Μαιναδες μενουμε Ευρώπη

Μαινάδες μένουμε Ευρώπη. Η ξερακιανή κυρα Τασία στη ουρά του ταμειου του πολυκαταστήματος δεν λεει να βάλει γλώσσα μέσα της. Η επίδειξη και η καταναλωτική ευδαιμονία είναι απο τα χομπυ της. Τριτη γενιά συνοδεύεται απο κόρη και εγγόνα και τα ξερει όλα στη χρυσή πατίνα των 70 της χρόνων. –«Ποτέ δεν είχα πρόβλημα με το χρήμα».... Η χολερική κυρα Γεωργία με ένα χαρτι στο χέρι έχει ξανάρθει ,έχουν κάπου γνωριστεί και της ξεμολογιέται το βάσανό της.---«Ακους καλε να μην θέλουν μετρητά, ποιός είναι σημερα που αρνιεται τα μετρητά, μόνο καρτα ή τραπεζική επιταγή. Ευτυχώς που έχει ανοιχτή τράπεζα εδώ διπλα, είπα να ψωνισω και μου το βγάλανε ξινό.» Προφανως έχει παρει μεγάλο αντικείμενο και θα παραλάβει απο αλλού, αφου τακτοποιηθει λογιστικά. Να χωθει θελει μονάχα μπροστά στη σειρά χωρις χρονοτριβές χωρις αναστολές, και με λιγο επιδειξη έχει πλερώσει...... Οι γυναικες της Χωρας κρατούν την οικονομία σκέφτηκα. Η μια ένα καρότσι μικροπράγματα χρειαζούμενα και φερτά απο την εγγόνα, η άλλη ένα και παχυλό για φθινοπωρινή ανανέωση επιπλο ή οικιακής χρήσης. Εδω οι Μαιναδες συνοδοί του Διονύσου τον συνόδεψαν μεχρι τις Ινδίες στο πολυκατάστημα θα κολωνανε;;

Οσο οι Ευρωπαιοι και οι τράπεζες μας εφάρμοζαν capital control δώσαμε την δέουσα και φορολογικά προσοχή στη χρήση καρτών και στην ελάττωση των μετρητών. Τα μετρητά κατάντησαν στα στρώματα βορά των κοριών και των αρουραίων μια και τα ανθρώπινα τρωκτικά τυπου Σουμπλε μας βάλανε στο ματι. Του Βγενοπουλου τα κατορθωματα στη Κυπρο και εδώ γιναν προσχημα κατάσχεσης μεχρι καταθέσεων και εμεις δεν ανεχτήκαμε αλλο την φοροκλοπή, λετε!

Μπηκαν τα μηχανακια των καρτών στους περισσότερους επαγγελματικούς κλάδους, το 2017 για πέντε μηνες μπήκαν στο δημοσιο ταμειο 7 δις και το 2018 προβλέπονται 14δις. Αν οι πληροφορίες είναι σωστές αναφέρουν ότι το επιτρεπτό όριο των συναλλαγών με μετρητά θα μειωθεί δραστικά, ενώ στο τραπέζι υπάρχουν και προτάσεις ακόμη και για τη μείωση στο επίπεδο των 100 ευρώ, από τα 500 ευρώ που είναι σήμερα. Το ποσοστό χρήσης ηλεκτρονικού χρήματος εφτασε στην Ελλαδα το 20,1% ενω το αντιστοιχο στην Ευρώπη σαν μεσος όρος είναι ψηλότερα 34,9% ποσοστό που πολύ άνετα μπορούμε να το βάλουμε στόχο. Ετσι εξασφαλιζουμε όλα τα έσοδα ενος αξιοπρεπούς και πολιτισμένου προυπολογισμού κράτους. Ποιοι εμεις, οι χρεωκοπημενοι απο τις γενιές ταχάρπαστων και σφετεριστών που μας κυβέρνησαν μεχρι το 2014. Σύμφωνα με το ΙΟΒΕ με βάση διεθνείς πρακτικές για το μερίδιο χρήσης καρτών προς ιδιωτική κατανάλωση, τα ετήσια έσοδα ΦΠΑ θα ήταν υψηλότερα κατά 21% (3,3 δισ. ευρώ) αν η Ελλάδα έφθανε το μέσο επίπεδο χρήσης καρτών της ΕΕ. Με βάση μια πιο ομοιογενή διείσδυση χρήσης καρτών ανά κλάδο και περιοχή, τα ετήσια έσοδα από ΦΠΑ θα ήταν υψηλότερα κατά 25% (3,9 δισ. ευρώ) αν το μερίδιο χρήσης καρτών στον κλάδο εστίασης έφθανε το μερίδιο του κλάδου στην ιδιωτική κατανάλωση, 12% (2 δισ. ευρώ) αν το μερίδιο χρήσης καρτών σε συναλλαγές με ελεύθερους επαγγελματίες έφθανε το μερίδιο των υπηρεσιών των επαγγελματιών στην ιδιωτική κατανάλωση και 8% (1,3 δισ. ευρώ) ή 5,9% (930 εκατ. ευρώ) αν η χρήση καρτών στην ηπειρωτική Ελλάδα πλην Αττικής και Θεσσαλονίκης, και στη νησιωτική Ελλάδα αντίστοιχα, προσέγγιζαν το μερίδιο των περιοχών αυτών στο ΑΕΠ.Αν βάζαμε στόχο τη χρήση καρτών στην Πορτογαλία τα ποσοστά θα ήταν υπερδιπλασια στην καταπολεμηση της φοροδιαφυγής.

