Δημοκρατικές Επιλογές, Περιφέρεια Αττικής τρείς υποψήφιοι

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ τρεις ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ.

Ο Κώστας Ζυρίνης με το ψηφοδέλτιο Αττική Συνεργασία του Αλέξη Μητρόπουλου. Ο Κώστας από τα Άνω Πετράλωνα και το Μετς άσκησε πολλά επαγγέλματα μεταξύ των οποίων εκείνο του μηχανουργού, του σεναριογράφου, του σκηνοθέτη, του φωτογράφου και του συγγραφέα. Παλληκάρι με αντιχουντική δράση κατηγορήθηκε άδικα και έκανε φυλακή επί κυβέρνησης Ράλλη ενώ έκανε δικαστικά 6ετία η δικαστική εξουσία να τον απαλλάξει άσπιλο στη κοινωνία μας, αυτό που έχω γνωρίσει και προσωπικά εγώ. Δεν είναι ικανός να πατήσει μερμήγκι αυτός ο ονειροπόλος ταξιδευτής, ο γητευτής του παιδικού χαμόγελου ανά τον κόσμο. Ενεργός πολίτης πάντα στη γειτονιά του με ευθύβολες πρωτοβουλίες ένας σύγχρονος Έλληνας Οδυσσέας των ανθρώπινων καημών στα ορεινά και δύσκολα της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Αγαπητός στη παρέα ιχνευτής κοσμοπολίτης του κόσμου της εργασίας, της αδυναμίας και της φτώχειας. Υποδειγματικός ακροατής αξίζει την ψήφο σας σαν έμπειρη και τίμια φωνή όλων των τιμητών του και μη.
Ο Νίκος Καρβουνάς με το ψηφοδέλτιο του Γιάννη Σγουρού. Παιδί του Πειραιά γιατρός του ΙΚΑ Πειραιά, έμπειρος Πνευμονολόγος. Τον έχω γνωρίσει εδώ και χρόνια σε κοινούς συνδικαλιστικούς αγώνες, δημοκράτης με ευρεία αντίληψη πέρα από την κομματική του ταυτότητα. Ακούω χρόνια τα καλύτερα λόγια για αυτόν από εχθρούς και φίλους. Αν η σημερινή κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ άκουγε τη βάση της και όχι νέο-φιλελεύθερες πολιτικές σίγουρα θα είχαν αλλάξει πολλά στο πολύπαθο ΙΚΑ. Το ΙΚΑ δεν έχει πια 8400 γιατρούς αλλά 4500 πανελλαδικά κακοπληρωμένους και ανασφάλιστους που τους αναγκάζουν να δουλεύει ο καθένας για τρείς και να υπερασπίζονται την υγεία 5.5 εκατομ. ασφαλισμένων. Ένας «ορθόδοξος» Πασόκος καθολικά διαμαρτυρόμενος όπως του αρέσει να τονίζει.
Ο Γιώργος ο Φυτάς με το ψηφοδέλτιο Αττική Νέα Προοπτική του Βασ. Κικίλια από το Μενίδι. Σπουδαγμένος βιολόγος που έχει βιοποριστεί άξια από παιδί του φαρμακείου έως μεγαλοστέλεχος γνωστής πολυεθνικής φαρμάκου. Αγαπητός εκπρόσωπος της γειτονιάς του και της περιφέρειας υπολοίπου Αττικής χρόνια αυτοδιοικητικός έχει χρηματίσει αντινομάρχης δίπλα στον κ. Λ. Κουρή. Συνομήλικος μου και συμμαθητής από το Λύκειο τον ξέρω πάντα εξωστρεφή και ευαίσθητο, ανοιχτό μυαλό που δεν χαρίζεται σε θέματα ηθικής και κοινωνικής συνείδησης. Σε μια χώρα που μας μετρούν 56% τίμιοι επί Σημίτη ,45% αδιάφθοροι επί Καραμανλή και 35% υποδειγματικοί πολίτες επί Γ. Παπανδρέου πρόσφατα μετρημένων από διεθνείς οργανισμούς η εντιμότητα του Γιώργου καταντά πολύτιμο προσόν.

Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι άξιοι υποψήφιοι ,εγώ αυτούς ξέρω και σας τους εμπιστεύομαι. Αρχή άνδρα δείκνυσι ,όπως λένε οι αρχαίοι μας πρόγονοι και στην εποχή του Μνημονίου με την έκπτωση αξιών ,την αμφισβήτηση των πολιτικών και τις ανθρωποθυσίες του κόσμου της εργασίας χρειαζόμαστε υποψήφιους με ευρύτητα επιλογών μια και δεν θάχουν την δική μου ψήφο που είναι ακόμα πιο ακριβοθώρητη και ψαγμένη. Το κυριότερο δε κοινό δημοκρατικό μήνυμα είναι μην ακούτε τις σειρήνες της αποχής που σας ξεδοντιάζει, σας αφαιρεί την άποψη και βγάζει κόκκινη κάρτα στον εαυτό σας. Η ψήφος είναι πολύτιμο όπλα για τη βελτίωση της ζωής μας που δεν την πετάμε ποτέ στα σκουπίδια του άλλοι αποφασίζουν για μας, χωρίς εμάς.
ΔΙΟΝΥΣΟΣ 29-10-2010

Τράπεζες ζόμπυ ρημάζουν ΗΠΑ - ΕΥΡΩΠΗ

Τρομακτικοί είναι οι αριθμοί που αφορούν στο κόστος της διάσωσης των αμερικανικών και ευρωπαϊκών τραπεζών με χρήματα των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και των χωρών - μελών της ΕΕ συν των αρμόδιων οργάνων της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Oπως υπολογίζει το αμερικανικό περιοδικό "Νιούζγουικ", στις ΗΠΑ το ποσό αυτό ανέρχεται στο ασύλληπτο ύψος των 3,7 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και στην ΕΕ σε 2 περίπου τρισεκατομμύρια δολάρια!
Γιώργος Δελαστίκ

