Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

΄Στάση πληρωμών, εθνικοποίηση τραπεζών και έξοδος από την Ευρωζώνη


Τι σημαίνει στάση πληρωμών και γιατί είναι αναγκαία
Του Δημήτρη Καζάκη
Οικονομολόγου - Αναλυτή
Πηγή: ΠΡΙΝ 11-4-2010
Η σύγχυση που βασιλεύει στην αριστερά σήμερα είναι τέτοια, που ακόμη συζητά αν η χρεοκοπία της χώρας είναι αληθινή ή ένα απλό πρόσχημα για να επιβληθούν τα ήδη προαποφασισμένα μέτρα.
Την ίδια ώρα που οι προετοιμασίες για την επίσημη είσοδο του ΔΝΤ υπό την πολιτική εποπτεία της ΕΕ βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη.
Η κατάσταση θυμίζει κάποιες άλλες εποχές που η αριστερά διαβεβαίωνε σε όλους τους τόνους ότι στην Ελλάδα δεν πρόκειται να γίνει πραξικόπημα, τις ημέρες που η χούντα είχε τεθεί σε κίνηση.
Όσοι αδυνατούν να κατανοήσουν το μέγεθος και τον χαρακτήρα του προβλήματος και επομένως εύκολα εικάζουν ότι το όλο ζήτημα δεν είναι παρά μια μπλόφα, δεν αγνοούν απλώς –σκοπίμως ή μη, αδιάφορο– τα πραγματικά δεδομένα του δημόσιου χρέους. Αδυνατούν να αντιληφθούν ότι αυτό που εμφανίζεται ως δημοσιονομική χρεοκοπία, συνιστά την χρεοκοπία ολόκληρου του τρόπου εξαρτημένης καπιταλιστικής ανάπτυξης της χώρας.

Ολόκληρος ο ελληνικός καπιταλισμός συνθλίβεται κάτω από το βάρος των δικών του εσωτερικών αδιεξόδων, αλλά και των αντιθέσεων που έχει αναδείξει η κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού. Ο φόβος που εμπνέει σε ορισμένους η ιστορική καμπή στην οποία βρισκόμαστε και τα επιτακτικά καθήκοντα που αντικειμενικά απορρέουν απ’ αυτήν, είναι αυτό που βρίσκεται πίσω από τις θεωρίες περί χρεοκοπίας-μπλόφα. Γι’ αυτό και κάνει εντύπωση ότι δείχνουν περισσότερη εμπιστοσύνη στη δύναμη του συστήματος να αυτορυθμίζεται και να ξεπερνά τις κρίσεις του, ακόμη κι από τους πιο επίσημους εκπροσώπους του. Αυτή η τυπική πολιτική ουράς και συνθηκολόγησης μπροστά στα δύσκολα, εμφανίζεται σήμερα από κάποιους ως ακραιφνώς «αριστερή» και μάλιστα «ταξική» πολιτική.
Οι εργαζόμενοι δεν έχουν απλά να αντιμετωπίσουν μια άγρια επίθεση εναντίον τους, αλλά την χρεοκοπία ενός ολόκληρου συστήματος που καταρρέει και απειλεί να συμπαρασύρει μαζί του τη χώρα και το λαό της.
Η ντόπια ολιγαρχία έχει εναποθέσει την ανασυγκρότηση του χρεοκοπημένου συστήματος στους γνωστούς μηχανισμούς του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου. "Μας προετοιμάζουν για τη πτώχευση στα ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΡΑ..."
Αυτό το νόημα έχει η μετατροπή της χώρας σε πραγματική αποικία των διεθνών αγορών, τραπεζών και κερδοσκόπων υπό την εποπτεία της ΕΕ και του ΔΝΤ. Η διεθνής εμπειρία έχει αποδείξει ότι καμιά χώρα δεν βγήκε από μια τέτοια ανασυγκρότηση αλώβητη ή ακέραια. "Τα αγαπημένα σας Γερμανικά προιόντα!.............."