Μην ξεχνάμε οτι με βάσει τα περινα στοιχεία ΑΕΠ απο τα 178 δις πλουτου ΑΕΠ το 1,5 δις σεμνά βγαίνει στην μικρή Μύκονα.! Εκει να δεις μαινάδες..... Αυτό ακριβώς καθυστέρησε σαν οικονομικο μέτρο, σκέφτηκα ακούγοντας την κυρά Τασια και την κυρά Γεωργία. Οι επιχειρήσεις θα καταργήσουν τα μεταξύ τους μετρητά εντελώς. Ετσι όποιος έχει μετρητά σε βαλίτσες θα του χρησιμεύουν εκτός χωρας, εκτος Ευρώπης τα βαποράκια της δεκαετίας του 60 θα ξαναγίνει επάγγελμα. Δεν ήθελες κυριε φιλελερα τα μετρητά του στην κατάθεση στην τράπεζα μην τυχον φορολογηθείς, να δω πως θα υπάρχεις. Η κυρά Τασια και η κυρά Γεωργία καταναλώνουν και υπάρχουν και τα μετρητά δεν είναι και το μόνο σιγουράκι που αλλάζει την ζωή μας. Ισως να γινουμε και πιό ειλικρινείς, χωρις τα μαύρα μετρητά, γράφουμε κανένα ένσημο παραπανω, διεκδικησουμε ανθρωπινες εργασιακές συνθηκες και ασφαλιστική ανταποδοτικότητα, σκεφτουμε και λιγο την εποχή των παχιών αγελάδωνστο μελλον μετά την εποχή των ισχνών. ΔΙΟΝΥΣΟΣ 25-8-2018

Παρακμη και αξιες στους συλλεκτες Colnect

ΠΑΡΑΚΜΗ ΚΑΙ ΑΞΙΕΣ Αγαπητοι συλλέκτες γραμματοσήμων κλπ είναι χαρακτηριστικό ότι μετα 5 χρονων και 3 μηνών ζωή στο colnect , είδα και επισημαινω τα κατωθι. 1. Πόσο γρήγορα μια διαφορά 6-17 γραμματοσήμων μεταξύ δύο συλλεκτών καταλήγει σε μονομερή τιμωρητική πράξη και υποστήριξη του κατα συμπτωση πληρωτικού (με συνδρομή) μελους εις βάρος του δωρεάν μέλους. 2. Η σωστή κατ αρχάς πολιτική των ανταλλαγών μεταξυ ενθουσιωδών συλλεκτών με την καταγραφή μονών διπλών και επιθυμιών εξελιχθηκε σε εμποριο και αγοροπωλησια σε υποκατάσταση αγορών όπως το ebay και το Alibaba ή το worldstamp. 3. Η σωστή χρήση κανόνων για όλους εξελιχθηκε σε μονομερή υποστήριξη μονο των ημετέρων «καλών πελατών». Αγνοούν οι σημερινοι επικεφαλεις ότι η κυρια μαζα των συλλεκτών που δινουν την πολυεθνική και πολυγλωσσική αξια του βήματος αυτού δεν θα υπαρχει για πάντα. 4. Η σωστή κατ αρχάς αξιολόγηση ενεργειών έγινε απο μερικους επιτηδειους εκβιαστικός μηχανισμός για να εκμαιευσουν περισσοτερα οφέλη στην ανταλλαγή. 5. Παραδειγμα ο @Tuudcraft που αλλαξε 3 φορές τις απαιτήσεις του. Παραδειγμα μονομερους διαιτήσιας η «φασιστας» @Elena-Dyomina που χρειάστηκε να υπερασπισω τις αποψεις μου 3 φορές στο παραπανω φορουμ μεχρι να καταλαβω ότι με κοροϊδευε και αυτή ή τουλάχιστον δεν με πιστευε γιατι πίστευε τον αντιζηλο. 6. Προτεινα λύσεις να δωθουν πισω τα ακριβά μου γραμματόσημα ή να φωτογράφιζε τα ζημιωμενα –ελαττωματικά που ποτέ δεν έκανε ο @Tuudcraft. Φυσικα δεν υπήρχαν και κορόιδευε σαν κοινός απατεώνας. 7. Αντιστοιχες πρακτικές είχα υποστεί στο παρελθον κανοντας ή όχι συναλλαγή απο @JoseManuel1515, @Verity, @brittanyrose, @RoniBochmanRonen, @Alxcobra, @Asvesvi, @eden750, @Yvanwar ,@Piotr Kruczkowski που είχα υποστεί με την ανοχή σας συγκεκριμενες ατιμώρητες ζημίες 8. Αντίθετα οφείλω να ομολογήσω ότι γνώρισα τουλάχιστον 70 άλλους αξιαγάπητους συλλέκτες που τιμώ και έχω απο τους περισσότερους τα στοιχεία τους για να επικοινωνώ εποικοδομητικά μαζί τους. Πχ @Jbscambio, @Ronny1945, @Valia, @phil56, @assolamm, @Deutler, @Rabeli, @vsoriano, @paradox, @Jelkica, @Ricgaz, simonag69, @giaskye, @igor173, @saldi, @ferran, @daydream, etc etc. 9. Απο όλους εσας τους νεοφιλελεύθερους συλλέκτες καπακιών και φακέλλων τσαγιου έχει χαθει ο σεβασμός για ένα ηλικιωμενο συλλέκτη κλασσικών γραμματοσήμων που είναι συνηθως υπόθεση μιας ζωής και βλεπω τους εμπορους της παραγράφου 7. Να πωλούν τα γραμματοσημα που σου ζητούν στο ίδιο φορουμ ή στο διπλανό worldstamp ή στα μαγαζι τους στο διαδικτυο......Αυτο στο Μεσαιωνα λεγόταν και πειρατεία! Λιγο δυσφημιστικό για το χωρο σας ,το λενε και όλοι οι γνωστοι έμποροι γραμματοσήμων όταν θελουν να σας μειώσουν. 10. Εχοντας συμπληρώσει “24h colnect free” , εγώ ο υβριστής,!!! έχω την χαρά να διαπιστώνω ότι τις αρχές και τα ιδανικά μου για αληθεια και πολεμο στην απατεωνιά δεν θα το εγκαταλειψω ποτέ στην ζωή μου. Ειστε αδικοι στην αποφαση εναντιον μου και σας καλω να επανεξετάσετε και την αντιεμπορική εκτος των άλλων συμπεριφορά της ηγεσίας. Οτι ανεβαινει σαθρά κατεβαίνει αλλα αυτό ειναι δικό σας προβλημα. dionysos59@hotmail.com dlabadarios@hol.gr DIONYSOS 25-7-2018 ACCOMMODATION AND VALUES Dear collectors of stamps etc, it is characteristic that after 5 years and 3 months of life in the colnect, I saw and highlight the bottom. 1. How quickly a difference of 6-17 postage stamps between two collectors results in a unilateral punitive act and support for the co-payment of a contributor to a free member. 2. The right policy of exchanging enthusiast collectors with the registration of single duplicates and desires has evolved into trading and buying and selling in substitution for markets such as ebay and Alibaba or the worldstamp. 3. The correct use of rules for all has grown into unilateral support by just one of our "good customers". The current leaders are unaware that the main mass of the collectors who give the multinational and multilingual value of this step will not always exist. 4. The right initial evaluation of actions was made by some tacitly extortionary mechanism to bring more benefits to the exchange. 5. Example @Tudcraft that changed its 3 times its requirements. An example of unilateral diety or "fascist" @ Elena-Dyomina that I had to defend my views 3 times in the above forum until I realized that I was mocking at her or at least not believing me because she believed the rival. 6. I suggested solutions to give back my expensive stamps or to photograph the damaged-defects that @Tuudcraft never did. Naturally, they did not exist, and they sneered like a common crook. 7. Corresponding practices I have suffered in the past by order or not by @ JoseManuel1515, @Verity, @brittanyrose, @RoniBochmanRonen, @Alxcobra, @Asvesvi, @ eden750, @Yvanwar, @ Piotr Kruczkowski who suffered with your tolerance for certain unpunished damages 8. On the contrary, I have to admit that I have met at least 70 other lovable collectors I value and I have most of them to communicate constructively with them. Eg @Jbscambio, @ Ronny1945, @Valia, @ phil56, @assolamm, @Deutler, @Rabeli, @vsoriano, @paradox, @Jelkica, @Ricgaz, simonag69, @giaskye, @ igor173, @saldi, @ferran, @daydream , etc. 9. Of all the neo-liberal collectors of lids and tea envelopes, you have lost respect for an elderly collector of classic stamps that is usually a matter of life and I see the merchants of paragraph 7. Selling the stamps asking you in the same forum or in the next worldstamp or in their shop on the internet ...... This one in the Medieval was also called piracy! A little defamatory for your place, so do all the well-known stamp traders when they want to reduce you. 10. Having completed "24h colnect free", I the abuser, !!! I have the pleasure of finding out that my principles and ideals for truth and war on fraud will never abandon my life. You are unfair to the judgment against me and I urge you to re-examine both the anti-trade and the other conduct of the leadership. That climbs up, but that's your problem. dionysos59@hotmail.com dlabadarios@hol.gr DIONYSOS 25-7-2018

