Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Καστελλόριζο, ΑΟΖ, μέση γραμμή μίζερη στάση και Εθνική Κυριαρχία.


Από τη μίζερη στάση στην εθνική κυριαρχία


Η κρίση δεν είναι παρά μια ευκαιρία να αλλάξουμε τη μίζερη στάση που υπάρχει στην πατρίδα μας. Ο καθένας μετρά τα χρήματα του δίχως να εκτιμά το μέλλον, το οποίο δεν μπορεί να πιάσει με την αρπαχτή. Η νεολαία είναι αναγκασμένη πλέον να παραδεχθεί ότι το δημόσιο δεν αποτελεί πια το μοναδικό στόχο ακόμα και μιας κοινωνικής ζωής. Η πολιτική έχει γονατίσει διότι δεν μπορεί η ίδια να ακούσει τα προσχήματα της. Με άλλα λόγια, η αλλαγή φάσης υπάρχει ήδη απλώς οι περισσότεροι δεν μπορούν να το αποδεχθούν διότι δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες. Ποτέ τα πράγματα δεν ήταν δεδομένα γι' αυτόν σε όλες τις περιόδους της ύπαρξής του. Αυτό δεν τον εμπόδισε να προσφέρει όχι μόνο στους συνανθρώπους μας αλλά και στην ανθρωπότητα μέσω του ελληνισμού. Πότε ήμασταν μια πλούσια χώρα; Πολύ απλά ποτέ ! Κι όμως είμαστε εδώ ως λαός εδώ και χιλιετίες. Το ερώτημα λοιπόν είναι γιατί προσπαθούν όλοι να μας πείσουν ότι είμαστε γονατισμένοι. Ότι έχουμε γενίτσαρους, πασάδες και ραγιάδες δεν αντιλέγουμε αλλά δεν είμαστε όλοι μόνο αυτό αλλιώς πολύ απλά δεν θα υπήρχαμε πια. Ο ελληνισμός δεν είναι ούτε το κράτος ούτε θεσμός. Ο ελληνισμός είναι το είναι μας για να μπορούμε να προσφέρουμε. Δεν ξέρει από κοινωνικά και μίζερα στοιχεία, είναι γενναιόδωρος. Γι' αυτό το λόγο πρέπει ν' αρπάξουμε την ευκαιρία για να υλοποιήσουμε τα οράματά μας και να παύσουμε επιτέλους να ζούμε μέσα στα όνειρα που αγοράζουμε με δάνειο. Ο λαός μας δεν έχει ανάγκη από χρήματα λες και ζητά ελεημοσύνη. Ο λαός θέλει μέλλον και αυτό δεν αγοράζεται, βρίσκεται μόνο και μόνο με το έργο. Αντί να παλεύουμε δήθεν για μια αμφιλεγόμενη επιβίωση ας επικεντρωθούμε σε πραγματικά οράματα για τα οποία μπορούμε ακόμα και να θυσιαστούμε. Η εθνική κυριαρχία δεν είναι ένα κοινωνικό συμβόλαιο, είναι μια ανθρώπινη δομή. Όποιος κοιτάζει τις ακριτικές περιοχές και δεν βλέπει τους δικούς μας δεν αξίζει να μιλά για αυτό το θέμα. Οι δικοί μας είναι η γη μας. Γι' αυτό δεν αρκεί η γη μας να είναι δική μας. Γιατί για να παραμένει δική μας πρέπει να προσέχουμε τους δικούς μας. Η καθημερινή, μίζερη στάση δεν βοηθά κανέναν ούτε τον εαυτό μας. Το να ανήκεις σε αυτόν τον λαό, δεν είναι δεδομένο. Δίχως αγωγή παραμένεις ένα άτομο και μερικές φορές ένας πελάτης μόνο που δεν είναι παρά ένα νούμερο σε μια κάρτα. Ενώ ο λαός μας όπως και η ανθρωπότητα θέλει ανθρώπους ικανούς να δημιουργήσουν το μέλλον.
http://www.lygeros.org/lygeros/7945-gr.html


