Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Η πολιτική οικονομία της διαφθοράς στο ΕΣΥ


Η πολιτική οικονομία της διαφθοράς στο ΕΣΥ
Αυτό που κυριαρχεί στη μετεκλογική πολιτική επικαιρότητα είναι η άσχημη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η διόγκωση του ελλείμματος και του χρέους και, κυρίως, οι αναγκαίες αναπροσαρμογές στη δημοσιονομική πολιτική για τη «συμμόρφωση» της χώρας στο πλαίσιο των κατευθύνσεων της Ε.Ε. και για τη διατήρηση της πιστοληπτικής της ικανότητας.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, χωρίς να αμφισβητεί το Σύμφωνο Σταθερότητας ως όφειλε, επικεντρώνει όλο της το ενδιαφέρον στο διαχειριστικό κομμάτι, στην εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών μέσω, υποτίθεται, του περιορισμού της σπατάλης και της διαφθοράς στο Δημόσιο Τομέα και φυσικά στο ΕΣΥ. Είναι χαρακτηριστικές οι συνεχείς αναφορές κυβερνητικών στελεχών και του ίδιου του πρωθυπουργού για «νοσοκομεία-άντρα διαφθοράς», για αδιαφάνεια και ρεμούλα στον χώρο των προμηθειών φαρμάκων και υγειονομικού υλικού κ. λ. π.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Υπάρχει όντως τόσο σοβαρό πρόβλημα με τη διαχείριση των δημόσιων πόρων στον χώρο της Υγείας ή μήπως η συζήτηση αυτή υποκρύπτει τη γνωστή νεοφιλελεύθερη αντίληψη της περικοπής των δημόσιων δαπανών υγείας και του περιορισμού του κοινωνικού κράτους;Το πρώτο που πρέπει να πει κανείς είναι ότι τα δημόσια νοσοκομεία είναι πάνω απ¨ όλα χώροι καθημερινής μάχης με την αρρώστια και τον θάνατο. Χάρις στο φιλότιμο και το ζήλο της πλειοψηφίας των εργαζομένων στο ΕΣΥ, τα νοσοκομεία προσφέρουν εξειδικευμένες και αναντικατάστατες υπηρεσίες περίθαλψης σε όλους τους πολίτες που τις έχουν ανάγκη. Κανείς όμως ταυτόχρονα δεν αμφισβητεί ότι η παραοικονομία και η διαφθορά αποτελούν πια συστατικό στοιχείο του ελληνικού δημόσιου βίου, συμπεριλαμβανομένου του ΕΣΥ. Μπορεί το μείζον πρόβλημα να είναι η χρόνια υποχρηματοδότηση και συστηματική απαξίωση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας που τροφοδοτεί την κερδοσκοπική δραστηριότητα των ιδιωτικών επιχειρήσεων υγείας, αλλά δεν μπορούμε να υποβαθμίζουμε τη σημασία των φαινομένων παραοικονομίας-διαφθοράς, που έχουν πλέον δομικό χαρακτήρα στο σύστημα περίθαλψης.Είναι γνωστό ότι η παραοικονομία στην Υγεία υπολογίζεται σε 2 δισ. ευρώ ετησίως και δεν αφορά μόνο το γνωστό «φακελάκι» αλλά και τη συστηματική δοσοληψία των φαρμακευτικών εταιρειών και των εταιρειών ιατρικού εξοπλισμού - υγειονομικού υλικού με γιατρούς και δευτερευόντως με φαρμακοποιούς ή διοικητικούς υπαλλήλους στα μεγάλα δημόσια νοσοκομεία. Είναι σαφές λοιπόν πως ένα σημαντικό τμήμα της δαπάνης για υλικά και φάρμακα επιβαρύνεται εκτός από την άντληση τεράστιων υπερκερδών για τις αντίστοιχες εταιρείες και από το κόστος που προκύπτει από αυτή τη δοσοληψία. Η συναλλαγή αυτή οδηγεί σε φαινόμενα κατευθυνόμενης συνταγογραφίας και παραγγελίας υγειονομικού υλικού, σε επιλογή βιοϊατρικού εξοπλισμού συγκεκριμένου τύπου, ακόμα και σε προκλητή ζήτηση διαγνωστικών ή θεραπευτικών πράξεων, τόσο στο Δημόσιο όσο και στον Ιδιωτικό Τομέα. Για μας είναι φανερό πως η εξουσία προτιμά να «ανέχεται» αυτά τα φαινόμενα αντί να βελτιώσει άμεσα και ουσιαστικά τις αμοιβές των υγειονομικών και να αναλάβει το κόστος και την ευθύνη της συνεχούς υψηλού επιπέδου επιμόρφωσης τους. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η έκρηξη του κόστους περίθαλψης, το οποίο όμως επιβαρύνει κυρίως τους πολίτες και τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, αφού στο ποσοστό των ιδιωτικών δαπανών υγείας η χώρα μας κατέχει την 1η θέση στον κόσμο (57%). Είναι χαρακτηριστικό ότι στο διάστημα 2000-2007 η συνολική δαπάνη υγείας στην Ελλάδα αυξήθηκε 62,7%, ποσοστό διπλάσιο από την αύξηση του ΑΕΠ την ίδια περίοδο (33,7%).