Το τελεσίγραφο του Ντόναλντ Τραμπ για το Ιράν περιφρονεί το διεθνές δίκαιο

Το τελεσίγραφο του Ντόναλντ Τραμπ για το Ιράν περιφρονεί το διεθνές δίκαιο Posted on 08/07/2018, 00:00 By Ibrahim Warde and Βασίλης Παπακριβόπουλος (μετάφραση) To αρθρο έχει δημοσιοποιηθει στη Monde Diplomatique την 8-7-2018 Στις 8 Μαΐου, ο Αμερικανός πρόεδρος επέλεξε, συμμορφούμενος με τις επιθυμίες του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας, να αποσύρει την υπογραφή της χώρας του και να δρομολογήσει μια δυναμική αναμέτρηση με το Ιράν. Τα ριψοκίνδυνα στοιχήματα, η περιφρόνηση του νόμου και τα σκληρά χτυπήματα ενάντια στους εταίρους του στις επιχειρηματικές δραστηριότητες, είναι συνήθεις πρακτικές για τον Νεοϋορκέζο πρώην μεγαλοεργολάβο. Ωστόσο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, εκείνο που απειλείται είναι η ειρήνη σε μια ολόκληρη περιοχή του πλανήτη. Ο Ντόναλντ Τραμπ έχτισε την καριέρα του πάνω στην αρχή ότι τα πάντα μπορούν να αναδιαπραγματευθούν. Μόλις ολοκληρωνόταν η ανέγερση ενός κτιρίου, ο μεγαλοεργολάβος επικαλούνταν κακοτεχνίες (ή κατέφευγε σε οποιοδήποτε άλλο πρόσχημα) προκειμένου να αρνηθεί να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις του. Επέβαλε τότε νέους όρους στους εργολάβους και τους άλλους επαγγελματίες, αναγγέλλοντάς τους, λόγου χάρη, «θα σας πληρώσω μονάχα το 75% του συμφωνηθέντος ποσού». Επρόκειτο για μια μη διαπραγματεύσιμη πρόταση, του τύπου «take it or leave it». Το μόνο που απέμενε σε όσους αρνούνταν ήταν να εμπλακούν σε πολυδάπανες δίκες με αβέβαιη έκβαση, καθώς απέναντί τους θα έβρισκαν δεινούς δικηγόρους ασκημένους στην στρεψοδικία. Το 2004, στο βιβλίο του Trump: Think Like a Billionaire («Σκέψου σαν δισεκατομμυριούχος»), συμβούλευε τους αναγνώστες του «πάντα να αμφισβητούν τα τιμολόγια». Ήταν πασίγνωστος κακοπληρωτής και πολλοί προμηθευτές ή τράπεζες αρνούνταν να συνεργαστούν μαζί του (1). Το 2007, στο Think Big and Kick Ass: In Business and Life («Να είσαι φιλόδοξος και να τους τσακίζεις, τόσο στις μπίζνες όσο και στη ζωή»), δήλωνε ότι «του αρέσει να συντρίβει το αντίπαλο στρατόπεδο και να μαζεύει όλα τα κέρδη» και ότι αδιαφορούσε για τους τραπεζίτες που έχασαν τα χρήματα που του είχαν δανείσει. «Δικό τους είναι το πρόβλημα και όχι δικό μου. Τους είπα ότι δεν έπρεπε να μου τα είχαν δανείσει». Η Deutsche Bank, ο μοναδικός θεσμικός παίκτης του χρηματοοικονομικού τομέα που συνεχίζει να συναλλάσσεται με τις επιχειρήσεις Τραμπ, απέκτησε μια εξαιρετικά διδακτική εμπειρία. Το 2008, στο αποκορύφωμα της χρηματοοικονομικής κρίσης, έκανε αγωγή στον μεγαλοεργολάβο επειδή δεν είχε εξοφλήσει οφειλές 40 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Τραμπ αντεπετέθηκε, ζητώντας από την τράπεζα το εντυπωσιακό ποσό των 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ισχυρίστηκε ότι τα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετώπιζε οφείλονταν στην χρηματοοικονομική κρίση και ότι η Deutsche Bank αποτελούσε έναν από τους υπεύθυνους που προκάλεσαν αυτήν την κρίση… Η τράπεζα του παραχώρησε πενταετή περίοδο χάριτος (2). Ο μελλοντικός πρόεδρος δεν άργησε να κατανοήσει ότι η απειλή της προσφυγής στα δικαστήρια μπορούσε να έχει αποτρεπτικά αποτελέσματα. Εκτιμάται ότι ενεπλάκη, ως μηνυτής ή ως κατηγορούμενος, σε περισσότερες από 3.500 δίκες.

