Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

STOP TTIP

Το "δίκιο" των επενδυτών πάνω από τη δημοκρατία...

16.03.2014






«Τίποτε δεν ευχόμαστε περισσότερο από μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου μεταξύ Ευρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών». Αυτό δήλωνε η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, τον Φεβρουάριο του 2013, απόλυτα συντονισμένη τότε με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα ή τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. Στις αρχές της περασμένης χρονιάς, πολλοί πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες εκθείαζαν την ιδέα μιας διατλαντικής συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών (ΤΤΙΡ), υπολόγιζαν τα πλεονεκτήματά της, μιλούσαν για τη δημιουργία εκατομμυρίων θέσεων εργασίας, για αύξηση του μέσου εισοδήματος των εργαζομένων και για την αύξηση του ΑΕΠ στις δύο πλευρές του Ατλαντικού...
Η ιδέα δεν ήταν καινούργια, είχε εμφανιστεί για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1990, με το όνομα «οικονομικό ΝΑΤΟ», αλλά δεν είχε προχωρήσει, καθώς το βάρος των διαπραγματεύσεων είχε πέσει στην ενίσχυση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Από τα μέσα του 2013, όμως, και με δέλεαρ τον περιορισμό τής όλο και ισχυρότερης εμπορικής παρουσίας της Κίνας, Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον ξεκίνησαν τις πρώτες διαπραγματεύσεις, και δη κεκλεισμένων των θυρών. Την προεργασία την είχε κάνει μια ομάδα εργασίας, με επικεφαλής τον εκπρόσωπο του αμερικανικού εμπορίου Ρον Κιρκ και τον αρμόδιο επίτροπο Κάρελ ντε Γκουχτ, και σχεδόν όλα έμοιαζαν να βαίνουν βάση προγράμματος.
Κανείς δεν έδινε σημασία στους φόβους των οργανώσεων καταναλωτών στην Ευρώπη, ότι με το ΤΤΙΡ θα τρώμε χλωριωμένα κοτόπουλα, κρέας με ορμόνες και μεταλλαγμένα χωρίς σήμανση, ούτε στους αντίστοιχους αμερικανικούς φόβους για την ταχύτητα με την οποία δίνεται άδεια κυκλοφορίας στα ευρωπαϊκά φάρμακα ή για τα κατά καιρούς κρούσματα των τρελών αγελάδων στη γηραιά ήπειρο. «Υπερβολές», ήταν η μονότονη επίσημη αντίδραση, ενώ ο ντε Γκουχτ διαβεβαίωνε ότι «κανένα ευρωπαϊκό στάνταρτ δεν θα θυσιαστεί στον βωμό της συμφωνίας».
Και μετά, το περασμένο καλοκαίρι, ήρθε ο Έντουαρντ Σνόουντεν με τις αποκαλύψεις του για τις αμερικανικές υποκλοπές της NSA όχι μόνο των τηλεφώνων πολιτικών προσώπων στην Ευρώπη, αλλά και εταιρειών - λέγε με "βιομηχανική κατασκοπία"... Πάραυτα, η επίτροπος Δικαιοσύνης Βίβιαν Ρέντινγκ ζήτησε το πάγωμα των διαπραγματεύσεων, αίφνης πολλοί άρχισαν να κοιτάζουν πιο προσεκτικά το περιεχόμενο του ΤΤΙΡ - ενώ και τα μέσα ενημέρωσης έδωσαν επιτέλους σημασία σε ενστάσεις νομικών και οικονομολόγων που μέχρι τότε περνούσαν στα ψιλά.

Bloomsday 16-6-1904.