Αυτό σημαίνει ότι η μάχη που καλούνται να δώσουν οι εργαζόμενοι σήμερα συνδέεται στενότερα παρά ποτέ με την συνολική κατάσταση και τις προοπτικές της χώρας. Κι αυτό το καταλαβαίνουν πρώτοι απ’ όλους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, γι’ αυτό και δεν είναι διατεθειμένοι να αναλωθούν σε μάχες οπισθοφυλακής εντοπισμένες μόνο στην απόκρουση των μέτρων της κυβέρνησης. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι λογαριασμοί που ανοίγουν σήμερα δεν μπορούν να κλείσουν με διαμαρτυρίες ενάντια στην κυβερνητική πολιτική. Αναζητούν εναγωνίως την πολιτική ηγεσία που θα τους εμπνεύσει και θα θέσει ως άμεση προτεραιότητα τη διάσωση της χώρας από την ελεγχόμενη πτώχευση και την αποικιοκρατική ανασυγκρότηση υπό το ΔΝΤ και την ΕΕ. Μόνο έτσι μπορεί σήμερα να τεθεί στις πιο πλατιές μάζες η ανάγκη της πάλης για την ανατροπή του κυρίαρχου συστήματος εξουσίας.
Ενδιαφέρει την αριστερά και μάλιστα εκείνη που αυτοπροσδιορίζεται ως ταξική, η μετατροπή της χώρας σε αποικία του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου; Την ενδιαφέρει η επιβολή καθεστώτος δημοσιονομικής κατοχής από τους δανειστές της χώρας, την ΕΕ και το ΔΝΤ; Ή της αρκεί απλά να καταγγέλλει τον καπιταλισμό; Αν δεν της αρκεί, τότε θα πρέπει να απαντήσει συγκεκριμένα στο τι πρέπει να γίνει με το δημόσιο χρέος, το οποίο έχει αναδειχθεί σε βασικό μοχλό όχι μόνο της επιβολής των αντιλαϊκών και αντεργατικών μέτρων, αλλά και της συνολικής εκποίησης της χώρας στους διεθνείς κερδοσκόπους.
Το βασικό πρόβλημα με το δημόσιο χρέος δεν είναι τα υψηλά επιτόκια δανεισμού, όπως ισχυρίζεται η επίσημη προπαγάνδα, αλλά η αδυναμία εξυπηρέτησής του. Για να πάρουμε μια ιδέα αρκεί να πούμε τούτο: ενώ το ελληνικό δημόσιο δαπάνησε για το 2009 συνολικά 59,1 δις ευρώ σε αποδοχές και συντάξεις δημοσίων υπαλλήλων, σε ασφάλιση, περίθαλψη, κοινωνική προστασία, λειτουργικές δαπάνες, κοκ, για εξυπηρέτηση του χρέους δαπάνησε συνολικά 41,4 σε τοκοχρεολύσια και 42,7 σε δαπάνες για βραχυπρόθεσμους τίτλους του δημοσίου, ειδικές εκδόσεις ομολόγων και βραχυπρόθεσμη ταμειακή διευκόλυνση. Σύνολο εξυπηρέτησης 84,1 δις ευρώ, δηλαδή 142% των πρωτογενών δαπανών του δημοσίου ή 35% του ΑΕΠ!
Για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτή η επιβάρυνση και πόσο ανατροφοδοτεί την έξαρση του δημόσιου χρέους, αρκεί να πούμε το εξής:
Την τελευταία δεκαετία (2000-2009) το ελληνικό δημόσιο πλήρωσε στους δανειστές του περίπου 450 δις ευρώ. Παρ’ όλα αυτά το δημόσιο χρέος της χώρας όχι μόνο δεν συγκρατήθηκε, αλλά αυξήθηκε την ίδια δεκαετία κατά 155 δις ευρώ! Και μιλάμε για μια περίοδο όπου το ύψος των επιτοκίων με το οποίο δανειζόταν το ελληνικό δημόσιο ήταν το ίδιο με αυτό της Γερμανίας. Επομένως το ζήτημα δεν είναι να βρεθούν με κάποιο τρόπο νέα χαμηλότοκα δάνεια. Κάθε νέο δάνειο που συνάπτει το ελληνικό δημόσιο αποτελεί ένα ακόμη καρφί στο φέρετρο της ελληνικής οικονομίας.

