πλέον μία πενταετία συνεχούς (και εντεινόμενης) ύφεσης, είχε άμεσο αντίκτυπο και στα αποτελέσματα των επιχειρήσεων της χώρας. Από τα στοιχεία που έχουμε δεν αναμένεται αυτή η εικόνα να ανατραπεί με τη συγκέντρωση του συνόλου των ισολογισμών του 2011. Σε μία εποχή που όλοι οι επιχειρηματικοί φορείς προσβλέπουν ότι η ανάκαμψη θα προέλθει από τον Ιδιωτικό Τομέα, το βαρύ πλήγμα που έχει δεχθεί η κερδοφορία των εταιρειών μας προβληματίζει έντονα. Το 2011 η επιδείνωση φαίνεται ότι ήταν διάχυτη σε όλο το φάσμα της οικονομίας, αφού τα αποτελέσματα των 4.021 εταιρειών κατέστησαν ζημιογόνα σε όλους τους τομείς, γεγονός χαρακτηριστικό των μεγάλων απωλειών που βιώνει ο ιδιωτικός τομέας εξαιτίας της κρίσης.

Πιο συγκεκριμένα, αίσθηση προκαλεί ότι ο Ομαδοποιημένος Ισολογισμός των 4.021 επιχειρήσεων δείχνει κέρδη EBITDA μειωμένα κατά 2,1 δισ. ευρώ ή 32% και για πρώτη φορά Λειτουργικές Ζημιές 157.000 (από 2,2 δισ. κέρδη). Ο παράγοντας που κυρίως συνέβαλε στην επιδείνωση ήταν η σημαντική αύξηση του κόστους (φαίνεται ότι οι προσπάθειες μείωσής του δεν απέδωσαν). Ο παράγοντας αυτός ήταν καθοριστικός αφού, παρά τον σημαντικό περιορισμό των μη λειτουργικών εξόδων, το συνολικό τελικό αποτέλεσμα των εταιρειών ήταν ζημιογόνο (-2,1 δισ.). Αξιοσημείωτη και συμβατή με τα παραπάνω συμπεράσματα είναι και η αύξηση του δανεισμού και μάλιστα του βραχυπρόθεσμου έναντι του μακροπρόθεσμου, λόγω της αντίστοιχης πρακτικής των τραπεζών σε αυτή τη συγκυρία. Όσον αφορά στην οικονομική χρήση του 2012, έχουμε τις πρώτες αρνητικές ενδείξεις για τα αποτελέσματα του Α τριμήνου αυτής της χρονιάς των μεγαλύτερων εισηγμένων στο Χ.Α. Πράγματι, το συνολικό αποτέλεσμα των 227 εταιρειών που δημοσίευσαν τριμηνιαίους ισολογισμούς γύρισε αρνητικό, ενώ μόλις το 1/3 των εταιρειών αυτών ήταν κερδοφόρες ή/και βελτίωσαν το αποτέλεσμά τους. Με βάση αυτά τα στοιχεία πιστεύουμε ότι στους τελικούς ισολογισμούς του 2012 (που θα δημοσιευτούν το 2013) θα είναι πολύ δύσκολο, υπό συνθήκες γενικής αβεβαιότητας, να φανεί ουσιαστική βελτίωση των οικονομικών αποτελεσμάτων. Παρόλα αυτά, ο ιδιωτικός τομέας, ο οποίος επιχειρεί στα πλαίσια μιας έντονα αρνητικής συγκυρίας αντιμετωπίζοντας τεράστιες δυσκολίες, εξακολουθεί να ελπίζει ότι εφόσον δρομολογηθούν άμεσα οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές και συνεχισθεί η διεθνής χρηματοοικονομική βοήθεια, θα καλυτερέψει το επιχειρηματικό περιβάλλον ώστε να αρχίσει η πολυπόθητη Ανάπτυξη στην Πατρίδα μας.

SAN MARCO, VENEZIA

 Α. ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΥΝΟΛΟΥ 4.021 ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ

Η εικόνα που προκύπτει από τα ενοποιημένα αποτελέσματα χρήσεως των 4.021 επιχειρήσεων (ανεξαρτήτως τομέα δραστηριότητας), επιβεβαιώνει ότι η επιδείνωση είναι πλέον διάχυτη σε όλο το εύρος των οικονομικών δραστηριοτήτων, αφού τα αποτελέσματα κατέστησαν ζημιογόνα σε όλους τους τομείς, γεγονός χαρακτηριστικό των βαρειών απωλειών που βιώνει ο ιδιωτικός τομέας εξαιτίας της κρίσης.

Από την επεξεργασία των οικονομικών μεγεθών του συνόλου των επιχειρήσεων του δείγματος προκύπτει οριακή αύξηση (1,6%) των συνολικών πωλήσεων (προερχόμενη αποκλειστικά από τον κλάδο της Βιομηχανίας) οι οποίες και ανήλθαν σε 72,24 δισ. περίπου το 2011. Σε αυτές τις συνθήκες, η αύξηση του κόστους πωλήσεων κατά 5 σχεδόν ποσοστιαίες μονάδες επέφερε πτώση των μικτών κερδών (-11,1%), με επακόλουθο την πλήρη ανατροπή του λειτουργικού αποτελέσματος των εταιρειών, από κέρδη 2,11 δισ. το 2010 σε ζημίες 157,3 εκατ. το 2011. Οι αρνητικές αυτές εξελίξεις, σε συνδυασμό και με τα υψηλά μη λειτουργικά έξοδα (όπως έκτακτα & ανόργανα έξοδα, έξοδα προηγουμένων χρήσεων, έκτακτες ζημίες κ.α.), εκτόξευσαν τελικά τις συνολικές ζημίες σε 2,04 δισ. το 2011, έναντι αντίστοιχων ζημιών 119 εκατ. περίπου το 2010. Επισημαίνεται ακόμη ότι τα κέρδη EBITDA υποχώρησαν κατά 31,5%, ήτοι 4,55 δισ. το 2011, από 6,65 δισ. το 2010.

Από το σύνολο των επιχειρήσεων του δείγματος, οι 2.055 (δηλαδή το 51,1% vs 55,7% πέρυσι) ήταν κερδοφόρες, με συνολικά κέρδη προ φόρου 3,44 δισ. (vs 4,85 δισ. πέρυσι). Το τελικό αποτέλεσμα ωστόσο καθορίσθηκε από τις συνολικές ζημίες ( 5,49 δισ.) των ζημιογόνων εταιρειών το 2011.


1557-1559 Scala d'Oro, Palazzo Ducale, Venezia

 Οι 5 κορυφαίες βάσει κερδοφορίας εταιρείες κατά το 2011 ήταν οι εξής:
- Ο.Π.Α.Π. ΟΡΓΑΝ. ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ Α.Ε. (κέρδη 702,06 εκ., vs 893,2 εκ. πέρυσι)
- COSMOTE ΚΙΝΗΤΕΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Α.Ε. (κέρδη 388,8 εκ. vs 406,1 εκ. πέρυσι)

- ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ (ΕΛΛΑΣ) ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ Α.Ε. (κέρδη 177,08 εκ., vs 126,6 εκ. πέρυσι)

- ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ Α.Ε. (κέρδη 156,8 εκ. vs 247,8 εκ. πέρυσι)

- ΜΕΤΚΑ ΜΕΤΑΛΛΙΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΙ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε. (κέρδη 138,9 εκ. vs 98,2 εκ. πέρυσι)

Οι παραπάνω εταιρείες είχαν από κοινού συνολικά κέρδη προ φόρου ύψους 1,69 δισ. το 2011.

ISOLA DI S GIORGIO MAGGIORE

1. ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

 Ο τομέας της Βιομηχανίας ήταν ο μόνος που εμφάνισε αύξηση του κύκλου εργασιών το 2011, γεγονός όμως που δεν μπόρεσε να αποτρέψει την καταγραφή σημαντικών ζημιών. Με βάση το δείγμα των 858 βιομηχανικών εταιρειών, προκύπτει σημαντική διεύρυνση των πωλήσεων κατά 11,4% (ή κατά 3,11 δισ.), οι οποίες και ανήλθαν σε 30,3 δισ. περίπου το 2011. Ωστόσο, οι μεταποιητικές επιχειρήσεις βρέθηκαν αντιμέτωπες με μεγαλύτερη αύξηση (15%) του κόστους, η δε αύξηση του κόστους (σε απόλυτο μέγεθος 3,52 δισ.) υπερίσχυσε εκείνης των πωλήσεων, με συνέπεια την υποχώρηση των αντίστοιχων μικτών κερδών σχεδόν κατά 11%. Το λειτουργικό αποτέλεσμα ήταν αρνητικό και στις δύο χρήσεις, όμως το τελευταίο έτος οι λειτουργικές ζημίες υπερ-τριπλασιάσθηκαν. Το επιστέγασμα των μεταβολών αυτών ήταν η δραστική αύξηση των ζημιών του τομέα, από 584,6 εκατ. το 2010 σε 1,43 δισ. το 2011. Ακόμη, τα κέρδη EBITDA υπέστησαν δραματική μείωση (-85,7%) και διαμορφώθηκαν σε 128,8 εκατ. το 2011, έναντι αντίστοιχων 900,8 εκατ. του προηγουμένου έτους.
Από το σύνολο των βιομηχανικών επιχειρήσεων, οι 449 (δηλαδή το 52,3% του δείγματος, vs 60,4% πέρυσι) ήταν κερδοφόρες, με συνολικά κέρδη προ φόρου 882,7 εκ. (vs 1,54 δισ. πέρυσι). Το τελικό αποτέλεσμα ωστόσο καθορίσθηκε από τις συνολικές ζημίες ( 2,32 δισ.) των ζημιογόνων εταιρειών το 2011.

 Οι 5 κορυφαίες βάσει κερδοφορίας βιομηχανικές εταιρείες για το 2011 ήταν οι εξής:

- ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ (ΕΛΛΑΣ) ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ Α.Ε. (κέρδη 177,08 εκ., vs 126,6 εκ. πέρυσι)

 - ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ Α.Ε. (κέρδη 156,8 εκ., vs 247,8 εκ. πέρυσι)

- ΜΕΤΚΑ ΜΕΤΑΛΛΙΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΙ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε. (κέρδη 138,9 εκ., vs 98,2 εκ. πέρυσι)

- ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ Α.Ε. (κέρδη 61,4 εκ., vs 79,1 εκ. πέρυσι)
- ΚΑΡΕΛΙΑ ΚΑΠΝΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ Α.Ε. (κέρδη 47,5 εκ., vs 34,8 εκ. πέρυσι).

 Οι παραπάνω εταιρείες είχαν από κοινού συνολικά κέρδη προ φόρου ύψους 581,6 εκ. το 2011.

 2. ΕΜΠΟΡΙΟ

Από τα συγκεντρωτικά στοιχεία του τομέα του εμπορίου φαίνεται ξεκάθαρα το ιδιαίτερα αρνητικό κλίμα που επεκράτησε στην αγορά το 2011. Βάσει των αποτελεσμάτων του δείγματος των 1.065 εμπορικών επιχειρήσεων, προκύπτει σημαντική μείωση των πωλήσεων τους (κατά 3,99%), οι οποίες διαμορφώθηκαν σε 15,7 δισ. το 2011, έναντι 16,4 δισ. το 2010. Η υποχώρηση των μικτών κερδών του τομέα ήταν εντονότερη (-7,92%), λόγω συμπίεσης των περιθωρίων κέρδους των επιχειρήσεων ως αντιστάθμισμα της περιορισμένης ζήτησης.

