Για τον φουκαριάρη το Δήμαρχο, τον δενδροκόφτη!

update 2-2-2009
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΚΥΡΙΕ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ!
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Είμαι σίγουρη ότι δεν θα με θυμόσαστε. Έχω γράψει πολλά άρθρα που απευθύνονται σε σας σαν υπουργός και μετά σαν δήμαρχος Αθηναίων( στην Πόλη της ζωής μας)αλλά εσείς με γράψατε… στις σόλες των υποδημάτων σας. Αλώστε από τότε που φύγατε από το Υπουργείο Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης απομακρυνθήκατε και από την ιδιότητα του γιατρού και του προστάτη των φτωχών κοινωνικών στρωμάτων.
Σαν Βουλευτής με την Ν.Δ. από το 1990 ακολουθήσατε συγκριμένη γραμμή προτεραιοτήτων κοντά στα λιγοστά ευκατάστατα μέλη της κοινωνίας μας σε βάρος των πολλών χαμηλοεισοδηματιών. Την περίοδο 10.3.2004-14.02.2006 είχατε υποσχεθεί ποιότητα παντού ως υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης . Στο άρθρο μου ΄΄Τα εγκαίνια΄΄ (ΑΥΓΗ,7/08/2004)σας ενημέρωνα κάτι το οποίο ξέρατε .Εγκαινιάσατε με τυμπανοκρουσίες και παπά τα ΤΕΠ (100 κλινών)και τον Αξονικό τομογράφο της εφημερίας νοσοκομείου ΚΑΤ. Το πρώτο παραμένει χώρος αποθήκευσης για τα υλικά της εφημερίας και το δεύτερο λειτούργησε ,μετά από ένα χρόνο.
Στο άρθρο μου Quo vadis 1/12/2004(ΑΥΓΗ) σας ζητούσα να μην ξεχάστε την ιδιότητα σας ως γιατρός με ευαισθησία απέναντι στον συνάνθρωπο όταν κατέχεται την θέση υπουργού που έχει την δύναμη και την δυνατότητα εφαρμογής ουσιαστικών μέτρων. Επεξεργαζόσασταν το μεγάλο θέμα των εφημεριών ,της έλλειψης νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού και ειδικά της κατρακύλας του ΕΣΥ αλλά εσείς είχατε επιδοθεί μόνο στο κυνηγητό των ράντσων. Μόλις φεύγατε από το νοσοκομείο αυτά ξανάβγαιναν στο διάδρομο και σε λίγα νοσοκομείο εμφανίζονται ακόμα. Είχατε δώσει τον λόγο σας ότι θα βελτιώσετε το ΕΣΥ αλλά ..φύγατε νωρίς. Μας έμεινε αμανάτι το σύστημα εφημεριών με τα κακά και τα στραβά του.

Ως δήμαρχος από το Ιανουάριο του 2007 του συνδυασμού Αθήνα, η πόλη της ζωής μας είχατε ,επίσης ,υποσχεθεί πολλά. Σας είχα αναφέρει στις 28/09/2007(ΑΥΓΗ) ότι πνίγομαι(και μαζί τα εκατομμύρια κάτοικοι της Αθήνας )και δεν μπορώ να βρω πουθενά καθαρό αέρα για να αναπνεύσω. Ο λόγος που σας ξαναγράφω ελπίζοντας να μην με ..γράψετε και εσείς είναι το τριώροφο υπογειοϋπέργειο γκαράζ 150-180 θέσεων, επιδοτούμενων με 4.000 ευρώ τη θέση που θέλετε να στήσετε στην Πατησίων και Κύπρου. Προτεραιότητα της Δημοτικής Αρχής αποτελεί η εξασφάλιση ενός βιώσιμου και υγιούς περιβάλλοντος αλλά οι μπουλντόζες και υπάλληλοι του δημάρχου Αθηναίων ισοπέδωσαν το πάρκο Λέλας Καραγιάννη, που είχε τα τελευταία 14 μεγάλα πεύκα του δάσους Πατησίων . Αδιανόητο στα μάτια μου την στιγμή που απέναντι ακριβώς (!) είναι ένα γκαράζ ποτέ γεμάτο και γύρω άλλα 5 (πέντε) μισοάδεια. Απορείτε για τι δεν σας πιστεύει ο κόσμος ότι θα ξαναφυτέψετε αυτά τα δέντρα;Ακόμα και ένα παιδί ξέρει ότι απαιτούνται δεκάδες χρόνια για να μεγαλώσουν αυτά τα δέντρα .Αθετήσατε και άλλες φορές τον λόγο σας για τι να σας εμπιστευτούν τώρα; Σας ενοχλεί ΄΄ο περιφερόμενος θίασος των 100 ανθρώπων ΄΄ που εμφανίζονται όποτε υπάρχει πρόβλημα; Χλευάζεται δημοσίως την εκφρασμένη θέληση 3500 συμπολιτών μας με υπογραφή ότι διαφωνούν με το παρκινγκ; Στην Ολλανδία για 1 δένδρο έχει γίνει δημοψήφισμα και αφορούσε σεβασμό στα 300 χρόνια ιστορίας εκείνου του δένδρου!.

Οι φωτό είναι φυσικά όχι από την Αθήνα αλλά από Ολλανδία , εκεί με τους σταθερούς συντελεστές δόμησης επί 150 χρόνια, από τον Αμαζόνιο και από την Σαμοθράκη

Σιωπή ο δικομματισμός λαδώνεται και η δικαιοσύνη κοιμάται

Η άνοδος και η κυριαρχία της Ιντρακόμ στις προμήθειες του ΟΤΕ
1930 Η Siemens ιδρύει στην Ελλάδα την Griechische Telefongesellschaft AG (Ελληνική Τηλεφωνική Εταιρεία), η οποία αργότερα θα εξελιχθεί στον ΟΤΕ

1964 Ίδρυση της Siemens Τηλεβιομηχανικής με τη συνεργασία της Εθνικής Τράπεζας (σε αναλογία 70-30)

1977 Ίδρυση της ΕΛΒΗΛ με συμμετοχή 55% της ΕΤΒΑ και 45% του ΟΤΕ, επί Καραμανλή με υπουργό Συντονισμού τον Αν. Παπαληγούρα.

1977 Ίδρυση της Intracom 1980 Διαγωνισμός υπ' αριθμόν 7901 του ΟΤΕ για την κατασκευή εργοαστασίου παραγωγής ψηφιακών τηλεφωνικών κέντρων.

4/ 1981 Προκηρύσσεται διαγωνισμός για την επιλογή ξένου οίκου που θα δώσει στην ΕΛΒΗΛ την απαιτούμενη τεχνογνωσία. Προκρίνονται (μετά τις εκλογές 18/10/81 και την άνοδο του ΠΑΣΟΚ) οι προσφορές των ΙΤΤ, Ericsson, GTE και Siemens. Η σχεδίαση της μονάδας της ΕΛΒΗΛ προβλέπει παραγωγή 1,55 εκατ. γραμμών ανά δεκαετία. Ο ΟΤΕ όμως κάνει λόγο για 900.000 γραμμές.

2/ 1983 Η διαδικασία αξιολόγησης ολοκληρώνεται με κατάταξη: GTE, Siemens, ΙΤΤ, Ericsson. 11/ 1983 Η κυβέρνηση αποφασίζει επαναξιολόγηση με κατάταξη: Ericsson, Siemens, GTE, ΙΤΤ.

11/ 1985 ΟΤΕ και ΕΛΒΗΛ διαφωνούν στο αν οι ανάγκες της αγοράς σε ψηφιακά συστήματα επιτρέπουν τη βιωσιμότητα της μονάδας της δεύτερης

16/9 1986 Συνεδρίαση ΚΥΣΥΜ. Απόφαση ΟΤΕ να επιλέξει δύο συστήματα ψηφιακών παροχών. Β. Παπανδρέου (υφυπ. Βιομηχανίας): «Σε καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν εφαρμόζεται ένα μόνο σύστημα, κάτι τέτοιο δημιουργεί μονοπωλιακές καταστάσεις. Επιλέγονται Siemens και Ericsson παρά τις αντιρρήσεις μελών της κυβέρνησης».

1987 Πρώτη σύμβαση με Intracom και Siemens. Συμμαχία Ericsson-Intracom. Προϋπόθεση η ΕΛΒΗΛ να μετέχει με ισχυρό μειοψηφικό ποσοστό στις κοινοπραξίες που θα κατασκεύαζαν τα ψηφιακά κέντρα.

1987 Ίδρυση της Intrasoft. Στρατηγική συμμαχία Intracom-Ericsson, με τη σουηδική εταιρεία να αποκτά το 13% της εταιρείας του Σ. Κόκκαλη.

1988 Απευθείας ανάθεση σε Intracom και Siemens για προμήθεια 84.000 κυκλωμάτων και 20.000 παροχών.

1989 Διαγράφεται ο όρος περί συμμετοχής της ΕΛΒΗΛ στις κοινοπραξίες.

2/6 1989 Απευθείας ανάθεση σε Siemens-Intracom 470.000 ψηφιακών παροχών αξίας 32,5 δισ. δρχ. προκαλεί θύελλα και εισαγγελική παρέμβαση. Ο διαγωνισμός παγώνει.

13/7 1989 Παραίτηση Τόμπρα από τη διοίκηση του ΟΤΕ.20/12 1989 Υπογράφονται δύο συμβάσεις με Intracom-Siemens συνολικού ύψους 4,5 δισ. δρχ. για αγορά ψηφιακών δικτύων.

31/1 1990 Υπογράφεται η σύμβαση με Siemens και Intracom για 470.000 ψηφιακές παροχές αξίας 27 δισ. δρχ. (Οικουμενική κυβέρνηση, απειλή παραίτησης Γ. Κεφαλογιάννη από το υπουργείο Μεταφορών)

28/6 1990 Εισαγωγή της Intracom στο ΧΑΑ.

5/12 1990 OTE-Siemens υπογράφουν σύμβαση για την εγκατάσταση του υποβρυχίου καλωδίου Αιγαίου.

16/1 1991 720.000 παροχές σε διαγωνισμό, στον οποίο μετέχουν μόνο Intracom και Siemens. Ο μειοδότης θα πάρει το 60%. Τυχόν τρίτη τεχνολογία θα προκαλούσε πρόβλημα στο δίκτυο του οργανισμού, λένε οι τεχνικές υπηρεσίες του ΟΤΕ.

7/5 1991 Ο αντιπρόεδρος της Siemens Ε. Χαρτ: "Για τον ΟΤΕ, αν προέκυπτε θέμα ιδιωτικοποίησης δεν θα αδιαφορούσαμε και δεν θ' απαντούσαμε όχι σε μια ενδεχόμενη τέτοια πρόταση... Παρακολουθούμε την κατάσταση και περιμένουμε". Την ίδια ημέρα δύο ρουκέτες της 17Ν χτυπούν τα κεντρικά γραφεία της Siemens στον Παράδεισο Αμαρουσίου.

21/7 1992 150.000 παροχές με απευθείας ανάθεση σε Intracom και Siemens.

23/7 1992 Crash Programme για τον εκσυγχρονισμό του ΟΤΕ χρηματοδοτούμενο από την Ε.Ε. Διαγωνισμός υπ' αριθ. 7753. Συμμετέχουν Siemens (Τηλεβιομηχανική), Intracom, Alcatel, Northern Telecom και ΑΤ&Τ. Ο διαγωνισμός αφορά 430.000 παροχές ως επεκτάσεις και 570.000 νέες. Προϋπολογισμός, περίπου 50 δισ. δρχ

9/8 1993 Από τους 13 αρχικά τηλεπικοινωνιακούς οργανισμούς που προσκλήθηκαν για την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ επέδειξαν ενδιαφέρον οι France Telecom, Korea Telecom, ΝΤΤ, Telefonica, Stet και GTE. "Ο διαγωνισμός για τις ψηφιακές παροχές βρίσκεται σε εξέλιξη" (Στ. Μάνος, υπουργός Εθν. Οικονομίας)

1/9 1993 Αν ώς τις 15 Σεπτεμβρίου δεν ανακηρυχθεί μειοδότης για τις 1 εκατ. ψηφιακές παροχές, ο ΟΤΕ θα "ξεμείνει" από γραμμές. Κ. Μαραβέλας (πρώην αναπληρωτής γεν. διευθυντής): Μετά τα ΑΧΕ-10 και το EWSD που επελέγησαν το 1986, μια τρίτη τεχνολογία όπως το DMS 100 της Northern Telecom, το 5ESS της ΑΤ&Τ και το S12 της Alcatel, θα έχει ιδιαίτερα υψηλό κόστος λόγω της ανάγκης εκπαίδευσης προσωπικού και αντιμετώπισης προβλημάτων ασυμβατότητας στο δίκτυο. Τα δύο συστήματα έχουν επιλέξει επίσης Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Βρετανία, Γαλλία και Αυστρία.