Νεοφερμένος στην πολιτική, ο Τραμπ ο Τραμπ είχε υποσχεθεί να θέσει στην υπηρεσία της Αμερικής το ταλέντο του ως του «μεγαλύτερου διαπραγματευτή στην ιστορία». Ανακοίνωνε ότι, αμέσως μετά την εκλογή του, θα φρόντιζε «να σκίσει τη φριχτή συμφωνία της Βιέννης» για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, καθώς επίσης και την συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα. Το γεγονός ότι αυτές οι αποφάσεις λαμβάνονται κατά περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου ή ότι τα υπόλοιπα μέλη που τις έχουν υπογράψει αντιτίθενται σε αυτήν την ενέργεια τον αφήνει αδιάφορο. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούσε ως ελέω Θεού αφεντικό και η άγνοιά του ως προς την Ιστορία και τη διπλωματία συνδυάστηκαν με την επιθυμία του να απαλλαγεί από την κληρονομιά του προκατόχου του. Καθώς επιθυμεί να έρθει σε ρήξη με τις συμβατικότητες, συνήθως επαφίεται στο ένστικτό του και αρκείται στη μεταφορά στο επίπεδο των διπλωματικών σχέσεων όλων των πρακτικών που επεξεργάστηκε κατά τη διάρκεια της καριέρας του ως εργολάβος και ως βεντέτα των ριάλιτι σόου. Το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης υπογράφηκε στη Βιέννη στις 14 Ιουλίου 2015 από το Ιράν και τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (Ηνωμένες Πολιτείες, Ρωσία, Κίνα, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο), καθώς και από τη Γερμανία, μετά από αρκετά χρόνια σκληρών διαπραγματεύσεων. Επιπλέον, στις 20 Ιουλίου 2015, η συμφωνία επικυρώθηκε ομόφωνα με το ψήφισμα 2231 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Σε αντάλλαγμα για τον τερματισμό του στρατιωτικού ερευνητικού πυρηνικού προγράμματος της χώρας και την έναρξη διεθνών ελέγχων που θα κλιμακώνονταν μέχρι το 2025, θα αίρονταν σταδιακά οι κυρώσεις που το Συμβούλιο Ασφαλείας είχε επιβάλει το 1995 στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν.