 Οι εξελίξεις αυτές ήταν καθοριστικές αφού το λειτουργικό αποτέλεσμα του τομέα κατέστη αρνητικό, οδηγώντας σε ανατροπή της κερδοφορίας του αντίστοιχου περυσινού δείγματος του εμπορίου. Ο τομέας κατέγραψε ζημίες ύψους 103,3 εκ. το 2011, ενώ το προηγούμενο έτος είχε εμφανίσει κέρδη προ φόρου 87,7 εκ. Τα κέρδη EBITDA υποχώρησαν (-19,1%) και διαμορφώθηκαν σε 488,3 εκ.

Από το σύνολο των εμπορικών επιχειρήσεων του δείγματος οι 598 (δηλαδή το 56,1% vs 63,8% πέρυσι) ήταν κερδοφόρες, με συνολικά κέρδη προ φόρου 376 εκ. (vs 451,1 εκ. πέρυσι). Το τελικό αποτέλεσμα ωστόσο καθορίσθηκε από τις συνολικές ζημίες ( 479,3 δισ.) των ζημιογόνων εταιρειών το 2011.
Οι 5 κορυφαίες βάσει κερδοφορίας εμπορικές εταιρείες για το 2011 ήταν οι εξής:
- JUMBO Α.Ε. (κέρδη 102,2 εκ. vs 110,3 εκ. πέρυσι)

 - COLGATE - PALMOLIVE ΕΜΠΟΡΙΚΗ (HELLAS) ΜΟΝΟΠΡ. Ε.Π.Ε. ( 23,2 εκ. vs 21,7 εκ. πέρυσι)

- L'OREAL HELLAS Α.Ε. (κέρδη 11,4 εκ. vs 18,1 εκ. πέρυσι)

 - ΠΡΟΚΤΕΡ & ΓΚΑΜΠΛ ΕΛΛΑΣ Ε.Π.Ε. (κέρδη 11,2 εκ. vs 13,0 εκ. πέρυσι)

- HOUSE MARKET Α.Ε. (κέρδη 8,8 εκ. vs 21,6 εκ. πέρυσι).

 Οι παραπάνω εταιρείες είχαν από κοινού συνολικά κέρδη προ φόρου ύψους 156,8 εκ. το 2011.

ΜΑς ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΎΝ ΤΗΝ ΑΝΑΠΟΔΗ ΕΚΔΟΧΗ,
ΑΝΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ

3. ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ (εκτός Τεχνικών Εταιρειών)

Στον τομέα των εταιρειών παροχής υπηρεσιών ο κύκλος εργασιών υποχώρησε κατά 4,2%, και διαμορφώθηκε σε 23,9 δισ. το 2011 (απώλειες εσόδων 1,05 δισ.), ενώ μηδαμινή ήταν η μεταβολή του κόστους πωλήσεων, με συνέπεια την πολύ εντονότερη μείωση του μικτού κέρδους (κατά 13,6%). Τα λειτουργικά αποτελέσματα σημείωσαν απότομη πτώση (-50,3%), εξέλιξη που είχε σαν αποτέλεσμα (και σε αυτόν τον τομέα) την ανατροπή της κερδοφορίας και την εμφάνιση ζημιών ύψους 399,8 εκατ. το 2011, έναντι κερδών προ φόρου ύψους 499,3 εκατ. το 2010. Τα κέρδη EBITDA υποχώρησαν κατά 26,2% και διαμορφώθηκαν σε 3,7 δισ. περίπου το 2011. (Πίνακας 4 Συνημμένου).

Το σύνολο ενεργητικού των εταιρειών του τομέα εμφανίζει μείωση (-3,1%), το μεγαλύτερο μέρος της οποίας προέρχεται από τη συρρίκνωση των διαθεσίμων. Τα ίδια κεφάλαια υποχώρησαν κατά 4,5%, ενώ σημαντική ήταν η μείωση των υποχρεώσεων, κυρίως των βραχυπρόθεσμων (κατά 3,1%).

Από το σύνολο των επιχειρήσεων του δείγματος, οι 732 (δηλαδή το 49,1% vs 51,5% πέρυσι) ήταν κερδοφόρες, με συνολικά κέρδη προ φόρου 2,08 δισ. (vs 3,33 δισ. πέρυσι). Το τελικό αποτέλεσμα και σε αυτόν τον τομέα καθορίσθηκε από τις συνολικές ζημίες ( 2,48 δισ.) των ζημιογόνων εταιρειών το 2011.
Οι 5 κορυφαίες βάσει κερδοφορίας εταιρείες παροχής υπηρεσιών το 2011 ήταν οι εξής:

 - Ο.Π.Α.Π. ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ Α.Ε (κέρδη 702,06 εκ., vs 893,2 εκ. πέρυσι)

- COSMOTE ΚΙΝΗΤΕΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Α.Ε. (κέρδη 388,8 εκ. vs 406,1 εκ. πέρυσι)

 - ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΑΣ ΑΘΗΝΩΝ Α.Ε. "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ" (κέρδη 129,5 εκ. vs 158,5 εκ. πέρυσι)

- ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΕΡΙΟΥ (ΔΕΠΑ) Α.Ε. (κέρδη 112,3 εκ. vs 93,7 εκ. πέρυσι )

 - ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ Α.Ε. (κέρδη 109,1 εκ. vs 52,7 εκ. πέρυσι).

Οι παραπάνω εταιρείες είχαν από κοινού συνολικά κέρδη προ φόρου ύψους 1,44 δισ. το 2011.

ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ, ΒΕΝΕΤΙΑ

4. ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ

Η συνεχιζόμενη πτώση εργασιών στον κατασκευαστικό κλάδο, διατήρησε την αρνητική εικόνα στα αποτελέσματα των τεχνικών εταιρειών και το 2011. Συγκεκριμένα, οι συνολικές πωλήσεις υπέστησαν πτώση (-13,7%), διαμορφούμενες σε 1,57 δισ. το 2011 από 1,81 δισ. το 2010. Ωστόσο, η σημαντική μείωση του κόστους οδήγησε σε βελτίωση των μικτών κερδών (+14%), ενώ είχε και θετική επίδραση επί του λειτουργικού αποτελέσματος, το οποίο όμως παρέμεινε αρνητικό. Συνέπεια των μεταβολών αυτών ήταν να περιορισθούν οι ζημίες (κατά 12,1%) και να διαμορφωθούν σε 98,4 εκατ. το 2011 (έναντι αντίστοιχων ζημιών 111,9 εκατ. το 2010).

Από το σύνολο των τεχνικών εταιρειών του δείγματος, οι 136 (δηλαδή το 50,6% vs 56,5% πέρυσι) ήταν κερδοφόρες, με συνολικά κέρδη προ φόρου 65,6 εκ. (vs 67,7 εκ. πέρυσι). Το τελικό αποτέλεσμα ωστόσο καθορίσθηκε από τις συνολικές ζημίες ( 164,0 εκ.) των ζημιογόνων εταιρειών το 2011.

Οι 5 κορυφαίες βάσει κερδοφορίας τεχνικές εταιρείες το 2011 ήταν οι εξής:

 - ΤΕΡΝΑ Α.Ε. (κέρδη 29,3 εκ. vs ζημιών 1,9 εκ. πέρυσι)

- ΣΧΣ Α.Τ.Ε.Ε. (κέρδη 5,8 εκ. vs 8,4 εκ. πέρυσι)

 - ΦΡΙΓΚΟ ΣΤΑΛ Α.Ε. (κέρδη 4,1 εκ. vs 4,2 εκ. πέρυσι)
- TΕCHNIPETROL ΕΛΛΑΣ Α.Ε. (κέρδη 3,8 εκ. vs 2,3 εκ. πέρυσι)

- ΙΝΤΡΑΚΟΜ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ A.E. ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ & ΜΕΤΑΛΛΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ "INTRAKAT" (κέρδη 2,0 εκ. vs 3,98 εκ. πέρυσι).

Γεφυρα των στεναγμών, Παλατσο Ντουκάλε Βενετία.

 5. ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Αρνητικά ήταν και τα αποτελέσματα στον τομέα του τουρισμού, όπως προκύπτει από τους διαθέσιμους ισολογισμούς 338 τουριστικών εταιρειών. Οι πωλήσεις μειώθηκαν ελαφρά (κατά 1,4%) σε 784,5 εκατ. το 2011, ωστόσο συρρικνώθηκε το αντίστοιχο κόστος πωλήσεων, με συνέπεια να προκύψει αισθητή βελτίωση (9,9%) των μικτών κερδών. Οι μεταβολές αυτές οδήγησαν σε εμφανή βελτίωση του λειτουργικού αποτελέσματος, το οποίο απέκτησε θετικό πρόσημο. Παρόλα αυτά, το τελικό αποτέλεσμα παρέμεινε ζημιογόνο, με τις ζημίες να αυξάνονται κατά 7,8% ανερχόμενες πλέον σε 10,2 εκατ. Αντίστοιχα, τα κέρδη EBITDA εμφάνισαν βελτίωση (+4,5%) το 2011 (Πίνακας 6 Συνημμένου).
Από το σύνολο των επιχειρήσεων του δείγματος, οι 140 (δηλαδή το 41,4% vs 36,4% πέρυσι) ήταν κερδοφόρες, με συνολικά κέρδη προ φόρου 38,4 εκ. (vs 42,6 εκ. πέρυσι). Βέβαια, το τελικό αποτέλεσμα καθορίσθηκε από τις συνολικές ζημίες ( 48,6 εκ.) των ζημιογόνων εταιρειών το 2011.

Οι 5 κορυφαίες βάσει κερδοφορίας εταιρείες στον τομέα του Τουρισμού ήταν:

- AUTOHELLAS (HERTZ) ΑΤΕΕ. (κέρδη 10,2 εκ. vs 24,8 εκ. πέρυσι)
 - ΓΕΚΕ A.E. (κέρδη 6,8 εκ. vs ζημιών 0,15 εκ. πέρυσι)
 - ΕΡΕΙΘΙΑΝΗ Α.Ε. (κέρδη 4,5 εκ. vs ζημιών 0,17 εκ. πέρυσι)
 - ΣΑΝΓΟΥΙΝΓΚ ΧΟΤΕΛΣ ΕΛΛΑΣ Α.Ε. (κέρδη 3,9 εκ. vs 0,26 εκ. πέρυσι)
 - GRIFFIN TRAVEL MARINE Α.Ε. (κέρδη 1,57 εκ. vs 1,40 εκ. Πέρυσι).