Ακόμη κι αν κατορθώσει να αποσπάσει ξανά επιτόκιο του επιπέδου της Γερμανίας.
Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορεί να υπάρξει καμμιά άλλη πολιτική, αν δεν αντιμετωπιστεί πρώτα απ’ όλα ο βρόγχος του δανεισμού και δεν ξεφύγει η χώρα από τη θανάσιμη λαβή που της έχουν εφαρμόσει οι δανειστές της με όπλο το ευρώ και την συνεπικουρία της ΕΕ. Όσο λοιπόν η αριστερά θεωρεί ότι το όλο ζήτημα της χρεοκοπίας είναι ένα παραμύθι που σκαρφίστηκαν ο δικομματισμός και οι αγορές για να επιβάλουν τις πολιτικές που θέλουν, τόσο περισσότερο θα αιχμαλωτίζεται από την κυρίαρχη πολιτική. Όσο κι αν στο ερώτημα των «άδειων ταμείων» που θέτει κάθε τόσο η κυβέρνηση, η αριστερά απαντά με το πάρτε τα από το μεγάλο κεφάλαιο. Με άλλα λόγια, ζητά να τα πάρουν από το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο και να τα δώσουν όχι στους εργαζόμενους, αλλά στο διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο που δανείζει το ελληνικό δημόσιο. Κι αυτό αποκαλείται από ορισμένους αντικαπιταλιστική πολιτική. Η μόνη αυθεντικά αριστερή και ταυτόχρονα ταξική απάντηση που μπορεί να δοθεί εδώ και τώρα είναι μία: Άμεση στάση πληρωμών ώστε να διασώσουμε τους πόρους που ιδιοποιούνται σήμερα οι διεθνείς τοκογλύφοι και κερδοσκόποι προκειμένου να δρομολογήσουμε μια άλλου τύπου ανάπτυξη της χώρας.
Όταν μιλάμε για άμεση μονομερή στάση ή παύση πληρωμών δεν εννοούμε μια μεθόδευση αναστολής της αποπληρωμής των δανείων, μέσα από αναδιαπραγμάτευση με τους δανειστές ή την αναδιάρθρωση του χρέους. Το λέμε αυτό γιατί όσο πιο πολύ πλησιάζει η στιγμή της εγκαθίδρυσης του καθεστώτος ελεγχόμενης πτώχευσης από την ΕΕ και το ΔΝΤ, τόσο περισσότερο θα ακούγονται απόψεις που θα συγχέουν την άμεση παύση πληρωμών με διάφορα σχήματα αναδιαπραγμάτευσης ή αναδιάρθωσης του χρέους εξασφαλίζοντας μια προσωρινή μερική ή ολική αναστολή των πληρωμών. Οι απόψεις αυτές συγχέουν την μονομερή παύση πληρωμών με την πτώχευση της χώρας, επιτρέποντας στο ΔΝΤ να εμφανιστεί ως αναγκαία και συμφέρουσα λύση από τη στιγμή που έρχεται να επιβάλλει μια αρχική αναστολή των πληρωμών με σκοπό την επαναδιαπραγμάτευση και αναδιάρθρωση του χρέους. Μια τέτοια αναστολή των πληρωμών όχι μόνο δεν συμφέρει το λαό και τον τόπο, αλλά θα οδηγήσει με μαθηματική βεβαιότητα σε μεγαλύτερη όξυνση το πρόβλημα της υπερχρέωσης, ενώ θα εκθέσει τη χώρα στους εκβιασμούς των πιο κερδοσκοπικών κεφαλαίων διεθνώς που ειδικεύονται στην εκμετάλλευση χρεοκοπημένων κρατών.
Δεν είναι λοιπόν μια οποιαδήποτε στάση ή αναστολή των πληρωμών που απαντά στο πρόβλημα του χρέους από τη σκοπιά και το συμφέρον των εργαζομένων, αλλά μόνο εκείνη η μονομερής παύση πληρωμών που αντιτίθεται σε κάθε προσπάθεια πτώχευσης της χώρας και επιβολής καθεστώτος κηδεμονίας από το ΔΝΤ και την ΕΕ.