Τα αστρονομικά αυτά ποσά μετακυλίονται ουσιαστικά στις πλάτες των Αμερικανών και των Ευρωπαίων φορολογουμένων και ακριβώς αυτή είναι η αιτία της υστερίας πανευρωπαϊκής επιβολής μέτρων εξουθενωτικής λιτότητας που διαπερνά πλέον την πολιτική των κυβερνήσεων όλων των κρατών - μελών της ΕΕ. Oλα αυτά τα παραμύθια περί χωρών και λαών της Ευρώπης που δήθεν ζούσαν με δανεικά εις βάρος των Γερμανών, όλο αυτό το αμόκ απολύσεων εκατομμυρίων δημοσίων υπαλλήλων στις χώρες της ΕΕ, όλη αυτή η φρενίτιδα αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, όλη αυτή η αρπακτικότητα μείωσης των μισθών και των συντάξεων αποσκοπούν στην παραπλάνηση των πολιτών, προκειμένου να μπορέσουν οι κυβερνήσεις να αρπάξουν από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους όσο περισσότερα χρήματα μπορούν για να καλύψουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος των ασύλληπτων ποσών που έχουν χαρίσει στους τυχοδιώκτες τραπεζίτες.
Αυτή είναι η πραγματική αιτία της πανευρωπαϊκής λιτότητας. Oλα τα άλλα που ακούγονται και γράφονται, ακόμη και όταν έχουν πραγματική υπόσταση προβλημάτων, στην παρούσα φάση λειτουργούν μόνο ως προσχήματα. Σε καμιά περίπτωση η λύση τους δεν προϋποθέτει αυτό το αμόκ λιτότητας για τους λαούς.
Είναι γελοίο π.χ. να ισχυριζόμαστε ότι ο Σαρκοζί καλώς προωθεί τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού σήμερα, το 2010, κάνοντας τη Γαλλία άνω - κάτω και βγάζοντας εκατομμύρια Γάλλους στους δρόμους, επειδή η χορήγηση των συντάξεων στη χώρα αυτή θα παρουσιάσει πρόβλημα το... 2050!!!
Παράλληλα, αυτή τη στιγμή κυρίως στις ΗΠΑ, αλλά και στην ΕΕ συντελείται μια ακόμη ληστεία των τραπεζών - αυτή τη φορά εις βάρος όσων έχουν καταθέσει σε αυτές, μέσω της πολιτικής των σχεδόν μηδενικών επιτοκίων. Γλιτώνοντας τους τόκους, μόνο στις ΗΠΑ οι τράπεζες υπολογίζεται ότι αντικειμενικά αφαιρούν από τους καταθέτες περίπου... ένα τρισεκατομμύριο δολάρια τον χρόνο!
Οι τράπεζες όμως "γδέρνουν" και όσους δανείζονται από αυτές. Το 2007, κατά μέσο όρο στις ΗΠΑ οι τράπεζες δανείζονταν από τη FED, την κεντρική τράπεζα, με επιτόκιο 5,25% και χορηγούσαν π.χ. στεγαστικά δάνεια με επιτόκιο 6,4%. Στην περίπτωση αυτή δηλαδή είχαν κέρδος μια διαφορά επιτοκίου 1,15%.
Σήμερα η FED δανείζει στην ουσία δωρεάν τις αμερικανικές τράπεζες: έχει ρίξει το επιτόκιό της στο τελείως συμβολικό ύψος του 0,25% (!), μειώνοντάς το δηλαδή κατά 5 ολόκληρες εκατοστιαίες μονάδες. Ομως οι τράπεζες αυτές χορηγούν σήμερα στεγαστικά δάνεια με επιτόκιο... 6,1%! Το επιτόκιο χρηματοδότησής τους μειώθηκε δηλαδή κατά 5 μονάδες, αλλά αυτές μείωσαν το επιτόκιο των στεγαστικών δανείων τους μόλις κατά 0,3 μονάδες και έτσι έχουν πλέον κέρδος μια διαφορά επιτοκίου... 5,85% από 1,15% που είχαν το 2007! Το κέρδος τους δηλαδή αυξάνεται πάνω από 500%!
Ανταμείβονται δηλαδή ουσιαστικά επειδή προκάλεσαν την παγκόσμια οικονομική κρίση!
Αυτή η πολιτική έχει δύο σοβαρότατες παρενέργειες, πέραν της κραυγαλέας ληστείας εις βάρος των εργαζομένων, των καταθετών και των δανειστών.
Πρώτον, καθώς απορροφά τεράστια κονδύλια από την πραγματική οικονομία, βαθαίνει την κρίση, καταστρέφει επιχειρήσεις που παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες, αφού ούτε ο κόσμος έχει τόσα λεφτά για να ψωνίσει τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες τους ούτε οι τράπεζες δανείζουν τις επιχειρήσεις για να συνεχίσουν τις παραγωγικές δραστηριότητές τους.
Αυτή η πολιτική στραγγαλίζει έτσι την οικονομία αντί να βοηθήσει την ανάπτυξη και μέσω αυτής την έξοδο από την κρίση.
Δεύτερον, αποτρέπει κάθε εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος, κρατώντας μέσα στο παιχνίδι τράπεζες που θα έπρεπε να είχαν κλείσει. "Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη είναι ακόμη γεμάτες με "τράπεζες - ζόμπι" που θα είχαν χρεοκοπήσει, αν δεν ήταν οι κυβερνητικές εγγυήσεις, τα σχεδόν μηδενικά επιτόκια και οι αγορές περιουσιακών στοιχείων από τις κεντρικές τράπεζες" γράφει χαρακτηριστικά το "Νιούζγουικ".
ΑΔΙΕΞΟΔΟ
Δεν υπάρχει λύση με ίδια πολιτική
Οσο συνεχίζεται αυτή η γραμμή των κυβερνήσεων απέναντι στις τράπεζες, όχι μόνο δεν πρόκειται να υπάρξει έξοδος από την κρίση, αλλά θα οδηγηθούμε αναπότρεπτα και στο σπάσιμο μιας ακόμη τραπεζικής "φούσκας", καθώς θα απαιτηθεί να διασωθούν πάλι οι τράπεζες που είναι αντικειμενικά χρεοκοπημένες και που έχουν σωθεί με τα λεφτά των κυβερνήσεων - δηλαδή των φορολογουμένων. Γιατί να κλείσει μια χρεοκοπημένη τράπεζα όταν χρηματοδοτείται από την αμερικανική FED ή την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με 0,25% ή 1% επιτόκιο με χρήματα των φορολογουμένων, τα οποία καταλήγουν σε μεγάλο μέρος τους στις τσέπες των τραπεζικών στελεχών ως μπόνους εκατομμυρίων και στα χρηματοκιβώτια των μετόχων ως μερίσματα;