Για τις ιδιωτικές δαπάνες η αύξηση ήταν 78,3% έναντι αύξησης 42,9% των κρατικών δαπανών. Βέβαια, οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι μεγάλο μέρος αυτής της αυξητικής τάσης, η οποία καταγράφεται από τη δεκαετία του ʽ90 αλλά τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ανεξέλεγκτη, οφείλεται και σε αντικειμενικούς λόγους. Στην εξέλιξη δηλαδή της βιοτεχνολογίας, στην αλλαγή του νοσολογικού προφίλ με επικράτηση των καρδιαγγειακών νοσημάτων, των νεοπλασμάτων, των κακώσεων και των νοσημάτων «φθοράς», στη ευρεία χρήση νέων διαγνωστικών μεθόδων και κυρίως στην κυκλοφορία από τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες νέων, και συνήθως πανάκριβων, φαρμάκων. Άλλωστε, η φαρμακευτική δαπάνη ευθύνεται για το μισό περίπου από το τεράστιο χρέος των νοσοκομείων.
Το πρόβλημα λοιπόν της υπερχρέωσης, της σπατάλης και της διαφθοράς στο ΕΣΥ είναι υπαρκτό και χρειάζεται πολιτική αντιμετώπιση. Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν αναιρεί την ανάγκη άμεσης αύξησης των δημόσιων δαπανών για την υγεία στο επίπεδο τουλάχιστον του 6% του ΑΕΠ ποσό που είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη ολοκληρωμένου δημόσιου συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και την πρόσληψη προσωπικού απαραίτητου για τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων. Σήμερα όμως δεν μπορούμε να αρκούμαστε σε διαπιστώσεις αφήνοντας την κατάσταση να διογκώνεται ανεξέλεγκτα. Αυτό υπονομεύει ανοικτά τη βιωσιμότητα του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και προετοιμάζει το έδαφος στη νεοφιλελεύθερη επέλαση για την εκποίηση του ΕΣΥ και του Κράτους Πρόνοιας. Το μέτωπο απέναντι στα νοσηρά φαινόμενα της διαφθοράς πρέπει να αποτελεί κεντρικό διαφοροποιητικό στοιχείο μιας αριστερής και προοδευτικής πολιτικής υγείας.
Για την αριστερά, η πάταξη της παραοικονομίας και της διαφθοράς στα νοσοκομεία δεν είναι διοικητικό θέμα. Είναι ένα κατʼ εξοχήν πολιτικό ζήτημα. Εμείς δεν έχουμε τη λογική του «νοσοκομείου-επιχείρηση» που απλώς χρειάζεται καλύτερο management για να αποδώσει. Αυτή ήταν η λογική των διοικητικών αλλαγών (εκσυγχρονιστικών ή μεταρρυθμιστικών ) των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., που όμως δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Ούτε τα «πιράνχας» εξολόθρευσαν ούτε το χρέος των νοσοκομείων συγκράτησαν. Γιʼ αυτό και δεν μπορεί να είναι κεντρικό στοιχείο της λύσης η «ηλεκτρονική διακυβέρνηση» που ευαγγελίζεται η νέα κυβέρνηση. Ούτε μπορούμε να ελπίζουμε ότι με τις καλές προθέσεις και τις διακηρύξεις για «μηδενική ανοχή» θα προκύψει εξοικονόμηση πόρων για να εξασφαλιστεί το επιπλέον 1% του ΑΕΠ για την χρηματοδότηση του ΕΣΥ, όπως δήλωσε στη συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, η νέα υπουργός Υγείας. Αυτό που χρειάζεται είναι να ξεκινήσουμε από την πολιτική οικονομία της διαφθοράς στη χώρο της δημόσιας περίθαλψης.
Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της;
Η αυξημένη ζήτηση εξειδικευμένων ιατρικών υπηρεσιών που δεν μπορεί να ικανοποιηθεί χωρίς κάποιου τύπου διαμεσολάβηση, λόγω των σοβαρών ελλείψεων σε στελέχωση, υποδομές και οργάνωση των νοσοκομείων. Το κόστος σε χρήμα και χρόνο στις υπηρεσίες υγείας πληρώνεται τελικά από την τσέπη του πολίτη όταν έχει ανάγκη τις υπηρεσίες του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα υγείας.