ΤΡΑΠΕΖΕΣ

• ΕΤΕ: Συνολικές ζημιές 12,3 δισ. ευρώ το 2011

• Τρ. Πειραιώς: Ζημιές 6,3 δισ. ευρώ μετά το PSI

• Attica Bank: Ζημίες 249,8 εκατ. ευρώ λόγω PSI - προβλέψεων

• Σχέδιο-«εφιάλτης» για τη Λαϊκή Τράπεζα

• Τ. Κύπρου: Στα 99 εκατ. τα καθαρά κέρδη στο Q1

• Geniki Bank: 66,3 εκατ. ευρώ οι ζημίες της το α' 3μηνο

• Πειραιώς: Στα 298 εκατ. ευρώ τα κέρδη

• Εθνική: 537 εκατ. ευρώ οι ζημιές της στο α΄ τρίμηνο

• Eurobank: Στα 236 εκατ. ευρώ οι ζημιές α΄ τριμήνου

• Alpha Bank: Ζημιές 107,8 εκατ. ευρώ στο α΄ τρίμηνο

Ελλάδα Γερμανία πόσο συμμαχία;;

Altesmuseum, Berlin

 Η Μέρκελ καλοπιάνει τους Γερμανούς και απειλεί τους λοιπούς Ευρωπαίους

Μπαλή Κάκη

Ημερομηνία δημοσίευσης: 17/07/2012

Εν μέσω καύσωνα, η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, μαύρισε την ψυχή των εταίρων της, για να χαϊδέψει την ψυχή των δυνάμει ψηφοφόρων της. Προφανώς το σημαντικό γι' αυτήν ήταν το δεύτερο, το πρώτο είναι μια... παράπλευρη απώλεια. Σε συνέντευξη εφ' όλης της που έδωσε λόγω θέρους στη γερμανική τηλεόραση, η Μέρκελ ουσιαστικά κήρυξε την έναρξη του προεκλογικού αγώνα για τις ομοσπονδιακές εκλογές του 2013, χαρακτηρίζοντάς τις «δημοψήφισμα για την Ευρώπη» και λανσάροντας ουσιαστικά δύο κεντρικά συνθήματα: «εγώ εγγυώμαι την ευημερία σας», προς τα μέσα και «δεν δίνουμε τίποτε», προς τα έξω.

Στις 12 Σεπτεμβρίου η απόφαση του γερμανικού συνταγματικού δικαστηρίου για τον ESM. Μετατίθεται για το φθινόπωρο η έναρξη ισχύος του μόνιμου μηχανισμού

Η καγκελάριος στο εσωτερικό μπορούσε ώς ένα βαθμό να επικαλεσθεί την αλήθεια που βιώνουν οι πολίτες της. Πράγματι, οι Γερμανοί ζουν καλύτερα το 2012 σε σχέση με το 2009, η ανεργία έχει μειωθεί εντυπωσιακά, άρχισαν να δίνονται αυξήσεις μετά από χρόνια, η κρίση της Ευρωζώνης μπορεί μεν να αγχώνει, αλλά δεν έχει πλήξει ακόμη τον μέσο Γερμανό. Αντιθέτως, η σύγκριση με τις κλυδωνιζόμενες χώρες είναι συντριπτική υπέρ του. Και η Μέρκελ «πουλάει» με επιτυχία -κρίνοντας από τις δημοσκοπήσεις- τον τρόπο που διαχειρίζεται την κρίση. Ωστόσο, οι εκλογές κρίνονται στις προσδοκίες, όχι στους απολογισμούς πεπραγμένων - σωστούς ή λάθος. Γι' αυτό και στη συνέντευξή της η καγκελάριος παρουσιάστηκε ως η συνήγορος του Γερμανού φορολογούμενου, που θα φροντίσει κάθε ευρώ που πηγαίνει στα «πακέτα διάσωσης» της Ελλάδας, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Κύπρου -και όποιας άλλης χώρας στο μέλλον- να συνοδεύεται από αυστηρές δεσμεύσεις. Καθώς τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης -μάλλον λανθασμένα- χαρακτήρισαν τις αποφάσεις της τελευταίας συνόδου κορυφής ως υποχώρηση και ήττα της καγκελαρίου, η Μέρκελ προσπάθησε στη συνέντευξή της να διαλύσει αυτή την εντύπωση και μίλησε πάλι για ανταλλάγματα. Για μηχανισμούς ελέγχου και κυρώσεων -π.χ. το Δημοσιονομικό Σύμφωνο-μ για ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμών, ώστε να μπορούν να παρεμβαίνουν στις χώρες εκείνες που δεν τηρούν τα συμφωνηθέντα κ.λπ. Φρόντισε, βεβαίως, να είναι αρκετά κομψή στις διατυπώσεις της, λέγοντας ότι σʼ αυτούς τους κανόνες και τους ελέγχους θα υπόκειται και η ίδια η Γερμανία -«βάλαμε το φρένο χρέους στο Σύνταγμά μας για να μην μπούμε στον πειρασμό να ξεφύγουμε από τον δρόμο της δημοσιονομικής εξυγίανσης», είπε.

Altesmuseum, Berlin

Στα... κάρβουνα η Ισπανία

Η Μέρκελ δεν ήταν τόσο σαφής στις διατυπώσεις της σε σχέση με το ισπανικό Μνημόνιο -οι οριστικές αποφάσεις υποτίθεται ότι θα ληφθούν από το Eurogroup της Παρασκευής-, αλλά απάντησε με περισσή αποφασιστικότητα στο ερώτημα που της τέθηκε για την Ελλάδα. Πρέπει να δοθεί τελικά περισσότερος χρόνος στην Ελλάδα ή αν θα πρέπει να αποχωρήσει ενδεχομένως από την Ευρωζώνη, ρώτησε η δημοσιογράφος και η Μέρκελ παρέπεμψε εκ νέου στην έκθεση της τρόικας, καλώντας την ίδια ώρα την Ελλάδα να τηρήσει τα συμφωνηθέντα. Η γλώσσα του σώματός της έδειχνε τεράστια ενόχληση, όταν έλεγε ότι «η δεσμευτικότητα των συμφωνιών είναι κάτι πολύτιμο». Η δε παραβίαση των συμφωνιών, όπως είπε, είναι εκείνη που οδήγησε τους Ευρωπαίους στη βαθιά κρίση που βιώνουν σήμερα. «Θα πρέπει όμως να περιμένουμε καταρχήν τη νέα αξιολόγηση της τρόικας, στη βάση της οποίας μπορούν να ληφθούν οι επόμενες αποφάσεις για την Ελλάδα», είπε η Γερμανίδα καγκελάριος, διευκρινίζοντας ότι η αναμονή θα κρατήσει ακόμη λίγες εβδομάδες.

ALtesmuseum, Berlin

Απειλές και προς Αθήνα

Η Μέρκελ απέφυγε να ξεκαθαρίσει τι θα γίνει μετά από αυτές τις λίγες εβδομάδες, ωστόσο, πολλά στελέχη του κόμματός της ή του κυβερνητικού της συνασπισμού δεν είναι τόσο... συγκρατημένα. Ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών, για παράδειγμα, Φόλκερ Κάουντερ, βγήκε να δηλώσει στην εφημερίδα "Welt" ότι «οι Έλληνες γνωρίζουν ότι πρέπει να τηρήσουν τους κανόνες. Λεφτά υπάρχουν μόνον εφόσον τηρούνται οι όροι του προγράμματος λιτότητας».
Στην επισήμανση της εφημερίδας ότι η Αθήνα επιδιώκει τη διάθεση περισσότερου χρόνου για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, ο συντηρητικός πολιτικός ήταν κατηγορηματικός: «Ο χρόνος είναι χρήμα. Αυτή η πρόταση ισχύει ειδικά για την Ελλάδα. Δεν διακρίνω πλέον άλλα περιθώρια για παραχωρήσεις έναντι της Αθήνας, ούτε ως προς τα περιεχόμενα ούτε ως προς τον χρόνο», είπε. Ερωτηθείς για τα σενάρια εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, ο Κάουντερ απάντησε ως εξής: «Θα ήταν καλό η Ελλάδα να παραμείνει στην Ευρωζώνη. Το να διώχνουμε τα παιδιά από το σπίτι όταν η κατάσταση δυσκολεύει δεν αποτελεί καλό μήνυμα των Ευρωπαίων προς τον υπόλοιπο κόσμο. Αλλά εάν κάποιος θέλει να εγκαταλείψει το σπίτι οικειοθελώς, τότε είναι δική του απόφαση».
Αντίθετα, την πόρτα της εξόδου από το ευρώ για την περίπτωση που η Ελλάδα δεν μπορεί ή δεν θέλει να εκπληρώσει τους όρους της βοήθειας έδειξε ο πρόεδρος των Χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας, Χορστ Ζέεχοφερ. «Δεν θα ήταν το τέλος της Ευρώπης, ούτε του ευρώ», υποστήριξε σε εκπομπή της γερμανικής τηλεόρασης. «Όταν διαπιστώνεται ότι κάποιος δεν μπορεί ή δεν θέλει να εκπληρώσει τους όρους, τότε δεν έχει νόημα να δίνεις χρήματα σε ένα βαρέλι δίχως πάτο».

Votive altar for Sol and the spirit of the emperor Domitian, notice the imperial slave Abascantus Euporianus 87AD
Glyptothek, Munich.

Ευθυγραμμισμένος με τη Μέρκελ σε ό,τι αφορά την Ελλάδα εμφανίστηκε και ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ, σε συνέντευξή του στο περιοδικό "Spiegel". Ο Γιούνκερ δήλωσε ότι «εάν δίναμε περισσότερο χρόνο στην Ελλάδα, σίγουρα το κόστος θα ήταν μεγαλύτερο» και ότι «όταν η τρόικα παραδώσει την έκθεσή της, τότε θα ξεκαθαρίσει εάν Ευρώπη και ΔΝΤ θα είναι διατεθειμένοι να δώσουν αυτά τα επιπλέον χρήματα». Ο Γιούνκερ δεν έκρυψε την απογοήτευσή του για τη μέχρι τώρα επιτυχία των ελληνικών κυβερνήσεων: «Είναι γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει εφαρμόσει, όπως συμφωνήθηκε, το πρόγραμμα», είπε. Να σημειωθεί ότι στο τέλος της περασμένης εβδομάδας είχε «διαρρεύσει» στον ευρωπαϊκό Τύπο ότι η Ελλάδα έχει εφαρμόσει μόλις 90 από τα 300 μέτρα που συμφώνησε με την τρόικα - και κανείς από την τρόικα δεν διέψευσε κατηγορηματικά αυτόν τον αριθμό.
Πάντως, η πραγματική ανησυχία του Γιούνκερ σε σχέση με τις επιχειρήσεις στήριξης - όχι μόνο της Ελλάδας και τις μέχρι τώρα μη «μνημονιακές», όπως αυτή της Ιταλίας- είχε να κάνει με την απόφαση του γερμανικού συνταγματικού δικαστηρίου για τον μόνιμο μηχανισμό στήριξης ESM. Ο Γιούνκερ εξέφρασε την ανησυχία του την Κυριακή -«ελπίζω να αποφασίσει γρήγορα το δικαστήριο»- και αυτή επιβεβαιώθηκε τη Δευτέρα, με την ανακοίνωση των συνταγματικών δικαστών ότι θα αποφανθούν στις 12 Σεπτεμβρίου.