Ποια είναι η θεμελιώδης διαφορά ανάμεσα στη μονομερή παύση πληρωμών και στην αναστολή των πληρωμών μέσα από μια διαδικασία πτώχευσης; Το γεγονός ότι με την πρώτη αρνείται επίσημα η χώρα να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της απέναντι στους δανειστές της, αρνείται να αναγνωρίσει κάθε δικαίωμα ή απαίτηση των δανειστών, ενώ με τη δεύτερη όχι μόνο δεν αρνείται τα δικαιώματα των δανειστών πάνω της, αλλά δηλώνει αδυναμία εξυπηρέτησης των υποχρεώσεών της και τίθεται στη διάθεση των δανειστών της.
Η πρώτη επιλογή συνδέεται με την πάλη του λαού για την πολιτική, οικονομική και κοινωνική αυτοδιάθεσή του, για τη διάσωση της χώρας του από τις άρπαγες του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, ενώ η δεύτερη επιλογή αποτελεί τη βάση όλων των πολιτικών του ΔΝΤ.

Αυτός είναι ο λόγος που η μονομερής παύση πληρωμών που αρνείται να αναγνωρίσει δικαιώματα στους δανειστές, που αρνείται να θέσει τη χώρα υπό καθεστώς πτώχευσης και κηδεμονίας, αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά αιτήματα όλων των λαϊκών επαναστατικών και απελευθερωτικών κινημάτων, από την εποχή που οι μπολσεβίκοι αρνήθηκαν μονομερώς να πληρώσουν τα τσαρικά χρέη και η διπλωματία τους πρωτοστάτησε να ενσωματωθεί στη διεθνή νομολογία η ρήτρα για το απεχθές χρέος (odious debt). Μια ρήτρα που προβλέπει ότι μια χώρα έχει κάθε δικαίωμα να αρνηθεί την αποπληρωμή των χρεών της όταν αυτά αποτελούν προϊόν διαφθοράς, ρεμούλας και κερδοσκοπίας.
Η μονομερής παύση πληρωμών θέτει σε πρώτη προτεραιότητα την ανάγκη να σταθεί η χώρα και ο λαός της στα πόδια τους, χωρίς τον φόρο αίματος στους δανειστές. Όμως για να γίνει αυτό δεν αρκεί η παύση πληρωμών. Αντίθετα, η παύση πληρωμών δεν έχει ουσιαστικά κανένα πρακτικό νόημα, αν δεν συνοδευτεί με ένα πακέτο άμεσων μέτρων θωράκισης της οικονομίας και της χώρας από τυχόν εκβιασμούς και πιέσεις. Δεν έχει κανένα νόημα αν δεν συνοδευτεί άμεσα με την επιβολή δραστικών ελέγχων στην κίνηση του κεφαλαίου, με την εθνικοποίηση των κύριων τραπεζών, με την έξοδο από το ευρώ και την ΟΝΕ και με μια γενναία αναδιανομή πλούτου προς όφελος των εργαζομένων όχι μόνο για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά ως βασική προϋπόθεση για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας σε νέα κοινωνική, ταξική και οικονομική βάση. Μόνο έτσι μπορεί να ορθοποδήσει η οικονομία και να οικοδομηθεί ένα ριζικά διαφορετικό κράτος από το σημερινό. Μόνο έτσι δεν θα χρειαστεί το δημόσιο να καταφύγει ξανά στη διεθνή κερδοσκοπία για δανεισμό.

ΣΧΕΤΙΚΆ


5. Κυρτός συνδυασμός The future of public debt prospects and implications.

4 σχόλια:

  1. Εγω έχω άλλη πρόταση:
    Συμμαζεύουμε τα οικονομικά μας.
    Πληρώνουμε, με μηδενικο σπρέντ!
    Και βέβαια, ΔΕΝ βγαίνουμε απο το Ευρώ, γιατι αυτό ζητάει η Γερμανία.
    Αυτος ο δρόμος είναι η πτώχευση όλων μας. Οι τράπεζες θα πεθάνουν αυτοστιγμη, αφού έχουν δάνεια στην αλλοδαπή σε ευρώ και εδω θα αποδεχθούν δάνεια σε δραχμές που θα υποτιμηθούνε κατα 50%.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για εφαψίες του ΔΝΤ16 Απριλίου 2010 στις 9:07 π.μ.

