Ενας αγγελος ακόμα στους ουρανούς, μια γλυκιά μανούλσ 80 ετών έχασε τη μάχη με το χάρο.
Αφοσιωμένη θεραπαινίς επί 20ετία της γιαγιάς της, προσωποποιηση της ανθρώπινης προσφοράς και δράσης, άξια κόρη και αδελφή μέλος μιας οικογένειας ,σπίτι των ανέμων. Στερημένη φτωχή ζωή με πλούσια τα αισθήματα, υφάντρα,ράφτρα, φυστικού, περιπτερού, ζαχαροπλάστης, καπνεργάτρια, τροφός 7 άλλων παιδιών εκτός από τα δύο δικά της.
Υπόδειγμα αυτοθυσίας, μάνα κουράγιο, δυναμική εργαζόμενη και ευτυχισμένη γιαγιά εξη εγγονιών.
Ποτέ δεν είμασταν άξιοι μάνα της αγάπης που μοίραζες αφειδώς σε γνωστούς και άλλους.
Αυριο 4μμ στο Βύρωνα το τελευταίο αντίο.
Φόρος τιμής στα πεπραγμένα της και μικρή θύμηση το
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
Έφυγε ένας ξεχωριστός, ένας σπάνιος Άνθρωπος.
Η Μαρία Λαμπαδαρίου το γένος Κουκούλη, από την Αίγινα.
Άνθρωπος της προσφοράς, ταπεινή, υπομονετική, πρόσχαρη και αγαπητή, με μεγαλοπρέπεια ψυχής όχι μόνο στους δικούς της, αλλά και στους ξένους.
Είχε το χάρισμα να ξεκλειδώνει τις καρδιές με την ανθρωπιά, την αμεσότητα, την ανυπόκριτη προσφορά και το άδολο βλέμμα της.
Είχα την τύχη και την τιμή να την έχω θειά μου.
Μετά της μάνας μου την αγάπη, την ζεστασιά και την αγάπη της Μαρίας ένοιωσα.
Πάντα – και για όλους – ένα καλό λόγο είχε να πει.
Ακούραστη, πάντα δούλευε σκληρά για να υποστηρίξει το σπίτι της.
Φορτωνόταν δυσβάστακτα βάρη, αλλά ποτέ δεν παραπονέθηκε για την ζωή και την μοίρα της.
Για να προσφέρει έφτανε στα όριά της και πολλές φορές τα ξεπερνούσε.
Η ζωή της ήταν το φωτεινό μονοπάτι ενός απλού, αλλά μοναδικού ανθρώπου, που άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στις ψυχές μας.
Μαρία, αν υπάρχει Παράδεισος , σίγουρα θα σε βάλουν στην καλύτερη θέση.
Εκεί επιτέλους θα ξεκουραστείς.
Καλό ταξίδι.
Ο ανιψιός σου Βασίλης Ριζάκος
Ο Θεός να ανάπαυση τη ψυχούλα της!
ΑπάντησηΔιαγραφήας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τη σκεπάζει. να είστε καλά να τη θυμάστε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σημαντικότερο απ΄όλα είναι αυτός που πεθαίνει να καταφέρνει να ζει στην σκέψη αυτών που τον αγάπησαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι από αυτά που έγραψες είμαι σίγουρος πως θα ζει για πολλά χρόνια στην σκέψη αυτών που σήμερα την κλαίνε.
στο τελευταίο αντίο, οι στιγμές είναι δύσκολες, κι όμως...
ΑπάντησηΔιαγραφήτούτη η ψυχούλα δεν έχασε καμιά μάχη, ούτε καν αυτή με τον άχαρο χάρο...
φαίνεται πως κουβαλούσε πολλές νίκες, τις διεκπεραίωσε, και μετά το 'πέρασμα', είναι εκεί, λέγοντας 'τον δρόμο τετέλευκα', κι ό,τι ήταν να κάνω το έκανα. κι η απάντηση είναι: 'είσελθε εις την χαράν του κυρίου σου'. η ευχή της ας κυριεύει τη ζωή σας.
Οσο φεύγει η γενιά των Ηθικών Ανθρώπων,της γενιάς του πολέμου σε παιδική ηλικία, του εμφυλίου και των μεταπολεμικών στερήσεων, που ξέραν να δημιουργούν και να ονειρεύονται θα πρέπει να ανησυχούμε όλοι για το τι μεταφέρουμε στις επόμενες γενιές ένα κόσμο χωρίς συναίσθημα. Χαρακτηριστικό της κηδείας ήταν ότι όσοι ειδοποιήθηκαν τελευταία στιγμή και πρόχειρα ήταν όλοι εκεί δίπλα της στο τελευταίο αντίο. Γνωστοί και φίλοι χρόνων. Ευχαριστώ όλους σας για τα καλά σας λόγια,θα μας λείψει και σε αυτή την ηλικία και ας την χαρήκαμε τόσο......
ΑπάντησηΔιαγραφή