Barberini Faun, Glyptothek Munich Konigsplatz

Σιγοψήνεται η Ιταλία

Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι για δύο ακόμη μήνες δεν πρόκειται να λειτουργήσει ο ESM, ο οποίος κανονικά θα έπρεπε να αρχίσει να χρηματοδοτεί κλυδωνιζόμενες χώρες από την 1η Ιουλίου. Συνεπώς, και η Ιταλία δεν θα μπορεί να ζητήσει από έναν μηχανισμό που δεν υπάρχει ακόμη την αγορά ομολόγων, ώστε να μειωθούν οι αποδόσεις τους - άρα το κόστος δανεισμού του ιταλικού Δημοσίου. Η εφαρμογή των αποφάσεων της τελευταίας συνόδου κορυφής της Ε.Ε. δηλαδή «σκοντάφτουν» στο εμπόδιο του συνταγματικού δικαστηρίου της Καρλσρούης. Για την ώρα, τόσο η γερμανική κυβέρνηση όσο και οι αξιωματούχοι των Βρυξελλών εκτιμούν ότι τελικά η απόφαση του δικαστηρίου θα είναι θετική, δηλαδή δεν θα τινάξει το μηχανισμό στον αέρα, απλώς θα καθυστερήσει τη λειτουργία του, ενδεχομένως με ζόρικες συνέπειες για κάποιες από τις κλυδωνιζόμενες χώρες.
Η χώρα, πάντως, που κατά τα φαινόμενα δεν πρόκειται να πληγεί από αυτή την καθυστέρηση είναι η Ισπανία, η οποία θα μπορέσει να χρηματοδοτηθεί από τον υφιστάμενο προσωρινό μηχανισμό στήριξης EFSF για να σώσει τις τράπεζές της, μέχρι να λειτουργήσει ο μόνιμος ESM.

Η Λεηλασία της χώρας: Έγκλημα χωρίς τιμωρία…

 

Η Λεηλασία της χώρας: Έγκλημα χωρίς τιμωρία…

2012-06-05 

«Λόγοι πραγμάτων διδάσκαλοι…»

(Θουκυδίδης, Η 42) 
  Το Πανελλήνιο όζει από την αποφορά της λεηλασίας του δημόσιου πλούτου εκ μέρους του «Συστήματος». Η δικαστική, παρά τις προσπάθειες της Άρχουσας Ελίτ, διερεύνηση της υπόθεσης Άκη Τσοχατζόπουλου, οφειλομένη στην ευσυνειδησία ενίων δικαστών, απλώς καταδεικνύει την «κορυφή του παγόβουνου». Το απροσδιόριστο μέγεθος της κλεπτομανίας της «Άρχουσας Ελίτ» διακινείται στον σκοτεινό βυθό της θαλάσσης της ανομίας.

Το «Σύστημα» (Ανεπάγγελτοι Επαγγελματίες της Πολιτικής, Διαπλοκή Οικονομίας -Πολιτικής, Εθνικοί Εργολάβοι, Τυχάρπαστοι Μιντιάρχες κατάδικοι του Κοινού Ποινικού Δικαίου, «Προστατευόμενοι» επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι, Ανεπιστήμονες «αξιωματούχοι» των ΑΕΙ –τρόφιμοι και εκλεκτοί των κομματικών προθαλάμων, αλλά και του ΝΑΤΟϊκού δημιουργήματος της Νέας Τάξης, CDRSEE ή άλλως πως «Κέντρον για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη ΝΑ Ευρώπη»–, γόνοι και κλώνοι των «Φαμιλιών»-διαγουμιστών επί γενεές-γενεών, του ιδρώτα του Ελληνικού Λαού, «δημοσιογράφοι»-ηχεία του «Συστήματος», Μεταπρατικό Κεφάλαιο-εκπρόσωπος και εκφραστής ξενικών συμφερόντων και η όλη χορεία των ανόμων) συστρατεύεται στην εναγώνια προσπάθεια συσκότισης της λεηλασίας του Δημόσιου Πλούτου και εξωραϊσμού της εκποίησης της Χώρας.

Εν όψει των εκλογών της 17ης Ιουνίου 2012 μ.Χ. «εν χορδαίς και οργάνοις» επιδίδονται στην κατατρομοκράτηση του Εκλογικού Σώματος και «ποιούν την νήσσαν» για τον καταλογισμό ευθυνών στους υπαίτιους της σημερινής Εθνικής Καταστροφής.

Η τιμωρία των ενόχων Διασκελίζουν τη Λεηλασία της Χώρας και υποχθονίως επενεργούν το Έγκλημα να μείνει ατιμώρητο!
Όμως, το πολιτιστικό πρότυπο αυτού του τόπου, που εκφράζεται εδώ και 2.500 χρόνια από την εξίσωση Τραγωδία = Κάθαρση =Ανόρθωση, δεν επιδέχεται διασκελισμό, πολύ περισσότερο εξωραϊσμό ή επίκληση του ψευδεπίγραφου «πολιτικού πολιτισμού», ότι η λαϊκή ετυμηγορία απαλλάσσει των ποινικών ευθυνών τους υπαιτίους για την ενσυνείδητη καταστροφή του Κράτους Κοινωνικής Πρόνοιας και της ευημερίας του Ελληνικού Λαού. Και μάλιστα της εκποίησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών του τόπου και, κυρίως, της Εθνικής Κυριαρχίας της Χώρας στους Νεοκατακτητές του Δ΄ Ράιχ!

Ανόρθωση της Χώρας χωρίς Κάθαρση, την αμείλικτη τιμωρία των Ενόχων της Εθνικής Καταστροφής –με όλες τις εγγυήσεις του Κράτους Δικαίου– δεν είναι νοητή ούτε για το Πολιτιστικό Πρότυπο αυτού του Λαού, ούτε ακόμη για τις Ελληνικές Παραδόσεις.

Ούτε ακόμη,

«Αν γνωρίζει ότι ο

Εφιάλτης θα φανεί

και ο Πέρσης θα

περάσει…».

Το Συμφέρον του Λαού και του Έθνους δεν κύπτει στην ιδιοτέλεια της «Άρχουσας Ελίτ» των «Φαμελιών», των «Ανεπάγγελτων Επαγγελματιών της Πολιτικής» και της Λερναίας Ύδρας της Διαπλοκής.

Ενώπιον του Λαϊκού Κριτηρίου της 17ης Ιουνίου 2012 μ.Χ. οφείλουν να δηλώσουν, εκτός βεβαίως των υπαιτίων της Εθνικής Καταστροφής, οι διαγκωνιζόμενοι κομματικοί οργανισμοί αν προτίθενται μετεκλογικώς «ν’ ανοίξουν τις Βίβλους και τα κρίματα να καταλογίσουν».

Οι «Εθνικόφρονες» Μνημονιακοί Οι «Εθνικόφρονες» υπερασπιστές των Μνημονίων, και δη όσοι κομπάζουν ότι είναι συνεχιστές της «Μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης που θεμελίωσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος», ας ανατρέξουν πώς ο Μεγάλος εκείνος Πολιτικός απέδιδε στη μετάφρασή του της Ιστορίας του Θουκυδίδη το χωρίο εκείνο που αποτελεί «κτήμα ες αιεί» για την ανθρωπότητα: «…Η αξίωση μιας πόλης να καθορίσει αυτή τι είναι δίκαιο για μία άλλη, αποτελεί ένα βήμα για την απώλεια της ελευθερίας της…».

Ι

σως φρονηματιστούν πώς οι Μεγάλοι Πολιτικοί αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους στην υπηρεσία των Λαών τους Και ακόμη οι «Εθνικόφρονες» υπερασπιστές των Μνημονίων ας εγκύψουν στη μελέτη των πρακτικών της Βουλής (Συνεδρίαση 28ης Απριλίου 1932) στη διάρκεια της οποίας ο Μεγάλος αυτός Έλληνας απήγγειλε τον εαυτού επικήδειο:

«Αγαπητοί Φίλοι,

Ο προκείμενος νεκρός ήτο ένας αληθινός άνδρας, με μεγάλο θάρρος, με αυτοπεποίθησιν, και δι’ αυτόν και διά τον λαόν τον οποίον εκλήθη να κυβερνήση. Ίσως έκαμε πολλά σφάλματα, αλλά ποτέ δεν του απέλειψε το θάρρος, ποτέ δεν υπήρξε μοιρολάτρης, διότι δεν επερίμενε ποτέ από την μοίραν να ίδη την χώραν προηγμένην, αλλά έθεσε εις την υπηρεσίαν αυτής όλον το πυρ το οποίον είχε μέσα του, κάθε δύναμιν ψυχικήν και σωματικήν».

Αλλά, στην Ύστερη (με την ιστορική έννοια του όρου) Περίοδο, που, δυστυχώς, διέρχεται η Χώρα μας, είμεθα στην Εποχή των Μικρών της Εθελοδουλίας και της Υποταγής.

Δεν φύονται στο κενό Τα μεγάλα έργα, οι σοβαροί πολιτικοί και οι μεγάλοι στοχαστές και συγγραφείς δεν φύονται στο κενό.

--Η Ολυμπιακή κύριε, που είναι τώρα;;

Είναι επακόλουθο μίας Ανάτασης και ενός οργασμού Δημιουργίας, Έμπνευσης και Δράσης.
Το πολιτικό και κομματικό προσωπικό της Χώρας –πλην ελαχίστων τιμητικών εξαιρέσεων–, εν όψει των εκλογών της 17 Ιουνίου, ωθεί στο περιθώριο δύσκολα θέματα, τα οποία αντιμετωπίζει με «νεφελώδη» φρασεολογία (άλλωστε, verba vollant...), όχι ξεκάθαρα απέναντι στον Λαό, δίχως σοβαρή δημόσια αντιπαράθεση. Οι δημόσιες επενδύσεις και άλλες δαπάνες, στα προεκλογικά προγράμματα, έχουν απωθηθεί στο περιθώριο.

http://paron.gr/v3/new.php?id=77132&colid=28&catid=1&dt=2012-06-03%200:0:0

Μνημόνιο και Δικαιοσύνη



Γόρτυνα Ρεθύμνου, ιερό του Απόλλωνα

Άρθρο του ΑΛΕΞΗ Π. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
«ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ έκπληξη αποτέλεσαν οι πρόσφατες αποφάσεις του Ειρη­νοδικείου Αθήνας (585, 586, 587 και 599/2012), με τις οποίες κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι αρχικές μειώ­σεις των μισθών και λοιπών αποδο­χών που προέβλεψαν οι ν. 3833/2010 και 3845/2010 (πρώτο Μνημόνιο). Οι αποφάσεις αυτές κατέληξαν σε εντε­λώς διαφορετικές δικαστικές κρίσεις από την υπ' αριθ. 668/2012 απόφα­ση της Ολομέλειας του ΣτΕ, που έκρι­νε ότι οι περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις είναι συμβατές με το ελ­ληνικό Σύνταγμα και το ευρωπαϊκό κεκτημένο!
ΠΕΡΑ από τις προκαταρκτικές νομικές σκέψεις και κρίνοντας και από τις αι­τιολογικές εκθέσεις των σχετικών νό­μων, το Ειρηνοδικείο Αθηνών (κυρί­ως η 599/2012) αποφάνθηκε ότι οι περικοπές αποδοχών και επιδομάτων των υπαλλήλων της«ΣΤΑ.ΣΥ. Α.Ε.» (θυ­γατρική της «ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε.») «έχουν ως βάση τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και τη δανεια­κή της αφερεγγυότητα και δεν έχουν ληφθεί επί της ουσίαςγια το γενικό δη­μόσιο ή εθνικό συμφέρον».

ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ αναφορά στις σχετικές διατάξεις του Συντάγματος (άρθρα 4 παρ.5, 22 παρ. 2, 25 παρ.1 εδ. δ', 26 παρ.1,106 παρ.1 εδ. α'), των ΔΣΕ 151/1978 και 154/1981,του Ευρωπαϊ­κού Κοινωνικού Χάρτη, του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών για τα οικονομικά, κοινωνικά και μορφωτικά δικαιώματα κ.λπ., έκρινε την αιτιολογία των περικοπών «προφανώς ελλιπή». Έτσι, έθεσε τις σχετικές διατάξεις εκτός νομιμότητας αφού παραβιάζουν την αρχή της ανα­λογικότητας λαμβάνονται χωρίς αντι­σταθμιστικά μέτρα ανακούφισης των πολιτών (αλλ' αντιθέτως συνοδεύονται από σκληρά φοροεισπρακτικά μέτρα) και συνιστούν ανεπίτρεπτη επέμβαση στη συλλογική αυτονομία.
ΠΕΡΑ όμως από την εξαιρετική νομική αιτιολόγηση, που θα ζήλευε ακόμη και η νομική εγκυρότητα του Ανώτατου Ει­δικού Δικαστηρίου, ιδιαίτερη εντύπω­ση προκαλεί η διεισδυτικότητα στη σύλ­ληψη της τελολογίας των νομικών κα­νόνων και της ουσίας του νομικού μας πολιτισμού. Αντί κρούοντας τη νομική υπεράσπιση των σχετικών διατάξεων και την αιτιολογική έκθεση του νόμου, στην οποία ο νομοθέτης ισχυρίζεται ότι «οι αλλαγές αυτές κρίνονται αναγκαί­ες προκειμένου να σταλεί το μήνυμα ότι η χώρα έχει λάβει την απόφαση να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της να προσελκύσει επενδύσεις κι έτσι να προωθήσει την απασχόληση και την αναπτυξιακή της πολιτική προς όφε­λος των αδυνάτων πολιτών...», η επι­μένουσα στην ουσία και τον σκοπό των νομικών διατάξεων ειρηνοδίκης απαντά με τρόπο νομικώς φιλοσοφικώς και κοινωνιολογικώς απαράμιλλο: «...στους λόγους όμως του γενικότε­ρου συμφέροντος δεν εντάσσεται η αποστολή μηνύματος προς τους εταίρους ότι η χώρα επιθυμεί να γίνει πιο
ανταγωνιστική...».

Ο ΑΜΕΤΡΟΕΠΗΣ, θρασύς και μερο­ληπτικά νεοφιλελεύθερος νομοθέτης του Μνημονίου θεωρεί ότι οι θελήσεις των Αγορών, που εποφθαλμιούν τον πλούτο των κοινωνιών των αδύναμων κρίκων, ταυτίζονται με το κοινωνικό και εθνικό συμφέρον! Έτσι, προσπερνά τις ανθρώπινες και εθνικές ανάγκες καταστρέφει τις συλλογικές κατακτή­σεις υποβαθμίζει το επίπεδο συνεν­νόησης των κοινωνικών εταίρων και διαγράφει τον «σιδερένιο» νόμο των ταξικών διακρίσεων. Εν τέλει, «πετά στον κάλαθο των αχρήστων» την κι­νητήρια δύναμη του πολιτισμού, την «εναντιοτροπή» (για να θυμηθούμε επιτέλους και τον δικό μας Ηράκλει­το), τώρα που οι Ευρωπαίοι επιστή­μονες ανακαλύπτουν το γονίδιο της δημιουργίας...
ΑΛΛΑ, δυστυχώς η κυρίαρχη πολιτική τάξη δεν έχει το σθένος ούτε να ζητήσει από τον Μόντι την κάλυψη των θέσεων των δασκάλων που διδάσκουν τα «γκρεκάνικα» στα επιμένοντα ελληνι­κά χωριά της Μεγάλης Ελλάδας ούτε να αποστείλει δικούς μας δασκάλους για τη συνέχιση ενός πολιτιστικού θαύματος!

Στη χώρα μας συγκρούονται πλέον δύο κόσμοι: Η κοινωνική βάση που με τις παραδόσεις της αμύνεται στην κατεδάφιση του εθνικού, κοινω­νικού και εργασιακού πολιτισμού και η ξεκομμένη -από τις ρίζες της- πολιτι­κή υπερδομή, που, παραδομένη στο αδικαίωτο βρυξελληνικό πνεύμα, προ­σπαθεί, με την παραπλάνηση, τον φό­βο και την υπηρετική λογική, να διατη­ρήσει το καταστροφικό, αντιανθρώπινο, αντικοινωνικό και αντεθνικό Μνη­μόνιο. Χαιρετίζουμε τις ελπιδοφόρες δικαστικές αποφάσεις και τους άξιους δικαστικούς λειτουργούς.
(*)0 Αλέξης Π. Μητρόπουλος είναι βουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Ε.Κ.Μ. και πρόεδρος της Ενωσης για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους.
*Το άρθρο αυτό έχει δημοσιευθεί και στην Real news 8-7-2012

Για μια πράσινη αυτοδύναμη πόλη

Σκέψεις για μια πράσινη αυτοδύναμη πόλη, γειτονιά, πολυκατοικία

Γιώργος Ξένος
Αρχιτέκτονας

Πράσινο οικοδομικό τετράγωνο

Aπό τότε που ο άνθρωπος έγινε καλλιεργητής τροφοσυλλέκτης μέχρι και τη βιομηχανική εποχή, φρόντιζε να στήνει τους οικισμούς του σε περιοχές που του εξασφάλιζαν νερό, εύφορη γη και ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες. Έτσι σιγά - σιγά απόκτησαν και μόνιμο χαρακτήρα.

Τότε άρχισε να χτίζεται η σχέση αγάπης ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση, μια σχέση ερωτική. Ο άνθρωπος φρόντιζε τη γη, την όργωνε, έριχνε τους σπόρους του, αυτή τους κράταγε μέσα στα σπλάχνα της λίγους μήνες και μετά του πρόσφερε τους καρπούς της. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν άρχισε και η διαμόρφωση των πρώτων αρχιτεκτονικών και οικιστικών αξιών που στηρίζονται στη βασική αρχή ότι το φυσικό περιβάλλον αφού αποτελεί το κέλυφος της ζωής και των δράσεων των ανθρώπινων ομάδων, αποτελεί ένα ενιαίο οργανικό σύνολο με τον άνθρωπο και το ανθρωπογενές περιβάλλον.

Αρχικά οι καλύβες του οικισμού στήθηκαν περιμετρικά γύρω από έναν ελεύθερο χώρο όπου οι άνθρωποι συνευρίσκονταν, επικοινωνούσαν, βάφονταν, στολίζονταν, χόρευαν σε διάφορες τελετουργίες, συνήθως σε επίκληση και εξευμενισμό των στοιχείων της φύσης, των πνευμάτων κ.λπ. - έτσι γεννήθηκε η πλατεία, η κοινωνική - πολιτισμική ταυτότητα του οικισμού.

Παράλληλα και οι καλύβες απόκτησαν πιο μόνιμο χαρακτήρα έγιναν χτιστές με πέτρα. Στην αρχή ήταν όπως οι καλαμένιες καλύβες, ένα τετράγωνο μονόχωρο κτίσμα, μετά ένα ορθογώνιο πολύχωρο και στο τέλος (σαν να κατάλαβαν πως το παράκαναν με την εκμετάλλευση της γης) πρόσθεσαν και έναν πρόδομο, κάτι σαν συμφιλίωση του κτιστού με το ελεύθερο περιβάλλον, τη φύση δηλαδή.

Γεννήθηκε έτσι ο ημιυπαίθριος χώρος. Και να σκεφθεί κανείς με τι τρόπο στις μέρες μας απαξιώθηκε, ευτελίστηκε και έγινε αντικείμενο άθλιας εμπορικής και πολιτικής εκμετάλλευσης αυτό το αρχιτεκτονικό- πολεοδομικό στοιχείο με την τόσο πλούσια και πολύπλευρη αξία, δηλαδή:
-Λειτουργική, καθώς συμβάλλει στην ομαλή, σταδιακή μετάβαση από έναν χώρο σκοτεινό, π.χ., σε έναν άλλο, φωτεινότερο, από έναν πιο ψυχρό, σε έναν πιο ηλιόλουστο,
πιο ζεστό.
-Αισθητική, καθώς αυτός, όπως και ο ημιώροφος και το ημιυπόγειο, για την αρχιτεκτονική γλώσσα, είναι ότι είναι για τη μουσική γλώσσα τα ημιτόνια, η ύφεση και η δίεση, δηλαδή τα μαύρα πλήκτρα του πιάνου.

-Φιλοσοφική, γιατί το σχήμα "αίθριο - ημιυπαίθριο κτιστό" δίνει την αίσθηση, την παράσταση στον χώρο, την οπτικοποίηση δηλαδή της διαλεκτικής, χιλιάδες χρόνια πριν την εκφράσει ο Ηράκλειτος ως τρόπο σκέψης.
-Ιδεολογική, καθώς ο "πρόδομος" της νεολιθικής κατοικίας εκφράζει τη βασική αντίληψη (από τότε) για τη ζωή, τη φύση και τη σχέση φύσης - ανθρώπου- κτίσματος, αντίληψη σταθερή και διαχρονική αφού τη μετέφερε στον τύπο του μεγαρικού ανακτόρου, στη ναοδομία αλλά και στην πιο οργανωμένη μορφή κατοικίας, καθιερώνοντας τον τύπο: αίθριο- αυλή (δηλαδή φύση), περιστύλιο (ημιυπαίθριο), κτίσμα. Η πιο τρανή όμως απόδειξη της ιδεολογικής του αξίας είναι πως, όταν επικράτησε ο χριστιανισμός ως κοσμοαντίληψη (εχθρική προς τη φύση), το αίθριο και ο ημιυπαίθριος σιγά-σιγά καταργήθηκαν.

Ενδεικτική απεικόνιση δύο δικτύων από ψηλά
Η απαξίωση της πόληςΗ αντίληψη αυτή οργάνωσης της πόλης και της κατοικίας έφτασε μέχρι τις παραμονές του B' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι πόλεις περιβάλλονταν από καλλιεργήσιμη γη, χτίζονταν πάλι δίπλα σε (ή διασχίζονταν από) ποτάμια και λίμνες, ενώ η δομή τους δεν ήταν παρά μια σύνθεση αρχαϊκών οικισμών -δηλαδή γειτονιών- , με κυρίαρχα στοιχεία την κεντρική πλατεία και την εσωτερική αυλή των κατοικιών.