Οι αναμενόμενες θετικές οικονομικές επιπτώσεις αποτελούσαν μια ουσιώδη συνιστώσα της συμφωνίας. Όμως, παρά το γεγονός ότι όντως αυξήθηκαν οι συναλλαγές του Ιράν με το εξωτερικό, το συνολικό αποτέλεσμα απέχει πολύ από την αναμενόμενη ραγδαία άνοδο που αναμενόταν πριν από τρία χρόνια, κυρίως λόγω της διατήρησης των παλαιότερων κυρώσεων που είχαν επιβληθεί από το αμερικανικό Κογκρέσο το 1979, την επαύριο της ισλαμικής επανάστασης. Για πολλούς Ιρανούς, η κακοπιστία των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν προφανής: οι αμερικανικές αρχές εξακολουθούσαν να κρατούν μια διφορούμενη στάση στο ζήτημα των συναλλαγών σε δολάρια, ώστε να αποθαρρύνονται οι επίδοξοι επενδυτές ή εξαγωγείς. Ωστόσο, για τις εξαγωγικές χώρες, η πρόοδος που σημειώθηκε δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αμελητέα. Για παράδειγμα, το ύψος των γαλλικών εξαγωγών προς το Ιράν τριπλασιάστηκε, από 500 εκατομμύρια ευρώ την εποχή της υπογραφής της συμφωνίας στο 1,5 δισεκατομμύριο το 2017. Παρά το γεγονός ότι συχνά χαρακτηρίζεται «κράτος παρίας», το Ιράν σεβάστηκε τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει, όπως βεβαιώνουν τόσο ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας όσο και οι περιοδικές πιστοποιήσεις της αμερικανικής κυβέρνησης. Έτσι εξηγείται εξάλλου το γεγονός ότι ο πρόεδρος Τραμπ, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντά του στις 20 Ιανουαρίου 2017, κατήγγειλε την συμφωνία μονάχα στις 8 Μαΐου 2018. Τόσο ο υπουργός Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον όσο και ο στρατηγός Χέρμπερτ Ρέιμοντ ΜακΜάστερ, σύμβουλος του προέδρου για ζητήματα εθνικής ασφαλείας, αναγνώριζαν τις θετικές πλευρές του κειμένου της συμφωνίας και αντιτίθεντο στην απόσυρση των ΗΠΑ. Ο Τραμπ απέκτησε απόλυτη ελευθερία κινήσεων μονάχα μετά την αποπομπή τους και την αντικατάστασή τους από «γεράκια», τον Μάικλ Πομπέο και τον Τζον Μπόλτον αντίστοιχα. Αν και καμία από τις χώρες που είχαν υπογράψει τη συμφωνία δεν ακολούθησε τις Ηνωμένες Πολιτείες στην απόφασή τους να αποσυρθούν από αυτήν, η απόφαση της Ουάσιγκτον θα έχει βαρύτατες συνέπειες για τις σχέσεις της με την Ευρώπη, λόγω της επαναφοράς των κυρώσεων που προβλέπονται εις βάρος των αμερικανικών ή των ξένων επιχειρήσεων που θα συνεχίσουν να συναλλάσσονται με το Ιράν. Απρίλιος 2015, η συνάντηση υπουργών Εξωτερικών που έθεσε το πλαίσιο της συμφωνίας της Βιέννης για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Αυτά επί προεδρίας Ομπάμα – επί προεδρίας Τραμπ, οι υπογεγραμμένες συμφωνίες δεν παίζουν και τόσο μεγάλο ρόλο…

Η απάντηση της Μάργκαρετ Θάτσερ το 1982 Το ζήτημα της ισχύος των νόμων των Ηνωμένων Πολιτειών εκτός της επικράτειάς τους ανάγεται στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Μετά την επιβολή του στρατιωτικού νόμου στην Πολωνία, στις 13 Δεκεμβρίου 1981, ο πρόεδρος Ρόναλντ Ρήγκαν απαγόρευσε σε πρώτη φάση στις αμερικανικές εταιρείες να συμμετάσχουν στην κατασκευή ενός αγωγού που θα τροφοδοτούσε τις ευρωπαϊκές χώρες με φυσικό αέριο από τη Σιβηρία. Τον Ιούνιο του 1982, το εμπάργκο επεκτάθηκε στις θυγατρικές τους, καθώς επίσης και στις ξένες εταιρείες με άδεια εκμετάλλευσης αμερικανικών σημάτων, με πρόσχημα ότι η Σοβιετική Ένωση θα μπορούσε να επωφεληθεί από τις αμερικανικές τεχνολογίες. Αυτή η απόφαση προκάλεσε σάλο: τα αντίποινα των θιγόμενων ευρωπαϊκών κρατών υποχρέωσαν τις ΗΠΑ να υπαναχωρήσουν. Διότι, παρ’ όλο που η Ουάσιγκτον διαθέτει όντως το όπλο της επέκτασης της ισχύος των νόμων της εκτός της επικράτειάς της, οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν τη δυνατότητα να ανταπαντήσουν με νόμους που απαγορεύουν στις εταιρείες τους να υπόκεινται σε ξένη νομοθεσία. Μολονότι η Βρετανή πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ ήταν η μεγαλύτερη σύμμαχος του Ρόναλντ Ρήγκαν, σε αυτό το ζήτημα παρέμεινε άκαμπτη. Δήλωσε ότι, για λόγους αρχής, οι επιχειρήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου οφείλουν να τιμούν τις εμπορικές δεσμεύσεις τους. Επικαλέστηκε έναν νόμο αναστολής της νομικής ισχύος (Protection of Trading Interests Act) που είχε ψηφιστεί το 1980 και απαγορεύει στις βρετανικές επιχειρήσεις να συμμορφώνονται με τις προσταγές των ΗΠΑ όταν διακυβεύεται το εθνικό συμφέρον. Στην Γαλλία, ο Ζαν Πιέρ Σεβενεμάν, τότε υπουργός Έρευνας και Βιομηχανίας, στηρίχθηκε σε ένα διάταγμα του 1959 που είχε εκδοθεί από τον στρατηγό Ντε Γκολ και έδωσε εντολή στην εταιρεία Dresser-France, θυγατρική ενός αμερικανικού μηχανολογικού ομίλου, να αγνοήσει τις προσταγές της μητρικής εταιρείας. Τελικά, η Ουάσιγκτον υποχώρησε και οι κυρώσεις ήρθησαν τον Νοέμβριο του 1982. Ωστόσο, μετά τον Ψυχρό Πόλεμο παρατηρήθηκε αύξηση των απαιτήσεων για εξωεδαφική ισχύ των νόμων, με πρόσχημα ότι η παγκοσμιοποίηση οφείλει να συνοδεύεται από κοινούς κανόνες. Μόνο το 1996, οι Ηνωμένες Πολιτείες ψηφίζουν δύο νόμους που στηρίζονται σε αυτήν την αρχή. Ο νόμος Helms-Burton έχει ως στόχο τις ξένες εταιρείες που επενδύουν στην Κούβα, ενώ ο νόμος Amato-Kennedy έχει ως πεδίο εφαρμογής το Ιράν και την Λιβύη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανταπαντά υιοθετώντας έναν μηχανισμό αναστολής της ισχύος τους που απαγορεύει σε οποιοδήποτε ευρωπαϊκό φυσικό ή νομικό πρόσωπο να υπόκειται σε νομοθετικές, διοικητικές ή δικαστικές πράξεις που αποφασίζονται από ξένη δύναμη. Επίσης, προσφεύγει στο Όργανο Επίλυσης Διαφορών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου προκειμένου να αμφισβητήσει την εξωεδαφική εφαρμογή αυτών των νόμων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μάλιστα συνέταξε έναν κατάλογο αμερικανικών επιχειρήσεων στις οποίες θα μπορούσαν να επιβληθούν συμμετρικές κυρώσεις. Η επίδειξη αποφασιστικότητας αποδείχθηκε αποτελεσματική: οι ΗΠΑ δέχθηκαν την αναστολή των συστημάτων επιβολής κυρώσεων όσον αφορά τους Ευρωπαίους, οι οποίοι με τη σειρά τους απέσυραν την προσφυγή ενώπιον του ΠΟΕ.