23/1 1994 20μηνη καθυστέρηση στο διαγωνισμό για τις 1 εκατ. ψηφιακές παροχές, τροχοπέδη και στον τηλεπικοινωνιακό δακτύλιο Αττικής. Ο εκσυγχρονισμός του τηλ/κού δικτύου θα φτάσει στο 1 τρισ. δρχ. ώς το 2000. Σκέψεις της κυβέρνησης για προγραμματικές συμφωνίες. Επιστολή Alcatel για τους δακτυλίους Αθήνας και Ρόδου, προς τον υπουργό Εθν. Οικονομίας Γ. Γεννηματά. "Ο ΟΤΕ προέβη στην ανάθεση σε τιμές 40% υψηλότερες από κάθε λογικό διεθνές επίπεδο, ενώ συνεχώς προβάλλεται αίτημα περαιτέρω αυξήσεως". Επιστολή Intracom προς Π. Λάμπρου (γεν. δ/ντή ΟΤΕ) ": ...οι Alcatel, ΑΤ&Τ και Northern Telecom παραβίασαν κατάφωρα τη διακήρυξη... Με βάση τα στοιχεία των οικονομικών προσφορών από τις αρχές 9/93 μειοδότες είναι οι ελληνικές βιομηχανίες Intracom και Siemens Τηλεβιομηχανική".

5/1 1994 Δύο επιστολές Alcatel για το διαγωνισμό 7753. Η εταιρεία προτείνει μεταξύ άλλων τη σταδιακή διάθεση μετοχών του ΟΤΕ στο ΧΑΑ.

18/3 1994 Αίτημα διοίκησης ΟΤΕ για παράταση των πρσφορών για τις ψηφιακές παροχές. Intracom και Siemens δεν δέχονται την πρόταση.

20/3 1994 Στις 22/3 ανοίγουν οι προσφορές. Επιστολή Alcatel προς πρωθυπουργό από 4/3: "Σε συνεργασία με την ΕΑΒ θα εξασφαλίσουμε υψηλότερη εγχώρια προστιθέμενη αξία από τους μέχρι σήμερα προμηθευτές του ΟΤΕ". Το ενδιαφέρον της γαλλικής εταιρείας αφορά τις 400.000 παροχές των επαρχιακών κέντρων κυρίως, αφήνοντας απ' έξω τις 600.000 παροχές που αποτελούν επεκτάσεις του υπάρχοντος δικτύου. Καταγράφονται από τον Τύπο παρεμβάσεις διπλωματών και ξένων κυβερνήσεων.

24/3 1994 Το πρώτο "μεγάλο έργο" της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ κατακυρώνεται σε Siemens-Intracom. Η προμήθεια αφορά 951.600 ψηφιακές παροχές, 146.800 κυκλώματα, 73 νέα κέντρα και 87 επεκτάσεις υφιστάμενων κέντρων. Η Siemens θα εγκαταστήσει 592.000 παροχές και η Intracom 557.000

19/5 1994 Παρέμβαση 15ης Διεύθυνσης Κομισιόν. Ζητά να αναβληθεί η υπογραφή της σύμβασης με τους δύο μειοδότες.21/6 1994 Οι υπηρεσίες του ΟΤΕ διαπιστώνουν ότι Siemens και Intracom προσέφεραν κατά το διαγωνισμό τιμές χαμηλότερες από εκείνες που είχαν δώσει σε παλαιότερες προμήθειες. Τίθεται θέμα επιστροφής 12 δισ. δρχ. στον ΟΤΕ. Το θέμα μπλοκάρει προς το παρόν την υπογραφή της σύμβασης, στο μεταξύ η Κομισιόν απειλεί με παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Εκτίμηση ότι το '94 οι κοινοτικές ενισχύσεις για τον ΟΤΕ θα φτάσουν τα 80 δισ. δρχ.

24/6 1994 Αντί των 12 δισ. η Siemens δέχεται να επιστρέψει 900 εκατ. και η Intracom 600 εκατ.

29/6 1994 Υπογράφεται η σύμβαση. Το τίμημα ανέρχεται τελικά σε 40,5 δισ. δρχ

16/12 1994 Προκαταρκτική εξέταση μετά από επιστολή του πρώην υπουργού Α. Ανδριανόπουλου και καταγγελία του επικεφαλής της Ε.Ε για την εσωτερική αγορά, Τς. Φ. Μογκ.

27/6 1995 Τη σύγκληση της Ολομέλειας Εφετών ζητεί ο εισαγγελέας Γ. Ζορμπάς

30/6 1995 Αφαιρείται από τον Γ. Ζορμπά η υπόθεση των ψηφιακών μετά από απόφαση του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Εφετών Χρ. Τζανακάκη

20/9 1995 Νέα προκαταρκτική από τον εισαγγελέα Εφετών Λ. Καράμπελα για νέα προμήθεια υλικού από Intracom - Siemens το '95

11/10 1995 1,02 δισ. δρχ. στην Siemens-GPT για τηλεκάρτες (σύνολο διαγωνισμού 5 δισ. δρχ.).

17/1 1996 Τζίρος 70 δισ. και καθαρά κέρδη 2,5 δισ. για την Siemens το '95. Προβλήματα στην "Τηλεβιομηχανική" λόγω καθυστέρησης στο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του ΟΤΕ. Αν ο ΟΤΕ δεν προχωρήσει σε συμβάσεις ή σε επεκτάσεις τηλ. κέντρων η εταιρεία θα προχωρήσει σε απολύσεις, λέει ο πρόεδρος του ομίλου κ. Ντόμπεκ.

12/3 1996 Απευθείας ανάθεση σε Siemens και Intracom άλλων 270.000 ψηφιακών παροχών, με συνολικό κόστος 16 δισ. δρχ. Από το 1987 Siemens και Intracom έχουν προμηθεύσει τον ΟΤΕ με υλικά για 2 εκατ. ψηφιακές παροχές κόστους 100 δισ. δρχ.

3/5 1996 Πόρισμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου δικαιώνει τον εισαγγελέα Ζορμπά που είχε ζητήσει δίωξη για τις ψηφιακές παροχές και εντοπίζει 4 παραβάσεις.

7/5 1996 Απόφαση του Πρωτοδικείου δικαιώνει τον ΟΤΕ που μπορεί να ζητήσει από τις δύο εταιρείες επιστροφές ύψους 10 δισ. δρχ.

30/5 1996 Πορεία διαμαρτυρίας των περίπου 500 εργαζομένων στην Siemens Τηλεβιομηχανική.3/10 1996 Ο ΟΤΕ μελετά την απευθείας ανάθεση στις δύο εταιρείες 590.000 ψηφιακών παροχών αξίας 30 δισ. δρχ. και όχι 325.000 όπως είχε ειπωθεί παλαιότερα. Ανάγκη εγκατάστασης 1.600.000 παροχών στην τριετία 1998-2001.

18/10 1996 Ο ΟΤΕ μελετά την ανάθεση 335.000 παροχών αξίας 14 δισ. δρχ. Siemens και Intracom ακόμη χρωστούν τα 10-11 δισ. δρχ.29/1 1997 338.000 ψηφιακές παροχές αξίας 12,2 δισ. δρχ. 167.000 στην Intracom και 171.000 στην Siemens.

9/12 1997 Εργα 222,7 δισ. στην Intracom και 150 δισ. στην Siemens στο πλαίσιο των προγραμματικών συμβάσεων. Περιλαμβάνεται η προμήθεια 3 εκατ. παροχών αξίας 130 δισ. δρχ.

30/12 1998 Μειώνεται η συμμετοχή της Ericsson στην Intracom από 13% σε 5%, με πώληση ποσοστού στους Σ. Κόκκαλη και Κ. Δημητριάδη αντί περίπου 30 δισ. δρχ.1/7 1999 Μέσω ΧΑΑ η Ericsson διαθέτει το υπόλοιπο της συμμετοχής της στην Intracom.10/ 2000 Οι παραγγελίες προς την Intracom έφτασαν τα 275,9 δισ. δρχ, ανάλογη η πορεία των συμβάσεων και για την Siemens όπου οι συμβάσεις έφτασαν τα 195,5 δισ. δρχ.

22/11 2000 Επεκτάσεις ύψους 100 δισ. δρχ. στις προγραμματικές για Intracom και Siemens.

2002 Τελευταίο έτος των προγραμματικών συμβάσεων. Με τις διάφορες επεκτάσεις το συνολικό τους ύψος στις δύο εταιρείες έχει φτάσει τα 565 δισ. δρχ.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 02/03/2002

Δεσμοί... υπεράσπισης

Της ΑΡΙΣΤΕΑΣ ΜΠΟΥΓΑΤΣΟΥ

Η Siemens και ο ΟΤΕ δεν έμπλεξαν μόνο τις γραμμές τους (ψηφιακές και άλλες). Εμπλεξαν και τους δικηγόρους τους!

Βουρλούμης
Ο Μιχάλης Χριστοφοράκος, διευθύνων σύμβουλος της Siemens μέχρι τις 15/12/2007 και ο Παναγής Βουρλούμης, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ, έχουν τον ίδιο ποινικολόγο.Πρόκειται για τον διαπρεπή δικηγόρο Γιάννη Γιαννίδη, ο οποίος συνδράμει νομικά και τους δύο, όταν προκύπτουν ζητήματα ποινικής φύσεως, τα οποία δεν χειρίζονται οι νομικές υπηρεσίες των εταιρειών.
Χριστοφοράκος
Στις 13 Δεκεμβρίου 2006 ο κ. Γιαννίδης συνόδευσε στην Ευελπίδων τον κ. Χριστοφοράκο, ο οποίος είχε κληθεί από τον εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, Παναγιώτη Αθανασίου και κατέθεσε τότε ως μάρτυρας για τη μεγάλη υπόθεση Siemens - μίζες - σύστημα ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων.Την περίοδο εκείνη, υπό το βάρος των αποκαλύψεων από το Μόναχο και για το ελληνικό σκέλος του σκανδάλου της Siemens, η διεξαγόμενη από το 2005 προκαταρκτική για το C4I διευρύνθηκε. Τα προφυλακισμένα στελέχη της Siemens κελαηδούσαν για μίζες στον ΟΤΕ, για δώρα για το C4I και, όπως πρόσφατα επιβεβαιώθηκε, «έδιναν» τον Μ. Χριστοφοράκο ως τον «διαχειριστή» του μαύρου ταμείου της εταιρείας στην Αθήνα.Ο κ. Χριστοφοράκος, βλέποντας τον κίνδυνο να τον κυκλώνει και γνωρίζοντας περισσότερα από όλους τους άλλους, μερίμνησε για τη νομική του προστασία.Την ίδια περίοδο εξελισσόταν προκαταρκτική έρευνα από την εισαγελέα Πρωτοδικών Ελένη Τουλουπάκη (είχε αρχίσει από τις 26/1/2005) για την υπόθεση των υπερτιμημένων συμβάσεων τεχνικής υποστήριξης που ο κ. Βουρλούμης προσέφερε στους εθνικούς προμηθευτές Intracom και Siemens.Πρόκειται για συμφωνίες τριετούς διάρκειας ύψους 130 εκατ. ευρώ που κάλυπταν την περίοδο 2005 έως και 2007, αλλά και για αμοιβές των δύο εταιρειών για «δεδουλευμένα» (για το 2003-2004) που υπολογίστηκαν γενναιόδωρα στο διπλάσιο απ' αυτό που έδειχναν τα παραστατικά!Την απόφαση αυτή έλαβε το Δ.Σ. του ΟΤΕ στις 17 Δεκεμβρίου 2004 με εισήγηση του Π. Βουρλούμη, κατόπιν πρότασης του τότε γενικού διευθυντή Τεχνικών Θεμάτων Γ. Ιωαννίδη, ενώ τρία μέλη μειοψήφησαν.