Τα υπερβολικά δικαιώματα των επενδυτών

Η βασική ένσταση ήταν ότι το ΤΤΙΡ περιορίζει τη δημοκρατία, καθώς δίνει υπερβολικά δικαιώματα στους επενδυτές. Στον βωμό της προστασίας των ξένων επενδύσεων θυσιάζεται το δικαίωμα των εκλεγμένων εκπροσώπων μιας χώρας -βουλευτών και κυβερνώντων- να αλλάζουν πολιτική. Και επιτρέπεται στους επενδυτές που θεωρούν ότι θίγονται τα συμφέροντά τους να προσφεύγουν σε μια διαιτησία που δεν υπόκειται σε κανέναν δημοκρατικό και δημόσιο έλεγχο για να βρουν το δίκιο τους. Με δυο λόγια, η «ζωντανή» συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών -μια συμφωνία, δηλαδή, που θα αναθεωρείται συνεχώς- επιδιώκεται να προβλέπει ότι κάθε σχέδιο νόμου θα πρέπει εκ των προτέρων να ελέγχεται για το αν έχει «σημαντικές επιδράσεις στο διατλαντικό εμπόριο και στις ξένες επενδύσεις». Ένα παράδειγμα: Εάν μια χώρα αποφασίσει ότι επιθυμεί να αλλάξει την περιβαλλοντική της νομοθεσία ή κάποιους νόμους για την προστασία των καταναλωτών, ακόμη και την εργασιακή της νομοθεσία, θα αναγκάζεται να το σκεφτεί δυο φορές, αφού ο ξένος επενδυτής που θεωρεί ότι θίγεται από αυτές τις αλλαγές θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να προσφύγει στη διαιτησία και να ζητήσει -εάν δικαιωθεί- αποζημίωση.
Οι συμφωνίες για την προστασία αυτή των επενδυτών δεν είναι καινούργιες. Ιδιαίτερα της μόδας έγιναν στη δεκαετία του 1990, συνήθως σε διμερές επίπεδο, και μέχρι τώρα έχουν υπογραφεί πάνω από 3.200. Οι περισσότερες έμοιαζαν… ακίνδυνες. Προστάτευαν κυρίως τους ξένους επενδυτές από αυθαίρετες απαλλοτριώσεις. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια φάνηκε ότι η προστασία πάει πολύ παραπέρα - και μάλιστα πριν οι πολλές κατακερματισμένες συμφωνίες συγκλίνουν σε μια κεντρική, στο πλαίσιο του ΤΤΙΡ. Το πρώτο παράδειγμα, που έκανε αίσθηση και στην κοινή γνώμη -πολλές περιπτώσεις είναι τόσο τεχνικές ώστε οι κοινοί θνητοί να μην μπορούν να τις αντιληφθούν- έρχεται από τη Γερμανία. Ο σουηδικός ενεργειακός όμιλος Vattenfall ζητεί αποζημίωση από τη γερμανική κυβέρνηση, επειδή μετά την πυρηνική καταστροφή της Φουκουσίμα το Βερολίνο αποφάσισε να δρομολογήσει το κλείσιμο των πυρηνικών εργοστασίων, σε δύο από τα οποία είχε επενδύσει ο όμιλος. Μέχρι στιγμής η διαιτησία δεν έχει βγάλει απόφαση - αλλά θεωρείται πολύ πιθανό να δικαιώσει τη Vattenfall. Αυτά τα «διαιτητικά» δικαστήρια μόνο μία στις τρεις φορές μέχρι τώρα έχουν δικαιώσει κράτη. Και υπάρχει ο φόβος να γίνουν πολύ ισχυρότερα -και οι ανάλογες προσφυγές να γίνουν ψωμοτύρι- εάν υπογραφεί το περιβόητο ΤΤΙΡ, για το οποίο ξεκίνησε τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες νέος γύρος διαπραγματεύσεων. Και πάλι κεκλεισμένων των θυρών, και πάλι με ευρεία συμμετοχή από πάσης φύσεως λομπίστες.

«Κερδίζοντας από την κρίση»

Την ίδια μέρα που άρχισαν πάλι οι διαπραγματεύσεις, δόθηκε στη δημοσιότητα και η έρευνα «Profiting from Crisis - How corporations and lawyers are scavenging profits from Europe's crisis» (σ.σ. Κερδίζοντας από την κρίση - πώς οι εταιρείες και οι δικηγόροι βγάζουν κέρδη από την κρίση της Ευρώπης), που έκαναν τα ινστιτούτα Corporate Europe Observatory (CEO) και The Transnational Institute (TNI).
Οι συντάκτες της έρευνας παρουσίασαν μια σειρά από παραδείγματα για τις μηνύσεις που τρέχουν τώρα στην κλυδωνιζόμενη από την κρίση Νότια Ευρώπη, χάρη σε ανάλογες διμερείς συμφωνίες.
Ένα ξεκάθαρο παράδειγμα είναι αυτό της τράπεζας Postova Bank με έδρα τη Σλοβακία. Η τράπεζα έσπευσε να αγοράσει ελληνικά ομόλογα το 2010, αγνοώντας την κρίση, την οποία είχε ήδη βυθιστεί η Ελλάδα, γοητευμένη από τις εξαιρετικά υψηλές αποδόσεις ως αντιστάθμισμα του υψηλού ρίσκου. Όταν έγινε το PSI, τα ελληνικά ομόλογα έχασαν πάνω από το 50% της ονομαστικής αξίας τους. Η συντριπτική πλειονότητα των ιδιωτών επενδυτών αποδέχτηκε το κούρεμα, η Postova ανήκει σ' αυτό το 10% που δεν υπέγραψε. Και βασισμένη σε μια διμερή συμφωνία περί επενδύσεων, έσπευσε να μηνύσει το ελληνικό κράτος στο δικαστήριο διαιτησίας της Παγκόσμιας Τράπεζας...