    A
    ARE YOU WORKING ME ?
    ΜΕ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ?
    ARE WE GLUING COFFEE POTS ?
    ΜΠΡΙΚΙΑ ΚΟΛΛΑΜΕ ?
    ARE YOU ASKING AND THE CHANGE FROM OVER ?
    ΖΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ?
    AT THE END THEY SHAVE THE GROOM.
    ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΞΥΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΓΑΜΠΡΟ.

    B
    BETTER FIVE AND IN HAND THAN TEN AND WAITING.
    ΚΑΛΛΙΟ ΠΕΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΠΑΡΑ ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΚΑΡΤΕΡΕΙ.
    BETTER DONKEY - BONDING THAN DONKEY - SEARCHING.
    ΚΑΛΛΙΟ ΓΑΙΔΟΥΡΟΔΕΝΕ ΠΑΡΑ ΓΑΙΔΟΥΡΟΓΥΡΕΥΕ.

    C
    CATCH THE EGG AND MOW IT.
    ΠΙΑΣ' ΤΟ ΑΥΓΟ ΚΑΙ ΚΟΥΡΕΦ' ΤΟ.

    F
    FART US A STONEWALL !
    ΚΛΑΣΕ ΜΑΣ ΜΙΑ ΜΑΝΤΡΑ !
    FROM HERE GO AND THE OTHERS.
    ΑΠΟ ΕΔΩ ΠΑΝ' ΚΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ.

    G
    GLASS.!
    ΤΖΑΜΙ.!

    Η
    HE DOESN'T UNDERSTAND CHRIST.
    ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΧΡΙΣΤΟ.
    HAIRS CURLY.
    ΤΡΙΧΕΣ ΚΑΤΣΑΡΕΣ .
    HOW FROM HERE MORNING MORNING ?
    ΠΩΣ ΑΠΟ ΕΔΩ ΠΡΩΙ ΠΡΩΙ ?
    HE ATE DOOR.
    ΕΦΑΓΕ ΠΟΡΤΑ.
    HE FARTED ME.
    ΜΕ ΕΚΛΑΣΕ.
    HE MADE US THE THREE TWO
    ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΤΡΙΑ ΔΥΟ.
    HE SLEEPS WITH THE CHICKENS.
    ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΤΕΣ.
    HE STUCK ME TO THE WALL.
    ΜΕ ΚΟΛΛΗΣΕ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ.
    HE RETURNED ME THE ENTRAILS.
    ΜΟΥ ΓΥΡΙΣΕ ΤΑ ΑΝΤΕΡΑ.
    HE SAT ME ON THE NECK.
    ΜΟΥ ΚΑΘΙΣΕ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ.
    HAS THE WEATHER TURNINGS.
    ΕΧΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ.
    HE DOES THE DUCK.
    ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΠΑΠΙΑ.

