Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2008

Επανίδρυση παρασίτων




ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΠΑΡΑΣΙΤΩΝ

Την ανοχή στη κακοδιαχείριση της χώρας από μια κυβέρνηση που
επαγγέλθηκε προεκλογικά την «επανίδρυση του κράτους», πέραν της δεύτερης ευκαιρίας (τετραετίας) ποιός από σας την χορηγεί ; .Ιδίως το ερώτημα τίθεται από την χειμαζόμενη και ευρέως πειραματιζόμενη μεσαία τάξη της χώρας. Η υπόθεση Ζαχόπουλου με μπόλικο σεξ, βία και αίμα έχει και δεύτερες αναγνώσεις που ανατρέπουν το υπάρχον πολιτικό σκηνικό του δικομματισμού.Οι υπηρέτες του δημοσίου συμφέροντος και οι σύμβουλοι που διοικούν ( στο όνομα άλλων εκλεγμένων) και διανέμουν τα ειδικά κονδύλια και την παχυλή πίττα του Ελληνικού Πολιτισμού εξαντλούν συστηματικά τις ανοχές και τις προσδοκίες μας. Οι πρακτικές και των δύο μονομάχων, εραστών της εξουσίας και ιδανικών αυτοχείρων των ιδεολογιών, μας κοροϊδεύουν καθεύδοντας τα ίδια τους τα προγράμματα και τις προεκλογικές τους εξαγγελίες. Τι οδήγησε τη χώρα στο πάτο των ευρωπαϊκών δεδομένων όσο αφορά τη διαφθορά και την κομματική χειραγώγηση του κράτους , λίγο καλύτερα σε επίπεδο από την Πολωνία των νεοφιλελεύθερων διδύμων και του κυνηγίου μαγισσών και της Βουλγαρίας ,Ρουμανίας νεοπροσύλητων αναχωρητών του εξοπλιζόμενου ΝΑΤΟ και ευπροσήγορων προθύμων στους υπάρχοντες πολέμους. Ο Ελληνας χρόνια τώρα με βάση πολιτική κατεύθυνση-υπόθαλψη φκιάνει το σπίτι του (αυθαίρετα, χωρίς πολεοδομικό σχεδιασμό, καταπατήσεις δημοσίων δασικών εκτάσεων, η προσοχή όλων στη 2η ζώνη Υμηττού)) την δουλειά του (βενζινάδες, ταρίφες, προπαντζήδες, εταιρείες ενοικίασης εργαζομένων, εταιρίες σεκιούριτι και καθαριστών, υπεράκτιες αφορολόγητες εταιρείες, ψευτοπροκηρύξεις ΑΣΕΠ) και πουλάει τη ψυχή ( ΚΑΝΊΒΑΛΟΙ ΚΑΙ ΣΑΛΤΙΜΠΆΓΚΟΙ ΤΩΝ TV-ΜΜΕ, θάψιμο ό,τι του διαχρονικού και πολιτιστικού, υποβάθμιση παιδείας, παράδοση υγείας και παιδείας στο αδηφάγο ιδιωτικό κεφάλαιο) και τη συνείδησή του.(εξαγορές ψήφου, νομοθετικά παραθυράκια, πελατειακές σχέσεις βουλευτών, συμβασιούχων ομηρία, αναξιοκρατική επιλογή στελεχών κρατικής διοίκησης, καθυστερήσεις-αγκυλώσεις δικαιοσύνης, ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ)
Σε αυτή τη παρασιτική σήψη και τον εκμαυλισμό προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλοι είναι ίδιοι, ότι
το σύστημα είναι ένας πανίσχυρος μηχανισμός μετρήσιμος που άν λειτουργείς με αστικοδημοκρατικές ευαισθησίες, όταν ζητάς εφαρμογή του Συντάγματος και των νόμων είσαι «συμπαθής» γραφικός απέναντι στους ξύπνιους που βουτηγμένοι μέσα στα βουρκάρια τους ξεκοκαλίζουν ένα κουφάρι αδειανό, τη χώρα. Μιλούν για ανάπτυξη ανεργία και αμοραλισμό εννοώντας την δική τους ευμάρεια, ενός καλοστημένου συστήματος, εις βάρος του κράτους που νέμονται όταν είναι στην εξουσία ,παίρνουν όλες τις εργολαβίες και απαλλάσσονται φόρου γιατί συγχρόνως κατέχουν όλες