Τι συνέβη έκτοτε; Βεβαίως, μεσολάβησε το σοκ της 11ης Σεπτεμβρίου. Έτσι, ο παγκόσμιος χαρακτήρας της τρομοκρατίας φάνηκε να δικαιολογεί, για παράδειγμα, την επιτήρηση των χρηματοοικονομικών ροών σε πλανητικό επίπεδο. Ο νόμος USA Patriot Act (Uniting and Strengthening America by Providing Appropriate Tools to Intercept and Obstruct Terrorism, «Συσπείρωση και ενίσχυση της Αμερικής με την παροχή κατάλληλων εργαλείων για την ανάσχεση και την εξουδετέρωση της τρομοκρατίας») εξασφαλίζει διευρυμένες αρμοδιότητες στην εκτελεστική εξουσία. Το «εξωφρενικό προνόμιο» του αμερικανικού νομίσματος, όπως το χαρακτήριζε παλαιότερα ο στρατηγός Ντε Γκολ, αποκτά μια νέα διάσταση: όλες οι συναλλαγές σε δολάρια υπόκεινται στο εξής στο αμερικανικό δίκαιο, ακόμα και όταν πραγματοποιούνται εκτός της επικράτειας των Ηνωμένων Πολιτειών. Γίνεται τότε λόγος για μια «παγκοσμιοποίηση της συμμόρφωσης με την Αμερική». Είτε ως προσταγές είτε λόγω μιμητισμού, οι νόμοι και οι πρακτικές των ΗΠΑ διεθνοποιούνται. Είτε πρόκειται για την καταπολέμηση του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος ή της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας είτε για τις εκστρατείες κατά της διαφθοράς, οι νομοθεσίες που υιοθετούνται ανά τον κόσμο αποτελούν μια αντιγραφή της αμερικανικής νομοθεσίας (3). Πολύ συχνά, η αμερικανική δικαιοσύνη είναι εκείνη που δρομολογεί δικαστικές διώξεις και επιβάλλει κυρώσεις σε ξένα φυσικά και νομικά πρόσωπα για παραβάσεις πραγματοποιημένες εκτός αμερικανικής επικράτειας. Έτσι, τον Ιούνιο του 2014, η γαλλική τράπεζα BNP Paribas καταδικάστηκε να καταβάλει πρόστιμο 8,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο αμερικανικό δημόσιο επειδή είχε παραβιάσει, μέσω της ελβετικής θυγατρικής της, τα εμπάργκο που είχαν επιβάλει οι Ηνωμένες Πολιτείες στην Κούβα, στο Ιράν και στο Σουδάν (4). Τα τελευταία χρόνια, αρκετές ευρωπαϊκές πολυεθνικές πιάστηκαν στα δίχτυα του Foreign Corrupt Practices Act (FCPA), ενός νόμου του 1977 που απαγορεύει την δωροδοκία ηγετών τρίτων χωρών προκειμένου να επιτευχθεί η σύναψη εμπορικών συμβάσεων. Αρκετές επιχειρήσεις οφείλουν να πληρώσουν σημαντικά πρόστιμα, ανάμεσά τους η γαλλική Alstom (722 εκατομμύρια δολάρια το 2014) και η γερμανική Siemens (800 εκατομμύρια δολάρια το 2008). Αρκεί μία σύνδεση, ακόμη και ισχνή, προκειμένου να θεωρηθεί η αμερικανική δικαιοσύνη αρμόδια να επιληφθεί της υπόθεσης: στην περίπτωση της BNP Paribas, οι συναλλαγές είχαν πραγματοποιηθεί σε δολάρια. Η διατήρηση τραπεζικού λογαριασμού στις ΗΠΑ, ακόμη και η ανταλλαγή ηλεκτρονικών μηνυμάτων που περνούν από διακομιστές εγκατεστημένους σε αυτές, μπορούν επίσης να ανοίξουν τον δρόμο για δικαστικές διώξεις.