Η υποχρηματοδότηση του ΕΣΥ και τα χρέη των ασφαλιστικών ταμείων προς τα νοσοκομεία δημιουργούν ένα ευάλωτο σύστημα προμηθειών με διαγωνισμούς «φωτογραφικού τύπου» χωρίς αξιόπιστες προδιαγραφές, με καθυστερήσεις στην αποζημίωση των προμηθευτών που οδηγεί σε υπερτιμολογήσεις των υλικών, με ανυπαρξία ασφαλιστικών δικλίδων στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος.
Οι χαμηλές αμοιβές του προσωπικού, προκλητικά δυσανάλογες με τον επίπονο, εξειδικευμένο και υπεύθυνο χαρακτήρα των υπηρεσιών περίθαλψης, γεγονός που δημιουργεί ευνοϊκό έδαφος αναζήτησης συμπληρωματικών απολαβών. Γενικότερα η έλλειψη πολιτικής κινήτρων (οικονομικών, επιστημονικών, εργασιακών) έχει οδηγήσει στη διεύρυνση της ζώνης του «δημοσιοϋπαλληλισμού» αλλά και της «ιδιοτέλειας» με πολύ αρνητικά αποτελέσματα στο επίπεδο της συνείδησης και της αγωνιστικής διάθεσης των υγειονομικών.
Το άκρως ανταγωνιστικό σύστημα εισόδου των γιατρών στο ΕΣΥ το οποίο έχει οδηγήσει στη γνωστή «βιομηχανία επιστημονικών προσόντων» που στηρίζεται από τις φαρμακευτικές εταιρείες και τις άλλες εταιρείες ιατρικού εξοπλισμού με τις συνεπαγόμενες συναλλαγές και εξαρτήσεις. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στο ΙΚΑ, όπου οι επισφαλείς εργασιακές σχέσεις και οι χαμηλές αμοιβές των γιατρών, σε συνδυασμό με το ανύπαρκτο σύστημα εκπαίδευσης και συνεχούς επιμόρφωσης ενισχύουν εξαρτήσεις και οικονομικές συναλλαγές.
Αντί να αναλάβει η πολιτεία τις υποχρεώσεις της στη χρηματοδότηση μιας Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών Υγείας, δηλαδή ενός δημόσιου φορέα επιμόρφωσης, έχει αφεθεί ο κρίσιμος τομέας της ενημέρωσης και συνεχιζόμενης εκπαίδευσης των γιατρών στα χέρια της φαρμακοβιομηχανίας.
Η έλλειψη θεσμών και μηχανισμών προώθησης της «τεκμηριωμένης ιατρικής» ( evidence based medicine) που, παρά τις επιφυλάξεις ότι μπορεί να οδηγήσει απλώς σε περικοπές δαπανών, περιορίζει την αυθαίρετη και ανεξέλεγκτη ιατρική πρακτική και την επιρροή μη επιστημονικών κριτηρίων στη λήψη των κλινικών αποφάσεων.
Η διοικητική ανεπάρκεια του ΕΣΥ που οφείλεται στη μικροκομματική και πελατειακή λογική των διορισμένων διοικήσεων, που ενδιαφέρονται μόνο για τα πολιτικά οφέλη από τη διαχείριση των νοσοκομείων και όχι για την αποδυνάμωση των κατεστημένων συμφερόντων που «εκμεταλλεύονται» το σύστημα.
Καμιά προσπάθεια αντιμετώπισης της διαφθοράς στο ΕΣΥ δεν πρόκειται να έχει αποτέλεσμα αν δεν γίνουν παρεμβάσεις στους παραπάνω μηχανισμούς που συντηρούν και αναπαράγουν την πολιτική οικονομία της διαφθοράς.
Πέρα από τις γνωστές ελλείψεις σε προσωπικό, σε υποδομές και εξοπλισμό, στα νοσοκομεία σήμερα λείπει και η επιβράβευση της συλλογικής προσπάθειας. Απαιτείται λοιπόν να αλλάξει η εργασιακή κουλτούρα, να ενισχυθεί η ηθική της δημόσιας υπηρεσίας και η συλλογική δουλειά.
Να ζωντανέψει στα νοσοκομεία ο επιστημονικός διάλογος, η συνεργασία για το καλύτερο δυνατό κλινικό αποτέλεσμα, η συνεχής μετεκπαίδευση, η συζήτηση για τα προβλήματα ή και τα λάθη στη διαχείριση των περιστατικών, η αξιολόγηση της επάρκειας των ιατρικών υπηρεσιών με την υιοθέτηση όχι μόνο ποσοτικών αλλά και ποιοτικών δεικτών. Αυτό δηλαδή που χρειάζεται είναι η δημιουργία ενός εργασιακού περιβάλλοντος μέσα στα νοσοκομεία που δεν θα ευνοεί την «ήσσονα προσπάθεια» και την επιδίωξη του ατομικού οφέλους, αλλά αντίθετα θα δημιουργεί κλίμα κοινωνικής, διοικητικής και ηθικής απαξίας για το βόλεμα, τη συναλλαγή και τη διαφθορά. Είναι ώρα να το διεκδικήσουμε συγκροτημένα και συλλογικά.
Γιατί δεν μπορεί η αντίσταση στη διαφθορά και η αξιοπρεπής εργασία να είναι ατομική υπόθεση κάποιων, ολοένα και λιγότερων, «ρομαντικών».
ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΑΝΘΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΣΚΟΖΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ
11/11/2009 (ΑΥΓΗ)