Η μέση γραμμή στην ΑΟΖ ως ισορροπία Nash
Ν. Λυγερός


Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του Jonh Nash είναι η εισαγωγή της έννοιας της ισορροπίας, που φέρει πια το όνομά του, στη θεωρία παιγνίων στο πλαίσιο των παιγνίων μη μηδενικού αθροίσματος. Αφού ξεπεράσουμε τις φοβίες μας με το διπολικό σύνδρομο σε σχέση με την Τουρκία, θα κατανοήσουμε ότι η ισορροπία του Nash έχει νόημα στο πεδίο της ΑΟΖ. Βέβαια δεν εννοούμε την εκφυλισμένη περίπτωση όπου κανένας παίκτης δεν αποφασίζει την οριοθέτηση της κρατικής του ΑΟΖ ακόμα κι αν αυτή η περίπτωση αποτελούσε την πραγματικότητα πριν μερικά χρόνια ακόμα στο χώρο της Μεσογείου λόγω του προσχήματος της κλειστής θάλασσας. Στη συνέχεια η περίπτωση της Μαύρης Θάλασσας απέτρεψε de facto και de jure, αυτό το πρόσχημα. Το σημείο ισορροπίας Nash είναι ένα σύνολο αμοιβαία βέλτιστων αποκλίσεων. Και ξέρουμε ότι κάθε πεπερασμένο παίγνιο με Ν παίκτες έχει τουλάχιστον ένα σημείο ισορροπίας Nash στο χώρο των μικτών στρατηγικών. Καθώς το θέμα των ΑΟΖ είναι πεπερασμένο παίγνιο, η εφαρμογή της θεωρίας δημιουργεί την ισορροπία Nash. Όσον αφορά στο θέμα της ΑΟΖ, το παίγνιο είναι στην ουσία γεωμετρικό αφού τα 200ΝΜ καθορίζουν ένα εμβαδόν. Το σημείο τριβής και βέβαια διαπραγμάτευσης παρουσιάζεται όταν υπάρχει επικάλυψη των περιοχών. Επιπλέον οι διακρατικές συμφωνίες είναι διμερείς άρα κάθε κράτος εξετάζει όλα τα όμορα κράτη. Δηλαδή το παίγνιο είναι πολλαπλό και δεν παίζεται σε ένα γύρο. Πρέπει η λύση να είναι συμμετρική για όλους έτσι ώστε να υπάρχει η ισορροπία. Αυτή η προϋπόθεση είναι πολύ απαιτητική για όλους τους παίκτες και πρέπει να προσέξουν τις συμφωνίες που κάνουν με τον κάθε παίκτη ακόμα και αν πετύχουν περισσότερο από αυτόν διότι ένας τρίτος παίκτης μπορεί να πατήσει προς όφελος του πάνω σε αυτή και να μετατρέψει το πλεονέκτημα της πρώτης σε μειονέκτημα της δεύτερης. Με άλλα λόγια οι συμφωνίες έχουν ουρά στη θεωρία παιγνίων ακόμα και αν η νομοθεσία του Δικαίου της Θάλασσας δεν το προβλέπει. Κατά συνέπεια κάθε παίκτης πρέπει να αναλύσει όλους τους παίκτες με τους οποίους θα παίξει ένας συγκεκριμένος παίκτης. Και αυτό ισχύει ακόμα και αν ο ίδιος δεν θα παίξει μαζί. Ένας αποτελεσματικός τρόπος επίλυσης αυτών των επιλογών στρατηγικών συμπεριφοράς είναι η χρήση της μέσης γραμμής διότι προσφέρει αυτήν την απαραίτητη συμμετρία και η ουρά της αντί να είναι ενοχλητική, δημιουργεί μια ορθολογική ενίσχυση για τα επόμενα βήματα. Με αυτήν την έννοια η μέση γραμμή στην ΑΟΖ αποτελεί μια ισορροπία Nash.
http://www.lygeros.org/lygeros/7944-gr.html