Μια αντιπαραγωγική στρατηγική Παρ’ όλα αυτά, η υπόθεση των κυρώσεων εναντίον του Ιράν σηματοδοτεί μια ρήξη. Την ίδια ακριβώς ημέρα που πραγματοποιήθηκε η καταγγελία της συμφωνίας για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, ο Ρίτσαρντ Γκρενέλ, ο νέος Αμερικανός πρεσβευτής στο Βερολίνο, δημοσίευσε ένα tweet που θύμιζε σουλτανικό φιρμάνι: «Οι γερμανικές επιχειρήσεις που συναλλάσσονται με το Ιράν οφείλουν να αποσυρθούν αμέσως!» (Στη συνέχεια θα ισχυριστεί ότι το εννοούσε ως ηθική υποχρέωση). Όσο για τον νέο υπουργό Εξωτερικών Μάικλ Πομπέο, υποσχέθηκε ότι θα γονατίσει τα κράτη που βοηθούν το Ιράν, εκτός κι αν η Τεχεράνη αποδεχθεί δώδεκα όρους, οι οποίοι ουσιαστικά αποτελούν συνθηκολόγηση άνευ όρων. Με μια δεκασέλιδη εγκύκλιο, η Υπηρεσία Ελέγχου Ξένων Περιουσιακών Στοιχείων (Office of Foreign Assets Control, OFAC) του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών έδωσε στη δημοσιότητα τον κατάλογο των νομοθετικών ρυθμίσεων που θα διέπουν την επαναφορά των κυρώσεων. Οι κυρώσεις που είχαν χαρακτηριστεί «δευτερογενείς» και είχαν αρθεί με τη συμφωνία της Βιέννης επαναφέρονται εντός 90 ημερών (δηλαδή μέχρι τις 6 Αυγούστου) για τον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας και 180 ημερών (δηλαδή μέχρι τις 4 Νοεμβρίου) για τον πετρελαϊκό τομέα. Για όσες εταιρείες ενδεχομένως αρνηθούν να συμμορφωθούν με τους νέους κανονισμούς, σύμφωνα με απόφαση του Τραμπ, υπάρχει η δυνατότητα να ενταχθούν σε έναν κατάλογο επιχειρήσεων (Specially Designed Nationals List), των οποίων τα περιουσιακά στοιχεία μπορούν να παγώσουν και με τις οποίες οι Αμερικανοί πολίτες και τα αμερικανικά νομικά πρόσωπα δεν θα έχουν δικαίωμα να συναλλάσσονται. Κατά τη διάσκεψη κορυφής της Σόφιας (16-17 Μαΐου), οι Ευρωπαίοι ηγέτες διακήρυξαν την ομόφωνη επιθυμία τους να παραμείνουν στη συμφωνία (ευσεβής πόθος…), χωρίς καν να αναφερθούν στο παραμικρό ενδεχόμενο προσφυγής ενώπιον του ΠΟΕ. Η μοναδική χειροπιαστή εξαγγελία συνίστατο στην ενεργοποίηση ενός νόμου για την αναστολή της ισχύος ξένων νόμων (ψηφισμένου το 1996), ο οποίος αποσκοπεί στην εξουδετέρωση των εξωεδαφικών επιπτώσεων των αμερικανικών κυρώσεων. Ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Μπρυνό Λε Μαιρ πρότεινε στις 11 Μαΐου τη δημιουργία ανεξάρτητων μηχανισμών χρηματοδότησης για τις επενδύσεις στο Ιράν και την αποζημίωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσων επιχειρήσεων ενδέχεται να πληγούν από τον μηχανισμό δευτερογενών κυρώσεων που επανενεργοποίησαν οι ΗΠΑ. Ωστόσο, δεν είναι διόλου βέβαιο ότι θα κατορθώσει να πείσει τους Ευρωπαίους ομολόγους του ενώ, από την άλλη πλευρά, για μια επιχείρηση, το σύνολο αυτών των μέτρων φαντάζει ασήμαντο μπροστά στην απειλή να χαθεί η αμερικανική αγορά. Από την στιγμή της εκλογής του, ο Τραμπ αποστασιοποιείται διαρκώς από την Ευρώπη. Οι εκλεκτικές συγγένειές του με τα αυταρχικά καθεστώτα και η ευθυγράμμισή του με τις θέσεις του Ισραήλ και των περισσότερων χωρών του Περσικού Κόλπου για όλα τα ζητήματα που αφορούν το Ιράν, άφηναν να διαφανεί μια μείζων αντιπαράθεση με τους υπερατλαντικούς συμμάχους του. Όμως, τα διδάγματα της Ιστορίας είναι αποκαλυπτικά για τους κινδύνους που εγκυμονεί για την αμερικανική ηγεμονία η εμμονή στην μονόπλευρη ανάληψη δράσης. Πριν από είκοσι περίπου χρόνια, το 1997, τρεις στενοί διπλωματικοί συνεργάτες των προέδρων Τζίμι Κάρτερ, Τζορτζ Μπους και Μπιλ Κλίντον, οι Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, Μπρεντ Σκόουκροφτ και Ρίτσαρντ Μέρφυ αντίστοιχα, προειδοποιούσαν: «Η πολιτική των μονόπλευρων αμερικανικών κυρώσεων εναντίον του Ιράν αποδείχθηκε ανεπαρκής και η απόπειρα να εξαναγκασθούν οι υπόλοιπες χώρες να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών υπήρξε λανθασμένη. Ο εκφοβισμός μέσω της εξωεδαφικής επέκτασης της ισχύος των αμερικανικών νόμων προκάλεσε περιττές εντάσεις ανάμεσα στην Αμερική και στους κυριότερους συμμάχους της και απείλησε τη διεθνή τάξη πραγμάτων του ελεύθερου εμπορίου, την οποία οι ΗΠΑ έχουν επί δεκαετίες προωθήσει» (5). Alexandra Berzon, «Donald Trump’s business plan left a trail of unpaid bills», «The Wall Street Journal», Νέα Υόρκη, 9 Ιουνίου 2016. Βλ. επίσης, «ΗΠΑ: Ο θρίαμβος του παρανοϊκού πολιτικού λόγου», «Le Monde diplomatique – ελληνική έκδοση», Ιανουάριος 2017, https://monde-diplomatique.gr/?p=1812 Richard Cohen, «Why Trump’s handling of a Deutsche Bank loan is so foreboding», «The Washington Post», 19 Ιουλίου 2017. Βλ. «L’internationalisme de la compliance à l’américaine», «Audit, risques et contrôle», Ν° 004, Παρίσι, 4ο τρίμηνο 2015. Βλ. «Les Etats-Unis mettent les banques à l’amende» και Jean-Michel Quatrepoint, «Au nom de la loi… américaine», «Le Monde diplomatique», Ιούλιος 2014 και Ιανουάριος 2017 αντίστοιχα. Zbigniew Brzezinski, Βrent Scowcroft και Richard Murphy, «Differential containment», «Foreign Affairs», Νέα Υόρκη, Μάιος-Ιούνιος 1997.