Το άρθρο έχει δημοσιευθεί στο Εθνος την 22-10-2010.

Παρ΄όλα όσα , Αριστερά!

ΠΡΙΝ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010
Παρ΄ όλα όσα, Aριστερά!

Ευτύχη Μπιτσάκη

Άρθρο που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες "Αυγή", "Εποχή", "ΠΡΙΝ" και "Δρόμος" το διήμερο 16 και 17 Οκτωβρίου 2010.

Οι εκλογές πλησιάζουν και η Ελλάδα κατεβαίνει πλησίστια τον Αχέροντα! Πηγαίνει προς χρεωκοπία ξεπουλώντας την κρατική περιουσία, ληστεύοντας τα λαϊκά στρώματα και καταπατώντας το Σύνταγμα. Δάνεια επί δανείων. Και όταν θα "βγούμε" από την κρίση, θα έχουν πραγματοποιηθεί: Μια πρωτοφανής αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου υπέρ του κεφαλαίου, εγχώριου και ξένου. Μια επιστροφή σε έναν μεταμοντέρνο εργασιακό Μεσαίωνα. Μια περαιτέρω διεύρυνση του φαύλου κύκλου του δημοσίου χρέους. Θα "βγούμε", σε συνθήκες που θα προετοιμάζουν την επόμενη, καταστροφικότερη κρίση.
Ήταν αναπόφευκτη αυτή η τυφλή πορεία, όπως ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός, ο οποίος έσπευσε να απεμπολήσει μέρος της εθνικής μας ανεξαρτησίας (δικά του λόγια), να υποβαθμίσει την Ελλάδα σε νομαρχία της Ε.Ε. και σε μπανανία των Κινέζων (κομμουνιστών!!) και των εμίρηδων του αραβικού κόσμου; Από πολλές πλευρές έχει δοθεί αρνητική απάντηση και έχουν γίνει συγκεκριμένες προτάσεις διεξόδου. Ενιαία πρόταση δεν έχει διατυπωθεί. Η καταστροφή ωστόσο είναι δεδομένη. Υπεύθυνοι: Τα δύο κόμματα εξουσίας, οι ηγεσίες τους και όσοι τους στηρίζουν από συμφέρον ή από τύφλωση.
Και η Aριστερά;
Η Aριστερά θα ήταν η μόνη δύναμη που θα μπορούσε να αντισταθεί αποτελεσματικά. Πρώτα, επεξεργαζόμενη μια ολοκληρωμένη πρόταση εξόδου από την κρίση, η οποία θα είχε τις λιγότερο καταστροφικές συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα. Ταυτόχρονα, πρωτοστατώντας στην οργάνωση της αντίστασης στην προδοτική πολιτική της κυβέρνησης. Προτάσεις έγιναν από την πλευρά της αριστεράς. Συνολική πρόταση, προϊόν διαλόγου, δεν έγινε. Και αντί για οργάνωση της καθολικής λαϊκής αντίστασης εναντίον του νέου καθεστώτος υποτέλειας, μοναχικές πορείες και ένας συνεχιζόμενος ενδοαριστερός εμφύλιος.
Σε τι θα μπορούσαν και σε τι θα έπρεπε να συμφωνήσουν αυτή τη στιγμή τα κόμματα και οι οργανώσεις της αριστεράς; Στην καταδίκη και στον αγώνα εναντίον του Μνημονίου. Στην επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους και στη στάση πληρωμών. Ωραία! Αλλά θα φύγουμε από το ευρώ; Θα φύγουμε από την Ε.Ε.; Θεμιτά και κεφαλαιώδη ερωτήματα, στα οποία δίδονται διαφορετικές απαντήσεις, χωρίς επιστημονικά επεξεργασμένη θεμελίωση και χωρίς την επεξεργασία μιας στρατηγικής ανασυγκρότησης του παραγωγικού ιστού της χώρας με απώτερο στόχο τον σοσιαλισμό.
Όμως οι διαφορές είναι λόγος για να μην υπάρξει κοινή δράση και να μην ανοιχτεί ένας δημόσιος διάλογος ανάμεσα στις διάφορες συνιστώσες της αριστεράς, ο οποίος ενδεχομένως θα κατέληγε σε μια κοινή, επιστημονικά θεμελιωμένη πρόταση διεξόδου; Όταν καίγεται το σπίτι σου δεν κάθεσαι να σκέφτεσαι πώς θα μπορούσες να το είχες χτίσει ώστε να μην καεί! Και ο εμφύλιος συνεχίζεται. Το σπίτι καίγεται και "ημείς άδωμεν"!
Δηλαδή: Οι "καθαροί" άτεγκτοι "επαναστάτες", δέσμιοι του πλέγματος σεκταρισμού - οπορτουνισμού, απαιτούν, προκειμένου να γίνει έστω μια κοινή πορεία, να λύσουμε προκαταβολικά το πρόβλημα της Ε.Ε., της δικτατορίας του προλεταριάτου, του ρόλου του Στάλιν (δικαιώνοντάς τον) και των προδοτών Μπρέζνιεφ και Γκορμπατσόφ κ.λπ. Σε όλα όχι, αλλά τη θεωρία κατέληξαν να την ταυτίζουν με τα επτά ή δώδεκα "απλά μαθήματα". Οι άλλοι; Αυτοί, δέσμιοι ακόμη της αόριστης και καταστροφικής ιδεολογίας του ευρωκομμουνισμού και του ασαφούς ευρωπαϊσμού, δεν ασχολούνται με θέματα "στρατηγικής". Δεν διδάχτηκαν από την κατάντια των πρωτεργατών, Ισπανών, Ιταλών και Γάλλων. Ο πάγιος τακτικισμός τούς οδήγησε πρόσφατα στη μεγαλοφυή ιδέα να διεμβολίσουν το ΠΑΣΟΚ με την ευκαιρία των δημοτικών εκλογών! (Δεν αναφέρομαι στους πολύ ανανεωτικούς, που άραξαν ήδη στις παρυφές του ΠΑΣΟΚ). Τέλος, η ριζοσπαστική αριστερά; Οι χιλιάδες παλαιοί και νέοι αγωνιστές που είναι πάντοτε παρόντες στους κοινωνικούς αγώνες; Η πολυδιασπαμένη ριζοσπαστική αριστερά δεν μπόρεσε, παρά τα όποια βήματα, να κατανοήσει ότι το μέλλον του ελληνικού και του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος δεν βρίσκεται στην επιστροφή στον Στάλιν, στον Τρότσκι και στον Μάο, αλλά στη δημιουργική - διαλεκτική υπέρβαση του παρελθόντος, που σημαίνει: Κριτική αποτίμηση, ανάκτηση του επιστημονικού κεκτημένου του μαρξισμού, δημιουργική ανάπτυξή του, ώστε να ανταποκρίνεται στις συνθήκες της εποχής μας, και ταυτόχρονα θεωρητική και πρακτική αξιοποίηση της πείρας του παγκόσμιου εργατικού κινήματος - θετικής και αρνητικής.
Ο εικοστός αιώνας των μεγάλων επαναστάσεων, των πλανητικών αισιόδοξων προοπτικών, των μεγάλων καταρρεύσεων και της μεγάλης απογοήτευσης έληξε. Μπήκαμε στον 21ο αιώνα. Και προφανώς δεν πρόκειται απλώς για χρονολογία. Έχουν κατανοήσει οι "ηγεσίες" μας το μέγεθος της καταστροφής; Ο εικοστός αιώνας έληξε με την κατάρρευση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου. Οι ιδεολόγοι τού (επί του παρόντος) νικηφόρου καπιταλισμού, βιάστηκαν να μας βεβαιώσουν για το τέλος των ιδεολογιών, για το τέλος της Ιστορίας και για την αιώνια καπιταλιστική ειρήνη που θα μετέτρεπε τον άνθρωπο σε πειθήνιο παραγωγικό - καταναλωτικό δίποδο. Η Ιστορία τους διέψευσε! Σήμερα ζούμε την εποχή των νέων ιμπεριαλιστικών πολέμων, αλλά η παντοκρατορία των ΗΠΑ οδεύει προς μια τραγική Δύση. (Επί του παρόντος έχουν την υπεροχή των καταστροφικών μοντέρνων οπλοστασίων). Ήδη οδεύουμε προς ένα πολυπολικό κόσμο: ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Λατινική Αμερική κ.λπ. Ο κόσμος αυτός δεν θα είναι ένας κόσμος ειρηνικού ανταγωνισμού. Θα είναι ένας κόσμος συγκρουσιακός και η πιθανότητα αυτοκαταστροφής του ανθρώπινου είδους δεν είναι πλέον μηδενική.