τις φιλανθρωπίες και άλλα νιτερέσα.. Οι διαγωνισμοί με φωτογραφικές διατάξεις φαλκιδεύουν τον ανταγωνισμό, οι εισαγωγές προϊόντων με μεθοδικές και γνωστές υπερτιμολογήσεις αυξάνουν τον πληθωρισμό, οι ανέλεγκτες μαύρες αγορές όπως των πλαστών τιμολογίων ,του πετρελαίου, των «τουριστικών» ιστιοπλοϊκών, των ανελέγκτων θαλασσίων οδών, των κυρίαρχων της ασφάλτου λαθροκοντέινερ, του τράφικιγκ ανθρώπων, του απλήρωτου ΦΠΑ είναι κατασκευαστικά εκτρώματα αυτού του πάσχοντος συστήματος. Έφτασαν λοιπόν οι 7+7 νταβαντήδες τις χώρας (εργολάβοι- επιχειρηματίες-εκδότες) αφού παρέκαμψαν αισίως και καταρράκωσαν όλους τους θεσμούς Εκτελεστικής- Νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας να ηγούνται 300.000 ναρκομανών, 500.000 αλκοολικών και 1.000.000 μελαγχολικών συνανθρώπων (άντε άν θέλουν πολυπολιτισμικά και 3.000.000 αλλοδαπών) μας πέρα από τις συνήθεις επιδημικές νόσους της ιατρικής μας πραγματικότητας.
Θέλετε αποδείξεις ότι φθίνουμε πέρα από την υπογεννητικότητα;;. Αν στηριζόμασταν σε
σοβαρούς κατασκευαστές - εργολάβους θα χτιζόμασταν με σχέδιο, όχι μπετά στα κεφάλια μας, αν είμαστε ωραίοι θα είχαμε αυξάνοντα τουρισμό όχι νάχει γίνει η Αθήνα από τους ακριβότερους προορισμούς, αν θέλαμε πραγματικούς επενδυτές θα είχαμε ένα κόκκινο χαλί για την υποδοχή τους. Χρησιμοποιούμε οικονομικά τους εργαζόμενους, το ανθρώπινο δυναμικό σαν φτηνές παλλακίδες, έχοντας ονειρώξεις περί χρήσης εταίρων και απιστώντας των συζυγικών μας υποχρεώσεων πολλάκις, και αυτό θέλουμε στρεβλωτικά να το λέμε επιχειρείν, αντι μιας επικίνδυνης αρπαχτής με αφροδίσια παραβατικότητα. Περιμένουμε από το Δ ΚΠΣ περιφερική ανάπτυξη όταν ανεβάσαμε με την πολιτική της ΝΔ το σακί το λίπασμα από 7 ευρώ 16,5 ! Οι τράπεζες και το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα κυριαρχεί με υπερκέρδη που έφτασαν να το αυτουπονομεύουν.
Πρέπει να ομολογήσουμε ότι το υγιέστερο στοιχείο του Ελληνισμού κατοικοεδρεύει στην Ομογένεια και την Κύπρο. Απαλλαγμένοι από μετεμφυλιοπολεμικές σκοπιμότητες να μην ξαναδώσουμε αυτοδυναμία σε κανένα «κόμμα εξουσίας», να καλλιεργήσουμε την πολιτική των συννενοήσεων και συγκλίσεων, να λειτουργούν οι θεσμοί, (πρώτα και καλύτερα λειτουργούντα εισαγγελικά γραφεία) για να παύσουν καθυστερήσεις, ατιμωρησία, κοινωνικός αμοραλισμός ΚΑΙ τα καπέλα των εξωθεσμικών κύκλων.
Οι αξιολογήσεις στο δημόσιο τομέα να γίνονται με αξιοκρατικά επαγγελματικά κριτήρια και να μην χρειάζεται κάθε που αλλάζει κυβέρνηση να ακολουθούν 10.000 δικά μας παιδίά σε υποτιθέμενες θέσεις «κλειδιά» που κλειδώνουν στόματα, αδειάζουν τσέπες και κουκουλώνουν πομπές. Τέλος αυτό που σε επίπεδο πολιτικό τόλμησαν να ψελλίσουν σε ψηφοφόρους τους πολιτικοί άνδρες (το έχω ακούσει από Σημίτη, Αλέκο Παπαδόπουλο, Ρουσόπουλο, Βούλτεψη, Μανώλη, Πιπιλή, Καββαθά και όλους βέβαια της Αριστεράς) ότι μη περιμένετε πολιτικά ταξίματα και χαρίσματα από