Πηγα και εγώ στην Αρκαδία

Et in Arcadia Ego Πήγα και εγώ στην Αρκαδία ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ Το ταξίδι μου στην Αρκαδία ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς. Μία δεκοχτούρα στο ΚΤΕΛ Κηφισού μου έδωσε οδηγίες για την περιοχή. Ένα γλυκό μωράκι ,στην πλαστική του κούνια, με χαιρέτησε καθώς έκατσα στο κάθισμα μπροστά στους γονείς του. Ο αμίλητος σοφέρ με βομβάρδισε με τις άγνωστες συνάμα κακόγουστες επιτυχίες του ελληνικού ρεπερτορίου αλλά τίποτα δεν θα μου άλλαζε την απόφαση να απολαύσω το ταξίδι μου. Η θάλασσα με συνόδευσε κρυφά και φανερά, κατά την διάρκεια των τεσσάρων ωρών κάνοντας την διαδρομή μου ευχάριστη .Θαύμασα μία διαφήμιση κολλημένη σε μία πόρτα στον Άγιο Ανδρέα για σπιτίσια αυγά. Η φαντασία μου έπλασε αμέσως μία εικόνα με πολλά καλάθια στο χολ, σαλόνι και κουζίνα με κότες να κακαρίζουν νευρικά επειδή τα πλήθη αργούν να αγοράσουν τα αυγά τους. Τελικά έφτασα στον προορισμό των ολιγοήμερων διακοπών μου. ¨Έτρεξα αμέσως στην ακτή και έκανα το πρώτο μου μπάνιο στην πεντακάθαρη θάλασσα. Ανείπωτη χαρά, μεγάλη χαλάρωση και κυρίως ευχαρίστηση ότι τα κατάφερα. Έφτασα σε ένα πολλά υποσχόμενο μέρος με απίστευτη ομορφιά, ειδικό για πνευματική ξεκούραση και γαστρονομική απόλαυση. Χάρηκα που έφτασα στην δική μου Αρκαδία όπου θα ζούσα μοναδικές εμπειρίες.

Ποιητές σαν το Βιργίλιο και τον Γκαίτε και ζωγράφοι σαν τον Πουσέν και τους Προραφαηλίτες, έχουν καταπιαστεί με την Αρκαδία. Οι περιηγητές δεν μπορούσαν να λάβουν αυτόν τον τίτλο, αυτήν την ιδιότητα, αν δεν εξερευνούσαν την Αρκαδία. Βασιλείς όπως οι Καρλομάγνοι και πάπες και πριγκίπισσες θέλησαν να συσχετιστούν γενεαλογικά Αρκάδες. Άνθρωποι όπως ο Μπάυρον και ο Θερβάντες θυσίασαν τη ζωή τους ή την υγεία τους στην επανάσταση, φλεγόμενοι από ένα και μόνο πάθος: το αρκαδικό ιδεώδες.Et in Arcadia Ego” ζωγράφισε ο Nicolas Poussin τον δέκατο έβδομο αιώνα. Ο πίνακας απεικονίζει μία βρύση με τρείς βοσκούς γύρω και μία μούσα. Στο Λούβρο. Η σκιά ενός βοσκού θυμίζει πολύ τον Χάρο με το δρεπάνι του σε φάση αναμονής. ¨Όμορφη η Αρκαδία ,ιδανική και μοναδική όμως τι κρύβει; Μία υπενθύμιση του τι μας περιμένει στο τέλος; Τι είναι στην πραγματικότητα η Αρκαδία; Μια υπερτιμημένη έννοια στο μυαλό των ποιητών και ζωγράφων του περασμένου αιώνα; Τι αντιπροσωπεύει η Αρκαδία για την ανθρωπότητα; Γνώση, αξιοπιστία, ησυχία, φιλία, οικογένεια, χαρά ,αγάπη ολοκλήρωση ,αθανασία ,αυτογνωσία.

¨Όλοι κάνουμε κάποτε ένα ταξίδι που κρύβει την έκπληξη ανεύρεσης της Αρκαδίας όμως πολλοί διστάζουμε να τον πραγματοποιήσουμε. Διανύουμε άτολμα αυτή την διαδρομή ανήξεροι κρατώντας επιφυλάξεις για το φινάλε. Ελπίζουμε πολλά ;Φτάνουμε στο τέλος και δυστυχώς ανακαλύπτουμε ότι εγκαταλείπουμε αυτό το μάταιο κόσμο χωρίς να έχουμε ερευνήσει την ζωή μας και χωρίς την επίγνωση της Αρκαδίας. Η διαδρομή είναι ευχάριστη αλλά κρύβει δεσμεύσεις, συμβιβασμούς, σχέσεις ανεκπλήρωτου έρωτα, έλλειψη εμπιστοσύνης, στρές, θλίψης, απογοήτευσης, αποτυχημένης επαγγελματικής καριέρας η πιο απλά ανακαλύπτουμε ότι ζούμε χωρίς να βιώσουμε την ομορφιά της ζωής μας; Θέλεις να ζήσεις στην Αρκαδία; Αξίζει ή είναι ανέφικτο όνειρο; Πόσο υπεύθυνα θα την αναλάβεις ή θα την αναβάλεις την διαδικασία ; Είσαι αποτυχημένος επειδή αντιμετώπισες πολλές δυσκολίες που σε λύγησαν; Είσαι αδύναμός ή δεν είχες το κουράγιο να ακολούθησες το όνειρο; Σου φταίνε οι καταστάσεις που εσύ δεν εκπλήρωσες τον προορισμό σου; Η Αρκαδία είναι ο σκοπός σου για την απόλυτη ευτυχία και κυρίως την αυτογνωσία. Πόσο πάλεψες, πόσο διεκδίκησες την δική σου Αρκαδία; Πότε θα ανακαλύψεις ότι η Αρκαδία ήταν δίπλα σου ενώ εσύ την έψαχνες μακριά;