ΑΟΖ, ονομασίες και στρατηγική
Ν. Λυγερός

Το πλαίσιο της ΑΟΖ δημιουργεί μια δυναμική σε πολλούς τομείς και ενώ φαίνεται να αφορά αποκλειστικά ένα οικονομικό θέμα έχει επιπτώσεις σε διάφορους τομείς λόγω στρατηγικής. Ένα χειροπιαστό παράδειγμα αφορά τη σημειωτική. Οι ονομασίες των κοιτασμάτων στο πεδίο της έρευνας δεν είναι τυχαίες. Όσον αφορά στο Ισραήλ έχουμε ήδη τις ονομασίες Dalit, Leviathan και Tamar, οι οποίες έχουν σχέση με την εβραϊκή μυθολογία. Όσον αφορά στην Κύπρο έχουμε πλέον την Αφροδίτη, κι ας μην ξεχάσουμε ότι η πλατφόρμα της γεώτρησης ονομάζεται Όμηρος όπως το είχαμε ήδη επισημάνει σε παλαιότερη αναφορά. Για λόγους λειτουργικότητας τα blocks, τα οικόπεδα δηλαδή, καθορίζονται γεωμετρικά έτσι ώστε να ελαχιστοποιούν τις κορυφές του τόπου και για λόγους απλοποίησης έχουμε συχνά ένα τετραγωνικό σχήμα. Στην περίπτωση της Κύπρου, τα 13 οικόπεδα έχουν αυτήν την ιδιότητα, δεν έχουν όμως σημασία. Και οι ονομασίες των εταιριών αφορούν τα κοιτάσματα που έχουν μια πολυπλοκότερη δομή λόγω γεωλογίας. Από την άλλη πλευρά, η τοποστρατηγική ανάλυση της ΑΟΖ μέσω των διαγραμμάτων Voronoi, επιτρέπει με τις κυψέλες αλλά και τις γενικευμένες κυψέλες να καθοριστούν εύκολα και αποτελεσματικά περιοχές. Δηλαδή, με άλλα λόγια προσφέρει τη δυνατότητα της ονομασίας. Πιο συγκεκριμένα, για την περίπτωση της Ελληνικής ΑΟΖ, κάθε νησί μας μπορεί να έχει μια γενικευμένη κυψέλη, η οποία αποτελείται από τα σημεία της θάλασσας, τα οποία βρίσκονται σε κοντινότερη απόσταση από το νησί. Αφού τα διαγράμματα Voronoi υποστηρίζουν τη μέση γραμμή είναι εύκολο να γίνει ο επιμερισμός της ΑΟΖ μας με τις γενικευμένες κυψέλες και αυτές να έχουν την ονομασία των νησιών. Με αυτόν τον τρόπο, δείχνουμε με άμεσο τρόπο την περιοχή της ΑΟΖ, που υπάγεται σε αυτό το νησί. Αυτή η στρατηγική ονομασία επιτρέπει βέβαια την επικάλυψη όλης της ελληνικής ΑΟΖ και αναδεικνύει και την επιρροή κάθε νησιού. Έτσι, δίχως να υπάρχει αρίθμηση μπορούμε εύκολα να αναφερόμαστε σε μια ειδική περιοχή της ΑΟΖ μας. Και η ελληνική ονομασία αποτελεί το επιπλέον στίγμα όταν πρόκειται να βρεθούμε σε κρατικές διαπραγματεύσεις για τις διακρατικές συμφωνίες. Ακόμα και αν υπάρχει μια χώρα που να αμφισβητεί μερικά σημεία της ΑΟΖ μας, θα πρέπει να κάνει χρήση της ονομασίας αυτής και όχι μιας ουδέτερης αρίθμησης που δεν θα αντιπροσωπεύει κανένα από τα μέρη της διαπραγμάτευσης και της διεκδίκησης.
http://www.lygeros.org/lygeros/7884-gr.html