Οι πολίτες πληρώνουν το μάρμαρο

Η Postova περιμένει να δικαιωθεί, ενώ τον λογαριασμό θα τον πληρώσουν οι καθημαγμένοι Έλληνες πολίτες. Όπως οι Ισπανοί πολίτες καλούνται να πληρώσουν αποζημιώσεις σε γερμανικές και βρετανικές τράπεζες που επένδυσαν στα φωτοβολταϊκά της Ισπανίας και είδαν τα κέρδη τους να μειώνονται μόλις η κυβέρνηση της Μαδρίτης αποφάσισε να μειώσει τις επιδοτήσεις.
«Ήδη σήμερα οι κερδοσκόποι μεταξύ των επενδυτών εκμεταλλεύονται υφιστάμενες συμφωνίες για να λεηλατήσουν τα κρατικά ταμεία των χωρών της κρίσης», υποστηρίζει στη γερμανική Zeit η Πία Έμπερχαρντ, εμπειρογνώμονας για θέματα εμπορίου της CEO. «Εάν, μέσω του ΤΤΙΡ, η Ε.Ε. προσφέρει σε όλες τις εταιρείες αυτά τα υπερβολικά δικαιώματα, τότε πάσχει από ‘πολιτική παράνοια'». Και η συνάδελφός της Σεσίλια Ολιβέ από το ΤΝΙ προσθέτει ότι είναι «άρρωστο» να υποστηρίζει η Κομισιόν τα προνομιακά δικαιώματα των επενδυτών «σε μια εποχή που κλέβει από τους πολίτες της Ευρώπης στοιχειώδη κοινωνικά δικαιώματα».
Η κριτική στο ΤΤΙΡ δεν είναι καινούργια, πλην όμως τα στοιχεία της έρευνας «Κερδίζοντας από την κρίση» είναι εκρηκτικά: Ήδη από τώρα επενδυτές μηνύουν ευρωπαϊκές χώρες για διαφυγόντα κέρδη εξαιτίας των μέτρων που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση της κρίσης, πολλά από τα οποία δεν τα αποφασίζουν καν οι χώρες αυτές, αλλά τους επιβάλλονται από τις τρόικες. Σύμφωνα με την έρευνα, οι αποζημιώσεις που ήδη έχουν ζητηθεί από τις χώρες της κρίσης είναι 1,7 δισεκατομμύρια ευρώ - και έπεται συνέχεια...
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ ΑΥΓΗ 16-3-2014
 

Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΦΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ, ΣΗΜΕΙΟ ΖΩΗΣ ΣΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑς

 
ΕΠΕΙΔΗ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΥ
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

18.3.2014
Ερώτηση
Προς τον κ. Υπουργό Υγείας
ΘΕΜΑ: Εικόνα διάλυσης στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας μετά την ψήφιση του
νόμου για το ΠΕΔΥ
Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για το Πρωτοβάθμιο Εθνικό Δίκτυο Υγείας
είχαμε τονίσει με έμφαση ότι με το ...πρόσχημα του κατακερματισμού της ΠΦΥ και
των στρεβλώσεων του προηγούμενο συστήματος, η κυβέρνηση επιχειρεί να
καλύψει σε μεγάλο βαθμό τους μνημονιακούς στόχους της διαθεσιμότητας και των
απολύσεων από τη «δεξαμενή» των εργαζομένων του ΕΟΠΥΥ και, ταυτόχρονα, να
ιδιωτικοποιήσει πλήρως την πρωτοβάθμια περίθαλψη. Είχαμε δηλώσει ότι το
πραγματικό διακύβευμα δεν ήταν η αναδιοργάνωση της ΠΦΥ και ότι αν η
κυβέρνηση πραγματικά ήθελε να μεταρρυθμίσει το σύστημα υγείας θα το έκανε με
τις μονάδες υγείας του ΕΟΠΥΥ σε λειτουργία. Είχαμε επίσης προβλέψει ότι οι
διαδικασίες της διαθεσιμότητας και της μετάβασης στο νέο φορέα είναι πολύ
σύνθετες και χρονοβόρες για να ολοκληρωθούν σε ένα μήνα και ότι ο εκβιασμός
στους γιατρούς του ΕΟΠΥΥ να κλείσουν τα ιατρεία τους ώστε ύστερα από 8 μήνες
να κριθούν αν θα ενταχθούν στο ΕΣΥ θα αφήσει τις μονάδες χωρίς ιατρικό
προσωπικό.
Δυστυχώς δικαιωθήκαμε. Ένα μήνα μετά, η κατάσταση στο χώρο της πρωτοβάθμιας
φροντίδας υγείας είναι χαοτική. Ο «ξαφνικός θάνατος» των μονάδων Υγείας του
ΕΟΠΥΥ και η διαθεσιμότητα 8500 γιατρών-εργαζομένων διέκοψαν αναγκαίες για
την υγεία των ασφαλισμένων δωρεάν υπηρεσίες και παροχές, μετέφεραν
δυσβάστακτο οικονομικό κόστος στις τσέπες τους και επιβάρυναν – στα όρια της
λειτουργικής κατάρρευσης- τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία, τα Εργαστήρια και τα ΤΕΠ
των δημόσιων Νοσοκομείων, που εδώ και καιρό δυσκολεύονται να ανταποκριθούν
στην αυξημένη ζήτηση της περιόδου της κρίσης.