Έτσι, ανοίγοντας κανείς την εξώπορτα ενός παλιού αθηναϊκού σπιτιού αντίκριζε στο βάθος την αυλή, τον ιδιωτικό δηλαδή ελεύθερο χώρο με τη σκάλα, το λιακωτό στον όροφο και, περνώντας υποχρεωτικα από αυτήν και βιώνοντας την κοινωνική της διάσταση, της "μετάγγιζε" την αίσθηση (σχέσεις - λειτουργίες - εμπειρίες) από τον δημόσιο ελεύθερο χώρο, την πλατεία, τον δρόμο. To ίδιο ισχύει και αντίστροφα, όταν από την αυλή περνούσε στον δρόμο. Ήταν δηλαδή "φορέας" της αίσθησης της κοινωνικότητας και του ιδιωτικού και του δημόσιου χώρου ταυτόχρονα. Μήπως άραγε αυτό διαμόρφωνε ένα είδος "ολοκληρωμένου πολίτη", πολίτη με συνείδηση κοινωνική, συλλογική αλλά και οικολογική;

Μετά το τέλος του πολέμου και ενώ οι Ευρωπαίοι ξανάχτιζαν πέτρα- πέτρα τις ισοπεδωμένες από τους βομβαρδισμούς του πολέμου πόλεις τους πάνω στα αρχικά τους σχέδια, εμείς, αν και οι πόλεις μας δεν είχαν υποστεί σοβαρούς βομβαρδισμούς τις ισοπεδώσαμε μόνοι μας ξεκινώντας από την Αθήνα, με βαριά όπλα την "αντιπαροχή" εργαλείο πρωτοπόρο στην εμπορευματοποίηση αγαθών και αξιών, και έναν οικοδομικό κανονισμό απαρχαιωμένο στείρο, δύσχρηστο στην πολυνομία του, χωρίς ενσωμάτωση των νέων μεταπολεμικών τεχνολογιών αντιλήψεων και αρχών - μέχρι και τη δεκαετία του '60 χτίζαμε χωρίς μόνωση στο εξωτερικό κέλυφος -, ένα εργαλείο που δέσμευε τη φαντασία του αρχιτέκτονα. Αυτόν τον μεταπολεμικό οργασμό ανοικοδόμησης τον ονομάσαμε ανάπτυξη.

Έτσι σβήσαμε την αρχιτεκτονικά και πολεοδομικά διατυπωμένη νεότερη ιστορία μας, επειδή εξαφανίσαμε τις "αρχιτεκτονικές αξίες", την αυλή, το λιακωτό, την πλατεία και την αλάνα, αλλά και to πράσινο και τα νερά που διέσχιζαν όλο το λεκανοπέδιο. Τελικά εξαφανίσαμε τη ΓΕΙΤΟΝΙΑ, το βασικό κύτταρο της πόλης και της κοινωνίας.

Μονη Αγίας Τριάδος Τσαγκαρόλων Ακρωτηρίου.

Τελικά, μέσα σε αυτήν την ξέφρενη μεταπολεμική μας "αναπτυξιακή" πορεία της αντιπαροχής διαμορφώσαμε μια πόλη αντιαισθητική, απρόσωπη και απάνθρωπη, που επιπλέον την παραδώσαμε στο αυτοκίνητο, στρώνοντάς του μάλιστα χρυσό χαλί, αφού κλείσαμε ποταμούς, παραποτάμους, ακόμη και ρέματα (τον Κηφισό, όμως, τον αφήσαμε ανοιχτό, για να ρίχνουμε τα λύματα της περιοχής!).

Υπάρχει άραγε τρόπος για να αναστρέψουμε αυτήν την κατάσταση έστω και τόσο αργά, μιας και προβλέπεται πάλι οργασμός, αυτήν τη φορά "πράσινης" ανάπτυξης (προτού οι κάμποι και τα λιβάδια μας γίνουν μπλε και οι βουνοκορφές μας γεμίσουν με τρομακτικά πουλιά με τις τεράστιες φτερούγες τους); Πιστεύω ότι μπορούμε, αλλά μόνο:

-Αν προχωρήσουμε σε μια συνολική και ριζική ανάπλαση και εμπλουτισμό του ελεύθερου δημόσιου χώρου με ένα πρόγραμμα μακράς πνοής. Όχι δηλαδή με περιστασιακές σημειακές παρεμβάσεις που δεν λύνουν ουσιαστικά ούτε τα τοπικά προβλήματα, αφού απλώς τα μεταφέρουν παρακάτω, με αποτέλεσμα να δημιουργούμε αναβαθμισμένες νησίδες (με "αναβαθμισμένες" και τις αξίες των ακινήτων βεβαίως!!!), μέσα σε ένα περιβάλλον γενικής παρακμής.
-Αν ξεκινήσουμε ένα πρόγραμμα παρεμβάσεων στο δομημένο περιβάλλον με στόχο την κατά το δυνατόν αξιακή, αισθητική και λειτουργική του βελτίωση, ώστε, μαζί με τον αναμορφωμένο ελεύθερο χώρο, να αποκαλύψουν μια ΝΕΑ ΠΟΛΗ που να αξίζει στους πολίτες της.

Ανάπλαση δημόσιου χώρου

Όπως φαίνεται στο ενδεικτικό παράδεγμα μιας τυχαίας περιοχής της Αθήνας, πρώτος στόχος είναι η αναβίωση της γειτονιάς, κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με την οριοθέτησή της. Δεύτερος στόχος, η δημιουργία νέων πλατειών. Η σκέψη είναι απλή: διαχωρισμός των λειτουργιών της πόλης με:
-Ένα δίκτυο για την κυκλοφορία των αυτοκινήτων, κάθε μάτι του οποίου οριοθετεί και αναδεικνύει τις γειτονιές, αυτονομώντας τες σαν κυψέλες ζωής, σαν ανθρώπινες νησίδες πνιγμένες στο πράσινο, αλλά και εξοπλισμένες με στοιχεία που να αποτελέσουν πλουτοπαραγωγικές πηγές που θα δώσουν την ευκαιρία στην κοινότητα της γειτονιάς να τις αξιοποιήσει, μέσα από συλλογικές, αυτοδιαχειριστικές διαδικασίες, ώστε να αποκτήσει οικολογική και ενεργειακή αυτάρκεια, μια δική της "εσωτερική οικονομία". Κάτι δηλαδή σαν "γειτονιές κράτη" (ή μίνι πόλεις - κράτη).
-Ένα δίκτυο πεζοδρόμων για την κυκλοφορία πεζών και ποδηλάτων που, διασχίζοντας μέσα από τις γειτονιές όλη την Αθήνα, θα συνδέονται με τοπόσημα αρχαιολογικούς χώρους κ.λπ., ενώ παράλληλα θα συνδέουν και τις γειτονιές μεταξύ τους. Έτσι η Αθήνα θα μεταμορφωθεί σε ένα απέραντο "οικολογικό - ενεργειακό - αρχαιολογικό πάρκο".

Μοναστηράκι

Δημιουργούνται, δηλαδή, δυο πλέγματα. Ένα θερμό πλέγμα, μέσα στο οποίο κυκλοφορεί το "ανθρώπινο ρευστό" που δίνει κίνηση στο αστικό τοπίο και ζωντάνια στον κοινωνικό οργανισμό, και ένα ψυχρό πλέγμα, στο οποίο κυκλοφορεί το "μεταλλικό ρευστό", ο ποταμός των αυτοκινήτων. Ο συνδυασμός αυτών των δύο δικτύων προσφέρει ένα σύστημα κόμβων - πλατειών εκεί που αυτά διασταυρώνονται, οι οποίες δημιουργούνται με τη βύθιση του αυτοκινητόδρομου και την ανάλογη διαμόρφωση του ελαφρώς υπερυψωμένου σταυρού της διασταύρωσης, η οποία υπερύψωση τονίζει τον χαρακτήρα τους ως χώρων στάσης, συνεύρεσης και επικοινωνίας, ενώ παράλληλα προβάλλει τον συμβολικό τους χαρακτήρα σαν "γέφυρες επικοινωνίας" που "ενώνουν" τις πλωτές γειτονιές μεταξύ τους.

Εδώ εφαρμόζεται και η πολύ εύστοχη ιδέα του συνάδελφου Mix. Λομβαρδέα, πολιτικού μηχανικού (όπως δημοσιεύθηκε στο Δελτίο TEE2 558/2009), με την πρόβλεψη δύο πετάλων αναστροφής στα άκρα των πλατειών, στην περίπτωση που αυτές σχηματίζονται πάνω από δρόμους δύο κατευθύνσεων, οπότε καταργούνται η στροφή αριστερά και η διασταύρωση άρα καταργείται και η ανάγκη φωτεινών σηματοδοτών.

Σύστημα πλατειών

Πλατεία τύπου Α σε κόμβο πεζόδρομου με αυτοκινητόδρομο
Οι πλατείες αυτές (τέσσερις περιμετρικά- κοινές για τις 4 όμορες γειτονιές) καθώς και η εσωτερική (στον σταυρό τεσσάρων οικοδομικών τετραγώνων), πέρα από τον εξοπλισμό που αναφέραμε για τη γενικότερη αυτάρκεια της γειτονιάς, θα αποτελέσουν την καρδιά της, εκεί όπου θα παράγεται πλέον η ζωή, συλλογικά, δημιουργικά, χτίζοντας ξανά σιγά- σιγά τον πολιτισμό που μας αξίζει, μιας και θα έχουν εξασφαλιστεί σε μεγάλο βαθμό οι άλλες θεμελιώδεις ανάγκες του ανθρώπου, δηλαδή αυτή της διαβίωσης και αυτή της ασφάλειας (χάρη στην ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής). Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το λίκνο του πολιτισμού και της παιδείας υπήρξαν από τα πανάρχαια χρόνια οι δρόμοι και οι πλατείες, εκεί δημιουργήθηκαν τα πάντα. Η φιλοσοφία, η πολιτική, ο χορός, η μουσική, το θέατρο.

Νησίδα-γειτονιά από ψηλά



Οι τύποι των πλατειών που μπορούν να δημιουργηθούν είναι:
1. Πλατείες για χαλάρωση, επικοινωνία, ψυχαγωγία καθώς και πολιτιστικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες και μάλιστα πολυτισμικού χαρακτήρα σε καθημερινή βάση (πλατείες πολλαπλών λειτουργιών) και θα λειτουργούν:

-Για την επίλυση, μέσα από τακτικές και έκτακτες συνελεύσεις των κατοίκων, θεμάτων που αφορούν είτε βασικά προβλήματα της καθημερινότητας τους είτε γενικότερα προβλήματα, κοινωνικά, οικονομικά, παιδείας κλπ. Για τα πρώτα, οι αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων θα είναι άμεσα εφαρμόσιμες από κατοίκους της γειτονιάς, κληρωτούς από τη γενική συνέλευση, στην οποία και θα αποδίδουν λογαριασμό.