Οικονομική δραστηριότητα στο σύμπλεγμα Καστελλόριζου
Ν. Λυγερός

Η ΑΟΖ είναι πιο ανθρώπινη από την υφαλοκρηπίδα. Με την απαίτηση της οικονομικής δραστηριότητας, ενεργοποιεί και την ανθρώπινη. Γι' αυτό το λόγο, το κατοικημένο νησί έχει εξ ορισμού οικονομική δραστηριότητα. Η ύπαρξη και μόνο των ανθρώπων εξασφαλίζει την ύπαρξη της ΑΟΖ. Ενώ αυτό δεν ισχύει με την υφαλοκρηπίδα. Αυτή η διαφορά κάνει και τη διαφορά για τους δικούς μας στο σύμπλεγμα Καστελλόριζου. Όλα τα νησιά είναι σημαντικά σε αυτό το σύμπλεγμα διότι το καθένα παρέχει κάτι στα άλλα, και όλα μαζί βοηθούν την πατρίδα μας για να έχει αυτό το απέραντο γαλάζιο, που την ενώνει με την Κύπρο και επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση να έχει μια συνεκτική ΑΟΖ στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτό σημαίνει όμως ότι πρέπει πραγματικά να προσέχουμε τους δικούς μας σε αυτές τις περιοχές, τις οποίες αμφισβητεί η Τουρκία για λόγους ευνόητους. Με άλλα λόγια δεν επαρκεί η απασχόλησή μας με το έδαφος, πρέπει να δώσουμε σημασία και στους ανθρώπους μας. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει μ' έναν παθητικό τρόπο αλλιώς θα έχουμε ένα μουσειακό αποτέλεσμα. Στο Καστελλόριζο δεν αρκεί να θυμόμαστε το παρελθόν. Η ουσία είναι να ενισχύσουμε το μέλλον με αυτό. Σε αυτό το πλαίσιο είναι εύκολο να κατανοήσουμε ότι το σχολείο χρειάζεται μια ενεργή όχι μόνο υποστήριξη αλλά και παρουσία για να βλέπουν οι δικοί μας ότι είμαστε όντως εδώ μαζί τους και ειδικά στις κρίσιμες μέρες. Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη τους ανθρώπους και πρέπει να νιώθουν ότι τους θέλουμε πραγματικά λόγω σχέσεων και όχι από συμφέρον αλλιώς το μέλλον θα έχει ημερομηνία λήξης. Ούτως ή άλλως, οι ανθρώπινες δραστηριότητες παράγουν και αυτές οικονομικές δραστηριότητες. Κατά συνέπεια πρέπει να επικεντρωθούμε στις δράσεις για να είμαστε μαζί με τους ανθρώπους μας, για να έχουν ονόματα που μας αγγίζουν. Κι ύστερα η οικονομική δραστηριότητα θα είναι δεδομένη. Έτσι, θα φάμε μαζί το ψαράκι που ψάρεψε δικός μας στην ΑΟΖ μας, είτε θα πάμε μαζί βόλτα στο απέραντο γαλάζιο. Οι ανθρώπινες σχέσεις μπορεί να είναι οι πιο αδύναμοι θεσμοί αλλά είναι οι πιο ισχυροί δεσμοί και αυτούς έχουμε ανάγκη. Τα πλατάνια υπάρχουν και χωρίς δέντρα διότι υπάρχουν οι άνθρωποι αλλά γιατί να μην φυτέψουμε καινούρια δέντρα για τους ανθρώπους; Αυτές οι λεπτομέρειες όταν συνδυάζονται παράγουν ένα διαχρονικό έργο το οποίο υποστηρίζει το μέλλον, χάρη στις αξίες που προωθεί. Η οικονομική αξία, δίχως ανθρώπινη αξία είναι απλώς μια τιμή που δεν έχει τιμή. Ας αρχίσουμε λοιπόν με τον φόρο τιμής στο σύμπλεγμα Καστελλόριζου κι όλα τα άλλα θα ακολουθήσουν.

Συλλογή άρθρων από τον πλούσιο ιστότοπο Αντίβαρο
ΣΧΕΤΙΚΑ


2. Ν.Λυγερός διάλεξη περί ΑΟΖ 12/11/11(video 3min)
3.Ν.Λυγερός - Θ.Καρυώτης Ημερίδα περί ΑΟΖ. Αθήνα 12/11/11 (video 55 min) 

6 σχόλια:

  1. Ας έρθουμε στο κύριο ζήτημα της οριοθετήσεως της ΑΟΖ. Και για να βάλουμε κάποια τάξη στο θέμα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι: 1) η ΑΟΖ οριοθετείται με βάση το διεθνές δίκαιο και όχι με την θεωρία των παιγνίων, 2) η ΑΟΖ, είναι θαλάσσια ζώνη όπου ασκούνται κυριαρχικά δικαιώματα από τα Κράτη και άρα είναι ζήτημα νομικό και όχι παίγνιο μαθηματικών, 3) η αρχή της μέσης γραμμής είναι μέθοδος οριοθετήσεως αποκρυσταλλωμένη στο εθιμικό και συμβατικό δίκαιο θαλάσσης, ασχέτως εάν ο κ. Λυγερός την θέλει ως ισορροπία Nash,, 4) η αρχή της «μέσης γραμμής» που μπορεί να λογισθεί και στην οριοθέτηση της ΑΟΖ, εφαρμόζεται από τα Κράτη όταν μεταξύ τους συμφωνήσουν με καλή πίστη και όταν δεν παρεμβάλλονται νησιά, βράχοι και σκόπελοι στην προς οριοθέτηση θαλάσσια περιοχή, επειδή αυτές οι γεωφυσιογνωμίες παρουσιάζουν διαφορετική νομική βαρύτητα στην διεκδίκηση δικαιώματος σε ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδα 5) από την εφαρμογή αυτής της αρχής, δεν εξαιρείται ούτε η χωρική θάλασσα, και πρέπει, για την ακρίβεια, να σημειώσουμε πως και για αυτήν την θαλάσσια ζώνη, που ως γνωστόν είναι ζώνη πλήρους και απόλυτης κυριαρχίας, το διεθνές δίκαιο δέχεται ότι μπορεί να μην τηρηθεί (η μέση γραμμή δηλαδή), εάν συντρέχουν ιστορικοί λόγοι ή άλλες συνθήκες που γίνονται αποδεκτές από τα Κράτη και συμφωνηθεί έτσι μεταξύ τους, 6) η αρχή της μέσης γραμμής-ίσης αποστάσεως από τις εκατέρωθεν ακτές υπήρχε εθιμικά και την εφάρμοζαν τα Κράτη χωρίς αναγωγή στην θεωρία παιγνίων, ούτε στο πλαίσιο των παιγνίων μη μηδενικού αθροίσματος, προτού καν γεννηθεί η ισορροπία Nash, 7) εάν η μέση γραμμή αποδίδει ισορροπία κατά την θεωρία των παιγνίων του Nash στις οριοθετήσεις της ΑΟΖ, δεν εξαρτάται από την εφαρμογή της αρχής αυτής, αλλά από το πώς αντιλαμβάνονται την ισορροπία οριοθετήσεως τα άλλα Κράτη, και δυστυχώς για την περίπτωσή μας, την μέση γραμμή για την ΑΟΖ και την Υφαλοκρηπίδα δεν την θέλουν ούτε οι Τούρκοι, ούτε οι Αιγύπτιοι, ούτε οι Λίβυοι και τέλος αποδείχτηκε ούτε και οι Αλβανοί.
    Με βάση αυτά λοιπόν, τι μπορούμε να κάνουμε που τα όμορα με εμάς Κράτη διατηρούν αναλοίωτη την στρατηγική τους στο παίγνιο της οριοθετήσεως της ΑΟΖ και δεν την αλλάζουν;;; Βάσει αυτού συνεπώς καλά κάνουμε και εμείς και δεν αλλάζουμε την στρατηγική μας αφού δεν θα έχουμε κανένα κέρδος σύμφωνα με το παίγνιο που μας διδάσκει ο John Forbes Nash. Και έτσι τελικώς, δεν έχουμε και δεν μπορούμε να έχουμε ΑΟΖ με όλα αυτά τα όμορα Κράτη αφού διατηρούμε ισορροπία με το να μην υποχωρεί κανένα από τις στρατηγικές του απόψεις. Από την άλλη γιατί διαμαρτυρόμαστε και αρθρογραφούμε να προχωρήσουμε στην διακήρυξη της ΑΟΖ αφού για να την εκμεταλλευτούμε πρέπει να την οριοθετήσουμε;;; Τι μπορούμε να κάνουμε που τα άλλα Κράτη γύρω μας, δεν θέλουν εφαρμογή της αρχής μέσης γραμμής για να υπάρχει η ισορροπία Nash στην χάραξη των ορίων της ΑΟΖ, αλλά εκείνοι θέλουν την οριοθέτηση με εφαρμογή της άλλης αρχής οριοθετήσεως που προβλέπει επίσης το διεθνές δίκαιο θαλάσσης, και η οποία μπορεί να καθιερώθηκε μεν μεταγενέστερα εκείνης της μέσης γραμμής, αλλά δυστυχώς την εφαρμόζει το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης σε όλες τις περιπτώσεις οριοθετήσεως ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδας που έχουν φτάσει ενώπιον του και η οποία έχει περιληφθεί και στις διατάξεις της Σύμβασης του ΟΗΕ 1982 για το Διεθνές Δίκαιο Θαλάσσης (άρθρα 74 (1) για την ΑΟΖ και 83 για την Υφαλοκρηπίδα), και τέλος έχει γίνει αποδεκτό από την διεθνή κοινότητα ότι είναι αποκρυσταλλωμένη και εθιμικώς αρχή και λέγεται «ευθυδικία»;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και όπως θέλει να πει το όνομά της, θέλει να αποδίδει δίκαιο αποτέλεσμα αγνοώντας ή παραβιάζοντας την αρχή της μέσης γραμμής. Και δεν χρειάζεται θεωρία παιγνίων ούτε ισορροπίες Nash, για να καταλάβουμε πως, ειδικά οι Τούρκοι, διατηρούν την στρατηγική τους αμετάθετη και δεν θα συμφωνήσουν σε οριοθέτηση παρά μόνο όταν τους αποδεχτούμε όσα δικαιώματα επιδιώκουν προς δόξαν της ευθυδικίας που επικαλούνται;;; Και ο μόνος τρόπος για να πάψουν να διεκδικούν δεν αναλύεται με την θεωρία των παιγνίων, αλλά με την πρακτική εφαρμογή της ισχύος, αλλιώς δυστυχώς θα γράφουμε σελίδες απόψεων και θα σχολιάζουμε θεωρίες.
    Άφησα στο τέλος την συζήτηση για την έννοια της «συμμετρίας» που επικαλείται ο κ. Λυγερός ότι αποδίδεται με την θεωρία της ισορροπίας Nash. Η έννοια αυτή καθ’ αυτή με προβληματίζει. Η «συμμετρία» απ’ όσα ξέρουμε σημαίνει «μέτρο και αναλογία» και δεν ξέρω αν αυτό το μέτρο και η αναλογία ερμηνεύεται όπως την θέλει ο κ. Λυγερός με την αρχή της μέσης γραμμής στην ΑΟΖ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ ΚΑΙ ΑΟΖ – ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