  Την ίδια ώρα, το Υπουργείο Υγείας δεν μπορεί να εγγυηθεί όχι μόνο την νομότυπη
επανατοποθέτηση των εργαζομένων του ΕΟΠΥΥ στις Μονάδες που υπηρετούσαν,
αλλά ούτε καν την έγκαιρη καταβολή των μισθών τους. Όπως ομολογείται σε
σχετική ανακοίνωση του Υπουργείου Υγείας, οι εργαζόμενοι που τέθηκαν σε
30ήμερη διαθεσιμότητα, δηλαδή η συντριπτική πλειονότητα των υπαλλήλων του
ΕΟΠΥΥ, θα μείνουν χωρίς μισθό για τουλάχιστον ένα μήνα, καθώς τα μισθολογικά
στοιχεία Απριλίου υποβάλλονται στην Ενιαία Αρχή Πληρωμής το αργότερο έως τις
18 Μαρτίου, ημέρα κατά την οποία οι εργαζόμενοι θα διανύουν την τελευταία μέρα
της διαθεσιμότητάς τους και δεν θα έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες μετάταξής
τους στις ΔΥΠΕ. Σοβαρό πρόβλημα έχει δημιουργηθεί επίσης σε αρκετούς
εργαζόμενους στους οποίους έγινε υπέρμετρη αύξηση της παρακράτησης μισθού
για εξόφληση δανείων, με αποτέλεσμα να πάρουν μηδενικά εκκαθαριστικά !
Οι διαβεβαιώσεις από την πλευρά του Υπουργείου για πλήρη επαναλειτουργία
όλων των μονάδων υπό τις ΔΥΠΕ διαψεύδονται θεαματικά, δεδομένου ότι,
σύμφωνα με πληροφορίες, μόνο 2.500 γιατροί (από τους συνολικά 5.500) έχουν
υποβάλλει αίτηση για να ενταχθούν στο νέο σύστημα, με αποτέλεσμα ολόκληρες
περιοχές της χώρας να μένουν χωρίς βασικές ιατρικές ειδικότητες.
Επιβεβαιώνεται με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι η εμμονή του Υπουργού
Υγείας στην εκβιαστική εφαρμογή, χωρίς μεταβατικό στάδιο, ενός αναξιοπρεπούς
κακέκτυπου της - ήδη απαξιωμένης λόγω των περικοπών σε μισθούς και εφημερίες-
πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών του ΕΣΥ, ήταν μια επιλογή
εξώθησης των γιατρών του ΕΟΠΥΥ σε έξοδο από το Σύστημα και, κατά συνέπεια,
πλήρους διάλυσης της δημόσιας πρωτοβάθμιας περίθαλψης στη χώρα. Την
αυθαίρετη και παράνομη αυτή απόφαση αναγνώρισε άλλωστε και η πρόσφατη
προσωρινή διαταγή του Πρωτοδικείου Αθήνας, με την οποία δικαιώθηκαν 250
προσφεύγοντες γιατροί του ΕΟΠΥΥ.
Κατόπιν των παραπάνω,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός
1. Πόσοι ακριβώς είναι οι εργαζόμενοι και οι γιατροί του ΕΟΠΥΥ που έκαναν
αίτηση για τις ΔΥΠΕ ;
2. Υπάρχουν όλες οι νόμιμες και ουσιαστικές προϋποθέσεις για την
επαναλειτουργία των Μονάδων Υγείας ; Πώς θα αναλάβουν υπηρεσία οι
εργαζόμενοι χωρίς ΦΕΚ τοποθέτησης ; Αρκεί η απόφαση των Διοικητών των
ΔΥΠΕ ;
3. Πόσες μονάδες του ΕΟΠΥΥ πρόκειται να επαναλειτουργήσουν; Είναι στις
προθέσεις του να συγχωνεύσει και να καταργήσει μονάδες και με ποια
κριτήρια ;
4. Πως θα αντιμετωπιστεί η τεράστια έλλειψη γιατρών ;
5. Τι μέτρα πρόκειται να λάβει για την ομαλή μισθοδοσία των μετατασσόμενων
υπαλλήλων του ΕΟΠΥΥ; Εξετάζει το Υπουργείο το ενδεχόμενο να παραμείνει
ανοικτή η Ενιαία Αρχή Πληρωμών μέχρι τις 30/3 για να δεχθεί μισθοδοτικές
καταστάσεις και να πληρωθούν οι εργαζόμενοι στις 15/4 ;
6. Πως θα αντιμετωπίσει τις περιπτώσεις των γιατρών που θα παραμείνουν με
δικαστική απόφαση;
7. Με ποιους Προϊστάμενους θα λειτουργήσουν οι Μονάδες Υγείας σε
περίπτωση πoυ oι υπηρετούντες σ’ αυτές τις θέσεις γιατροί-οδοντίατροι
αποφάσισαν να αποχωρήσουν ;
8. Είναι στις προθέσεις του Υπουργού η επιβολή εισητηρίου 5 ευρώ στα
ιατρεία του ΠΕΔΥ ;
9. Με ποιο τρόπο θα υλοποιηθεί η πρόβλεψη του νομοσχεδίου για πρόσβαση
των ανασφάλιστων πολιτών στο ΠΕΔΥ ;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Ανδρέας Ξανθός
Παναγιώτης Κουρουμπλής
Κώστας Ζαχαριάς
Ειρήνη Αγαθοπούλου
Βασίλης Κυριακάκης
Γιάννης Ζερδελής
Ιωάννα Γαϊτάνη
Νίκος Μιχαλάκης
Κώστας Δερμιτζάκης