Τα 40,6 εκατ. ευρώ

Η αρμόδια Διεύθυνση Διαχείρισης Δικτύου και Συντήρησης (ΔΔΔ&Σ) του ΟΤΕ σε αλλεπάλληλες εκθέσεις της έγραφε ότι μετρούσε τα παραστατικά για τις υπηρεσίες που είχαν παρασχεθεί κατά τη διετία 2003-2004 και υποστήριζε ότι προς Intracom και Siemens δικαιολογούνται πληρωμές 26,5 εκατ. ευρώ. Ο κ. Βουρλούμης τούς έδωσε 40,6 εκατ. ευρώ και φυσικά οι τριετείς συμβάσεις κλείστηκαν με βάση το υπερτίμημα.Η αρμόδια διεύθυνση του ΟΤΕ εκπαραθυρώθηκε σύσσωμη (Ν. Μπαριτάκης, Α. Κωνσταντινόπουλος κ.ά.) γιατί, εν τω μεταξύ, ήταν «ανίκανη» να βρει τιμολόγια που να δικαιολογούν πληρωμές του υπερτιμήματος σε Intracom και Siemens. Δηλαδή παραστατικά που να καλύπτουν την απόφαση της δωρεάς.Ολα τακτοποιήθηκαν όταν εκκαθαρίστηκαν οι σφιχτοχέρηδες (χαρακτηρίστηκαν και ΠΑΣΟΚοι σαμποτέρ της νέας διακυβέρνησης), ενώ στον ΟΤΕ πολλοί ήταν εκείνοι που μιλούσαν για «ρέστα» και ουρές των προγραμματικών συμφωνιών του 1997. Δηλαδή για την επίμαχη 8002 της Siemens (με τον πακτωλό των μιζών) και την 8004 της Intracom.Τον περασμένο Ιούνιο η εισαγγελέας Ε. Τουλουπάκη άσκησε δίωξη κατά του Π. Βουρλούμη για απιστία σε βαθμό κακουργήματος και η υπόθεση οδηγήθηκε σε τακτική ανάκριση, εν μέσω κραυγαλέας σιωπής. Από τη στιγμή που άρχισε η προκαταρκτική έρευνα ώς και σήμερα ο κ. Γιαννίδης εμφανίζεται ως ο νομικός συμπαραστάτης του Π. Βουρλούμη.Δηλαδή, ο δικηγόρος του κ. Χριστοφοράκου της Siemens τότε αλλά και σήμερα... συμπαρίσταται και στον κ. Βουρλούμη που κατηγορείται για απιστία σε βάρος του ΟΤΕ για την ανάθεση που αυτός έκανε, μεταξύ άλλων, και στη Siemens. Ακόμα και αν δεχτούμε ότι πρόκειται περί σύμπτωσης, δεν είναι δυνατό να μη διακρίνουμε το... διαβολικό αυτής.

Και τον τέως

Πάντως, ο ίδιος νομικός υπερασπίζεται και τον τέως διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΤΕ Λ. Αντωνακόπουλο, που κατηγορείται για απιστία (πλημμέλημα) γιατί πριν από τις εκλογές του 2004 έδωσε μπόνους, ενώ ο ΟΤΕ έφθινε... Επί των ημερών του κ. Αντωνακόπουλου έγιναν και οι τελευταίες ολυμπιακές επεκτάσεις των προγραμματικών συμφωνιών με νέες αναθέσεις σε Intracom και Siemens. Ετσι απολογιστικά οι δύο εταιρείες εξασφάλισαν από το 1998, χωρίς διαγωνισμούς, 1,2 δισ. ευρώ η Intracom και 885 εκατ. ευρώ η Siemens. Διπλάσια, δηλαδή, απ' όσα είχαν εγκριθεί στις συμφωνίες-πλαίσιο του Δεκεμβρίου του 1997.Σε ό,τι αφορά την «κινητοποίηση» που ο ΟΤΕ γνωστοποίησε

προχθές πως έκανε για την υπόθεση των δωροδοκιών της Siemens και σε στελέχη του, είναι εξόφθαλμα βραδυπορούσα. Στον ΟΤΕ τα ήξεραν πριν από ένα χρόνο. Ενα χρόνο μετά και ενώ το σκάνδαλο Siemens ξαναφούντωσε στην Ελλάδα, ο ΟΤΕ γνωστοποίησε πως έστειλε εξώδικο στο Μόναχο μόλις προ ημερών, ζητώντας να πληροφορηθεί σε ποιους δόθηκαν οι μίζες! Παρασκηνιακά και αυτάρεσκα από τη διοίκηση λένε ότι ο Οργανισμός εκκαθάρισε όλους τους «υπόπτους» έγκαιρα! Ποιους εννοούν; Τι ξέρουν; Γιατί δεν στράφηκε άραγε εναντίον των «υπόπτων» για μίζες; Μήπως με τη «συνταξιοδότηση» που επικαλούνται τώρα τους έδωσαν και συχωροχάρτι;Πάντως, ο ΟΤΕ δεν έχει διευκρινίσει αν και πότε πραγματοποίησε έλεγχο στις συμβάσεις του Οργανισμού και των θυγατρικών του στο εξωτερικό με τη Siemens. Ούτε αν υπάρχουν «ευρήματα» και ποια είναι αυτά. Ζητάει τώρα τα ρέστα από τη Siemens, ενώ ο διεθνής Τύπος βοά τουλάχιστον επί 15 μήνες για μίζες στον ΟΤΕ και συνάμα συνάπτει συμβάσεις με υπερτίμημα!Αν μη τι άλλο, τα ανακλαστικά του ΟΤΕ μαρτυρούν πολλά.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 07/02/2008
Oι φωτό είναι από το focus.de.

Οι καταπατητές των Αθηνών 2/4

Η κυ­ρί­ως πε­ρί­ο­δος των α­γο­ρα­πω­λη­σιών / Σε­πτέμ­βριος - Δε­κεμ­βριος 1830.


Έγραφε ο Ι. Κα­πο­δί­στριας στον Ευ­νάρ­δο στις 8/20 Σε­πτεμ­βρί­ου 1830. «Τα γε­γο­νό­τα των η­με­ρών αρ­κούν για έ­ναν αιώ­να.». Όμως για την μορ­φή της γαιο­κτη­σί­ας στην Ατ­τι­κή και για την τύ­χη της Ατ­τι­κής γης τα γε­γο­νό­τα των η­με­ρών ε­κεί­νων άρ­κε­σαν και αρ­κούν μέ­χρι και σή­με­ρα. Η Ελ­λη­νι­κή ε­πι­τρο­πή από τους Σπ. Κα­λο­γε­ρό­που­λο, Κων/νο Μά­νο και Ιω­άν­νη Μίσ­σιο έφθανε στην Α­θή­να γύ­ρω στις 20 Αυ­γού­στου του 1830. Η ει­κό­να που πα­ρου­σί­α­ζε ο τό­πος της Ατ­τι­κής ή­ταν ει­κό­να ε­ρή­μω­σης και κα­τα­στρο­φής. Α­πό τα 1238 σπί­τια που είχε η πόλη της Α­θή­νας το 1822 μό­λις 300 στέ­κο­νταν α­κό­μη όρ­θια και αυ­τά σε α­θλί­α κα­τά­στα­ση.

Μεγάλο μέ­ρος των ε­λαιο­δέν­δρων καμ­μέ­νο,τα χω­ρά­φια χέρ­σα, η κτη­νο­τρο­φί­α α­νύ­παρ­κτη. 300 πε­ρί­που άτακτοι, αλ­βα­νοί και τούρ­κοι κα­τεί­χαν το κά­στρο της Α­κρό­πο­λης κά­τω από τις διαταγές του φρού­ραρ­χου (σι­λι­χτά­ρη στα τούρ­κι­κα) Γιου­σούφ Μπέ­η, δεν α­σκού­σαν ό­μως διοί­κη­ση και έ­λεγ­χο σε ό­λη την Ατ­τι­κή α­φού στα Μέ­γα­ρα υ­πήρ­χε ελ­λη­νι­κό στρα­τό­πε­δο, υ­πό τoν Ι. Ρά­γκο που α­σκού­σε τον έ­λεγ­χο στην γύ­ρω πε­ριο­χή. Κά­τω από αυτές τις συν­θή­κες οι πρώτοι και τολ­μη­ρό­τε­ροι Α­θη­ναί­οι άρ­χι­ζαν σι­γα-σι­γά να ε­πι­στρέ­φουν στην πα­τρο­γο­νι­κή γή. Οι τούρ­κοι Α­θη­ναί­οι που είχαν ε­γκα­τα­λεί­ψει την πό­λη από το 1822 έ­κτο­τε δεν εί­χαν ε­πι­στρέ­ψει αλλά μέ­ρος από αυ­τούς άρ­χι­σε να ε­πι­στρέ­φει για να πω­λή­σει τα κτή­μα­τα του.
.Οι πρώ­τοι έλ­λη­νες αγοραστές τουρ­κι­κών κτη­μά­των ή­δη εί­χαν εμ­φα­νι­σθεί στην Α­θή­να α­πό τον Ιούλιο του 1830. Οι α­γο­ρα­στές των τουρ­κι­κών κτη­μά­των στης Ατ­τι­κής δεν προ­σέ­τρε­ξαν μα­ζι­κά στην Α­θή­να αμέσως με την ά­φι­ξη της ε­πι­τρο­πής. Μέ­χρι την 9 Σε­πτεμ­βρί­ου 1830, δηλ. γύ­ρω τις δύ­ο ε­βδο­μά­δες από τό­τε που η ε­πι­τρο­πή ήλ­θε στην Α­θή­να, είχαν γί­νει μό­νο 55 πω­λη­τή­ρια α­ξί­ας μόνον 55.100 γρο­σί­ων, και μά­λι­στα τα πε­ρισ­σό­τε­ρα από αυ­τά εί­χαν γί­νει προ της α­φί­ξε­ως της ε­πι­τρο­πής στην Α­θή­να.Υ­πήρ­χε α­κό­μη και­ρός για την Ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση για να αγοράσει την γη της Ατ­τι­κής από τους τούρ­κους για λογαριασμό του ε­θνους. Ο Ι. Κα­πο­δί­στριας α­πευ­θύν­θη­κε στον Ευ­νάρ­δο στις 8/20 Σε­πτεμ­βρί­ου 1830, ζη­τώ­ντας δά­νειο , ο δε Ευ­νάρ­δος στις 7 Σε­πτεμ­βρί­ου 1830 εί­χε α­πευ­θυν­θεί στον Βα­σι­λιά της Γαλλίας Λου­δο­βί­κο για το ί­διο ζή­τη­μα, και με­τέ­πει­τα ο Ευ­νάρ­δος α­πευ­θυν­θη­κε στις 9 Νο­εμ­βρί­ου 1830 πρός την συν­διά­σκε­ψη του Λον­δί­νου για το ί­διο ζή­τη­μα .
Η α­πά­ντη­ση που ει­σέ­πρα­ξε ή­ταν αρ­νη­τι­κή. Ήταν φα­νε­ρό ό­τι οι τρεις δυνάμεις δεν πο­λυε­πεί­γο­ντο για την εκ­κέ­νω­ση της Ατ­τι­κής και της Ευ­βοιας από τους τούρ­κους, πο­λύ δε περισσότερο δεν πο­λυεν­διε­φέ­ρο­ντο για το αν η Ατ­τι­κή, που στο μυα­λό ό­λων προ­ο­ρί­ζε­το για πρω­τεύ­ου­σα του νέ­ου ελ­λη­νι­κού κρά­τους, θα εί­χε έστω και πι­θα­μή δη­μό­σιας γης.