    Του Θεόδωρου Καρυώτη
    Τώρα τελευταία, κάποιοι προσπαθούν να μειώσουν την αξία της ΑΟΖ επιδιώκοντας να μας πείσουν ότι δεν αποτελεί παρά ΜΟΔΑ. Ξεχνούν βέβαια, ότι εδώ για πολλά χρόνια κανένα κράτος δεν έχει πάει στη Χάγη ζητώντας μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας αλλά ζητούν ταυτόχρονα και την οριοθέτηση της ΑΟΖ. Ξεχνούν επίσης ότι στη δεκαετία του 1970, κατά τις συζητήσεις της Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, οι αντιπροσωπείες των κρατών της Λατινικής Αμερικής, που έφεραν προς συζήτηση την νέα έννοια της ΑΟΖ, ζήτησαν να αγνοηθεί η ύπαρξη της υφαλοκρηπίδας μιας και είχε ξεπεραστεί από αυτή της ΑΟΖ.
    Οι ίδιοι, όχι μόνο αγνοούν την αξία της ΑΟΖ αλλά προσπαθούν να μας πείσουν ότι το Ισραήλ και η Κύπρος κακώς έκαναν οριοθέτηση της ΑΟΖ και έχουν απεμπολήσει τα εθνικά τους συμφέροντα μιας και αγνόησαν την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Είναι ξεκάθαρο σε όλους ότι η οριοθέτηση της ΑΟΖ ανάμεσα στην Κύπρο και το Ισραήλ αποτελεί όχι μόνο μία σημαντική οριοθέτηση αλλά ταυτόχρονα τα κράτη αυτά έχουν προχωρήσει σε θαλάσσιες έρευνες για την εξερεύνηση πετρελαίου και φυσικού αερίου και δεν σχεδιάζουν να οριοθετήσουν ποτέ την υφαλοκρηπίδα τους, διότι η έννοια αυτή έχει ξεπεραστεί από το 1982 με την έννοια της ΑΟΖ. Όμως η κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ και οι υποστηρικτές της επιμένουν να δίνουν μαθήματα στους Έλληνες, στους Κύπριους και στους Ισραηλίτες τονίζοντας ότι «Η ΑΟΖ δεν έχει καμία σχέση με το θέμα του ορυκτού πλούτου. Με την υφαλοκρηπίδα σχετίζεται.”
    Υπάρχουν 137 κράτη που διαθέτουν μια ΑΟΖ 200 ν.μ. Είναι εμφανές ότι οι Έλληνες επικριτές της ΑΟΖ πιστεύουν ότι αυτά τα κράτη κακώς οριοθέτησαν ΑΟΖ. Η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά στο Άρθρο 121, παράγραφο 2, ότι όλα τα νησιά διαθέτουν μια ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Επομένως, η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την ίδια επιχειρηματολογία για την ΑΟΖ που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου. Ότι δηλαδή τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι «κάθονται» πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας.
    Ένα από τα πιο σημαντικά έργα της Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας ήταν η δημιουργία και η κωδικοποίηση του θεσμού της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Έτσι, δόθηκε τέλος στην χαώδη κατάσταση που επικρατούσε μέχρι τότε στο Διεθνές Δίκαιο Αλιείας. Με βάση τα άρθρα 55, 56, 57 της νέας Σύμβασης (1982), ως Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης περιοχή, το πλάτος της οποίας μπορεί να φθάσει τα 200 ναυτικά μίλια (ν.μ.) από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης. Εντός της ΑΟΖ το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, την εκμετάλλευση, την διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών ζώντων ή μη των υδάτων, του βυθού και υπεδάφους της θάλασσας, καθώς και κυριαρχικά δικαιώματα, που αναφέρονται στην εξερεύνηση και οικονομική εκμετάλλευση των ρευμάτων και των υπερκείμενων της θάλασσας ανέμων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ καλό κείμενο. Πάντως πρέπει να έχουμε υπόψη ότι παλαιότερα τόσο το δόγμα του status quo όσο και το κόστος της εξόρυξης σε συνδυασμό με τη χαμηλή τιμή του πετρελαίου, δεν επέτρεπαν εξορύξεις στη Μεσόγειο. Σήμερα που το πετρέλαιο έχει πάρει την ανιούσα, οι εταιρείες έχουν πολλά συμφέροντα ώστε να επενδύσουν σε υποθαλάσσιες ορυκτές πηγές. Αλλά ακόμα να έχουμε στο νου ότι δεν ξέρουμε για τι ποσότητες μιλάμε. Ουσιαστικά έχουμε μόνο ενδείξεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το Καστελόριζο, η Ρω και η Στρογγύλη είναι αυτά που θα:
    α. αυξήσει σημαντικά την αποκλειστική οικονομική ζώνη της Ελλάδας (ΑΟΖ),
    β. συμβάλει τα μέγιστα στην αύξηση του εθνικού μας πλούτου. Άμεσα με την ανάθεση δικαιωμάτων για έρευνα και μελλοντικά με την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου που η ΑΟΖ έχει,
    γ. δώσει κοινά σύνορα με την αντίστοιχη ΑΟΖ της Κύπρου (που είναι και το πιο σημαντικό) ώστε αν γίνει κάποτε αγωγός για να μεταφέρει το φυσικό αέριο ή και πετρέλαιο από Κύπρο και Ισραήλ στην Ευρώπη και Βαλκανική, αυτός θα είναι ενιαίος και δεν θα διακόπτεται από κανένα άλλο κράτος. Αφήστε που στον αγωγό αυτό θα μπορέσουμε αργότερα να διοχετεύσουμε και τους δικούς μας υδρογονάνθρακες.
    δ. Θα ενισχύσει το «Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου», Ελλάδας-Κύπρου που διακηρύχτηκε το Νοέμβριο του 1993.
    ε. στερήσει από την Τουρκία μεγάλο μέρος θαλάσσιας περιοχής και ταυτόχρονα απαγορεύει στην Τουρκία να έχει κοινά σύνορα με την Αίγυπτο.