(Μεταξύ άλλων, ο καπιταλισμός λεηλάτησε τα φυσικά αποθέματα. Οι πόλεμοι για ενεργειακά αποθέματα, νερό, πρώτες ύλες, τρόφιμα, είναι δυνατόν να καταλήξουν σε πυρηνικό ολοκαύτωμα). Ελπίδα;

Η αναγέννηση του εργατικού και του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος με στόχο μια παγκόσμια κομμουνιστική κοινωνία, η οποία δεν θα καταργήσει μόνο την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά ταυτόχρονα, λύνοντας τη βασική αντίθεση του καπιταλισμού, θα λύσει και την παράγωγη, αλλά δεσπόζουσα σήμερα: την αντίθεση ανθρώπου - φύσης, δημιουργώντας μια αξιοβίωτη κοινωνία θεμελιωμένη όχι μόνο στη βάση της κοινής κατοχής του κοινωνικού πλούτου, αλλά σε ένα σύνολο πνευματικών και ηθικών αξιών που θα σημαδεύουν το πέρασμα από τη βάρβαρη προϊστορία στην πραγματική ιστορία της ανθρωπότητας (Μαρξ).
Ουτοπία; Επί του παρόντος. Ουτοπία, αλλά και δυνατότητα που κυοφορείται στα σπλάχνα του σημερινού βάρβαρου κόσμου. Και η αριστερά; Οι πλανητικοί κίνδυνοι αλλά και οι νέες δυνατότητες καθορίζουν το ιλιγγιώδες μέγεθος των καθηκόντων της.

Να ελπίσουμε; Ναι, αλλά συν Αθηνά και χείρα κίνει! Και η ελληνική αριστερά; Θα μπορέσει να υπερβεί τη σημερινή της μιζέρια; Το γιατί και το πώς θα το συζητήσουμε μετά τις εκλογές. Τώρα: Παρ΄ όλα όσα αρνητικά, ψήφο στην αριστερά! Ούτε αποχή, ούτε λευκό. Ο καθένας ας ψηφίσει όποιον θεωρεί περισσότερο συνεπή, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες της επιλογής του.
Μετά τις εκλογές: Αν θέλουμε να μην μείνουμε νεκρά κατάλοιπα ενός ηρωικού και τραγικού παρελθόντος, τα οποία θα σαρώσει ενδεχομένως κάποιο κύμα ενός νέου κινήματος, ας σκεφτούμε: Οι διαφορές είναι αναπόφευκτες! Υπάρχει όμως μια αντικειμενική πραγματικότητα και μια αλήθεια που της αντιστοιχεί. Θα επιχειρήσουμε να την αναζητήσουμε μέσα από την κοινή δράση και τη θεωρητική συζήτηση; Επί του παρόντος, ας σταματήσει τουλάχιστον το αμοιβαίο "θάψιμο". Ας αντιπαρατεθούμε, σκληρά έστω, αλλά με όρους πολιτικής. Εδώ θα είμαστε και μετά τις εκλογές.