Παρ ό­τι οι α­γο­ρα­πω­λη­σί­ες δεν εί­χαν στην ου­σί­α αρ­χί­σει α­κό­μη, ή­δη από τον Σε­πτέμ­βριο του 1830, ε­νε­φα­νί­σθη­σαν τα πρώ­τα προ­βλή­μα­τα σε σχέ­ση με την λει­τουρ­γί­α της ελ­λη­νι­κής ε­πι­τρο­πής, τις αρ­μο­διό­τη­τες της και κυ­ρί­ως την ου­σί­α αλ­λά και την δια­δι­κα­σί­α κα­τά την οποία θα ε­νε­το ο έ­λεγ­χος και η ε­ξέ­τα­ση της νο­μι­μό­τη­τας των α­γο­ρα­πω­λη­σιών. Κυ­ρί­ως οι έλληνες α­γο­ρα­στές φαί­νε­ται ό­τι ε­φο­βού­ντο την πε­ρί­πτω­ση μη α­να­γνω­ρί­σε­ως της νο­μι­μό­τη­τας των α­γο­ρών τους. Διε­μαρ­τυ­ρή­θη­σαν στους τούρ­κους πω­λη­τές και αυ­τοί με την σει­ρά τους διε­μαρ­τυ­ρη­θη­σαν πρός τον Χα­τζη Ι­σμα­ήλ Μπέ­η. Αυ­τός μη βλέ­πο­ντας προ­σέ­λευ­ση α­γο­ρα­στών πρό­τει­νε στην ελ­λη­νι­κή πλευ­ρά τρεις λύ­σεις.
Α) να α­γο­ρά­ση η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση ό­λα τα κτή­μα­τα σε τι­μή και σε προ­θε­σμί­ες πλη­ρω­μής που θα ε­συμ­φω­νού­ντο.
Β) να α­γο­ρά­ση η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση τα με­γά­λα κτή­μα­τα των τούρ­κων (δηλ. τζι­φλί­κια, δά­ση, χω­ριά ο­λό­κλη­ρα κτλ) και να α­φή­ση να πω­λη­θούν τα υ­πό­λοι­πα πα­ρά των ι­διω­τών τούρ­κων με ά­με­ση ό­μως ε­πι­κύ­ρω­ση και α­να­γνώ­ρι­ση της νο­μι­μό­τη­τας των πω­λή­σε­ων.
Γ) να α­να­λά­βη η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση την πώ­λη­ση ό­λων των κτη­μά­των λαμ­βά­νο­ντας ως α­μοι­βή ή προ­μή­θεια
το 1/10 ή και το 1/5 της ό­λης α­ξί­ας των πω­λή­σε­ων.
Α­ξιο­λο­γώ­ντας την πιό πά­νω πρό­τα­ση βλέ­που­με ό­τι ο ή­δη α­πό την αρ­χή των α­γο­ρα­πω­λη­σιών των ο­θω­μα­νι­κών ι­διο­κτη­σιών της Ατ­τι­κής α­πα­σχο­λού­σε τους τούρ­κους πω­λη­τές αλ­λά και τους έλ­λη­νες α­γο­ρα­στές η πε­ρί­πτω­ση να μην επικυρώσει ή ελ­λη­νι­κή πλευ­ρά τις α­γο­ρα­πω­λη­σί­ες των με­γά­λων κτη­μά­των της Ατ­τι­κής. Α­κό­μη η ι­διό­τυ­πη ι­διο­κτη­σια­κή και νο­μι­κή κατάσταση των με­γά­λων κτη­μά­των πρέ­πει να ή­ταν κύ­ριος λό­γος για την α­νη­συ­χί­α αυ­τή.

Ο Σε­πτέμ­βριος του 1830 υ­πήρ­ξε μήνας κα­θο­ρι­στι­κός για την ε­ξέ­λι­ξη των α­γο­ρα­πω­λη­σιών στην Ατ­τι­κή το 1830-1831. Παρ ό­τι δεν έ­γι­ναν αγορές σε με­γά­λη έ­κτα­ση εί­ναι ο μή­νας κατά την ο­ποί­ο κα­θο­ρί­στη­κε και μορ­φο­ποι­ή­θη­κε η ό­λη δια­δι­κα­σί­α κα­τά την ο­ποί­α θα ε­γί­νο­ντο οι α­γο­ρα­πω­λη­σί­ες. Στα πρώ­τα πα­ρά­πο­να των Ελ­λή­νων α­γο­ρα­στών για την αρ­γο­πο­ρί­α των ε­πι­κυ­ρώ­σε­ων η Ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση α­πά­ντη­σε με τον ο­ρι­σμό ει­δι­κού πλη­ρε­ξου­σί­ου αρ­μο­δί­ου για την ε­πι­κύ­ρω­ση των πω­λη­τη­ρί­ων και με την α­πο­στο­λή του στην Α­θή­να. Με αυ­τό τον τρό­πο ο Ι. Κα­πο­δί­στριας ε­πε­τυγ­χα­νε δύ­ο στό­χους
Α) να δηλώσει την πρό­θε­ση του για ε­πι­τά­χυν­ση των αγοραπωλησιών και
Β) να έ­χει και άλλο ένα μά­τι στην Αθήνα που θα έλεγχε την ό­λη κα­τά­στα­ση που θα διε­μορ­φώ­νε­το ε­κεί.
Ο άν­θρω­πος που διο­ρί­στη­κε για αυ­τή την δουλειά ή­ταν ο Δ. Περ­ρού­κας, γε­ρου­σια­στής α­πο το Αρ­γος, στε­νός πο­λι­τι­κός φί­λος του α­δελ­φού του Ι. Κα­πο­δί­στρια, Βιά­ρου. Ο Περ­ρού­κας έ­φθα­σε στην Α­θή­να στο τέ­λος Σε­πτεμ­βρί­ου 1830 με α­πο­στο­λή να ε­πι­κυ­ρώ­νη ε­πι­το­πί­ως τα χο­τζέ­τια (πω­λη­τή­ρια έγ­γρα­φα) που ε­ξέ­δι­δε ο Χα­τζη ι­σμα­ήλ Μπέ­ης. Η δια­δι­κα­σί­α λοι­πόν ή­ταν η α­κό­λου­θη. Ο Χα­τζη Ι­σμα­ήλ ε­ξέ­δι­δε το πω­λη­τή­ριο έγ­γρα­φο, η ελ­λη­νι­κή ε­πι­τρο­πή ε­ξέ­τα­ζε την νο­μι­μό­τη­τα του και ει­ση­γεί­το στον Δ. Περ­ρού­κα πε­ρί της ε­πι­κυ­ρώ­σε­ως του, ο δε Δ. Περ­ρού­κας ως εκ­πρό­σω­πος της κυ­βερ­νή­σε­ως θα α­πε­φά­σι­ζε για την ο­ρι­στι­κή ε­πι­κύ­ρω­ση της α­γο­ρα­πω­λη­σί­ας. Αυ­τη η δια­δι­κα­σί­α θα γί­νη πη­γή μυ­ρί­ων δει­νών για τα συμ­φέ­ρο­ντα του Ελ­λη­νι­κού δη­μο­σί­ου,α­φού με την προ­σε­λευ­ση πλή­θους α­γο­ρα­στών και τον συ­να­γω­νι­σμό τους για την α­πό­κτη­ση κτη­μά­των, οι τούρκοι ε­ξα­νά­γκα­σαν τους α­γο­ρα­στές να καταβάλλουν το σύ­νο­λο του τι­μή­μα­τος ή­δη κατά την έκ­δο­ση του χο­τζε­τί­ου, έ­τσι που η δια­δι­κα­σί­α της ε­πι­κυ­ρώ­σε­ως που θα α­κο­λου­θού­σε να δέ­χε­ται σημαντικότατη πί­ε­ση από τους ι­σχυ­ρούς α­γο­ρα­στές.

Ερ­χό­με­νος ο Δ. Περ­ρού­κας στην Α­θή­να α­ντί να διευκολύνει τις α­γο­ρα­πω­λη­σί­ες ε­ζή­τη­σε όλως διό­λου να τις μα­ταιώ­ση. Ε­πι­κα­λού­με­νος το άρ­θρο πε­ρί κα­το­χής του πρωτοκόλλου της 3/15 Φεβρουαρίου 1830 και α­φού οι τούρ­κοι κτη­μα­τί­ες δεν εί­χαν κα­το­χή των κτη­μά­των τους το 1830, α­πό το 1822 πού εί­χαν ε­γκα­τα­λεί­ψει την Ατ­τι­κή, έγραψε γι αυ­τό το ζή­τη­μα στον κυ­βερ­νή­τη την 1 Ο­κτω­βρί­ου του 1830. Η α­πά­ντη­ση του Κα­πο­δί­στρια ή­ταν κα­τη­γο­ρη­μα­τι­κά αρ­νη­τι­κή και μά­λι­στα μπο­ρεί να πεί κα­νείς ε­πι­πλη­κτι­κή, υ­πεν­θυ­μί­ζο­ντας στον Δ. Περ­ρού­κα ό­τι κύ­ριος σκο­πός τής α­πο­στο­λής του στην Α­θή­να ή­ταν η διευ­κό­λυν­ση των πω­λή­σε­ων και ό­χι η κα­τάρ­γη­ση τους. Ο Δ. Περ­ρού­κας με την πιο πά­νω ε­πι­στο­λή του ε­ξέ­φρα­ζε την ά­πο­ψη που πολ­λοί έλληνες πρέ­πει να την εί­χαν τό­τε, δηλ. την α­πό­κτη­ση των κτη­μά­των της Ατ­τι­κής α­πό το ελ­λη­νι­κό κρά­τος με μό­νη την πα­ρέ­λευ­ση ά­πρα­κτης της προ­θε­σμί­ας του έ­τους πού εί­χε προ­βλε­φθεί α­πό το πρω­τό­κολ­λο της 3/15 Φε­βρουα­ρί­ου 1830 Μια τέ­τοια ά­πο­ψη δυ­σκό­λευε οπωσδήποτε την πα­ρά­δο­ση της Ατ­τι­κής στους Έλληνες και ή­ταν α­ντί­θε­τη στην πο­λι­τι­κή Κα­πο­δί­στρια που εί­χε δύ­ο στό­χους ε­κεί­νη την πε­ρί­ο­δο. Κυ­ρί­ως την κα­το­χύ­ρω­ση της γης της Ατ­τι­κής σε ελ­λη­νι­κά χέ­ρια ώ­στε να εξασφαλίσει την μελ­λο­ντι­κή της σί­γου­ρη πα­ρά­δο­ση στους έλ­λη­νες,και δευ­τε­ρευό­ντως την ά­με­ση α­πό­δο­ση της, α­φού προς τού­το α­να­πο­φεύ­κτως συ­νε­δέ­ε­το με την ταυ­τό­χρο­νη πα­ρά­δο­ση της Δυ­τι­κής Ελ­λά­δος στους τούρ­κους. Ε­πει­δή δε εί­ναι δύσκολο να πι­στευ­θεί ό­τι ο Ι. Κα­πο­δί­στριας θα έ­φτα­νε μέ­χρι το τέ­λος στην υ­πό­θε­ση της υ­πο­χω­ρη­τι­κό­τη­τας του στο ζή­τη­μα της Δυτικής Ελ­λά­δος και ε­πει­δή α­σφα­λώς θα διέ­βλε­πε την ε­μπλο­κή Α­τι­ι­κής - Ευ­βοί­ας με την Δυ­τι­κή Ελ­λά­δα (αφού άλ­λω­στε ή­ταν και στό­χος του η μα­ταί­ω­ση της πα­ρά­δο­σης της Δυτ. Ελ­λά­δος στους τούρ­κους) πρέ­πει να προηγηθεί ως ε­ξή­γη­ση της ε­πι­μο­νής του για την διε­ξα­γω­γή των α­γο­ρα­πω­λη­σιών ο πρώτος στό­χος, δηλ. η κα­το­χύ­ρω­ση της γης της Ατ­τι­κής σε ελ­λη­νι­κά χέ­ρια.