    Ι
    IT SAYS. !
    ΛΕΕΙ. !
    I 'VE PLAYED THEM. !
    ΤΑ 'ΧΩ ΠΑΙΞΕΙ. !
    I MADE HER LOTTERY.
    ΤΗΝ ΕΚΑΝΑ ΛΑΧΕΙΟ.
    I STAYED BONE.
    ΕΜΕΙΝΑ ΚΟΚΑΛΟ.
    I SAW THE CHRIST SOLDIER.
    ΕΙΔΑ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΦΑΝΤΑΡΟ.
    I DON'T KNOW CHRIST.
    ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΧΡΙΣΤΟ.
    IT DIDN'T SIT ON US.
    ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΘΙΣΕ.
    I CAME OUT OF MY CLOTHES.
    ΒΓΗΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΟΥ.
    IT RAINED CHAIR LEGS.
    ΕΒΡΕΞΕ ΚΑΡΕΚΛΟΠΟΔΑΡΑ.
    I DON'T HAVE FACES TO COME OUT.
    ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΟΥΤΡΑ ΝΑ ΒΓΩ ΕΞΩ.
    I DON'T KNOW MY BLINDNESS.
    ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΗΝ ΤΥΦΛΑ ΜΟΥ.
    I MADE THEM SEA.
    ΤΑ ΕΚΑΝΑ ΘΑΛΑΣΣΑ.
    I HAVE SPIT THEM.
    ΤΑ 'ΧΩ ΦΤΥΣΕΙ.
    I TOOK THEM TO THE SKULL.
    ΤΑ ΠΗΡΑ ΣΤΟ ΚΡΑΝΙΟ.
    I AM DOGBORED.
    ΣΚΥΛΟΒΑΡΙΕΜΑΙ .
    I MADE BLACK EYES TO SEE YOU.
    ΕΚΑΝΑ ΜΑΥΡΑ ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΣΕ ΔΩ.
    I TOOK MY THREE.
    ΠΗΡΑ ΤΑ ΤΡΙΑ ΜΟΥ.
    I'M SITTING ON IGNITED COALS.
    ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΕ ΑΝΑΜΜΕΝΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ.

    L
    LIKE THE SNOOOWS. !
    ΣΑΝ ΤΑ ΧΙΟΟΟΝΙΑ.
    LIKE THE UNFAIR CURSE.
    ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΔΙΚΗ ΚΑΤΑΡΑ.

    Μ
    MARROWS DRUMS. !
    ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ ΤΟΥΜΠΑΝΑ. !

    Ο
    OF THE GAY. A!
    ΤΟΥ ΠΟΥΣΤΗ. !

    P
    PALE I CUT IT.
    ΧΛΩΜΟ ΤΟ ΚΟΒΩ.

    S
    SOMETHING'S RUNNING AT THE GYPSIES.
    ΚΑΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΣΤΑ ΓΥΦΤΙΚΑ.
    SHIT AND FROMSHIT.
    ΣΚΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΚΑΤΑ.
    SUNDAY SHORT FEAST.
    ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΟΝΤΗ ΓΙΟΡΤΗ.
    SHIT HIGH AND GAZE.
    ΧΕΣΕ ΨΗΛΑ ΚΙ ΑΓΝΑΝΤΕΥΕ.
    SLOW THE CABBAGES.
    ΣΙΓΑ ΤΑ ΛΑΧΑΝΑ.

    T
    THEY MADE HER FROM HAND.
    ΤΗΝ ΕΚΑΝΑΝ ΑΠΟ ΧΕΡΙ.
    TO SAY THE FIGS - FIGS AND THE TUB - TUB.
    ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΑ ΣΥΚΑ - ΣΥΚΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΚΑΦΗ - ΣΚΑΦΗ.
    THE UNIVERSITY IS AT DEVIL'S MOTHER.
    ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΥ ΔΙΑΟΛΟΥ ΤΗ ΜΑΝΑ.
    THIS IS DEWATERED.
    ΕΙΝΑΙ ΞΕΝΕΡΩΤΟ.
    THEY DON'T CHEW.
    ΔΕΝ ΜΑΣΑΝΕ.
    THEY BECAME ROBES - ROBES UNBUTTONED.
    ΕΓΙΝΑΝ ΡΟΜΠΕΣ - ΡΟΜΠΕΣ ΞΕΚΟΥΜΠΩΤΕΣ.
    THE BAD YOUR WEATHER. !
    ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΣΟΥ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ. !

    W
    WELCOME MY EYES THE TWO.
    ΚΑΛΩΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΔΥΟ.
    WHO PAYS THE BRIDE ?
    ΠΟΙΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΗ ΝΥΦΗ ?
    WHATEVER YOU REMEMBER YOU ARE GLAD.
    ΟΤΙ ΘΥΜΑΣΑΙ ΧΑΙΡΕΣΑΙ.
    WE DRANK HIM.
    ΤOΝ ΗΠΙΑΜΕ.
    WE CONFUSED OUR THIGHS.
    ΜΠΛΕΞΑΜΕ ΤΑ ΜΠΟΥΤΙΑ ΜΑΣ.
    WHORE'S BANISTER.
    ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ.
    WITH THIS SIDE TO SLEEP.
    ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΝΑ ΚΟΙΜΑΣΑΙ.
    WILL I TAKE OUT THE SNAKE FROM THE HOLE. ?
    ΕΓΩ ΘΑ ΒΓΑΛΩ ΤΟ ΦΙΔΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΥΠΑ ?