Για τα άλλα, οι αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων των γειτονιών, ομαδοποιημένες θα μπαίνουν ως προτάσεις για συζήτηση στις γενικές συνελεύσεις των συνοικιών ή διαμερισμάτων που αυτές ανήκουν, οι αποφάσεις πάλι των οποίων θα προωθούνται ως προτάσεις στις γενικές συνελεύσεις των δήμων κ.ο.κ. Έτσι οι προτάσεις, ακολουθώντας μια διαλεκτική διαδρομή που θα τις βάζει αναγκαστικά σε συνεχή και εξονυχιστική επανάκριση, επεξεργασία και εμπλουτισμό, θα καταλήγουν στην "Εθνική Γενική Συνέλευση" για τις τελικές αποφάσεις-νόμους. Θα έχουμε δηλαδή νόμους για τα θέματα της γειτονιάς, της συνοικίας( ή διαμερίσματος), του δήμου, του νομού, της περιφέρειας, του κράτους, που έχοντας διαμορφωθεί από τους ίδιους τους πολίτες θα αποτελούν την πραγματική βούληση εκατομμυρίων πολιτών και όχι την απόφαση κάποιων "αντιπροσώπων", που σημαίνει πραγματική και άμεση δημοκρατία. Φανταστείτε δηλαδή η ιδέα, η σκέψη, το όνειρο μιας φοιτήτριας, π.χ., από μια γειτονιά της Καισαριανής, διατυπωμένο σαν πρόταση στη γενική συνέλευση, να γίνει μια μέρα νόμος του κράτους. Δεν είναι καταπληκτικό; Όχι δεν είναι. Καταπληκτικό είναι ότι το όνειρο αυτό, περνώντας μέσα από τα σαράντα κύματα, θα γονιμοποιήσει και θα γονιμοποιηθεί από τις σκέψεις και τα όνειρα χιλιάδων, εκατομμυρίων συμπολιτών της μέχρις ότου ψηφιστεί σαν "όνειρο όλων των Ελλήνων".

-Για καθημερινά διαπολιτισμικά δρώμενα, για εβδομαδιαία ή πιο μακρόχρονα αφιερώματα στη μουσική, την ποίηση, τις λαϊκές τέχνες αλλά και άλλες εκφάνσεις της ζωής, π.χ. εβδομάδες τοπικής κουζίνας, χειροτεχνίας κ.λπ.

-Για συνεργασίες και ένταξη στην καθημερινότητα της γειτονιάς κινήσεων όπως το θέατρο του Δρόμου, για εικαστικά δρώμενα, θεατροποιημένη απόδοση της μυθολογίας και της ποίησης μας (Ομηρος, Ησίοδος). Στην Κρήτη ακόμα κι ένα παιδί 10 ετών μπορεί σε δυο λεπτά να στήσει μια μαντινάδα, γιατί αυτά είναι τα ακούσματά τους από την κούνια τους. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες τους ξέρουν απέξω όλο τον "Ερωτόκριτο". Αν λοιπόν τα παιδιά έλθουν από μικρή ηλικία σε επαφή, μέσα από το θεατρικό παιχνίδι, με τη μυθολογία μας, την αρχαία λογοτεχνία μας, το αρχαίο δράμα, γιατί να μην μπορούν να αποστηθίσουν "Οδύσσεια", "Ιλιάδα" κλπ. (Αξίζει να ψάξετε στο google: Μικροί Πλάτωνες στο Νηπιαγωγείο).

Πλατεία στέκι της γειτονιάς

Στις εσωτερικές πλατείες, χρήσιμο είναι να προβλέπονται υπόσκαφοι χώροι για διάφορες κοινωφελείς λειτουργίες

2. Πλατείες για παιδότοπους και αλάνες, για να ξαναθυμηθούν τα παιδιά το παιχνίδι την αρχέγονη πηγή της γνώσης, της παιδείας δηλαδή).

3. Πλατείες για χώρους γεωργικής καλλιέργειας (όπου η παραγωγή θα γίνεται στον τόπο της κατανάλωσης, χωρίς μεταφορές, μεσάζοντες κλπ.).

Εκείνο όμως που είναι πιο σημαντικό είναι, κατά τη διαμόρφωση όλων των πλατειών, να προβλέπονται οπωσδήποτε στοιχεία τέτοια, που να μπορούν να αξιοποιηθούν πολλαπλά ως πλουτοπαραγωγικές πηγές.

Πλουτοπαραγωγικές πηγές
-Η πρώτη πλουτοπαραγωγική πηγή θα είναι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με κάθε τρόπο, για τον λόγο δε αυτόν θα πρέπει οι πλατειές αλλά και οι πεζόδρομοι να διαμορφωθούν και να εξοπλιστούν κατάλληλα με αρχιτεκτονικά ή ακόμη και εικαστικά στοιχεία, στα οποία να εντάσσονται εύκολα ενεργειακές μονάδες (π.χ. φτερωτές και φωτοβολτάϊκες πλάκες). Επίσης θα πρέπει να προβλέπονται υδάτινα στοιχεία που θα αποτελέσουν υδροβιότοπους, οι οποίοι θα συμβάλλουν και στη θερμική άνεση του μικροπεριβάλλοντος, αλλά κυρίως στην παραγωγή ενέργειας με τη χρήση μικρών φτερωτών. Γενικά, θα πρέπει να αξιοποιηθεί ό,τι κινείται, για την παραγωγή ενέργειας, ακόμη και οι κούνιες, οι τραμπάλες και τα carousel στις παιδικές χαρές, κάτι που μπορεί να αξιοποιηθεί και παιδαγωγικά.

-Η δεύτερη πλουτοπαραγωγική πηγή θα είναι η γεωθερμία. Από τη στιγμή που από τις βυθίσεις των αυτοκινητοδρόμων γίνεται εκσκαφή σε βάθος μεγαλύτερο από 200 μ. και έχουμε συνολικά τεράστιες επιφάνειες, οριζόντιες και κατακόρυφες περιμετρικά από τις παρειές των εκσκαφών, σπαρμένες σε όλη την Αθήνα, προσφέρεται άπλετα κατω από τα πόδια μας δωρεάν τηλεθέρμανση, τηλεψύξη ή όποια άλλη εφαρμογή της γεωθερμίας.

-Η τρίτη πλουτοπαραγωγική πηγή, φυσικά, είναι οι λαχανόκηποι, τα "μποστάνια" της γειτονιάς (επαναφορά δηλαδή των τσιμενιοποιημένων λαχανόκηπων του Ρέντη, του Χαλανδρίου κ.λπ., δηλαδή της "εύφορης γης γύρω από τους αρχαϊκούς οικισμούς"). Η εκμετάλλευσή τους, εκτός από την καλλιέργεια οπωρολαχανικών, μπορεί να επεκταθεί και σε άλλες καλλιέργειες ή φυτεύσεις, που μπορούν να δημιουργήσουν μικρές βιοτεχνίες σε συνεταιριστική ή και επιχειρηματική βάση ακόμη. Να φυτεύονται, π.χ., παντού νανομουριές (εύκολο κλάδεμα) για την εκτροφή μεταξοσκώληκα και την παραγωγή μεταξιού. Αυτή η παραγωγική οργάνωση της γειτονιάς, άρα και της πόλης ολόκληρης, πέρα από τη δημιουργία μόνιμων και διαρκών θέσεων εργασίας, αποκαθιστά και πάλι τη χαμένη σχέση του ανθρώπου με τη φύση, ενισχύει τη δυναμική της κοινωνικής ενσωμάτωσης, πράγμα που σημαίνει ειρηνική διαβίωση, με συνέπεια την ασφάλεια και τη μείωση της εγκληματικότητας, και τέλος επανασύνδεση και ενίσχυση του κοινωνικού ιστού.

Κούμος Καλύβες Σούδας.

Εσωτερικές πλατείες
Πέρα όμως από τις τέσσερις πλατείες που θα περιβάλλουν κάθε γειτονιά, τον πιο σημαντικό ίσως ρόλο μπορούν να παίξουν οι εσωτερικές πλατείες. Με την υπερύψωση του σταυρού, μπορούν να δημιουργηθούν υπόσκαφοι χώροι και να χρησιμοποιηθούν για πάρα πολλές κοινωφελείς και πολιτιστικές χρήσεις, όπως π.χ.:

-Για στέκι της γειτονιάς, ένα είδος μουσικοφιλολογικού καφενείου (όπως ήταν το "Καφέ Παράσταση" στα Εξάρχεια).
-Για τη στέγαση ενός μικρού ιατρείου πρώτων βοηθειών, κάτι σαν μίνι Κέντρο Υγείας της περιοχής, του διαμερίσματος ας πούμε.
-Για γραφεία του συλλόγου των εκπροσώπων της γειτονιάς.
-Για χώρους - παζάρια ανταλλαγής μεταχειρισμένων (βιβλία, CD, ηλεκτρονικά, έπιπλα, ρούχα κ.ά.).
-Για αίθουσες διδασκαλίας, π.χ. ξένων γλωσσών ή Ελληνικών (σε μετανάστες) ή διαφόρων τεχνών, όπως ζωγραφικής, γλυπτικής, αγγειοπλαστικής (κάποτε περνώντας
απλώς από τα "Κανατάδικα" στην Κηφισίας ένιωθες κάπως. Σήμερα δεν βρίσκεις ούτε τασάκι πήλινο), μουσικής, από όπου μπορούν να ξεπηδήσουν και διάφορα ταλέντα. Τα ταλέντα αυτά μπορούν και πρέπει να στηριχθούν και να προωθηθούν μέσα από ομαδικές ή ατομικές εκθέσεις και άλλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, συζητήσεις, αναλύσεις των έργων μέσα στις πλατείες της γειτονιάς, και τελικά να καταξιώνονται μέσα από αυτές και όχι μέσα από τα εμπορικά κυκλώματα.

Όλες αυτές οι δραστηριότητες μπορούν φυσικά να πραγματοποιούνται και μέσα από την εθελοντική προσφορά (γιατρών - δασκάλων - καλλιτεχνών κ.λπ.). Ιδιαίτερη φροντίδα πρέπει να δοθεί στη μουσική παιδεία ώστε να γίνει συνείδηση ότι η μουσική είναι μία και είναι η μόνη τέχνη που μπορεί να ενώσει μέσα από τη μέθεξη των ίδιων αισθημάτων και ιδεών και να κάνει να συν-κινηθούν την ίδια στιγμή χιλιάδες άνθρωποι και να εκδηλώσουν τα αισθήματα αυτά με ενθουσιασμό και πάθος και έκσταση. Αυτό είναι και η δύναμή της, γι αυτό και η Εκκλησία, που είχε καταλάβει αυτήν τη δύναμη, την είχε υπό τον έλεγχό της τόσους αιώνες, θα πρέπει δηλαδή κάθε γειτονιά, έστω κάθε συνοικία, να έχει κάτι σαν τη δική της "μικρή μουσική ακαδημία", να δημιουργεί μικρά μουσικά σύνολα, μικρές χορωδίες κ.λπ.(Ψάξτε στο Google για το δίκτυο El sistema στη Βενεζουέλα).