Τι θα εί­χε συμ­βεί αν τυ­χόν η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση εί­χε δε­χθεί την ά­πο­ψη Περ­ρού­κα και δεν είχε προ­χω­ρή­σει στην υ­πό­θε­ση των α­γο­ρα­πω­λη­σιών; Το ε­ρώ­τη­μα αυ­τό δεν μπο­ρεί να α­πα­ντη­θεί με βε­βαιό­τη­τα εκ των υ­στέ­ρων. Σί­γου­ρα μια τέ­τοια στά­ση της Ελ­λη­νι­κής πλευ­ράς θα έ­δει­χνε υ­πα­να­χώ­ρη­ση της α­πό την συμ­φω­νί­α που εί­χε ε­πι­τευ­χθεί μό­λις πριν α­πό ενάμιση μή­να στο Ναύ­πλιο. Πι­θα­νό­τα­τα οι α­γο­ρα­πω­λη­σί­ες να διε­κό­πτο­ντο. Και ή­ταν ε­πί­σης πι­θα­νό μια τέ­τοια μο­νο­με­ρής πο­λι­τι­κή α­πό­φα­ση α­να­τρο­πής του πρωτοκόλλου της 3/15 Φε­βρουα­ρί­ου 1830 να ε­νέ­τει­νε τις σχέ­σεις Ελ­λά­δος-Τουρ­κί­ας αλ­λά και Ελ­λά­δος -τριών δυ­νά­με­ων . Το τι θα ε­γί­νε­το με τα τούρ­κι­κα κτή­μα­τα της Ατ­τι­κής εί­ναι πο­λύ δύ­σκο­λο να προβλεφθεί εκ των υ­στέ­ρων. Θα ε­πω­λού­ντο σε ξέ­νους κε­φα­λαιού­χους μα­ζι­κά, θα α­πε­μά­κρυ­ναν οι στό­λοι των τριών δυ­νά­με­ων με την βί­α τούς τούρ­κους α­πό την Α­κρό­πο­λη, θα πα­ρέ­με­ναν α­πώ­λη­τα, ή παρ ό­λα αυ­τά θα τα α­γό­ρα­ζαν κά­ποιοι άλ­λοι με­μο­νω­μέ­νοι α­γο­ρα­στές α­ψη­φώ­ντας την α­ντί­θε­ση της ελ­λη­νι­κής πλευ­ράς, ή α­κό­μη θα υ­πήρ­χε με­τα­γε­νέ­στε­ρη α­πό­φα­ση της συν­δια­σκέ­ψε­ως του Λον­δί­νου γι αυ­τό το ζή­τη­μα; Όλες οι πιο πά­νω εκδοχές θα παραμείνουν βέ­βαια εκδοχές α­φού η Ι­στο­ρί­α δεν γρά­φε­ται ού­τε ε­ξη­γεί­ται α­να­δρο­μι­κά. Ε­κεί­νο που εί­ναι βέ­βαιο εί­ναι ό­τι η Ελ­λη­νι­κή πλευ­ρά έ­κα­νε μια ε­πι­λο­γή ή­πια , μιά ε­πι­λο­γή πού προ­ω­θού­σε κλί­μα μιάς κά­ποιας στα­θε­ρό­τη­τας και συ­νερ­γα­σί­ας στην πε­ριο­χή.

Στις αρ­χές Ο­κτω­βρί­ου 1830 η δια­δι­κα­σί­α των α­γο­ρα­πω­λη­σιών εί­χε α­πο­σα­φη­νι­στεί και οι α­γο­ρα­στές ό­λο και πλή­θαι­ναν. Οι α­γο­ρα­πω­λη­σί­ες που εί­χαν γίνει μέ­χρι την 25 Νο­εμ­βρί­ου 1830 έ­φθα­ναν τις 365 και το πο­σό που ή­δη εί­χε κα­τα­βλη­θεί ο­λό­κλη­ρο στους Τούρ­κους ή­ταν της τά­ξε­ως του 1.250.000 γροσ­σί­ων. Είναι φα­νε­ρό ό­τι πλή­θος α­γο­ρα­στών εί­χε προσέλθει για να α­γο­ρά­σει κτή­μα­τα. Οι χα­μη­λές τι­μές, η με­γά­λη πι­θα­νό­τη­τα για να γί­νει η Α­θή­να πρω­τεύ­ου­σα του νέ­ου κρά­τους, ή προσ­δο­κί­α για με­γά­λα κέρ­δη από την αύ­ξη­ση των τι­μών των κτη­μά­των, και ή πρό­βλε­ψη για την ά­με­ση εν­σω­μά­τω­ση της Ατ­τι­κής στο ελ­λη­νι­κό κρά­τος ή­ταν οι λό­γοι που πα­ρε­κί­νη­σαν για τις α­γο­ρές αυ­τές. Αν λη­φθεί υπ ό­ψη ό­τι το σύ­νο­λο των α­γο­ρα­πω­λη­σιών που έ­γι­ναν στην Ατ­τι­κή μέ­χρι τον Σε­πτέμ­βριο του 1831 δεν ή­ταν πάνω από 900 , ε­ξά­γε­ται το συμπέρασμα ό­τι οι α­γο­ρα­πω­λη­σί­ες, α­πό τον Ο­κτώ­βριο του 1830 και με­τά ε­γέ­νο­ντο με πο­λύ γρή­γο­ρο ρυθ­μό.

Ο γορ­γός ρυθ­μός με τον ο­ποί­ο ε­γέ­νο­ντο οι α­γο­ρα­πω­λη­σί­ες δεν ά­φη­νε και πολ­λά πε­ρι­θώ­ρια χρό­νου στην Ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση για να εξοικονομήσει κε­φά­λαια για μια μα­ζι­κή α­γο­ρά κτη­μά­των στην Ατ­τι­κή. Μια α­γο­ρά που θα ή­ταν οι­κο­νο­μι­κά συμ­φέ­ρου­σα, κοι­νω­νι­κά α­πο­δο­τι­κή και πο­λι­τι­κά ση­μα­ντι­κή. Οι­κο­νο­μι­κά συμ­φέ­ρου­σα λό­γω της χα­μη­λής τι­μής των κτη­μά­των, κοι­νω­νι­κά α­πο­δο­τι­κή για­τί θα υ­πήρ­χε η δυ­να­τό­τη­τα για δη­μιουρ­γί­α πολ­λών γε­ωρ­γών μικροϊδιοκτητών, και ση­μα­ντι­κή πο­λι­τι­κά για­τί στον χώ­ρο που κατά πά­σα πι­θα­νό­τη­τα προ­ε­βλέ­πε­το για κα­θέ­δρα του νέ­ου κρά­τους θα υ­πήρ­χε δη­μό­σια γη που θα κα­θι­στού­σε ευ­χε­ρέ­στε­ρη την ά­σκη­ση ε­λέγ­χου και πο­λι­τι­κής γης από την κυ­βέρ­νη­ση. Έτσι η γη της Ατ­τι­κής περ­νού­σε σε λί­γα χέ­ρια, χω­ριά ο­λό­κλη­ρα ε­πω­λού­ντο και οι κολίγοι ακολουθούσαν την τύ­χη τους, δη­μό­σια γη στην Ατ­τι­κή που­θε­νά. Η ε­πι­στο­λή Ευ­νάρ­δου προς την Γαλ­λι­κή Βου­λή για ε­ξα­σφά­λι­ση δα­νεί­ου ,την 10/12/1830 ή­δη ή­ταν πο­λύ κα­θυ­στε­ρη­μέ­νη ό­πως και κα­θυ­στε­ρη­μέ­νη ή­ταν και η τε­λευ­ταί­α προ­σπά­θεια του Ι. Κα­πο­δί­στρια για δά­νειο με τον σκο­πό της μα­ζι­κής α­γο­ράς ό­πως φαί­νε­ται α­πό ε­πι­στο­λή της 10/22 Νο­εμ­βρί­ου 1830 προς τον Στούρ­τζα στην Ο­δησ­σό με την ο­ποί­α προ­έ­τρε­πε τους κε­φα­λαιού­χους της Ο­δησ­σού να α­γο­ρά­σουν απ ευ­θεί­ας γη α­ξί­ας 50.000 ε­σκού­δων στην Ελ­λά­δα ή να δώ­σουν δά­νειο προς τού­το στην ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση.
Η­δη η Δού­κισ­σα της Πλα­κε­ντί­ας έ­χει κά­νει το σύ­νο­λο των α­γο­ρών της, κυ­ρί­ως σε ε­λαιό­δεν­δρα , ο Κ. Ζω­γρά­φος και ο Ι. Σού­τσος ο­μού με­τά του πρί­γκι­πος Κα­τα­κου­ζη­νού, ο Υ­δραί­ος κα­πε­τάν Θε­ο­δω­ρά­κης, έ­χουν α­γο­ρά­σει με­γά­λα κτή­μα­τα που πε­ριεί­χαν δά­ση, βου­νά, λί­μνες, χω­ριά ο­λό­κλη­ρα, ο Φίν­λαι­η έ­χει προ­βεί σε α­γο­ρές σπι­τιών και οι­κο­πέ­δων στην πό­λη της Α­θή­νας.

Σε αυ­τή την χρο­νι­κή πε­ρί­ο­δο, δη­λα­δή α­πό Σε­πτέμ­βριο 1830 έ­ως και Δε­κέμ­βριο του 1830 ε­πω­λή­θη­σαν συ­νο­λι­κά τα 9/10 των ο­θω­μα­νι­κών κτη­μά­των της Ατ­τι­κής, μι­κρών και με­γά­λων. Ποιά ή­ταν η στά­ση της ελ­λη­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης στον κα­ται­γι­σμό αυ­τό των α­γο­ρα­πω­λη­σιών; Α­πα­ντώ­ντας σε αυ­τό το ε­ρώ­τη­μα α­ξί­ζει να σχο­λια­σθεί η στά­ση του γε­ρου­σια­στή Δ. Περ­ρού­κα στην πιο πά­νω πε­ρί­ο­δο. Όπως εί­δα­με και πιο πά­νω ο Δ. Περ­ρού­κας έ­φθα­σε στην Ατ­τι­κή πε­ρί το τέ­λος Σε­πτεμ­βρί­ου 1830.