    Υ
    YOU OWE ME YOUR HORNS.
    ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΣ ΤΑ ΚΕΡΑΤΑ ΣΟΥ.
    YOUR MIND AND A POUND AND THE PAINTER'S BRUSH.
    ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΛΥΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΠΟΓΙΑΤΖΗ Ο ΚΟΠΑΝΟΣ.
    YOU HAVE VERY NICE LEATHER.
    ΕΧΕΙΣ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΔΕΡΜΑ.
    YOU ARE FOR THE FESTIVALS.
    ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ.
    YOUR EYE THE CROSSEYED
    ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΟΥ Τ' ΑΛΛΗΘΩΡΟ.
    YOU ΑRE THE SHOPPING.
    ΕΙΣΑΙ ΨΩΝΙΟ.
    YOU RECKON WITHOUT THE HOTEL OWNER.
    ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟ.
    YOU WILL EAT WOOD.
    ΘΑ ΦΑΣ ΞΥΛΟ.
    YOU ATE MY EARS.
    ΜΟΥ ΕΦΑΓΕΣ ΤΑ ΑΥΤIA.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ange-ta μου έβαλες μια ακατόρθωτη προυπόθεση. Να συμμαζέψει τα οικονομικά το ΠΑΣΟΚ ενω κατι τέτοια φαντάζει ήδη απόμακρο και από τεχνοκρατική και από οικουμενική θάλεγα πιθανή κυβέρνηση. Είδες στα πρώτα μέτρα πως εξαιρέσανε τους εαυτούς τους και τους συγγενείς υπαλλήλους Βουλής, τους ποιό τεμπελχανάδες της χώρας. Πόσο εφαρμόσανε το πόθεν έσχες στους εφοριακούς και τις διπλοθεσίες σε δημοτικούς και νομαρχιακούς υπαλλήλους.
    Ηρθε και το φορολογικό και τελευταία στιγμή στο μόνο σοβαρό μέτρο για εξωχόριες βάλανε ήδη την αναίρρεσή του, τα ετοιμόροπα κτίρια και τα κλειστά διαμερίσματα. Ετσι θα χαρακτηρίζονται πιά οι φοροδιαφεύγουσες βίλες Εκάλης και Μυκόνου..... Μη και χάσουν τα βλάστάρια τους το weekend στη Καραϊβική και φτωχέσουν απότομα....
    Τωρα έπρεπε να τεντώσει λίγο το σκοινή αλλά μη φρίττεις απαραίτητη προυπόθεση αυτών που εκθέτω, δεν υποστηρίζω αναγκαία είναι η υποστήριξη ενός κινήματος που να δείχνει 30-55% εντάξει. Τα ΜΜΕ φροντίζουν για τον ελαφρύ μας ύπνο με όνειρο τον θάνατο...........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θανάση να υποθέσω ότι τα λεφτά τάδωσε ο Τρισσέ στις ελληνικές στο όνομα τράπεζες Αλφα,Μιλένιουμ, ΤΤ, για να παίξουν σε ομόλογα υπερ της ελληνικής χρεωκοπίας.Ετσι ξανανέβηκαν τα spead εύκολα με αέρα κινήσεις και οδηγούν τον μαλακο Γιώργο στη γκιλοτίνα του ΔΝΤ. Ισως να τάθελε και αυτός σίγουρα τόθελαν οι επικίνδυνοι συμβουλάτορές του. Χρήσιμο το λεξικό σου μου αρέσουν οι ιδιωματισμοί σε μια τόσο κυνική εποχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε αυτό το μικρό τόπο μπορείτε ευκολα να ξεχωρίσετε τους εθνικούς νταβατζήδες από τους εθνικούς μπεταντζήδες;;