Σάββατο 8 Μαρτίου 2014

Μια χώρα ξέφραγο αμπέλι

  • 05.03.2014 Δημήτρη Χρήστου 









    Στην αποκριάτικη συνάντηση με τον Στουρνάρα, οι τροϊκανοί ζήτησαν 230 διαρθρωτικές αλλαγές εδώ και τώρα, όπως διάβασα. Τόσες πολλές; Μάλιστα! Μήπως περιλαμβάνονται στις απαιτήσεις αυτών που μας εκσυγχρονίζουν η απαγόρευση και ακύρωση διεθνών πλειοδοτικών διαγωνισμών, με έναν μόνο συμμετέχοντα, για την πώληση κρατικών περιουσιακών στοιχείων; Μήπως απαίτησαν να ακυρωθούν οι νόμοι που προσφέρουν δικτατορική ασυλία από ποινικές και αστικές ευθύνες σε αυτούς που διαχειρίζονται τις εκποιήσεις; Απάντηση: Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις; Η Ευρώπη, όπως ήταν επί Ντελόρ και όπως θα την θέλαμε, δεν υφίσταται. Αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι ληστρική αρπαγή του πλούτου της χώρας κατά παράβαση του ευρωπαϊκού δικαίου από πολιτικούς που οι δανειστές έχουν στο τσεπάκι τους. Υπερβολές; Λαϊκισμός; Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
    ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ως παράδειγμα τρεις μεγάλους διαγωνισμούς για ιδιωτικοποίηση. Για μονοπώλιο του τζόγου του ΟΠΑΠ έγινε διεθνής διαγωνισμός, στον οποίο στο τέλος έμεινε μόνο ένας ενδιαφερόμενος! Και ενώ κανονικά θα έπρεπε να ακυρωθεί και να επαναπροκηρυχθεί, πουλήθηκε στο σχήμα του Μελισσανίδη, το οποίο έψαχνε μετά για δανεικά, ώστε να καταβάλει το τίμημα που υπολογίστηκε στο μισό της πραγματικής αξίας αυτού του κρατικού μονοπωλίου! Μετά είχαμε τον διαγωνισμό για τον ψηφιακό πάροχο των τηλεοπτικών συχνοτήτων. Η κοινοπραξία των καναλαρχών, με την Digea, ήταν ο μόνος διαγωνιζόμενος σε έναν φωτογραφικό διαγωνισμό και τελικά της ανατέθηκε το έργο έναντι πολιτικής υποστήριξης. Να σημειώσουμε ότι για την εκμετάλλευση αυτής της μονοπωλιακής υπηρεσίας η Digea θα καταβάλει τίμημα 18 εκατ. ευρώ, όταν η αντίστοιχη υπηρεσία στην Γερμανία για το ίδιο χρονικό διάστημα παραχωρήθηκε για 4,5 δισ. ευρώ (25.000 φορές μικρότερη!). Τρίτη περίπτωση η ιδιωτικοποίηση της έκτασης του παλαιού αεροδρομίου στο Ελληνικό, όπου στον διαγωνισμό μετέχει μόνον η τεχνική εταιρεία του κ. Σπύρου Λάτση, η Lamda development. Είναι η ίδια εταιρεία που κατασκεύασε και εκμεταλλεύεται το παράνομο και με απόφαση της ολομέλειας του ΣτΕ Mall στο Μαρούσι.