12 σχόλια:

  1. Ευγενία Ηλιοπούλου13 Νοεμβρίου 2009 στις 1:15 π.μ.

    ΤΕΡΜΑ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

    ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

    Τελευταία όλο και πιο συχνά στους διαδρόμους του νοσοκομείου μου βλέπω κάρτες. Όχι ευχητήριες και ούτε χριστουγεννιάτικες. Κάρτες συναδέλφων με τίτλους που δεν τους ανήκουν..Με δόξες κλεμμένες και ανύπαρκτες ιδιότητες. Κρύβουν κρυφούς και ανομολόγητους πόθους. Βαθιές φιλοδοξίες. Ανεκπλήρωτα όνειρα .

    Έτσι σε ένα μεγάλο κρατικό νοσοκομείο ,όπως το ΚΑΤ με μόνο μία πανεπιστημιακή κλινική εμφανίστηκαν πολλοί καθηγητές. Ο χώρος βρίθει διδακτόρων και λοιπών ιατρικών τίτλων. Αρχικά ενθουσιάστηκα με το ότι υπάρχουν τόσοι αξιόλογοι συνάδελφοι. Μετά από λίγο καρό αναρωτήθηκα πότε προλάβανε. Να δοξαστούν.

    Από προσωπική πείρα ξέρω πόσο μεγάλο χρονικό διάστημα απαιτείται για να πετύχεις τέτοιο εγχείρημα. Πόσο παρακαλάς για να πάρεις θέμα διατριβής και πόσο ταλαιπωρείσαι για να φτάσεις στο επίπεδο της εκφώνησης Εφτά χρόνια συναπτά χρειάστηκα για να τελειώσω την διατριβή μου με θέμα ερευνητικό. Έτρεχα από το ένα νοσοκομείο στο άλλο επειδή το ΚΑΤ δεν διέθετε ενδοκρινολογικό τμήμα και ούτε τα κατάλληλα εργαστήρια. Ξέρω άλλωστε και πολλούς που ξεκίνησαν και για διάφορους λόγους δεν το τελείωσαν ποτέ το διδακτορικό τους.

    Συζητώντας με έναν ,από τους πολλούς φιλόδοξους συναδέλφους, που αυθαίρετα ΄΄κόλλησε ΄΄ το Dr. στην επαγγελματική κάρτα του πήρα την ακόλουθη απάντηση. Ότι όταν το γράφεις με ελληνικούς χαρακτήρες είναι πράγματι η επίσημη αναγνώριση ότι διαθέτεις διδακτορικό ενώ άν το βάζεις με λατινικούς χαρακτήρες δηλώνεις απλώς ότι είσαι γιατρός. Η αμέσως επόμενη απορία μου ήταν για τι δεν το βάζουν τότε όλοι οι κατέχοντες διπλώματος Ιατρικής. Δεν πήρα καμία απάντηση και χαρακτηρίστηκα σαν απαράδεκτη και υπερβολική. Δεν περιορίστηκα σε αυτές τις εξηγήσεις και επικοινώνησα με το Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών..