Ενότητα για τη Νέα Ιωνία. Ηρακλής Γκότσης

Ξεκίνησε και επίσημα ο προεκλογικός αγώνας για τη νέα πολιτική συνεργασία στη Ν. Ιωνία. Ο Ηρακλής Γκότσης, υποψήφιος δήμαρχος και μαζί του ο Γιάννης Κολμανιώτης και ο Πέτρος Μπουρδούκος, με το συνδυασμό Ενότητα για τη Νέα Ιωνία, εγκαινίασαν τα γραφεία τους στην Ελ. Βενιζέλου, παρουσία πλήθους κόσμου.
Χαιρετισμό απηύθυναν και οι τρεις, θέτοντας καταρχήν βασικά πολιτικά ζητήματα, που επηρεάζουν τόσο την καθημερινή ζωή των πολιτών, όσο και τη στάση τους απέναντι στην πολιτική και τους πολιτικούς.
Πρώτος ο πρώην δήμαρχος Ν. Ιωνίας, Π. Μπουρδούκος, έδωσε το στίγμα των επερχόμενων εκλογών λέγοντας, ότι: «Η συνεργασία είναι μονόδρομος. Η πλειοψηφία των πολιτών αυτά προσδοκά, το κοινό συμφέρον αυτά επιτάσσει και εμείς σ’ αυτά είμαστε υποχρεωμένοι να υπακούσουμε.» Βέβαια ο κ. Μπουρδούκος, αναφέρθηκε και στην προσωπική του επιλογή, να συμμετέχει στο συγκεκριμένο σχήμα επισημαίνοντας ότι είναι επιλογή συνειδητή, όπως και η διαφοροποίηση από τη δημοτική αρχή «δεν ήταν προσωπική, αλλά καθαρά και βαθύτατα πολιτική.»
Στο χαιρετισμό του ο Γ,. Κολμανιώτης ήταν λακωνικός και ανέφερε χαρακτηριστικά ότι όλες οι δυνάμεις που συμμετέχουν, έκαναν το καθήκον τους, ενώθηκαν για το συμφέρον της πόλης και με όπλα τους την εμπειρία και το μεράκι, θα λύσουν τα προβλήματα της Ν. Ιωνίας.
Όταν ο υποψήφιος δήμαρχος Ηρ. Γκότσης, ανέβηκε στο βήμα ζήτησε από τους πολίτες της Ν. Ιωνίας, να αντιδράσουν και να ψηφίσουν με καθαρό μυαλό, έχοντας κατά νου, πόσο ευχαριστημένοι είναι από τις κομματικές δημοτικές αρχές που διοίκησαν τον τόπο. «Τα δύο μεγάλα κόμματα δε θέλουν τις τοπικές διοικήσεις να είναι ένα κίνημα αυτοδιοικητικό, εμπόδισαν και εμποδίζουν τις συνεργασίες άξιων ανθρώπων. Εμείς είπαμε όχι, ξεπεράσαμε κομματικές αγκυλώσεις και εντάξεις, αφήσαμε στην άκρη τις ιδεολογικές μας διαφορές και επιδιώκουμε μια δημοτική αρχή που να προέρχεται από την κοινωνία, να μπορεί να συμπορευτεί με τους εργαζόμενους, να μπορεί να πάρει έκτακτα μέτρα για τις ομάδες που θίγονται από τις κυβερνητικές αποφάσεις…», δήλωσε μεταξύ άλλων ο κ. Γκότσης.

Μεταξύ των ονομάτων του ψηφοδελτίου, που αναγνώστηκαν στη συγκέντρωση, ήταν των Πέτρου Μπουρδούκου και Γιάννη Κολμανιώτη, των νυν δημοτικών συμβούλων Κυριακόπουλου και Κωστάκη και της πρώην δημοτικής συμβούλου Λίτσας Αμανατίδου

ΥΓ Στο ενωτικό ψηφοδέλτιο συμμετέχει σαν ξεχωριστή παρουσια ο Ενδοκρινολόγος Ιωάννης Μπασκόζος, εκλεγμένος και στον ΠΙΣ. Τον Γιάννη τον ξέρω 15 χρόνια όταν ένας νεαρός γιατρός από τη Νέα Ιωνία ερχόταν ζωηρός και τεκμηριωμένος στις γενικές συνελευσεις των γιατρών του ΙΚΑ για εξελιχθεί σε πρωτοπόρο αγωνιστή όλου του κλάδου των γιατρών. Με το συγκαταβατικό του χαμόγελο έδινε συνήθως την εφικτή λύση, την διέξοδο στις διαφωνίες. Αταλάντευτος σε ριζοσπαστικές αλλά και προσγειωμένες εκτιμήσεις και λύσεις.Αξίζει την ψήφο σας και στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Συμμαχία στο Πειραιά, Νίκος Λεγάκης.

ΣΥΜΜΑΧΙΑ στον ΠΕΙΡΑΙΑ- Λιμάνι της Αλληλεγγύης, της Οικολογίας, της Ανατροπής

Έχουμε ένα όνειρο! Το πιστεύουμε και πιστεύουμε πως μαζί με σας, τους Πειραιώτες και τις Πειραιώτισσες, μπορούμε να το δούμε να παίρνει σάρκα και οστά. Να δούμε δηλαδή την πόλη μας, τον Πειραιά, να βγαίνει από το χρόνιο μαρασμό. Να γίνει η πόλη μας, πόλη της αλληλεγγύης, της οικολογίας και της ανατροπής.