εμένα, που σε σημερινές συνθήκες φαυλότητας εμπεριέχει θάρρος και αντοχή να απορρίψεις το πελατειακό σύστημα. Θέλει όμως και το σύστημα απλής αναλογικής ( ας μη μας διαφεύγει ότι το πλειοψηφικό που πρότεινε το ΠΑΣΟΚ και το σκοταδιστικό των +50, τόσοι μας λείπουνε, που πρότεινε η ΝΔ πρόσφατα ,εις βάρος των συνασπισμών κομμάτων). Ενα μεγάλο μπράβο στον κ. Βαρβιτσιώτη που είχε το θάρρος να προτείνει στη Βουλή το σπάσιμο των νυν μεγάλων περιφερειών και ένα μεγάλο ζητούμενο.: Η αποξένωση του πολίτη από τα πολιτικά πράγματα της χώρας να μην φτάσει στα αμερικάνικα επίπεδα αποχής και από τις εκλογές που άλλοι φτάνουν να πολεμούν ,να σκέφτονται, να ψηφίζουν και να κοιμίζουν πριν από σας χωρίς εσάς και «καληνύχτα» μας.
Τα πρόσφατα στοιχεία της πολιτικής αυτοκτονίας του Ζαχόπουλου (ελπίζω αποτυχούς για να ζήσει ο άνθρωπος) σκεφτείτε εσείς οι δεξιοί σαν εξομολόγηση και μετάνοια, έχει στοιχεία από την τελευταία μεγάλη αυτοκτονία που σαν λίγο παλιά είναι λίγο ξεχασμένη την απάνθρωπη και περιεκτική παραδειγμάτων πολιτική αυτοκτονία του
Νίκου Ζαχαριάδη εκεί στα βάθη του Σουργκούτ στα Ουράλια. Ούτε η Αριστερά, τουλάχιστον όλη, δεν θέλησε ποτέ μέσα από την αναψηλάφηση των πολιτικών λαθών του, που οδήγησαν σε εκείνη την πολιτική απομόνωση από θεούς και δαίμονες του αριστερού εορτολογίου έναν ισχυρό πολιτικό κεφάλαιο και άνδρα όπως τον Ζαχαριάδη να απομονωθεί ώστε να αυτοεξοντωθεί κάτι που έδεσε τον αδύνατο κρίκο των σημερινών πολιτικών του κ. Καραμανλή με τον προαναφερόμενο, μεσαίο στέλεχος της ΝΔ που φαίνεται να ενέχεται στη διαχείριση 300 εκατ. Ειδικών κονδυλίων φέτος (προϋπολογισμός ΥΠΠΟ 350 εκατ.) στη πιθανή καταπάτηση από την εταιρεία Αρκαδία του θαλασσίου χώρου ναυμαχίας Σαλαμίνος και του τύμβου των Σαλαμινομάχων, το γκρέμισμα και αρχαιολογική κατάχωση της περιοχής του αρχοντικού Μουζάλα στη Μυτιλήνη, τα υποκριτικά διαχρονικά όργια γύρω από τις συμβουλευτικές αποφάσεις του ΚΑΣ, το αμιαντοδηλητηριασμένο κτίριο του ΦΙΞ(αξιοποίηση για Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης), το γκρέμισμα και μη χαρακτηρισμό ιστορικών των κτιρίων της Columbia στη Ριζούπολη, τις αναθέσεις και όχι διαγωνισμούς όλων των εργολαβιών σε γνωστή αυτοελεγχόμενη εταιρεία συστημικών συμφερόντων, του ψευδεπίγραφου διαγωνισμού για 149 μονίμους υπαλλήλους μέσω ΑΣΕΠ και άλλους 60 στο ΣΕΦ, οι Θεσσαλονικιώτικες καταγγελίες και τέλος το ηθικό σκέλος της αμοιρίας συμβασιούχων που κατά κόρον ασχολούνται σκοταδιστικά τα κανάλια μας.
Οι δεύτερες αναγνώσεις της υπόθεσης Ζαχόπουλου δείχνουν πόσο κράτος
απατεώνων είμαστε, η δικαιοσύνη καλείται με εμπόδια να ξεδιαλύνει πολλά από τα ανωτέρω, αλλά το διεθνές κύρος της χώρας και οι δημοκρατικοί θεσμοί μας δέχονται συνεχόμενα χτυπήματα από τους πολιτικούς πρωταγωνιστές της χώρας. Οι παρασιτικές εκδηλώσεις συχνά σαπίζουν τα όρθια υποβασταζόμενα πτώματα.
ΔΙΟΝΥΣΟΣ 13-1-2008.