    Η γραπτή απάντηση ήρθε μετά από ένα μήνα επειδή έγινε επερώτηση στον νομικό σύμβουλό του Ιατρικού Συλλόγου .Ο τίτλος Δρ. και Dr. είναι ταυτόσημος και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από γιατρό μη κάτοχο διδακτορικής διατριβής σε Ελληνικό Πανεπιστήμιο ή ξένο Πανεπιστήμιο αναγνωρισμένο όμως από το Ελληνικό Κράτος. Προς γνώση όλων των συναδέλφων το αφισοκόλλησα σε κοινή θέα.

    Σταματήστε συνάδελφοι με την υποκρισία και μην ΄΄ ΄΄δανείζεστε ΄΄ τίτλους που δεν κατέχεται. Το κράτος αναγνωρίζει ως προσόν επιστημονικό και χορηγεί το επίδομα σπουδών στους κατέχοντες διδακτορικού. Το να μην έχετε διατριβή δεν είναι ντροπή. Δεν σας μειώνει καθόλου η έλλειψη αυτού του τίτλου όταν εκπληρώνεται και με το παραπάνω τις άλλες προϋποθέσεις για να λειτουργήσετε ως γιατροί(ήθος, δεοντολογία, επιστημονική κατάρτιση και αγάπη για τον ασθενή σας.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι αρετές του Έλληνα...

    Όταν ο Θεός δημιούργησε τα έθνη, έδωσε στο κάθε έθνος από δύο αρετές.
    Έτσι, έκανε τους Αμερικάνους τακτικούς και νομοταγείς,
    τους Γερμανούς αποφασιστικούς και μελετηρούς,
    τους Ιάπωνες εργατικούς κι υπομονετικούς.
    Για τους Έλληνες είπε: θα είναι έξυπνοι, τίμιοι και θα δουλεύουν στο δημόσιο.

    Όταν τελείωσε τη δημιουργία του Κόσμου τον πλησίασε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ και του είπε:
    - Κύριε, έδωσες σε όλα τα έθνη από δύο αρετές αλλά στους Έλληνες έδωσες τρεις. Αυτό θα τους κάνει πολύ ισχυρούς και θα διαταράξει τις ισορροπίες πάνω στη γη.
    - Έχεις δίκιο, Γαβρίλε, είπε ο Κύριος. Στάθηκα απρόσεχτος κι αυτή μου η απροσεξία θα κάνει τους Έλληνες να κυριαρχήσουν σε όλο τον κόσμο. Κάτι πρέπει να κάνω αλλά δεν μπορώ να ανακαλέσω τις αρετές που τους έδωσα. Το βρήκα. Θα παραμείνουν και οι τρεις αρετές αλλά κάθε Έλληνας θα μπορεί να κάνει χρήση μόνο των δύο.

    Κι έτσι κι έγινε:

    Αν ένας Έλληνας είναι τίμιος και δουλεύει στο δημόσιο δεν είναι έξυπνος,
    αν είναι έξυπνος και δουλεύει στο δημόσιο δεν είναι τίμιος,
    κι αν είναι έξυπνος και τίμιος δεν δουλεύει στο δημόσιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ακόμη μία φορά ένα εξαιρετικό άρθρο που παρουσιάζει όλη την εικόνα των νοσοκομείων και την ελληνικής παθογένειας. Πρέπει κι εγώ να ομολογήσω ότι τα "φακελάκια" ουσιαστικά είναι μόνο ένα μικρό μέρος που επιβαρρύνει τους πολίτες. Τα κυριότερο ζήτημα είναι η φοβία (για όλα όσα ανέλυσες) σχετικά με την ποιότητα στα κρατικά νοσοκομεία έτσι ώστε ο κόσμος να στρέφεται στις ιδιωτικές κλινικές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Eho mono mia enstasi stus synadelfus Varnava,Boskozo kia Xantho shetika me ton treopo me to opio gemizun to site ygeianet.gr.Prosopika pistevoi oti enas synadelfos ehi kalitero vima eki para pouthena alou.Me vasi mia andiparathesi pu iha ke synehizo na eho me ton kyrio Varnava eho apoklisti(dia viu mallon) apo to site asheta an i tematologia mu ine epikeri ke kyrios iatriki.I paramikrio prospathia mu na diorthoso ta pragmata vrike mia katheti ke pismatiki andistasi kyrios tu kyriu Varnava.To site mipos ine diki tu idioktisia?Yparhi kapia syndaktiki epitropi i opia ine i den ine enimeri gia tis avtheresies?Xerete i synadelfi tu KAT me rotane giati eno katatheta,gia toso megalo diastima ta arthra mu se avto to site tora apusiazo.Evtyhos yparhun ali anihtomyali(AVGI, ELEFTEROTYPIA, agonistikiparemvasi prevezas, SOFISTIS,ISOPOLITIAto kunoupi, epikairo, epirus) pu filoxenun TIS APOXIS MU.ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΓΕΝΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χιλιάδες οι παρατηρήσεις σε εμάς Ευγενία που ζούμε την καθημερινότητα και το δύσκολο δρόμο της εντιμότητας.Και οι δικές σου ολόσωστες.Πρωτοξεκινήσαμε τους συνδικαλιστικούς κοινωνικούς αγώνες ζώντας ένα αυθεντικό καθηγητικό κατεστημένο που το αμφισβητήσαμε μπήκαν πολλοί αρπαχτοί άνθρωποι στο χώρο. Είδαμε το όνειρα και νόμοι του 1985 να πηγαίνουν περίπατο, οι έντιμοι εξοστρατίστηκαν συστηματικά. Φωτεινές εξαιρέσεις στο Υπουργείο ο Σούρλας, ο Πεπονής ,Ο Παπαδόπουλος, ο Αυγερινός για όσο καιρό άντεξαν. Από κει ξεκινούν τα εγκλήματα διαρκείας που περιγράφονται στο άρθρο και έχουν γίνει γενοκτονία πια κατα των κατοίκων της περιοχής που ονομάζεται Ελλάδα. Να ξαναγεννηθεί ο Ιπποκράτης δεν νομίζω σε μια εποχή που η Μαφία έφτασε να ελέγχει τους διοικητικούς θώκους των δύο υπουργείων. Καλογερόπουλος και Μαμμωνάς διέπρεψαν στο σπορ να κρατούν στα βρώμικα συτράρια τους κάθε έντιμη προσπάθεια, θαρρείς και όλοι δούλευαν για τον Αποστολόπουλο που εκείνος ξέροντας τη δύναμή του δεχόταν πια γονυκλισίες από το πλειοψηφούν καθηγητικό κατεστημένο. Απαράδεκτο οι δυνάμεις τις αγοράς να δουλεύουν ανέλεκτα ως τώρα σε κάθε νέα εμπορική δραστηριότητα στο χώρο της υγείας.Να κουκουλώνονται σκάνδαλα, χρήμα αιμορραγόν από τα ασφ.Ταμεία και οι πληρωμές να αγγίζουν τα επίπεδα των ανεξόφλητων προσδοκιών. Τό μήνυμα είναι όμως ένα , είμαστε εδώ και πολλοί και όχι μόνο οι 3 λεβέντες που υπογράφουν το κείμενο Συριζότες, η ζωή είναι εδώ , η ΕΕ φκιάχνει εκθέσεις ντροπής και η καθημερινότητα δεν κρύβεται,στα γκισέ των νοσοκομείων και ΙΚΑ κλπ ταμείων σφάζονται κυβερνήσεις.