Α­πό την πρώ­τη του ε­πι­στο­λή στον Κα­πο­δί­στρια της 1ης Ο­κτω­βρί­ου 1830 ή­ταν φα­νε­ρό πως δεν ή­ταν ι­διαί­τε­ρα ευ­χα­ρι­στη­μέ­νος από την δια­νοι­γό­με­νη προ­ο­πτι­κή γιά την πε­ριέ­λευ­ση ό­λων των ο­θω­μα­νι­κών ι­διο­κτη­σιών στα χέ­ρια ι­διω­τών, ελ­λή­νων και ξέ­νων. Ο Δ. Περ­ρού­κας πρέ­πει να θε­ω­ρη­θή, λό­γω και της πο­λι­τι­κής του φι­λί­ας με τον Βιά­ρο Κα­πο­δί­στρια, πώς α­πη­χού­σε τις θέ­σεις πά­νω σε αυ­τό το ζή­τη­μα του πε­ρι­βάλ­λο­ντος του Κυ­βερ­νή­τη και πι­θα­νό­τη­τα και του ι­δί­ου του Κα­πο­δί­στρια, θέ­σεις που ή­ταν α­ντί­θε­τες (ό­πως θα φα­νεί και με­τέ­πει­τα, στον σχη­μα­τι­σμό με­γά­λης γαιο­κτη­σί­ας στην Ατ­τι­κή και στην Εύ­βοια) άλ­λω­στε η α­ντί­θε­ση του Κα­πο­δί­στρια πρός στους με­γά­λους γαιο­κτή­μο­νες της Πε­λο­πον­νή­σου εί­ναι γνω­στή. Αρ­κε­τές φο­ρές ε­ξέ­φρα­ζε βέ­βαια αυ­τές τις θέ­σεις και α­πό­ψεις με τρό­πο που υ­πε­ρέ­βαι­νε και την αρ­χι­κή βού­λη­ση των κυ­ρί­ως ε­χό­ντων αυ­τές τις θέ­σεις. Ο Δ. Περ­ρού­κας λοι­πόν έ­μει­νε στην Α­θή­να μό­λις μέ­χρι την 21 Ο­κτω­βρί­ου 1830. Όταν διε­πί­στω­σε την έ­κτα­ση που έ­παιρ­ναν οι α­γο­ρα­πω­λη­σί­ες και το ό­τι
με­τε­βι­βά­ζο­ντο ε­κτός των άλ­λων και τα με­γά­λα κτή­μα­τα της Ατ­τι­κής αλ­λά και της Εύ­βοιας με τέ­τοιο τρό­πο ώ­στε να σχη­μα­τί­ζε­ται με­γά­λη γαιο­κτη­σί­α α­νε­χώ­ρη­σε για το Ναύ­πλιο. Οι Ελ­λη­νες αλ­λά και οι ξέ­νοι α­γο­ρα­στές τό­τε α­πέ­δω­σαν την α­να­χώ­ρη­ση του αυ­τή σε ο­δη­γί­ες του κυ­βερ­νή­τη ώ­στε να στα­μα­τή­σουν οι α­γο­ρα­πω­λη­σί­ες και να αποθαρρυνθούν οι α­γο­ρα­στές ώ­στε να μεί­νουν α­πώ­λη­τα, κυ­ρί­ως τα με­γά­λα κτή­μα­τα, και να μπορέσει να τα αγοράσει με­τέ­πει­τα η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση. Δεν πρέ­πει να εί­χαν και πο­λύ ά­δι­κο α­φού σε ε­πι­στο­λή Περ­ρού­κα προς τον Κα­πο­δί­στρια της 17 Νο­εμ­βρί­ου 1830 ο Περ­ρού­κας α­σχο­λεί­ται με αυ­τό το ζή­τη­μα. Αλ­λά και α­πό ε­πι­στο­λή του Κ. Ζω­γρά­φου προς τον Α. Λου­ριώ­τη της 5/17 Νο­εμ­βρί­ου 1830 φαί­νε­ται ό­τι η Ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση έ­κα­νε την ύ­στα­τη της προ­σπά­θεια για να ανακόψει τις πω­λή­σεις των με­γά­λων κτη­μά­των ώ­στε ε­ξα­σφα­λί­ζο­ντας κά­ποιο δά­νειο να προβεί στην α­γο­ρά τους για λογαριασμό του έ­θνους. Η άρ­νη­ση του Χα­τζη Ι­σμα­ήλ Μπέ­η στις αρ­χές Νο­έμ­βριου του 1830 να εκ­δί­δει χο­τζέ­τια για με­γά­λα κτή­μα­τα ή­ταν α­πο­τέ­λε­σμα της προ­σπά­θειας αυ­τής της κυ­βέρ­νη­σης. Δεν φαί­νε­ται ό­μως να πε­ρί­με­νε πο­λύ ο Χα­τζη Ι­σμά­ηλ Μπέ­ης α­φού ή­δη μέ­χρι τέ­λους Δε­κεμ­βρί­ου του 1830 εί­χε πω­λη­θεί σχε­δόν ό­λη η κτη­μα­τι­κή πε­ριου­σί­α των Οθωμανών στην Ατ­τι­κή. Σε άλ­λη ε­πι­στο­λή της 5ης Νο­εμ­βρί­ου 1830 του γραμ­μα­τέ­α του Δ. Περ­ρού­κα, Α. Μί­χου, πε­ρι­γρά­φε­ται με λε­πτο­μέ­ρειες το κλί­μα α­νη­συ­χί­ας που εί­χε δη­μιουρ­γή­σει η α­να­χώ­ρη­ση Περ­ρού­κα,ό­πως και τα προ­βλή­μα­τα με­τα­ξύ των α­γο­ρα­στών για την προ­τε­ραιό­τη­τα στην ε­ξέ­τα­ση α­πό την ε­πι­τρο­πή των πω­λη­τη­ρί­ων εγ­γρά­φων (χο­τζε­τί­ων) αλ­λά και το ό­τι η ε­πι­τρο­πή δεν του εί­χε α­πο­στεί­λει ει­μή μό­νο 6 α­κό­μη πω­λη­τή­ρια ε­νώ εί­χε ε­ξε­τά­σει πο­λύ πε­ρισ­σό­τε­ρα.

Ο Δ. Περ­ρού­κας ε­πέ­στρε­ψε στην Α­θή­να στις 18 Δε­κεμ­βρί­ου 1830 και έ­κτο­τε θα έ­πρε­πε να συνεχίσει τις ε­πι­κυ­ρώ­σεις των μέ­χρι τό­τε γε­νο­μέ­νων πω­λη­τη­ρί­ων μέ­σα σε έ­να κλί­μα αναμονής και α­βε­βαιό­τη­τας για το τι θα ε­πα­κο­λου­θού­σε σχε­τι­κά με την α­πό­δο­ση ή ό­χι της Ατ­τι­κής α­πό τους Τούρ­κους στους Ελ­λη­νες. Τι συ­ζή­τη­σε ά­ρα­γε ο Περ­ρού­κας στο Ναύ­πλιο και με ποιους; Είναι α­δύ­να­τον να μην συ­ζή­τη­σε α­κό­μη και με τον ί­διο τον Ι. Κα­πο­δί­στρια για τα ζη­τή­μα­τα αυ­τά. Η δια­πί­στω­ση δε ό­τι το δά­νειο δεν θα ερ­χό­ταν πο­τέ θα είχε α­πό τό­τε ο­δη­γή­σει σε σκέ­ψεις για το πώς θα α­ντι­με­τω­πί­ζε­το η κα­τά­στα­ση που ε­δη­μιουρ­γεί­το στην Ατ­τι­κή. Μια κα­τά­στα­ση ό­που η δη­μό­σια γη θα ε­ξέ­λι­πε πα­ντε­λώς και η με­γά­λη γαιο­κτη­σί­α θα ή­το γε­γο­νός. Το ό­τι ό­ταν ε­πέ­στρε­ψε στην Α­θή­να δεν προ­έ­βη σε καμία ε­πι­κύ­ρω­ση δεί­χνει σα­φώς ό­τι στο Ναύ­πλιο ε­πε­λέ­γη μιά στά­ση α­να­μο­νής α­πό πλευ­ράς της κυ­βερ­νή­σε­ως. Μιά τέ­τοια στά­ση που δεν θα έ­φερ­νε κά­ποιο αυ­το­τε­λές ε­μπό­διο στην πα­ρά­δο­ση
του­λά­χι­στον της Ατ­τι­κής στα χέ­ρια των Ελ­λή­νων, πέ­ρα βέ­βαια α­πό την εν­δε­χό­με­νη ε­μπλο­κή του ζη­τή­μα­τος με αυ­τό της Δυ­τι­κής Ελ­λά­δος. Νο­μί­ζω πώς ή­δη οι α­πο­φά­σεις εί­χαν λη­φθεί α­πλώς ή­ταν ζή­τη­μα χρό­νου για τό πό­τε θα ε­ξε­δή­λώ­ντο.

Και αν α­κό­μη υ­πο­τε­θεί ό­τι οι Τούρ­κοι θα πα­ρέ­δι­δαν την Ατ­τι­κή στις 22 Ια­νουα­ρί­ου 1831 στους Έλληνες είναι σα­φές ό­τι μέ­χρι τέ­λους Δε­κεμ­βρί­ου 1830 εί­χαν προ­λά­βει και εί­χαν πω­λή­σει ό­λες σχε­δόν τις ι­διο­κτη­σί­ες τους μι­κρές ή με­γά­λες. Όλη λοι­πόν η γη της Ατ­τι­κής που κα­τέ­χε­το α­πό τους Τούρ­κους εί­χε πε­ρά­σει στα χέ­ρια κυ­ρί­ως Ελ­λή­νων αλ­λά και ξέ­νων κτη­μα­τιών. Μό­νον οι πε­ριου­σί­ες των τουρ­κι­κών ιε­ρών να­ών (τζα­μιών ) και αυ­τές οπωσδήποτε ό­χι ό­λες θα έ­με­ναν στην κα­το­χή του Ελ­λη­νι­κού κρά­τους.

Είναι χρή­σι­μο να σημειωθεί ε­δώ ότι σε ό­λη αυ­τή την χρο­νι­κή πε­ρί­ο­δο των τριών μη­νών οι τούρ­κοι ου­δέ­πο­τε ε­νε­φά­νι­σαν τί­τλους ι­διο­κτη­σί­ας των κτη­μά­των τους ι­σχυ­ρι­ζό­με­νοι ό­τι ό­λοι εί­χαν κα­τα­στρα­φεί ­κα­τά την κα­τά­λη­ψη της Α­κρό­πο­λης από τους έλ­λη­νες το 1822.

Α­κό­μη ουδόλως ε­νε­φά­νι­σαν και το κτη­μα­το­λό­γιο της Ατ­τι­κής για το ο­ποί­ο προ­έ­βαλ­λαν την ίδια δι­καιο­λο­γί­α. Ο ι­σχυ­ρι­σμός ό­μως αυ­τός υ­πέ­κρυ­βε δο­λιό­τη­τα και σκο­πι­μό­τη­τα που συ­νί­στα­το στο ε­ξής. Τυ­χόν εμ­φά­νι­ση του κτη­μα­το­λο­γί­ου ή των τί­τλων των τούρ­κων κτη­μα­τιών θα ε­φα­νέ­ρω­νε α­μέ­σως την ι­διο­τυ­πί­α του νο­μι­κού κα­θε­στώ­τος των με­γά­λων κτη­μά­των που πε­ριεί­χαν βου­νά, δά­ση, λί­μνες και βο­σκές , που μόνο κατά δι­καί­ω­μα ε­ξου­σιά­σε­ως α­νή­καν στους ι­διώ­τες, και θα δη­μιουρ­γού­σε προ­βλή­μα­τα για το αν ε­δι­καιού­ντο να τα πω­λή­σουν ή ό­χι. Ο ι­σχυ­ρι­σμός αυ­τός των τούρ­κων ή­ταν και έ­νας α­πό τούς κύ­ριους λό­γους για την κα­θιέ­ρω­ση των μαρ­τυ­ριών των γη­γε­νών Α­θη­ναί­ων ως του μό­νου μέ­σου α­πο­δεί­ξε­ως και για την νο­μι­μο­ποί­η­ση των τούρ­κων πω­λη­τών και για το αν τα πω­λού­με­να ή­ταν δη­μό­σια ή ι­διω­τι­κή πε­ριου­σί­α και για τον κα­θο­ρι­σμό και την ε­ξεύ­ρε­ση των ο­ρί­ων των πω­λου­μέ­νων κτη­μά­των.

Οι λό­γοι που έ­κα­ναν δυ­να­τή την πραγ­μα­το­ποί­η­ση τό­σων πολ­λών α­γο­ρών σε τό­σο μι­κρό χρο­νι­κό διά­στη­μα και μά­λι­στα σε μιά ε­πο­χή ,και σε μια περιοχή πού τα χρη­μα­τι­κά μέ­σα ή­ταν πε­ριο­ρι­σμέ­να ή­ταν
Α) Οι χα­μη­λές τι­μές των πω­λου­μέ­νων κτη­μά­των.
Β) Το πε­ριο­ρι­σμέ­νο του χρό­νου μέ­σα στο ο­ποί­ο έ­πρε­πε να γί­νουν οι α­ο­γρα­πω­λη­σί­ες.
Γ) Η προσ­δο­κί­α α­μέ­σων και με­γά­λων κερ­δών.
Δ) Το εν­δε­χό­με­νο να καταστεί η Α­θή­να πρω­τεύ­ου­σα του νέ­ου κρά­τους.
Ε) Η βε­βαιό­τη­τα για το ­ό­τι η Ατ­τι­κή σε οποιαδήποτε πε­ρί­πτω­ση πο­λι­τι­κής με­τα­βο­λής θα εν­σω­μα­τώ­νε­το οπωσδήποτε στο νέ­ο κρά­τος.

Στ) η διευ­κό­λυν­ση εκ μέ­ρους της ελ­λη­νι­κής κυ­βερ­νή­σε­ως των πω­λή­σε­ων με την δη­μό­σια α­να­κοί­νω­ση του Αυ­γού­στου του 1830.

2ο Απόσπασμα από το βιβλίο «Οι πωλήσεις των Οθωμανικών Ιδιοκτησιών της Αττικής. 1830-1831»του Θωμά Δρίκου.

Μάρτης 1993. εκδόσεις Τροχαλία.

Ψευτοεπαναστάτες Δολοφόνοι

Κουμπούρες στην καμπούρα μας...

Του ΣΤΑΘΗ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Η προβοκάτσια γίνεται πάντοτε στην ώρα της, αλλιώς δεν είναι προβοκάτσια, είναι χάσιμο χρόνου (και στόχου).Οποτε το όποιο κίνημα έβγαινε στους δρόμους, έβγαιναν παγανιά και οι κουμπουροφόροι μπαμ και μπουμ οι μπαταριές πάρ' τα κάτω τα αιτήματα (εκτός από τα θύματα) άρον άρον τα πλακάτ του και στο σπίτι του το όποιο κίνημα.