    Με την οριοθέτηση της Ελληνικής ΑΟΖ στα νότια της χώρας μας, έχουμε πολλά να ωφεληθούμε και οικονομικά και γεωστρατηγικά. Συνεπώς αυτό θα πρέπει να είναι το μεγαλύτερο Εθνικό θέμα, ιδιαίτερα την περίοδο αυτή και θα πρέπει χωρίς καμία καθυστέρηση να δηλώσουμε πως θα εξασκήσουμε άμεσα το δικαίωμα μας για την χάραξη της και να προχωρήσουμε χωρίς χρονοτριβές στην οριοθέτηση της αρχίζοντας από τα εύκολα, δηλαδή την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Κύπρο για ευνόητους λόγους.

    Πρέπει επιτέλους να διεκδικήσουμε αυτά που δικαιούμαστε και διασφαλίσουμε αυτά που μας ανήκουν. Το αν γίνονται οι σωστές ενέργειες ή όχι, το αποτέλεσμα θα δείξει. Κανείς δεν αμφισβητεί την ακεραιότητα και τις γνώσεις των μελών της επιτροπής που χειρίζονται το θέμα αυτό. Όμως την ικανότητα τους; Αυτή θα την κρίνουμε από το αποτέλεσμα. Μέχρις ενός βαθμού η μυστικότητα των χειρισμών είναι και επιβεβλημένη και κατανοητή. Το ίδιο όμως είναι και οι φωνές των ακαδημαϊκών και των ειδικών στα πολιτικοστρατιωτικά και διπλωματικά θέματα. Ευτυχώς που υπάρχουν και αυτοί για να επαναφέρουν το «όχημα» στη σωστή τροχιά. Ας μην τους υποτιμούμε και ας δώσουμε λίγη προσοχή σε όσα μας λένε.