Πόσο ωραίο θα είναι στ' αλήθεια αυτό το οικολογικό, ενεργειακό, αρχαιολογικό πάρκο να είναι και μουσικό πάρκο, που, όταν περιδιαβαίνεις την πόλη, κάθε πλατεία που περνάς να είναι και μια έκπληξη, αλλού ένα μικρό συγκρότημα, να παίζει Bach, αλλού να παίζει rock, αλλού Τσιτσάνη, αλλού μουσικές απ' ολο τον κόσμο, να πλημμυρίσει δηλαδή από μουσική η Αθήνα (κάποτε αυτόν τον ρόλο μήπως τον έπαιζε η λατέρνα;). Αλλά το σπουδαιότερο είναι να φανεί ότι η μουσική είναι μία και αποτελεί πανανθρώπινη κληρονομιά και δεν μπορεί, π.χ., η κλασική μουσική, κλεισμένη μέσα σε "μέγαρα", "στέγες" ή "ιδρύματα", να αποτελεί ιδιοκτησία και το καλό κοστούμι μιας τάξης για να ξεχωρίζει, να υπερέχει από τις άλλες. Η μουσική, όπως και όλες οι τέχνες, εγγράφονται καλύτερα στον ψυχισμό των ανθρώπων όταν βιώνονται ως στοιχείο της καθημερινότητάς τους. Χαίρεσαι να βλέπεις ηλικιωμένους, νέους, παιδιά, ζευγάρια με τα μωρά τους αγκαλιά, καθισμένους σε πεζούλες ή οκλαδόν στο χώμα ή σε πλοιάρια μέσα, να παρακολουθούν μεγάλες συμφωνικές ορχήστρες, σε δρόμους, πλατείες ή μέσα σε κανάλια, σε πόλεις της Ευρώπης.

Δούναβης Βιέννη

Γιατί είναι κρίμα σήμερα να μην έχει μουσική παιδεία ένας λαός με τόσο πλούσια και με τόσο πλήθος ειδών μουσική παράδοση όσο κανένας άλλος. Μουσική παράδοση που περιέχει από το δημοτικό, το ρεμπέτικο, το λαϊκό μέχρι το νησιώτικο, το ριζίτικο, τη μαντινάδα, μέχρι την ηλεκτρονική μουσική, μέχρι, μέχρι χάνεις τον αριθμό. Ενας λαός, ο
μόνος, απ' ό,τι ξέρω, που έχει μελοποιήσει ακόμη και τον θρήνο του - που κι αυτός έμμετρος είναι -, τα μοιρολόγια (μήπως το μοιρολόι είναι το κατευόδιο, όπως το νανούρισμα είναι το καλωσόρισμα στη ζωή;) να έχει περιπέσει σε τέτοια παρακμή, με παραγωγή από μουσικά υποπροϊόντα που υπακούουν στους νόμους της αγοράς και μόνο.

Ειδικός χώρος, πιστεύω, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί σαν "Ινστιτούτο Ερευνών. Έτσι κι αλλιώς η από πάνω έρευνα, η κρατική, δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα, αφού τα κονδύλια πηγαίνουν συνήθως στους ημετέρους, με άγνωστα αποτελέσματα, αλλά κι όταν ακόμη κάτι θετικό γίνεται, στη συνέχεια αυτό το κάτι χάνεται στο διάστημα. Ας ξεκινήσει λοιπόν η έρευνα και από κάτω, από τη βάση, η οποία νιώθοντάς τη δικό της έργο, κάτι που την αφορά, το πιθανότερο είναι να τη στηρίξει και να την προστατεύσει.

Απο Ακρωτήρι θέα πόλης Χανίων.

Νέοι και όχι μόνο, φοιτητές, πτυχιούχοι και απλοί άνθρωποι να μπορούν να συγκεντρώνονται και να ξεδιπλώνουν τις ερευνητικές τους ανησυχίες, και μέσα σε πνεύμα συνεργασίας, αξιολογώντας και ομαδοποιώντας τα θέματα και τις προτάσεις, να προχωρούν, στον βαθμό που απαιτούνται σχετικά απλά μέσα, στο πείραμα (όπου χρειάζεται) και την εφαρμογή. Τα επιτεύγματά τους θα μπορούν να προβάλλονται, να αξιολογούνται και να βραβεύονται ανάλογα, μέσα από εκθέσεις στις πλατείες, να κατοχυρώνονται σαν ευρεσιτεχνίες και κάποιες απ' αυτές ίσως και να μπορούν να βγουν και στην παραγωγή (σαν μια "συνεταιριστική" επενδυτική δραστηριότητα της γειτονιάς ίσως;). Είναι απλώς μια σκέψη για επεξεργασία. Μην ξεχνάμε άλλωστε πόσο δαιμόνιος είναι ο Έλληνας και πόσες εφευρέσεις έχουν πραγματοποιηθεί στην αυλή ή το υπόγειο ενός σπιτιού.

Τέλος, η διαχείριση των απορριμμάτων σε μια τέτοια κοινότητα δεν μπορεί παρά να γίνεται αυτόματα με ανακύκλωση στον τόπο παραγωγής των απορριμμάτων.

Πολυκατοικία
Η σημερινή πολυκατοικία, προϊόν της "αναπτυξιακής αντιπαροχής", έχει αλλοιώσει έως εξαφανίσει όλα τα κοινωνικά οικολογικά και βιοκλιματικά στοιχεία της κατοικίας όπως αναφέρονται στην αρχή. Για την ανάπλασή της θα απαιτηθεί η διάνοιξη κενών στον κορμό της, με στόχο τη δημιουργία "αδόμητων χώρων" (κατά προτίμηση, διαμπερών), για να σπάσει το συμπαγές της κτιριακής μάζας της (και του οικοδομικού τετραγώνου).

Έτσι ο εξωτερικός - αστικός χώρος, ο περιβάλλων, θα αποκτήσει μια ροηκότητα, θα εισχωρεί στον κτιστό, θα διαλέγεται μαζί του, ενώ παράλληλα θα προσφέρει δροσισμό αλλά και οπτικές φυγές. To πιο σημαντικό όμως είναι ότι, καθώς θα διασπείρεται ανά όροφο ή ανά ορόφους, ανάλογα με τις δυνατότητες, θα προκύπτουν τοπικές αυλές - κήποι στους ορόφους, σαν χώροι αναγκαστικής σχεδόν συνάντησης των συγκατοίκων του ορόφου, όπως παλιά, για" μια στοιχειώδη έστω επαφή - επικοινωνία, θα πρέπει επίσης, όπου τούτο είναι δυνατό, να επιδιώκεται η σύνδεση της κεντρικής εισόδου με τον ακάλυπτο ή τους ενδεχομένως ενοποιημένους ακάλυπτους του οικοδομικού τετραγώνου.

Τέλος, η φύτευση και η δημιουργία κοινωνικών χώρων (στις περισσότερες πολυκατοικίες σήμερα οι γενικές συνελεύσεις γίνονται στα σκαλιά της εισόδου) θα δώσει την αίσθηση της συνέχειας αυτών των "κοινών τόπων" (και της αναβίωσης κατά συνέπεια της θεατρικότητας που έδινε η αυλή), όπου θα μπορούν να αναπτυχθούν κοινές δράσεις και συλλογικότητες, γιατί η πολυκατοικία πρέπει να αποτελέσει την πρωτοβάθμια μονάδα, το "δημοτικό της δημοκρατικής παιδείας". Ποιος ξέρει, το όνειρο της φοιτήτριας μπορεί να ξεκινήσει από τη γενική συνέλευση της πολυκατοικίας της!



Αυστρία εικαστική παρέμβαση πλησίον εθνικής οδού

Για τον σκοπό αυτόν μπορεί, στο τελικό στάδιο της ανακύκλωσης, να αξιοποιηθούν οι τσιγγάνοι και άλλοι παλιατζήδες, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς οργώνουν όλες τις γειτονιές της Αθήνας με τα Ντάτσουν τους. Με μια μικρή δαπάνη (ίσως από αυτούς, απλά με μεγάλες διευκολύνσεις, χαμηλότοκα μακρόχρονα δάνεια κ.λπ.) για την προσθήκη κουκούλας, τη γενικότερη ανακαίνιση και βαφή των αυτοκινήτων τους με τα χρώματα και το λογότυπο της ανακύκλωσης, μπορούν να σχηματιστούν τρεις στόλοι με τα αντίστοιχα διακριτικά για "Χαρτί - Ξύλο", "Γυαλί - Πλαστικό" και "Μέταλλο", που θα παραλαμβάνουν κατευθείαν από τους κατοίκους της γειτονιάς τα προς ανακύκλωση υλικά και θα τα παραδίδουν κατευθείαν στις αντίστοιχες βιομηχανίες. Έτσι και οι τσιγγάνοι θα έχουν ένα νέο, πιο σταθερό και σίγουρα υψηλότερο εισόδημα, και η ανακύκλωση θα γίνεται χωρίς τους κίτρινους και μπλε κάδους και χωρίς φορτηγά και φασαρίες.

Ανάπλαση δομημένου χώρου
Αν η γειτονιά είναι το κύτταρο της πόλης, τα οικοδομικά τετράγωνα, αποτελούν τα μόριά της και οι πολυκατοικίες τα άτομα, τότε για να αναγεννηθεί η γειτονιά, θα πρέπει να αναζωογονηθούν αυτοί οι "λιλιπούτειοι οικισμοί" (μόρια - άτομα) και να καταστούν κελύφη ζωής και όχι αποθήκες ανθρώπων. Για να επιτευχθεί πρέπει να γίνουν σε μικρογραφία αυτά που έγιναν για την αναβίωση της γειτονιάς.

Οικοδομικό τετράγωνο

Ένα οικοδομικό τετράγωνο μπορεί κι αυτό να παρομοιαστεί με αρχαϊκό οικισμό. Δηλαδή γύρω - γύρω οι καλύβες και στο κέντρο η πλατεία, ο ελεύθερος, ο κοινωνικός χώρος, με τη διαφορά πως τώρα οι καλύβες, με τα χρόνια, κόλλησαν και πήραν μπόι, ενώ ο κεντρικός χώρος δεν είναι ούτε πλατεία ούτε ελεύθερος ούτε κοινωνικός. Συνήθως είναι μη (ή πειρατικά) επισκέψιμος και τελείως αποκομμένος από τον έξω κόσμο, καταντώντας συχνά σκουπιδότοπος. Στην καλύτερη περίπτωση να έχει ένα περιποιημένο μωσαϊκό ή πλακάκι και μια δυο γλάστρες.

Για να γίνει αυτός ο χώρος ανθρώπινος, κέντρο ζωής και δημιουργίας της μικρής κοινωνίας που τον περιβάλλει, πρέπει να ενοποιηθεί, να γίνει κοινόχρηστος για όλο το Ο.Τ. (Αλήθεια, πόσες δεκαετίες πριν το είχε προτείνει ο Δημήτρης Αντωνακάκης; Ποιος νοιάστηκε να προωθηθεί η ιδέα, να βρεθούν, π.χ., έξυπνα και πρακτικά κίνητρα για την υλοποίηση της;). Στη συνέχεια, εφαρμόζοντας και εδώ τη φιλοσοφία της ανάπλασης του δημόσιου χώρου, να μετατραπεί με τον κατάλληλο εξοπλισμό σε πυρήνα κοινωνικών, παραγωγικών και ενφγειακών δραστηριοτήτων για όλο το Ο.Τ. και να αποκτήσει - όπου αυτό είναι εφικτό - προσπέλαση προς και από τον δημόσιο χώρο και τις πολυκατοικίες που το απαρτίζουν. Να αποτελέσει δηλαδή ένα πραγματικά οργανικό στοιχείο της μικρής αυτής κοινωνίας, όπου πάλι μέσα από την αυτοδιαχείριση δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μια εσωτερική οικονομία, έστω μικρού μεγέθους, αλλά το σημαντικότερο και για "άσκηση στη Δημοκρατία".

Πηγή: "Το Ποντίκι" 5-7-2012