Έχουμε ένα σχέδιο! Να οδηγήσουμε τον Πειραιά σε μια οικονομική, οικολογική, πολιτιστική και κοινωνική άνθιση, μέσα από κινήματα πολιτών και κοινωνικές δράσεις που σέβονται τους ανθρώπους και το περιβάλλον, που αναδεικνύουν τον πολιτισμό και την ιστορία του.

Δεν έχουμε μόνο το όνειρο και το σχέδιο. Έχουμε και τη θέληση και τη γνώση και τους ανθρώπους για να το πετύχουμε. Είμαστε ζωντανή δύναμη καθημερινής συμμετοχής σε όλα τα μέτωπα για την αναγέννηση του Πειραιά.

Έχουμε τη θέληση,
γι’ αυτό συσπειρωθήκαμε σ’ ένα σχήμα ενότητας … μια ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ.

Με υποψήφιο Δήμαρχο τον γιατρό και δημοτικό σύμβουλο Νίκο Λεγάκη.
Τρεις δημοτικές κινήσεις, οι μόνες με σταθερή, καθημερινή, ανοικτή λειτουργία, οι δύο από αυτές με δράση και παρέμβαση στο Δημοτικό Συμβούλιο και στην πόλη, οκτώ χρόνια η μία και δώδεκα χρόνια η άλλη, ενώνουμε τις δυνάμεις μας Το Α.ΚΙ.ΚΑ.Π.- Γειτονιές του Πειραιά, το Λιμάνι της Αγωνίας και οι Πολίτες για την Αναγέννηση του Πειραιά. Μαζί μας και ενεργοί πολίτες από διάφορους χώρους.

Όλες και όλοι εμείς πιστεύουμε ότι:

· Την εποχή του Μνημονίου και της βαθιάς πολιτικής, πολιτισμικής, περιβαλλοντικής και οικονομικής κρίσης που ζούμε (αποτέλεσμα της πολιτικής που εφαρμόστηκε, επί σειρά ετών, από τις διάφορες κυβερνήσεις) η κοινωνία και οι ανάγκες της, το περιβάλλον, το μέλλον περνούν σε δεύτερη μοίρα. Η ραγδαία εξάπλωση της ανεργίας κι ο μαρασμός της αγοράς, η πτώση του βιοτικού επιπέδου είναι μερικές από τις συνέπειες που θα έχουν άμεση αντανάκλαση στις τοπικές κοινωνίες Είμαστε εδώ για να αντισταθούμε και να ανατρέψουμε με θετικό έργο αυτές τις συνέπειες.

· Οι νέοι κανόνες που επιβάλλονται με τον «Καλλικράτη» συρρικνώνουν την αυτοδιοίκηση και οι πόροι της για τις κοινωνικές ανάγκες περικόπτονται. Με τον τρόπο αυτό κρίσιμες κοινωνικές παροχές που αφορούν την υγεία και την εκπαίδευση των πολιτών αφήνονται σε ήδη καταχρεωμένους δήμους, όπως αυτός της πόλης μας. Αγωνιζόμαστε για να καταστήσουμε τους δήμους κύτταρο της δημοκρατίας .

· Οι πολιτικές σκοπιμότητες, οι πελατειακές σχέσεις και η αδιαφορία παραμένουν βασικές συνιστώσες της διακυβέρνησης του Πειραιά. Θέλουμε μια πόλη με ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες για τους πολίτες της, μια πόλη για όλες και όλους.
Έχουμε τη γνώση και τους ανθρώπους για να ανατρέψουμε την δυσοίωνη αυτή προοπτική :

Η οικολογία για μας δεν είναι κούφια λόγια. Είναι πρωταρχικά η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ της πόλης. Είναι οι ελεύθερες καθαρές ακτές της Πειραϊκής και της Καστέλας, τα πάρκα στη ΧΡΩΠΕΙ, στα στρατόπεδα των Καμινίων, στου Δηλαβέρη και στη Λεύκα. Η απελευθέρωση των πεζοδρομίων από τα αυθαίρετα, η ανακύκλωση, η καθαρή θάλασσα του Σαρωνικού, ο αμόλυντος αέρας του λιμανιού. Για μας η ανάπτυξη έχει επίκεντρο τον άνθρωπο και το περιβάλλον, συνδέεται μ’ ένα πράσινο μέλλον για την πόλη, με νέες θέσεις εργασίας, με οικονομική αναγέννηση και αφύπνιση της δημιουργικότητας.

Μπορούμε μαζί να αντιμετωπίσουμε την κρίση στην ίδια μας την πόλη. Πλέκουμε τα κοινωνικά δίκτυα αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης. Δίνουμε νέα ποιότητα στην κοινωνική παρέμβαση και στην πολιτική δράση. Κανένας μόνος του στην κρίση!
Στηρίζουμε την τοπική αγορά. Λέμε ναι στην ενίσχυση της και όχι στην άναρχη ανάπτυξη mall που διαλύουν τον πολεοδομικό ιστό και καταδικάζουν το μικρό και μεσαίο εμπόριο.

Μπορούμε, μαζί με τους εργαζόμενους στο Δήμο και χωρίς απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, να συμφωνήσουμε στην αποτελεσματική και αποδοτική λειτουργία και αναδιοργάνωση των δημοτικών υπηρεσιών διασφαλίζοντας έτσι ποιοτικές υπηρεσίες στους πολίτες.

Σχεδιάζουμε και διεκδικούμε τη διαμόρφωση ενός νέου πολιτιστικού περιβάλλοντος. Έχουμε μια πόλη με ιστορία και πολιτισμό, με σημαντικά μνημεία: να τα φωτίσουμε, να τα αναδείξουμε, να τα ζήσουμε. Διασώζουμε την πολιτιστική ιστορία του Πειραιά, δίνοντας ταυτοχρόνως χώρο και υποστήριξη στις νέες καλλιτεχνικές τάσεις και στους νέους δημιουργούς

Ζητούμε τη δημοκρατία και την ισότητα στις μετακινήσεις. Την απελευθέρωση από τον ζυγό του ΙΧ αυτοκινήτου. Με τραμ και μετρό σε όλη την πόλη, με εκσυγχρονισμένα οικολογικά λεωφορεία, με ποδηλατόδρομους και πεζόδρομους.