    @ Δείμο ψάξε τι ευρωπαικά κονδύλια πάνε στις δημοτικές δραστηριότητες τάχα υγειονομικών κατευθύνσεων, τύφλα νάχουν τα μεσαιωνικά μοναστηριακά Ονόματα του Ρόδου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. πολύ καλό άρθρο.
    Το θέμα είναι ότι οι εκχυδαϊσμένες απόψεις για την "διαφθορά των γιατρών", έχουν περάσει στον κόσμο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Kap koum
    Θα μπορούσε να έχει και τίτλο το χάπι που ήταν...υπόθετο. Σαφώς και με ξεδοντιασμένη εκπροσώπιση δεκτικών συνδικαλιστών επι 30ετία 40-65% και πολύ αποχή στους ιατρικούς συλλόγους το πρώτο που είναι εύκολο να πληγεί είναι η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ. Οι πολιτικοί όταν τους βλέπουν να ετεροαπασχολούνται να γλύφουν για μια θέση έργου στο ΙΚΑ ή επίκουρου στο ΕΣΥ καλύπτουν τρύπες,εγκαταλήπουν νησιά χωρίς κάλυψη και παίζουν με τα ελικόπτερα του ΕΚΑΒ, προωθούν πανάκριβες μεταγγίσεις και πειραματικά στεντ αντι να βάζουν νοσοκόμους Ευαγγελισμο και Γ.Γεννηματά, εργολαβούν επί ηλεκτρονικών καρτών ιστορικού όταν είναι διαλυμένη η ψυχιατρική περίθαλψη, η απεξάρτηση και η πρόνοια για τους ΑΜΕΑ,εργολαβούν επι κτιρίων επί 20ετία και μετά θυμόνται να τα κλείσουν αεροστεγώς από ιατρικό προσωπικό και αυτά τα κατορθώματα επιδοτούνται με ψήφο. Χώρια οι μετατάξεις προσωπικού που με βούλα και υπογραφή υπουργού από καθαρίστρια καταλήγεις σε λογιστήριο νοσοκομείου και από νοσοκόμος καντηλανάφτης σε παρεκκλήσιο.Σοβαρολογώ. Οι δε επιχειρηματίες της υγείας έχουν και αυτοί τόσο μπουχτήσειστο ζήτα και στο φέσι από τους πολιτικούς υποχείριους τους που πάνε συνήθως σε Βέλγο ή Γερμανό γιατρό.
    Και ο Χριστοφοράκος για ιατρικές εξετάσεις πήγε έξω....να γλυτώσει τις ουρές του ΤΑΠΟΤΕ!
    Θα μου πεις με τι αντοχές επιβιώνει ο Ελληνας ασθενής;
    Εδώ είναι η ταυτόχρονη ηρωική προσπάθεια των συναδέλφων που ξεχωρίζουν στην επιστημονοσύνη και τον επαγγελματισμό. Μιλάμε για ένα κλάδο ΑΡΙΣΤΩΝ κατι σαν πεζοναύτες καλά εκπαιδευμένους, που όσους και να χάσουμε στη μάχη της διαφθοράς με βίλλες στην Εκάλη και τη Μύκονο, οι πολλοί είναι δίπλα σας να δώσουν μπαρουτοκαπνισμένοι στα στεφανιαία μια χείρα βοηθείας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Συμφωνώ με το άρθρο απλώς συμπληρωματικά στην παθολογία του ΕΣΥ θα ήθελα να συμπληρώσω και τον ωχαδερφισμό αρκετών υπαλλήλων στα δημόσια νοσοκομεία οι οποίοι (φυσιολογικά) κουρασμένοι από την κυβερνητική και τη λαϊκή εγκατάλειψη βαρέθηκαν να παίζουν τον ήρωα. Γιατροί και νοσηλευτές εξουθενωμένοι από επικίνδυνα ωράρια και κακοπληρωμένοι, είναι οι ΜΟΝΟΙ που ενδιαφέρονται για την ύπαρξη του ΕΣΥ.
    Φυσιολογικά επίσης τα "αρπακτικά" έχουν κατακλύσει τα νοσοκομεία. Άλλωστε και στη σαβάνα τα όρνεα μαζεύονται γύρω από το ετοιμαθάνατο ζώο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολύ ενδιαφέρουσες και σωστές επισημάνσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εξαιρετική ανάλυση, αλλά εξαιρετικό και το πρώτο σχόλιο που τη συνόδευσε, αυτό της κ. Ηλιοπούλου. Έχετε κι εσείς τα βάσανα σας, Διόνυσε...
    Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ευγενεία Ηλιοπούλου19 Νοεμβρίου 2009 στις 6:33 μ.μ.

    ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

    Η Υγεία είναι το υπέρτατο αγαθό. Απαιτεί και στοιχίζει πολλά. Στην Ελλάδα λειτουργούν το ΕΣΥ και το ΕΓΩ που διέπονται από κανόνες και υπόκεινται στους νόμους αλλά…΄΄.οι νόμοι είναι για τους μ…. ΄΄λέει ένα λαϊκό ρητό. Τρανταχτά παραδείγματα θα βρεις στο ΕΣΥ :
    Απαγορεύεται το κάπνισμα στους δημόσιους χώρους και σε όλα τα νοσοκομεία. Από τις 1 Ιουλίου 2009 τέθηκε σε εφαρμογή ο νόμος του Αβραμόπουλου. Προκαλώ οποιονδήποτε ,καλοπροαίρετο, επισκέπτη να κάνει μία βόλτα σε οποιοδήποτε νοσοκομείο του ΕΣΥ και να δει με τα μάτια του αυτά που λέει η λαϊκή ρήση. Η μυρωδιά των τσιγάρων θα τον καλημερίσει σε όλα τα γραφεία των γιατρών και των νοσηλευτών. Σε ελάχιστα οι υπάλληλοι βγαίνουν στο προαύλιο για να καπνίσουν.
    Απαγορεύεται η χρήσης δημόσιων χώρων ,δηλαδή νοσοκομείου, ως ιδιωτικό ιατρείο .Το ΕΣΥ εξασφάλισε, κυρίως για τους διευθυντές του, πολλά και αναμφισβήτητα προνόμια. Δυνατότητα ενός ιατρείου με τζάμπα γραμματέα και τζάμπα σκλάβους παρντόν ειδικευόμενους. Έλα που το νοσοκομείο είναι για τον λαό και όλοι πρέπει να έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες του . Προκαλώ οποιονδήποτε σε οπουδήποτε νοσοκομείο του ΕΣΥ να τολμήσει να πλησιάσει ιατρείο χωρίς μέσον ή χρήματα. Η έπαρση έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο ώστε οι συνάδελφοι να κάνουν κανονικό ιατρείο σε 24ωρη βάση, να βάλουν πόρτα ασφαλείας ή και να εμποδίσουν την πρόσβαση στο ιατρείο άλλων συναδέλφων. Π.χ. Σε γραφείο επιπλωμένο με 4 ντουλάπες όπου κάποτε λειτουργούσανε μαζί 3 επιμελητές τώρα ένας αναπληρωτής διευθυντής δεν αφήνει να εργαστεί, και κατ επέκταση να αλλάξει ρούχα μία επικουρικό ιατρό που εφημερεύει κάθε 4 ημέρες. Όταν ρωτήθηκε για τι συμπεριφέρεται σαν να είναι ιδιοκτήτης και όχι υπάλληλος του νοσοκομείου δήλωσε ότι η συνάδελφος μπορεί να μπει στο γραφείο ..όποτε θέλει(άλλα δεν της παραχώρησε ούτε το κλειδί και ούτε ντουλάπα).
    Απαγορεύεται ο χρηματισμός του γιατρού που είναι αποκλειστικής απασχόλησης. Δυστυχώς το φακελάκι είναι το σαράκι του ΕΣΥ. Προκαλώ οποιονδήποτε καλοπροαίρετο επισκέπτη σε οπουδήποτε νοσοκομείο του ΕΣΥ να μεριμνήσει για τον δικό του άνθρωπο χωρίς να δώσει φακελάκι. Σπανίζουν οι λειτουργοί της Υγείας με ανιδιοτέλεια και ειλικρινή αφοσίωση στο έργο. Οι συνάδελφοι που είναι πράγματι Ανάργυροι θεωρούνται ΄΄βλαμένοι΄΄ ή ιδιότροποι από τους συναδέλφους .Αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα!.
    Το Health Consumer Powerhouse έκανε σύγκριση 33 εθνικά συστήματα υγείας σε όλη τη Γηραιά Ηπειρο, βασιζόμενος σε 38 δείκτες, ήτοι: Τα δικαιώματα-πληροφόρηση ασθενών, τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες υγείας, τους χρόνους αναμονής για θεραπεία, τα αποτελέσματα των θεραπευτικών αγωγών, το εύρος και τους περιορισμούς των παρεχόμενων υπηρεσιών και την πρόσβαση σε φάρμακα. Η χώρα μας με τους περισσότερους αναλογικά προς τον πληθυσμό της γιατρούς (5.000 ανά 100.000 κατοίκους),κατέχει την 23η θέση ενώ το 2008 ήταν στην19η θέση πίσω από κράτη όπως η Ουγγαρία και η Κροατία. Μπορεί η ενημέρωση των ασθενών να είναι μηδαμινή αλλά όλοι ξέρουν ότι το μεγάλο πρόβλημα του ΕΣΥ είναι η έλλειψη κονδυλίων και κυρίως νοσηλευτικού προσωπικού.
    Το φτωχό και προβληματικό ΕΣΥ σε σώζει αλλά και σε εξαφανίζει. Όταν ένα περιστατικό είναι σε βαριά κατάσταση θα φτάσει σε κρατικό νοσοκομείο Σε θεραπεύει αλλά και σε μειώνει και σε αναγκάζει να χρησιμοποιήσεις διάφορα μέσα για να γίνεις καλά. Το ΕΓΩ, η ιδιωτική πρωτοβουλία σε ξεχωρίζει αλλά και σε στραγγίζει. Αυτό που ξεχωρίζει όμως το ιατρικό επάγγελμα από άλλα είναι η δεοντολογία και η συναδελφική συμπαράσταση. Όταν αρρωστήσεις, σαν γιατρός ,παντού, και στο ΕΣΥ και στο ΕΓΩ θα βρεις ήθος, κατανόηση και αλληλεγγύη επειδή ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει να είσαι άρρωστος και να χρειάζεσαι βοήθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε αυτό το μικρό τόπο μπορείτε ευκολα να ξεχωρίσετε τους εθνικούς νταβατζήδες από τους εθνικούς μπεταντζήδες;;