    ΕΙΝΑΙ μάλιστα τόσο μεγάλη η ένοχη διαπλοκή των κυβερνητικών αξιωματούχων, που, για να προστατεύσουν από τις παρανομίες (και πολλές άλλες που θα ακολουθήσουν) τους υφισταμένους τους και φυσικά να προστατευθούν και οι ίδιοι, αναγκάστηκαν να κατασκευάσουν απαλλακτικούς νόμους. Πέντε, χωμένους μέσα σε άσχετα νομοσχέδια. Συγκεκριμένα: Απαλλαγή των μελών της διοίκησης του ΤΑΙΙΙΕΔ (Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων) από αστική και ποινική ευθύνη και μέτρα διοικητικής εκτέλεσης. Εξαίρεση υπουργών από αστική ευθύνη. Εξαίρεση των μελών της διοίκησης των υπό αποκρατικοποίηση εταιρειών από αστική, ποινική ευθύνη και μέτρα διοικητικής εκτέλεση. Εξαίρεση των μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) και θέσπιση ακαταδίωκτου για γνωμοδοτήσεις επί μνημονίων και δανειακών συμβάσεων. Εξαίρεση των διοικητικών στελεχών τραπεζών για δάνεια σε ΝΠΔΔ και κόμματα!
    ΘΥΜΙΖΟΥΜΕ επίσης ότι την περίοδο που οι εισαγγελικές αρχές ελέγχουν τον Λαυρεντιάδη και την Proton Bank για κατάχρηση και ξέπλυμα μαύρου χρήματος, ο Βενιζέλος, ως υπουργός Οικονομικών, παίρνει απόφαση να επιδοτήσει την Proton από τα αδιάθετα του Δημοσίου. Τα στελέχη του Λογιστηρίου του Κράτους ενημερώνουν τον Βενιζέλο πως αυτό είναι παράνομο γιατί με βάση τον νόμο η τράπεζα έπρεπε να επιστρέψει 70 εκατομμύρια. Ο Βενιζέλος όμως δίνει 100 εκατομμύρια στην Proton και λίγο αργότερα άλλα 800 για να την κρατικοποιήσει, τα οποία φορτώνει στο δημόσιο χρέος. Και όχι μόνο αυτό. Ο Βενιζέλος φοβάται για τη νομιμότητα των πράξεών του, έτσι φροντίζει να εισαγάγει τροπολογία στον νόμο 4002/11, η οποία προβλέπει ακαταδίωκτο αναδρομικά από το 1996 για όσους υπουργούς Οικονομικών έχουν επιδοτήσει τις τράπεζες!
    ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ, ο θεοσεβούμενος πρωθυπουργός, οι ορφανοί κεντροαριστεροί εκσυγχρονιστές, ο πρόεδρος Κουβέλης, τα μορφωμένα παιδιά της "Δράσης", που θέλουν δημοκρατικούς κανόνες στο παιχνίδι, οι Ευρωπαίοι επίτροποι και όλο το σύστημα των Βρυξελλών, Άγγλοι, Γάλλοι Πορτογάλοι, Γερμανοί και Ιταλοί, αν όλα αυτά που συμβαίνουν εδώ στην Ελλάδα είναι αποδεκτά, αν συνιστούν δημοκρατική ευνομούμενη χώρα ή ξέφραγο αμπέλι που όποιος θέλει μπαίνει, παίρνει ό,τι γουστάρει και λογαριασμό δεν δίνει.
    dchristou52@gmail.com

    Δευτέρα 3 Μαρτίου 2014

    Οταν δεν ξέρεις που πατάς και που πηγαίνεις

    Οι επιτρεπόμενες από τη Δύση "επαναστάσεις"...

     ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΑΥΓΗ 2-3-2014
    Δεν είναι ξεδιάντροπα θρασύτατο το πόκερ που έχει στηθεί μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων για το μοίρασμα των περιουσιών των κρατών και την οπισθοδρόμηση σε νεοαποικιακά καθεστώτα; Μέσα στο παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα, η απληστία για ακόμα μεγαλύτερο πλούτο που θα παρέχει η ηγεμονία σε όποιον την κατακτήσει φαίνεται πως συναρπάζει όλο και περισσότερο τις μεγάλες δυνάμεις. Οι πειρασμοί σε αυτόν τον παγκόσμιο πόλεμο με οικονομικά όπλα είναι δελεαστικοί. Οι κίνδυνοι και οι παγίδες από αυτήν την ξέφρενη κούρσα υποτιμούνται. Είναι αδύνατον πλέον να μαντέψεις το σημείο ισορροπίας της νέας παγκόσμιας τάξης. Εκτός αν επιβεβαιωθούν οι από το 1996 προφητείες Μπρζεζίνσκι για... τελικό ΗΠΑ vs Κίνας και ο θεός βοηθός.

    ΑΦΟΡΜΗ για αυτήν την εισαγωγή, το επίκαιρο θέμα της Ουκρανίας. Το 2004 ο φιλοδυτικός Γιούστσενκο χάνει τις προεδρικές εκλογές, δεν αναγνωρίζει όμως το αποτέλεσμα και ξεκινάει την "πορτοκαλί επανάσταση" για την ανατροπή του φιλορώσου Γιανουκόβιτς. Με τη βοήθεια των ΗΠΑ (κυρίως) καταφέρνει να υποχρεώσει τον Γιανουκόβιτς σε νέες εκλογές, τις οποίες κερδίζει και κυβερνάει τη χώρα από το 2005 έως το 2010. Νούμερο δύο στην πορεία αυτή, ήταν η Γιούλια Τιμοσένκο. Πρωτοανέλαβε πρωθυπουργός για λίγο διάστημα το 2005 και μετά επανέρχεται στην ίδια θέση το 2007. Στις προεδρικές εκλογές του 2010 κατεβαίνει υποψήφια κόντρα στον Γιανουκόβιτς και τον απερχόμενο πρόεδρο Γιούστσενκο. Αν και είχε ανακοινώσει ότι θα αποδεχτεί το όποιο αποτέλεσμα, χάνει στον δεύτερο γύρο λαμβάνοντας 45,5% έναντι 49% του Γιανουκόβιτς. Η Τιμοσένκο αρνείται το αποτέλεσμα, αλλά δεν βρίσκει τη στήριξη που απαιτείται, για να καταλήξει στη φυλακή με ποινή 7 ετών για διαφθορά.

    ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ διαδηλώσεις ξεκινούν αρχές Δεκεμβρίου 2013, αμέσως μετά την άρνηση του προέδρου Γιανουκόβιτς να υπογράψει τη συμφωνία οικονομικής συνεργασίας με την Ε.Ε. Είναι ενδεικτικό του ενδιαφέροντος της Γερμανίας το ότι ο υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε συναντήθηκε στην κεντρική Πλατεία Ανεξαρτησίας του Κιέβου (4.12.13) με τον πρωταθλητή του μποξ και ηγέτη κόμματος της αντιπολίτευσης Βιτάλι Κλίτσκο και φωτογραφήθηκε περιτριγυρισμένος από Ουκρανούς διαδηλωτές που κρατούσαν σημαίες της Ε.Ε. και της Ουκρανίας. Παρά τις αντιδράσεις της Ρωσίας και τις παρασκηνιακές επαφές για την εξεύρεση μιας λύσης, Γερμανία και ΗΠΑ δεν υποχώρησαν και τελικά κατάφεραν με νέα "επανάσταση" να ρίξουν από την εξουσία τον Γιανουκόβιτς.