10 σχόλια:

  1. Nα περάσω και εγώ με τη σειρά μου από εδώ για να πω "καλή χρονία". Ορεξάτος βλέπω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ ΔΜΡ το να συγκεντρώσω και επαγωγικά να απεικονίσω από τις μικρές ανθρώπινες ιστορίες τις μεγάλες κλίκες που περιβάλουν και ασφυκτιούν την κοινωνική μας πραγματικότητα θέλει όντως όρεξη, όρεξη να αντέχεις την μπόχα, να μεριάζεις τις μύγες και να βλέπεις το σκατό ,έκθετο γύρω μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δες και την σημερινή ανάρτηση της Ελληνίδας Νομίζω ότι αξίζει τα λεφτά http://ths-ellinidas.blogspot.com/2008/01/blog-post_17.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλή χρονιά να ευχηθώ,σε προσωπικο τουλάχιστον επίπεδο...γιατί σε συλλογικό δεν τον βλέπω.
    Πόσο θα ήθελα να ήταν ψέματα όλα αυτά και αποκυήματα της φαντασίας σας!Όμως για ακόμα μια φορά έχετε απόλυτο δίκαιο(κάτι θα ξέρετε περισσότερο)!Μόνο θλίψη και θυμό μπορώ να νοιώσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ο καταγγελτικός πολιτικός λόγος είναι καλό να συνοδεύεται και με τα δέοντα στοιχεία προς την δικαιοσύνη. Αυτό νομίζω είναι ευκρινές μόνο στην υπόθεση του φαύλου διαγωνισμού που κατήργησε ήδη ο Λιάπης.Τα υπόλοιπα καταγγελόμενα κατά Ζαχόπουλου πρεπει να αποδειχθούν. Βαρύτατη η ευθύνη του πρωθυπουργού στην μη υλοποίηση του προεκλογικού του αιτήματος για ένταξη των ειδικών κονδυλίων στον προυπολογισμό ΥΠ.ΠΟ
    Για το σκέλος διαπλοκή Μιντια-εκδοτών -εξουσίας παραπέμπω στο ΣΧΌΛΙΌ μου στο ιστολόγιο του ΔΜΡ.(πέρα από κάθε φαντασία)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΜΠΟΥΡΔΕΣ ΜΠΟΥΡΔΑΡΕΣ ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΕΣ

    Οι ατυχείς επιλογές του Πρωθυπουργού, η αδεξιότητα όσων εμπιστεύθηκε, η έλλειψη πολιτικής βούλησης πέρα από τα βερμπαλιστικά πυροτεχνήματα τύπου Μπαϊρακτάρη, μας έχουν οδηγήσει στην μπόχα των ημερών που διανύουμε.
    Φτάσαμε στο σημείο ότι πετάει και ότι κολυμπάει να συσχετίζεται με τον ανεκδιήγητο Ζαχόπουλο και τα καμώματά του.
    Φτάσαμε στο σημείο αυτοί που θα έπρεπε να ήταν υπεύθυνοι και υπόλογοι για τα πεπραγμένα τους με τις ζούγκλες, τους κιτρινισμούς και τις μαύρες τρύπες τους, να παρουσιάζονται τιμητές της πολιτικής και δημοσιογραφικής ζωής του τόπου, νομιμοποιούμενοι και από την παρουσία σαλιάρηδων πολιτικών που εκλιπαρούν για μια παρουσία στις εκπομπές τους.
    Και επειδή στην αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος, έσκασαν από την Λακωνία και οι μπούρδες της κουμπάρας, αποτυχημένης πολιτικού, γνωστής από την υπόθεση της κλεμμένης βουλευτικής έδρας του Γιακουμάτου στην Β΄ Αθηνών.
    Τι ήθελε κατά βάθος να μας πει η κυρία μέσα σ’ αυτόν τον ορυμαγδό, ασχέτως του πώς το διατύπωσε στην ομιλία της;
    Η λύση στο τέλμα και στην απαξίωση του πολιτικού μας συστήματος είναι με την ευχή όλων μας σύντομα να έχουμε γυναίκα Πρωθυπουργό !
    Δηλαδή εδώ καράβια χάνονται βαρκούλες αρμενίζουν… και όσο ζουν ελπίζουν… την κουμπάρα λιβανίζουν… για το μέλλον της φροντίζουν !
    Εγώ τώρα τι να σχολιάσω;
    Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι…



    ΜΠΕΝΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
    E-Mail: beneas13@hol.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δε λες και λίγα.. αλλά δε ελπίζω ότι βρίσκεται λύση.. και διαβάζοντας το σχόλιο του κ.Μπενέα δεν ξέρω αν δικαιούμαστε λύσης.. μια πενιχρή μιωψιφία..:):)
    Όπως και να έχει ας συνεχίσουμε την γκρίνια και ποιός ξέρει..:):)
    Πάω να το ξαναδιαβάσω και να ακολουθήσω κανένα λινγκ ακόμα..:):)
    Την καληνύχτα μου:):)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. O φιλόλογος παρά τω πρωθυπουργώ θάπρεπε να ξέρει ότι το ρήμα "διορίζω" συντάσσεται πάντα με ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΝ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΠΕΡΙ ΕΘΝΙΚΩΝ ΒΟΘΡΩΝ
    (θλιβερές μορφές ενός αόρατου θιάσου)

    (του Νότη Μαυρουδή)

    Είσαστε υπέρ ή κατά;

    Με τούτο το εθνικό ερώτημα συνοψίζονται τα πρόσφατα γεγονότα με τους ανακριτές, τους υπόλογους δημοσιογράφους, τους σκοτεινούς δικηγόρους, τα εν αμαρτία τηλεοπτικά κανάλια, τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα, τον ερωτύλο με το κρυφό σεξαπίλ γενικό γραμματέα του ΥΠΠΟ, την αδιόριστη υπάλληλο, τα πρωτοκλασάτα πολιτικά πρόσωπα, τα πλησίον έως κολλητά του πρωθυπουργού, την εν ακινησία Βουλή των ελλήνων, τα απόρρητα και τα απορημένα, καθώς και την εν πλήρη υπνώσει δημιουργό αυτού του μεγάλου δύσοσμου εθνικού μπάχαλου που δημιουργήθηκε μέσα (και έξω) από το υπουργείο (παρά)Πολιτισμού: Την ελληνική κυβέρνηση ενός πρωθυπουργού που δεν μπορεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα και περιορίζεται στις γενικολογίες και στο στρίβειν με ελαφρά πηδηματάκια από το πρόβλημα που ο ίδιος προστάτεψε και εξέθρεψε…

    Πώς να σιωπήσεις όταν όλα έχουν τελματωθεί γύρω από τον Μάκη και τον Θέμο, δυο θλιβερά και τραγικά πρόσωπα της εθνικής μας καθημερινότητας, που τώρα, εν αιθρία, καμώνονται πως ο ένας δεν θέλει να βλέπει τάχατες τον άλλον και διατυμπανίζουν τσιτάτα περί ηθικής (!!!) όταν οι ίδιοι την έχουν καταπατήσει on camera παρακαλώ. Όταν οι …Ταρζανιές, οι Ζούγκλες και τα «Όλα», τα Πρώτα Θέματα και ο «ακόλαστος σεξισμός», τα σλόγκαν της «ανυπότακτης δημοσιογραφίας» και της «ελευθερίας του λόγου και της είδησης» έχουν τσιτώσει τα νεύρα ακόμα και των ιδίων των δημοσιογράφων, απαξιώνοντας κάθε λογική και κάθε όριο δεοντολογίας.