Μεγάλοι «επαναστάτες» οι κουμπουροφόροι (είτε της 17ης Νοέμβρη είτε όποιου άλλου ονόματος έχουν μαγαρίσει την ουσία) αποφάσιζαν, ωσάν κάποιος φασίστας θεός, ποιος θα ζει και ποιος θα πεθαίνει, ώσπου να «βάλει μυαλό» ο λαός και να ξεσηκωθεί.

Το φαινόμενο ονομάσθηκε τρομοκρατία και μαζί με την (αντι)τρομοκρατία που υποτίθεται ότι θα το αντιμετώπιζε, έστησαν έναν σκοτεινό και χρήσιμο χορό κράτους - παρακράτους - εγχώριων και ξένων μυστικών υπηρεσιών - συμπαθούντων εκ του «χώρου» (υποτίθεται αντιεξουσιαστικού), πρακτόρων - προβοκατόρων και μπαχαλάκηδων, ο οποίος έπαιζε κλέφτες κι αστυνόμους πάνω στο σβέρκο του λαού καθ' όλην τη μεταπολίτευση και προς όφελος της άρχουσας τάξης.

Ωσπου ήρθαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, εν όψει των οποίων πλάκωσε η Σκότλαντ Γυαρντ, αναθερμάνθηκε το ενδιαφέρον των Γιάνκηδων και επετεύχθη μια εκεχειρία με αμοιβαία επωφελείς συμφωνίες των συμβαλλομένων -κάηκαν μαζί με τα ξερά κι ορισμένα χλωρά- επικράτησε ο καθωσπρεπισμός της διεξαγωγής των Αγώνων, διοχετεύθηκαν και τα απαραίτητα δισεκατομμύρια περί την ασφάλειά τους, ανεδείχθη το κράτος, λούφαξε το παρακράτος, έδωσε τις δέουσες συνεντεύξεις ο κυρ Χρυσοχοΐδης, πήγε κάθε κατεργάρης στον πάγκο του (κι ολίγοι στο κελλί τους) κι έμειναν τινές εν υπνώσει για μελλοντική χρήση.

Αίφνης, εν έτει 2008-2009, βγήκαν οι παίδες στους δρόμους. Παρά τους μπαχαλάκηδες (είτε άφρονες είτε αντιφρονούντες) οι παίδες εξέφρασαν σχεδόν τους πάντες εξ όσων η εργασιακή τους ζωή βρίσκεται σε κίνδυνο και κράτησαν τα αιτήματά τους ψηλότερα απ' τις φωτιές και τα σπασίματα, ακόμα περίοπτα.

Οχι μόνον η βία χωρίς στόχο δεν επεκράτησε, αλλά οι μαθητές με τα λουλούδια και τα τραγούδια τους απέδειξαν ότι οι αστυνομικοί δεν ήταν στόχος. Στόχος ήταν και είναι το απάνθρωπο (κι όχι μόνο για τους νέους) σύστημα. Αυτό ήταν και είναι άκρως επικίνδυνο φαινόμενο κι έπρεπε να σταματήσει αμέσως.Αρχισαν λοιπόν κάτι «τυχαίοι» πυροβολισμοί, βιτριόλιασαν τη συνδικαλίστρια εργάτρια, κυρία Κωνσταντίνα Κούνεβα, γάζωσαν την κλούβα των ΜΑΤ με καλάσνικωφ και, τέλος, γάζωσαν επίσης με σκοπό τον φόνο τους τρεις αστυνομικούς, αφήνοντας βαρειά πληγωμένο τον κ. Διαμαντή Μαντζούνη.

Θαύμα! Ξανάχουμε χρήσιμη τρομοκρατία. Οι ενδείξεις ζωής που (με αραιά χτυπήματα στο παρελθόν, μετά τους Ολυμπιακούς) άφηνε να διαφανούν η λανθάνουσα αλητεία απέκτησαν αίφνης σάρκα και οστά, η τρομοκρατία αναβίωσε -στόχοι στα κρεβάτια σας, έρχεται ο «Επαναστατικός (τρομάρα του) Αγώνας».

Το μόνον που υπερβαίνει τη βία χωρίς στόχο (των μπαχαλάκηδων και των βαλτών) είναι η φασιστική βία με στόχο (μέσω του χτυπήματος αστυνομικών, πολιτικών, πολιτών πλουσίων ή φτωχών, συνδικαλιστών και άλλων) τον λαό, το λαϊκό κίνημα, την αστική δημοκρατία (και την προοπτική εξέλιξής της επί το φιλολαϊκότερον, ακόμα και την προοπτική ανατροπής της προς το σοσιαλιστικό της στάδιο).

Ουρά του κράτους και μαύρη χειρ του παρακράτους οι κουμπουροφόροι βγαίνουν στους δρόμους για να στείλουν τον κόσμο στο σπίτι του. Οπως οι ύαινες έτσι κι αυτοί χρειάζονται πτώματα ώστε να στήσουν γύρω τους τον χορό της σύγχυσης. Με ενορχηστρωμένα σε αυτή την προοπτική τα πρόθυμα κανάλια που αρχίζουν να μηρυκάζουν γλυκά κατηγορίες (όπως αυτήν εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ ότι «χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων») που βάζουν στον ίδιο παρονομαστή τις διαδηλώσεις των νέων με τους κουμπουροφόρους.

Στον αισχρόν αυτό ρόλο πρωτεύει η ακροδεξιά απόφυση του δικομματισμού, το ΛΑΟΣ, ζητώντας από τη μια να σταματήσουν οι διαδηλώσεις και καλώντας από την άλλη τους αστυνομικούς σε αντιδιαδηλώσεις. Αν οι φασίστες κουμπουροφόροι θέλουν να ενεργοποιήσουν τον φόβο για να στείλουν τον κόσμο πίσω στους καναπέδες του, έντρομον ή αδιάφορον, η ακροδεξιά πολιτική τους κάλυψη ολοκληρώνει τη δουλειά επικαλούμενη τον νόμο (του κράτους) και την τάξη (του παρακράτους).

Ουδέποτε ο δικομματισμός έπαιξε με τη φωτιά παίζοντας με την τρομοκρατία και την αντιτρομοκρατία, διότι, παρά τις απώλειες σε ανθρώπους, οι στόχοι του να κρατά υπό καθεστώς φόβου τον λαό με σκιάχτρα σαν τους Κουφοντίνες και τους Ξηρούς ήταν πάντα προέχοντες.Σε αυτήν την υπόθεση όσο πιο μεγάλα ψέματα λέγονται κυρίως μέσω του υπ' αριθμόν ένα εχθρού του λαού, τα χειραγωγούμενα ΜΜΕ, τόσον πιο πιστευτά γίνονται.

Το παιχνίδι έχει παιχτεί πολλές φορές. Κι έχει επιτύχει σχεδόν όλες. Τα κουμπούρια σκοτώνουν τα αιτήματα, η Αριστερά συκοφαντείται, ο κόσμος μουδιάζει και πολλοί πάνε σπίτια τους.Το μόνον που ίσως να 'ναι διαφορετικό αυτή τη φορά είναι η πιθανότης να μην τσιμπήσει η νεολαία, να μη φάει αμάσητο αυτό το κόλπο της άρχουσας τάξης. Οχι τόσον διότι το παίγνιον αυτό έχει παιχτεί πολλές φορές -δεν έχει σε τέτοιο βάθος μνήμη η πληθύς της νεολαίας- αλλά διότι οι νέοι σήμερα επικοινωνούν μεταξύ τους αλλιώς, έξω απ' το μέινστρημ του χειραγωγούμενου Τύπου, δεν τους έχει κάνει (ακόμα τουλάχιστον) το μυαλό πιλάφι η προπαγάνδα και η διαφήμιση.

Οσο για εμάς (εσάς) τους παλαιότερους, όλοι κατά βάθος γνωρίζουμε. Μπορεί συχνά να επιλέγουμε το πρόσχημα που μας χρειάζεται για να μην επιλέξουμε, όμως κατά βάθος όλοι γνωρίζουμε. Πολλά, εδώ και πολύν καιρό...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 07/01/2009

Οι φωτό είναι από τις εφημερίδες Ελευθεροτυπία και Τα Νέα.

ΗΛΙΑ ΑΜΠΟΥ ΝΑΧΛΕ

ΗΛΙΑΣ ΑΜΠΟΥ ΝΑΧΛΕ

Τα 24 του χρόνια και το 1,90 ύψος φάνταζε ξεχωριστό για τον Παλαιστίνιο φίλο τον Ηλία πούχαμε προλάβει στο 4ο έτος από την δυστοκία του στα μαθήματα. Ο Ηλίας προσπαθούσε αλλά το μυαλό του ήταν αλλού. Είχε οικογένεια ένα μαχητικό κομμάτι της PLO για άλλους συγγενείς δεν μίλαγε ποτέ. Ήθελε ένθερμα να πάρει το πτυχίο του και να κατέβει με τις γνώσεις του να βοηθήσει το λαό του. Αχ εκείνη η Ιστολογία-Εμβρυολογία τούχε κάτσει στο στομάχι με τα ακαταλαβίστικα, ήταν και το βιβλίο σχεδόν Αττική διάλεκτος.

Στη Μικροβιολογία είχε γίνει ξεφτέρι είχε πάρει και το μοναδικό επτάρι του, τα ζούσε τα μικρόβια της ζωής ήθελε να τα πολεμήσει. Από κανόνες επιβίωσης ήξερε σε πανηγύρια και αγωνιστικές διεκδικήσεις ήταν πάντα παρόν, ξεχώριζε από τη θωριά του σε ύψος γιατί στο φάρδος θύμιζε Άγιο Αντώνιο τον Στυλίτη. Όλη η παρέα στο γρασίδι φωτοσυνθέταμε, ζούσαμε την νιότη μας κουβεντούλα, ίντριγκα, κουτσομπολιά που και που μοιράζαμε τα ανύπαρκτα χωράφια των φοιτητικών παρατάξεων. Παρόντες όλοι οι επαρχιώτες της Θεσσαλονίκης , «οι ξένοι», οι γηγενείς είχαν τις δικές τους παρέες και το γρασίδι έξω από την Σχολή μόνο για περαντζάδα.

Άλλοι αλλοδαποί συμφοιτητές ένας Αμερικάνος, ένας χριστιανός Λιβανέζος, ένας Ινδός , Σύριοι, Νιγηριανοί, Σουδανοί, εκ Λιβύης και 3-4 Παλαιστίνιοι. Ο Ηλίας η μεγάλη σκιά της επαναστατημένης παρέας, καθημερινός προσδοκούσε την επαφή και τις επεξηγηματικές μας σημειώσεις από τα μαθήματα. Οι απορίες της γνώσης γεννιόνται στα χρόνια σπουδών βιώνουν μαζί μας και τις κουβαλάμε καταχωνιασμένες επιδέξια σαν μεστώσουμε εκεί μετά το πτυχίο, το στρατό, το αγροτικό την ειδικότητα και την μετέπειτα απροσδιοριστία της δικαιοπραξίας μας. Από μισόλογα καταλάβαινες ότι ο Ηλίας είχε ήδη πολεμήσει.