    ΔΗΛΑΔΗ η πιστή στους κοινοβουλευτικούς κανόνες Δύση αποδέχεται τις λαϊκές "επαναστατικές" ενέργειες επειδή το προηγούμενο καθεστώς ήταν αντιδημοκρατικό και διεφθαρμένο; Πόσο πιο φαύλο και διεφθαρμένο ήταν από το δικό μας καθεστώς των Σαμαρά - Βενιζέλου, που κυβερνούν με προεδρικά διατάγματα κόντρα στο Σύνταγμα, τη βούληση αλλά και την προεκλογική εντολή των πολιτών; Και πόσο πιο διεφθαρμένο ήταν από το δικό μας πάρτι της κλεπτοκρατίας που συνεχίζεται; Βρήκαν -λέει- λογαριασμό καταθέσεων του Γιανουκόβιτς ύψους 16 εκατομμυρίων ευρώ! Και τι είναι 16 εκατομμύρια ευρώ; Τόσα έχει στο λογαριασμό του και ο Άγγελος Φιλιππίδης, άσε τον Κάντα, που από ό,τι υπολογίζει πρέπει να έχει 18 εκατομμύρια από τις μίζες των εξοπλιστικών. Δεν συζητάμε για τον Άκη, διότι είναι τεχνικά αδύνατο να μετρηθούν τα κλοπιμαία. Δηλαδή, αν για παράδειγμα γίνει μια μεγάλη διαδήλωση στην Αθήνα και περικυκλωθεί η Βουλή με αίτημα την παραίτηση της κυβέρνησης, οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. θα επιδείξουν την ίδια δημοκρατική ευαισθησία;



    ΜΗΠΩΣ το Αζερμπαϊτζάν και το Ουζμπεκιστάν έχουν αδιάφθορα καθεστώτα και δημοκρατία; Έχουν όμως πετρέλαιο και φυσικό αέριο τα οποία εκμεταλλεύονται οι "επτά αδελφές". Το συνονθύλευμα των ισλαμιστών μαχητών (με τη συμμετοχή και της Αλ Κάιντα) κατά του Άσαντ, το οποίο χρηματοδοτούν οι... δημοκρατικές δυνάμεις Σαουδική Αραβία και Κουβέιτ και υποστηρίζουν τεχνικά (οπλισμός, οργάνωση και πληροφορίες) Τουρκία, Ισραήλ και ΗΠΑ, γιατί ονομάζεται "Ελεύθερος Δημοκρατικός Στρατός" της Συρίας; Η εισβολή στο Ιράκ για την εξουδετέρωση των βιολογικών όπλων του Σαντάμ, που δεν υπήρχαν, αποκατέστησε καμιά δημοκρατία στη χώρα; Αποκαταστάθηκε κάποια δημοκρατία στη Λιβύη; Θα "αποκατασταθεί" η δημοκρατία στη Βενεζουέλα με εξεγέρσεις τύπου Ουκρανίας;

    ΟΜΩΣ το Ουκρανικό ζήτημα κινδυνεύει να βυθίσει την Ε.Ε. σε μια πολυδιάστατη πολιτική, θεσμική και οικονομική κρίση. Η χώρα είναι χρεοκοπημένη και παραγωγικά κατεστραμμένη. Τα άμεσα αναγκαία κεφάλαια χρηματοδότησης της ουκρανικής οικονομίας υπολογίζονται σε 35 δισ. ευρώ. Η βαριά βιομηχανία είναι απολύτως εξαρτημένη από τις εξαγωγές στη Ρωσία, την οποία προμηθεύει (ακόμα) κινητήρες αεροσκαφών και πυραύλων, ενώ χωρίς την ενεργειακή βοήθεια της Μόσχας η Ουκρανία θα παγώσει. ΗΠΑ και Ε.Ε. σε καμιά περίπτωση δεν έχουν διάθεση να βάλουν το χέρι στην τσέπη όσο χρειάζεται και κανείς δεν ξέρει αν το ΔΝΤ είναι διατεθειμένο να δώσει τόσο μεγάλα κονδύλια για ουσιαστική στήριξη.
    Αν η ρήξη με τον Πούτιν προχωρήσει και ατύπως θεωρηθεί ως casus belli, η Ουκρανία από λάφυρο θα μεταβληθεί σε μια τεράστια μαύρη τρύπα και θα περιπλέξει όλα τα οικονομικά προγράμματα που έχουν σχεδιαστεί στο Βερολίνο για τη διαχείριση της κρίσης στον ευρωπαϊκό Νότο. Ίσως αυτό να εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τη σύμπλευση των ΗΠΑ με την Γερμανία στην τωρινή φάση. Οι Αμερικανοί με τη βοήθεια του Μπλερ το έχουν ξανακάνει με τη μαζική ένταξη των ανέτοιμων χωρών της ανατολικής Ευρώπης (ως οικονομικά βαρίδια) στην Ε.Ε..

    dchristou52@gmail.com