    Άλλωστε, τα ανατολικά όρια της δικής μας ΑΟΖ έχουν γίνει σεβαστά από Νορβηγία στις 14/11/2008 όταν το Νορβηγικό ερευνητικό σκάφος επιχειρούσε για λογαριασμό της Τουρκίας κοντά στο Καστελόριζο, από ΗΠΑ στις 17/9/2010 με την περίπτωση του ερευνητικού Ναυτίλος πάλι στην ίδια περιοχή, πρόσφατα από το Ισραήλ με αφορμή την οριοθέτηση της δικής του ΑΟΖ με την Κύπρο που έμμεσα τα αναγνώρισε και τέλος με τη Κύπρο που από το 2003 μας περιμένει να το πράξουμε. Ας το κάνουμε λοιπόν και ας το ανακοινώσουμε εκεί που πρέπει, στον ΟΗΕ. Οι καιροί ου μενετοί, βροντοφώναζε ο Περικλής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δείμο όσο έχουμε ακόμα στα χέρια μας 50ευρω χαρτονόμισμα πάρε ένα και πρόσεξε το χάρτη της Ευρώπης ,αυτόν τον χωρίς Κύπρο.Δίπλα στο Ω του ευρω έχει κάτι κουκίδες που για να μην αναρωτιέσαι είναι η Γαλλική Γουινέα, Η Μαρτινίκα ,η Γουαδελούπη και η νήσος Reunion μεταξύ Αφρικής και Μαδαγασκάρης. Αποδεικνύει πως άλλα κυρίαρχα ευρωπαικά κράτη φροντίζουν τις ΑΟΖ που κέκτηνται από τα νησάκια τους στα πέρατα του παγκόσμιου χάρτη. Η ίδια η Τουρκία στη Μαύρη θάλασσα από ετών έχει ορίσει ΑΟΖ με βάση την μέση γραμμή και ήδη εκμεταλλεύεται εξόρυξη πετρελαίου έξω από την τραπεζούντα. Είναι εθνική προδοσία που δεν ανακηρύσσεται ως τα τώρα ΑΟΖ κυριαρχικό μας δικαίωμα και μετα ας οριστούν τα όριά της πρώρα με Κύπρο και Αίγυπτο υπολογίζοντας Καστελόριζο και τέλος ας μην ορίσουμε με τον εριστικό γείτονα, που τα θέλει όλα δικά του. Προσπάθησα να μαζέψω γνώμες εδώ κορυφαίων μελετητών του θέματος. Η υφαλοκρηπίδα γίνεται απλό τεχνκό και ανούσιο θέμα....Βάσει στα διαγράμματα βορονόι το Καστελόριζο ορίζει οικοπεδάκι στη θάλασσα 20.851 τετραγωνικών χιλιομέτρων η δε Στρογγύλη άλλα 5.855 km2.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε αυτό το μικρό τόπο μπορείτε ευκολα να ξεχωρίσετε τους εθνικούς νταβατζήδες από τους εθνικούς μπεταντζήδες;;