Υπερασπιζόμαστε μια πόλη που αποδέχεται την διαφορετικότητα, την ελευθερία στην έκφραση και στη δημιουργία. Υπερασπιζόμαστε μια πόλη, χωρίς αποκλεισμούς, ανοιχτή στους μετανάστες συμπολίτες μας.

Θέλουμε ένα δήμο που επενδύει στους νέους που μαζί τους θα δημιουργήσει νέες συνθήκες διαβίωσης, κυρίως νέους χώρους ελευθερίας, αυτοπροσδιορισμού, κοινωνικότητας και δημιουργίας.
Θέλουμε ένα Δήμο με συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων, με αποκεντρωμένες εξουσίες και επαρκείς πόρους, ανεξάρτητο από την κεντρική διοίκηση.
Μην πέσουμε στην παγίδα της αποχής από τις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου. Μην υποχωρήσουμε στην απογοήτευση, μη δώσουμε χώρο στην παραίτηση! Μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα!

Να ξαναγαπήσουμε την πόλη μας!

Συμμετέχουμε-Συνδιαμορφώνουμε–Επιλέγουμε!

Πειραιώτες και Πειραιώτισσες,

Με υποψήφιο Δήμαρχο το γιατρό Νίκο Λεγάκη,

ΣΥΜΜΑΧΙΑ στον ΠΕΙΡΑΙΑ- Λιμάνι της Αλληλεγγύης, της Οικολογίας, της Ανατροπής

Προτείνουμε ένα ανοιχτό, δημοκρατικό, ριζοσπαστικό,
ψηφοδέλτιο εμπιστοσύνης, εντιμότητας, αλλαγής και ελπίδας.

Εσείς ψηφίζετε απατεώνες συνέχεια......

--Εσείς ψηφίζετε απατεώνες συνέχεια.