    περί «ηθικής»

    Τι να συμμαζέψεις τώρα και πώς να ξαναστήσεις στοιχειωδώς μια ηθική στις έννοιες πολιτική – δημοσιογραφία – κράτος – πολιτισμό;
    Όλα βρίσκονται στο βόρβορο, στη σαπρία. Για άλλη μια φορά, τέτοια κατολίσθηση μας φαίνεται πρωτόγνωρη. Ίσως και να ξεχάσαμε τότε (πριν δυο χρόνια) το παραδικαστικό, όταν εικάζαμε πως πιο χαμηλά δεν πάει! Αλλά και πριν ένα χρόνο, με τους παπάδες και τα εμετικά που ταλάνιζαν κάθε πιστό και θεοσεβούμενο, ακόμα και όσους κρατάνε αποστάσεις με τα θεια. Και άλλα που –ομολογώ- μου διαφεύγουν. Τι σου είναι ένα μυαλό και μια υπερηφάνεια; Και να θες να θυμηθείς, αρνείται η μνήμη αφού το όλον σε πάει χαμηλά, τόσο, ώστε να ντρέπεσαι που όλα αυτά συμβαίνουν σ’ αυτή τη χώρα.

    ΥΠΠΟ;

    Εδώ, το όλον έχει να κάνει με ένα ΥΠΠΟ που πιο υπό δεν πάει, που -υποτίθεται- είναι και του σιναφιού μας, του ενδιαφέροντός μας ως «αρμοδίου δια τους καλλιτέχνες» παρακαλώ…. Μα, όμως, αναρωτιέμαι: τι σχέση έχει με τον πολιτισμό αυτό το υπουργείο; Τέσσερα χρόνια τώρα, αντί να παλέψει να βρει έναν δρόμο για να μας πάει πιο πέρα, αντί να ανιχνεύει να συναντήσει τα σύγχρονα ευρωπαϊκά ρεύματα στις τέχνες και τα γράμματα, αντί να συμφιλιωθεί με τους πνευματικούς ανθρώπους του τόπου ώστε να αναδείξει τις δυνάμεις και την ενέργεια που διαθέτουν κρυμμένη, πράττει το αντίθετο. Ξοδεύτηκε σε κραυγαλέες χρηματοδοτήσεις και διορισμούς ημετέρων. Ευνόησε παρέες κομματικής συμπάθειας και αδιαφόρησε για πρόσωπα με έργο και ιστορία. Με πρωτοστατούντα τον γενικό γραμματέα, που έφτιαξε καθεστώς μεσαιωνικού τύπου, κατατρώγοντας κεφάλαια, πιστώσεις, οικονομικά πακέτα, μη δίνοντας σε κανέναν λογαριασμό, επαληθεύοντας το λαϊκό: «αυτός που κρατάει το πεπόνι και το μαχαίρι», έκανε πλιάτσικο με αποφάσεις που αναστάτωσαν ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Τι σχέση έχει αυτό το μόρφωμα που ονομάζεται ΥΠΠΟ, με εκείνο που θα έπρεπε να παράγει έργο, πολιτιστικές παρεμβάσεις, επικοινωνίες με ό,τι έχει σχέση με πνευματικές αναζητήσεις και οράματα; Μήπως δηλαδή, είναι η στιγμή που το υπουργείο αυτό (που ιδρύθηκε το 1972), θα πρέπει άρδην να αλλάξει όνομα και να μετονομαστεί σε κάτι άλλο; σε υπουργείο αποκατάστασης ημετέρων και ψηφοφόρων, σε κάτι που να περιέχει λαμογιά (ομολογώ πως δεν γνωρίζω αν αυτό εμπεριέχει ειρωνεία…)

    Ο έμπιστος του Πρωθυπουργού (του πρώην υπουργού Πολιτισμού για να μη ξεχνιόμαστε δηλαδή), επί τέσσερα συναπτά έτη, ήταν γενικός δερβέναγας αυτής της μπανανίας. Όλοι οι άλλοι που πέρασαν από κει (Τατούλης –Πετραλιά -Βουλγαράκης) ήσαν γλάστρες που δεν ποτιζόντουσαν. Η σήψη και η απόλυτη αγκύλωση ήσαν αναμενόμενα. Η απόπειρα αυτοχειρίας, το sex, η αδιόριστη και τα dvd, είναι το κερασάκι που αποκάλυψε το σάπιο σύστημα μιας σκουριασμένης μηχανής με το όνομα κράτος –παρακράτος –κρατική κομπίνα –διαφθορά και λύματα που έχουν ήδη εκσφενδονιστεί στον αέρα και έχουν σκάσει επάνω σε όλους μας…