Ακήρυχτος ο πόλεμος γενιών και γενιών Ισραήλ και Παλαιστίνιων, η μαντίλα που ήταν τυλιγμένος στις επίσημες εμφανίσεις του έλεγε για αυτόν πολλά. Ελάχιστοι ξέραμε και το κουσούρι που είχε τσιμπήσει ο Ηλίας 12 χρονος φυλακισμένος στις Ισραηλιτικές φυλακές, μετατραυματική επιληψία, ξύλο, άγριο ξύλο στο κεφάλι και έτσι με status epilepticus[1] ανά δίμηνο παρά την φαρμακευτική αγωγή θεός ξέρει πως συνερχότανε στις πτώσεις και τα τινάγματα. Αυτός και η Ματίνα το αρρωστιάρικο ήταν τα χαϊδεμένα όλης της παρέας, μιας μεγάλης παρέας άνω των 55 φίλων που από το κατηχητικό και τον Σοφοκλή είχαμε μπλέξει με τον Μάο, τον Λένιν τον Μαρξ και βέβαια Φρόιντ, Μπακούνιν, Εριχ Φρόμ, Ράσελ , Σαββόπουλο και Λένον.
Ο Ηλίας άλλαζε συχνά κατάλυμα, ήταν στους κανόνες συνωμοτικότητας που εμείς θεωρούσαμε απλά μανία καταδίωξης. Έβλεπε παντού πράκτορες της Μοσάντ....
Τον πείραζα λέγοντας του ότι δεν έκανε για τον πετροπόλεμο της ιντιφάντα γιατί λογω ύψους ήταν εύκολος ....στόχος. Τον Απρίλη του 1982 τον χάσαμε για 2-3 μέρες. Κάτω μαίνονταν η σφαγή-εισβολή του Ισραήλ στους προσφυγικούς καταυλισμούς του Νότιου Λιβάνου. Υποθέσαμε τον πρώτο καιρό ότι έφυγε κρυφά για κάτω εκεί που τον καλούσε το καθήκον. Μετά από 10 ημέρες μάθαμε για το παλικάρι με την αρρωστημένη επιληπτική αύρα, πρωτοειδοποίησαν οι τυχαίοι γειτόνοι για την δραματική μυρουδιά που αναδυόταν από ένα φτωχικό φοιτητικό διαμέρισμα.

Ένα θύμα ακόμα εκείνου του βάρβαρου πολέμου κείτονταν στη παρέα μας. Αιφνιδιαστήκαμε και αναρωτιόμασταν τι ενοχές ίσως νάχαμε κάνει και εμείς που βλέπαμε εκείνο το τάχα μου μακρινό και άδικο πόλεμο δίπλα μας, με έντονη την αίσθηση της απώλειας του φίλου μας. Ένας ακόμα αγωνιστής είχε πολεμήσει και είχε χάσει το τρελό χαροκόπι της ζωής σαν παράπλευρη, παράλογη, παράφορη απώλεια.

5-8-2006 ΔΙΟΝΥΣΟΣ
[1] Παρατεταμένοι χρονικά τονικοκλονικοί σπασμοί.

Oι φωτό είναι Βραζιλιάνικων, Ρώσικων, Κινέζικων, Κυπριακών και Ιρανικών πηγών.

UPDATE 12-1-2009
1. The Fight in Gaza
2. Outrages in Gaza. No more Apologies
3. Holocaust In Gaza.

Κοιτα πως κλαίει ο ουρανός

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Εκτέλεση Δήμητρα Γαλάνη ή Ηλία Λιούγκο

Η πίκρα σήμερα δεν έχει σύνορα

κι εσύ δεν έπρεπε να μ' αρνηθείς.

Κάποτε αλίμονο στο μεσοχείμωνο

τον ήλιο σου 'φερα να ζεσταθεί

Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός δεν είναι πια γιορτή.

Έγινε τ' όνειρο καπνός πες μου γιατί, γιατί.

Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός μα εσύ καρδιά μην κλαις,

κι όταν χτυπάει ο κεραυνός, τραγούδι εσύ να λες

Νύχτωσε, βράδιασε, ο κόσμος άδειασε,

κρύβω το δάκρυ μου και καρτερώ.

Μα εσύ δεν έρχεσαι, βρέχει και βρέχεσαι,
ποτήρι μου 'δωσες, φαρμακερό.

Αν υποτεθεί μεγάλη αγαπημένη η Ειρήνη οι στίχοι του Γκάτσου αποδεικνύονται προφητικοί και διαχρονικοί

Βίντεο των τελευταίων ημερών από τη Γάζα. Διαδώστε τα.

Tuesday 30th December 2008 - homes in Hi Alijnina, Rafah

https://download.yousendit.com/bVlETkFoZEtubVZMWEE9PQ ( part 1)

https://download.yousendit.com/bVlBclVHRStUME9Ga1E9PQ ( part 2)

This footage was taken on Tuesday 30th December in a residential neighbourhood of Rafah called Hi Alijnina, following an Israeli air strike at approximately 5.00am local time. One house was totally destroyed and adjacent homes were severely damaged. A teenager was injured when his bedroom wall collapsed on him as he lay sleeping. Other civilians were also injured.


Thursday 1st January 2009 - Shabora refugee camp, Rafah

Footage part 1
https://download.yousendit.com/bVlERE90NmNiV3dLSkE9PQ

Footage part 2
https://rcpt.yousendit.com/638528382/9ff54cbb6c909aef957e4a15af233385

Photos
https://rcpt.yousendit.com/638537028/26ee0a809163f154846465ffdc575a19

This material was taken on the morning of Thursday 1st January, following an attack on the Shabora refugee camp of Rafah, close to the city centre. This civilian neighbourhood (one of the most densely populated places in the Gaza Strip) was hit during an Israeli air strike shortly before midnight on Wednesday. The missile struck a small park without warning, destroying large numbers of surrounding homes and shops.

Dr. Abdullah Shehada, director of the Abu Yusef Al-Najar Hospital in Rafah, confirmed that a 33 year-old woman and a 22 year-old man were killed and nearly 60 people were injured, 18 of them woman and 16 of them children. Several elderly people were also injured, a couple of them seriously.

Witnessing the attack from Hi Alijnina, hundreds of metres away, an F-16 fighter jet was heard in the sky followed by a massive explosion. The wall of our house facing the direction of the attack shook and it seemed as though the windows were about to blow in. The wail of multiple ambulances was heard long afterwards.


Links to You Tube videos

27th December - bombing of police station in Rafah
http://www.youtube.com/watch?v=EHD4UlcxwnM

28th December - bombing of medical store in Rafah
http://www.youtube.com/watch?v=K2tDQmz69Gc

28th December - multiple air strike on Rafah border
http://www.youtube.com/watch?v=U3wcKRLsrYo

28th December - audio interview with Ewa Jasiewicz from the Free Gaza Movement
http://www.youtube.com/watch?v=muLlFdcK3EA

29th December - audio interview with Jenny Linnell from the International Solidarity Movement
http://www.youtube.com/watch?v=9g74j4HMMSg

ISM Gaza Strip: Israel attacks Rafah as Palestinian death-toll approaches 300

"Φιλειρηνικοί" πύραυλοι Ισραηλίτικοι, πληρωμένοι από Αμερικάνους και Ευρωπαίους ρίχνονται στην προεκλογική εκστρατεία του Ολμετ, της Λιβνι του Μπάρακ και του Νετανιάχου. Το οικολογικό μήνυμα του Φασιστικού Ισραήλ, περισσεύει η κηροζίνη κάνουμε οικονομία στο χαρτί
Χάσανε πολλά λεφτά στη κομπίνα Madoff και δεν ξέρουνε τι να σπάσουν, κουκουλοφόροι και αυτοί αλλά με τα ΜΜΕ μαζί τους.

Μη μου πει κανείς για δεοντολογία, αυτή και άλλες φρικτότερες εικόνες προσπαθούν οι ισχυροι της γής να μας κρύψουν.
Μπους, Μέρκελ, Γκόρντον Μπράουν, Μπερλουσκόνι, Σολάνα, Σαρκοζί, Μπαρόζο και άλλοι είναι συνυπευθυνοι εγκληματίες.

Σχετικά:

1. Αν ήμουν Παλαιστίνιος του Στέλιου Κούλογλου.

2. Πλήρης διακοπή των τηλεπικοινωνιών με Γάζα.

3. Ρεπορτάζ απο τις χερσαίες επιχειρήσεις των τανξ μέσα στη Γάζα

4. Οι άνανδροι βομβαρδισμοί επι 7ημερο στην πιο πυκνοκατοικημένη φυλακη του Πλανήτη, τη Λωρίδα της Γάζας.

5. Η Γάζα ζεί στο Ιντερνετ.

6. Ο Ριτσαρντ Φολκ ομότιμος καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Πρινστον, είναι ειδικός μεσολαβητής του ΟΗΕ για τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Πριν από δύο εβδομάδες απελάθηκε από το Ισραήλ, εξηγεί πλήρως τα διαδραματιζόμενα στο

Η Γάζα ,θύμα της γεωπολιτικής απανθρωπιάς. Global Viewpoint/Ελευθεροτυπία 3-1-09.

UPDate1 : Sunday, 4 January, 2009, 11:11 PM For Immediate Release
4th January 2008, northern Gaza: International Human Rights Activists
working with Palestinian medical crews today reported that another
five Palestinian medics were killed today by Israeli forces.
International Solidarity Movement activists spent the night
accompanying ambulances in Gaza. They were, and will continue, working
with medical personnel during the Israeli occupation forces ground
invasion into northern Gaza.
“In addition to the doctor and medic that the Israeli military
murdered on the 31st of December, they have killed five more medics
today. One was shot in Jabaliya, one in Al Sheikh Ejleen. Three have
just been killed when a missile directly hit their ambulance in the
Tal Hawye neighborhood in Gaza City. The medics are constantly in
contact with the Red Cross for them to negotiate passage with the
Israelis. The Israelis constantly refuse.” Sharon Lock (Australia) –
International Solidarity Movement
The Israelis dropped a bomb in front of our ambulance to prevent us
accessing wounded people. However a donkey cart emerged carrying a
wounded family; a mother and father and three teenage brothers. One of
the teenagers was attempting to shield the other two with a blanket.
They were both horrifically injured, I could see the lungs of one of
them. As I assisted the medics to move him off the cart I found my
hand inside his body.” Alberto Arce (Spain) – International Solidarity
Movement
“I got a call 30 minutes ago, on a poor phone line, saying that Arafat
is dead, killed while working, by Israeli fire. He was one of the
emergency medics I met two nights ago, compassionate, emotionally
strong, and with an unabashedly wacky sense of humour. I’m more
saddened by his death than I can express.” Eva Bartlett (Canada) –
International Solidarity Movement
“Israel is claiming that there is no humanitarian crisis because they
do not consider us as humans. ” – Natalie Abu Shakra (Lebanon) –
International Solidarity Movement
"Israel has continued to violate international conventions by
attacking medical personnel. They are massacring the people of Gaza.
With the swelling number of civilian casualties, Israel must ensure
that medical assistance is available. Instead, they are intentionally
targeting the medical teams that are meant to be protected by the
Geneva Conventions. Israel's disregard for international law must be
confronted by the international community." – Vittorio Arrigoni
(Italy) – International Solidarity Movement
“The ground invasion of last night has lead to Beit Lahiya and Beit
Hanoun being shut down. We managed to get into Beit Hanoun to collect
bodies of some of the dead. We are now headed to Jabaliya to continue
our work with ambulance accompaniment. There is nowhere for the Gazan
people to escape to, civilians cannot leave for safety because of the
siege. These prolonged attacks on Gaza are horrific and last night’s
ground invasion by the Israeli occupation forces has led to a swelling
amount of civilian casualties. ” Ewa Jasiewicz – Free Gaza Movement

UPDATE2:

Date: Monday, 5 January, 2009, 3:56 PM For Immediate Release
2pm, Al-Awda hospital, Jabaliya, Gaza: The al-Awda hospital in
northern Gaza has been damaged by two Israeli shells.
Spanish Human Rights Activist Alberto Arce said;
“Two consecutive shells just landed in the busy car park 15 meters
from the entrance to the emergency room of the Al Awda hospital. The
entrance of the emrgency rooml was damaged. At the time of the
shelling Ambulances were bringing in the wounded that keep pouring in.
Medical teams and facilities are being targeted. Nowhere is safe"
Alberto Arce (Spain) – International Solidarity Movement
This attack on the hospital come the day after five medics were killed
by the Israeli military as they attempted to rescue injured people.
Seven Palestinian medical personnel have now been killed by Israeli
attacks.
“Israel has continued to violate international conventions by
attacking medical personnel. They are massacring the people of Gaza.
With the swelling number of civilian casualties, Israel must ensure
that medical assistance is available. Instead, they are intentionally
targeting the medical teams that are meant to be protected by the
Geneva Conventions. Israel’s disregard for international law must be
confronted by the international community.” – Vittorio Arrigoni
(Italy) – International Solidarity Movement
International Solidarity Movement activists are accompanying
ambulances in Gaza. They were, and will continue, working with medical
personnel during the Israeli occupation forces ground invasion into
northern Gaza.