Η κουβέντα του Γιόχαν με είχε βρεί απροετοίμαστο, με έκανε να θέλω να εξαφανιστώ κάτω απο τον πάγκο που καθόμουν.
Το αγιάζι του Μέλανα Δρυμού καλοκαιριάτικα με παγωσε απότομα. Οι περιστασιακοί φίλοι και συνομιλητές στο απομονωμένο ησυχαστήριο μέσα στα έλατα ήσαν καλά ενημερωμένοι και όχι από την Μπιλτ. Ο Νες ο γέρος σοφιστικέ Ολλανδός συνταξιούχος με χρόνια εργασία σε ένα ερευνητικό κέντρο ηλεκτρικών έξω από το Ρόττενταμ συμπλήρωσε το χτύπημα:
----Ολο Καραμανλή και Παπανδρέου βγάζετε στη χώρα σας και ποιό το αποτέλεσμα;....
Η κουβέντα γινονταν στα κουτσοαγγλικά μας ολονών και η λέξη που χρησιμοποίησε ο κοντός γαλανομάτης τεχνικός της Οπελ από κωμόπολη έξω από την Φραγκφούρτη ήταν στην ουσία « πειρατές»
Ο Μπερνάρντ ο Γάλλος φωτογράφος από την Βασιλεία εκει κοντά, ήταν για λίγο κοντά μας αλλά ο πιό βαθειά μπασμένος σε γνώσεις από την αρχαία ελληνική δημοκρατία.
--Δράκων, Κλεισθένης, Σόλωνας, Περικλής δεν λένε τίποτα για σας;; Οταν δεν συμμετέχετε στα κοινά σας κυβερνούν χειρότεροι από σας εσεις τόχετε διδάξει στον κόσμο της Ευρώπης. Γραπτά του Περικλή κάπου. Αλλά ποιά είναι η σημερινή σας δημοκρατία, εναλλαγή δύο κομμάτων με παρόμοια συμπεριφορά και εκπροσώπιση ιδίων συμφερόντων.
Το κοκκινο κρασί είχε ανοίξει τις γλώσσες και τα λουκάνικα μπάρμπεκιου είχαν γίνει ανάρπαστα. Η αυτοσχέδια παρέα ρεφενέ πάρτυ εκεί στην απομόνωση του βουνού στα 850 μέτρα του Μέλανα Δρυμού, ήρεμου βουνού γεμάτου ρεματιές με έλατα και ποταμάκια βασίλευε η γαλήνη, την παρέα όμως είχε ταράξει η παρουσία μας, μιας οικογένειας Ελλήνων και η κατάσταση στη χώρα μας που εμφανίζεται υπερχρεωμένη και κηφήζουσα. Ηταν δεδομένο για αυτούς ότι νοιάζονταν και είχαν όλοι κάποτε έρθει στη χώρα μας.Η διάκριση αθώου εκλεκτορικού λαού και διεφθαρμένων εκλεγμένων πολιτικών η λουθηριανή ηθική τους δεν την δικαιολογούσε! Ακόμα και η Μπριγκίτε η απροσδιόριστου χρόνου γηραιά σπιτονοικοκυρά που είχε την γενική νοικοκυροσύνη και εποπτεία στο πάρτυ, είχε κάποτε έρθει στο Κορφού θυμόταν την επίσκεψή της στο Αχίλλειο στο ανάκτορο της αγαπημένης της βασίλισσας Σίσσης.
Εκανα ότι κάνω συνήθως σε στιγμή αδυναμίας. Τσίμπισα ένα κομματι κίτρινο τυρί.
--Εχετε δίκαιο η Ελλάδα πάει κατά διαόλου, η τηλεοπτική δημοκρατία παρασύρει άκριτα τους ψηφοφόρους , δίνουν 80% στους δύο κλέφτες και απατεώνες, έχουν κάνει κάθε υγιή επιστήμονα ή επιχειρηματία να δραπετεύει από τον τόπο της πειρατικής πολιτικής.
----Των πειρατών πολιτικών που τους βρίσκεις κάτω από κάθε βρωμοδουλιά, τόσα πακέτα εκσυγχρονισμού από την Ευρώπη που πήγαν;; μπήκε στο χορό της κουβέντας μας η Πέτρα η κόρη της Μπριγκίττε δασκάλα στη Στουτγκάρδη.
Η μυρουδιά από τις πατάτες τις ψημένες στη θράκα που έφερνε από παραδίπλα δεν σήκωνε αντιρρήσεις. Χαμογέλασα πικρόχολα και ενοχλημένα, τι νόημα είχε αυτή η κουβέντα; Πόσα έφαγε ο Λαμπράκης για το Μέγαρο ή ο Πανούσης και ο Σαραντόπουλος για ανύπαρκτα έργα. Τι αυθαίρετα εθνικό έργο εκτέλεσαν κυριολεκτικά ο Εφραίμ ή η Αλληλεγγύη.....
«Εξω βλέπουμε μιαν άλλη Ελλάδα» το μαλάκωσε ο Χανς από το Φραϊμπουργκ, υπάλληλος πολυεθνικής φαρμάκου, « καλλιτέχνες επιστήμονες εστιάτορες και εργάτες από τους πιό δυνατούς πολίτες του κόσμου.»
«----Ναι συμφώνησα και σε αυτούς δεν δίνουν το δικαίωμα ψήφου στη πατρίδα, ενω είναι ενεργοί πολίτες σε όλη την Ευρώπη και Βόρεια Αμερική που κυρίως ζούν. Είναι και οι ίδιοι θύματα ακρίβειας εξαπάτησης και τουριστικής εκμετάλλευσης όταν πατούν με νοσταλγία και λαχτάρα στο τόπο τους. Ξέρω πλούσιους και φτωχούς που ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους. Η Ευρώπη των εργαζομένων αντιστέκεται για τα δικαιώματά της και πολιτικά μοιράζει την ψήφο όταν δει ύποπτες υπεροπτικές πολιτικές από τα μεγάλα κόμματα. Εχουμε μια Ελλάδα 10 εκατομύρια μέσα με 1,5 εκατ ξένους πιθανά εντάξιμους και άλλα 10 εκατ Ελληνες στο εξωτερικό που ζούν σύμφωνα με τους νόμους, σέβονται τους θεούς των τοπικών κοινωνιών και προκόβουν.» Ηθελα να τονώσω την πολυλογία μου με φρικιαστικά παραδείγματα παιδιών 3ης γενιάς ελληνόπουλων που κατεβαίνοντας στη πατρίδα δεν είδαν τίποτα από ότι ξέρουν για αξίες και χρηστά ήθη να ενυπάρχει στη χώρα μας, μια κατάσταση μπάχαλο μη εφαρμογής κανόνων που οι εκλεγμένοι δεν λέω, πολιτικοί πρώτοι σαλτάρουν και επισήμως με πόθεν έσχες σουλατσάρουν σαν θρασύτατοι Πάγκαλοι από το λεφτά υπάρχουν στο μαζί τα φάγαμε. Τις τελευταίες σκέψεις μου όμως τις κράτησα μέσα μου. Οι συνομιλητές και αρκούντως κρασοκανάτες είχαν ήδη αλλάξει θέμα δεν ήθελαν να μας στεναχωρήσουν άλλο και να μας φέρουν σε απολογητική θέση. Η κουβέντα ξεστράτησε σε περιβαλλοντικά και καταναλωτικά θέματα. Είχαν βρεί τα πρωινάδικα τους στην τιβί τους ακριβή την ετοιμαστή φρουτοσαλάτα και δη από καρπούζι, κατάγγειλαν οι πάντες τα μεγάλα σουπερ μάρκετ για εναρμονισμένη προκτική και αισχροκέρδεια σε σχέση με την τιμή του απλού καρπουζιού 0,23 ευρώ και ετοιμάζονταν οι πάντες για ομαδική άρνηση αγοράς μέχρι να πέσει η τιμή των 4 ευρώ το πλαστικό κυπελάκι με τα κομματάκια φρούτων. Τωρα κατάλαβα γιατι με αγριοκοιτάζανε στο Ρεστ αρεα της οτοστράτας έξω από το Χειλμπορν , όταν εγώ ο αδαής τουρίστας μου τη βάρεσε και πήρα σήμερα φρουτοσαλάτα. Ντε και καλά συγχωροχάρτι διαίτης αλλά είχα σπάσει το καταναλωτικό εμπάρκο της ημέρας.......
Η σιωπή του δειλiνού, η καθημερινή υγρασία παρόλα τα ζεστά μπουφάν δεν κράτησε την παρέα πάνω από μιάμιση ώρα στους λυόμενους πάγκους και τα αναδιπλούμενα παγκάκια. Μετά αλλη μισή ώρα για αποκατάσταση των ζημιών,μάζεμα επίπλων και σκουπιδιών, όλα να έρθουν στο υπαίθριο τοπίο στην προτεραία του κατάσταση. Είχαμε αφήσει πίσω μας συντρίμια στην πατρίδα και είχαμε αποδράσει στις πειθαρχημένες που ήξεραν που πατούν και τι γυρεύουν. Τραβήξαμε το ενδιαφέρον και τη συμπάθειά τους, μας την έπεφταν όμως άγρια για τις επιλογές μας ,ιδίως τις εκλογικές. Καλή η απόδραση από τα τεκμαιρόμενα, φαύλη η επανάπαυση σε ψεύτικες ελπίδες εδώ στο Μέλανα Δρυμό δεν υπήρχαν ηχοσυστήματα στη διαπασών να συσκοτίζουν το νου.
Απόδραση με το πρόβλημα πάντα μαζί μας. Οτι κάνει και ο σημερινός περιπλανόμενος πρωθυπουργός μας.
Διόνυσος
2-10-2010.