    η κρίση των θεσμών

    Υπάρχει άμεση ανάγκη να πλυθούμε από τις λάσπες και τη βρώμα που μας έχει κατακυριεύσει με όλα όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες. Ο κίνδυνος, η βρωμιά να κολλήσει πάνω στο δέρμα, είναι άμεσος και υπαρκτός. (μήπως ήδη έχει γίνει;) Τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν είναι ικανά, σε αυτή τη συγκυρία, να δώσουν λύσεις για να βγούμε από αυτό τον εθνικό βόθρο. Παραμένουν σε έναν αυτονόητο –εύλογα καταγγελτικό λόγο, δίχως να πείθουν τον εν απογνώσει και βομβαρδισμένο πολίτη που ψάχνει με αγωνία λύση στο αδιέξοδο.

    Μήπως το να κατέβουμε στους δρόμους για ένα τέτοιο εθνικής σημασίας θέμα, είναι μια αναγκαιότητα και όχι υπερβολή, μια που –όπως πολλοί ισχυρίζονται- όλα αυτά τα απίστευτα και όμως αληθινά έχουν να κάνουν με κατ’ εξοχήν πολιτικό θέμα; Εκείνο της «κρίσης των θεσμών»!

    Τώρα, ο Μάκης και ο Θέμος είναι στα μαχαίρια και η συνήθης σκληρότητά τους απέναντι σε όλους και σε όλα, μετεξελίχθηκε στα μεταξύ τους αλληλοκαρφώματα. Παλιά μου τέχνη κόσκινο, που θα έλεγαν οι παλαιότεροι. Οι θεωρητικοί γκεμπελίσκοι της καθημερινότητάς μας, υποκρίνονται πως απαιτούσαν δήθεν ηθική στάση ο ένας προς τον άλλον, αφήνοντάς μας όλους άφωνους γι αυτή τους την υποκρισία! Τώρα, τα χτυπήματα μεταξύ τους, πάνω και κάτω από τη ζώνη, κάνουν ώστε να μετατοπίζεται σιγά –σιγά το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, από την κυβερνητική κρίση, σε κρίση εκδοτών εφημερίδων και τηλεοπτικών καναλιών. Να είναι ένα μεταξύ τους σατανικό σχέδιο; Ποιος σώφρων άνθρωπος τους πιστεύει; Ποιος εμπιστεύεται την «ηθική υπόσταση» δυο τέτοιων πρωταγωνιστών που στάθηκαν πάντα κάθετα και απέναντι στην «ηθική» και στην «υπόσταση»;
    Δεν έχουμε περιθώρια πλέον να αναπνεύσουμε καθαρό οξυγόνο βλέποντας έναν τέτοιο γκρίζο ορίζοντα. Κάθε πολίτης, κάθε τόπος που θέλει να έχει στοιχειωδώς σχέση με τον πολιτισμό, έχει ανάγκη να βγάζει τη δική του την κραυγή διαμαρτυρίας και αυτό πράττω τώρα. Οι τηλεοπτικές αποκαλύψεις, τα τηλεδικαστήρια, οι τηλεοπτικοί λεονταρισμοί, οι αποκλειστικότητες, τα παράθυρα και τα στρογγυλά τραπέζια, έχασαν πλέον προ πολλού το νόημά τους και απαξιώθηκαν, μαζί με την παρόμοια πολιτική, που, ως ενιαίο σώμα, έχει σωριαστεί άψυχο πάνω στο ξύλινο κούτσουρο του χασάπη, έτοιμο να ακρωτηριαστεί, να πεταχτούν τα αίματα όπου δει, σαν κινηματογραφική σκηνή του Αλμοδόβαρ…
    Φυλαχτείτε!

    Νότης Μαυρουδής (26/1/08)

    mavroudis@tar.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε αυτό το μικρό τόπο μπορείτε ευκολα να ξεχωρίσετε τους εθνικούς νταβατζήδες από τους εθνικούς μπεταντζήδες;;